MAANDAG
3
MEI.
BUITENLAND.
De Oorlog.
JAARGANG
No. 1690
e Ecid^elvcSoii^cmt
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN,
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
g het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bjjonze
;enten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2Vs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
1915.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt vail 1--5 regel3 f0.75, elke regel moer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met grati3
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting, liroote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Adverientiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
De wet-Aalberse en een adver
tentie in „De Leidsche Courant."
Deze combinatie is een vrucht van, de
cherpe opmerkingsgave van „Het Vader-
Genoemd orgaan bespreekt Zaterdag-
vond in een artikel over „De wet-Aalber-
i" de hulde, die den afgevaardigde voor
bnelo wordt gebracht, welke hulde het
lad echter „minder sympathiek" vindt,
idat daaruit zou blijken, dat de midden
tod „gansch andere verwachtingen"
n de aanneming van dit wetsontwerp
l hebben, dan de ontwerper zelf en de-
enen die er voor hebben gestemd. Op de
gende wijze wordt dan de „Leidsche
parui" aangevoerd om dat laatste te
(wijzen:
„Zoo noemt hetkatholieke b',ad De
ftlsche Courant" den dag van de aanne-
jng een belangrijke dag, omdat de mid-
piand nu niet .Langer za# hebben te
lilden, dat zijne leden „die er een juirn
meten op'na houden", het in de concur-
ntie van anderen winnen.
moge waar zijn, als dat ruime ge-
eten tot absoluut bedriegelijke middelen
jet grijpen, als het zich bedienen van
n firma-naam, waarop men geen recht
jéfti, of het bezigen van eene verpakking
(ór een artikel, clie de best geaccrediteer-
i leverancier daarvan pleegt te gebrui-
in, maar dit ge'.dt raïet voor het ruime
meten op het gebied der reclame, en wij
pen met grooten vreeze dat de midden-
anders zich zulten verbeelden, dat er nu
k zal kunnen worden opgetreden tegen
'Buftige reclame, maar die wat de waar
digheid betreft, veel te wemschen over
at. In hetzelfde nummer van het Leid-
tlie blad vinden -wij in de adrve.rtea.tie-
lloni dat het jammer is, a'.& men een
ïoohoed koopt van meer dan f 1.30, om-
iat'de aangeprezene zoo moo,i. zijn, en niet
wider vuil worden dan duurdere hoeden;
noet het blad ons jiiet .toegeven., dat die
pc lame de ergernis zal opwekken van deri
oncui rent, die stroohpeden van f5 en f6
lerkoGpt, en dat hij zal 'zuchten over bet
lime geweten van den, man-van f 1.30 en
lat'hij verwacht van de wet-Aalberse, dat
laarmee deze man in het vervolg zal kun-
:en gedwongen worden zoo waarhei.die-
jend mogelijk te adventéeren, dat hij hoe-
ht verkoopt van .heel wat minder quali
ty dan die van den genoemden concur-
int? En dan zal bij- met diepe teleurstel
len ontwaren, dat er voor hem in dat
wicht- met deze wet niets gedaan is. En
elukkig, want de voor den leverancier
pmisbare reclame kan nu eenmaal met
[aarheidüevend zijn.
Tot zoo ver het „Vaderland".
We kunnen onmogelijk inzien, waarom
'ii te veel hebben gezegd met onze bewe-
h, dat dé middenstand nu niet langer
al hebben te dulden, dat zijne leden, die
reen „ruim geweten" op na houden, liet
I de concurrentie van anderen winnen.
p.t aanwenden van „vernuftige reela
tebeschouwen ook wij niet ai\s een
ping tan een „ruim geweten".
Verder nog, zei.fs een zeer consciëntieus
jan. behoeft hij die „vernuftige reclame"
rni et naar te streven, „zoo waarlieid-
tevend mogelijk" te zijn, behoeft zich niet
eerste doel „de waarachtigheid" te
tien. 't Ware toch een dwaasheid om
FEUILLETON.
Miss
HEREENÜGD.
Dat duurde e enige dagen zoo; toen kon
let jonge meisje dien plotseling ingetreden
®spannen toestand niet langer verdra
ai en toen hij op zekeren morgen weer
i'ijgend voor het venster stond, terwijl
tój anders zoo vroolijk met haar gekou-
dd had, trad zij zacht op hem toe, legde
hap.d op zijn schouder en zeide:
Guido, ge zijt niet nieer, zooals ge
'Weger waart; wat heb ik u gedaan?
O Miss Day! stamelde hij.
Miss Day!-Waarom noemt ge "mij
iss Day itn plaats «van Klara?
Omdat ik moet! Gij. zij.t een .jonge
|ame, de eenige dochter en erfgename
'au idokitier Day op Willow Heights, ik
Zijn vriend! viel Klara hem haastig
n cle. rede.
Neen, ik ben de zoon van zijn huis-
'Hidster! riep Guidio Bitter. En hij snelde
'nifiicldellijk daarna weg, terwijl Klara
,"1 ontsteld achterna keek. Wat was er
P hem gebeurd?
•hn volgenden morgen hoorde liet per
sei van Willow Heights belangwek-
pd nieuws.
'U-do Rocke, de jonge assistent van
n dokter, zon naar Washingitioh gaan,.
daar een serie wetenschappelijke voor-
'achtcri bij j,e wonen van groot gewicht.
W dit plotseling besluit, aan liet per-
allerlei dingen te denken en te ver
gaf, spreekt van zelf. Maar er
van. een winkelier te eisch-en,' dat hij --
om hij het besproken voorbeeld te blijven
in een advertentie er uidrukkeüjk op
wees, dat het stroo van een hoed van f 1.30
van een mindere soort is dan die van een
van 5 gld. En dan eerst zou hij „zoo waar
heidlievend mogelijk zijn", dan eerst zou
„de waarachtigheid" zoo goed mogelijk
worden gediend.
Een „ruim geweten" houdt die adver
teerder er op na, welke in zijn advertenties
onwaarheden publiceert.
Wordt er één onwaarheid in de
bedoelde advertentie gezegd?
Het moge al of niet waar zijn, dat som
migen de werking van het w-ete ontwerp-
Aalberse t e hoog aanslaan, dat wij dit
niet hebben gedaan door te constateeren,
dat de concurrenten mat een „ruim ge
weten" voortaan geen vrij spel meer zul
len hebben, staat voor ons bulten twijfel.
Wij antwoorden het „Vad.", dat wij van
meening zijn, dat een dergelijke adverten
tie van niet één concurrent de eenigszins
gerechtvaardige ergernis zal opwekken.
De beschieting van Duinkerken.
Op het Oostelijk oorlogsterrein hebben
de Duitsche troepen een belangrijk
succes behaald. Een zeegevecht bij
de Hollandsche kust. De Engelscbe
lezing over de actie tegen de Dardanel
les Een aanslag op een luchtschiphal
Vliegeraanvallen. Japan en China.
Het lot van Kiao-Tsjau.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
Groot was de verwondering toen door
hat Duitsche communiqué van 30 April
werd gepubliceerd, dat Duinkerken dooi
de Duitschers was gebombardeerd. Nog
groofer was de verwondering, toen het
Fransche communiqué té kennen gaf, dat
het bombardement zou zijn geschied door
Duitsche oorlog-schepen.
Intusschen blijkt met vrij groote duide
lijkheid, dat het vuur waaronder de Duit
schers deze voorname basis voor de krijgs
verrichtingen van de Geallieerden in het
Westen, hebben genomen, niet afkomstig
was van schepen, maar van landbatte-
riten natuurlijk op zeer grooten afstand
van het doelpunt opgesteld.
Waar de Duitschers dezestukken heb
ben opgesteld is thans voor de Geallieer
den, wanneer mén de rnededeeling ven
do vliegers mag. gelooven, geen raadsel
meer. De Britsche admiraliteit meldt ten
minste in haar communiqué, dat vliegers
der Geallieerden, op de plaats waar de
kanonnen stonden, bommen hebben ge
worpen.
Van het eigenlijke oorlogsterrein wordt
weinig belangrijks gemeld; hoofdzakelijk
worden er slechts plaatselijke gevechtjes
geleverd.
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Eindelijk is er op dit oorlogsterrein t en
wijziging gekomen in den toestand, een
wijziging, die weer een bewijs geeft van
den ondernemingslust der Duitschers.
Terwijl wekenlang allo aandacht ge
vestigd was op de Karpathen, heeft Hin
denburg, een omtrekkende beweging op
touw gézet geheel ten noord mi van het
gebied, waarin tot dusver werd gevoch
ten, en is hij uit Memel éii Tilsit, opge
rukt in noordoostelijke richting met een
troepenmacht over een breed front tot aan
den spoorweg LibauDunaburg.
Het is haast onbegrijpelijk, dat zulk een
tccht kon plaats hebben "zonder op eni-
stigen tegenstand te stuiten. Dit schijnt
ook alleen maar mogelijk, wanneer men
aanneemt, wat de „Voss. Ztg." schrijft,
dat de totaal onvoldoende verkenningis-
c'ienst van het Russische leger, die in non
Russisch-Japanschen oorlog de oorzaak
is geweest van zoo groote verliezen voor
de Russent nog steeds niets is verbeterd.
Het is anders haast ondenkbaar dat een
legermacht over een breed front honderd
kilometer kan doordringen, zonder nt-
delct te worden en zonder tegenstand te
ontmoeten.
Eerst ,aan den spoorweg van Libau naar
Dunaburg, bij het plaatsje Szawli, ge
raakten de Duitschers met de Russen
'laags. De gevechten daar worden thans
Tccrtgezét en het succes is nog, volgms
de laatste communiqué'aan Duits:he
zijde.
Een zeegevecht.
Het Noorsche stoomschip „Varild", gis
ternacht van Londen te Rotterdam aange
komen, blijkt op zee een belangwekkende
ontmoeting gehad te hebben.
Zaterdagmiddag werd 't schip tusschen
de „Galoper" en „Noord-Hinder", ge-;
praaid door twee Duitscbo torpedobooten.
De Varild" stopte en. na3 gevraagd was
van waar het kwam, waarheen de reis
ging en welke lading het had, kon de reis
vervolgd worden.
Kort daarna, het was omstreeks half
vier in den namiddag geworden en bevond
het schip zich 2 mijlen ten Noordw. van
het vuurschip „Noordhinder" zag de
bemamiing drie Engelsche treiiers, die als
mijnvegers dienst doen, opdagen. Een van
rleze treiiers, de „Mauri" van Cardiff, liep
recht op de Duitsche torpedoboot D G in,
met het doel deze boot te rammen. Dit ge
lukte in zooverre dat de Duitsche torpedo
boot averij ter hoogte van de brug be
kwam en dat vijf lieden van
de bemanning over boord sloegen
door den schok. De torpedoboot
bleef drijvende. De andere Duitsche
torpedoboot had inmiddels het vuur ger
opend op de twee andere Engelsche trei
iers, die een goed heenkomen zochten tot
dat aan den horizon vijf Engelsche torpe
dobooten verschenen. Nu was het de beurt
van de Duitsche •torpedobooten om de
wijk te nemen, hetgeen zij, al vurende
deden in de richting Zeebrugge. Tot zes
uur in den namiddag heeft men aan boord
van de „Varild" het kanongebulder ge
hoord; met welken uitslag weet men niet.
Terwijl de torpedobooten en treiiers el
kander bekampten en over en weer meer
dan honderd schoten gelost werden, heeft
de 2de stuurman van de „Varild" met de
werkboot, een Duitsch zeeofficier gered,
die door den schok van de Duitsche tor
pedoboot D. 6 in zee was gevallen. Aan
boord van de „Varild" is deze zeeofficier in
de kajuit van den kapitein van droge
kleeren voorzien. Deze zeeofficier, wiens
naam men niet vernam, is later, na ont
vangen lastgeving, aan een van de Engel
sche torpedobooten overgegeven, die hem
krijgsgevangen verklaarde. Een tweede
Duitscher van de D 6 is door de beman
ning van den Engelschen treiler Mauri"
uit zee opgevischt.
De actie tegen de Darda-
nellen.
Van het ministerie van buitenlandsche
zaken te Londen heeft de Britsche legatie
in Den Haag een rnededeeling van het de
partement van oorlog en de admiraliteit
ontvangen omtrent de krijgsverrichtingen
in de Dardanellen van den 25en tot een
29en April, waaraan wij het volgende
ontleenen:
De ontscheping van het leger begon voor
het aanhreiken van den dag op den 25en
vóór zonsopgang. Zes verschillende lan
dingsplaatsen werden gebezigd en de len
ding wer dgedekt door de geheele vloot.
De landing slaagde onmiddellijk op 5
plaatsen.
Op de 6e landingsplaats bij Sedul Bahr
konden dc troepen niet vooruitkomen tot
's avonds, toen een mooie aanval van de
Britsche infanterie uit de richting van
Kaap Tekeh den druk op hun front ver
lichtte.
Het resultaat van de krijgsverrichtin
gen van den eersten dag was de bezetting
van drie voorname punten, door sterke
Britsche, Australische en Fransche rtrijd-
krachten: te weten de onderste hellingen
van Sari Bair 'tot het noorden van Gaba
Tepe, Kaap Tekeh, Kaap Helles en de
omgeving van de.Morto-baai en den-Azia
tisch en oever bij Koem Kale, na een
krachtigere aanval in de richting van Yeui
Sjer. In den namiddag van den 25en be
gonnen krachtige tegenaanvallen van den
vijand en werd er hardnekkig gevochten.
Bij het aanbreken van den dag op den
26sten hield de vijand nog steeds het dorp
en de stelling Sedul Bahr. Gesteund door
geschutvuur van de vloot, werd Sedul
Bahr geruomen omstreeks 2 uur.
Vroeg dn den morgen van den 27en werd
een versche Turksche divisie geworpen op
Sari Balr, voorafgegaan door zwaar ge
schutvuur. Een verwoed gevecht volgde,
maar de troepen uit Australië en Nieuw-
Ze eland wisten elke poging af te slaan en
hernamen het offensief. Ook de Fransche
troepen te Kum Kale hadden vier inaal
een sterken tegenaanval te doorstaan op
den 26en, maar behielden al hun stellin
gen, 500 Turken die tijdens een deaer te
genaanvallen werden afgesneden door het
vuur van de vloot, werden gevangen ge
nomen.
Alle tegenaanvallen van den vijand welke
op den 28en onophoudelijk plaats hadden,
maar den 29en e'wakker waren, werden
afgeslagen. De „Triumph" bombardeerde
Maidos, dat in den nacht van den 29en in
vlammen stond.
Verschillende Oorlogs
berichten.
Een aanslag op een luchtschiphal? Ia
den nacht van Vrijdag op Zaterdag be
merkte een schildwacht bij de luchtschip
hal te Biesdorf (niet ver van Berlijn) twee
mannen, die naar de hal slopen. Nadat hij
driemaal luide „werda" had geroepen,
snelden de beide mannen weg in de rich
ting Friedrichsfelde, waarop de post twee
schoten op de vluchtenden losten. De daar
door gealarmeerde wacht vervolgde hen,
waarbij zoowel van de zijde der manschap
pen als van die der vluchtelingen schoten
gelost werden. Bij de duisternis (het was
10 uur 's avonds) misten de schoten ech
ter. De direct gewaarschuwde crimineele
politie te Berlijn en te Biesdorf en Karls-
horst ging het spoor der vluchtelingen, clie
in het bosch verdwenen waren, 11a.
Duitsche vliegers aan het werk. Uit
Kopenhagen wordt aan het „Tageblatt"
geseind, dat volgens den Petersburgschen
correspondent van „Politiken" negen,
Duitsche vliegers Vrijdag meer dan 120
bommen wierpen op Lomsja.
Schepen getorpedeerd. Volgens eeil
LloycLs-bericht van de Scilly-eilanden is
Zaterdag het Amerikaansche stoomschip
„Gulflight" getorpedeerd. Eén persoon
vetrdronk en één wordt vermist: De rest
van de bemanning is gered, doordat het
schip door een ander op sleeptouw werd
genomen.
Een Duitsche duikboot heeft de stoom
boot „Edale" (5000 ton) van Zuiid-Amerika
komend, getorpedeerd.
De bemanning is op de Scilly-eilanden
aan wal gezet.
Mobilisatie van knapen. Te Mühlhau-
sen is een kennisgeving aangeplakt, meldt
de Parijsche correspondent van de „Ti
mes", waarbij alle knapen die 30 April 17
jaar zijn, ,zich voor mobilisatie moeten
laten inschrijven.
De strijd in den Kaukasu3. Uit Erze-*
roem wordt aan het Wolff-bureau gemeld,
dat daar sedert drie dagen gevechten met
verkenningsafdeelingen plaats hebben. Ten
Zuiden van Artroin zijn de Russen over
het geheele front teruggeslagen. De Russen
trokken zich, 11a een gevecht van twee uurt
in Oostelijke richting terug.
Een protest. De Grieksclie metropoli-
taan van Gallipoli richtte aan het oeko-
menische patriarchaat hot volgende tele
gram: Do Engelschen hebben Madylos met
bommen beworpen, ten gevolge waarvan
de bisschoppelijke vicaris en verschillende
burgers gedood werden. Wij protesteeren
tegen dit optreden der Engelschen, die toch
tot de beschaafde volken willen behooren,
ten sterkste.
Een graaf als hospitaa'soldaat. De 44
jarige graaf Crawford, die tot een der
oudste adellijke geslachten van Engeland
behoort en lid van liet Iloogerhuis is, heeft
bij het Engelsche expeditieleger in Frank
rijk dienst genomen. Lady Crawford ver
ontschuldigde zich, dat zij in Lancashire
een liefdadigheidsbazaar niet kon komer
openen, omdat zij met haar kinderen af
scheid ging nemen van haar gemaal, dit
als drager van gewonde soldaten naar hel
front ging.
Engelsche vliegers boiven St. Quentin.
De Parijsche bladen berichten, dat Engel-
bleef nieit veel tijd over om zich daarmee
bezig te .houden. Ovier twee dagen .reeds
zou de jongeman vertrokken .en in dien
itijd .moest er nog zooveel gedaan worden
vooral door Marah en ook door Klara.
Eindelijk was alles gereed en sloeg hel
afscheidsuur. In het bijzijn zijner moeder
reikte Guido Klara de hand tot afscheid,
en ondanks de terughoudendheid, welke
dé jongeman zich zelf opdrong, la.g er in
dit afscheid toch zooveel treffends, dat
Marah zich moest afwenden om haar tra
nen te verbergen over het leed van. deze
twee jonge menschen, die voor elkaar
als geschapen schenen en toch door een
onoverbrugbare klove gescheiden waren
voor hun geheele leven.
Dokter Day bracht in&t 'zijn rijtuigje
Guido naar iStauniboai, vanwaar de jeug
dige reiziger verder ging met de post
koets.
Zöodr'a beiden het huis hadden Verla
ten, zocht Marah stil haar eigen kamer
op, om ongestoord uit- te we enen over het
nieuwe verdriet, dat haar drukte.
Ach. hoe eenzaam gevoelde zij zMi nu!
Meer verlaten en alleen dan ooit te voren.
Met betraande oogen zag zij hoe het rij
tuigje zich steeds verder verwijderde, tot
dat het voor hare oogen verdwenen was,
en op dat 0ogenblik <scbeen het haar, als
of al het licht van haar leven was uitge-
bluscht.
Plotseling gevoelde zij hoe twee zachte
armen zich om haar hals sloegen, en toen
zij het hoofd omwendde, zag zij in de
groote, diepe, gevoelvolle oogen van'Klara
waaruit een weerkaatsing van hare eige
ne gevoelens als een lichtstraal in hare
ziel drong.
Een oogenblik zagen beiden elkaar
sprakeloos aan; toen boog het jonge
meisje plotseling haar hoofd diep voor
over, en snikkend verborg zij liet/han de
borst van Marah.
Wat geen woord., geen bük ooit verra
den had, dat zeiden KLara's tranen dui
delijker dan welke taal ter wereld ook.
Over de klove, die. Guido en Klara van
elkander scheidde, leidde geen andere
brug dan de dood!
XVII.
Het zien van de drie rooVers onder
haar bed dreigde Kapitola in onmacht
te doen vallen, doch elk teeken van zwak
heid zou op dit oogenblik hetzelfde ge
weest zijn als de onderteekening van een
eigen doodvonnis. Met waren heldenmoed
al haar kracht verzamelende, hield zij
zich goed en bleef uiterlijk kalm.
Wat moest zij doen?
Het niet te miskennen gevaar, waarin
zij verkeerde, eischte een snel handelen
en al hare 7.e 1 fbeheerschi,ngAls Piitapajt
te dicht bij het bed kwam en de ïoovers
ontdekte, zou het schrikken van het meis
je haar beider verderf worden. Daarom
was het op de eerste plaats noodig Pitapat
van het dreigende gevaar onkundig te
laten.
Daarom zeide zij, haar stem zooveel mo
gelijk vastheid trachtende te geven:
Patty, kom, hhlp me uii.tkleeden!
Ja, Miss, ik zal tegelijk oven uw
schoenen onder het bed vandaan halen.
Die heb ik niet noodig. Help mij da
delijk mijn japon uitdoen. Ik stik er bijna
in!
Dadelijk, Miss! antwoordde Pitapat,
terwijl zij tot Kapitola's onbeschrijfelij-
ken schrik op den grond neerknielde en
mie-t de (handen onder het bed tastte, tot
dat zij de schoenen barer jeugdige mees
teres had gevonden en ze haar bracht.
Met ijver begon zij nu Kapitola te hel
pen bij het af Leggen van haar toilet, tor-
wijl hot koene meisje nadacht over een
plan om «zich te redden.
T>e doen waartoe haar natuur liaar
aandreef: vluchten, zou haar een schier
onmiddellijken dood op den (hals hebben
gehaald.
En zélfs, ind.ien zij ontkwamen, hoe
lang zouden zij idan buiten het bèrfeik kun
nen blijven der haar achtervolgende mo
vers, en wie zou hun hulpgeroep hooren,
daar in het groote huis niemand andhrs
was dan juffrouw Rondirnent?
Plotseling schoot haar een denkbeeld
door den geest dat, hoewel nog moeilijk
en gevaarlijk om uit tie voeren, toch de
eenige mogelijkheid bood tot ontsnappen.
Zij moest een aannemelijke reden zien
te vinden om de kamer te verlaten,' zon
der verdenking te wekken.
Haar ontsteltenis onderdrukkende,
vroeg zij roet de grootst mogelijke onbe
vangenheid:
Patty, wie et ge of er nog iets overgc-
bZievHfin is van dien lekkenen pudding an
vanmfiddag?
Ja, Miss, e&n groo/t sluit. De t.ude
Mistress heeft hei in de provisiekamer ge
zet.
Hé, Patty, ga dan dat stuk pudding
even halen en breng de saus ook mee. Ik
heb honger gekregen van dat lange op
blijven, Gauw, Pattyl
O Miss, ik ben btingl stamelde het
kamermeisje.
Bang? Waarvoor?
Voor spoken, die ik in don donker
tegen zou kunnen komen!
Neem de kaars dan mee. Ik kan hier
wel- zoolang alleen in het donker h ijven.
O Ivliss, Miss, ik hen toch 7.00 bang.
Malligheid! Als gij niet gaat, zal ik
zelf moeien gaan, zeide Kapitola op een
toon van ongeduld. Neem de kaars en
kom met me mee!
Pitapat liet zich dat niet tweemaal zeg
gen. Zij nam de kaars en volgde haar
jeugdige meesteres, die naar de deur ging,
den sleutel in het slot stak en de deur
opende. Zij moest het zien gedaan te krij
gen den sletitel er weer uit te trekken en
aan de buitenijade de deur achter zich te
sluiten, indien zij haar leven in veilig-'
beid wilde brengen en tegelijkertijd de
roovers gevangen wilde nemen.
Doch hoe kon zij deze beweging uitvoe-»
ren, zonder verdenking te wekken? Dui
zenderlei gedachten gingen haar door het
hoofd, en het is de vraag, wat zij gedaan
zjou hebben, indien niet een gelukkig toe
val haar te hulp ware gekomen.
Op hetzelfde oogenblik, toen zij dc deur
opensloot en opendeed en den s'cuitel reeds
met de hand omspannen hield, terwijl zij
vreesde hem er af te trekken, drong Patt-
pat plotseling naar voren en struikelde.
(Wordt vervolgd.)