11
BUITENLAND.
De Oorlog.
Se JAARGANG
No. 169T
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bijonze
agenten li cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/s cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
DINSDAG
MEI.
ISI5.
Sou/tornt
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratli
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
De Roomsche Landdag.
„Roomschen in huis,
Roomsch ook daarbuiten,"
zintgi'&n wij zioo ltiidie in het mooie lied
Roomsche Blijdschap", door onze Volks
zang-beweging bekend gemaakt.
En toch met duizienden zijn ze nog
te tellen, die Katholieken, die zoo schuch
ter zijn in het belijden van hun geloof,
■alsof we nog in den tijd leefden, dat onze
godsdienst naar zolders en schuiurkerken
werd verdrongen. En toch onze tegen
standers schamen zich niet, openlijk voor
hun „overtuiging" uit te komen. De roode
vlag wordt ontvouwd in de open lucht en
in optocht langs de straten gedragen. En
toch meer dan de revolutie heeft onze
Roomsche actie er recht op zich openlijk
eu fier te" toonen, 'mag onze Roomsche
vlag worden geheven ook buiten, op het
open land, in het licht van Gods zon.
Nu het veaigadersedzoen voorbij is en
het jonge jaar met zijn weelde van lente
groen en bloesembocxm en, met zijn gejuich
van vogels en zijn schoone dagen ons neiar
buiten roept-, nu is het de tijd, om sa-
nren te komen van alle kanten, om onze
banieren bijeen te planten, om onze Room
sche liederen te doen juichen uit honder
den monden en ons opnieuw te voelen
aangespoord tot daden van Roomsch le
ven.
Op Hemelvaartsdag houdt de V. P. U.
haar eersten Roomschen Landdag te Lisse.
Als sprekers treden er op de heer J. A.
de L o b e 1, uit I-Laarlem, die tot onder-
Wierp heeft: „Het sociale leven in -den
Bond" en pater Borromaeus de
G reeve O.F.M., die zal spreken over:
,,Het godsdienstig element in onze actie".
De sprekers zijn bekend genoeg.
De onderwerpen voor onze Volksbonders
op- de eerste plaats, maar ook voor alle
Katholieken van het hoogste gewicht-
Door een 20.000 strooibiljetten en mede
deelingen in onze Pers, door reclamebil-
jet'ten in vele kerkportalen en door andere
propaganda is er ruchtbaarheid aan gege
ven.
We verwachten dus onze Roomsche man
nen en vrouwen met honderden in Lisse.
Haarlem komt, naar we hoorden, per
fietstocht. Op tal van dorpen bestaat het
zelfde plan. De loop van treinen en trams
is ook zóó dat ieder bijtijds op het terrein
kan zijn.
De Propaganda-Club te Lisse is druk in
de weer om alles in geleedheid te brengen.
Voor de fietsen zal worden gezorgd. De
heer P. Warmerdam neemt de banieren in
ontvangst van de afde-elingen, die ze wil
len toezenden. Alles zal, naar we hopen,
in orde zijn, om de honderden Roomsche
mannen en vrouwen goed te ontvangen.
Als we nu nog een Weesgegroetje bidden
om goed weer, dan zal deze eerste Room
sche Landdag wel slagen.
Dus met honderden Donderdag naar
Lisse.
SERRARENS, Pres. V. P. U.
P. S. Brengt uw „Leeuwerken" mee!
Trein H. S. M. Vertrek Leiden 11.07;
aankomst Lisse (Station) 11.33. Stoomtram
N. Z. H. T. M. Vertrek Leiden: 11,55 en
12,55; Aankomst Lisse (vlak bij terrein)
12.42 en 1.42.
FEUILLETON.
HEREEMIGD.
Tames Warfield was razend van woede
bij de ontdekking, dat hij den gehaten
Btruikroover huisvesting verleend had en
hem door zijn Tiescherming doordat hij
hem juffro'irvv Kondiment had meegege
ven de deuren van de gevangenis ge
opend had.
Doch zijn woede was tevergeefsch.
De roovers en hun kapitein waren ver
dwenen, alsof de aarde hen had verzwol
gen.
Dat dit, figuurlijk gesproken, inderdaad
het geval was, vermoedde niemand, want
Mack Donald had gelijk gohad; niemand,
'behalve hij en kolonel Le Noir, wist \an
het bestaan van het hol in den duivels-
ketel en de kolonel had er alle belang bi],
dit geheim zorgvuldig to bewaren.
Zoo waren de roovers dan veiliger dan
ooit tegen- alle vervolging; zij spotten ever
de politiebeambten, -dó'e in het verlaten
huis aan den boschweg niets hadden ge
vonden dan leege, vervallen vertrekken en
een oude, doofstomme vrouw, die achter
do venstergordijnen zat te breien en die
op alle tot haar gerichte vragen geen an
der antwoord had dan een hoofdschud
den en een stompzinnig lachen.
En de dagen kwamen en gingen en de
herfst brak aan in heerlijke schoonheid en
nog altijd was het wraakplan van Gabriel
he Noir niet uitgevoerd. Tevergeefs schold
hij en raasde hij tegen den anders zoo
Mö.uunoedjigen roover. Mack Donald .b'eef
V Klachtenbureau.
Wanneer men het verslag der Kamer
zitting van gisteren leest en op
meerdere dagen was 't net zoo krijgt
men dm indruk of men aan de rubriek in
gezonden stukken bezig is.
Alerlei klachten worden geuit over grie
ven en griefjes in en om het leger, waarbij
dan geheel in den trant van beroemde
schrijvers als „een burger" of „een wande
laar" op herstel en verandering wordt
aangedrongen, liefst zoo spoedig mogelijk.
Bij 't genieten van zulk gecondenseerd
gemopper komt de gedachte wel eens op:
heeft in dezen veelbewogen tijd, waarin
weer zoo pas een ramp als met de ,,-Lusi-
tania" de geesten roerde, onze Tweede Ka
mer niet anders te doen dan tot klachten-
bureaux te dienen, zij 't dan naar aanlei
ding van een buitengewoon oorlogscrediet
van 50 millioen. En 't was alsof gisteren de
Kamer zelf ook van die opinie was, want
o zoo langzaam kwamen de 51 noodzake
lijke namen op de presentielijst bijeen.
Hoe 't zij, toch lijkt het ons wel goed,
dat wat woelt en gist onder onze gemobili.
seerden eens tot uiting kan komen. In de
krant schrijven is voor hen niet altijd mo.
gelijk, vaak ook niet van gevaar voor moei
lijkheden ontbloot, terwijl gestadig zwijgen
toch ook -een hard gelag is. Welnu: een be.
spreking in 'it parlement van wat daarvoor
de moeite waard is, kan als een goede vei
ligheidsklep worden beschouwd, waardoor
ontstemming en ontevredenheid, welke
saamgehoopt veel kwaads kunnen brou
wen, veilig kunnen ontsnappen.
't 19 dan toch eens gezegd, nietwaar, en
de minister weet het. Bovendien: de weten
schap, dat ondanks censuur en vrees voor
straf toch openlijk kan besproken worden
wat verkeerd mocht wezen, werkt onwille
keurig preventief en voorkomt allicht een
en ander, wat niet door den beugel mocht
kunnen.
Alleen: de afgevaardigden gelieven te
bedenken, dat ook op dit stuk de juiste
maat moe,t gehouden worden. Voor 't fono-
grafen van futuliteiten moeten zij zich te
hoog achten, terwijl ook de meest ernstige
dingen wel in een kort bestek kunnen be
sproken worden.
We laten in 't midden of die juiste ver
houdingen ten Binnenhove wel altijd in 't
oog worden gehouden, maar wanneer zulks
geschiedt is ook een debat als er thans
wordt gevoerd, goed op zijn plaats. Wat in
het volk leeft korne in de volksvertegen
woordiging tot zijn recht,
V Gelukkige kalmte.
Wij hebben indertijd, toen het Nederland-
sche stoomschip „Katwijk" was getorpe.
deerd, onmiddellijk gewaarschuwd tocli de
kalmte te bewaren en ons geen gekletter
van oorlogswapenen in de ooren te doen
dreunen.
Gelukkig kunnen degenen, die zich toen
kalm hebben gehouden, thans tevreden
zijn over het door hen ingenomen stand,
punt. Na de in dtt nummer gepubliceerde
mededeeling van de Duitsche regeering
inzake het torpedeeren van de „Katwijk"
blijkt., dat onze nationale eer en onze le
vensbelangen niet eischen, dat wij onze
neutraliteit te.midden dor oorlogvoerende
zullen opgeven.
Onze nationale eer is genoegdoening
verschaft door de loyale betuiging van op
recht leedwezen- over het gebeurde en de
gereid)verklaring die geleden schade te
herstellen.
En wat onze levensbelangen betreft
de bezorgdheid dat een onheil van dergelij-
ken aard een Hollandsch schip opnieuw
kan treffen, blijft weliswaar bestaan. Maar
de openlijke bekendmaking van de begane
vergissing zal de commandanten der duik-
booiten misschien nog mser dan een herha
ling van de hun vroeger gegegeven instruc
tie herinneren aan hun verplichting om bij
het vervullen van hun oorlogstaak geweld
dadigheden tegen neutrale schepen met de
meeste zorgvuldigheid te vermijden.
De afloop van de geschiedenis met de
„Katwijk" is te meer daar er geen men-
schonlevens bij te betreuren zijn voor ons
land in hooge mate bevredigend.
Churchill verklaarde in het Lagerhuis,
dat de regeering alleen escorte medegaf
aan schepen die troepen,mur.ltie of andere
noodzakelijke behoeften voor de regee
ring vervoerden. Italië zou Maandag
vóór middernacht een afdoend antwoord
van Oostenrijk wachten Twee Zeppe
lins kwamen gistermorgen te 2.45 boven
Westcliff, bij Southend en wierpen ver
scheidene bommen. Oe „Queen Wil-
helmina" is bij Blyth door een Duitsche
duikboot in den grond geboord.
De „Lusitania" in den grond
geboord.
Engelsch-Amerikaansche persstemming.
De New-York Times" doet een beroep
op alle onzijdige volkien om zich bij de
Vereenigde Staten aan te sluiten in het
verzoek, dat Duitschlaind oorlog zal voenen
zonder onzijdigen tie -dooden. Wickersham
de voormalige procureur-generaal, dringt
er in een brief in de bladen op aan, dat
die regeering haar onmannelijke politiek
zal opgeven en raadt de diplomatieke be
trekkingen met Duitschland af te breken.
De wetgevende vergadering van Califor
nia lie eft president Wilson een boodschap
gezonden, waarin zij uitbreiding van de
vloot vraagt tot bescherming van de eer
van het volk en de levens van Amenikaan-
sche burgers.
De „Times" geeft de meening van het
publiek over de itorpedeering vam de
„Lusitania" weer en zegt aan liet eind van
haar artikel:
„Men kan niet over vergelding spreken,
voordat Duitschland onder den voet is ge-
1 o open door de troepen der bon dgeno oten
en deze hun intocht hebben gedaan te
Berlijn. Onze krachten moeten tot de ver
wezenlijking vian dat onwrikbare voorne
men worden aangewend."
Skandinavische persstemmen.
Het „Berl. Tagebl." bevat Skandinavi
sche persstemmen over de ondergang der
„Lusitania". Het Stockholmscbe blad
„Aftonbladet" schrijft: „Alle Amerikanen,
die bij de fabricatie en leverantie van wa
pens geïnteresseerd zijn, zullen door het
■in den grond horen van de „Lusitania"
indachtig zijn gemaakt aan de verganke
lijkheid van alle oonlogsjunc turen Daar
door zal nl. aan den toonenden handel in
wapens groote schade toegebracht wor
den.
Men was er van overtuigd,, dat het
stoomschip met zijn snelheid van meer
dan 20 kn-oopen aan de onderzeeër zou ont
komen. Deze overtuiging echter is onjuist
gebleken en de Engelsche heerschappij
ter zee heeft daardoor een heviger knak
gekregen dan haar tot dusverre was toe
gebracht.
In een artikel van „Poli tik en" (Kopen
hagen) wordt gezegd:„Ieder kalm den
kend Amerikaan moet overtuigd zijn, dat
een oorlog met Duitschland een onding
zou 'zijn. Anderzijds behoeft Duitschland
Amerika niet te duchten. De staten der
Unie doen aan dat Rijk reeds zooveel
kwaad als slechts mogelijk is, doordat zij
de geallieerden v-an wapens en munitie
voorzien.
Vian een landing van Amerikaansche
troepen in Frankrijk kan geen sprake zijn
En de Amierikaansche vloot zou Engeland
zeer weinig van nut kunnen zijn. Het zou
gio-ed zijn wanneer de negeering der Unie
dit helder inzag, te meer daar het ook de
opvatting is van een groot deel van de
natie zelf n.l. van alle Duitsch-Amerika-
nen."
Uit het Engelsche Lagerhuis.
Naar aanleiding v-an een vraag in zake
die „Lusitania", verklaarde de minister
van marine Churchill, dat het voorbarig
zou zijn de-ze zaak te bespreken, zoolang
heit officiee'.e onderzoek nog niet afgeloo-
pen is ,daar als resultaat van de inlich
tingen omtrent de bewegingen der onder
zeeërs door de Admiraliteit een waarschu
wing was gezondien aan de „Lusitania",
terwijl er tevens aanwijzingen waren ge-
geA'en to or haren koers.
In antwoord op de vraag, waarom de
„Lusitania" niet geëscorteerd was, zeide
Churchill, dat de regeering van tijd tot
tijd getracht heeft escortes te verschaffen
aan schepen, die troepen, munitie of
vrachten overbrachten, die de regeering
dringend noodig had, maar dat zij tot stel
regel heeft, da.t ieder koopvaardijschip
voor zichzelf moet zorgen in verband met
de algemeene maatregelen, die de regee-
rting heeft genomen en dat tot dusverre
nog niet gebleken is, dat dit beginsel geen
volkomen succes heeft gehad. De treurige
uitzondering in het geval van de „Lusi
tania" mag echter de aandacht niet af
trekken van het feit, dat de Engelsche zee
vaart zonder belangrijk verlies geregeld
wordt voortgezet.
In antwoord op een vraag of de regee
ring stappen had gedaan om die ernstige
en voortdurende schendingen van de
I-Iaagsche Conventie door Duitsch
land ter kennis van de onder-
teekenaars dier Conventie te 1)rongen, zei-
de eerste imnisfer Asquitih, dat Duitsch
land den oorlog was begonnen met een
flagrante inbreuk op het verdrag en dat
het den oorlog heefit voortgezet met toene-
m-enzde minachting van de overeenkomst
en de vroeger goedgekeurde bepalingen op
de wijze van oorlogvoering.
„Diie feuten," zoo zeide van, „zijn alge
meen bekend en er bestaat geen reden,
om in verbinding te treden met genoem
de regeeringen, tenzij zij dez.er zake tot
eenlge actie zouden willen overgaan, (Toe
juichingen. „Wij vertrouwen-, dat de neu
trale naties "hoe langer hoe meer gaan be
seffen, dat de gebeurtenissen van dezen
oorlog de geheele beschaafde wereld en de
toekomst van de menschhoid raken,"
De „Transylvania" veroordeeld?
Uit New-York wordt giemeld: In een in
terview verklaarde de heer Dernburg, dat
de Duitsche duikbooten zulle-n voortgaan
alle handelsvaartuigen zonder vooraf
gaande waarschuwing in den grond te bo
ren. Het zal onmogelijk zijn den vrouwen,
kinderen en ouderen non-combattanten in
de gelegenheid te stellen zichzelf te red
den, doch zij zullen de a'gemeene waar
schuwing in de Amerikaansche bladen ge
publiceerd, moeten bescliouwen als een
aanwijzing dat Duitschland voornemens
is elk handelsschip dat aan Engeland toe
behoort, in den grond te boren-. Het ge
rucht loopt dat dezelfde „Duitsche bron"
die het torpedeeren van de „Lusifcania"
voorspelde, een waarschuwing heeft ge
lanceerd ten aanzien van de „Transylva
nia", die Vrijdag uit New-York vertrok.
Gered.
Bij de familie te Vlissingen van den
heer J. F. van Hoeke, die te Liverpool
woonde en die reeds vijf jaar als steward
bij de Cunard-lijn in dienst is, is bericht
gekomen van zijne goede aankomst tè
Queenstown. De heer Van Hoeke is te Vlis
singen geboren en zijn ouders wonen neg
daar. Men begrijpt de vreugde van de fa
milie over de redding van den jongsten
zoon.
Zeppelin-aanval.
Twee Zeppelings verschenen gistermor
gen om 2 u. 45 boven Westcliff bij S-outhend
(aan den Theemsmond). Bommen werden
geworpen op Souitiherul en Westcliff,
bedde niets and-erts dan badplaatsen
en vacantie-oorden, Eenige br and
granaten veroorzaakten talrijke branden.
Tot dusver i<s bekend dat twee vrouwen-
zijn gedood en een aantal inwoners ge
wond. Een bom werd goworpen op de gas
fabriek, doch miste haar doel.
De eerste aanwijzing dat zich vijande
lijke vliegers boven Westcliff cn Southend
bevonden, waren hevige ontploffingen van
bommen, geworpen op de slapende plaat
sen. Kort daarna weerklonken de sirenen.
Intusschen waren reedis een aantal brand
bommen op Westcliff geworpen. Speciale
politieagenten en hulpagenten snelden
naar hunne posten. Een groot aantal mon-
schen kwam de straat op. Ileijhaaldelijk
bewogen de bommen zich naar de aarde
toe als met een langen vlaminonden staart.
De bommen vielen in zoo groote hoeveel
heid in straten en tuinen, dat er reeds te
4 uur 20 opgenomen waren on naar het
politiebureau gebracht. Te 8 uur waren
er reeds 80 opgenomen en gebluscht of op
een plaats neergelegd, waar zij geen scha
de konden aanrichten.
Bijna alle ooggetuigen verklaren, dat
de Zeppelins laag boven deri grond vlogen.
Er was geen spoor van paniek onder de
menigte; zij scheen meer cr op uit om te
bepalen w-aar de vliegers zich eigenlijk be
vonden dan zichzelf buiten gevaar te hou-
bij zijn voornemen om de schoone Kapitola
slechts levend iui zijn macht te krijgen en
de kolonel moest zich er wel in schikken.
Zijn bondgenoot hield immers het spel in
handen en van herp_ hing alles af.
Zoo- kwam het dat Kapitola aan den
inval der roovers ternauwernood dacht
en zich liet beheerschen door een gevoel
van gerustheid, dat des te gevaarlijker
was, daar de vijand1 slechts wachtte, en
geen oogenblik zijn waakzaamheid prijs
gaf.
Het was een schoone dag in het voor
jaar, toen master Warfield, vergezeld van
Wool, zijn bediende, de stalgebouwen van
Hurricane Hall bezichtigde, en bij deze
gelegenheid Wool en de stalknechts hoor
de spreken over een nieuwe bewoonster,
die in (het eenzame huis van kolonel Le
Noir was komen wonen, en die, te oordee-
len naar de* beschrijving van David, den
koetsier van Le Noir, een parel van schoont-
heid moest zijn.
Deze_ woorden hoorende, keek James
Warfiiel-d vreemd op. Kon er iets zijn, dat
meer zijn belangstelling wekte, dan het
geen betrekk-Lng'hajd op het eenzame huis
en zijn bewoners?
Wie is het, John? vroeg hij den
groom, die het verhaalde.
Dat weet ik niet! Maar zij moet bui
tengewoon schoon zijn en zwaar in rouw
gaan. David vertelde, dat hij op zekeren
dag vam de vorige maand voor zijn heer
het rijtuig had moeten inspannen. Deze
was er mee naar Staunton gereden en in
gezelschap van dit jeugdige, schoone
meisje teruggekeerd. Zij weende onderweg
voortdurend en David meent, dat het een
arme wees moet zijn, die al ha,re vrien
den verloren heeft en van kolonel Le Noir
geheel afhankelijk is.
'n Ander offer! Ik verwed er mijn le
ven onder!
'n Ander offer! prevelde Ja-mes War
field:
Arm kind! Het was voor haar te wen-
schen, dat zij dood was, veel liever, dan
in de maclit van dezen meest geweten-
loozen schurk, die er op aarde bestaat.
Maar hoe diep deze mededeeling him
ook aangreep, toch sprak hij met Kapitola
geen woord over de nieuwe bewoonster
van het eenazme huis, want hij had er
zijn reden voor het jonge meisje zoolang
mogelijk met deze nabuurschap onbekend
te laten.
Doch in het boek van het noodlot stond
het geschreven, dat Kapitola daarover
niet een dag in het onzekere blijven zcu.
Toen Pitapat des avonds hare meesteres
bij het uitkle-eden hielp, vroeg zij:
Hebt gij het nieuwste nieuws reeds
gehoord, miss?
Neen, wat is dat. Patty?
We hebben een nieuwe buurvrouw
gekregen, een zeer jong meisje, zoo schoon
als een engel op een plaatje, met een ge
laat. blank als sneeuw, hemelsblauwe
oogen en glanzend goud haar als een
prinses uit het sprookje, dat ge mij on
langs verhaald hebt. Zij weent den ge-
heelen dag, want zij is met den kolonel
en Dorbey Knight alleen in dat eenzame
spookhuis, net als de prinses in het kasteel
van den weerwolf!
Kapitola keek het meisje vragend aan.
Wat vertelt ge daar? Droomt ge of
verzint ge wat?
Miss, ik veiitej u de voile .waarheid.
In het eenzame huis is op dit oogenblik
een jong, buitengewoon schoon meisje, le
vend, zooals wij beiden 1
O, wat doet mij dat een genoegenl Ik
ga haar morgen dadelijk opzoeken, zeide
Kapitola haastig.
O, miss, doe dat niet! De oude heer
zou u dooden! Ik heb gehoord, hoe hij alle
mannelijke en vrouwelijke dienstboden
dreigde hen om het leven te zullen bren
gen, indien zij u met een enltel woord over
de nieuwe bewoonster spraken.
Waarom kan hij dit niet willen?
Waarom wil hij mij daarvan terughou
den? Wat beoogt hij er mee? Ik moet er
achter komen, ik moet weten, wie die ge
heimzinnige buurvrouw is, die men daar
verborgen houdt? zeide Kapitola bij zich
zelf. En zij maakte reeds een plan om
haar voornemen ten uitvoer te brengen,
zonder te vermoeden, dat zij op het punt
stond, rechtstreeks in den geopen-den muil
van den leeuw, in haar eigen verderf te
loop-en.
XXII.
Het was den morgen vóór Guido's ver
trek, en dr. Day was naar Staunton ger
reden, terwijl Guido in de bibliotheek be
zig was boeken van den dokter op orde
te zetten, toen plotseling een der bedien
den kwam binnenstormen, met een uit
drukking van de grootste ontsteltenis op
het gelaat.
O, master Guido! riep de man uit.
Zooeven is het paard van den dokter het
voorplein op koinen rennen, bedekt met
schuim en zonder ruiter!
Groote God, riep Guido uit, de trap
afvliegende. Hij sprong in het zadel en
rende naar Staunton, voortdurend de zij
wegen en greppels met scherpen blik op
nemende. Zoo had hij een eind gereden,
toen het paard plotseling van zelf bleef
staan. Vol ontzetting zag Guido aan den
rand van een laagte de gestalte van den
dokter liggen, hulpeloos en bewegingloos.
Guido sprong urj het- zadel en knielde
zenuwachtig bij den bewuistelooze neer.
Op hei-zelfde oogenblik sloeg de oude
man de bleeke oogleden langzaam op en
fluisterde met bevende stem:
Guido... breng mij naar huis... ilc
moet Klara nog eens zien... voordat ik..«
sterft
De groote smart, die zich van hem
meester maakte, onderdrukkend, richtte
de jongeman den doktor van den grond
en legde hiem met behulp van een be-
dilende, die intusschen eveneens op de
plaats des onheil9 aangekomen was, op
eijn paard.
Langzaam zette zich do kleine stoet in
beweging naar Willow Heights, vanwaar
de dokter nog kort gel-eden frisch en op
gewekt was vertrokken en waarlhteen hij
nu teruggebracht werd als een stervend-et,
die vóór zijn dood nog eenmaal zijn kind
wenschte te zien. Had hij een blik bun
nen slaan in de toekomst, het scheiden)
van de lieveling zijns harten zou hem oiv
uiltsprekelijk zwaar zijn gevallen.
Met de grootst mogelijke voorzichtig
heid werd de lijder naar zijn kamer ge
dragen en onmiddellijk zond Guido bood
schappen naar de beste gencesheeren uli
den omtrek.
(Wordt vervolgd.).
