eede Blad.
BINNENLAND.
AARGANo NO. 1831
v<i£cicbdxe©oti/^mt
Zeer zeker zal de' geweldenaar ook voor
de gezondheidsleer nuttige gevolgen heb
ben. En om hare gelukkige uitkomsten,
nu zoo duidelijk voor elk zicht- en tast
baar, zal ze stellig meer naar waarde
worden geschat!
Was 't vroeger eenvoudig ondenkbaar
dat zulke ontzaglijke legers zoolang kon
den strijden, zonder dat zich in him gevolg
allerlei ziekten openbaarden, die reeds
lang het pleit beslecht zouden hebben,
eenvoudig door gebrek aan strijders, dat
dit nu wel mogelijk blijkt, is een gevolg,
eenig en alleen, van het trouw na
leven der door de gezond
heidsleer gepredikte begin
selen.
Dat is voorwaar een groote zegepraal
voor deze jonge wetenschap, die haar
ten goede zal en m o e t komen, wanneer
ze straks weder bij de mannen van het
gezag en de schatkist gaat aankloppen,
om hare leer in het dagelijksch leven toe
te passen, en daarvoor steun te verleenen.
Dan zal men niet meer spottend en
smalend op haar neerzien, als de weten
schap, die slechts hersenschimmen na
jaagt en stokpaardjes berijdt! Neen, dan
zullen zoowel regeering als gemeentebe
sturen zich gaarne de gevraagde uitga
ven ten bate van 't welzijn der mensch-
heid getroosten.
Aan den anderen kant zullen de mil-
lioenen soldaten, die nu de heilrijke wer
king van de toepassing van de grondstel
lingen der gezondheidsleer van nabij en
uit eigen ondervinding leeren kennen en
waardeeren, eenmaal in de maatschappij
en 't gewone leven teruggekeerd, voor
mannen en padbereiders van hare be
ginselen geworden zijn, van wie dan van
zelf meer kracht en overreding zullen
uitgaan, dan van geleerde verhandelin
gen en geschriften, die maar al te vaak
de menigte niet weten te bereiken, of
haar koud laten, en zoo hun doel niet
bereiken of voorbijschieten.
Daarom is er voor den hygiënist niet
de minste reden tot wanhoop, of om bij
de „pakken te gaan neerzitten, maar inte
gendeel volop aanleiding om in stilte voort
te gaan met zijn grootschen en zoo nut
tigen arbeid! „Ende desper eert
niet." „Laat ons werken, zoo
lang het dag i s!"
Dr. ARENDS.
Oude Tonge, 9 Oct. 1915.
Buitenlandsche berichten.
De Paus en de kroning van den Mikado.
Een telegram uit Rome aan de „West
minster Gazette" deelt mede, dat bij ge
legenheid van de kroning van den keizer
van Japan in de maand November aan
staande, de Paus een officieëlen verte
genwoordiger naar Tokio zal zenden, nl.
Mgr. Petrelli, apostolisch delegaat op de
Philippijnen, die de overbrenger zal zijn
van een eigenhandig schrijven van" den
H. Vader aan den Mikado.
Het aftreden van Delcassé.
Verschillende Parijsche bladen, verkla
ren, dat Delcassé in zijn ontslagbrief als
reden voor zijn aftreden noemde de mee-
ningsverschilllen over de expeditie naar
Saloniki.
In de „Homme Enchainé" verklaart
Clemenceau, dat Delcassé in zijn brief de
expeditie nadrukkelijk afkeurt.
Volgens .berichten uit Parijs moet de
toestand van Delcassé hoogst ernstig zijn.
De minister, die in de vorige week een
hevigen aanval van influenza heeft door
staan, is thans lijdende aari een longont
steking, die een ongunstige wending
neemt.
Prins Joachim verloofd.
De „Reichsanz." maakt de verloving be
kend van den jongsten .zoon van den Duit-
schen keizer, prins Joachim, met prinses
qjjdag 15 October 1915.
k! ^Gezondheid."
'•lei
mn me, hooggeachte redactie, uwen
d 'n0g eens met ingenomenheid te wij-
)den inhoud van de alleszins merk-
4 jge rede, waarmee de voorzitter het
ie° Congres voor Openbare ge-
I h eids regeling opende. Ik
ml it gaarne, omdat naar-mijn beschei-
ta jeening niet genoeg de algemeene
c|it kan worden gevestigd op de
eti jke uitkomsten, in den laatsten tijd
;ro ,te ruime toepassing van de beginse
ls er gezondheidsleer in wijden kring
"1 eker begon met n vingerwijzing
'0 de zoo veranderde tijdsomstandig-
en de vraag te stellen, die zich van
au ons opdoet, of 't eigenlijk wel zin
or' nu zulk een bijeenkomst te houden;
ee' n niet veel eer den moed gaat verlie-
ais men let op wat thans in de wereld
°f ns heen plaats grijpt!!
nl wat schrille tegenstelling!!
n den eenen kant de h y g i n e,
in 't werk stellend om den mensch
ui te maken en te doen blijven, en z'n
te verlengen, en aldus mee de volks-
art op hooger peil te brengen, en
de andere zijde: de o o r 1 o g, die
oenen mannen in de volle levenskracht
i!t naait, of voor hun gansche leven ver-
31 t, en dorpen en steden, ja geheele
sten in vlammen doet opgaan, en
door ruw ge weidde welvaart
millioenen onzer medemenschen ver-
M in minder seconden, dan er
01 wen noodig waren om haar door
Ie vlijt op te bouwen!
'3' or mismoedigheid bestaat er dan ook,
verwegende, alle aanleiding,
ch hebben we, desniettemin, gemeend
die gemoedsstemming niet te moeten
logen toegeven, doch rustig en staag
ijven doorwerken aan onzen taak, zoo-
de tijd en de gelegenheid ons daar-.
zullen geschonken worden! Want,
neer eenmaal toch na deze verschrik-
ko worsteling, de heerlijke vrede z'n
ht gedaan heeft, zal een nieuwe toe-
it geboren worden, waarin we in
je mate de vruchten zullen plukken
den arbeid thans verricht! Zelfs bij al
mamlooa wee, zal Ue -oorlog- -tocir nog
it afwerpen voor de menschheid, om-
hij ons op ieder gebied tot buitenge-
e< ie krachtsinspanning dwingt.
oen, een honderd jaar vroeger, de in-
lationale handel erg gestoord was ten
l alge van de oorlogen en het zooge-
md continentale stelsel, kwam er
ot gebrek aan verschillende stoffen.
d n was er toen natuurlijk op uit -ge-
I ikle vervangsters te gaan zoeken, wat
veer den stoot gaf tot vele nuttige uit-
dingen en ontdekkingen, waarvan we
ns nog de zegenrijke vruchten oogsten,
wijs u o. m. op de bereiding van soda
keukenzout, van indigo uit. de bladeren
verwersweede", van suiker uit den
Iwortel.
in nu is 't weer zoo. Thans ook maakt
oorlog dat er behoefte komt. aan grond
ton, wat ons deed uitzien naar ver-
igers, die deels reeds gevonden, en
or 'n deel nog wel zullen gevonden
irden.
Zoo is er in ons land een tekort aan
indstoffen voor de bereiding van ge-
es- eh verbandmiddelen, en wordt er
nsvolgens ijverig gezocht naar andere,
haar in waarde evenaren of, als 't
n, nog overtreffen.
Mdus kan de oorlog, naast gruwelijke
ende, op menig gebied nog vooruitgang
engen, en kan dus uit het kwade toch
ig het goede voortkomen!
FEUILLETON.
De noodlottige erfenis.
Ik waande haar dus veiilig, maar nu
ijkt het, dat die twee vrouwen, mis'eid
oor de beterschap, die er den laatsten
ijl bij de patiënte was ingetreden, de be-
aking hebben veronachtzaamd en daar
oor liet onheil, mogelijk gemaakt.
- Gij hebt die vrouwen toch zeker in
Who or genomen?
- Dat spreekt vanzelf.
- En wat antwoordden zij?
Zij bekenden, dat zij de bewaking niet
Door zoo streng hadden uitgeoefend, om-
lil zij haar veilig waanden, hij de Engel-
die dame, die haar vriendin was en wier
ttrtret zij sctfikierde.
Hij wendde zich daarna tot Rosie, die
i stomme verslagenheid was blijven zit-
terwij] de. beide geneesheeren bet ge-
bespraken, en zeide:
- Het is onbetwistbaar dat mevrouw
üw zuster een talentvolle schilderes is.
De jonge dame knikte slechts even
Cazelès ging voort.
Ik heb haar gaarne in staat gesteld
om haar kunst uit te oefenen, omdat dit
hük een gunstige uitwerking op haar
'lokteverloop had. Haar twee verpleeg
sters gingen steeds mee, als zij zich naar
tal paviljoen van haar vriendin begaf om
schilderen en daar was ten overvloede
de verpleegster van die dame.
Dat was inderdaad een alleszins vol
doende bewaking, zeide Gilbert.
Te vee', naar 't nu blijkt, hernam dr.
Efcelès, ivant de drie verpleegsters ge
bruikten den tijd, dat mevr. Etise schil
derde, om een extra vacantia te nemen
en lieten de beidé verpleegden: alleen.
En die Engelsche dame? vroeg Gil
bert. Weet zij dan niet wat e.r van haar
vriendin geworden is?
Het schilderij was voltooid, naar zij
mij heeft meegedeel'.d, mevrouw Eli.se had
nog wat met haar gepraat, zij was vol
maakt kalm, niets was bij haar waar te
nemen, dat o-nrust kon baren en zij had
op de gewone wijze afscheid genomen
van haar vriendin, die meende dat zij met
haar verpleegsters naar haar paviljoen
was teruggekeerd. Al een uur nadat zij
was heengegaan kwamen de verpleegsters
van een wandeling in het park terug en
toen eerst werd mevr. Elise vermist.
Maar dan moet ze toch ontvlucht zijn.
Het -is mij onverklaarbaar hoe zij
daarin zou zijn geklaagd. Alle uitgangen
van het park worden bewaakt. Een ver
pleegde zou zeker worden aangehouden.
Het' paik is voorts door een hoog en muur
omgeven, zoodat de mogelijkheid van o ver-
klimming ook is uitgesloten!.
Heeft zij misschien iemand omge
kocht?
Waarmee? Zij bezat geen centiem.
Inderdaad, het was een onoplosbaar
raadsel en er bleef Rosie niets anders
over, dan afscheid van Dr. Cazelès te ne
men.
De toestand, waarin het arme meisje
I verkeerde, laat zich beter .begrijpen dan
beschrijven.
Gilbert durfde haar 7>elfs geen woord
van hoop of troost toe te voegen en, na
haar in, haar woning teruggebracht te
li ebben, verbidt hij haar met de belofte
Marie Auguste van Anhalt; de plechtig
heid had Woensdag te Dessau plaats.
De verkiezingen in Noorwegen.
Bij de verkiezingen voor de Noorsche
Storting zijn 59 candidaten verkozen; in
64 districten moet herkiezing plaats heb
ben. Tot dusverre zijn gekozen 33 leden
der regeeringspartij en radicale linker
zijde, 15 soc.-democraten, negen van de
oppositioneele conservatieve rechtsvrijzin-
nige partij, twee leden van de arbeiders
partij. Voor de rechterzijde gingen drie
districten verloren.
Een Russlsch-Japansch verbond?
Ui/t Petrograd wordt aan de „Times"
gemeld, dat het ministerie van Buiten
landsche Zaken, bericht heeft ontvangen,
dat in Tokio de wensch te kennen gegeven
is.om zoo spoedig mogelijk tot de voorbe
reidende onderhandelingen voor een Rus-
sisch-Japansch verbond over te gaan. Het
gerucht loopt, dat een der hooggeplaatste
ambtenaren aan het ministerie van Bui
tenlandsche Zaken binnenkort met een
bijzondere opdracht naar Japan zal ver
trekken.
Herstel der Chineesche Monarchie.
De Chineesche legatie in Den Haag deelt
oins het volgende mede:
Bij de revolutie van 1911 werd in Oh in a
de republiek uitgeroepen ter vervanging
van het Mantsj oe-keizerrijkdat omverge
gooid werd, niet om het monarchale stel
sel, maar veeleer wegens de vreemde af
komst der dynastie.
Het repuiblikeinsche stelseil bestaat nu
sedert vier jaar. Het Chineesche volk dat"
sinds 1000 en jaren onder een geheel an
der bewind leefde dan het tegenwoordige,
gewendt er zidh niet aan en twijfelt aan
de mogelijkheid van een duurzamen vrede
in eigen 'land. Vandaar dan ook het denk
beeld van een terugkeer tot de monarchie.
Een ,polLtieke partij heeft zich cnilangs ge
vormd met het doel, d.it denkbeeld te ver
spreiden en heeft de bijna algemeene in
stemming verworven van alle andere par
tijen; eveneens van de centrale en provin
ciale, burgerlijke en militaire ambtenaren,
het leger, en de 11 andolsvere enigi ngen
Reeds tweemaal is aan he:t Wetgevende
Lichaam te Peking een verzoekschrift
aangeboden door de volksvertegenwoordi
gers uit ai'JIe provincies, beoogen.de he,t
zoo ver te brengen een rechtstreeksche
vraag tot het volk te richten, opdat men
de werkelijke en overheerschende mee mug
van de géheelie natje, zou leeren kennen.
Dq Weggevende Kamer 'heeft deze wen-
soh en in overweging genomen en heeft
den Gen October j.l. een wet aangenomen
die de regeertng de machtiging geeft een
plebisciet te houden ten einde te kunnen
besluiten of de Republiek gehandhaafd
moet worden of wel de Monarchie hersteld.
Deze wet is afgekondigd en de uitvoering
is binnenkort te verwachten,
In deze omstandigheden, beperkt de re
geering zicli ertoe, geheel binnen de gren
zen der wet en in overeenstemming met
de wensohen van het volk te handelen.
Zii waakt met de uiterste voorzichtigheid
en spirit alle krachten .in voor de hand
having van orde en rust in het land.
Het mag verondersteld worden, dat,
door deze, voor China zoo uiterst ge
wichtige quaesitie waarvan zijn bestaan
en zijn voortdurende veiligheid in de toe
komst afhangen, aldus te behandelen, de
■beste oplossing zal ve.rkrege nworden,
zonder vrees voor wanorde en ongeregeld
heden.
Nederland en de Oorlog.
Langs de Nederlandsche
grens.
De speciale correspondent van de ,,Ti-
ailes te zullen doen wat in zijn bereik lag
om, hoe dan ook, te trachten dit raadseil
tot oplossing te brengen.
VIERDE DEEL.
De ineenstorting.
I.
DE VLUCHT.
Nadat Lizzie, onder haar vermomming
als verpleegster, het paviljoen van mevr.
Darnett had verlaten, liep zij door de
smalste, donkerste 'lanen van het park,
nog onzeker, welke richting zij zou kiezen.
Er waren in den tuinmuur eenige ach
terdeuren, maar zij wist, dat die be
waakt werden en zij vreesde te zeer, dat
zij onder haar vermomming toch zou wor
den herkend om daarheen te durven gaan.
De meeste kans op welslagen meende
zij te hebben, wanneer zij trachtte de in
richting door den hoofdingang te verlaten.
Daar was, zooaf.s vanzelf spreekt, ook
een portier, maar er gingen daar telkens
verpleegsters en andere leden van het
personeel u-it en in, zoodat haar verschij
nen er niet veel aandacht zou trekken,.
Alleen, zij moest wachten tot de avond
was gevallen dan liep zij minder gevaar
herkend te worden.
Wanneer haar poging tot vluchten
werd verijdeld, dan was de kans op een
vernieuwde poging uitgesloten en dreigde
het gevaar, dat zij weer ün handen zou
vallen van Hector d'Alleret, Liane en hun
handlangers, wier verleden zij wel niet
kende, maar van wie zij toch genoeg wist
om alles van hen te vreezen.
Waar nu evenwel een. schuilplaats te
mes" te Amsterdam vertelt in zijn blad,
dat hij het nog aan geen buitenlandsch
journalist in Nederland ten deel gevallen
voorrecht heeft gehad, een toer te maken
langs de grenzen, zoowel aan Belgische
als aan Duitsche zijde.
Op dezen tocht, zegt de correspondent,
kreeg men pas liet duidelijk bewustzijn
hoe dringendnabij deze oorlog is voor
Nederland. Maar ook constateerde hij hoe
bewonderenswaardig de Nederlandsche
troepen zijn samengebracht op die punten
der grens, welke het meeste gevaar loo-
pen, bedreigd te worden. De militaire
sterkte en bereidheid dwong hem nieuwen
eerbied af.
Bij Maastricht hoorde hij ver weg het
dreunen van het geschut in Frankrijk.
Boven Aken zag hij den rossen gloed van
de Duitsche munitiefabrieken tegen den
nachthemel.
Ofschoon de correspondent meent, dat
de meerderheid van - het Nederlandsche
volk tegen Duitschland is, erkent hij, dat
elk Nederlander zijn regeering toejuicht
wegens haar zorg voor de neutraliteit. Hij
zelf heeft zich kunnen overtuigen, hoe
ernstig de Nederlandsche regeering er
naar streeft den smokkelhandel met
Duitschland tegen te gaan al moet hij
helaas tevens constateeren, dat de smok
kelaars soms nog de slimsten zijn en hun
bedrijf in geenszins onbeteekenenden om
vang voortzetten.
De brief vertelt dan van het uitzicht
der Duitsche. schildwachts, van Duitsche
deserteurs, die over de grens kwamen uit
vrees van aan den Yser tegen de Britten
te moeten vechten. Hij knoopt hieraan
beschouwingen vast over de bijzondere
vechtwaarde der Britsche soldaten.
Voorts- beschrijft de ,,Times"-man de
eigenaardige toestanden in een grens
plaats blijkbaar Vaals waar do grens
midden door de hoofdstraat loopt. Aan de
Duitsche zijde van de straat loopt een
electrische tram. Midden op den weg,
langs de trambaan, is een hek van ijzer-
draad gemaakt. Een meter of 4 straat
breedte vormt een strook neutraal terrein,
waarna men aan Nederlandsche zijde een
prikkeldraadafsluiting heeft, evenwijdig
met de Duitsche versperring. Slechts aan
de zijstraten zijn hier en daar doorgangen,
door schildwachten aan beide kanten be
waakt. Langs deze zelfde straat zag men
in het begin van den oorlog de Duitsche
troepen het eerst zuidwaarts trekken.
In de buurt van Herzogenrath vernam
dp borïeVrtgrPVpr hop thans, nadat de
Fraiischen hun offensief in Champagne
begonnen, wederom onophoudelijk treinen
met. militairen naar het Zuiden zijn ge
gaan, soms 60 in één nacht.
Rechtzaken.
Iu gevaar brengen van de onzijdigheid
van Nederland.
De Rotterdamschc rechtbank heeft gisteren
den 30-jarigen uitgever en journalist W. N. J.
v. D. en den 36-jarigen J. D., correspondent van
de „Daily Mail", beiden te Rotterdam, beklaagd
geweest van het, ingeval van een oorlog, waarin
Nederland niet betrokken is, opzettelijk eenige
handelingen verrichten waardoor de onzijdig
heid van den Staat in gevaar gebracht, vrij
gesproken.
De rechtbank overwoog vooreerst, dat niet
gebleken was, dat beklaagden de wetenschap
bezaten of moesten bezitten, dat zij hande
lingen verrichtten, waardoor de onzijdigheid
van den Staat zou worden in gevaar gebracht
en in de tweede plaats, dat de be teekenis
van de in beslag genomen teekeningrn
alleen haar ontstaan dankte aan de fantasie
van getuige H. Bgrthel en deze teekeningen
voor het Duitsche rijk van niet het minste
belang waren.
Haagsche dievenbende voor de rechtbank.
Gisteren stonden voor de Haagsche
rechtbank terecht G. A. B. IJ., 25 jaar,
zonder beroep, en J. van D., 20 jaar, mede
vinden om zich hut den avond te verber
gen?
Zij naderde het hoofdgebouw aan de
achterzijde, zag een kleine deur openstaan
en trad stoutmoedig binnen.
In de smalle gang waar zij kwam, was
niemand.
Aan het einde van die gang was een
trap zonder loopers, blijkbaar een dienst
boden/trap.
Zij klom naar boven, twee verdiepingen
op en bereikte -toon den zolder, waar "onder
andore een aantal afgedankte meubelen
waren geborgen.
In een hoek van den zolder verborg zij
zich.
v Niemand kwam haar storen, maar de
uren kropen langzaam voort; het was als
of de- zon, die zij door een kldin raampje
zag schijnen, nooit meer zou ondergaan.
Eindelijk, na vele u-ren onbeweeglijk in
haar schuilhoek te hebben gezeten, zag
zij dat het licht verbleekte.
Op den zolder begon het al vrij duister
te worden, weldra kon zij de voorwerpen,
die haar omringden niet meer onderscheb
den, en toen z-IJ door het kleine raampje
naa.r beneden keek, lag het park in de
avondschemering gehuild voor haar en
kon zij rten, dat aan het hek, dat toegang
tot de inrichting verleende, de lantaarns
reeds waren aangestoken.
Het. gunstige oogenblik was daar, zij
moest de kans wagen, nu of nooit.
Langs denzelfden weg a'ts zij gekomen
was, ging zij weer naar beneden.
Weer ontmoette zij niemand.
De kleine deur, waardoor zij binnen
gekomen was, was niet gesloten en zon
der ongevallen. kwam zij buüten.
zonder beroep, beiden geboren en wonen
de aldaar.
ITun is ten laste gelegd, dat zij in deal
nacht van 18 op 19 Juni j.l. zich door mid
del van inklimming toegang hebben ver*
schaft tot de woning van jonkvr. Gevord
Deynoot in de Parkstraat en daar hebben
ontvreemd een bedrag van f 2000 benevena
eerriige zó'veren voorwerpen;
dat zij in den nacht van 2i op 25 Juni
door middel van braak zich toegang heb
ben verschaft tot de woning van den heer
C. G. Buek te Boskoop, daar de brandkast
hebben geforceerd en daaruit een geld
zakje met f 300 en eenig zilver hebben ont
vreemd;
dat zii £n den nacht van 7 op 8 Juli ten
huize van mr. Henny aan de Prins Mau-
ritslaan te 's-Gravenhage hebben gepoogd
diefstal tie plegen door middel van ver
breking,
dat zij in den nacht van 30 Juni op 1
J idM door middel van braak en ink li raming
zich toegang hebben verschaft tot de wo
ning van minister Treub aan den Sche
ven ingschen weg en daar hebben C0Vb>
vreemd een aantal zilveren lepels en le
peltjes;
dat zij dn den nacht van 7 op 8 Juli, ai/ch'
door middel van inklimming' en verbro
king -toegang hebben verschaft tot do
woning van mevrouw de Wed. Kol ff aan
de Stadhoudersla am 130 te 's-Gravenhago
en daar hebben ontvreemd een bedrag van
f 900 uit een bureau.
Betide beklaagden hebben voor den rech
ter van instructie een vojledige bekente
nis afgelegd en blijven daarbij thans yqt-
liarden.
Op de publieke tribune is veel belang
stelling. Mr. Tak, advocaat-generaal bij
den Hoogen Raad woont de zitting bij op
de banken voor de balie bestemd.
Het eerst wordt gehoord minister Treub',
die mededeelt hoe de diefstal ontdekt, word
en opgaf wat bij hem ontvreemd werd. Do
waarde, ruim f 600, werd hem door de
betrokken assurantie-maatschappij veo
goed.
Mevr. de wed. Katff als getuige ge
hoord» deci'lt daarna mede hoe toij die®
morgen na die fnbraak door het dienst
meisje gewaarschuwd werd en hoe ze
daarna ontdekte dat ze bestolen was.
Ook Freule Gfcvers Deynoot doet daarna
mededeeling van den diefstal ten haren
huize gepleegd.
Beide be'kl. hebben niets op de verkilor
■ringen van deze getuigen aan te merken
en vullen zelfs hun verklaringen nog zeoc
L*e i x-idwiiMig-
Bij het hooron van Freule Gevers Dey-
noot bleek het, dat van Dissel ruim een
jaar geleden .bij haar jn huis als schilder
gewerkt heeft.
De president vraagt den bekj. IJpma, of
het waar is, dat hij voor het gestolen geld
een fiets gekocht heeft en daarmede naatf
Boskoop en Santpoort geweest is.
Beklaagde antwoordt bevestigend en
zegt er bij, da.t hij komende in het kantoor
van den heer Bulk de brandkast zag staan
met de sleutels op den grond er naast..
Dus, die mijnheer, zegt bekl., is de schuld,
dait wij daar gestolen hebben,, want had
den we de sleutel niet gevonden, dan had
den we de kast- open moeten breken en dait
konden wij niet.
De heer Bulk als getuige geboord be
vestigt dat de sleuta's in het kantoor wa
ren doch die hingen aan het rek. Ruim
f 300 werd bij hem uit de brandkast ge
haald.
Beide bekl. ontkennen dit.
Mr. Henny deelt vervolgens rnede, dab
-bij hem pogingen zijn gedaan om in (te
breken doch dat dezö blijkbaar mi&lulkten.
Op de vragen van den president erkent
bekl. Ypma, dat sommige (inbrekerswerk-
tuigen dié 'ter tafel 'liggen aan hem todbrv
hooren. Hij erkent tevens dat hij en zijne
kameraden altijd een revolver dragon en.
zwarte handschoenen aantrekken "fs ze
Zij liep om het hoofdgebouw heen en
kwam in de hreede oprijlaan.
Zonder zich te haasten, met rustige
schreden, hoewel haar hart bonsde, na
derde zij den ingang.
De portier, die ,in zijn loge zat, zag een
vrouw in het v er pleeg s te rsk leed en zon
der tiaar tets te vragen, trok hij het hek
open.
Een zucht van verlichting, zij was hui
ten het geslGcht!
Het moeilijkste van haar tocht was vol
bracht.
Waarheen nu?
Zij was hier Volsüagen ombekend.
Hoe de garage te vinden, waar do auto
mobiel van mevrouw Darnett stalde?
Orn. geen achterdocht van den portier to
wekken, aarzelde zij niet, maar ging op
goed geluk voort over een weg, waaraan
de inrichting' van Dr. Cazelès was gelegen.
Nadat zij eenige nvhnuien g cl o open had,
zag zij een huis, waar binnen Jicht brand
de, terwijl er verscheidene mannenstem
men door elkander klonken.
Het was een herberg.
Hier wi/lde zij inrichtingen vragen.
Zij trad 'binnen en gang naar het buffet,
waarachter een dikke vrouw troonde, ter
wijl eenige mannen er voor ©tonden en
hun glaasje gebruikten.
Neem mij niet kwalijk, juffrouw, zei
de zij met een eenigsziris bevende stem,
maar zoudt gc mij niet kunnen zeggen,,
waar een chauffeur woont, die Désfiré Go-
defroy beet en een. paar dagen geleden
bier gekomen moet zijn;
(Wordt vervolgd.)
