MAANDAG 3 MEI. BUITENLAND. De Oorlog. JAARGANG No. 1690 e Ecid^elvcSoii^cmt BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN, Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering g het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bjjonze ;enten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2Vs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent 1915. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt vail 1--5 regel3 f0.75, elke regel moer 15 cent Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met grati3 bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting, liroote letters naar plaatsruimte. Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen Handels-Adverientiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent De wet-Aalberse en een adver tentie in „De Leidsche Courant." Deze combinatie is een vrucht van, de cherpe opmerkingsgave van „Het Vader- Genoemd orgaan bespreekt Zaterdag- vond in een artikel over „De wet-Aalber- i" de hulde, die den afgevaardigde voor bnelo wordt gebracht, welke hulde het lad echter „minder sympathiek" vindt, idat daaruit zou blijken, dat de midden tod „gansch andere verwachtingen" n de aanneming van dit wetsontwerp l hebben, dan de ontwerper zelf en de- enen die er voor hebben gestemd. Op de gende wijze wordt dan de „Leidsche parui" aangevoerd om dat laatste te (wijzen: „Zoo noemt hetkatholieke b',ad De ftlsche Courant" den dag van de aanne- jng een belangrijke dag, omdat de mid- piand nu niet .Langer za# hebben te lilden, dat zijne leden „die er een juirn meten op'na houden", het in de concur- ntie van anderen winnen. moge waar zijn, als dat ruime ge- eten tot absoluut bedriegelijke middelen jet grijpen, als het zich bedienen van n firma-naam, waarop men geen recht jéfti, of het bezigen van eene verpakking (ór een artikel, clie de best geaccrediteer- i leverancier daarvan pleegt te gebrui- in, maar dit ge'.dt raïet voor het ruime meten op het gebied der reclame, en wij pen met grooten vreeze dat de midden- anders zich zulten verbeelden, dat er nu k zal kunnen worden opgetreden tegen 'Buftige reclame, maar die wat de waar digheid betreft, veel te wemschen over at. In hetzelfde nummer van het Leid- tlie blad vinden -wij in de adrve.rtea.tie- lloni dat het jammer is, a'.& men een ïoohoed koopt van meer dan f 1.30, om- iat'de aangeprezene zoo moo,i. zijn, en niet wider vuil worden dan duurdere hoeden; noet het blad ons jiiet .toegeven., dat die pc lame de ergernis zal opwekken van deri oncui rent, die stroohpeden van f5 en f6 lerkoGpt, en dat hij zal 'zuchten over bet lime geweten van den, man-van f 1.30 en lat'hij verwacht van de wet-Aalberse, dat laarmee deze man in het vervolg zal kun- :en gedwongen worden zoo waarhei.die- jend mogelijk te adventéeren, dat hij hoe- ht verkoopt van .heel wat minder quali ty dan die van den genoemden concur- int? En dan zal bij- met diepe teleurstel len ontwaren, dat er voor hem in dat wicht- met deze wet niets gedaan is. En elukkig, want de voor den leverancier pmisbare reclame kan nu eenmaal met [aarheidüevend zijn. Tot zoo ver het „Vaderland". We kunnen onmogelijk inzien, waarom 'ii te veel hebben gezegd met onze bewe- h, dat dé middenstand nu niet langer al hebben te dulden, dat zijne leden, die reen „ruim geweten" op na houden, liet I de concurrentie van anderen winnen. p.t aanwenden van „vernuftige reela tebeschouwen ook wij niet ai\s een ping tan een „ruim geweten". Verder nog, zei.fs een zeer consciëntieus jan. behoeft hij die „vernuftige reclame" rni et naar te streven, „zoo waarlieid- tevend mogelijk" te zijn, behoeft zich niet eerste doel „de waarachtigheid" te tien. 't Ware toch een dwaasheid om FEUILLETON. Miss HEREENÜGD. Dat duurde e enige dagen zoo; toen kon let jonge meisje dien plotseling ingetreden ®spannen toestand niet langer verdra ai en toen hij op zekeren morgen weer i'ijgend voor het venster stond, terwijl tój anders zoo vroolijk met haar gekou- dd had, trad zij zacht op hem toe, legde hap.d op zijn schouder en zeide: Guido, ge zijt niet nieer, zooals ge 'Weger waart; wat heb ik u gedaan? O Miss Day! stamelde hij. Miss Day!-Waarom noemt ge "mij iss Day itn plaats «van Klara? Omdat ik moet! Gij. zij.t een .jonge |ame, de eenige dochter en erfgename 'au idokitier Day op Willow Heights, ik Zijn vriend! viel Klara hem haastig n cle. rede. Neen, ik ben de zoon van zijn huis- 'Hidster! riep Guidio Bitter. En hij snelde 'nifiicldellijk daarna weg, terwijl Klara ,"1 ontsteld achterna keek. Wat was er P hem gebeurd? •hn volgenden morgen hoorde liet per sei van Willow Heights belangwek- pd nieuws. 'U-do Rocke, de jonge assistent van n dokter, zon naar Washingitioh gaan,. daar een serie wetenschappelijke voor- 'achtcri bij j,e wonen van groot gewicht. W dit plotseling besluit, aan liet per- allerlei dingen te denken en te ver gaf, spreekt van zelf. Maar er van. een winkelier te eisch-en,' dat hij -- om hij het besproken voorbeeld te blijven in een advertentie er uidrukkeüjk op wees, dat het stroo van een hoed van f 1.30 van een mindere soort is dan die van een van 5 gld. En dan eerst zou hij „zoo waar heidlievend mogelijk zijn", dan eerst zou „de waarachtigheid" zoo goed mogelijk worden gediend. Een „ruim geweten" houdt die adver teerder er op na, welke in zijn advertenties onwaarheden publiceert. Wordt er één onwaarheid in de bedoelde advertentie gezegd? Het moge al of niet waar zijn, dat som migen de werking van het w-ete ontwerp- Aalberse t e hoog aanslaan, dat wij dit niet hebben gedaan door te constateeren, dat de concurrenten mat een „ruim ge weten" voortaan geen vrij spel meer zul len hebben, staat voor ons bulten twijfel. Wij antwoorden het „Vad.", dat wij van meening zijn, dat een dergelijke adverten tie van niet één concurrent de eenigszins gerechtvaardige ergernis zal opwekken. De beschieting van Duinkerken. Op het Oostelijk oorlogsterrein hebben de Duitsche troepen een belangrijk succes behaald. Een zeegevecht bij de Hollandsche kust. De Engelscbe lezing over de actie tegen de Dardanel les Een aanslag op een luchtschiphal Vliegeraanvallen. Japan en China. Het lot van Kiao-Tsjau. Van het Westelijk oorlogs terrein. Groot was de verwondering toen door hat Duitsche communiqué van 30 April werd gepubliceerd, dat Duinkerken dooi de Duitschers was gebombardeerd. Nog groofer was de verwondering, toen het Fransche communiqué té kennen gaf, dat het bombardement zou zijn geschied door Duitsche oorlog-schepen. Intusschen blijkt met vrij groote duide lijkheid, dat het vuur waaronder de Duit schers deze voorname basis voor de krijgs verrichtingen van de Geallieerden in het Westen, hebben genomen, niet afkomstig was van schepen, maar van landbatte- riten natuurlijk op zeer grooten afstand van het doelpunt opgesteld. Waar de Duitschers dezestukken heb ben opgesteld is thans voor de Geallieer den, wanneer mén de rnededeeling ven do vliegers mag. gelooven, geen raadsel meer. De Britsche admiraliteit meldt ten minste in haar communiqué, dat vliegers der Geallieerden, op de plaats waar de kanonnen stonden, bommen hebben ge worpen. Van het eigenlijke oorlogsterrein wordt weinig belangrijks gemeld; hoofdzakelijk worden er slechts plaatselijke gevechtjes geleverd. Van het Oostelijk oorlogs terrein. Eindelijk is er op dit oorlogsterrein t en wijziging gekomen in den toestand, een wijziging, die weer een bewijs geeft van den ondernemingslust der Duitschers. Terwijl wekenlang allo aandacht ge vestigd was op de Karpathen, heeft Hin denburg, een omtrekkende beweging op touw gézet geheel ten noord mi van het gebied, waarin tot dusver werd gevoch ten, en is hij uit Memel éii Tilsit, opge rukt in noordoostelijke richting met een troepenmacht over een breed front tot aan den spoorweg LibauDunaburg. Het is haast onbegrijpelijk, dat zulk een tccht kon plaats hebben "zonder op eni- stigen tegenstand te stuiten. Dit schijnt ook alleen maar mogelijk, wanneer men aanneemt, wat de „Voss. Ztg." schrijft, dat de totaal onvoldoende verkenningis- c'ienst van het Russische leger, die in non Russisch-Japanschen oorlog de oorzaak is geweest van zoo groote verliezen voor de Russent nog steeds niets is verbeterd. Het is anders haast ondenkbaar dat een legermacht over een breed front honderd kilometer kan doordringen, zonder nt- delct te worden en zonder tegenstand te ontmoeten. Eerst ,aan den spoorweg van Libau naar Dunaburg, bij het plaatsje Szawli, ge raakten de Duitschers met de Russen 'laags. De gevechten daar worden thans Tccrtgezét en het succes is nog, volgms de laatste communiqué'aan Duits:he zijde. Een zeegevecht. Het Noorsche stoomschip „Varild", gis ternacht van Londen te Rotterdam aange komen, blijkt op zee een belangwekkende ontmoeting gehad te hebben. Zaterdagmiddag werd 't schip tusschen de „Galoper" en „Noord-Hinder", ge-; praaid door twee Duitscbo torpedobooten. De Varild" stopte en. na3 gevraagd was van waar het kwam, waarheen de reis ging en welke lading het had, kon de reis vervolgd worden. Kort daarna, het was omstreeks half vier in den namiddag geworden en bevond het schip zich 2 mijlen ten Noordw. van het vuurschip „Noordhinder" zag de bemamiing drie Engelsche treiiers, die als mijnvegers dienst doen, opdagen. Een van rleze treiiers, de „Mauri" van Cardiff, liep recht op de Duitsche torpedoboot D G in, met het doel deze boot te rammen. Dit ge lukte in zooverre dat de Duitsche torpedo boot averij ter hoogte van de brug be kwam en dat vijf lieden van de bemanning over boord sloegen door den schok. De torpedoboot bleef drijvende. De andere Duitsche torpedoboot had inmiddels het vuur ger opend op de twee andere Engelsche trei iers, die een goed heenkomen zochten tot dat aan den horizon vijf Engelsche torpe dobooten verschenen. Nu was het de beurt van de Duitsche •torpedobooten om de wijk te nemen, hetgeen zij, al vurende deden in de richting Zeebrugge. Tot zes uur in den namiddag heeft men aan boord van de „Varild" het kanongebulder ge hoord; met welken uitslag weet men niet. Terwijl de torpedobooten en treiiers el kander bekampten en over en weer meer dan honderd schoten gelost werden, heeft de 2de stuurman van de „Varild" met de werkboot, een Duitsch zeeofficier gered, die door den schok van de Duitsche tor pedoboot D. 6 in zee was gevallen. Aan boord van de „Varild" is deze zeeofficier in de kajuit van den kapitein van droge kleeren voorzien. Deze zeeofficier, wiens naam men niet vernam, is later, na ont vangen lastgeving, aan een van de Engel sche torpedobooten overgegeven, die hem krijgsgevangen verklaarde. Een tweede Duitscher van de D 6 is door de beman ning van den Engelschen treiler Mauri" uit zee opgevischt. De actie tegen de Darda- nellen. Van het ministerie van buitenlandsche zaken te Londen heeft de Britsche legatie in Den Haag een rnededeeling van het de partement van oorlog en de admiraliteit ontvangen omtrent de krijgsverrichtingen in de Dardanellen van den 25en tot een 29en April, waaraan wij het volgende ontleenen: De ontscheping van het leger begon voor het aanhreiken van den dag op den 25en vóór zonsopgang. Zes verschillende lan dingsplaatsen werden gebezigd en de len ding wer dgedekt door de geheele vloot. De landing slaagde onmiddellijk op 5 plaatsen. Op de 6e landingsplaats bij Sedul Bahr konden dc troepen niet vooruitkomen tot 's avonds, toen een mooie aanval van de Britsche infanterie uit de richting van Kaap Tekeh den druk op hun front ver lichtte. Het resultaat van de krijgsverrichtin gen van den eersten dag was de bezetting van drie voorname punten, door sterke Britsche, Australische en Fransche rtrijd- krachten: te weten de onderste hellingen van Sari Bair 'tot het noorden van Gaba Tepe, Kaap Tekeh, Kaap Helles en de omgeving van de.Morto-baai en den-Azia tisch en oever bij Koem Kale, na een krachtigere aanval in de richting van Yeui Sjer. In den namiddag van den 25en be gonnen krachtige tegenaanvallen van den vijand en werd er hardnekkig gevochten. Bij het aanbreken van den dag op den 26sten hield de vijand nog steeds het dorp en de stelling Sedul Bahr. Gesteund door geschutvuur van de vloot, werd Sedul Bahr geruomen omstreeks 2 uur. Vroeg dn den morgen van den 27en werd een versche Turksche divisie geworpen op Sari Balr, voorafgegaan door zwaar ge schutvuur. Een verwoed gevecht volgde, maar de troepen uit Australië en Nieuw- Ze eland wisten elke poging af te slaan en hernamen het offensief. Ook de Fransche troepen te Kum Kale hadden vier inaal een sterken tegenaanval te doorstaan op den 26en, maar behielden al hun stellin gen, 500 Turken die tijdens een deaer te genaanvallen werden afgesneden door het vuur van de vloot, werden gevangen ge nomen. Alle tegenaanvallen van den vijand welke op den 28en onophoudelijk plaats hadden, maar den 29en e'wakker waren, werden afgeslagen. De „Triumph" bombardeerde Maidos, dat in den nacht van den 29en in vlammen stond. Verschillende Oorlogs berichten. Een aanslag op een luchtschiphal? Ia den nacht van Vrijdag op Zaterdag be merkte een schildwacht bij de luchtschip hal te Biesdorf (niet ver van Berlijn) twee mannen, die naar de hal slopen. Nadat hij driemaal luide „werda" had geroepen, snelden de beide mannen weg in de rich ting Friedrichsfelde, waarop de post twee schoten op de vluchtenden losten. De daar door gealarmeerde wacht vervolgde hen, waarbij zoowel van de zijde der manschap pen als van die der vluchtelingen schoten gelost werden. Bij de duisternis (het was 10 uur 's avonds) misten de schoten ech ter. De direct gewaarschuwde crimineele politie te Berlijn en te Biesdorf en Karls- horst ging het spoor der vluchtelingen, clie in het bosch verdwenen waren, 11a. Duitsche vliegers aan het werk. Uit Kopenhagen wordt aan het „Tageblatt" geseind, dat volgens den Petersburgschen correspondent van „Politiken" negen, Duitsche vliegers Vrijdag meer dan 120 bommen wierpen op Lomsja. Schepen getorpedeerd. Volgens eeil LloycLs-bericht van de Scilly-eilanden is Zaterdag het Amerikaansche stoomschip „Gulflight" getorpedeerd. Eén persoon vetrdronk en één wordt vermist: De rest van de bemanning is gered, doordat het schip door een ander op sleeptouw werd genomen. Een Duitsche duikboot heeft de stoom boot „Edale" (5000 ton) van Zuiid-Amerika komend, getorpedeerd. De bemanning is op de Scilly-eilanden aan wal gezet. Mobilisatie van knapen. Te Mühlhau- sen is een kennisgeving aangeplakt, meldt de Parijsche correspondent van de „Ti mes", waarbij alle knapen die 30 April 17 jaar zijn, ,zich voor mobilisatie moeten laten inschrijven. De strijd in den Kaukasu3. Uit Erze-* roem wordt aan het Wolff-bureau gemeld, dat daar sedert drie dagen gevechten met verkenningsafdeelingen plaats hebben. Ten Zuiden van Artroin zijn de Russen over het geheele front teruggeslagen. De Russen trokken zich, 11a een gevecht van twee uurt in Oostelijke richting terug. Een protest. De Grieksclie metropoli- taan van Gallipoli richtte aan het oeko- menische patriarchaat hot volgende tele gram: Do Engelschen hebben Madylos met bommen beworpen, ten gevolge waarvan de bisschoppelijke vicaris en verschillende burgers gedood werden. Wij protesteeren tegen dit optreden der Engelschen, die toch tot de beschaafde volken willen behooren, ten sterkste. Een graaf als hospitaa'soldaat. De 44 jarige graaf Crawford, die tot een der oudste adellijke geslachten van Engeland behoort en lid van liet Iloogerhuis is, heeft bij het Engelsche expeditieleger in Frank rijk dienst genomen. Lady Crawford ver ontschuldigde zich, dat zij in Lancashire een liefdadigheidsbazaar niet kon komer openen, omdat zij met haar kinderen af scheid ging nemen van haar gemaal, dit als drager van gewonde soldaten naar hel front ging. Engelsche vliegers boiven St. Quentin. De Parijsche bladen berichten, dat Engel- bleef nieit veel tijd over om zich daarmee bezig te .houden. Ovier twee dagen .reeds zou de jongeman vertrokken .en in dien itijd .moest er nog zooveel gedaan worden vooral door Marah en ook door Klara. Eindelijk was alles gereed en sloeg hel afscheidsuur. In het bijzijn zijner moeder reikte Guido Klara de hand tot afscheid, en ondanks de terughoudendheid, welke dé jongeman zich zelf opdrong, la.g er in dit afscheid toch zooveel treffends, dat Marah zich moest afwenden om haar tra nen te verbergen over het leed van. deze twee jonge menschen, die voor elkaar als geschapen schenen en toch door een onoverbrugbare klove gescheiden waren voor hun geheele leven. Dokter Day bracht in&t 'zijn rijtuigje Guido naar iStauniboai, vanwaar de jeug dige reiziger verder ging met de post koets. Zöodr'a beiden het huis hadden Verla ten, zocht Marah stil haar eigen kamer op, om ongestoord uit- te we enen over het nieuwe verdriet, dat haar drukte. Ach. hoe eenzaam gevoelde zij zMi nu! Meer verlaten en alleen dan ooit te voren. Met betraande oogen zag zij hoe het rij tuigje zich steeds verder verwijderde, tot dat het voor hare oogen verdwenen was, en op dat 0ogenblik <scbeen het haar, als of al het licht van haar leven was uitge- bluscht. Plotseling gevoelde zij hoe twee zachte armen zich om haar hals sloegen, en toen zij het hoofd omwendde, zag zij in de groote, diepe, gevoelvolle oogen van'Klara waaruit een weerkaatsing van hare eige ne gevoelens als een lichtstraal in hare ziel drong. Een oogenblik zagen beiden elkaar sprakeloos aan; toen boog het jonge meisje plotseling haar hoofd diep voor over, en snikkend verborg zij liet/han de borst van Marah. Wat geen woord., geen bük ooit verra den had, dat zeiden KLara's tranen dui delijker dan welke taal ter wereld ook. Over de klove, die. Guido en Klara van elkander scheidde, leidde geen andere brug dan de dood! XVII. Het zien van de drie rooVers onder haar bed dreigde Kapitola in onmacht te doen vallen, doch elk teeken van zwak heid zou op dit oogenblik hetzelfde ge weest zijn als de onderteekening van een eigen doodvonnis. Met waren heldenmoed al haar kracht verzamelende, hield zij zich goed en bleef uiterlijk kalm. Wat moest zij doen? Het niet te miskennen gevaar, waarin zij verkeerde, eischte een snel handelen en al hare 7.e 1 fbeheerschi,ngAls Piitapajt te dicht bij het bed kwam en de ïoovers ontdekte, zou het schrikken van het meis je haar beider verderf worden. Daarom was het op de eerste plaats noodig Pitapat van het dreigende gevaar onkundig te laten. Daarom zeide zij, haar stem zooveel mo gelijk vastheid trachtende te geven: Patty, kom, hhlp me uii.tkleeden! Ja, Miss, ik zal tegelijk oven uw schoenen onder het bed vandaan halen. Die heb ik niet noodig. Help mij da delijk mijn japon uitdoen. Ik stik er bijna in! Dadelijk, Miss! antwoordde Pitapat, terwijl zij tot Kapitola's onbeschrijfelij- ken schrik op den grond neerknielde en mie-t de (handen onder het bed tastte, tot dat zij de schoenen barer jeugdige mees teres had gevonden en ze haar bracht. Met ijver begon zij nu Kapitola te hel pen bij het af Leggen van haar toilet, tor- wijl hot koene meisje nadacht over een plan om «zich te redden. T>e doen waartoe haar natuur liaar aandreef: vluchten, zou haar een schier onmiddellijken dood op den (hals hebben gehaald. En zélfs, ind.ien zij ontkwamen, hoe lang zouden zij idan buiten het bèrfeik kun nen blijven der haar achtervolgende mo vers, en wie zou hun hulpgeroep hooren, daar in het groote huis niemand andhrs was dan juffrouw Rondirnent? Plotseling schoot haar een denkbeeld door den geest dat, hoewel nog moeilijk en gevaarlijk om uit tie voeren, toch de eenige mogelijkheid bood tot ontsnappen. Zij moest een aannemelijke reden zien te vinden om de kamer te verlaten,' zon der verdenking te wekken. Haar ontsteltenis onderdrukkende, vroeg zij roet de grootst mogelijke onbe vangenheid: Patty, wie et ge of er nog iets overgc- bZievHfin is van dien lekkenen pudding an vanmfiddag? Ja, Miss, e&n groo/t sluit. De t.ude Mistress heeft hei in de provisiekamer ge zet. Hé, Patty, ga dan dat stuk pudding even halen en breng de saus ook mee. Ik heb honger gekregen van dat lange op blijven, Gauw, Pattyl O Miss, ik ben btingl stamelde het kamermeisje. Bang? Waarvoor? Voor spoken, die ik in don donker tegen zou kunnen komen! Neem de kaars dan mee. Ik kan hier wel- zoolang alleen in het donker h ijven. O Ivliss, Miss, ik hen toch 7.00 bang. Malligheid! Als gij niet gaat, zal ik zelf moeien gaan, zeide Kapitola op een toon van ongeduld. Neem de kaars en kom met me mee! Pitapat liet zich dat niet tweemaal zeg gen. Zij nam de kaars en volgde haar jeugdige meesteres, die naar de deur ging, den sleutel in het slot stak en de deur opende. Zij moest het zien gedaan te krij gen den sletitel er weer uit te trekken en aan de buitenijade de deur achter zich te sluiten, indien zij haar leven in veilig-' beid wilde brengen en tegelijkertijd de roovers gevangen wilde nemen. Doch hoe kon zij deze beweging uitvoe-» ren, zonder verdenking te wekken? Dui zenderlei gedachten gingen haar door het hoofd, en het is de vraag, wat zij gedaan zjou hebben, indien niet een gelukkig toe val haar te hulp ware gekomen. Op hetzelfde oogenblik, toen zij dc deur opensloot en opendeed en den s'cuitel reeds met de hand omspannen hield, terwijl zij vreesde hem er af te trekken, drong Patt- pat plotseling naar voren en struikelde. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 1