MAANDAG
2
AUGUSTUS.
1915.
De Oorlog.
6s JAARGANG
No. 1766
e £^icbolie0oti/tarit
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJ.IT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
DeABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartagl; bij onze
agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaaL
Afzonderlijke nummors 2!. cent, tr.et Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
Do ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regele f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van- 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (goon
Handels-Advertentiên) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Vredesoproep van Paus
Benedictus XV aan de
oorlogvoerende volkeren
en hun hooiden.
De „Össervatóre Roma.no-" publiceert
een schrijven' van Paus Benedictus XV tot
de volkeren der oorlogvoerende staten en
hun hoofden, waarin Hij hen bezweert
een einde te maken aan dezen oorlog.
Het schrijven, dat wij omtleenen aan de
„Msbd.", luidt als volgt:
Toen Wij zonder einze verdienste geroe
pen wei-den «a- den zeer godvreezenden
Paus Pi us X. wiens heilig en vruchtbaar
leven door de smarten van den broeder
moordenden strijd, welke in Europa ont
brand was, verkort werd, op den Aposto-
Jiischen Stoel op te volgen, gevoelden ook
Wij, zoo vaak Wij Onze angstige blikken
naar de bloedige sla.gve den richtten» de
snijdende smarten van een huisvader,
wiens buis door verschrikkelijke stormen
verwoest 5s.
Met een onuitsprekelijke smart dachten
Wij aan Onze jeugdige kinderen, die bij
duizenden door den dood weggemaaid
werden. In Ons hart, dat door. de liefde
van.Christus vergroot was, gevoelden Wij
de ontzettende droefheid van moeders en
h?htgenooten, voor haar tijd weduwen
geworden, en de ontroostbare smarten
van de kinderen, die te vroeg van den va
derlijken steun beroofd werden.
Uit geheel Ons hart de enzeggeiijke
droefheid van zoovele huisgezinnen mede
gevoelende, en begrijpende, welke gebie
dende plichten Ons door Onze zending van
vrede en liefde, welke Ons in zulke droeve
dagen toevertrouwd was, waren opge
legd, namen Wij onmiddellijk het vaste
fopsluit. orn met. geheel Onze activiteit en
geheel Ons gea'zg te streven naar de ver
zoening der volkeren. Wij beloofden dit
zelfs plechtig aan Onzen Goddelijken Ver
losser, Die ten koste van Zijn bloed alle
menschen tot broeders wilde maken.
'Oni'e eerste woorden, die Wij a's Op-
peiherder der zie'en tot de naties en haar
leiders richtten, waren dan ook woorden
van vrede en liefde, Maar Onze dringende
en welwillende raad van vader en-vriend
werd niet goh oord.
Dit vermeerderde Onze smart, maar ver
zwakte Ons besluit niet.
Vol vertrouwen blevem Wij Ons richten
tot den Almachtige, Die dp harten en zie
len zoowel der volkeren ais der vorsten
in Zijn hand heeft, en Wij smeekten Hein,
dat Hij een einde mocht maken aan dezen
verschrikkelijken geescl.
Wij wilden alle geloovi-gcn met Ons vu
rig en nederig gebed vereenigen en om
het nog krachtiger .te maken deden Wij
hel vergezeld gaan van. werken van chris-
te'.ij-ke boetvaardigheid.
Maar heden, op den droeven verjaardag
van het uitbreken van het ontzettend con
flict, stijgt .nog inniger uit Ons hart de
;wen.sch op, dat. deze oorlog weldra moge
eindigen; klinkt, nog krachtiger de vader
lijke oproep tot een spoedigen vrede.
Moge deze kreet het geweldig wapenge-
druisch overklinken, doordringen tot de
oorlogvoerende volkeren en hun hoo'fden,
en a'lcn tot zachtmoediger en edeler ge
voelens stemmen.
In den naara van den Heiligen God. in
den naam van onzen Hemelschen Vader
en Heer, ter wille van het kostbaar bloed
van Jezus Ghristus, dat ter onzer verlos
sing is .gestort, bezweren Wij U, die door
de Goddelijke Voorzienigheid aan het
hoofd der oorlogvoerende natiën gesteld
zij.t, dat gij spoedig een einde wilt maken
aan die verschrikkelijke moordpartij,
welke nu reeds sedert een jaar Europa
onteert.
Het .is het bloed van broeders, die men
te land en ter zee vergiet..
De schoonste streken van Europa, de
schoonste lusttuinen der wereld, zijn. met
lijken eri ruïnen bezaaid. Daar waar eeni-
gen tijd geleden handel, industrie en land
bouw bloeiden, buldert nu het kanon, en
brengt overal in steden en dorpen en op
de velden dood en vernieling.
Gij, die voor God en voor de menschen
de verschrikkelijke verantwoordelijkheid
van vrede en oorlog draagt, luistert naar
Ons smeeken; hoort de vaderlijke stem van
den plaatsvervanger van den eeuwigen
en Ihoogsten Rechter, aan Wie.n gij re
kenschap zult moeten aflieggen, zoowel
van uwe openbare als van uw particuliere
daden.
De overvloedige rijkdommen, waarmede
God do Schepper uw landstreken begun
stigd heeft,' stellen u in staat den strijd
voort te zetten. Maar iten koiste van welken
prijs?
Daarop mogen de duizenden jonge
menschenlevens, die dagelijks op de slag
velden verbloeden, een antwoord geven.
Daarop mogen antwoorden de ruïnen van
zooveel steden en dorpen, van zoovele
monumenten, door de godsvrucht en het
genie der voorvaderen opgericht. Daarop
mogen antwoorden zooveel bittere tranen,
in de stille huiskamer gestort en de gebe
den, welke tot- God opgezonden zijn aan
den voet der altaren. Getuigen ook zij
niet, dat de prijs van het voortzetten van
den strijd groot, te groot is?
En men 'kan niet zeggen, dat aan dit
geweldige conflict geen einde kan gesteld
worden zonder wapengeweld.
Dat men afstand doe van het besluit om
elkaar te vernietigen; dat men wel be-
grijpe, dat de naties niet vergaan. De
vernederden en verdrukten dragen het
hun opgedrongen juk met weerzin en be
reiden een revanche voor, door aan hun
Jnaikjiaieiingen een .erfdeel' van haat en
wraakzucht na te laten.
Waarom zou men niet reeds nu met
kalm overleg de rechten en rechtvaardige
aspiraties der verschillende volkeren over
wegen? Waarom kan men niet reeds nu
vol goeden wil een rechtstreeksche of on-
rechtstrecksche gedaclitenwisseling begin
nen om zooveel mpgelijk rekening te hou
den met deze rechten en aspiraties en al
dus een einde te maken aan den ver
schrikkelijken strijd, zooals het ook vroe
ger in gelijke omstandigheden geschiedde?
Gezegend hij, die het eerst den olijftak
des vredes zal opnemen, en de rechter
hand zal aanbieden aan den vijand, door
deze redelijke vredesvoorwaarden in het
vooruitzicht te stellen!
Het evenwicht der wereld en de voor
spoed en de rust der naties steunen op de
wederzijdsche welwillendheid en op de
eerbiediging van de rechten en de waar
digheid der anderen, veel meer dan op
een groot leger en een geweldigen vesting
gordel.
Dit is de kreet des vredes, welke op de
zen droeven dag uit het diepste van Onze
ziel opstijgt, en Wij noodigen alle vrien
den van den vrede in de geheele wereld
uit om Ons de hand te reiken, ten einde
het einde van den oorlog, welke sinds een
jaar Europa in een uitgestrekt slagveld
heeft veranderd, te helpen verhaasten.
Dat de barmhartige Jezus, door de tus-
schenkomst van de Moeder van Smarten,
eindelijk na dezen verdelgenden storm den
vredigen en stralenden dageraad des vre
des, een beeld van Zijn Goddelijk aan
schijn, doe lichten.
Dat weldra een loflied tot den Aller
hoogste den Gever van alle goed, moge
opstijgen, in dank voor de verzoening der
volkeren.
Dat de volkeren in de broederschap des
vredes mogen teruggekeeren tot den vre-
delievenden wedstrijd op het gebied van
kunst, wetenschap en industrie.
Dat «ij, wanneer het nieuwe rijk der
rechtvaardigheid weer hersteld is, in de
toekomst hun geschillen mogen oplossen,
niet door het zwaard, maar door midde
len van rechtvaardigheid en billijkheid,
welke met de noodjge kalmte bestudeerd
en overwogen zijn.
Dat zal de schoonste en roemvolste ver
overing zijn.
In het zoete vertrouwen, dat de boom
des vredes weldra de wereld met zijn zoo
begeerenswaardige vruchten kome ver
kwikken, verleenen Wij Onzen Apostoli-
schen Zegen aan allen, die tot de mystieke
kudde, welke Ons is toevertrouwd, behoo-
ren en o'ok aan hen, dié nog niet tot de
Roomsche Kerk toegetreden zijn. Smeeken
wij God, dat Hij hen met ons door de
banden der volmaakte liefde verbinde.
Gegeven te Rome op het Vaticaan, den
28sten Juli 1915.
BENEDICTUS XV.
BUITENLAND.
De Duitsch-Oostenrijksche troepen
nemen Lublin en Choim. Ouitsche en
Fransche vliegers werpen bommen op
verschillende plaatsen aan en achter
het Westelijk front. Een Russische
torpedojager zou in de Zwarie Zee zijn
gezonken. Te Wilhcimshafen loopt een
nieuwe kruiser van stapel, welke den
naam Hindenburg krijgt.
De eerste jaardag van den
oorlog.
•Een proclamatie van Keizer Wilhelm.
De keizer beeft de volgende proclama
tie tot het Duilsche volk gericht:
Een jaar is verloopen, sinds ik het
Duitsohe volk onder de- wapenen moest
roepen. Een ongehoord bloedige tijd iis
over Euro-pa en de wereld gekomen.. Voor
God en de geschiedenis is mijn geweten
rein: Ik heb den oorlog niet gewild. Na
tien volle» jaren van voorbereiding meen
de het verbond der mogendheden, voor
wie Duitschland te groot geworden was,
dat het oogenb Lik gekomen was om het
trouw naast zijn Oostenrijk-Hongaarschen
bondgenoot staande rijk te vernederen of
in eetn overmachtigen strijd te verplette
ren.
Geen lust naar veroveringen heeft o-ns,
zooals ik voor een jaar verklaarde, tot
den oorlog gedreven. Toen in de dagen
vam Augustus alle dienstplichtigen naar
do wapens grepen en de troepen uittrok
ken voor den verdedigingsoorlog, voelde
iedere Duitscher op den aardbodem op
het eenstemmig voorbeeld van den rijks
dag, dat voor de hoogiste goederen der na
tie, haar leven en haar vrijheid moest ge
streden worden. Wat ons te wachten stond
a's vreemd geweld §r in slaagde het lot
van Europa en ons volk te bepalen, heb
ben de rampen van mijn geliefde provin
cie Oost-Pruisen getoond. Door het be
wustzijn van den opgedrongen oorlog
werd het wonder volbracht; het politieke
me en ings vers oh i 1 verstomde, oude tegen
standers begonnen elkaar te begrijpen,
een geest van trouwe gemeenschap ver
vulde het geheele vo''k.
Vol dank kunnen wij heden zeggen:
God was met ons. De vijandelijke leger?,
die er zöch op beroemden, dat zij binnen
weinige maanden Berlijn zouden binnen
rukken, zijn met geweldige slagen in het
Westen en het Oosten ver teruggedreven.
Tallooze slagvelden in de verscheidens te
streken van Europa en zeegevechten aan
nabije en verre kusten toonen wat Datt
ache verwoedheid bij de verdediging en
Duitsohe krijgskunde vermogen. Geen ver
krachtingen van het volkenrecht door onze
vijanden waren iin staat om de economi
sche grondslagen van onze oorlogsvoering
aan het wankelen te brengen. Staat en
gemeenten, landbouw, industrie en han
del, wetenschap e,n. techniek wedijveren
om den oorlogisnood te lenigen. De nood
zakelijke maatregelen in het vrije han
delsverkeer volkomen begrijpend en vol
zorg voor de broeders in het veld, spande
de bevolking in het Land alle krachten in
om het gemeenschappelijke gevaar af te
were.n.
Met diepe dankbaarheid gedenkt heden
het vaderland zijn strijders, die vol doods
verachting den vijand weerstand bieden,
of gewond en ziek terugkeerden, of in
vreemden bodem of in de diepte der zee
van den strijd uitrusten. Met de moeders
en vaders, de weduwen en weezen gevoel
ik de smart om de geliefden, die voor het
vaderland gestorven zijn.
De innerlijke sterkte en een eendrach
tige nationale wil in den geest van de
scheppers des rijke waarborgen de over
winning. De dijken, welke zij opgeworpen
hadden in het vooruitzicht, dat wij nog
eens zouden moeten verdedigen, wat wij
in 1870 veroverden, hebben den grootete-n
stormvloed der wereldgeschiedenis getrot
seerd. Na de voorbeeldelooze bewijzen van
persoonlijke dapperheid en nationale le
venskracht koester ik het blijde vertrou
wen, dat het Duitsche volk, de loutering
Van den oorlog in zich opnemend, op de
oude beproefde en in vol vertrouwen ge
kozen nieuwe banen rustig zal voort' gaan'
om zich verder te vormen en te vervolma
ken.
Grootsche gebeurtenissen maken groot
en krachtig. In heldendaden en lijden
zullen wij zonder wankelen volharden,
tot de vi>ede komt een vrede, die ons de
noodigé militaire*, politieke en economische
zekeiheden voor de toekomst biedt en aan
de voorwaarden voor eeai. ongehinderde
ontplooiing van onze scheppende krachten
im het vaderland en op de vrije zee vol
doet.
Zoo zullen wij den grootem strijd voor
Duitschland's recht en vrijheid, hoe lang
hij ook du rein moge, met eere volhouden
en voor God, Die onze wapens ook in de
toekomst zegenen zal, de overwinning
waardig zijn.
Uit het groote hoofdkwartier 31 Juli 1915.
WILHELM, I. R.
Een dagorder van den tsaar.
Bij gelegenheid van don jaardag van
dëh oorlog, heeft de tsaar een dagorder
aan leger en vloot uitgevaardigd, waurin
hij o m. zegt: Niettegenstaande de gewel
dige krachtsinspanningen, welke onze
vaandels met nieuwen roem overdekken,
is de vijand nog niet verpletterd. Onze
troepen moeten den moed niet verliezen
tegenover de nieuwe offers en beproevin
gen, welke noodig zullen zijn om Rusland
tot de overwinning te voeren. De afgunst
van andere landen heeft van Rusland
vaak zware offers gevergd, meer telken
male is het vaderland met nieuw leven
en nieuwe krachten uit den strijd geko
men. De tsaar spreekt ten slotte zijn vast
vertrouwen, in de eindoverwinning uit en
roept Gods zegen over de Russische leger- -
machten af.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
Duitsch Icgerbericht.
De Engclsche aanval op onze nieuwe
stelling bij Hooge leed ten. eenemalo schip
breuk. Even vruchteloos waren de nach
telijke aanvallen, der Franschen bij Sou-
chez.
In de Argonnen had 'n heftig artilleriege
vecht plaats. In den laten avond werden
onze stellingen, op den Reichsackerkopf
in de Vogezen aangevallen. De vijand
werd afgeslagen. De activiteit in de lucht
was ook Zaterdag groot. Op het Engel-
sche vliegveld St. Pol bij Duinkerken wer-.
den 30 hommen geworpen. Het Duitsche
vliegveld hij Douai werd vruchteloos aan-
gevalLen. Een onzer vliegeniers schoot hier
een vijandelijk vliegtuig tnaar beneden-
Op ihot Fransche vliegve'd bii Nancy
werden Zondagmorgen vroeg 103 bommeJfl
geworpen; 18 treffers werden opgemerkt.
De tot verdediging opgestegen vijandelijke
vliegers konden den aanval niet verhin
deren. Zes Duitsche vliegtuigen violen bo
ven Qhateausaliins 15 Fransche vliegeniers
aan. In een gevecht, dat drie kwartier
duurde, weiden verscheidene vijandelijke
vliegtuigen tot een noodlanding gedwon
gen. Toen een ander vijandelijk eskader
aan .liet gevecht deel ging nomen, trok
ken onze vlieegeniers zich terug zonder
verliezen.
Ten N. van Saargomurid moest een
Fransch vliilegtuig landen. De bemanning
werd gevangen genomen.
Fransch legerberïcht.
In Artois heerschte van Atrccht tot An-
gres de gewone bedrijviglieid der artillerie.
Bij Souchez werden eonige aanval,spogin
gen der Duitschers met handgranaten ^e-
makkelijk afgeslagen. Een stuk vèr-dra-
gend geschut wierp 9 bommen op Cotn-
piègne. Er wprdt slechts van rnuterieele
schade melding gemaakt. Een brand werd
snel gebluscht. In den nacht van 31 Juli op
1 Aug. deden de Duitschers zonder succes
FEUILLETON.
De noodlottige erfenis.
20)
Ik heb hem zelf maar zeer weindg ge
kend, antwoordde haar zwaiger. Slechts
enkele analen, in mijn kinderjaren, heb
ik hem vluchtig gezien en zijn beeld is
geheel uit mijn geheugen gewisoht. Wel
heb dk hem altijd hoorein beschrijven als
een gestreng en somber man, iemand die
men eer kon vreezen dan liefhebben.
In dat geval zult gij ook weinig re
den hebben om hem te be we enen, zeide
het meisje me.t onweerbare logica.
O! geloof mij gerust, "zusje, wanneer
ik iets beween-, dan gaat het geheel buiten
heiji om. De' markies de Gourtevran is
voor ons noodt anders geweest als een
soort boeman, waarmee wij zoet gehouden
werden. Toen mijn broeder en ik nog klein
waren en we waren eens ondeugend, dan
zeide mijn vader gewoonlijk: ,,Pas op
voor oom Sylvam!" en dan werden wij
zoo st.il als muizen.
En dien bemi.nnelijken grijsaard heeft
men nu onder de aarde gelegd? Hij roste
•intrede. Gij zijt thans voor goed van uw
boom an ontslagen.
O! sedert lang boezemt hij mij niet
de minste vrees in,, maar daarentegen
Oieb iik toch noodt zonder bitterheid aan
hem kunnen -denken.
Evenwel, wanneer gij geen andere
grieven tegen hem hadt....
Met uw verlof. Toen, ik tot den leef
tijd van het verstand was gekomen-, na
men mijn grieven een meer bepaalden
vorm aan. To.in vernam ik het onwaardig
gedrag van den. broer mijner moeder te
genover zijn zuster. Om haar te straffen
voor liet aangaan van een huwelijk, waar
hij zij slechts de inspraak van haar hart
had gevolgd wakkerde hij den haat van
den vader en de moeder, die haar hadden
verstooten, nog voortdurend aan en heeft
hij van dien haat nog voordeel getrokken,
door zijn erfdeel te vergrooten met dat,
wat aan de verstootenen werd onthouden.
Aan hem voornamelijk hebben mijn
ouders to wijten gehad, dat zij jarenlang
een karig bestaan moesten leiden.
Ik hoop, zeide de gevoelige Lizzie,
dat gij alle gemeenschap met Jien slech
ten man zult hebben vermeden.
Dat begrijpt gij wel, antwoordde
haar echtgenoot. Trouwens is mij dat niet
moeilijk gevaüien, want al van voor mijn
geboorte waren mijn ouders geheel ge
scheiden van de familie mijner moeder.
Met een zacht verwijt vroeg de jonge
vrouw:
Waarom hebt gij die treurigheid al
tijd voor mij verborgen gehouden?
Omdat ik wkst, hoe gevoelig gij
waart en ik u miiet noodeloos wd'.de be
droeven; bovendien ook omdat het mij
niet aangenaam was er over te spreken.
Dat doet er wiet toe, hield de jonge
mevrouw -d'Alleret aan, ge hadt ongelijk
want alles wat u aangaat, gaat ook mij
aan, het verleden, toen dk er nog wiet was,
zoowel als de toekomst, waarin gij u aan
mij verbonden hebt. Wanneer ik den man,
die uw moeder onrecht aandeed vroeger
gekend had, dan zou i.k hem hebben ver
foeid misschien met nog feller haat, dan
wanneer hij jegens mij zelf of mijn familie
iets had misdaan.
Wat mij betreft, hernam d'Alleret, ik
heb mij er mee tevreden gesteld, hem te
vergeten, want sedert dk u ken, Lizie, voel
ik mij niet meer bij machte, iemand te
haten. Ik kon dus veronderstellen, dat tus-
sohen mij en oom Sy-lvian de onverschdil-
l'igheiid wedeikeerig was.
Oordeel nu over mijn verbazing, toen
mij eensklaps kennis werd gegeven, van
zijn overlijden en niet ter loops, masjx of
ficieel, als driirect belanghebbende.
Misschien heeft men gedacht u veel
eer te bewijzen met u te ve.rzoekeni rouw
over hem te dragen, merkte Rosie spot
tend op.
Ten minste, voegde Lizzie er bij, wan
neer hij niet gestorven is, zonder den tijd
gdhad te hebben, zijn beschikkingen te
nemen.
Het een noch het ander, antwoordde
Bernard. Mijn beide correspondenten, na
melijk mijn broeder Hector en de notaris,
belast met de (regeling van zijn nalaten
schap, deepen mij mede, dat er een testa
ment bestaat. Welk deel mij daarbij wordt
toegekend, daar licht geen van belden mij
nader omtrent in.
Misschien 5s het de moeite niet
waard, zeide de studente op minachten
den toon, want ook zij had na hetgeen
zij van haar zwager had vernomen, een
wrok tegen d»en markies de Courtevron in
zich voelen opkomen.
En nochtans, zeide de jonge man, na
een veelbeteekenden b ik met zijn vrouw
te hebben gewisseld, heb ik misschien niet
het recht te weigeren.
Laatstgenoemde vroeg:
Was hij lijk?
Zeer rijk, maar het zou mij onmoige-
ilijk zijn, om ook maar ten naaste bij een
bedrag van zijn vermogen te noemen.
Mogen wij nu, zonder onbescheiden
te zijn, u vragen ons den inhoud van die
brieven mede te doelen?
Gij weet wel, mijn lieve Lizzie, dat ik
voor u geen geheimen heb, evenmin al6
voor mijn zuster Rosie.
Nu begin dan. en haast u, zeide deze,
terwijl zij op haar horloge keek. Ik moet
weer weg, om een col'ege hij te wonen, dat
ik niiet mag verzuimen.
Voor een enkelen keer zou dat zoo'n
groot ongeluk niet zijn.
Tooh wel, wanneer men dokter wor
den wil, dan moet men studeeren en ik
heb geen oom in Europa, op wien ik re
kenen kan.
Ik moet u doen opmerken, plaagde
Bernard haar, dat wanneer gij voortgaat
mat babbelen, gij het alleen aan u zelf te
wijten zult hebben, als gij uw college
mist.
Juist,- stemde de studente toe, ik ben
gehee/ oor en spreek geen woord meer.
Bernard vouwde de beide brieven uit.
Deze is van den notaris, zeide hij.
Het was een volkomen gel ijk'ui-lend
schrijven met dat, door Hector d'Alleret
ontvangen en waarvan de .lezer reeds
heeft kennis gencimen.
Toen Bernard had uitgelezen, riep Rosie
uit:
Daar worden wij niet veel wijzer mee.
Maar deze is wat rijker vam 'inhoud,
hernam Bernard, terwijl hij den tweedon
brief ter li and nam.
Hij las:
Hotel De Een'hoofn.
Luzern, Augustus.
Beste jongen,
Wan,neer liet nog miiot gebeurd is, zult
gij zeker weldra de kennisgeving ontvan
gen van het overlijden van een oom, die
ons geen van bedden zeer ma aan 't li art
gelegen heeft. liet is dan ook niiet met de
bedociiing u een rouwbeklag te zenden,
dat ik deze negelen tot u richt, maar om
dat ik. minder ver van ons vaderland ver
wijderd dan gij, hot eerste bericht ont
ving van een gebeurtenis, die op ons hei
der toekomst zekeren invloed hebben kan.
„Uit den brief van den notaris
wiens naam ik maar niet kan onthouden
zult gij vernemen, we'Jke papieren or
van u, zoowel als van mij, gevorderd wor
den, maai' voor het oogenblik ils het noo
dig, dat wij met elkander overeenkomen,
betreffende het een en ander, dat hieruit
kan voortvloeien.
,,Ik weet naot of gij een verlof zult kun
nen krijgen. In elk geval ben ik reeds op
reis naar Parijs en zal daar dus voor u
aankomen. Warnneer ook uw tegenwoor
digheid vereischt wordt, dan zeul ik u nog
wel uirt Parijs schrijven. Op het oogenbblk
hen i:k, zooals ge ziet te Luzern, een prach
tige streek, waar i-k vanmorgen ben aan
gekomen en eau dag rust van de reis denk
to nemen.
[(Wordt, vervolgd.)
