it
VRIJDAG
27
AUGUSTUS.
1915.
BUITENLAND.
De Oorlog.
De noodlottige erfenis.
ge JAARGANG
No. 1788
3)e £aicbclve(2oti/^Ti
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
DeABONNEiYIENTSPRUS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
i het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
jenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 27° cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regel9 f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeellngen van 1-5 regele f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (goen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Uit de Leidsche
Vroedschap.
vereeniging van R. K.- Politicagenten
heeft gisteren met haar adres aan den
raad nul op het request gekregen. Leiden,
aldus de voorzitter, komt wat betreft de
salarisregeling van politieagenten niet ten
achter bij plaatsen van gelijke bevolking.
En wanneer adressanten zich beroepen op
de tijdsomstandigheden, dan zegt de voor
zitter, dat geen onjuiste conclusie mag
getrokken worden. De dure tijden kunnen
als geen direct gevolg hebben verhooging
van salaris, er breken wel weer eens nor
maio tijden aan. Met dat al moeten de po
litieagenten en met hen vele andere ge
meente en particuliere werklieden maar
zien, dat zij er komen en toekomen. Wie
met'de betere arbeiders en kleine burger
gezinnen bekend is, weet hoe moeilijk het
in deze tijden voor moeder de vrouw is om
rond te komen. Ei zijn verschillende par
ticuliere instellingen die een toeslag op
het loon van arbeiders en bedienden gege
ven hebben, sommige gemeenten zijn
voorgegaan, andere hebben het. voorbeeld
gevolgd. Of Leiden volgen zal? Wij betwij
felen het, gelet op de discussies in den
raad over hetzelfde onderwerp een jaar
geleden. Toch meenen wij, en wel omdat
de buitengewone omstandigheden nu meer
dan een jaar drukken op vele gezinnen,
dat er iets door de gemeente gedaan moet
worden. Niet een der raadsleden heeft het
.voor de politieagenten opgenomen. Even
wel meenen wij, dat vele raadsle
den, zoo niet alle, gaarne de
verhooging hadden gegevenin
dien de financieele toestand in onze ge
meente maar beter was. Een uitgaaf van
10,OUD „gulden beteekent het percentage
voor den H. O. hooger opvoeren. De raads
leden zijn van meening, dat het hoog ge
noeg is en zullen mitsdien alle verhoogin
gen afstemmen. Wij hopen, dat zij het
volgend jaar zoo over alle verhoogingen
zullen denken, dus ook van leeraren en
hoogere ambtenaren.
De heer Bosch heeft lucht gegeven
aan zijn ergernis en aan de ergernis van
vele particulieren zoowel als onderwijzers,
dat stelselmatig bij het plaatsen op de
voordracht van hoofden van scholen te
Leiden, de Leidsche onderwijzers voorbij
gegaan worden. De heer Bosch vond
bijval bij den heer S y t s m a.
De heeren, wien het openhaar onderwijs
bijzonder ter harte gaat zwegen. Was dit
zwijgen oorzaak, dat de wethouder van
Onderwijs, helaas, op de zaak zelf
niet inging? De Leidsche onderwijzers
mogen de heeren wel eens aanporren.
De rekening der inkomsten en uitgaven
over het jaar 1914 sluit met een nadeelig
saldo van ruim f 150,000. Laten wij er
echter bijvoegen, dat het nadeelig saldo
over 1913 ruim f 111,000 was, de nieuwe
rekening uitgaven 1914 kon dus aanstonds
met deze post beginnen en zoo begint nu de
nieuwe rekening met ruim f 150,000. Een
slecht vooruitzicht! Balans erf winst- en
verliesrekening dienst 1914 van de Stede
lijke Gasfabriek, van de Stedelijke Electri
city tsfab riek en de Electrische Tijdsaan
wijzing werden goedgekeurd. Beide pun
ten werden op het laatste oogenblik op de
agenda geplaatst met de mededeeling, dat
de commissie van Financiën adviseerde
deze goed te keuren. Een eigenaardige ma
nier van werken, dunkt ons. Onze lezers
zullon op de cijfers moeten wachten, tot
ze publiek worden gemaakt.
Het bekende voorstel van den heer
S y t s m a is ingetrokken en wei noodge
drongen ingetrokken door den voorsteller,
het adres van de vakcentrales voor ken
nisgeving aangenomen.
Onze lezers kennen èn het voorstel èn
den inhoud van de adressen.
Waar de regeering zelf den weg ter ver
betering aangeeft ten opzichte van het le-
vensmiddelenvraagstuk en hetgeen daar
mede nauw verband houdt, acht onze bur
gemeester het onnoodig dat de gemeenten
over dezelfde aangelegenheid nog. eens
gaan adresseeren aan de regeering. De
voorzitter heeft dit in vorige -zittingen
reeds betoogd en ook gisteren nog eens
naar voren gebracht. Wanneer het rijk
niet voldoende optreedt, eerst dan kan de
gemeente tegen prijsopdrijving opkomen.
Het verschaffen van levensmiddejeij
van. gemeentewege is een moeilijke zaak.
Moet de gemeente opkoopen, opstapelen
en verkoopen? Gaat de gemeente werke
lijk levensmiddelen opstapelen, dan kan
de gemeente ook wel eens het kind van de
rekening worden. Is daar nu mede ge
zegd, dat de gemeente nu niet eens een
slagje kan slaan, wanneer bijv. de groen
ten werkelijk goedkoop zijn? De burge
meester heeft als voorzitter van den raad
geantwoord, dat, wanneer de groenten
werkelijk goedkoop zijn, de huismoeders
zelf maar naar de veiling moeten gaan,
de gemeente zou dat alleen kunnen doen,
wanneer de groenten duur zijn. Ziedaar
nu een meening, welke vélen met onzen
burgemeester niet zullen deelen. Een
huismoeder hoort op de veiling niet te
huis, zij is eenmaal geen groentenhande
laar. Zou de gemeente bijv. goedkoop
snij- en heerenboonen kunnen inslaan,
waarom zou zij het niet doen? Zij kan ze
den kwijt aan cle huismoeders, die ze op
haar beurt inmaken. Een andere vraag
is of die groenten nu werkelijk zon goed
koop aan de veiling zijn geweest. Gehoord
de meening van deskundigen betwijfelen
wij het wel eenigszins en zijn wij be
vreesd, dat de warmoezier, die de ge
meente in de armen wilde nemen, de zaak
wel een beetje overdreven heeft. Aan ons
betoog zelf doet dit echteT niets af. Er
zijn heel wat woorden gesproken over het
feit, dat de burgemeester een commissie
geïnstalleerd heeft, zooals de hêer Syts-
m a zich gedroomd had. ,,Dat hadt ge me
wel eerder kunnen vertellen, dan had ik
mijn voorstel in kunnen trekken", aldus
ongeveer de heer S y t s m a. De Voorzit
ter heeft met nadruk betoogd, dat hij den
heer Sytsma niet voor heeft willen zijn.
Toen de tweede circulaire van den minis
ter, aan de burgemeesters gericht, uitkwam
achtte hij zich als burgemeester verplicht
een commissie in het leven te roepen en
wel een commissie, die hij zich als bur
gemeester dacht, omdat op hem de ver
antwoordelijkheid werd gelegd. Waart gij
naar mij toegekomen, aldus de burge
meester, dan had de zaak wellicht een
ander verloop gehad.
Wij kunnen niet ontkennen, dat, zoo als
de zaak nu geloopen is, deze voor den
heer S ij t s m a minder aangenaam is
geweest. Hij heeft zich veel moeite ge
troost om eenigszins bij te dragen tot op
lossing van het levensmiddelenvraagstuk
en zag zich ten slotte genoodzaakt zijn
voorstel in te trekken. Een en ander had
voorkomen kunnen worden.
Op het einde der zitting hebben de hee
ren Mulder en Corts persoonlijk af
scheid genomen van den burgemeester,
den secretaris en de leden van den
raad, de heeren Carpentier Alting en
Driessen hadden dit per brief gedaan.
De val van Brest-Litowsk. Nieuwe
overwinningen op het Oostelijk oorlogs
terrein door de Duitsche en Oostenrijksche
troepen. Het succes in het Oosten in den
Duitschen Rijksdag besproken. - Van het
Westelijk en Zuidelijk oorlogsterrein geen
bijzonder nieuws. Een Duitsche onder
zeeër door een Engelech vliegtuig tot
zinken gebracht. -- Geruchten te Boe
karest melden, volgens de „Times", een
aanstaande nieuwe expeditie tegen Ser
vië, over Bulgaarsch grondgebied.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
Zooals blijkt uit ondea-staande commu
niqué' s woirdt er op Tiet Westelijk OorLogs-
terreiin van beide zijden gestreden met
vLlegenesk aders.
Uit het Duitsche hoofdkwartier wordt
gemeld:
„Twee vijandelijke vliegereskaders wier
pen gisteren in het Saardal boven een be
neden Saarlouie, bommen. Verschillende
personen werden gedood of gewond. De
materieele schade is onbelangrijk. Voor
hun vertrek waren de eskaders in hun
station bij Nancy met goed gevolg door
onze vliegers aangevallen, bovendien ver
loren ze vier vliegtuigen. Een stortte bij
Bolchen brandend omlaag; de bestuurder
en de waarnemer zijn dood. Een tweede
vliegtuig viel bij Remilly met de vliegert
in onze handen. Een derde werd door
Dulitsche vliegers bij Arracourt ten noor
den van Luneville voor de Frarnsche linie
•tot landen gedwongen en door onze artil
lerie vernield. Het vierde landde onder
het vuur van ons geweergesdhut bij Moi-
vrons, ten ruiden van Nameny achter de
vijandelijke ïiniën."
Het Fransohe communiqué meldt:
„In Artois, om Souchez en Neuville
had in den naoht van 25 op 26 Aug. be
schieting en werpen meb bommen en gra
naten plaats.
Ln de Argomnen, in den sector „La filie
Morte" werd een vrij hevig gevecht ge
leverd met bommen en handgranaten.
In de Vogezen, in het dal van de Fecht,
waar de Franschen de veroverde posities
inrichtten, is de beschieting in hevigheid
verminderd.
Een vlieger wierp op Vesoul vier bom
men. Een vrouw en een kind werden licht
gewond; de materieele schade is gering.
Op den 24en Aug. wierp een Fransch
vliegtuig bommen op het station te Offen-
burg, een belangrijk spoorwegsnijpunt in
het groothertogdom Baden.
Op 25 Aug. vloog een eskader van vier
groepen, te zamen 62 vliegtuigen, over de
hoogovens van Dillinger, een fabriek van
granaten en pantserplaten, ten noorden
van Saarlouis; zij wierpen daar meer dan
100 bommen uit, waarbij een dertigtal van
groot kaliber."
Troepenverplaatsingen.
Uit Keulen wordt gemeld: Uit betrouw
bare bron wordt vernomen, dat binnen
korten tijd groote troepenverschuivingen
van het oostelijk naar het westelijk front
zullen plaats hebben.
Van hei Oostelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
Op het Oostelijk front ie thans de voor
naamste vesting van de z.g. tweede Rus
sische verdedigingslinie tn Duitsche han
den. Brest Litowsk is gevallen.
De vesting is de laatste dagen regelma
tig ontruimd, 't Is dus aeer waarschijnlijk
dat de Russische hoofdmacht buiten ge
vaar ié gebracht. De kans van omsinge
ling lijkt ons niet aeer groot.
Het leger van Von Mackensen bedreigt
den weg naar Minsk; Bialostok is door de
verbonden legers bereikt, terwijl de Oos-
tenirijksche cavalerie de plaats Kobrin
nadert, aan den spoorweg naar Pinsk.
Indien deae spoorweg wordt bezet, is den
legers van Grootvorst Nicolaas de verbin
ding naar het Oosten afgesneden.
Von. Linslngen's troepen strijden op
den oostelijke oever van de Boeg, ten
noordoosten van Wlodawa en trachten
van die zijde den Russen den terugtocht
te beletten Prins Leopold van Beieren
heeft de Russische troepen teruggedre
ven dn heit woud van Bialowiszq, ten oos
ten van den spoorweg van Klesjtzjela
naar Wolkowysk. Ook tu9chen Wysoko
Litowisk en Kamemez dringen die Duitsche
troepen op en bereikten reeds de streek
van Wiertojocwietsj, dn de onmiddellijke
omgeving van den spoorweg van Brest-
Litowsk naar Minsk.
Van alle kanten rukken de Duitsch-
Oostenrijk-Homgaarsche troepen aan en
zullen nu Brest-Litowsk is gevallen, de
Russen wellicht nog verder oostelijk ver
volgen.
In het Noorden ia de toestand voor de
Russen niet veel gunstiger. Biia'.ostok en
Wilna zullen waarschijnlijk weldra moe
ten worden overgegeven.
De Russen wijken met hun reusachtige
legermachten over de geheele linie terug.
Zou misschien bij hen het plan bestaan
een nieuw front te vormen? Ons
dunkt, dat zij in geen geval den moed heb
ben opgegeven, zooals berichten van Duit
sche zijde het willen voorstellen. Hun
kracht is daar te groot voor, hun weer
standsvermogen te taai.
Naar Petersburg of Moskou..
De ontwikkeling van de Duitsche ope
raties in de streek van Riga en Kowno
heeft in Rusland de vraag doen opkomen
of de Duitschers voornemens zijn naar
Petersburg op te rukken of naar Moskou.
De Petersbuigsche correspondent van de
„Roeskoje Slowo" zegt, dat het volgens
militaire deskundigen een dwaasheid m>ü
zijn van de Duitschers om te beproeven
naar Petersburg op te rukken. Hij meent
dat bij de Duitsche studieplannen omtrent
een oorlog tusschen Rusland nooit oen
plan is gemaakt om naar Petersburg op
te rukken, terwijl Duitsche strategen dik
wijls spraken over een tocht naar Mos
kou. En de aanwezigheid der Russische
legers in het noorden benevens het ;«-ii.ek
affh strategische spoorwegen zouden de
voornaamste hinderpalen zijn voor o n
opmarsch naar Petersburg. Daarentegen
oordeelt Mensjikof in de „Novoje Vremya"
dat het juist zeer waarschijnlijk is dat de
Duitschers zullen trachten naar Peters
burg te gaan. Er is volstrekt geen reden,
menet hij, dat de Duitschers het voorbeeld
van Napoleon zullen volgen, maar we
hebben redenen om te gelooven dat ze -ai
ders zullen doen.
Japaneche artillerie in Rusland?
Wij hooren steeds van Japansche hulp
die aan Rusland zal worden geboden,
maar to nu toe hoorden wij niet, dat zij
reeds was verleend. Een particulier tele
gram uit Tsjemowitsj aan de „Frankf.
Ztg." meldt Khans, dat de Japansche ar
tillerie bij het gebruik door de Russische
soldaten niet voldeed. Daarom zouden de
Russen Japansohe officieren hebben la
ten komen, die de Russiche soldaten bij
het gebruik van hot Japansche zware ge
schut moeten onderwijzen. Volgens ver
klaringen van gevangenen zouden zij
voorloopig het zware geschut aan de grens
van Bessarabië bedienen. Dit bericht zou
ook worden bevestigd dioor de Russophiela
bladen van Roemenië.
Van het Zuidelijk oorlogs-
ferrein.
Oostenrijksch legerbericht.
In den Doberdo-sector vielen de Italia
nen gistermiddag de Momte del Sei Buai
opnieuw aan, maar werden als steeds af
geslagen. Voor het bruggenhoofd en de
stad Göra heerscht rust. Aan het overige
front in het kustgebied hadden, gedeelte
lijk heftige, artillertegevechten plaats,
voornamelijk in het gebied van Flttsch,
waar de vijandelijke artillerie voorzich
tig zich vooruitwerkt.
De reeds gisteren als afgeslagen gemel
de aanval op het noordelijk deel van het
plateau van Lavarone werd door sterke
ivijandei'iijke sArijdlkradhten ondernomen..
Na een heftige beschieting van onze wer
ken gedurende tién dagen en nachten,
verhoogde de vijandelijke artillerie eer
gisteravond haar vuur tegen het front
Cima di MezzenaBassrn tot het maxi
mum van kracht en snelheid. Tot na mid
dernacht overstelpte zij onize ste'linger»
met projectielen van allerlei kaliber. Toen
gingen versclvi 'bende in f ante r i e- regimen
ten en bataljons Alpenjagers tot den aan
val over. Onze dappere Tiroler i.roepem
door Oppen-Oostenrijksehe tirailleert m
door de arldllerie schitterend ondersteund
aioegen alle aanvallen af. In de ochtend
uren was de vijandelijke aanval volkomen
mtelukt. In de versperringen, liggen 200
FEUILLETON.
Met deze woorden had Liizzse haar
Schoonzuster verlaten en er gingen eenige
dagen om, zonder dat zij elkaar zagen.
Zij vermeden ef-kamdar, wat nogal ge
makkelijk was in heit ruime kasteel Cour-
tevron, maar Liane, indachtig aan de
belangen die haar Voorschreven deze
Amerikaansohe voorloopig nog te ont
zien, zocht we'idra haar gezelschap weer
'op en Lizie was niet zoo haatdragend om
■oog langer wrok over die kleine woor
dentwist te voeden.
In den grond van haar (hart kon zij
Liane niet verwijten, zoo slecht, over
Rosie te denken, zij kende haar in het
geheel Piet en de schijn was tegen haar.
Was het zelfs alleen schijn?
Bat had Lizzie zich meermalen afge-
vraagd, want het feit lag er, dat Rosie op
t geen enkele barer brieven had geant-
I woord zelfs niet op die, welke in den har
telijks ten toon gesteld waren.
reden de itwee dames weer in de
Automobiel naar de kapel en brachten te
samen een bezoek aan het /graf van Ber
nard, waar Liane naast haar schoonzus-
tor neerknielde.
Na dit bezoek gingen zij een wandeling
doen, die haar onwillekeurig in de nabij
heid van (het jachthuis bracht.
.7" riep Lizzie eensklaps uit, ter-
•^ijl zij naar het jachthuis wees, daar zou
gaarne mijn verdere leven willen door
brengen.
Waar denkt ge aan? zeide haar ge
zellin. Wat zou de wereld er wel van zeg
gen, wanneer gij u hier afzondert?
Om heb oordeel der wereld bekommer
ik mij zeea* weinig. Ik verfoei haar en
wensch niets liever dan mij door haar te
doen vergeten.
Hector zou er moQÜt 'in toestemmen.
Maar tegen, de verwachting van Liane
in, was Hector d'ALLeret er zeer toe ge
neigd, in het denkbeeld van Lizzie toe te
stemmen.
De eenige bedenking die hij maakte was
dat het jachthuis nog niet geschikt was
om door zijn schoonzuster bewoond te
worden, maar vol bereidwilligheid nam
hij zijn maatregelen om het voor haar te
doen inrichten.
Schilders en behangers werden ontbo
den, die in het jachthuis aan het weak
gingen; er- werden meubelen besteld en
Hector toonde zich onbekrompen om het
te doen veranderen in een verblijf, dat
zijn schoonzuster waardig mocht heeten.
V.
EEN STRAATONGELUK.
Wanneer Lizzie zich diep bedroefd
voelde, doordat zij zich door haar zuster
vergeten moest wanen, niet minder smart
ondervond Rosie uit dezelfde oorzaak.
Zij had zich gehaast een antwoord te
6éinen op helt telegram, dat haar de be
houden aankomst van Lizzie te Parijs
meldde, maar verder had zij taal noch tee-
ken van haar vernomen.
In het eerst had de studente zich daar
nog niet ai te zeer over verontrust en had
zij allerlei verontschuldigingen gevonden
voor het hardnekkig stilzwijgen, waarin
de jonge weduwe zich hulde: de nieuwe
omgeving waarin zij was geplaatst, de
opening van het testament- de regeling
der nalatenschap van den markies, de druk
te die een en ander voor haar had moe
ten meebrengen en misschien was er ook
wel een brief op de post verloren geraakt.
Rosi'e schreef, schreef telkens weer,
drukte in haar brieven de ongerustheid
uil), diie zich meer en meor van haar mees
ter maakte, smeekte Lizzie althans een
enkel woord terug te zenden als bewijs,
dat zij niét ziek was, dat zij hqar n?et
vergat, maar alles bleef vruchteloos.
De eerste mail na de andere kwam uit
Europa aan, maar geen die een brief voor
miss Walton meebracht.
Toen was Rosie gaan nadenken.
Zij herinnerde zich hoe opvallend koel
Lizzie tegenover haar geworden was, na
den dood van Bernard en zij begon daar
in de verklaring voor het stilzwijgen van
haar zuster te zoeken.
Eerst verzette zij zich er nog tegen,
maar het aanhoudend zwijgen van Liz
zie, het onbeantwoord laten van haar
meest dringende brieven drong de over
tuiging als met geweld tot haar op:
Lizzie had met haar gebroken.
De genegenheid van de nieuwe familie,
die zij daarginds gevonden had, was
haar voldoende, zij wilde mest haar zus
ter geen verderen omgang meer hebben.
Deze overtuiging had aan de arme
Rosie veel bittere tranen gekost, maar zij
was te fier om zich daarover fce beklagen.
Zij wendde het beste middel aan om
haar leed te verzetten; met verdubbelden
ijver zich toeleggen op haar studie en
dcor onverpoosd werken haar hersens
geen tijd gunnen zich bezig te houden
met datgene, waaruit haar verdriet voort
sproot.
Er was inderdaad werk genoeg voor
baar.
Behalve de colleges, dde zij aan de hoo-
geschool volgde en bet uitwerken der
daar opgedane gegevens des avonds thuis
was zij ook aangenomen als asisltente itn
een hospitaal om zich daar in, de practijd
te bekwamen.
Op een middag dat zij, na haar dienst
in het hospitaal te hebben verricht, van
daar terugkeerde naar het damespension,
waa-r zij terstond na het huwelijk van
Lizzie haar intrek had genomen, zag zij
een oploopje op straat: een aantal men-
schen, diie zich verzameld hadden om een
automobiel en druk praatten onder dirif-
ttge gebaren.
Zij bleef staan eh vroeg inlichtingen
aan eenige omstanders, van vie zij ver
nam, dat een vrouw was aangereden door
die automobiel enyhu daar op straat lag,
bloedend, gewond, misschien wel dood.
Met eenige moeite drong Rosie zich
door de menigte heen, die een kring
vormde om de gewonde vrouw, naast wie
een heer neerknielde en zijn best deed
het bloed te stelpen dat uit een ernstig
uitziende kwetsuur aan het hoofd vloeide.
Kan ik u van dienst zijn, mijnheer?
vroeg zij. Ik heb alles bij mij wat noodlg
is voor heb leggen van een verhand.
01 gaarne, mevrouw, antwoordde hij,
terwijl hij het Engelsch met een ietwat
roemden tongval "uitsprak, want dat is
hol. juist wat mij ontbreekt.
Rosie haalde uit haar handtaschje een
aantal verbandmiddelen en een foudraal
met instrumenten, knielde aan de andere
zijde van de verwonde neer en verleende
haar (hulp op een wijzej, die den vreem
deling deed opmerken:
Ik goloof dat ik een collega in u aan-
ircf, mevrouw. De wijze waarop gij liet
verband gelegd hebt, verraadt duidelijk
u vakkennis.
Nog slechts een studente, antwoordde
Rosie bescheiden. Ik ben nig niet be
noemd.
Dit -zal dan zeker wel spoedig kun
nen gebeuren.
Hij was een jonge man, met fijne, regel
matige trekken, hoog voorhoofd, heldere
schrandere oogen en kastanjebruin haar.
Een sierlijk kneveltje krulde o-p zijn
bovenlip en liét, als hij sprak, eeai dub
bele rij ivoorwitte tanden zien-
Zijn oogen richtten zich met zulk een
bewonderende uitdrukking op het schoo-
ne, ernstige gelaat van het meisje^ dat
zij onwillekeurig de hare neersloeg.
Het kwaad is nu voorloopig hersteld,
beraam hij. Hij is gelukkig niet zoo erg
als ik eerst meende. Ik reed in deze auto
mobiel, toen de vrouw onverwacht de
straat overstak. De chauffeur had er geen
schuld aan. Hij reed in matiger» gang en
remde onmiddellijk, maar het was to
laat. De ongelukkige kreeg een stoot, di*
haar met het hoofd tegen den trottoir
band wierp. Ik vreesde dat zij schedel
breuk bekomen had, maar dat schijnt b*t
geval niet te zijn. Toch is het noodig, it*j)
zij ergens in verpleging wordt genomea
Ik ben hier vreemd, maar misschien we*l
gij, mevrouw, wel een inriebttof to do
nabijheid^, yraar wij haar he/w Vnmnar
brengend
fWorttt
