DONDERDAG 16 SEPTEMBER. I9I5. BUITENLAND. De Oorlog. JAARGANG No. 1805 $)e Êcid^elieSoii^omt BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. - Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN BeABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering iet GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze ten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal. Afzonderlijke nummers SVs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent Do ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groota letters naar plaatsruimte. Aanvragen om Dienstpenoieel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent iedere regel meer 5 cent 't Gaat voort. e wazen. er ko-rb •gel-eden al eens o-p, thans plotseling een onzer bewinds- •n getreden is uit den besloten kring, jón, toit dusverre ©mze ministers zich hten terug te trekken, zoodra zij de efeuiila hadden aanvaard. bedoelden toen het deernemen, door jcinp posthuma .aan een vergadering effende de ko1 lieniver&tre kkiaigvan ie bijeenkomst gewoonweg een verslag [e kranten verscheen, itrechtet reeks voeling houden met de lenlering is Z.Exc. blijkbaar best be rt, want nu verscheen hij weeT op to Amersfoort gehouden Landhuis kundig congres. dusverre lieten de ministers zich bij iets door hooge ambtenaren vertegen- rdigen, die dan staande de vergade- eens kwamen .opduiken, aandach- Juisterden en ten slotte een paar even idelijke als vborzichige woorden spra- heer Posthuma was er evenwel 't begin af zelf, zoodat hij al in 't ope- swoord kon worden verwelkomd. Exc. mam wefióswaar niet aa.n die dis- ie deel, maar vond (toch gelegenheid een woordje te spreken en wel naar jeiding van het punt: Rijkssubsidies den Landbouw. Hij zeide dienaan- nde o.a.: Ie toestand is thans zoo, dal. de Rijks- er slecht voor staat en de boeren- •nfet. H©t zou mij dan ook hoogst aan genaam zijn, als men de richting in- it, dat men, zoo men de Rijkssubsidie missen, daarvoor bedankt. Het is ge- isch't die richting zoo snel mogelijk in Si.aan. De Reigiearing heeft dn den tijd i misère den landbouw gesteund, de llouw is opgegroeid' tot een flinken, ibtigen, jongen. De Reigeiering is dan ten volle overtuigd, dat zij van. den touw steun zal krijgen." Is ongetwijfeld' in ons land nog weö- Voorgélcomen,- dat h &laii.g(h oMjei Ld en lechtstreeks en te midden hunner kzaarnheden door een lid der regee- onomwonden werden toegesproken. Moge waar wezen, dat de aanwezig van den minister verband hield met jom&t van Prins Hendrik. Z.Exc. had echter tot luisteren kunnen bepalen, hij zulks riielt deed toont zijn meeleven den boerenstand. et meer openbaar optreden van mmis- Postouma vinde navolging bij zijn ega's', nu en later. Twee tegelijk. Ie onlangs met veel moeite opgerichte eeniging „Kinderspeeltuin" te IJmui- i, welke op een stuk Rijksgrond een elinrichting mocht bouwen en bij welke eeniging reeds bijna 1200 kinderen zijn igesloten, heeft .thans aanzegging gekre- i dat zij het terrein weer ontruimen en toestellen afbreken moet, wijl het ter- Q zal gebruikt worden als tijdelijke ató tot legering van een tentenkamp, lat's een. !n nu een ander bericht. Ir heerscht onder de bevolking van astricht een algemeene verontwaardi- g: het mooiste gedeelte der stad, n.l. Kommen, wordt bedreigd met kazerne bouw, waardoor het stadsschoon daar zou worden vernietigd. Deze berichten, zoo gelijktijdig uit ver van elkaar gelegen plaatsen komend, ge ven wel wat te denken. We zullen nu niet direct gaan spreken van militaire willekeur, maar de vraag rijst toch: wordt door de militaire autori teiten wel voldoende rekening gehouden met het algemeen belang. Indien voor tentenkamp en kazerne nu juist geen andere plek beschikbaar was dan de aangewezen terreinen, zou men zich, zij 't zuchtend, hij de noodzakelijk heid moeten neerleggen. Te IJmuiden evenwel wordt gevraagd, of in deze gemeente met haar uitgestrekte duingronden, geen ander plekje was te vinden dan juist in den kinderspeeltuin, terwijl de Maastrichtsche gemeenteraad, protesteerend met algemeene stemmen, een motie ingediend heeft bij de Regeering, daar een ander deel der stadsbuitenwijken tot kazerne-bouwterrein als aangewezen ligt. Wij schrijven een en ander niet, wijl we den militairen een verblijf te midden van natuurschoon of zoo dicht mogelijk bij de kom der gemeente zouden misgunnen, maar ziet eens hier: militairen zijn tijde lijke bewoners en nu gaat het niet aan, ter- wille van dezen den blijvenden bewoners te berooven van iets, waarop zij gesteld zijn en waarvan ook de opeenvolgende mili tairen, wordt het niet geschonden, kunnen genieten. Nog eens: dringt de noodzakelijkheid dan houdt alles op, maar zulks schijnt hier toch niet het geval te zijn. 't Zijn wel een paar gevallen voor par lementaire vragen. Duitsche duikhooten zijn verschenen bij de Loire en Gironde. - De Britsche premier deelde in het Lagerhuis mede, dat in den laatsten tijd abnormaal hooge uitgaven zijn gedaan voor bepaalde ope raties, van welk bedrag weldra een deel terugbetaald zou worden. Aan andere landen is 250 miliioen voorschot verstrekt of beloofd.- De dagelijksche oorlogskosten voor Engeland bedragen volgens Asquith 3-/2 miliioen pond. Het gemiddelde der algemeene wekelijksche uitgaven is 35 miliioen. Bijna 3 miliioen man zijn sedert begin van den oorlog voor leger en vloot aangenomen. Van het Westelijk oorlogs terrein. Fransch legerbericht. Het middagoommuniqué van 15 Sept. luidt: In Artioas, in de sectoren NeuviT.le en Bretancourt gevechten met handgrana ten, beineveius ©enige artillerie-actie. Bommengevechfien bij Lihious ten wesr ten van Cbauilines en dn (het bosoh van St. Marc item oosten van Fracy-le-Val. Ten noordien van het kamp van Ghalons vrij hevige artiiltertebeschiating. In het westelijk deel der Argonnen mijn- gevechten. Duitsch legerbericht. Officieel wordt d.d. 15 Sept. uit het groote hoofdkwartier gemeld: Een Fraxir sche aaruv.atepogitng op den Haritsmanns- weilerkopf is door ons vuur beteb. Een bij Rédhesy, in de nabijheid van de Fransch-Zwitsersche gtrens, waargenomen ballon captif werd omlaag gescholen. De ballon-captif kamteilde toen hij vdiel. Zooals uit bovenstaande oommuniqué's blijkt, bepaald zich de acta© van beide zij den slechts tot artillerie- en handgrama- ten^ge vechten, Ndets wij at er op, dat hier spoedig een besOLssing zal vallen. Aan de „Tijd" wordt evenwel uit Maas tricht gameid: Volgens volstreiklb betrouwbare berich ten uit Aken, gaan <de Duitschers nu al twee weken Vooift, vooral des nachts, tal- te oze treinen met militairen en oorlogs tuig naar de westelijk© gneins te vervoe ren. Ook andere, te Aken waar te nemen verschijnselen, wijzen op een groot Duitsch herfstoffensief op het westelijk oorlogs ter rein. waar getracht zal worden ©en be slis srnig te krijgen. Wij gelooven echter niet, dat dit offen- ?ief zoo spoedig eenig resultaat zal afwer pen beide partijen zijn hier aan elkander gewaagd, Wat vandaag de een wint, werdt hem morgen door den ander on/t- remen. Van hef Oostelijk oorlogs terrein. Het Duitsch-Oostenrijksche offensief. In het centrum van dit front rukken de Duitsche legers onder Von Mackensen be hoedzaam voort dn de richting van Pinsk eil maakten, daarbij meer dan 700 man ge vangenen. In het Z.O. wordt steeds met groote kracht gestreden en kunnen de verfbonde- rein troepen nog niet tot het offensief overgaan. De „Frankf. Ztg." noemt het hïejr op tredende Russische leger ,,de politieke •armee," waarschijnlijk om daardoor aan to toomeni, dat hier getracht wordt een overwinning te behalen, dlie voor den veld tocht van weinig beteekenis, van grooten indruk zou zijn voor den politieken toe stand, voornamelijk voor de stemming in dé geallieerde Landen. Zeker is het, dab hier t en zeer krach tig aanvoerder de leiding heeft. Generaal Iwanof ziet volkomen het gevaar in, dat zijn leger bedreigt uit het noorden. Hij zou kunnen terug teak ken op Kjef, maar poogt (liever de niet zeer sterke macht, die tegenover hem staat, nederlagen toe te brengen, om haar wellicht tot den af tocht te noodzaken. Wei heeft d© Duitsche staf versterkingen naar het gebied van den Sereith gezonden, maar de hoofdmacht Wordit gebruikt voor de flankbedreigtag uit het noorden. Door de inneming van Luzk en Duhnio en door het overschrijden van de Ikwa en de Goryn zijn de Oosten- "rijksche legers lin staat de SereUh-ftiiriAe in den flank aan te vallen. De positie in Ga- 1-icië kan, van het Russisch© standpunt bezien, slechts worden behouden, wan neer generaal Iwanof eg in slaagt, de Duitsch-Ooatienrijksche legers een beslis sen den sliag toe te brengen, voordat de uit Wolhynië oprukkende legers krachtig kunnen ingrijpen. Vandaar de pogingen om de verbonden legers aan de Sereth en de Strypa een nederlaag tee te brengen, en' die om de uit het noorden komende troepen van PuhaLLo en Böbm-ErmoMi te gen te houdern Voor dit laatste doel werden de gevech ten geleverd, in het Russische legerbericht aangegeven bij, Wysnevvetaj. Voor het» eerste de hevige slagen bij Tarn©pel en Trembowla, waarin de Russen oA'.es op het spel zetten, om de Oostenrijkers en Duitschers terug te slaan, en dezen alles doen, om vol te houden, totdat de uit heti rborden ontrukkende legers (kunnen imv grijpen. Hierbij worden ernstige gevechten gele verd, waarin tot dusver de Russen wei eenig voordeel behaalden, en den tegen stander noodzaakten zijn stellingen wat meer westwaarts te verieggen; maar het volkomen terugdrijven van de bondgenoo- ten is aan Iwaniof nog niet gelukt. En uit het noorden komen langzaam de Duitsch- öostenrijksche troepen nader. Over Goryn oostelijk van Novo-Alexinief en over 'de Ikwa rukken deze legers op; de spoorwe gen zijn gedeeltelijk in hunne handen, ge deeltelijk werden zij ernstig bedreigd; het leger van v. Böhm-ErmolM is slechts 20 K.M. van het snijpunt der lijsi naar Duh- no en naar Berditsjef. En de pogingen der Russèn om dezle Legers terug te werpen zijn tot dusver nog niet geslaagd. Van het Zuidelijk oorlogs terrein. Italiaansch legerbericht. Officieel wordt d.d. 15 Sept. uit Rome gemeld^ De vijand, die dezer dagen belang rijke versterkingen heeft gekregen, heeft getracht door infanterie-aanvallen on he vige artillerie-aanvallen krachtigen druk uit te oefenen op verschillende punten van ons front. Zijn pogingen zijn echter mis lukt. Oostenrijksch legerbericht. Uit Weenen wordt d.d. 15 Sept. gemeld: In het Tiioolsche grensgebied duurden de gewone artilleriegevechten voort. Ten oos ten van den Ludinut-pas gingen onze troe pen tot den aanval over en veroverden zij vijandelijke stellingen op den Finderiig- kofel en op den kam ten zuidoosten van den Grensberg. Aan het kustfront beschoot de Italiaan- sche artillerie onze stellingen van Javor- cek tot het bruggenhoofd van Tolmein met groote hevigheid. Vijandelijke aanvallen op Javorcek in het Ursecgebied mislukten. Ook werden de po gingen van den vijand om in den Doberdo- sector nader bij ons te komen verijdeld. Op Zee. Duitsche duikbooten in de Franeche wateren. Het Fransche ministerie van marine maakt bekend, dat Duitsche onderzeeërs zijn verschenen ter hoogte van de mondin gen van de Loire en de Gironde en dat alle noodige voorzorgsmaatregelen zijn ge- Engelsch transportschip gezonken. De „Voss. Ztg." verneemt uit Weenen, dat in de Zuid-Adriatische Zee een groot Engel'sch transportschip tot zinken is ge bracht door een torpedoschot van een Oostenrijksche onderzeeër, onder bevel van den luitenant ter zee Trappe. De duikboot- en mijnoorlog Reuter meldt, dat do motorschoener „Bien" tot aan de waterlijn is afgebrantL De bemanning is gered. Een telegram uit Mandal (Noorwegen) meldt, dat de "motorboot „Norte" van Christiania, met een lading hout voor Londen, door een Duitschen onderzeeër in den grond is geboord,. De bemanning is gered. (Hout is, volgens een Duitsche be* paling, als contrabande te beschouwen.) Op den Balkan. Bulgarije en Turkije. De „Conrieire Delia Seira" verneemt ui* Boccharest, dat de Turken de kazernes te Kara Agasj en de forten aan 'den rechter oever van de Maritza ontruimen en da* he-t prikkeldraad naar Gal li po 11 is gezon den. De WaLi van Adrianopel is naar Stam boel vertrokken om voorschriften te ont vangen voor de formaliteiten :tn de over gave, welke op 18 September dn bijzijn dar Turksche en Bulgaarsche ministers zal plaats hebben. In België. De belasting der afwezigen. Op 16 Januari van dit jaar is, naar mem zich herinnert, door den Duitschen gou verneur-generaal in België een verorde ning uitgevaardigd nopens een extra be lasting voor de Belgen, die niet in hun va derland wenschten terug te keeren. De aanslagen voor deze belasting zijn thans afgesloten ©n slechts eenige nako mende posten, waarover een rechtsvraag gerezen is, zullen het eindbedrag nog ©enigermate verhoogen, meldt een corres pondent van de „Tijd". De totaalsom be draagt op het oogenblik 4,201,400 francs. In het geheel zijn aangeslagen 3010 belas tingplichtigen. Alleen welgestelde, vrijwil lig afwezige Belgen zijn in deze belasting aangeslagen. Tot mu toe worden slechts 365,769 francs betaald. De aanslag in de provincies Antwerpen en Brabant, die te zamen 3,369,769 francs afwezigheidsbelas ting opbrengen, is eerst onlangs afgeslo ten. Er zijn voorbereidingen getroffen, om de betalingen met kracht te bevorderen. Over het algemeen heeft de grondgedach te van deze belasting, om de kapitaalkrach tige Belgen naar hun vaderland te doen terugkeeren, ten einde het economisch lo ven te helpen herstellen, wel doel getrof fen. Want tot aan den datum van terug keer, waarmee kan worden gerekend (1 Maart 1915), zijn volgens de opgaven der passenbureau's in Nederland en Zwitser land 18,990 van de meest welgestelde fa- milie's naar België teruggekeerd. Korte berichten. Volgens een der correspondenten van het „Vad." zou de eiectrische grensversper- ring vooral der hazen dood zijn. Massa's van die beestjes liggen ©r onder en de be* FEUILLETON. De noodlottige erfenis. Daar begon bet kind in.den wagen weer a te schreien, het was ontwaakt door stilstaan van den wagen, glaé boog zioh er overheen en, trachtte te sussen, torn zij daarboven, eens- PS een geluid h'oorde. Zij keek op en. zag, dat de bail©ondeur I'd geopend. ten witte gedaante kwam naar buiten, het geluid van, de kinderstem af en een 1 riep vol vervoering: Hij! Hijl De in bet wit gekleed© vrouw wadlerde balustrade van het Ibalcon en boog voorover. Daarna riep zij met trillende stem: Hier ben ik, mijn lieveling, ik kom. Dr* ^s ©en engel, die uit den bémeft 16riaaide, vdoog de witte gedaante van balcom, naar omlaag, maar viel op n (Hond, niet ver van den kinderwagen, tor zij bewusteloos liggen bleef. DERDE DEEL. Levend begraven. I. WIE WEET? B zijn studeerkamer, waarvan de ven- ra uitzagen op de avenue de l'Obsiecrva- r?'. Was. ^r- Gilbeort Danville beeüg de '^keningen te verwerken, die hij van Amerik aanisc he reia had Ofschoon er alweer 9 maanden verfloo- pen waren, sedert hij uiit die Vereeiuigde Staten was teruggekeerd, was hij nu eerst begonnen met de uitslagen van die studiereis te rangschikken. Het had hem tot dusverre aan tijd daar toe ontbroken, want hij was niet alleen man van studie, maar ook van de praktijk. Van zijn ouders, die berden overleden waren, had hij een vermogen geërfd, dat •hem in staat stelde onafhankelijk te le ven, maar zijn vader, die ook dokter was geweest, had hem tevens een kring van patiënten nagelaten, aan wie hij zijn hulp niet mocht weigeren), al was het a'l'leen uit eerbied voor vaders nagedachtenis, want hij voor zich gaf aan die studie verre de voorkeur boven de praktijk. De famitoën echter, waar zijn vader het vertrouwen had genoten, brachten dit vertrouwen over op den zoon en zoo bleef Gilbert daar zijn hulp als geneesheer ver leen en, maar hij had zich voorgenomen, geen nieuwe patiënten meer te aanvaar den en zich langzamerhand uit de prak tijk terug te trekken om dan al zijn tijd te besteden aan de wetenschap, die hij nu slechts een beperkt deel van zijn tijd kon schenken. Met dat deed woekerde hij ©venwel Iedere nieuwe ■vinding op medisch ge bied wekte zijn belangstelling en werd door hem nagegaan, onderzocht en beoor deeld. Wat hem bijzonder aantrok, was d© be handeling van zielsziekten en zoo was hij een trouw bezoeker van de gestichten voor krankzinnigen en zenuwlijders, zoo wel in de omgeving van Parijs als op. ver deren afptajkd van de wereldstad. Zijn boekenkast, die een gehieelen wand van zijn studeerkamer besloeg, was rijk voorz'ien van de belangrijkste wei-ken over psychologie en psychiatrie: Lombro so, Féré, R'i'bot,. Tarde en Mosso waren daar door de schoonste kinderen van hun geest vertegenwoordigd. Behalve een zoon der wetenschap, was dr. Danville ook een bewonderaar der kunst, waarvan ook zijn heiligdom ge tuigde, want er stonden eenige kostbare bronzen beelden en schilderijen van be roemd© meesters sierden de wanden, ter wijl het verdere meubilair een gunstige getuigenis aflegde voor den goeden smaak van den bewoner. Daar ging de eiectrische bel. Gilbert keek eenigszins knorrig van zijn werk op. Wie kwam hem daar nu weer storen? Een bediende trad binnen en bracht op een zilveren blad. het visitekaartje van degene, die zooeven de bel in beweging had gebracht. De knorrige uitdrukking verdween als door een tooverslag van zijn gelaat, om plaats te maken voor een van aangename verrassing, toen hij een blik op het kaartje had geworpen en zijn stem klonk vroolijk toen hij zijn bediende toeriep: Laat dadelijk binnen! De bediende verwijderde zich, maar keerde terstond terug en diende aan: Miss Rosie Walton. Gilbert was opgestaan en kwam zijn bezoekster met uitgestoken hand tegemoet, die zij harelijk drukte. Zij zag er allerbekoorlijkst uit in haar eenvoudig reistoilet met voetvrijen rok, w^Jdem stofmantel en plapviltén hoed. waarin een enkel veertje was gestoken en het was Gilbert of er bij haar binnenko men een zonnestraal tot zijn kamer door drong, die alles in glans en luister zette. Ik dürf wedden dat gij dit bezoek ze ker niet had verwachtl riep het meisje uit, terwijl zij haar stofmantel afdeed en aan den bediende gaf, die er mee heenging. Ongedwongen zette zij zich in een ze tel, dicht bij de schrijftafel van den dok ter en hernam: Zijt gij niet verwonderd, mij te zien? Zeg liever verrukt, zoo gelukkig dait mij de woorden ontbreken om het u te beschrijven. Mooi zoo, dat is ten minste al een ont vangst die mij op mijn gemak brengt, want om u de waarrheid te zeggen, was ik er niet volkomen gerust op. Ik ben wel zooveel bekend met de Fransch© zedën en gewoonten om te weten, dat mijn bezoek nu niet volkomen correct is, maar om het even, ik heb mij daarom niet het genoegen willen ontzeggen een vriend en collega de hand te komen drukken, die, naar ik hoop, mij nog niet geheel heeft vergeten. Twijfelt gij daaraan? Oprecht gesproken neem, want .zelf heb ik ook een aangename herinneriing aan u bewaard, maar verheug u niet te vroeg. Wanneer ik, ternauwernood ont scheept, mij gehaast heb in mijn notitie- boekje uw adres op te zoek em., dan is dat voornamelijk uit eigenbelang geweest. Welk belang hadt gij daar dan bij? vroeg de dokter glimlachend. Ik heb u een reeks van düensten te verzoeken, antwoordde zij. Nooit genoegt riep hij ui/t. Beschik y/Jj over mij, zooveel gij maar wLl/b. De voldoening, u van nut geweest te zijn, zal mij. voor elke moeite ruimsch- ots schade loos stellen. Dat is heel Hef! Gij zult mij dan den weg moeten wijzen in Parijs, een hotel voor mij uitzoeken waar men mij niet het vel over de ooren zal haien, mij alle bezienswaardigheden van de stad en de omgeving toonen en mij ook toegang ver schaffen tot did plaatsen, waar ik voor mijn vak belang bij hebben kan zie te be zoeken. Er zal niets aan ontbreken, zcide hij, verrukt door het vooruitzicht dat hij op die manier nog menig uur met haar zou kunnen doorbrengen. Ik houd u aan uw woord en nu go- loof ik dat gij wel eens zoudt wF.len we ten hoe ik, die door mijn bezigheden eigenlijk aan mijn geboortegrond gebon den moest zijn, mij nu zoo eensklaps te Parijs bevind. En wanneer lk u eens bekend© da* mijn vreugd© aan mijn nieuwsgierigheid het zwijgen oplegt? Dat zou hiet beste middefli zijn oma mij op de vlucht te drijven want ik ben niet gekomen om complimentjes te ont vangen en wanneer ge op die wijze voort- gaat, dan kan ik in u niet den aardigem jongen herkennen, met vrien ik zoo onge dwongen en collegiaal omging. Wees niet boos, miss Walton, maar de verrassing... Nu, voor ditmaal wil ik heit u vergeven en u eens veatedlen wat er mot mij is vooi* gevallen. Na uw vertrek heb ik bet bfj< zender druk i (Wordt vervolgd.}

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 1