Tweede Blad. Be JAARGANG. -/ 1 No. Vr03 3)e Scidóohe Souïcml Jgga» MHWMM* IVIWHilBaMB—BBB— Woensdag 19 Mei !9I5. BERICHT. Ingevolge een besluit van de Vereenigïng ()De Nederlandsche Dagbladpers" wordt over hst abonnementsgeld niet meer na sHoop van het kwartaal gedisponeerd, doch in den loop van het kwartaal. Onzen abonnés verzoeken wij vriendelijk hiervan nota te nemen, daar dezer dagen over het 2e kwartaal gedisponeerd zal worden. DE DIRECTEUR. Uit de Pers. Geen twistappel. De volgende zeer juiste beschouwing over het herstel van de Missie bij Z. H. de Paus is ontleend aan de „Msbd.": Van sommige zijden wordt 't voorgesteld alsof een eventueel herstel der Vertegen woordig Ing bij het Vatic aan zoude wezen een uiting van welwillendheid jegens de Katholieken, het .schenken van een voor recht aan .de Roomsche Kerk. Voor wie maar evct.i let op den oorsprong en het karakter van het Kabinet, en op de kuidige politieke constellatie, moet het lanstonds duidelijk wezen, dat noch van het een, f.ioch van het ander sprake wezen ian. Neen; de thans reeds met het Vaticaan tangeknoopte relatie en hetgeen verder tolgen mag, geschiedt niet uit welwilhj.id- teid jegens de Katholieken, niet uit eer lied voor den Paus, maar alleen, wijl naar het oordeel der Regeering, het belang ran dep. Staat der Nederlanden het eischt. De omstandigheid, dat een groot deel nn 't Nederlandsche volk Katholiek is, jgt thans niet het minste gewicht in de chaal. Dat alles is duidelijk. En nu moge juist daardoor de feitelijke ïktjnning van 's Pausen zedelijke macht n positie grooter en waardevoller zijn, zij s daardoor nog niet van harte gewild. Ook in 't dag.elijksch leven ziet men het, lat iemand, met wien sommigen zich te nornaam achtten om te gaan, plotseling och door de zoodanigen gezocht wordt, oodra hij een voor hen wellicht voordee igen invloed bekomen heeft. Dat echter over een dusdanige toenade- ing zijne reeds vroegere vrienden, niet pgetogen zullen wezen, is duidelijk. Zoo ook hier. Dat dus de Katholieken eventueel ook a dez6 zaak als goede vaderlanders gaar- b de Regeering zullen steunen, ls even iuidelijk als dat wij, als Katholieken, de aak uiterst nuchter en kalm zullen heb- op te vatten. Hoe dus ecja herstel der Vertegenwoordi- ing bij het Vaticaan thans tot twistappel usschen de politieke partijen zou ltujnnen rorden, is onbegrijpelijk. De motieven waarop c|n de omstandighe- lea waaronder zulks eventueel zoude (laats vinden, sluiten dat o. i. ten eenen- nale uit. Economische vooruitzichten. Onder dit opschrift heeft dr. Bos in ,,De Hoofdstad", het orgao,n van de Vrijzinnig- Democratische Vereeniging te Amsterdam, en artikel geplaatst, waarin hij de mee- Jing uitspreekt, dat de verwachting 'van ien, die na het sluiten van dep vrede een rachtige economische herleving tegemoet ien, niet zal uitkomen. De kans dat op den oorlog onmiddellijk FEUILLETON. HEREENIGD. Terwijl zij Le Noir zag, sloeg het jonge Hoisje hare heide- armen -om den hals -\a.n juffrouw Rocke en snikte: „Vaarwel mijn geliefde, moederlijke vriendin. God geve tot het niet voor langen tijd moge zijn! D, bid voor mij. dat ik spoedig, spoedig toge terugkeeren!" - De Almachtige neme u onder Zijne toede, kindlief. Ik .zal voor u bidden, tot- tot alles goed wordt! antwoordde Ma-rah, toar kussende en haar in hare armen tóten,de. Klara was thans gereed om te vertrek- kn. Le Noir vatte haar bij de hand en ge- toidde haar naar het daarbuiten wach tte rijtuig. Alvorens in te stappen, wierp zij op haar !ll(l tehuis een laats.;.en blik. Alle vrienden het geheete personeel werden getroffen tor haar bekommerden, angstïgen blik, scheen te willen vragen: Zal ik ooit terugkeeren, dierbaar huis to dierbare vrienden? in het volgende oogenblik had zij in het "itog plaats genomen naast Le Noir; de garden trokken aan en het rijtuig rolde «en. Daar het zwaar bepakt was met r-eds- ito, reed men" niet bijzonder vlug. Zij to'hn Staunton nog niet bereikt, toen «ter Willianns hen tegemoet kwam. 'Ti zijn gezelschap bevond zich een offi- ^"van politie, die aan Le N-oir het bev^l fletn voogdijraad ovieifhandig^;. om een bloeitijdperk gaat volgen met sterk geprikkelden ondernemingsgeest, ten ge^ volge daarvan sterk stijgenden rentevoet en tevens door de massa werk hooge loonen, schijnt mij .zeer gering. Of hier te lande de tijd na den vrede in het algemeen zoo veel beter zal zijn, al zal dat ook in enkele groote steden zonder twijfel het geval we zen, is zeer onzeker. Zoodra de tijd voorbij is dat alle uitga ven in verschillende landen door leeningen worden gedekt, welke bij de ingezetenen, in offervaardigheid en vertrouwen op de landsregeeringen, alom gemakkelijk wor den geplaatst, zal de zware druk eerst recht worden gevoeld. Ontzaglijk zijn de kosten van den tegen- woordigen oorlog. D.e bedragen zijn zoo groot, dat men zich haast geen voorstelling er van kan maken. Dait alles zal mep in de oorlogvoerende staten moeten betalen door gedurende zeer vele jaren zeer hooge sommen voor rente en aflossing op te bren gen. De begrootingen van de verschillende Staten zullen ontzaglijk worden bezwaard en het noodzakelijk gevolg blijft niet uit dat de belastingdruk zeer sterk -toeneemt Terwijl in den loop der jaren langzamer hand werd getracht in verschillende Staten het belastingstelsel billijker en rechtvaardi ger te maken, vooral ook werd gepoogd de belastingen te verminderen, welke de productie tegengaan, zal men na den oor log niet al te kieskeurig zijn met het aan vaarden van belastingen. Het zal er op uitloopen dat in vele landen weer allerlei belastingen haar intrede doen, welke alge meen worden veroordeeld. Het gevolg zal niet uitblijven dat inzonderheid de min- gegoede volksklassen daarvan den zwaren druk zullen ondervinden. Dat zal geschieden door vermindering van werkgelegenheid en vermeerdering van belastingdruk. Dat de koopkracht van de verschillende volken na den oorlog zeer sterk zal vermin deren, is daarom haast van zelf sprekend. 'Degenen, die maar steeds spreken van al die kapitaalgoederen die vernietigd zijn en weer aangevuld moeten worden, vergeten te veel dat de bevolkingen niet steeds in staat .zullen zijn om het noodige voort te brengen teneinde de bestaande behoeften behoorlijk ter bevredigen. Het schijnt- mij daarom niet waarschijn lijk dat na den oorlog de opbloei spoedig j,ntreedt. Dat zal eerst geschieden als ge- gedurende jaren een ruime productie en veel besparing de tegenwoordige verliezen hebben goedgemaakt en de rijen onderne- rnepde mannen, die nu zijn weggemaaid, door de thans nog voor den oorlog te jonge personen zullen zijn aangevuld. Men zal goed doen met een dergelijke -toekomst rekening te houden. Dat de prij zen van de eerste 1 evensbehoeften onmid dellijk na den oorlog sterk zullen dalen, staat nog te bezien. In dit opzicht zijp ook vroeger de verwachtingen na groote oorlogen meestal beschaamd. Integendeel, is het allerminst uitgesloten dat de prijzen vap verschillende levensbehoeften nog ge- ruimen tijd hoog blijven. De Regeeringsmaatregelen acht de schrijver niet geheel en al zonder beden king, wat de vaststelling der prijzen aan gaat; hij acht het verstandiger de loonen meer in overeenstemming te brengen met de zwaardere tijdsomstandigheden. Dat zal hier en daar moeilijk gaan, waar de oorlog de inkomsten sterk verminderen deed. Doch dat is niet overal het geval. In den landbouw wordt veel geld ver diend. In belangrijke gedeelten van het land heeft ook de middenstand het ten gevolge van dezen bloeitijd van den land bouw niet slecht. Natuurlijk is dat wèl het geval met vele gemobiliseerde midden standers, maar hier ligt de oorzaak bij de mobilisatie, de regeling der verloven enz., niet in den algemeenen toestand en geldt het een zeker aantal persoperi, lang niet allen. In andere gedeelten des lands heb- zijn pupil onder de bescherming van dien raad te- stellen. De kolonel begon op 'Spottenden toon te lachen. Ik zal mij gaarpe voegen naar het bevel van den hoogwijzen raad, zeide hij. De uitspraak van dien raad kan slechts te mijpen gunste zijn! En gevolgd cLoor Guido, dokter Williams en den politie-officier zette het rijtuig zich opnieuw in beweging naar Staunton. In het gerechtsgebouw aangekomen, w-erd het bteeke, in diepen rouw gekleede meisje tegelijk met haren vijand en hare vrienden voor den rechter geleid, daar er juist geen andere dringende zaak vóór was. Het testament van dokter Day werd voorgelezen en de notaris en de getuigen beëedigden de echtheid ©r van. Nu luisterde men naar de laatste mon delinge beschi<k!k:<ngen, die door den over ledene waren afgelegd tegenover Guido en dokter Williams, en nam ze op in het protocol. De rechters beraadslaagden hierop drie uur met eik aar en heit resultaat was, dat men aan Le Noir het onaantastbare recht toekende, om, wat zijn nicht betreft, te handelen, zooals hij het g-oed acht. Ten diepste geschokt zonk Klara half bewusteloos in den armstoel van den ouden dokter Williams. Guido trad met een hart- vol bitterheid aan haar zijde en boog zich bezorgd over haar heen. Alleen op kolenel Le Noir's gezicht was voldoe ning te lezen. Hij deed antusschen zijn best deze niet al te sterk te laten blijken eai voor de rech tss zijn jwaar karakter te yjybeirgen. ben de mobilisatie, de inkwartiering en in- ternecring ook voor velen groote inkomsten opgeleverd. Niet weinige fabrieken zijn er in ong land, die tegenwoordig goede resultateü verkrijgen en ook het aantal der andere ondernemingen, men denke ook aan de cultuur-ondernemingen welke goede uit komsten verkrijgen, is niet gering. Kan daar aan loonsverhooging niet worden ge dacht? Bovendien zijn er tal van openbare licha men die met den gestegen prijs der levens middelen noodzakelijk rekening moeten houden, bij de bepaling van de loonen en salarissen, hetzij tijdelijk door duurte-toe- slagen, hetzij duurzaam door verhooging. Niet met één slag en niet op ééne wijze acht de schrijver het mogelijk, de moei lijkheden van den tegeüwoordigen tijd te boven te komen; het blijft gewenscht om er ons op voor te bereiden, dat ten aanzien van het levensonderhoud de tegenwoordige toestand nog geruimen tijd duren zal. Een tekort. De ,,N. Haarl. Git." wijst ©r in een ar tikel op, dat er as een overvloed van „ge studeerde" jongelui, van advocaten en academisch heel- of (Half gewrmden. Ongetwijfeld, hier signaleert het blad een eoiveil in onze samenleving, dat hoog ïi-oodig dient te worden blootgelegd, op dat nog tijdig de geneesmiddelen kunnen worden aangewend. Er as een overvloed van „gestudeerde" jongelui, d.w.z. dat er veel menschen in onze samenleving zijn, voor wier persoonlijk welzijn het oeter ware geweest, izoo zij eein andere car rière hadden gezocht, daar hun werk kracht nu niet "ten nuëto komt aan de maatschappij en ook hunzelf geen behoor lijk bestaan verzekert. „Dit verschijnsel," zoo zegt de „N. H. Crt.", „heeft een natuurlijke' en gemakke lijk aan te wijzen oorzaak. Onlangs sprak hier ter stede in de R.-K. Middenstandsvereeniging Mr. van Best, het kaïnerlid voor Eindhoven. En deze wees er den Middenstanders op, dat ze zoo verkeerd handelen wanneer zij hun jongen liever laten „studeeren" dan hen op te leiden voor het winkelietrsvak, dat helaas veel meer dan vroeger het ideaal van den wink elder ïs.... nd et-win kelier te zijn en dat in het jonge geslacht een tegenzin voor 't winkeliersvak als vanzelf wordt gekweekt. De opmerking sloeg in dat bleek in de vergadering en dat er over gepraat is, bewijst dat de heer van Best raak sloeg. Evenwel is, hetgeen hij zeide, volstrekt niet iets dat -alleen de Middenstander® zich hebben aan te trekken! Het is iets, dat heel den tegenwoordigen tijd be- heerscht! Het is de steeds grooter wordende, 'al tijd groeiende, ongeloofelijk toegenomen zucht naar genot en gemak, die de groote kwaal is van den huldigen tijd, en welke dringt naar ontevredenheid1 met eigen stand, naar geringschatting van zoo reel eerlijke, goede, mooie posities. Hoeveel werklieden zijn er niet, die liun -zonen door woord -en voorbeeld afkeerig maken van het eerzame en eerlijke vak dat zijzelf beoefenen, die ontevreden heid kweeken -in jonge harten door hun eigen zucht naar altijd méér en altijd makkelijker, die alle pogingen doen om hun jongens te schuiven in posities voor welke zij nóch de roeping, nóch de opleiding hebben.... Hoeveel middenstanders zijn er niet, die hun zonen alles willen laten worden be halve1.... winkelier, die het staan achter den toonbank voor henzelf een soort schande vinden, die hun dochters zoo graag zouden besparen willen, de vrouw van „maar een winkelier" te worden...." Ook wijst het blad er op, dat het aantal jongelieden die roeping hebben voor den geestelijken stand gestadig afneemt dat Mijne heeren, sprak hij bedaard en op hooghartigen toon, ik dank u voor uw snelle en rechtvaardige uitspraak m deze zaak. Deze woorden deden Klara weer tot zich zelf komen. Zij kreeg een gevoel van heldenmoed. Haar gezicht, dat nog doodsbleek was, werd bloedrood en eenige stappen doende in de richting van de tafel der rechters, zeide zij met bevende stem, maar toch op beslisten toon: Mijne heeren, mag ik een oogenbl-ik om gehoor verzoeken? Spreek, miss Day, antwoordde de voorzitter. En terwijl zij Guido met een bli-k ui-tnoodigde naast haar te komen staan, begon zij: Ik ben liet verplicht tegenover Mr. Rocke, hier, op deze plaats, een openlijke verklaring af t-e leggen, die ik anders voor mij zou hebben gehouden als iets heiligs. Maar mijn voogdTieeft het goed gevon den over één punt te zwijgen. Nu dan! Met den zegen van mijn stervenden vader ben ik verloofd met den heer Rocke! En ik houd deze verbintenis zoo hoog en hei lig, dat niets ter wereld haar zal kunnen verbreken. En ofschoon ik mij, volgens de rechter lijke uitspraak onderwerp aan mijn voogd, verklaar ik bier, dat ik mijn hart en mijn hand als het onaantastbaar eigendom be schouw van master Rocke en ik mij te genover hem gebonden acht voor het ge- h-eele leven. Als zijn verloofde zal ik ge regeld met hem briefwisseling houden cn bezoek van hem ontvangen, zoo diikwijls hij mijn gezelschap zoeken wil, totdat ik meerderjarig ep al wat ik bezit zijn de roepingen tot religieus, als broeder of zuster, merkbaar minder zijn in getal dan voorheen. „Men vindt vaders die het vernederend achten dat hun zoon „enkel maar Broe der" ds geworden, en die van hun doch ter i'n het klooster, diie er geen positie van belang bekleedt en een eenvoudige Zuster is geworden, maar liever buiten den huiselij-ken kring niet spreken." En het artikel besluit: „Men zegge -ons niet, dat wij er tegen zij,n dat iemand zoekt vooruit te komen, dat wij een behoorlijk, geoorloofd en zelfs loffelijk streven naar hooger niet zouden w-enschen.... Dat zij verre. Maar wij gelooven dat bij menigeen dit streven naar hooger en beter eigenlijk zóó het hoofddoel des leveris j-s geworden, dat zij met den eenvoud van voorheen bre ken, dat zij ontevredenheid kweeken. in eigen en anderer kring, dat zij daaraan alles opofferen en te ver gaan. Het voortwoekeren van het socialisme, dat immers practisch geheel rust op en zijn propaganda zoekt in die ontevreden heid met eigen positie, is niet anders dan de bevestiging van wat we hier kortelings aangeven. Er is een tekort, ook in katholieke krin gen, in^ verschillend© nobele en nuttige betrekkingen die heden -ten dage als „te min" of te weinig „stand" worden geacht. Er ds een tekort a&n geestelijke roepingen, aan religieuzen van beiderlei geslacht. Doch dat tekort is eigenlijk niet anders dan een uitvloeisel van dat algemeene te kort a-an eenvoud, aan christelijke tevre denheid, aan waarlijik"katholieke, eeht- geloovige onderwerping aan Gods heiligen Wil." KERKNIEUWS. Z. D. H. de Aartsbisschop van Utrecht heeft benoemd tot kapelaan te ,s Hcerenberg, den weleerw. heer A. L, Akkermantot kapelaan te Gendringen, den weleerw. heer G. W. A. Koets; tot assistent te Valburg, den weleerw. heer A. J. Mulder. Een treffende Inkleedvng. Iln 't Carmelitessenklooster .te Bergen op Zoom heeft de plechtigheid plaats gehad der kleeding van Jonkvrouw C. van Nispen tot Pakmerden. Het is een klooster van de Carmelitessen van Char-tres, welke Zusters indertijd uit Frankrijk verdreven zijn en waarbij nu de eerste Hollandsche Zuster haar i/atrede deed. De thans ingekleede, Soeur Maria Caro line, zat reeds een jaar achter slot, maar kreeg thans een paar uur vrij. Zij verscheen in schitterend bruidstoilet met Brusselsche kant. Er was groote belangstelling voor deze inkleeding. Een vijftigtal gasten waren aanwezig. Tegen half twee begon de plech tigheid. De kleine kapel was geheel gevuld met familie en genoodigdeju. Na het plechtig Lof, hetwelk gecelebreerd werd door Z. D. II. Mgr. P. Hopmans, Bis schop van Breda, werd door deze een korte doch treffende toespraak gehouden tot de Eerwaarde Bruid, waarin hij liet uitkomen het groote nut der Contemplatieve Ordc|n. Als men het vele kwaad van de wereld aanschouwt, valt er niet genoeg te danken, zegt Mgr., voor het tegenwicht dat die Or den bieden. Was dat tegenwicht er niet, dan wee de wereld. Mgr. liet verder uitkomen hoe deze Pos tulante, die ales wat de wereld biedt, kon genieten, gedachtig het „IJdelheid der ijdelheden", van dat alles afstand deed, om in een zeer strenge Orde (geen vleesch, geen boter, achter sluier en tralies) in ge bed en versterving te leven. De gewijde redenaar deed verder op merken, dat zij haar lievelingswensch ech ter niet wou volgen zonder toestemming eigendom w-ordt. Deze woorden spreek ik uit voor dit hooge gerechtshof, opdat nie mand de wettigheid mijner handelingen betwisten of daar tegen bezwaar inbren gen kan! En met een bevallige ernstige hoofd buiging plaatste Klara zich weer aan de zijde van haren oudan vriend. Het schijnt, dat gij u een zwaren last op den hals gehaald hebt, Sir, sprak de politieofficier tot Le Noir, diie deze woor den beantwoordde met een schouder-op halen. De meest tegenstrijdige gevoelens leef den-op in Guido's hart. Ontsteltenis over de uitspraak des rech ters, smart over het .verlies van Klara en vrees voor de duistere toekomst vervulden zijne ziel met allerlei folteringen. Een oogenblik gevoelde hij lust om ko- lojnel Le Noir uit te schelden voor schurk en het vonnis der rechters partijdig te noemen. Maar met bijna bovenmensche- lijke zelfbeheersching bedwong hij zijn gevoel. Klara, zijn somberen blik ziende, tiad op hém toe en sprak op ernstigen, doch zachten toon: De rechtbank heeft, zooals ge ziet, togen ons uitspraak gedaan, Guidio. Laten we geduld oefenen en kalm blijven. Niets kan ons verbond verzwakken, niets kan op aarde onze trouw jegens elkander doen wankelen. Laten we troost vinden in de gedachte, dat de jaren vergaan en dat de tijd zal komen, waarop wij weder zullen vereenigd worden. Mijn engel, uw moed maakt mij be- &chaaandt rr^jrt hart is bijna gebroken v&n barer moeder, wier eenige steun in den ouderdom zij zou zijn, maar die grootmoe dig haar dochter aan Jezus ten offer bracht Zulk groot offer zal zijn belooning niet missen, zooals Mgr. ti\a slotte aangaf, heenwijzend naar het eeuwig samenzijn in den Hemel. Hierna werd door Z. D. II. een telegram voorgelezen van Kardijnaal Casparri, waar in mededeeling werd gedaan van den Apos- tolischen zegen voor de nieuvvgekleede zus ter, de overige zusters en alle aamvezigdn. Nadat door Z. D. H. de Pauselijke Zegen was gegeven, werd door 't koor een af scheidslied gezongen, gemaakt door Pas toor Vermeulen, Pastoor der parochie, waarna in het koor der Eerw. Zusters de ceremoniën der kleeding plaats vonden, gevolgd door de intrede der Postulante. Hiermede was de treffende kerkelijke plechtigheid afgeloopen. Door alle aanwezigen werd de Bruid daarna naar de kloosterpoort begeleid. Pastoor Vermeulen klopte aan, de poort werd geope^nd en de gesluierde zusters wachtten daar reeds de nieuwelinge. Deze omhelsde het Kruis, dat haar werd aange. boden en ging verder met de zusters den tuin in. Land en Tuinbouw. Do Zuid-Hollandsche Landboiuv-önderlinge. In het Zuid-Hollandsche Kofliehuis te 's-Gravonhage werd Maandag dc algemeene vergadering gehouden van de Zuid-lTolland- sche Landbouw-Onderlinge onder leiding van den hoer J. M. Vas Visser. Uit het jaarverslag over 1914 blykt, dat op 81 December waren aangesloten 1820 land bouwers. Er hadden in 1914 plaats 402 onge vallen, waaronder begrepen 4 ongevallen aan patroons overkomen en 14 gevallen van be- dryfsziekten. Ongevallen welke den dood van de getroffenen ten gevolge hadden, vonden in het verslagjaar niet plaats. Aan 1 arbeider moest een blijvende uitkecring naar gedeel telijke invaliditeit worden uitgekeerd, 380 ongevallen waren binnen 2 maanden afge loopen terwijl 22 ongevallen langer dan 2 maanden duurden. Als ooizaken van de ongevallen avorden genoemd: voertuigen 38, paarden 41, hoornvee 18, varkeus 1, honden 1, landbouwmachines 19, val van den arbeider 59, val van oen voorwerp 9, beknelling 19, krachtsinspanning 53, snijdende werktuigen 41, infectie <32, oog kwetsing 4, brandwonden 13, schotwonden bij het schieten op schadelijke dieren 2, breken van gereedschap 4, bedrijl'sziekten 14, diverse oorzaken 4. Bond van BloemljolleiiUandelaioii. Uit het jaarverslag, dat de secretaris-admi nistrateur van den Bond van Bloembollon- handelaren, mr. dr. H. R. Ribbius, ter kennis der leden heeft gebracht, is het volgende ontleend: In de eerste plaats wordt in herinnering gebracht de groote invloed van den oorlog op het vak. Wel wijzen de statistieken op een zeer belangrijken en niet veel vermin derden uitvoer, doch veel bollen zijn op goed geluk verzonden en de uilslag van do beta lingen van het geleverde moet nog worden afgewacht. Waar onrechtmatige afbestcllingcn werden gedaan of afgezonden goederen werden gewei gerd, trad_ de bond handelend op, in het bijzonder in Zweden, waar alles ten slotte werd aangenomen. De bond hield zich bezig met het verkrijgen van buitenland8che verloven van reizigers, die onder de wapenen geroepen waren on heeft al zijn aanvragen zien ingewilligd. In het jaar 1914 werden 12,491 informaties verstrekt, tegen 18,157 in 1913 en 12,387 in 1912. In 1914 werd geïnd f 157,470, (tegen f180,645 in 1913 en f159,156 in 1912), waarvan f 17,520 voor boomkweekers. ITct boycot-contract, waartoe thans bijna alle leden zijn toegetreden, blijft zijn nuttige werking behouden. verdriet en alle moed heeft mij verlaten, klaagde Guido. Ge zult wel weer moedig worden, Guido. Ik heb dag en nacht gestreden om mijn hart in stilte te doen berusten en ik hoop, dat ik overwonnen heb. Wees sterk en zeg mij vaarwel, Guido! God zegene u, Guido! Tot weerziensl Nog éénmaal omhelsden zij elkaar en waren gescheiden. Voor goed? Dat wist God alleen. Ja, God alleen wiet, wat het aan het anne meisje gekost had, haar kracht te bewaren in deze ontzettende beproeving. Zij had zich zelve beheerscht ter v/lile van hare vrienden, doch toen zij weer 'm hfet rijtuig zat naast Le Noir, toen werd de ontroering en de sterke aandrang naar te machtig, en geheel buiten zich zelve van verdriet, zakte zij als wanhopig ach ter in de kussens. Nauwelijks in staat om te denken en te overleggen, wat hij zou doen, keerde Gul- do i'ntusschen naar Willow Heights terug, orn aan zijn moeder het droevige bericht le brengen van de teleurstellende uit spraak. Marah Rocke was zóó diep onder den in druk van de mededeeling dat zij zich uren lang onmachtig gevoelde om iets te doen. De zegepraal van haren etlendigen vij and verpletterde haar. Eerst door de komst van den beheer Jer van den kolonel werd zij tot de werkelijk heid en het besef van de noodzakelijkheid orn handelend op te treden, teruggeroepen. Zij bogón, door Guido geholpen, alles in gereedheid te brengen voor het vertrek* (Wordt vervolgd. 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 1