iterdag 2 October 1915. JAARGANG No. 1320 e Qwdbehz(3oiVi<mk De Mobilisatie. legér is jiu veertien maanden ge- iseerd. jriien maanden lang dragen onze en mannen dc lasten der mobili- het heeft allen schijn, dat het ste.gedeelte nog wel een jaar onder apenen zal blijven, wanneer de mi- op zijn standpunt blijft staan, dat jn-man kan missen, mobilisatie als gevolg van den Euro- hen oorlog, vergt ontzettende offers f •Nederlandsche volk. De mobilisa- _t geld, kost veel geld, de belasting- eis zullen het op hunne biljetten ge- r worden. De mobilisatie ontwricht uisgezmnen. Veertien maanden loop en len van gezinnen reeds in het solda atje, vaak ver weg van vrouw en even.'Door de mobilisatie zijn duizen- aan handel, industrie en landbouw rakken, hebben middenstanders hun moeten sluiten of moeten zij toe- lat deze wegkwijnen- of vervallen, de mobilisatie is het moreele peil bevolking niet gestegen. Integen- Er zijn streken in ons land waar de jen der mobilisatie op zedelijk gebied aren zullen gevoeld worden, is een noodzakelijk gevolg van den die Europa verscheurd, het. kan anders, zal men tegenwerpen. Blijde en die offers gebracht worden, omdat log voel .erger had kunnen zijn. Ook ons land had de oorlog in al zijn ont- jg kunnen woeden, ziet-- slechts naar Het is waar en wij kunnen God genoeg danken, dat wij tut nu toe tard zijn- gebleven en niet genoeg, ken, dat wij gespaard zullen blijven, ar moeten wij, omdat wij niet be- jen zijn geworden in den oorlog, tnnoodige lasten van een mobilisatie n? tel, na hetgeen wij in die veertien 'den. hebben medegemaakt, noodig et geheele leger gemobiliseerd blijft de lasten met den dag zwaarder [i? is een .zaak van de regeering, van iinister van Oorlog, van het opper- zal men tegenwerpen. Deze weten iSt, wat noodig is of niet, omdat zij ille feiten bekend zijn. 'toestand kan immers ieder oogen- veranderen. Ziet maar naar het in. Na maanden en maanden van :ijn de geallieerden tot het offensief egaan en piet succes. Wie* weet wat s kan gebeuren! De regeering moet Hen tijde verantwoord zijn. r deze zaak zouden wij willicht geschreven hebben, ware" or de-ze lin de houding van de regeering zelf eenige kentering te bespeuren ge- rassend immers was het bericht, Regeering voornemens is, dit jaar, jaarklasse 1913, die in November oosten opkomen, geen landstorm- tigen meer op te roepen en dat in ruber de militie-plichtigen van de ing 1916 zullen worden ingelijfd, kan men hieruit verschillende con- trekken, maar wij meenen, dat, dit bericht voor oogen, niet ontkend worden, dat de regeering op dat Qblik den toestand gunstiger 'inzag, [door Kamerleden, die de beroemd rdeni geheime zitting, naar aanlei- van den uitval van Mr. Marchant, bijgewoond, is er in verschille.nde bladen gevraagd, of nu het ougenblik niet gekomen is, om een gedeelte van de lasten van. de mobilisatie weg te ne men en de troepen gedeelteijk naar huis te ze-nden. Die Kamerleden zullen in diè zitting toch wel meer te weten zijn geko men, dan wij, buitenstaanders. Nog altijd wordt in artikelen, in inge zonden stukken er op gewezen, dat, dank zij onze uistekende verkeersmiddelen, de minister binnen 24 uren in .staat is, zijn mannetjes op de plaats te hebben waar hij verkiest. Wanneer men zich een oogenblik door deze gedachte laat leiden, dan vraagt men zich onwillekeurig af, hoe is het moge lijk, dat die duizenden mannen onder de wapens worden gehouden. Straks gaat een gedeelte van de land weer naar huis, maar de landstorm komt in de plaats. Het contingent troepen blijft hetzelfde, de financieele lasten blijven even groot, ja worden grooter. Mag nu niet eens de vraag 'gesteld worden: is het nu werkelijk noodig, dat die duizenden jonge mannen in hun soldatenpakje blijven loopen? Met welk doel b.v. worden duizenden en duizenden jonge mannen in onze groote stedea op gehoopt? Iedere dag hetzelfde werk, af gericht zullen die menschen nu werkelijk wel zijn, voor de rest lanterfanteren. Zeker, wij kunnen niet ontkennen, dat een contingent troepen noodig is, speciaal aan en bij de grenzen, vooral in Zeeuwsch- Vlaanderen. Maar met ons leekenverstand zouden wij zeggen: dat kap. toch wel. Men kan een vrij groot leger aan de grenzen tëiten, men Kan daar zelfs verster ken, niemand toch zou de verantwoorde lijkheid willen dragen, wanneer de gren zen ontbloot waren, of men zou moe een zeggen: „Laat maar binnen", maar dan kan gevoegelijk bet geheele leger naar huis. Aangenomen dus, dat er van de gren zen geen mannetje mag weggenomen worden, dan zouden wij toch nog de vraag willen stellen of 4e troepen niet ge deeltelijk naar huis kunnen gezonden wor- -den, mits een goed aflossingsplan wordt opgezet. Men zo"U de troepen aan de grenzen voor een zekeren tijd huistoe kunnen zenden en deze vervangen door de troepen, die in de groote steden liggen. Na eenigen tijd zouden die soldaten wederom vervangen kunnen worden door de vroegere grenstroepen. Er zou hier dus sprake zijn van verlof op groote schaal en langen termijn. Men zou daardoor bereiken,dat de fi nancieele lasten dragelijker worden m menigeen zijn zaken in de maatschappij eenigszins regelen kan. Wij hebben slechts op dit punt wLleu wijzen, overtuigd al& wij zijn dat in zake „mobilisatie" het laatste woord nog niet geschreven noch gesproken -is. 'Wat er van zij, wij hopen, dat de mo bilisatie en wat er aam vast zit in de Kamers eens degelijk zal besproken wor den en de regeering in ieder geval klaren wijn schenké. Voelt, de regeering zich niet verantwoord met een gedeelte van de troepen naar huis te zenden, laat zij dan zeggen, waarom. Na veertien maanden mogen wij dit toch wel weten. PEDROSER. Uit de Pers. Grondwetsherziening. Het Huisgezin schrijft: Anders dan he,t Kamerlid Marchant vin den wij, dat oplossing van het belasting- vraagstuk gaat vóór Grondwetsherzie ning. In het afgetrokken©, mogelijk ook in de practijk, is intusschen denkbaar, dat èn het een èn het ander vóór de Juni-stembus .van 1917 zijn beslag krijgt. Kon èn liet belastingvraagstuk een be vredigende oplossing erlangen èn de Grondwetsherziening in eersten termijn worden afgedaan, we zouden er niet rouwig om zijn. En omdat een noodzakelijke Grondwets herziening, die sleepende wordt gehouden^ een hinderpaal is, een blok-aan-het-been, èn omdat we dan onzen onderwijsstrijd met de gewenschte uitkomst bekroond zagen. We staan niet op het standpunt van de „Standaard", die vindt, dat de regeering, zonder het bestand aan te tasten, alléén het onderwijsartikel in onzen geest mag wijzigen, en dat ze, trekt ze ook het kies rechtartikel binnen de herziening, enkel haai-voorstellen raag indienen, maar met de behandeling tot na den vrede moet wachten. Een gedeeltelijke Grondwetsherziening ware weinig minder dan ongerijmd, en van geen ,enk-el ministerie kan worden gevergd, dat liet wat bedoeld is om den tegenstander te winnen en te verzoenen, zal verwezenlijken, en datgene in den steek zal laten waarvoor liet is uitge trokken. Een Grondwetsherziening moet in een land als het onze, met twee groepen van partijen en twee levensbeschouwingen, die nagenoeg tegen elkaar opwegen, altoos een compromis zijn. Het grondwettige tweederde haalt noch de rechter-, noch de linkerzijde, zoodat, als de meerderheid of de minderheid stok stijf op haar stuk blijft staan, een Grond wetsherziening immer mislukken moet. Wij zeggen niet., dat juist in dezen tijd een Grondwetsherziening goede kans o- slagen biedt; wij vinden, dat ze óók in dezen tijd niet als onmogelijk of onbereik baar of als strijdig met het bestand moet worden beschouwd. Alles hangt af van 4en geest, waarin ze wordt ondernomen, van haar inhoud. Gemengde berichten. Moordaanslag. Drie burgers te Rot terdam hebben Donderdagavond den 26- jarigen stoker A. de W. naar een politie post gebracht, dien zij vonden in het portaal van een woning aan de Sions- dwarsstraat 85 met een revolver in zijn hand en een kogel door den rechterslaap. De man zat achter de deur en bleek zich zelf die verwonding te hebben toegebracht In levensgevaarlijken toestand is hij naar het ziekenhuis gebracht en aldaar ter verpleging opgenomen. Nader bleek, volgens de N. R. Ct., dat deze stoker in de buurt van de woning, 'waar hij gevonden werd, J. v. d. II., vrouw v. J. N., had opgewacht, die in het pand Sionsdwarsstraat 85 tijdelijk bij haar zw'ager thuis in. Haar man is in .dienst. De stoker heeft, toen zij gisterenavond haar woning verliet om een briefkaart te bezorgen, drie schoten op haar gelost, waarvan er één haar in den arm heeft gewond. Deze schoten werden gelost, tweè op straat en één op een waranda in de woning, waarin hij haar achtervolgde, toen zij, hulp en moord roepende, de vlucht nam. De dader, meenende haar ernstig gewond te hebben, heeft zich toen, zooals gemeld, in het portaal voor het tiotofd geschoten.1 De itoeistand van dei vrouw levert geen gevaar op. Het weer in September. De tempera- de eerste en de laatste week was de re genval wel van beteekenis, daar tusschen ratuur week overdag gemiddeld weinig van het normale af; des nachts kwam be trekkelijk veel lager temperatuur voor. In was een tijdperk van hoofdzakelijk droog weer, zoodat over het algemeen de maandsom van den neerslag beneden nor maal bleef; in Zeeland was zij er iets bo ven. Onweer kwam voor op den lsten, 2en lien en 27en. Het aantal uren mot zonne schijn te De Bildt bedroeg 170 tegen 116 uren normaal. Valsche bankbiljetten. Nader maldt men uit Amsterdam over de hulseoekiarg aan de Gerard Doustraat, dot deze plaats 'had in perceel 30 één hoog, in tegenwoor digheid van -den vroegeren bewoner, den zich thans in arrest bevindenden sigaren maker V. De wening werd geheel door zocht en twee kleedingstuikken en een hoed werden door de recherche medege nomen. De vele aankoopen van de fami lie V. hadden de aandacht van die politie getrokken. Zeldzaam. In (het „Hotel du Passa ge" te 's-Gravenhage vierde een Belgisch echtpaar zijn diamanten bruiloft. Door dien de meeste familieleden itn België waren, geschiedde de viering in beperk ten kring van vrienden en kennissen, ter wijl een zeer groot aantal bCoemstukken hun werden toegezonden namens hun Belgische vrienden. (Beiden genieten een uistekende gezondheid; resp. zijn ze 82 en 85-jaar oud. Het badseizoen te Soheveningen. Donderdag zijn de laatste zeebaden ge nomen en is 't badseizoen, definitiefg&- sloten. Het <aantal buitenbaden bedroeg ruim 67,000, het aantal binnenbaden on geveer 10,000. Buiten, de Belgen was het aantal buiteni landsche badgasten klein, maar des te grooter dat van de Nederlandsche fami- iiën. Ware het weder jn de maand Ju"*ï met wisselvallig geweest door veel regen en -wind en de laatste dagen van Augustus ook in dit opzicht niet tegengevallen, liet ciifer der buitenbaden zou wel tot 80,000 gestegen zijn. Vermist. De politie te Naarden en Bussum verzoekt opspjoring van een 5V£- jnrig jongentje, genaamd Dirk Vos. Sip/nalömefntt Tenger', bleek, kijkt! eenigszins loens, spreekt zeer moe EI ijk, ge kleed in grijskleurig jasje (covercoat), met groen jagershoedje met twee veertjes, wordt steeds „Dikkie" genoemd. Op de vroeg hoe heet je? antwoordt hij: „Vos". Vraagt men: „Wat doet je vader? ant woordt hij: „vader sergeant, Naarden". Zijne ouders wonen Hortensiuslaan, Naarden. Verdwenen. lin den afgeloopen nacht is de familie D. te Naarden met de Noor derzon vertrokken zonder eenig adres ach ter te laten. De oorzaak van het plotse ling vertrek is onbekend. Postfraude. Naar wij vernemen :'<s de conducteur der posterijen C. J. v. d. B. uit Arnhem -als verdacht van het zioh toeeigenen van brieven,, gearresteerd. Uit een oncler zijn persoonlijk toezicht ver zonden brief moet geldswaardige inhoud verdwenen zijn. Doodslag. Men meldt uit Coevorden, dat de vermoe del ijke daders, een zekere van V. on B., met het ilijk van den ver slagen milicien zijn geconfronteerd. De eerste, een 17-jarige jongen, heeft bekend den ongelukkige met een paal o.p 't hoofd te hebben geslagen. Branden en ongelukken. In de mijn Laura te Eygelhoven is een onderg.rond- sche brand uitgebroken. Om den voort gang van het Aruur te stuiten is een dam opgeworpen. Persoonlijke ongelukken zijn niet voorgekomen. Uiti Heerlen meldt men nader, dat de brand in de mijn dl echts van geringen omvang is gebleken. Een hoop ksse ko len, die in een onderaardsche gang lagen, is in brand geraakt. Om uitbreiding te voorkomen, heelt men de gang met stee non afgesloten. Alle gevaar is buiten gesloten. Donderdag is te Sion bij Delft een hooiberg afgebrand van den landbouwer L. v. Rijn. De stoomspuit van de Ned., Gist- en Spiritusfabriek was spoedig uan» wezlg en voorkwam dat het vuur zich aan do belendende gebouwen mededeelde. Bij het bhissohiingswerk kreeg een 17- jarige zoon van den jaohtislager Kohier een paal op het hoofd. In hoogst zorgwekkender! toestand werd hii naar Bethel vervoerd, maar bleek bij aankomst reeds te zijn overled-en. Ten huize van den rijwielhandelaar Van der Krogt to Delft had Donderdag avond een gasontploffing plaats doordat de bewoner de onvoorzichtigheid had met een brandende lucifer naai' een lek in de Heading .te zoeken. De 14-jai'ige zoon des huizes bekwam brandwonden aan gelaat en armen. In den winkel werd Areel schade aangericht, de ruiten van de voorpui vielen op straat, ook de muren van het huis werden be schadigd. Leger en Vloot. - Kostwinnerschap. Aangezien liet nog steeds voorkomt dat de betrokken militaire autoriteiten nalaten aan de burgemeesters de bij do voorschriften be treffende vergooding wegens kostwinnerschap aangewezen opgaven toe te zenden of tijdig toe ta zenden, heeft dc Minister van Oorlog er by ministerieel© beschikking nogmaals uitdrukkelijk op gewezen dat omtrent allo bijzonderheden welke ten aanzien van do dienstvervulling door de dienstplichtigen van militie, landweer of landstorm bobben plaats gehad en welke van invloed kunnen zjjn op het getal dagen, waarover de betrekkingen der dienstplichtigen aanspraak op vergoeding wegens kostwinnerschap zouden kunnen maken, tydig opgaaf moet worden gedaan aan dc betrokken- burgemeesters, om het even, of de betrekkingen dor dienstplichtigen al dan niet in het genot zijn van zoodanige vergoeding. Indien ten gevolge van nalatigheid van een milaire autoriteit in het doen of tijdig doen van bedoelde opgaven een burgemeester ten onrechte vergoeding uitkeert, kan do burgemeester van die autoriteit het ten on rechte uitgekeerde bedrag terugvorderen. Rechtzaken. Het medisch geheim bij ds Marine. De Zeekrijgsraad te Willemsoord heeft uitspraak gedaan- in die zaak tegen den officier van gezondheid lo klasse, die te rechtstond ter zake, dat hij op last van zijn commandant eein lijst heeft ingediend vermeldende den naam van een officier met vermelding van den tijd .gedurende welke deze laatste vrij van dienst was ge weest wegens het lijden aan een ziekte, als gevolg waar vaan door genoemden, of ficier tegen hem een .klacht werd inge diend 'ter zake van schending van ge heim «j. Overeenkomstig de overwegingen opge nomen in het vonnis van den anderen of ficier van gezondheid, die door den krijgsraad wegens het niet opvolgen van bovengenoemd en last van zijn comman dant wegens dienstweigering werd ver oordeeld tot een dag militaire gevangenis straf, sprak de krijgsraad den beklaagde vrij op grand, dat niet aanwezig is het element van schending van geheimen, n.l. dat hekh verplicht was tot geheim houding, welke verplichting voor hem als ambtenaar niet bestaat, nu hij als zooda nig verplicht is de door zijn meerdere ge geven order op te volgen. De fiscaal had in deze zaak op overeen komstige gronden vrijspraak gevraagd. Namens den advocaat-fiscaal bij het Hoog Militair Gerechtshof werd appèl to gen dit vrijsprekend vonnis aangeteekeind. FEUILLETON. Ie noodlottige erfenis. ie zoo- gul!) gedane uilnoodiging viel wil in goede aarde, gast,lieer gaf h&t voorbeeld met zioh 1 te verklaren, oc-n. bezoek aan de van Di*. Gazelès te brengen eïi eten volgden dit voorbeeld, sommigen Ie hoop, dat zij hun collega konden uigen van hetgeen zij als een dAvaiing 'oiuvden,, anderen met de bedoeling ©tevoonaordeei'd de proef te nemen een stelsel, waarvan de uiteenzet tóng hun belangstelling had opgewekt, deze laat&ten. behoorde Gilbert riL'e. (len voor het bezoek vaségestelden slapie eeh klein gezelschap heer-en 'l?! station a'a.n den buurtspoorweg trein, vanwaar zij binnen enkele het gesticht van dr. Cazeóès kon- bereiken. knecht van het gesticht had de 'f aan het station afgewacht, om hun Weo 1-e wijzen. ïds toen zij Afooa* het groote, raonu- a'e hek stonden, dat toegang tot de King verleende, maakte deze een indruk op de bezoekers, toand, die -het niet wist, zou heer ^ankzónniigengestidlit, a'ermoed heb- geleek veel meer o-p een villa- te, dat fraaie aangelegde park met ''aneln, grasvelden, bloemperken! fca fontein, waarin een aantal huis paviljoens waren gebouwd1 alle vriendelijk a'-an aanibliik, alsof heit geluk kige stervelingen waren, die zij herberg den en geen, beklagenswaardige zieken, wier belangrijkste zintuig, het verstand, was aangetast. Men was lin het begin van de lente en heit groenachtig waas. dat over* de boomen lag uitgespreid, verleende aan het park bekoorlijkheid van het ontluikende leven. Een b ree de opi'ij'laan, door zwaar get- boomte overschaduwd, doch tusschen Avclks blade,rlooze takken door men nu neg overal de matblauwe voorjaarslucht kon ai-en, a'oerde van het hek naar het hoofdgebouw, waarin d-e woningen van den bestuurder en zijn -assistenten, bene- Arens de administratie, gevestigd wai*en. Dokter Cazelès ontving zijn bezoekers recht hartelijk. Ik ben- tro.tsdh.op de eer, welke gij, mijnheer en, bewijst aan een inrichting, düe mijn werk is, «prak hij, en waarmee ik geloof eenige Auaagstukken voor de wetenschap wat nader tot hun oplossing te kunnen brengen. Wij allen hebben min of meer ons ideaal, het mijne ris de baan breker te zijn voor een nieuwe wijze van behandeling der geesteskrankeoi en na hetgeen ik op dit gebied reeds gedaan heb de belangstelling opwekt van mannen, d-ie een hooge positie in de geneeskundige Avetenschap bekleeden, durf ik mij vleien, dat ik mijn tijd goed'besteed heb. De bestuurder leidde zijn bezoekers in de dienst lok a'en rond, stelde zijn'assisten ten aan hen aroor en gaf bun eenige in lichtingen omtrent de wijze, waarop nauw keurig aantceke.mmg werd gehouden A'an het verloop van eik ziektegeval afzonder lijk. Toen men daarna zo-u overgaan tot het belangrijksite gedeelte: het bezoek aan de verpleegden, meende CazJelès eerst nog eenige woorden tot inleiding te moeten sureken. Het laat zich hooren, zedd-e hij, dab de personen, die ik u zal voorstel! 1-en, slechts zijn en mi et andiers kunnen, zijn dan patiënten, dóe nog behandeld worden. Zij, wier genezing voltooid is, vertrekken terstond- Dat -lik genezingen verricht,^.e-b, zelfs dn gevallen, die hopeloos schenen, kan ik u slechts op mijn eerewoord verze keren, -maar het is mij niet mo-gelijk u daarvoor bewijzen aan te voeren, want dan zou ik namen-moeten noemen en daartoe acht ik mij onder geen voorwaar de gerechtigd. De krankzinnigheid, zelfs al as zij van voorbijgaanden aard, wordb nog altijd beschouwd als een smet, die op iémand rust en in hen,, die eens in een ge sticht voor zielszieken verpleegd geweest zijn, ziet mem algemeen minderwaardige wezens. Het is daarom dat iik, zoowel mij zelf als allen die aan mijn inrichting ver bonden zijn, een onvoorwaardelijk stil zwijgen opleg. Nergens kan het ambtsge heim strenger geëerbiedigd worden dan hier, doch dit ambtsgeheim belet ons ook, ons -te beroemen op ons succes. De bestuurder trad daarop met zijn be zoekers de verschillende paviljoenen bin nen .en bracht li en met de patiënten im aanraking. Het laatste bezoek gold de beide dames, over wie hij op het diner gesproken had en dóe hij als de meest belangwekkend en aran al zijn pensionnat res beschouwde. 0,p den drempel van een der sierlijkste huisjes uit het park werden do geleerden ontvangen door Jenny, de verpleegster, dlie hen naar den, salon geleidde. Deze Avas behaaglijk gemeubileerd en alle voorwerpjen, die de verpf.eegde in •haar leven vóór haar ziekte ei-gen waren geweest, waren met ULefdevolle zorgen in deze omgeving overgebracht, opdat zij hier zooveel mogelijk aan haai* vroeger leven zou herinnerd worden. In den salon troffen zij de bewoonster van het paviljoen aan, die, in een bevallig huistoilet, den doctoren vriendelijk tege moet kwam,, terwijl haar vriendin zilch Avat schuw op den achtergrond hield. Cazelès stelde haar aan zijn collega's a'oor onder de volgende bewoordingen: Ziehier, mijnheèren, de in, elk cip- zich belangwekkende cliënten mijner in richting, over Avie ik onilangs het genoe gen had met u ite spreken. Sta mij in de eerste plaats toe u voor te stellen mevrouw C'lara. die voor mij e-ein kostbare mede werkster is. Zonder haar zouden mijn theorieën misschien nog "langen ,tijd een doode letter zijn gebleven, zoodat ak het werkelijk als eem beschikking der Voor zienigheid beschouw, dat ik haar heb lee- ren kennen. Onze waarde dokter hemelt mij te A'eei op! ,riep zij mcit een afwerend gebaar uit. Mijn taak 'is inderdaad vee£ beschei dener, ik ben niet dan liet nederig werktuig waarvan hij zich bedient. Daarbij ben ik hem zeer dankbaar voor het vertrouwen dat fiij liin mij stelt en waardoor* ik 'in slaat ben mijn goeden wil te toonen en hem -met mijn zwakke krachten ter zijde te staan. Alleen aan hem komt do eer toe van een genezing, Waaraan hij mij heeft laten meewerken en waarover ik mij nog het meest verheug, omdat die mij een nieuwe vriendin heeft geschonken. Daarbij wees zij op Lizzie, die nog stee da op een afstand bleef stgan. Het oogenblik ig nu gekomen, sprak Cazelès, om die jonge- vrouw te onderzoe ken. Ondervraag haar zelf. Ik maak mij steak dat zij u, door haar antwoorden-, bewijzen zal, dat haar helderholid van geest reeds grootemdee s is teruggekeerd en dat haar volkomen geaueeóng nop slechts een kwestie van tijd is. Tegen Lizzie, die nog onbeweeglijk bleef staan, zei de hij vriendelijk nxaar tovena op een toon van gezag, die ujecn tegen spraak duldde: Kom eens hier, mevrouw Eii&e. Zij naderde schoorvoetend en met neer geslagen.' oogen onder de blikken, die zij op zich gericht zag. Zónder op dezen merkbaren tegenzin acht te geven, zoide dokter* Desire 1 op don vaderlijken toon die gomeesheeren, gewoon zijn tegen patiënten aan te slaan: Komaan, mevrouwtje, gij waart, naar 't schijnt», -ernstig ziek toen men u aan de kundige zorgen van mijn collega en vriend dr. Gazelès toevertrouwde. Als een echo herhaalde zij:. Zeer ziek, inderdaad. Hebt gij eenige herinnering bewaard aan hetgeen gij destijds hebt geleden? Slechts ten deeóe. Veel Ls mij ontgaan'. Het is alsof de gedachten in mijn hoofd dooroenwoelon. Van waar die verwardheid komt weet ik niiet, -maar heit is mij alsof er -een leegte in mijn geheugen is. (Wordt vervolgd.).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 1