26
BUITENLAND.
De Oorlog.
6e JAARGANG
No. 1787
e ^MdóoKz&öWuMiiï
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHiJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
n het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
agenten I! cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2Va cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
DONDERDAG
AUGUSTUS.
1915.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimto.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel moer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
De landstorm.
'\Veer .zijn honderden jongelieden in de
kazernes onder dak gebracht.. Of zulks
geschiedt onder den naam militie, land
heer oi landstorm, komt in de practijk op
hetzelfde neer: ze worden plotseling uit
hun omgeving gerukt en in een nieuwe
overgeplant, waar zij 't buiten de dienst
uren maar moeten vinden.
Wie nooit eens met „zijn ziel onder de
armen" in een vreemde plaats, waar hij
niet uit kon of rnocht, heeft rondgedwaald,
hau slecht beseffen, hoe de verveling zoo'n
.wandelaar kan bekruipen. Maar verveeld
heeft ieder zich wel eens, zoodat men ten
minste begrijpen kan, hoe de onder de wa
penen geroepen jongelui, di&^ zonder
aantrekkelijk tehuis avond aan avond vrij
iijn, naar verstrooiing rondzien.
Waarin deze al te vaak gevonden
wordt, behoeven we hier niet in herinne-
te brengen. We willen echter niet
nalaten aan te dringen op spoedige her
vatting der verleden jaar zoo goedge
slaagde pogingen om den geuniformden
lui ontspanning en ontwikkeling te
.verschaffen.
De avonden worden al langer, de gele
genheid tot aangenaam wandelen daar
mede 'geringer, de verleiding grooter.
•t Is dus hoog tijd om de cursussen en ge
noegens, waarvan den vorigen winter.
dankbaar gebruik werd gemaakt, op
nieuw te organiseeren.
Onze R. K. militaire vereenigingen en
andere instellingen van dien aard zullen
aan het bezoek wel kunnen bemerken,
er weer frissche krachten onder de
wapenen zijn gekomen. Natuurlijk zijn
ze welkom, maar hiermede houdt gelij
ken tred de behoefte om den gasten het
bezoek aangenaam te maken. We grijpen
Saarom ongezocht deze gelegenheid aan
om speciaal de R. K. Militaire Vereni
ging ieder is den zijnen het naast,
.nietwaar nog eens aan te bevelen bij
ieder, die practisch' wil medewerken in
het belang der jongelieden, voor wie een
aangenaam toevluchtsoord noodig is, bij
alle Katholieken.
Van het Westelijk en Zuidelijk oor-
lagsterrein weinig nieuws. - Op het
Oostelijk oorlogsterrein worden de Russen
steeds verder teruggeworpen. Wapen
stilstand tusschen Ouitschland en Rus
land? - Op last der Italiaansche regeering
warden alle italiaensche havens, welke
Men dienen om troepen in te schepen,
voor het handelsverkeer gesloten. -- Uit
Athene wordt gemeld, dat Zondag twee
kruisers der geallieerden in de Dardanel-
len doorgedrongen zijn en dat de positie
der Turken op Galipoli kritiek is geworden.
Von der Goltz heeft volgens een bericht
aan een Engelsch blad het bevel over
Turksche troepen op Gallipoli over
genomen. -- De Britsche ambassade te
Washington verklaart, dat katoenladin
gen naar de onzijdige landen onder
zekere voorwaarden niet zullen worden
in beslag genomen.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
Belangrijk nieuws is er niet.
De Fransdhe en Engejsche berichtten
spreken voortdurend over den vooruit
gang van de Fransche .troepen iai de Vo
gezen, bij Lingenkopf en Barrenkopf,
waar opnieuw eenige loopgraven zijn ge
nomen. Ook tusschen Sondernach en Lan-
dersbach hebben die Franschen een Duit-
sche stelling op een top veroverd, en, on
danks de hevige beschieting door de Duit-
sche artillerie, is deze. stelling nog niet
hernomen.
Om Lingenkopf, Barrenkopf en Schrafe-
mannele, tusschen Gerardmar en Coïmar,
wordt nu al maanden lang gevochten, met
afwisselend succes.
En daarvoor worden zooveel menschen-
levens opgeofferdl
Bommen op stations.
Een Fransch communiqué van 24 Aug.
meldt: De artillerie was bezig van België
tot de Oisie. De Fransch© artillerie bracht
Duitsche batterijen tot zwijgen en bom
bardeerde Montdidier.
Een haast onafgebroken strijd met
handgranaten werd gevochten op ver
schillende plaatsen in Champagne en Ar-
gonne.
Een afdeeling van 7 vliegtuigen bombar
deerde in den nacht van 23 Augustus de
stations Te.rgnier eat Noyon en gooide 80
bommen. Meai merkte eenige branden op.
De beschieting der Belgische kust.
Uit Sluis wordt aan het „Vad." gemeld:
Omtrent de beschieting van de Belgi
sche kust door de Engelsche vloot verne
men wij nog de volgende bijzonderheden
uit den mond van betrouwbare visschers,
die in de buurt gevischt hadden.
Op ongeveer 20 K.M. van de Belgische
kust lagen enkele groote Engelsche oor
logsschepen omrjngd door een zwerm tor
pedobooten, welke om 6 uur 's morgens
begonnen te vuren. Er moet geschoten
zijn met kanonnen van 30 cM. in de rich
ting Zeebrugge. Te half zeven kwam een
Duitsch vliegtuig uit de richting van
België om de verrichtingen der vloot te
verkennen.
Het vloog laag over de Hollandsche
visschers, zoodat het kruis duidelijk op
de zijvlakken te zien was. Nadat het
vliegtuig 'verdwenen was, werden 6 scho
ten gelost van de Belgische kust. De
zware granaten sloegen vóór en voorbij
de Engelsche schepen aan, doch geen der
oorlogsbodems-werd getroffen.
Te 7.45, nadat ongeveer 70 granaten
van zwaar kaliber afgeschoten waren,
stoomde het Engelsche eskader in Noor
delijke richting weg. Omtrent de aange
richte schade kan nog niets gezegd wor
den. Wel hebben andere ooggetuigen gra
naten boven Zeebrugge zien barsten.
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
Het belangrijkste feit is tot nu toe, dat
de Gemalen Kowel hebben bereikt. De
Oostenrijksche en Duitsche cavalerie is
Kowel binnengerukt en daardoor is een
nieuwe spoorwegverbinding met Brest
Litowsk in handen der Bondgenooten ge
vallen. Kowel is een stad aan de lijn, die
van Lublin over Cholm loopt; het is een
spoorwegknoop vanwaar verschillende lij
nen naar het noorden, het zuiden en het
oosten loopen. Het bezit van die pLaats
is een nieuw voordeel voor de bondgenoo
ten, daar de verbinding 'iuet Kief daar
door wordt bedreigd en een belangrijke
terugtochtsweg voor de Russen zou wor
den afgesloten.
Zoo de Russen ook deze verbinding ver
liezen, zal de moeilijkheid om het mil-
iioenenLegör langs slechts enkele spoor-
weglijnen te moeten vervoeren toenemen,
en bestaat er kans, dat de geheele terug
tocht in een chaos ontaardt.
Waar zullen Duitschlands successen
Oostenrijk vervult hier een taak van
veel geringere beteclienis ijn
Rusland toe leiden? Door velen,
die sluimerende strategische talenten in
zich hebben voelen ontwaken, wordt be
weerd, dat een veldtocht in Rusland voor
de Duitschers tot een tragisch einde moet
voeren. Zij herinneren dan aan Napo-
leon'a campagne, aan Moskou en Bere-
sina. Maar vergeten zij niet, dathet
Duitsche legerbestuur ook wel eens van
Napoleon en 'diens veldtocht in Rusland
zal hebben vernomen, en het maatregelen
zal treffen, om een dergelijken noodlotti-
gen afloop als dien van den veldtocht in
1812 te voorkomenl
Wijst misschien reeds hierop een
gericht in de Maasbode"? Volgens di|t
blad schijnt een wapenstilstand tusschen
Rusland en Duitschland binnen een kort
tijdsverloop niet tot 'de onmogelijkheden
te behoor en.
Het blad grondt dit op het volgende
feit: Op de verlofpassen van Duitsche
officieren, die van het Oostelijk front ko
men, staat uitdrukkelijk vermeld, dat zoo
tijdens hun verblijf tehuis een wapenstil
stand tusschen Duitschland en. Rusland
wordt gesloten, zij zich niet meer naar
het front moeten begeven, doch zich voe
gen bij de ersatz-bataljons in hun garni
zoensplaatsen.
Van het Zuidelijk oorlogs
terrein.
Italiaansche expeditie?
Ook op het Zuidelijk Oorlogsterrein
werdt met afwisselend succes gestreden.
Het hevigst schijnen de gevechten te zijn
langs bijna de geheele grens van Tirol.
De Italiaansche regeering schijnt ech
ter nu vooral zijn aandacht te willen
schenken aan een expeditie over zee,
waarschijnlijk om de actie tegen de
Dardanelles te ondersteunen. Aan
de ,,Voss. Ztg." wordt nl. uit Lugano ge
meld dat de Italiaansche regeering alle
havens, we'.ke voor inscheping van troe
pen en oorlogsmateriaal in aanmerking
komen, van 21 Augustus, te middernacht
af, gesloten heeft.
In Brindisi werd de staat van beleg af
gekondigd.
Aan Turksche onderdanen is het ver
boden Italië te verlaten.
De ,,Avan)ti'" eischt onmiddellijke bij
eenroep img van het parlement, naar aan
leiding van den veranderden toestand.
67 afgevaardigden ondersteunen dit voor
stel.
De actie tegen de Darda
nelles
In de Dardanellen doorgedrongen.
Uit Athene w*>rdt gemeld: Telegram
men aan de dagbladen melden, dat twee
kruisers der geallieerden Zondag de Dar-
IdanéKen binnengjedirongen zijn en mefl
succes de batterijen bij Kastanca gebom
bardeerd hebben. In d© sectoren van Kri-
thi-a en Arii Burnu duurt een wanhopig
gevecht voort.
Uit Londen wordt gemeld: De ,,Star"
publiceert een telegram uit Athene?, mel
dende, dat twee nieuwe divisies Turksche
soldaten In allerijl uit Constantinoped naar
de Dardanellen zijn vertrokken. De Tur
ken hebben hevige verliezen geleden. De
gevechten duren voort.
Te Londen wordt uit diplomatieke bron
te Rome vernomen, dat Von der Goltz het
opperbevel aan de Dardanellen heelt aan
vaard, aangezien de toestand voor de
Turken gevaarlijk is geworden.
Op Zee.
Gewapende Duitsche stoomtrawlers.
Door een opvarende van den stoom»
trawler „Camelia" werd onzen berichtge
ver te IJmuidien medegedeeld dat men op
de visscherij verschillende Duitsche traw
lers had gezien, welke met een klein
scheepskanon waren bewapend.
Het blijkt dus dat de Duitsche reeders,
evenals de Engelsche, hunne vaartuigen
.weerbaar willen maken tegen eventueel©
aanvallen van tegenstanders.
De duikboot- en mijnoorlog.
De Engelsche zeiltrawler Young Frank
is tot zinken gebracht.
Grey's antwoord aan den
Rijkskanselier.
Br is >e>en brie! verschenen van minister
Gney ter beantwoording van de rede van
den Duitschen Rijkskanselier. Het vol
gende is er aan ontleend:
De oorlog zou voorkomen hebben kun
nen worden, indien men overeengekomen
had. een conferentie te houden. Duitsch
land heelt om het nietigste voorwendsel
de deur daarvoor gesloten. Ik wilde niets
schipbreuk laten lijden op een quaestle
van vorm en verklaarde mij bereid, toe
te stemmen in eiken vorm van bemidde
ling, dien Duitschland kon voorstellen, als
mijn voorstel niet aannemelijk was. Be~
middelitngv zeide ik, kon in werking ge
steld -worden volgens ellke methode, die
Duitschland mogelijk achtte, als Duitsch
land s'echts in het belang van den vrede
wilde handelen. De Duitsche kanselier
moedigde hlijKens zijn rede niets aan dan
directe bespreking tusschen We enen en
Petrograd. Maar welke kans op succes
had d'it, wanneer; gelijk wij ..later hoor
den, de Duitsche gez.ant te Weenen de
meendng uitsprak,dat Rusland er bulten
zou blijven en aan zijn collega's den in
druk gaf, dat hij van den aanvang af
den oorlog wenschte en dat zijn sterke
persoonlijke neiging vermoedelijk zijn
werkzaamheid aldoor kleurde?
Misschien zal eenmaal in de wereld be
kend worden, wat werkelijk heeft plaats
gehad tusschen Duitschland en Oostenrijk
over het ultimatum aan Servië en de ge
volgen daarvan. Het is maar al te duide
lijk geworden, dat in het dbor ons gedane
conferentie-voorstel, waarmede Rusland,
Frankrijk en Italië instemden, en waar
over Duitschland het veto uitsprak, de
eenige hoop op vrede lag. En het was zulk
een goede hoop.
Servië had bijna het geheele Oostenrijk
sche ultimatum, streng en heftig als het
was, aanvaard. De nog overgebleven pun
ten hadden eervol en eerlijk op een confe
rentie in een enkele week geregeld kunnen
worden.
Duitschland behoort geweten te hebben
en moet geweten hebben, dat wij aan. dl»
conferentie een even recht en eervol aan
deel genomen zouden hebben als door
Duitschland erkend werd, dat wij namen
in de Balkan-conferentie, niet werkende
voor de diplomatieke overwinning eener
groep, maar voor een eerlijke regrfing on
bereid om mede op te komen tegen elke
.poging om de conferentie oneerlijk uit ie
buiten .tot nadeel van Duitschland en Oos
tenrijk.
De weigering dor conferentie door
Duitschland, ofschoon niet beslissend voor
Engeland'» deelneming aan den oorlog;
besliste inderdaad wel over de vraag van
vrede of oorlog voor Europa en tee kende
Bidt doodvonnis voor hondorckluizondeaT,
die in dezen ooriog zijn gedood.
Ook moot niet worden vergeten, dat de
Tsaar van Rusland aan den Duitschen
keizer voorstelde, het Oostenrijksch-Ser-
vvsc'h conflict 'te laten regelen door liet
Haagsche Arbitragehof. Is ar één oprech
te «iel in Duitschland en Oostenrijk-Honr
garije, die terugziende op het afgeloo-
pen jaar niet betreurt, dat noch heit
Engelsche, noch het Russische voorstel
werd aangenomen.
En wat is Duitschland's program als
we dit samenvatten uill de kanselier snede
en uit publieke uitingen in Duitschland?
Duitschland wil wu het lot van allo
andere naties leiden, wil „het schild van
vrede en vrijheid van groote en klein»
naties" zijn. Dit zijn de woorden van den
Rijkskanselier. Een ijzeren vrode en vrij
heid onder Pruisisch schild en onder
Duitsche opperheerschappij. Duitschland
boven alles. Duitschland alleen zou vrij
wezen om internationale verdragen, te
schenden, vrij om te verpletteren als het
er genoegen in vond» vrii om alle bemid
deling te weigeren, vrij om ten oorlog to
trekken als het er zin iri Rad, vrjj als
het weer ten oorlog toog om •"opimleuw
alle regelen van beschaving en mensdhe-
lijkheid »te land' en ter zee te breken.
En terwijl Duitschland zoo zou moge»
handelen, moest al zijn handel op zee in
oorlog vrij blijven, zoo vrij als un vredes
tijd. De vrijheid der zee moge een zeer
redelijk onderwerp voor een discussie zijn,
te definieeren en overeen te komen tus
schen de naties na dezen oorlog, maar
niet vast te stellen door Duitschland al
léén, niet terwijl er geen vrijheid en zeker
heid is tegen oorlog en tegen Duitsche
oorlogsmet!ïoden. te land.
FEUILLETON.
De noodlottige erfenis.
■ui
Een rechtstreeks gevolg van dit onder-
boud tusschen man en vrouw was, dat
Liana een geheel andere houding tegen
over haar schoonzuster ging aannemen.
Tot groote verwondering van de jonge
iweduwe ontzag de vrouw van Hector veel
Weer haar rouw; de feesten in 't hotel de
[Courtevron werden vbel ze |:lzc^nery er
iwerd veel minder ontvangen en daaren
tegen zocht Liane veel meer 't gezelschap
van Lizzie en gedroeg zich tegenover
haar zoo voorkomend en vriendschappe
lijk als nooit te voren.
Lizzie, wier hart behoefte had aan lief
de, en vriendschap, voelde zich daar zeer
verheugd over en begon meer en meer
van haar schoonzuster te houden.
Oprecht en edel als zijzelf was, kwam
zelfs de gedachte niet in haar op, de
gravin te wantrouwen.
Weljdra dealde Liana, stralend vari
Vreugde, aan Lizzie mede, dat zij. een
zelfde geluk verwachtte, als dat, waarop
de jonge weduwe rekende.
Van dat oogenblik af spraken de beide
|vrouwen bijna over nietjs aaiders dan
°ver de op handen zijnde gebeurtenis.
Na afloop van den lijkdienst in de
botre-Dame, waarbij Lizzie de geheele
groote wereld van Parijs had vereenigd
ipzien, was het stoffelijk overschot van
Bernard d'Alleret overgebracht naar het
eL^e kerkhof, dat bij het uitgestrekte
^dgoed Courtevron behoorde.
ar was een kleine kapel^ met marme
ren wanden, waaronder zich de grafkel
der der familie bevond.
In dien kelder had1 Hector de lijkkist
van zijn jongeren broeder laten pllaatsen,
naast die van den ouden markies.
Het kasteel Courtevron was .een prach
tig gebouw uit de 16e eeuw; gelegen op
een heuvel, te midden van een uitge
strekt park met jeeu/wejnouid 'statïlg/ ge
boomte, rots en waterpartijen.
Als door een wonder was het ontkomen
aan de plunderingen en verwoestingen
tijdens de groote revolutie en ook nu had
het kasteel nog volkomen zijn feodaal uit
zicht behouden, met zijn wallen, gracht,
torens en kante.elen.
Over de gracht -lagen twee ophaalbrug
gen, een die toegang verleende tot de
„cour d'honneur" en een tot het park.
Aan het einde van het park had een
•der voorvaderen van dien markies een
jachtlhuisjo laten bouwen, een mooi ge
bouwtje, geheel 5n den stijl van het K'lein-
Trainon.
Daar had de oude markies De Courte
vron zich bij voorkeur opgehouden; het
kasteel was hem te groot en hij was ten
slotte geheel in het jachthuis gaan wo
nen, waar hij ook gestorven was.
Naar dit landgoed vertrokken Hector
en Liane, en zij namen Lizzie mee.
De Jonge weduwe had onmiddellijk een
bezoek gebracht aan de kapel en den
grafkelder.
Tevens had zij zich naar het jachthuis
begeven en tegen haar zwager, *di© haar
vergezelde haar bewondering geuit over
dit heerlijke plekje grond en de kalme
rust, die hier heerschte.
Wat haap nog de§ te meer tot het jacht
huis aantrok, was, d'at het in de onmid
dellijke nabijheid lag van den grafkelder,
waarin haar dierbare .rustte,terwijl de
afstand van het kasteel naar het kerkhof
zoo groot was, dat mtn zich van de auto
mobiel moest bedienen om daarheen te
gaan.
Lang had Liane de afzondering, waar
toe zij zich iten genoog,e van Lizizie ge
dwongen hadi, niet kunnen uithouden en
haar verplaatsing naar het kasteel De
Courtevron gaf haar een welkome aan
leid in g om daaraan een eind te maken.
De vrienden uit Parijs werden nu uit-
genoodigd .om het kasteel te komen bezich
tigen, ook de buren, bewoners van omlig
gende landgoederen, brachten er bezoe
ken.
Geen dag ging er voorbij of er waren
gasten op Courtevron en Lizzie voelde
zich daar al even ongelukkig en slecht op
baar plaats als in het hotel te Parijs.
Wat haar vooral hinderde was dat haar
zwager zich met dit vroolijke leven zoo
goed scheen te kunnen vereenigen.
Liane kon zij daarvan nog zoozeer geen
verwijt maken, die had Bernard nooit
gekend, zijn dood kon dus voor haar ook
geen verlies zijn.
Maar Hector 1
Hem had Bernard haar steeds beschre
ven als vol broederliefde, de dood van
zijn broeder had voor hem toch een bijna
even zware slag moeten zijn als voor
haar en hoe hij dan zijn broeder zoo
spoedig had kunnen vergeten, was Lizzie
onbegrijpelijk.
Als zij zich nog maar tegen iemand had
kunnen beklagen, dan zou haar verdriet
misschien nog drpgel^K zijn geweestt
maar zelfs die troost was haar ontzegd.
Rosie zelfs, haar lieve Rosiq, volhardde
in een hardnekkig stilzwijgen.
Op het telegram, waarin Lizzie haar
gemeld had, dat zij behouden in Frank
rijk was aangekomen had zij weliswaar
met eenige hartelijke woorden, geantwoord
maar sedert waren alle brieven der jonge
vrouw onbeantwoord gebleven.
Vruchteloos deed zij in haar brieven
doorschemeren, dat zij zich hier niet ge
lukkig voelde en ging zij ten slotte zoo
ver, te bekennen, dat zij er nu berouw
over voelde den raad van Rosie niet op
gevolgd .te hébben en niet in Amerika ge
bleven te zijn, maar het meisje bleef stom
op al die uitlatingen.
Waarom?
Een reden daarvoor werd haar aan de
hand gedaan, door haar schoonzuster,
Ooen zij, haar leed over dit stilzwijgen
niet langer kunnende dragen &r niet
Liane over sprak.
De gravin d'Alleret antwoordde:
Daar zult gij u maar in moeten
schikken en het is zeer gelukkig dat gij
ons nog hebt; want daar In Amerika
schijnt men zich niet meer om u te be
kommeren.
Tegen een dergelijke verdachtmaking
kwam alles wat in de jonge weduwe was
in opstand, en heftig riep zij uit:
Onmogelijk.
Doch de gravin hernam:
Waarom onmogelijk? Het gevoelen
waaraan miss Walton gehoorzaam ia in
tegendeel zeer natuurlijk of althans zeer
mensohelijk.
Verklaar nader, verzocht Lizzie,
dfc met moeite haar .wxwl bedwohg»
Hebt gij mij zelf niet gezegd, dat uw
zuster u had afgeraden hierheen te ko
men?
Dat is zoo en op dit oogenblik moet
ik erkennen, dat zij gelijk had.
Eeiiiigsz>ins geraakt merkte liane op:
Dat is zeer vriendelijk voor ons.
Lizzie, die'al dadelijk weer verzoenings
gezind was, verbeterde:
Och neen, ik bedoel daarmee niets
onvriendelijk jegens u, noch Hector, maar
mijn zuster en ik hadden elkaar innig
lief en gij kunt met don1 besten wil haar
plaats niet innemen.
Dan is die liefde, ten minste van haar
kant, niet zoo innig geweest, of zij heeft
het u niet kunnen vergeven, dat gij haar
niet mee liet genieten vari de erfenis, die
uw echtgenoot ten deel gevallen was.
Was Bernard blijven leven, dan had zij
misschien daarnooit op gerekend,- maar
uw weduwschap bracht oen geheel ande
ren toestand te weeg en kan haar hoop
gegeven hebben, een hoop, die met uw
vertrek in rook vervlogen is. Daar er ner
gens anders hebt gij do ware oorzaak te
zoeken, dat zij verder alle relatiën met u
wenscht af te breken.
Een toornig rood kleurde de anders zoo
bieeke wonsgein van Lizzie en zij riep:
Genoeg! Hetgeen gij haar toedicht te
beneden haar waardigheid!
Groote woorden bewijzen niets, her
nam Liane. Het is mogelijk dat de gevoe
lens van miss Walton zoo zuiver zijn als
bronwater, maar ik heb daar mijn mea
ning over, die op feiten berust.
Om uw meening bekommer ik mij
■weinig.
£W0£lt YOrvs>J#<ll
