Maatschappij „DE FAAM
tfUA 1 111 II
Dames* Heeren- en
Kinderschoenwerk,
27.5? gulden.
25.- gulden.
H ALB. B. TIMMERMANN M
„STAR COATING"
Costume naar maat,
„WOOL HORSEHAIR"-Systeem
„STAR COATBWG"
Costume
goed geconfectioneerd
lie onze speciale Etalage-
J»»»TimrDCCT fIDI IPITIEH
iirsKSisrss; I |hf,.\ n r. 1
lF0WinnMBlB81
H PRSMA ENGELSCHE DASSEN H
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
W Vraagt Stalen,
Ontvangen de NIEUWSTE MODELLEN in
N. V. NED. SCHOENINDUSTRIE
HAARLEMMERSTRAAT 133,
TELEPHOON 699.
bewerkt volgens ons alombekend
Een „STAR COATING" Costume overtreft in qualiteit, fournituren, afwerking en coupe alles, wat men U elders kan aanbieden.
„STAR COATING" is steeds in 50 Fantasie-dessins en 4 blauwe Nuances verkrijgbaar.
„STAR COATING" is uitsluitend bij ons verkrijgbaar en moet voorzien zijn van bovenstaand handelsmerk.
Beleefd aanbevelend,
FEUILLETON.
DE DUIKER.
56)
„Maar", zoo hernam Robert, ,,ook ik
heb op de Caiman gevaren, al was het zoo
als ge weet, buiten onze schuld. Kom ik
zal mij je lot aantrekken, en het zal niet
gezegd kunnen worden, dat ik een (link
matroos, zooais gij, in gebrek heb achter
gelaten. Maar ik wil eerst mijn zo5n we-
dervinden. Kom Paddy, zeg mij alles, wat
ge weet, en gij zult er geen spijt van heb
ben, dat beloof ik je."
„De ongelukkige Ier liet het hoofd zin
ken, en het zweet brak hem op het voor
hoofd uit.
„Eensklaps zag hij op als een man, die
een besluit genomen heeft, en hij begon te
spreken.
„Luister, meester", riep hij uit, ,,ik wil
u liever alles .zeggen. Paddy is wel arm
en de Goede God straft hem, omdat hij
dien ellendigen Amerikaan gehoorzaamd
hoeft, maar Paddy is geen schurk zoo als
hij en ge zuilt zien, dat men hem gedwon
gen heeft te doen, wat hij gedaan heeft"
„Robert bemerkte, dat hij bekentenissen
zou hoor en.
„Toen u in zee waart gevallen", zoo ver
volgde de dronken man, „heeft de jonge
-er zeer gewetnd. Hij riep zijn vader; hij
iJdc ook sterven, maar zij hebben hem
etroost, de roovers. Indien hij het gewe
ien had..,, ik wist het., ik heb dien schurk
van een Morgan op u zien toespringen als
een wilde kat, maar ik heb niets gezegd,
omdat ik dien armen mijnheer George niet
het hart wilde breken; hij had toch reeds
genoeg verdriet. En toch, meester, ik ben
de oorzaak van zijn ongeluk...."
„Gij, Paddy?" zoo onderbrak hem Ro
bert; „dat is niet mogelijk! Waarom zoudt
gij kwaad gedaan hebben aan den zoon
van den man, die u het leven op de Morel
les gered heeft?"
„Bij het hooren van dien naam, de So-
relles, stak Paddy de handen ten hemel,
hij liep door den tuin met gebaren als van
een gek, viel eindelijk op de knieën en
vroeg vergiffenis.
„Robert had zijn doel bereikt. Nu be
hoefde hij niet langer te veinzen.
„Sta op,- ongelukkige", riep Robert hem
toe, „en zeg mij de waarheid, indien ge
wilt, dat ik u vergeef. Ik weet alles, en in
dien ge liegt, zult ge als een hond sterven."
„De toorn had den vader van George
blind gemaakt; en hij klemde een mes in
de hand en was geneigd aanstnds den el
lendigen medeplichtige van de moorde
naars van zijn zoon overhoop te steken.
Paddy trilde over al zijn leden. Hij wil
de spreken, doch de woorden bleven hem
in de keel steken.
„Eindelijk herstelde hij zich, en Robert
hoorde het vreeselijk verhaal, dat hij eeds
lang had geraden.
„Gedurende den terugkeer van Brazilië
had de Ier, die hoe langer hoe meer aan
den drank verslaafd geraakte, met Morgan
gesproken van den schat van de Avenger,
en van dat oogenblik af was het doodvon
nis van Robert en George uitgesproken.
„Diego had voorgesteld, zich onmiddel
lijk van hem te ontdoen; maar zijn waar
dige gezel had hem doen verstaan, dat het
moeilijk zou zijn, het goud zonder een be
proefd duiker uit het schip ,te halen, en
zij hadden dus een helseh plan gevormd.
„Zij besloten Robert eerst uit den weg
te ruimen, zijn verdwijning aan een on
geluk toe te schrijven, het vertrouwen
van George te winnen, om hem aan hen
dienstbaar te maken en later het werk te
bekronen door het kind te dooden, zooals
zij den vader gedood hadden.
„Nadat de arme George langen tijd ge
weend had, had hij den monsters zijn
genegenheid betoond, die hem met val-
sche teederheid overlaadden.
„Nadat Morgan en Diego hun matrozen
betaald hadden, waren zij met George
naar de Sorelles gegaan doch op een an
der Oostersch vaartuig.
„Ook de Ier was bij deze reis tegen
woordig, omdat hij hum van nut kon zijn,
en zij dachten, dat zij zich van dezen ge
vaarlijken getuige ook gemakkelijk konden
ontdoen.
„Zij hadden zich twee duikerkostuums
aangeschaft.
Paddy wist alleen iets af van de zes
kisten, die in 5e kamer van den gezag
voerder waren verborgen. Zij werden
door George en Diego opgehaald, die te
zamen doken. Den laatsten keer echter was
alleen Diego teruggekomen. De luchtbuis
van George was doorgesneden, en de on
gelukkige zoon van Ellen werd begraven
in ziin vochtig graf.
„Robert had zonder een woord te spre
ken geluisterd naar het ijzingwekkend
verhaal, zonder dat er eeniige beweging
kwam in zijn gelaat.
„Paddy keek van tijd tot tijd naar hem
op. De onbewegelijkheid deed hem ont
stellen,.
„Hoe verder hij vertelde, des te meer
werd hij verward, en met smeekende
stem eindigde hij:
„In naaiü van. alles, wat er nog heilig
is, meester, ik wist niet, wat zij wilden
doen.... Sint Patrick, patroon van Ier
land, moge mij straffen, indien ik lieg....
moge ik dan vervloekt zijn, zooals die
schurk van een Morgan...."
„Robert sprak hem koel aan, terwijl hij
hem in de oogen zag.
„Alles wat ge mij daar verhaald hebt,
wist ik. Ge zijt medeplichtig aan een mis
daad, welke God mij gelast te straffen,
en indien ge wilt, dat ik u vergeef, nioet
ge mij helpen bij het opsporen der schur
ken. Waar zijn zij?"
„Die ellendelingen, meester? Er is er
nog maar een."
„Hoe bedoelt ge dat?"
„Hoe, weet u het dan niet? Heeft men
u dan niet de geschiedenis van den vuur
berg verhaald?"
„Spreek, «preek toch!" riep Robert uit,
die nauwelijks zijn toorn kon bedwingen,
„en tracht niet mij te beliegen. Ik moet
hun beider leven hebben, en wanneer ge
mij bedriegt, lever ik je aan de justitie
over. Ge zijt hun medeplichtige, vergeet
dat niet."
„Welnu meester", zoo sprak Paddy
ontsteld, „ik zal u de geschiedenis ver
halen.
„Na het gebeurde op de Sorelles
maar u zult het mij toch vergeven, hoop
ik, wanneer ik ruog spreek van dien jon
gen heeir? vroeg ik, waarom hij niet
met ons terugkeerde, want ik had niet veel
van de zaak begrepen, en ik meende nog
immer, dat hij naar boven moest kom-n.
Morgan nam een pistool, zette het mij op
de borst en sprak: „Ge zult hem niet- meer
zien, ezelskop, en wanneer ge er een
woord van zegt, zend ik je tot hem." Hij
zag, dat ik beefde als een blad, en voegde
er bij: „Jou deel wordt des te groóter, r.u
wij slechts met ons drieën zijn; zwijg dus,
of ik jaag je een kogel door den kop en
werp hem voor de visschen." Paddy beeft
op deze wereld niets dan zijn leven mees
ter. Ik was bang en zweeg. Denzelfden
avond gingen wij naar Napels, en twee
dagen later kwamen wij daar aan. Ik
bleef met Morgan aan boord. Diego ging
aan land overnachten, maar den volgen
den dag kwam hij terug, als lord gekleed;
hij sprak langen tijd met Morgan in een
taal, waarvan ik geen woord verstond.
Toen hij weder vertrokken was, beval
Morgan mij het anker te lichten. Des
avonds landden wij dicht bij het einlandje
Nisida.
(Wordt vervolgd.)
gebruikte hittenbrikje, geschikt voor JLlUÜJUlJLIL/1 Uil LM U 11 I 1 U 11
Storen'met Te^ Premietrekkingeii volgens aanwijzing der Nederlandsche Staatsloterij
vragen bij P. L. PIETERSE, Kijtuig- f 2.50 f 5.— i 10.— S 20.— I 25.—
maker Noorden. (Gem. Nieuwkoop). Volgestort (wettig geoorloofd) 1128
(1254) Verkrijgbaar a. h. Hoofdkantoor Wijnhaven 15 te Rotterdam en bij h.h. agenten.
Jll
iliilillllllü
■lil
Ililllilliilllllliililillllll
lillik
=55^ a-% =t=i8aiai-i-nafl»ia.
BREESTRAAT 90-92. TELEPHOON 536
vasaaf f 2.-.
-SE per sink 51.10. 3 stuks 5 3.-. i2?s
Adverteert in „De Leldsehe Courant".
