Tweede Blad. I BUITENLAND. De Oorlog. 1 6e JAARGANG. No. 1700 Bte ftzkik^h&Goti/ta/nt De „Times'-corresponden't te Liverpool seinde 12 Mei, dat de onlusten aldaar thans geëindigd zijn. De aangerichte 6chade wordt geschat op 40,000 pond. Tweehon derd winkels zijn vernield en geplunderd. Dien middag werden honderdvijftig Duitsche inwoners onder polrtdegeleide in een extra-Trein naar Ilawick gebracht ter intemeering. Aan het station was een groote menigte te hoop geloopen, maar men onthield zich van vijandelijkheden. Gemengde berichten. SmokkelaarsOp de grens onder Clinge heeft zich dezer dagen het volgende afge speeld: Een drietal Belgen hadden het plan op gevat meel te smokkelen naar hun vader land of zooals men tegenwoordig zegt „over den draad" te wippen. Des nachts zou dit werk verricht wor den. Onderweg werd wat rust genomen toen de drie Beigen plotseling een viertal mannen op zich af zagen komen waaron der een in militaire kleederen. De Belgen hielden zich zoo stil mogelijk, de soldaat loste een paar schoten, welke echter zelfs te zwak waren voor revolverschoten. De soldaat en de andere drie nïarmen namen de zakken meel op en gingen er mede weg, gevolgd door de Belgen, die nu plotseling in den soldaat een verkleeden beruchten smokkelaar herkenden die met drie hand langers op deze wijze aan de smokkelwaar trachtte te komen. De schoten waren ge lost uit een hondenpistool. De Belgen gin gen hun dieven te lijf en er ontstond een vechtpartij waarbij zelfs het mes te pas kwam en waarbij zekere V. vrij ernstig aan de hand en aan het zitvlak werd ver wond. (Hbld.) Een smokkelaar doodgeschoten. Om trent het gebeurde te Nispen verneemt „De Grondwet" het volgende: Dinsdagnacht omstreeks .twee uur, be merkte een schildwacht van het 2de regi ment landweer onder Huybergen, dat een zevental smokkelaars, allen beladen met zakken meel, door het beekje „De Wever" de Belgische grens wilden overtrekken. Een der kerels was midden in het beekje gaan staan en nam van de andere de zak ken over, om ze aan den anderen kant te brengen. De schildwacht riep den kerels toe, maar dezen trachtten toen zoo vlug mogelijk den Belgischen oever te bereiken. Toen zo niet wilden blijven staan, loste de .soldaat 3 schoten, waarvan er twee een zekeren Willem Stroop, oud-veldwachter van beroep, doodelijk troffen. Met een gil sloeg hij achterover en was op 't zelfde oogenblik overleden. De eene kogel had hem in het bovenbeen, de ande re achter het rechteroor getroffen. De ge- heele bende, waaronder de zoon van het slachtoffer, ontkwam op Belgisch gebied. De ongelukkige is gehuwd en vader van 9 kinderen. Veelbelovend meisje. Toen de echtge- noote van den heer de V. thuis kwam in haar woning aan den Crooswijkscheweg te Rotterdam, vond ze tot haar groote ont steltenis haar 14-jarige dienstbode aan handen en voeten gebonden en met een prop in den mond op den vloer van de voorkamer liggen. Het meisje was vastge bonden aan de tafel en de canapé. De juffrouw, riep de hulp in van de bovenbewoners, zelf niet in staat, het meis je uit haar benarde positie te helpen. De juffrouw van boven heeft het dienstmeisje van de knellende banden bevrijd. De poli tie werd telefonisch gewaarschuwd en eenige oogenblikken later was inspecteur Chahnot van de 3de afdeeling ter plaatse aanwezig en nam het meisje onder verhoor. Juffrouw de V. had bovendien in de ach terkamer een paar spaarpotten gevonden, die uit eon kast waren gehaald en waar van de inhoud verdwenen was. Volgens verklaring van het dienstmeisje zou ze de voordeur vergeten hebben dicht te doen. Ze was in de voorkamer aan het schoonmaken en meende in de achterka mer geritsel te hooren. Toen ze daar heen ging zag ze een paar mannen, waarvan er één haar beetpakte en door de alcoof sleur de naar de voorkamer, waar hij haar op genoemde wijze had vastgebonden. Ze weren er vervolgens met het geld uit de spaarpotten van door gegaan. Bij het verdere verhoor legde het meisje evenwel herhaaldelijk tegenstrijdige ver klaringen af, zoodat er aL heel spoedig argwaan tegen haar opgevat werd. Zoo b.v. kon niemand door de alcoof ge sleurd zijn, aangezien deze vol stoelen stond. Het meisje bekende dan ook ten slotte volledig. Ze had zelf den diefstal gepleegd en het geld in haar bed verstopt. Het touw had ze uit de lade van een trapnaaimachine gehaald en om het effect te verhoogen, had ze den stofdoek bij wijze van prop in haar mond gestopt. Ze is natuurlijk onmiddel lijk uit haar dienst ontslagen en ter be schikking van de politie gesteld. Zwaluwen-taktiek. Er wordt een aar dig staaltje van zwaluwen-taktiek gemeld en wel heit volgende: In de woning van den heer J. C. Vos in de Havendwarsstraat, te 's-Hertogenbosch, kwam een dag of tien geleden een zwalu- wenpaar een bezoek brengen. De beestjes namen plaats op het vensterkozijn en wil den blijkbaar binnen. Daar ze echter hier toe geen kans hadden, wijl vensters en deu ren gesloten waren, begonnen ze tegen de ruiten te pikken. De bewoners, hierdoor opmerkzaam ge worden, openden het raam, waarop de diertjes parmantig en mak binnenvlogen en plaats namen op de lijst van een aan de wand hangende schilderij, waar ze zich weldra zeer op hun gemak schenen te ge voelen. De bewoners hadden plezier in liet eigenaardig bezoek. Een poos later vlogen de diertjes weg, maar kwamen spoedig weer terug in de gastvrije woning. De familie Vos heeft daarna gezorgd, dat voortaan den diertjes de toegang tot de woning open stond, en de zwaluwen hunnerzijds hebben dat zeer geapprecieerd, want ze zijn op het oogen blik druk bezig met een nest te bouwen in een hoekje van de huiskamer. De bewo ners zien er geluk in. Rampen en ongelukken. Men meldt uit Schinnen: Donderdag had alhier in het gehucht Thul een ernstig auto-ongeluk plaats. Toen de vrouw S. haar kindje van pl.m. 3 jaar wilde redden voor een nade renden auto der Staatsmijnen, werd zij zelf door den auto op zijde geworpen en bleef zij bewusteloos liggen. Terstond was geestelijke en geneeskundige hulp ter plaatse. De dokter constateerde schedel breuk. Het beklagenswaardig slachtoffer werd vervolgens naar het St. Josephshos- pitaal te Heerlen overgebracht. De toestand der vrouw is hoogst ernstig. Ook het kind was inwendig egkneusd en werd in den avond eveneens naar het hospitaal getrans porteerd. Den chauffeur treft geen schuld. Hij wil de nog uitwijken voor het kind, en reed zoodoende de moeder aan. Ingezonden stukken. (Buiten verantwoordelijkheid der Red.) Geachte Redactie! Beleefd verzoekt ondergeteekende UEd. een plaatsje in Uw veelgelezen blad voor het volgende: In de bladen las ik, dat Z.Exc. de Mi- Zaterdag 15 Mei 1915. BERICHT. Ingevolge een besluit van de Vereeniglng „De Nederlandsche Dagbladpers"' wordt over het abonnementsgeld niet meer na pfioop van het kwartaal gedisponeerd, doch in den loop van hst kwartaal. Onzen abonnés verzoeken wij vriendelijk hiervan nota te nemen, daar dezer dagen over het 2e kwartaal gedisponeerd zal ivorden. DE DIRECTEUR. I *la het torpedeeren van de „Lusitania" il Een protest. De Amerikaansche Kamer van Koop- a-ndel te Parijs heeft, volgens een Ha- ras-bericht van daar, een scherpe motie angenomen, waarin protest wordt aan- jjteekend tegen de vernieling van de 3 .Lusitania". Deze motie, die aan de re is nering te Washington zal worden toege- ronden, eindigt aldus: „De Kamer is b ran oordeel, dat de waardighe.'U der Ver- 3 enigde Staten en hun plicht jegens elk a m hunne* burgers eischen, dat er volle- j^e en algeheele voldoening zal worden eleven voor deze misdadige handeling en tt er ter spoedigste krachtdadige maat- ;gelen worden genomen om cle Amere iansche burgers te beschermen bij de 1 fije uitoefeningen van hun vredelievcn- werkzaamheden over de geheele we- S k" 2 Anti-Duiische ongeregeldheden. Bij de te Londen, naar aanleiding van e tot uiting komende volkswoede over iet optreden van Duitschland, voorko-1 lende ongeregeldheden hebben de Lon- s snaren 't blijkbaar 't eerst gemunt ge- i0ad op de vele Duitsche bakkers aldaar, al van winkels werden bestormd en met eenen gebombardeerd. In Commercial »ad. waar de Duitscher Donsbach een i- stokerij heeft, trok een groote troep, aaronder vele vrouwen en meisjes uit ji naburige fabriek, in slagoixle daar- en. Alle bakkerswinkels van Duitschers jrden door politie bewaakt, maar Dons- ich's winkel werd zoo hard bestormd, t hij met zijn personeel moest vluch- d. De straat lag bezaaid met glasscher- !ii en er bleef in het huis niets heel. In Duckett Street onderging een ande- i Duitsche bakkerij het zelfde TnV paoar Ier diet men den bewoner niet ontvluch- l doch greep hem beet en wierp hem ide straat, terwijl men, op dezelfde hard- indi.ge manier, zijn knecht hem liet vol- in. Doodsbenauwd ontsnapten toen bei- n ten slotte ook. De menigte vermaakte zich daarna met lus wat er in die bakkerij maar los was, straat te gooien. Daarna stak men het lis in brand. De politie verdedigde 'de Duitschers zoo Bd mogelijk en werd daarbij ook her- laldelijk gekwetst. In eenige straten, o.a. Burdett Road en toon Lane, hebben volgens de „Stand- f de daar in den omtrek wonende FEUILLETON. HEREENIGD. Do kolonel hoorde die woorden ternau- nood, de verrassing van het oogenblik voor hem te groot, - Marah! Inderdaad, Marah, dezelfde iiah, die mij twintig jaar geleden bijna tokzinnig maakte van liefde, zoodat ik 3 dood nabij was; dezelfde Marah met >r slechts meer gerijpte en nog groote schoonheid cn dan gehoel buiten ,fi zelf van ontsteltenis! kt een blik vol ontsteltenis, doch zon- iets te antwoorden, wendde Marah ke zich om, ten einde de kamer te ver- to; doch Le No Lr, hare bedoeling ra- Dde, trad haar in den weg, ging naar kur, draaide den sleutel om en plaat- toch er voor. - Marah, wees n.'iat boos op mij. Ge d naar mij luisteren, voordat wij van touler scheiden! zeide hij op dien toon 5 zachte overreding, dien hij zoo bij tok meester was. •listress Rocke begreep aanstonds, dat B&stand haar tot niets zou dienen; zij immers te doen met een schurk. lr°m nam zij haar vroegere plaats T in en noodigde door een beweging de hand den bezoeker uit, haar voor- td te volgen. "Spreek, kolonel Le Nioir, antwoordde "er, maar bedenk tot w5e gij spreekt! ik zal het niet' vergeten, Marah? ik heet mistress Rocke, Sir! zeide Ma- F'koel. V Duitschers zich vereenigd tot een bataljon voor zelfverdediging, nadat meer dan 64 hunner winkels waren aangevallen. Ook Duitsche juweLierswinkels zijn ge plunderd. De horloges en andere zaken werden in de goot geworpen. Duikschers, die onder hun bedden werden gevonden, zijn uit de ramen gesmeten met bed en al. Duitsche piano's, hier en da ai- op straat gegooid, werden, voor zoover mogelijk{l), door het woedend gepeupel opgcëlsclit om er volksliederen op te laten spelen. Tallooze burgers en politie-agenten lie pen verwondingen op enUVn vreesde aan vankelijk dat revolvers en messen ook een rol zouden gaan spelen. Predikanten, die toevallig in de buurt waren, deden hun best de menschen tot kalmte te brengen. Eenige Russen, die voor Duitschers werden aangezien, moes ten door hen beschermd worden. In een restaurant fin A4.dkate eisch te liet publiek het onmiddellijk ontslag tan het Duitsche personeel. Het zelfde werd geëischt van een Duitschen vleeschhouwer door Engelsche slagersknechts, die ech ter verzekerden zijn winkel niet te zullen vernielen. Bijzonder is het te Londen opgevallen, dat zooveel vrouwen deelnemen aan die anti-Duitsche betoogingen. Een eigenaar van een_herberg redde zijn eigendommen, waarvoor reeds een dichte vijandige menigte stond, die meen de dat daar een Oostenrijker woonde, door 100 pond sterling voor een hospitaal uit te loven als men hem kon bewijzen dat hij geen JFj^elschman was. Steeds 'moest meer politie to voet en te paard ter hulp komen. Ook militaire hulp stond gisteren gereed. In Kentish Town en Cambdem hadden tafreelen van groot geweld plaats. Volgens de Engelsche bla den namen ook jonge soldaten aan de ver nieling van winkels waarin Duitschers woonden deel. In Zuid-Londen begon de anti-Duitsche beweging in het bijzonder in de nabijheid van de „Elephant and Castle", waar de groote bakkerijen van Heune in Londen Road 's avonds werden aangegrepen en gebombardeerd. Een extra-grootc spiegel- 1 ruit bezweek weldra en dit was het sein voor den algemeenen aanval. In Lambetli hadden de wimlcels, die ech- ter voor het meerendeel reeds ontruimd waren door de Duitsche bewoners, het ook zeer to kwaad. De politiebewaking werd echter steeds beter en men kon daar de m>en:tgte afweren. Bewoners van huizen, wier namen Duifcsch geleken, waren voor de opwinding van het volk niet meer vei lig. Op de Smitfield-vleeschmarkt, waar eenige Duïtschera trachtten vleesch te kno pen, kregen dezen 't spoedig ook te kwaad. Zij vluchtten op hun wagens,maar werden achtervolgd door de EngelSchen, die lie-n, ook op hun karren springende, achterna reden. Een spannende wedren volgde. Toen de Duitschers ingehaald wa ren, trok men hen van de karren af, scheurde hun de kleeren van het lijf, en toen de Duitschers bleven schelden op En geland, steeg de woede zóó ten top, dat tusschen alle bedrijven door nog even een nabijizijnde Duitsche barbierswinkel werd onderhanden genomen en geheel leegge haald. De DuLsche vleeschkoopers werden in pa arden troggen ondergedompeld. Met de. scheermessen en scheerzeep uit den barbierswinkel werd een gratis scheer voorstelling op straat gegeven. Later op den avond werden er diverse bokspartijen gehouden op de Vleeschmarkt tusschen Engelschen en Duitschers. Een menigte van 300 mannen zette van Farringtonstreet langs Holbörn een Duto- scher achterna, die op een omnibus wist te ontsnappen. De geheele Smitfieldmarkt besloot geen lap vleesch meer aan Duitschers te ver koop en. Marah, waartoe die terughouding? Zijt gij dan inderdaad nog boos op mij? Ben ik u dan al die jaren trouw geweest en heb ik u in alle windstreken gezocht, om door u te worden afgewezen? Voordat hij het haar verhinderen kon, was zij bij de bel en had gebeLd. Madame, wat moet dat beteekenen? vroeg hij, verbaasd opspringende. Eer zij kon antwoorden, kwam er een bediende aan de deur, en toen hij die ge sloten vond, klopte de man. Zijn woede onderdrukkende, gilüg Le Noir naar de deur en deed open. John, zegde mistress Rocke bedaard tot de.n huisknecht, breng dezen heer naar zijn vertrekken en sta hem ten dienste. En met een stijve hoofdbuiging verliet zij het vertrek. Le Noir vergat de aanwezigheid van den bediende en keek de vrouw na met strak ke® blik. Bedelares! siste hij. Jaren geleden heb ik gezworen deze vrouw te zullen be zitten, en ik zal mijn eed gestand doen, al ware het maar om haar te vernederen! Plotseling bedenkende dat de bediende bij hem stond, beval hij: Breng mij naar mijn kamer en Iaat mijn handkoffertje boven brengen. De knecht maakte een diepe buiging en ging heen. Kolonel Le Noir volgde liem op dein voet. Intusschen had Marah Rocke nauwe lijks haar kamer bereikt of al haar kracht begaf haar en zij zakte als vernietigd, in elkaar. Zij sloeg de handen voor de oogen en zat daar roerloos als een beeld van wan hoop. O, God, wat moot ik doen? zuchtte zij. Wat moot ik doen, nu deze schurk hier is en alleen reeds door zijn aanwezig heid dit huis en mij onteert! Ik zou dade lijk heengaan, ware het niet, dat de plicht om voor Klara te zorgen, mij gebood te blijven. Guido kan ik niet te hulp roepen, want hij mag niet weten, wolk een belee- diging zijn moeder is aangedaan. Ook Klara kan ik niet waarschuwen, want als zij het ware karakter van haar voogd kent, zou zij in staat zijn hem tè bejegenen op een wijze, die haar zijn vij-and.sehap op den hals haalde, zijn gevaarlijke vij andschap, des te gevaarlijker wijl zij, ten gevolge van de laatste wilsbeschikking baars vaders, geheel in zijn macht ver keert! In zijn macht!... Een duif in de klauwen van een gier! O God, goede Grd, wat moet, wat kan ik doen? En opnieuw wrong zij zich de handen; ton slofte stond zij op met een zwaren zucht en verliet haar kamer, om Klara op te zoeken. Zij vond het arme meisje weenende. Uw voogd is er, Klara, zeide zij zacht jes, naast het meisje plaats nemende. Moet ik dadelijk naar hem toegaan? I-k ken hem in 't geheel n-iet! zeide Klara verschrikt. Neen, kindlief, antwoordde Marah, ge hebt er tijd mee tot vanmiddag! Juffrouw Rocke bleef bij haar jeugdige beschermelinge, 'zoolang zij kon, en ging toen met Klara naar beneden, naar de eetkamer, waar kolonel Le Noir reeds op haar wachtte. Uw pupil miss Day; kolonel Le Noir, zeide Marah, Klara aan haren voogd voorstellende. Le Noir prevelde eenige woorden van deelneming en met een bevallige hoofd beweging begaf Klara zich naar haar plaats. Het binnentreden van Guido gaf Marah aanleiding ook dezen aan den ko lonel voor te stellen. Le Noir beantwoord de deze voorstelling met een sarcastischen glimlach, die Marah het bloed naar het hoofd .deed stijgen. Zoo hoffelijk mogelijk trachtte Le Noir zich gedurende den maaltijd tegenover K/1 ara en mistress Rocke voor te doen en zich aan beiden aangenaam te maken, terwijl hij GuüÜo behandelde met koelen spot. Dit ontging natuurlijk aan de op merkzaamheid van den jongenman niet, doch hij deed, alsof hij het niet bemerkte en Marah gevoelde zich daardoor eeniger- mate gerustgesteld; op die wijze moest oo>k Klara het ware karakter van dezen man kennen. Toen het middagmaal was afgeloopen, verontschuldigde Klara zich en trok zich terug in haar vertrek, waarheen juffrouw Rocke haar weldra volgde. -Nu, beste kind, hoe bevalt uw voogd u? vroeg Marah. Hij bevalt mij in 't geheel niet! iiep Klara u.tt. Mijn goede vader kan dezen man onmogelijk gekend hebben, anders zou hij hein niet tot mijn voogd hebben benoemd. Het gesprek werd onderbroken door de komst van den huisknecht, die meldde, dat kolonel Le Noir hoopte door miss Day in den loop van den namiddag eenige oogenblikken in de bibliotheek ontvangen te kunnen worden, ten einde met haar een onderhoud te hebben. Klara liet antwoor den, dat haar dit onmogelijk was, daar nister van Landbouw wederom met ver schillende landbouwvereenigingen een be spreking aan zijn departement had gehou den, om hun gevoelen te vernemen om trent de vraag, of de bestrijding van het mond- en klauwzeer op dezelfde wijze dient te worden voortgezet, nu het vee den stal heeft verlaten en in de weide is ge bracht. Z.Exc. achtte het nu de geschikte tijd omtrent de verder te nemen maatrege len te worden voorgelicht. De meeste ver tegenwoordigers waren van meening, dat de meest krachtige maatregelen moesten b 1 ij v e n toegepast, en daarmede niet moest worden opgehouden, vóórdat de kans om de ziekte tot staan te brengen was verdwenen, terwijl de beoordeeling van het tijdstip, waarop het afraaken geen succes meer zou hebben, gehoel werd over gelaten aan dem veeartsenijkundigen dienst. Naar aanleiding van dit bericht circu leert onder de landbouwers in de gemeente Alkemade ter onderteekening een verzoek- ■scbriüt aan ZExc. den Minister van Land bouw, waarin ZExc. gevraagd wordt, wat onder zulke omstandigheden, als hier of daar de besmetting uitbreekt, moet komen van het grasgewas; of de bovengenoemde landbouwvereenigingen wel gedacht heb ben aan den tijd, dat de koeien drachtig worden; hoe het in het gevorderde jaar moet gaan met den aankoop van vee; of er wel gedacht is aan het kolossale bedrijfs verlies, dat geleden zal worden, en of do getroffen eigenaars wel geheel en al zullen worden schadeloos gesteld. Landbouwers laat in uw kringen oveneens zoodanige verzoekschriften tot Z.Ex. worden gericht, en ik ben vast overtuigd, dat Z. Exc. die reeds meermalen getoond heeft, den land bouwers een goed hart toe te dragen, ook eens vragen zal het advies in dezen van de eigeinlijke landbouwers, die zeker in staat zijn om over den toestand van onzen veestapel en van ons bedrijf, ZExc. te kun nen voorlichten. Indien in iedere streek slechts enkelen de handen aan het werk slaan, zal, ik ben er stellig van overtuigd, een groot getal verzoekschriften, gelijk luidende aan dat van Alkemade, ZExc. worden aangeboden. Moge het voorbeeld van Alkemade alle gelijkgezinden aansporen, niet bij de pak ken te gaan nederzibten, maar alles aan wenden, om wat in ons oog, den veestapel en het landbouwbedrijf grootendeels zal schaden, te kceren. UEd. voor de plaatsing dankzeggende, blijf ik met hoogachting, Uw dw. Dn. J. v. L'. bouwman te Oudade. RECHTZAKEN. Verboden uitvoer. De rechtbank te Arnhem behandelde verschillende zaken verboden uitvoer betreffende. Tegen een Groesbeker, die in den trein naar Duitschland een brood van ly2 K.G. had meegenomen om liet naar Duitschland te brengen, werd f 10 boete subs. 12 dagen, hechtenis geëischt. Twee vrouwen, eveneens uit Groesbeek, hadden gebracht boekweitemeel, rijst en wittebrood over de grens te brengen. Do eisch tegen ieder luidde 14 dagen gevan genisstraf. Een 20-jarige scboenmakersknecbt had op last van zijn patroon twee plakken le der, samen 18V6 K.G. zwaar, te Nijmegen gekocht en moest trachten dat leder naar Netterden te brengen. Wanneer de kom miezen hem mochten ontdekken, dan moest hij, zeide de patroon, het leer maar wegwerpen. Inderdaad werd beklaagde bij de grens aangehouden. De eisch luidde 1 maand gevangenisstraf met verbeurdver klaring van het in beslag genomen leer. zij zich ongesteld gevoelde. Zij zou tot geen enkelen prijs lieden nogmaals den man hebben ontmoet, wiens man teren bij ■haar den grooitsten weerzin hadden opge wekt. Met angst en beven vroeg Klara zich zelf af. wat de toekomst brengen zou? XXII. Aan de'thee was het kleine gezelschap weer bijeen. Kolonel Le Noir overtrof zich ze'.f in hoffelijkheid jegens de dames en in oDvallende minachting van Guido. Dit prikkelde intusschen Klara dei-mate, dat zij nauwelijks in staat was om cle kalmte en die beleefdheid te bewaren, die haar als vrouw des huizes betaamden, en zij ver langde naar het oogenblik, dat haar en hare geliefde rustige omgeving van dezen ongeroepen indringer bevrijden zou. Zij stond na afloop van de tafel onmid dellijk op en wilde zich n&ar haar kamer begeven, doch Le Noir hield haar terug. Zou mijin lief pupilletje mij vanavond niet gedurende een half uurtje een Onder houd willen toestaan? vroeg hij, terwijl hij het meisje bij de hand nam en deze drukte. Sir. wees zoo goed mij te verschoo rt en, stamelde Klara. Maar mijnheer Rocke heeft u om een onderhoud verzocht, en-gij zoudlt ons allen verplichten, als gij hem dit wildet toestaan. Het betreft den laatsten uitgesproken wensch mijns va ders. Den laatsten uitgesproken wensch uws vaders? Ik dacht, dat het testament van den overledene in allen vorm correct be rustte bij zijn notaris te Staunton? (Wordt vervolgd.}

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 1