DONDERDAG
16
SEPTEMBER.
I9I5.
BUITENLAND.
De Oorlog.
JAARGANG No. 1805
$)e Êcid^elieSoii^omt
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
BeABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
iet GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
ten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers SVs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
Do ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groota letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpenoieel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent iedere regel meer 5 cent
't Gaat voort.
e wazen. er ko-rb •gel-eden al eens o-p,
thans plotseling een onzer bewinds-
•n getreden is uit den besloten kring,
jón, toit dusverre ©mze ministers zich
hten terug te trekken, zoodra zij de
efeuiila hadden aanvaard.
bedoelden toen het deernemen, door
jcinp posthuma .aan een vergadering
effende de ko1 lieniver&tre kkiaigvan
ie bijeenkomst gewoonweg een verslag
[e kranten verscheen,
itrechtet reeks voeling houden met de
lenlering is Z.Exc. blijkbaar best be
rt, want nu verscheen hij weeT op
to Amersfoort gehouden Landhuis
kundig congres.
dusverre lieten de ministers zich bij
iets door hooge ambtenaren vertegen-
rdigen, die dan staande de vergade-
eens kwamen .opduiken, aandach-
Juisterden en ten slotte een paar even
idelijke als vborzichige woorden spra-
heer Posthuma was er evenwel
't begin af zelf, zoodat hij al in 't ope-
swoord kon worden verwelkomd.
Exc. mam wefióswaar niet aa.n die dis-
ie deel, maar vond (toch gelegenheid
een woordje te spreken en wel naar
jeiding van het punt: Rijkssubsidies
den Landbouw. Hij zeide dienaan-
nde o.a.:
Ie toestand is thans zoo, dal. de Rijks-
er slecht voor staat en de boeren-
•nfet. H©t zou mij dan ook hoogst aan
genaam zijn, als men de richting in-
it, dat men, zoo men de Rijkssubsidie
missen, daarvoor bedankt. Het is ge-
isch't die richting zoo snel mogelijk in
Si.aan. De Reigiearing heeft dn den tijd
i misère den landbouw gesteund, de
llouw is opgegroeid' tot een flinken,
ibtigen, jongen. De Reigeiering is dan
ten volle overtuigd, dat zij van. den
touw steun zal krijgen."
Is ongetwijfeld' in ons land nog weö-
Voorgélcomen,- dat h &laii.g(h oMjei Ld en
lechtstreeks en te midden hunner
kzaarnheden door een lid der regee-
onomwonden werden toegesproken.
Moge waar wezen, dat de aanwezig
van den minister verband hield met
jom&t van Prins Hendrik. Z.Exc. had
echter tot luisteren kunnen bepalen,
hij zulks riielt deed toont zijn meeleven
den boerenstand.
et meer openbaar optreden van mmis-
Postouma vinde navolging bij zijn
ega's', nu en later.
Twee tegelijk.
Ie onlangs met veel moeite opgerichte
eeniging „Kinderspeeltuin" te IJmui-
i, welke op een stuk Rijksgrond een
elinrichting mocht bouwen en bij welke
eeniging reeds bijna 1200 kinderen zijn
igesloten, heeft .thans aanzegging gekre-
i dat zij het terrein weer ontruimen en
toestellen afbreken moet, wijl het ter-
Q zal gebruikt worden als tijdelijke
ató tot legering van een tentenkamp,
lat's een.
!n nu een ander bericht.
Ir heerscht onder de bevolking van
astricht een algemeene verontwaardi-
g: het mooiste gedeelte der stad, n.l.
Kommen, wordt bedreigd met kazerne
bouw, waardoor het stadsschoon daar zou
worden vernietigd.
Deze berichten, zoo gelijktijdig uit ver
van elkaar gelegen plaatsen komend, ge
ven wel wat te denken.
We zullen nu niet direct gaan spreken
van militaire willekeur, maar de vraag
rijst toch: wordt door de militaire autori
teiten wel voldoende rekening gehouden
met het algemeen belang.
Indien voor tentenkamp en kazerne nu
juist geen andere plek beschikbaar was
dan de aangewezen terreinen, zou men
zich, zij 't zuchtend, hij de noodzakelijk
heid moeten neerleggen.
Te IJmuiden evenwel wordt gevraagd,
of in deze gemeente met haar uitgestrekte
duingronden, geen ander plekje was te
vinden dan juist in den kinderspeeltuin,
terwijl de Maastrichtsche gemeenteraad,
protesteerend met algemeene stemmen, een
motie ingediend heeft bij de Regeering,
daar een ander deel der stadsbuitenwijken
tot kazerne-bouwterrein als aangewezen
ligt.
Wij schrijven een en ander niet, wijl we
den militairen een verblijf te midden van
natuurschoon of zoo dicht mogelijk bij de
kom der gemeente zouden misgunnen,
maar ziet eens hier: militairen zijn tijde
lijke bewoners en nu gaat het niet aan, ter-
wille van dezen den blijvenden bewoners te
berooven van iets, waarop zij gesteld zijn
en waarvan ook de opeenvolgende mili
tairen, wordt het niet geschonden, kunnen
genieten.
Nog eens: dringt de noodzakelijkheid dan
houdt alles op, maar zulks schijnt hier toch
niet het geval te zijn.
't Zijn wel een paar gevallen voor par
lementaire vragen.
Duitsche duikhooten zijn verschenen
bij de Loire en Gironde. - De Britsche
premier deelde in het Lagerhuis mede,
dat in den laatsten tijd abnormaal hooge
uitgaven zijn gedaan voor bepaalde ope
raties, van welk bedrag weldra een deel
terugbetaald zou worden. Aan andere
landen is 250 miliioen voorschot verstrekt
of beloofd.- De dagelijksche oorlogskosten
voor Engeland bedragen volgens Asquith
3-/2 miliioen pond. Het gemiddelde der
algemeene wekelijksche uitgaven is 35
miliioen. Bijna 3 miliioen man zijn sedert
begin van den oorlog voor leger en vloot
aangenomen.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
Fransch legerbericht.
Het middagoommuniqué van 15 Sept.
luidt:
In Artioas, in de sectoren NeuviT.le en
Bretancourt gevechten met handgrana
ten, beineveius ©enige artillerie-actie.
Bommengevechfien bij Lihious ten wesr
ten van Cbauilines en dn (het bosoh van St.
Marc item oosten van Fracy-le-Val. Ten
noordien van het kamp van Ghalons vrij
hevige artiiltertebeschiating.
In het westelijk deel der Argonnen mijn-
gevechten.
Duitsch legerbericht.
Officieel wordt d.d. 15 Sept. uit het
groote hoofdkwartier gemeld: Een Fraxir
sche aaruv.atepogitng op den Haritsmanns-
weilerkopf is door ons vuur beteb.
Een bij Rédhesy, in de nabijheid van de
Fransch-Zwitsersche gtrens, waargenomen
ballon captif werd omlaag gescholen. De
ballon-captif kamteilde toen hij vdiel.
Zooals uit bovenstaande oommuniqué's
blijkt, bepaald zich de acta© van beide zij
den slechts tot artillerie- en handgrama-
ten^ge vechten, Ndets wij at er op, dat hier
spoedig een besOLssing zal vallen.
Aan de „Tijd" wordt evenwel uit Maas
tricht gameid:
Volgens volstreiklb betrouwbare berich
ten uit Aken, gaan <de Duitschers nu al
twee weken Vooift, vooral des nachts, tal-
te oze treinen met militairen en oorlogs
tuig naar de westelijk© gneins te vervoe
ren. Ook andere, te Aken waar te nemen
verschijnselen, wijzen op een groot Duitsch
herfstoffensief op het westelijk oorlogs
ter rein. waar getracht zal worden ©en be
slis srnig te krijgen.
Wij gelooven echter niet, dat dit offen-
?ief zoo spoedig eenig resultaat zal afwer
pen beide partijen zijn hier aan elkander
gewaagd, Wat vandaag de een wint,
werdt hem morgen door den ander on/t-
remen.
Van hef Oostelijk oorlogs
terrein.
Het Duitsch-Oostenrijksche offensief.
In het centrum van dit front rukken de
Duitsche legers onder Von Mackensen be
hoedzaam voort dn de richting van Pinsk
eil maakten, daarbij meer dan 700 man ge
vangenen.
In het Z.O. wordt steeds met groote
kracht gestreden en kunnen de verfbonde-
rein troepen nog niet tot het offensief
overgaan.
De „Frankf. Ztg." noemt het hïejr op
tredende Russische leger ,,de politieke
•armee," waarschijnlijk om daardoor aan
to toomeni, dat hier getracht wordt een
overwinning te behalen, dlie voor den veld
tocht van weinig beteekenis, van grooten
indruk zou zijn voor den politieken toe
stand, voornamelijk voor de stemming in
dé geallieerde Landen.
Zeker is het, dab hier t en zeer krach
tig aanvoerder de leiding heeft. Generaal
Iwanof ziet volkomen het gevaar in, dat
zijn leger bedreigt uit het noorden. Hij
zou kunnen terug teak ken op Kjef, maar
poogt (liever de niet zeer sterke macht,
die tegenover hem staat, nederlagen toe
te brengen, om haar wellicht tot den af
tocht te noodzaken. Wei heeft d© Duitsche
staf versterkingen naar het gebied van
den Sereith gezonden, maar de hoofdmacht
Wordit gebruikt voor de flankbedreigtag
uit het noorden. Door de inneming van
Luzk en Duhnio en door het overschrijden
van de Ikwa en de Goryn zijn de Oosten-
"rijksche legers lin staat de SereUh-ftiiriAe in
den flank aan te vallen. De positie in Ga-
1-icië kan, van het Russisch© standpunt
bezien, slechts worden behouden, wan
neer generaal Iwanof eg in slaagt, de
Duitsch-Ooatienrijksche legers een beslis
sen den sliag toe te brengen, voordat de
uit Wolhynië oprukkende legers krachtig
kunnen ingrijpen. Vandaar de pogingen
om de verbonden legers aan de Sereth en
de Strypa een nederlaag tee te brengen,
en' die om de uit het noorden komende
troepen van PuhaLLo en Böbm-ErmoMi te
gen te houdern
Voor dit laatste doel werden de gevech
ten geleverd, in het Russische legerbericht
aangegeven bij, Wysnevvetaj. Voor het»
eerste de hevige slagen bij Tarn©pel en
Trembowla, waarin de Russen oA'.es op
het spel zetten, om de Oostenrijkers en
Duitschers terug te slaan, en dezen alles
doen, om vol te houden, totdat de uit heti
rborden ontrukkende legers (kunnen imv
grijpen.
Hierbij worden ernstige gevechten gele
verd, waarin tot dusver de Russen wei
eenig voordeel behaalden, en den tegen
stander noodzaakten zijn stellingen wat
meer westwaarts te verieggen; maar het
volkomen terugdrijven van de bondgenoo-
ten is aan Iwaniof nog niet gelukt. En uit
het noorden komen langzaam de Duitsch-
öostenrijksche troepen nader. Over Goryn
oostelijk van Novo-Alexinief en over 'de
Ikwa rukken deze legers op; de spoorwe
gen zijn gedeeltelijk in hunne handen, ge
deeltelijk werden zij ernstig bedreigd; het
leger van v. Böhm-ErmolM is slechts 20
K.M. van het snijpunt der lijsi naar Duh-
no en naar Berditsjef. En de pogingen der
Russèn om dezle Legers terug te werpen
zijn tot dusver nog niet geslaagd.
Van het Zuidelijk oorlogs
terrein.
Italiaansch legerbericht.
Officieel wordt d.d. 15 Sept. uit Rome
gemeld^ De vijand, die dezer dagen belang
rijke versterkingen heeft gekregen, heeft
getracht door infanterie-aanvallen on he
vige artillerie-aanvallen krachtigen druk
uit te oefenen op verschillende punten van
ons front. Zijn pogingen zijn echter mis
lukt.
Oostenrijksch legerbericht.
Uit Weenen wordt d.d. 15 Sept. gemeld:
In het Tiioolsche grensgebied duurden de
gewone artilleriegevechten voort. Ten oos
ten van den Ludinut-pas gingen onze troe
pen tot den aanval over en veroverden zij
vijandelijke stellingen op den Finderiig-
kofel en op den kam ten zuidoosten van
den Grensberg.
Aan het kustfront beschoot de Italiaan-
sche artillerie onze stellingen van Javor-
cek tot het bruggenhoofd van Tolmein met
groote hevigheid.
Vijandelijke aanvallen op Javorcek in het
Ursecgebied mislukten. Ook werden de po
gingen van den vijand om in den Doberdo-
sector nader bij ons te komen verijdeld.
Op Zee.
Duitsche duikbooten in de Franeche
wateren.
Het Fransche ministerie van marine
maakt bekend, dat Duitsche onderzeeërs
zijn verschenen ter hoogte van de mondin
gen van de Loire en de Gironde en dat alle
noodige voorzorgsmaatregelen zijn ge-
Engelsch transportschip gezonken.
De „Voss. Ztg." verneemt uit Weenen,
dat in de Zuid-Adriatische Zee een groot
Engel'sch transportschip tot zinken is ge
bracht door een torpedoschot van een
Oostenrijksche onderzeeër, onder bevel
van den luitenant ter zee Trappe.
De duikboot- en mijnoorlog
Reuter meldt, dat do motorschoener
„Bien" tot aan de waterlijn is afgebrantL
De bemanning is gered.
Een telegram uit Mandal (Noorwegen)
meldt, dat de "motorboot „Norte" van
Christiania, met een lading hout voor
Londen, door een Duitschen onderzeeër in
den grond is geboord,. De bemanning is
gered.
(Hout is, volgens een Duitsche be*
paling, als contrabande te beschouwen.)
Op den Balkan.
Bulgarije en Turkije.
De „Conrieire Delia Seira" verneemt ui*
Boccharest, dat de Turken de kazernes te
Kara Agasj en de forten aan 'den rechter
oever van de Maritza ontruimen en da*
he-t prikkeldraad naar Gal li po 11 is gezon
den.
De WaLi van Adrianopel is naar Stam
boel vertrokken om voorschriften te ont
vangen voor de formaliteiten :tn de over
gave, welke op 18 September dn bijzijn dar
Turksche en Bulgaarsche ministers zal
plaats hebben.
In België.
De belasting der afwezigen.
Op 16 Januari van dit jaar is, naar mem
zich herinnert, door den Duitschen gou
verneur-generaal in België een verorde
ning uitgevaardigd nopens een extra be
lasting voor de Belgen, die niet in hun va
derland wenschten terug te keeren.
De aanslagen voor deze belasting zijn
thans afgesloten ©n slechts eenige nako
mende posten, waarover een rechtsvraag
gerezen is, zullen het eindbedrag nog
©enigermate verhoogen, meldt een corres
pondent van de „Tijd". De totaalsom be
draagt op het oogenblik 4,201,400 francs.
In het geheel zijn aangeslagen 3010 belas
tingplichtigen. Alleen welgestelde, vrijwil
lig afwezige Belgen zijn in deze belasting
aangeslagen. Tot mu toe worden slechts
365,769 francs betaald. De aanslag in de
provincies Antwerpen en Brabant, die te
zamen 3,369,769 francs afwezigheidsbelas
ting opbrengen, is eerst onlangs afgeslo
ten. Er zijn voorbereidingen getroffen, om
de betalingen met kracht te bevorderen.
Over het algemeen heeft de grondgedach
te van deze belasting, om de kapitaalkrach
tige Belgen naar hun vaderland te doen
terugkeeren, ten einde het economisch lo
ven te helpen herstellen, wel doel getrof
fen. Want tot aan den datum van terug
keer, waarmee kan worden gerekend (1
Maart 1915), zijn volgens de opgaven der
passenbureau's in Nederland en Zwitser
land 18,990 van de meest welgestelde fa-
milie's naar België teruggekeerd.
Korte berichten.
Volgens een der correspondenten van
het „Vad." zou de eiectrische grensversper-
ring vooral der hazen dood zijn. Massa's
van die beestjes liggen ©r onder en de be*
FEUILLETON.
De noodlottige erfenis.
Daar begon bet kind in.den wagen weer
a te schreien, het was ontwaakt door
stilstaan van den wagen,
glaé boog zioh er overheen en, trachtte
te sussen, torn zij daarboven, eens-
PS een geluid h'oorde.
Zij keek op en. zag, dat de bail©ondeur
I'd geopend.
ten witte gedaante kwam naar buiten,
het geluid van, de kinderstem af en een
1 riep vol vervoering:
Hij! Hijl
De in bet wit gekleed© vrouw wadlerde
balustrade van het Ibalcon en boog
voorover.
Daarna riep zij met trillende stem:
Hier ben ik, mijn lieveling, ik kom.
Dr* ^s ©en engel, die uit den bémeft
16riaaide, vdoog de witte gedaante van
balcom, naar omlaag, maar viel op
n (Hond, niet ver van den kinderwagen,
tor zij bewusteloos liggen bleef.
DERDE DEEL.
Levend begraven.
I.
WIE WEET?
B zijn studeerkamer, waarvan de ven-
ra uitzagen op de avenue de l'Obsiecrva-
r?'. Was. ^r- Gilbeort Danville beeüg de
'^keningen te verwerken, die hij van
Amerik aanisc he reia had
Ofschoon er alweer 9 maanden verfloo-
pen waren, sedert hij uiit die Vereeiuigde
Staten was teruggekeerd, was hij nu
eerst begonnen met de uitslagen van die
studiereis te rangschikken.
Het had hem tot dusverre aan tijd daar
toe ontbroken, want hij was niet alleen
man van studie, maar ook van de praktijk.
Van zijn ouders, die berden overleden
waren, had hij een vermogen geërfd, dat
•hem in staat stelde onafhankelijk te le
ven, maar zijn vader, die ook dokter was
geweest, had hem tevens een kring van
patiënten nagelaten, aan wie hij zijn hulp
niet mocht weigeren), al was het a'l'leen uit
eerbied voor vaders nagedachtenis, want
hij voor zich gaf aan die studie verre de
voorkeur boven de praktijk.
De famitoën echter, waar zijn vader het
vertrouwen had genoten, brachten dit
vertrouwen over op den zoon en zoo bleef
Gilbert daar zijn hulp als geneesheer ver
leen en, maar hij had zich voorgenomen,
geen nieuwe patiënten meer te aanvaar
den en zich langzamerhand uit de prak
tijk terug te trekken om dan al zijn tijd
te besteden aan de wetenschap, die hij nu
slechts een beperkt deel van zijn tijd kon
schenken.
Met dat deed woekerde hij ©venwel
Iedere nieuwe ■vinding op medisch ge
bied wekte zijn belangstelling en werd
door hem nagegaan, onderzocht en beoor
deeld.
Wat hem bijzonder aantrok, was d© be
handeling van zielsziekten en zoo was hij
een trouw bezoeker van de gestichten
voor krankzinnigen en zenuwlijders, zoo
wel in de omgeving van Parijs als op. ver
deren afptajkd van de wereldstad.
Zijn boekenkast, die een gehieelen wand
van zijn studeerkamer besloeg, was rijk
voorz'ien van de belangrijkste wei-ken
over psychologie en psychiatrie: Lombro
so, Féré, R'i'bot,. Tarde en Mosso waren
daar door de schoonste kinderen van hun
geest vertegenwoordigd.
Behalve een zoon der wetenschap, was
dr. Danville ook een bewonderaar der
kunst, waarvan ook zijn heiligdom ge
tuigde, want er stonden eenige kostbare
bronzen beelden en schilderijen van be
roemd© meesters sierden de wanden, ter
wijl het verdere meubilair een gunstige
getuigenis aflegde voor den goeden smaak
van den bewoner.
Daar ging de eiectrische bel.
Gilbert keek eenigszins knorrig van zijn
werk op.
Wie kwam hem daar nu weer storen?
Een bediende trad binnen en bracht op
een zilveren blad. het visitekaartje van
degene, die zooeven de bel in beweging
had gebracht.
De knorrige uitdrukking verdween als
door een tooverslag van zijn gelaat, om
plaats te maken voor een van aangename
verrassing, toen hij een blik op het
kaartje had geworpen en zijn stem klonk
vroolijk toen hij zijn bediende toeriep:
Laat dadelijk binnen!
De bediende verwijderde zich, maar
keerde terstond terug en diende aan:
Miss Rosie Walton.
Gilbert was opgestaan en kwam zijn
bezoekster met uitgestoken hand tegemoet,
die zij harelijk drukte.
Zij zag er allerbekoorlijkst uit in haar
eenvoudig reistoilet met voetvrijen rok,
w^Jdem stofmantel en plapviltén hoed.
waarin een enkel veertje was gestoken en
het was Gilbert of er bij haar binnenko
men een zonnestraal tot zijn kamer door
drong, die alles in glans en luister zette.
Ik dürf wedden dat gij dit bezoek ze
ker niet had verwachtl riep het meisje uit,
terwijl zij haar stofmantel afdeed en aan
den bediende gaf, die er mee heenging.
Ongedwongen zette zij zich in een ze
tel, dicht bij de schrijftafel van den dok
ter en hernam:
Zijt gij niet verwonderd, mij te zien?
Zeg liever verrukt, zoo gelukkig dait
mij de woorden ontbreken om het u te
beschrijven.
Mooi zoo, dat is ten minste al een ont
vangst die mij op mijn gemak brengt,
want om u de waarrheid te zeggen, was ik
er niet volkomen gerust op. Ik ben wel
zooveel bekend met de Fransch© zedën en
gewoonten om te weten, dat mijn bezoek
nu niet volkomen correct is, maar om het
even, ik heb mij daarom niet het genoegen
willen ontzeggen een vriend en collega de
hand te komen drukken, die, naar ik hoop,
mij nog niet geheel heeft vergeten.
Twijfelt gij daaraan?
Oprecht gesproken neem, want .zelf
heb ik ook een aangename herinneriing
aan u bewaard, maar verheug u niet te
vroeg. Wanneer ik, ternauwernood ont
scheept, mij gehaast heb in mijn notitie-
boekje uw adres op te zoek em., dan is dat
voornamelijk uit eigenbelang geweest.
Welk belang hadt gij daar dan bij?
vroeg de dokter glimlachend.
Ik heb u een reeks van düensten te
verzoeken, antwoordde zij.
Nooit genoegt riep hij ui/t. Beschik
y/Jj over mij, zooveel gij maar wLl/b. De
voldoening, u van nut geweest te zijn, zal
mij. voor elke moeite ruimsch- ots schade
loos stellen.
Dat is heel Hef! Gij zult mij dan den
weg moeten wijzen in Parijs, een hotel
voor mij uitzoeken waar men mij niet
het vel over de ooren zal haien, mij alle
bezienswaardigheden van de stad en de
omgeving toonen en mij ook toegang ver
schaffen tot did plaatsen, waar ik voor
mijn vak belang bij hebben kan zie te be
zoeken.
Er zal niets aan ontbreken, zcide hij,
verrukt door het vooruitzicht dat hij op
die manier nog menig uur met haar zou
kunnen doorbrengen.
Ik houd u aan uw woord en nu go-
loof ik dat gij wel eens zoudt wF.len we
ten hoe ik, die door mijn bezigheden
eigenlijk aan mijn geboortegrond gebon
den moest zijn, mij nu zoo eensklaps te
Parijs bevind.
En wanneer lk u eens bekend© da*
mijn vreugd© aan mijn nieuwsgierigheid
het zwijgen oplegt?
Dat zou hiet beste middefli zijn oma
mij op de vlucht te drijven want ik ben
niet gekomen om complimentjes te ont
vangen en wanneer ge op die wijze voort-
gaat, dan kan ik in u niet den aardigem
jongen herkennen, met vrien ik zoo onge
dwongen en collegiaal omging.
Wees niet boos, miss Walton, maar
de verrassing...
Nu, voor ditmaal wil ik heit u vergeven
en u eens veatedlen wat er mot mij is vooi*
gevallen. Na uw vertrek heb ik bet bfj<
zender druk i
(Wordt vervolgd.}