23
BUITENLAND.
De Oorlog.
je JAARGANG.
No. 1833
e £ciddclve6ou/tatit
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
OeABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bijvooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
agenten II cent per week, fl.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/» cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
DINSDAG
FEBRUARI.
1915.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeellngen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
Een treffend schrijven.
Tö midden van de ontzaglijk groote ellen-
je die wij dagelijks onzen lezers moeten
hédedeelen uit de verschillende oor-
ogsberichten ifcoch springt voor den slechts
)Ven nadenkenden lezer als een berg van
smarten: zoovele jeugdige en vaak veel-
jelovende levens wreedaardig afgebroken,
sooveel huisgezinnen in rouw te mid-
[en van de ontzaglijk groote ellende is het
»en verkwikking, als wij lezen een brief
ran den tot de Katholieke Kerk bekeerden
coning van Basutoland.
Wij zouden wenschen, dat de lezer van
avond bij het ontvangen zijner courant nu
sens heel zijn aandacht vestigde op dien
jrief, welke ons aller Vader, die in zulk
•en onbeschrijflijk-moeilijken tijd van uit
lome Gods Kerk bestiert, diep heeft ont-
■oerd.
Lees met aandacht dien brief en gij zult
n u vc-elen wakker worden een edele aan
doening, gij zult u dankbaar voelen,
lankbaar tot diep in uw ziel, zooals we
ilochts betrekkelijk zelden in ons leven
lankbaar zijn;, gij zult u voelen als
emand, die jaren-lang met weldaden over-
aden is geweest, er zich nooit van be-
vust is geweest, en nu plotseling zijn on-
ankbaarheid helder inziet; gij zult in u
oelen oprijzen, voelen uitdeinen, breed
diep, een waardeering voor de
gave des geloof s.
Wat spreekt er uit dat schrijven van
lien koning een waardeering voor de
chat des geloofs,een waardeering voor het
verk der priesters, de verkondigers van
het Evangelie en 'de uütdeelers van Chris
es' genade.
Onwillekeurig plaatsen wij tegenover het"
Bdrag van dezen vorst onze eigen han-
lelwijze.
Wij hebben de gave des geloofs ontvan-
;en zonder eenige medewerking onzer-
ijds. En onze dankbaarheid... Is het niet,
ilsof velen onzer zich schamen in net
penbare leven dat geloof te betij
en.,
Rondom ons staan als aan alle kanten
iriesters gereed om te werken voor de uit-
reidinig des geloofs in onze streken. En
nze dankbaarheid... Wordt de arbeid dier
iriesters niet belemmerd döor velen, die
en verdoezeling een vaagheid van begin
gen propageeren, die in het openbaar
;een kleur willen bekennen, die de gods-
lienst willen terugdringen in de binnen-
camer, den priester in de kerk of
lac'ristie....
Deze brief strekt ons tot* leering......
Een Zeppelin vloog boven Calais en
Wierp bommen. Vijf personen werden
gedood. In het Britsche Lagerhuis
verklaarde Asquith, dat met de bond-
genooten de te nemen repressaillemaat-
regelen tegen Duitschland nog worden
•verwogen.
Van het Westelijk Oorlogs
terrein.
Er wordt in de laatste dagen krachtig
gestreden om Yperen en langs de Yser.
Doch ondanks de herhaalde aanvallen gaat
de strijd er slechts langzaam vooruit, en
gaan dagen voorbij, waarin de Belgen en
Fran-schen slechts enkele meters grond
winnen. Zoo gaat het bij Yperen even
eens. Dagelijks pogen de Duitschers daar
vooruit te komen, wijl zij volkomen juist
inzien, dat de bezetting van Yperen voor
hen van groote waarde zou zijn; maar
vooruitkomen doen zij niet. In de bosschen
rond de stad, bij de spoorweglijn Yperen
Rousselaere, langs het kanaal van Dix-
muyden, bij Becelare en Bixschoote wordt
bijna dagelijks gevochten. Krachtig zijn
de Duitsche aanvallen, hardnekkig is de
artilleriebeschieting, gevolgd door bajo-
netaanvallen, maar resultaat leveren zij
niet op. De Fransche berichten melden,
dat de aanval werd afgeslagen en dat geen
vijandelijke loopgraaf bezet werd, de Duit
sche dat een loopgraaf genomen werd.
Maar de doorbraak, die de Duitsche troe
pen zouden willen forceeren, de bezetting
van Yperen, is niet geslaagd.
De overstrooming van het gebied tus-
sohen Nieuwpoort en Yperen, over een
lengte van 25 kilometers en ter breedte
van 3 tot 5 kilometer, belet elke troepen
beweging, zoowel voor de FranschBelgi
sche legers als voor de Duitschers, te meer,
daar op sommige plaatsen het water meer
dan 2 meter diep is.
Bericht wordt, dat de Engelschen met
hun luchtaanvallen op de Belgische kust
wel succes zouden hebben behaald. Van
de Zeeuwsche grens worden d.d. 21 Fe
bruari daaromtrent nog eenige bijzonder
heden gemeld aan de „Tijd", waaraan
o. a. het volgende is ontleend:
Buitengewoon veel hommen zijn gewor
pen op de kustbatterijen, die staan tus-
sohen Knocke. en Zeebrugge, met het re
sultaat, dat een groot aantal dier kanon
nen vernield zijn. Bij Knocke werden ook
nog zeven soldaten en één officier gedood
en vele manschappen, die een batterij be
dienden. De .soldaten werden in de duinen
begraven, de officier is ter aarde besteld
op het kerkhof van Knooke.
Als bewijs van de voorzichtigheid, waar
mede de Engelsche vliegers te werk gin
gen, kan dienen, dat althans tot Zeebrug
ge geen enkele burger gedood en geen en
kel huis getroffen is.
In H-eyst hadden de Duitschers reeds
verscheidene villa's op een boulevard la»
ten springen, die het vrije uitzicht over
zee belemmerden. Eenige dagen geleden
hebben ze nu ook weer neergehaald een
geheele villawijk, die aan den weg van
Knocke naar Duinberghe liet.. waar deze
weg een scherpen hoek vormt."
De correspondent van de „Tel." meldt
nog, dat een tram, die militairen vervoer
de van Heyst naar Zeebrugge, door een
bom werd getroffen van een vlieger, die
de haven verkende en wiens vliegtuig druk
beschoten werd. Drie-en-dert.ig militairen
werden gedood en twee-en-vijf tig gewond.
Van het Oostelijk Oorlogs
terrein.
De Duitsche pers betuigt haar Levendige
vreugde, over het eindresultaat der winter-
gevechten in het Masoerische merenge
bied.
De „Deutsche Tagesztg." stelt in het
licht, hoe het 10de Russische leger volko
men is vernietigd, wat beteekent, dat
meer dan 200,000 man aan Russische zijde
voor een nieuwen strijd zijn uit den weg
geruimd. Blijkbaar is ook de geheele ar
tillerie verloren. Men heeft schijnt te doen
met een der machtigste successen in de
oorlogsgeschiedenis, waarbij uit een zui
ver militair en numeriek oogpunt zelfs
Leipzig en Sedan het afleggen.
Ook de „Voss. Ztg." vergelijkt de bedra
gen van'Sedan met het bericht van giste
ren en spreekt de meening uit, dat de
slachtoffers aan Russische zijde gevallen
een veelvoud zijn van de Fransche verlie
zen bij Sedan.
Het „Tagebl." schrijft: Slöchts weinigen
overblijvenden kunnen nog de Narew en
Bobrelinie hebben bereikt. De grooste ver
liezen leed de artillerie door de vernieling
van haar materiaal. Weder zijn wij een
geweldigen stap verder gekomen naar de
beslissing en den vrede. Deze eer komt toe
aan de leiding van het roemvol, zegeprei
lend léger.
De „Börseztg." zegt: Onze harten zijn
van dankbaarheid en bewondering ver
vuld voor den grooten strateeg, wiens
schitterende veldheerstalenten opnieuw bij
de gevechten tegen de overmachtige Rus
sische troepen, deze over de grens deden
jagen en de Russische stoomwals in een
slakkengang veranderde.
Wij kunnen niet anders dan over de be
vrijding van Oost-Pruisen met diepe ont
roering jubelen en onzen Keizer danken
dat hij zich bij het uitbreken van den oor
log den man herinnerde, wiens naam thans
als een lof- en dankzang van aller lippen
klinkt: „Hindenburg".
De handelsoorlog op zee.
In de gisteren gehouden z'tting van het
Engdsche Lagerhuis zeiatF-AiJtfaitïi in ant
woord op een vraag: De verbonden regee
ringen zijn bezig er over te beraadslagen,
welke actie zij het geschikst zullen onder
nemen bij wijze van represaille-maatregel
tegen de Duitsche politiek om Britsche
handelsschepen en handelsschepen van de
geallieerden en van neutralen aan te vallen
en te vernielen zonder waarschuwing en
zonder een poging te doen om de levens
van burgers en van de onschuldige beman
ningen te redden.
Tijdens de voorbereiding van het betref
fende besluit, dat, naar ik hoop, zeer spoe
dig zal worden bekend gemaakt, kan ik
geen verklaring afleggen betreffende den
aard der te nemen maatregelen, noch over
den vorm, waarin zij bekend zullen wor
den gemaakt.
Lord Beresford vroeg, of er een gemeen
schappelijke nota van de geallieerden zou
verschijnen.
Asquith antwoordde, dat-er zeker een
nota van Engeland zou verschijnen en naar
hij hoopte zou 't een gemeenschappelijke
zijn. (Toejuichingen.)
De oorlog in de lucht.
Zoo als gisteren reeds gemeld heeft men
Zondagavond in Essex (ten N. v/d. mond
v/d. Theems), tussehen 8 en 9 uur
een vliegtuig voorbij hooren gaan. Een
brandstichtende bom viel in een veld bij
Bramtrie en veroorzaakte geen schade.
Een andere bom kwam neer in den tuin
van een huis bij Colchester. Het huis werd
licht beschadigd. De ruiten van de aan
grenzende huizen sprongen. Niemand werd
gewond.
Het „Vad." teekent hierbij aan:
Het Duitsche vliegtuig, dat Zondag een
bezoek aan het graafschap Essex heeft ge
bracht; was, naar het schijnt, op weg naar
Londen, maar heeft om de een of andere
reden zijn aanvankelijk plan niet doorge
zet.
Het is in het algemeen genomen zonder
ling, dat ondanks de bedreigingen van
dien aard, die eenigen tijd geleden een
poos lang het onderwerp van zoovele ge
sprekken waren, bedreigingen, die in
Londen menig hart angstig deden klop
pen en tot allerlei voorzorgen aanleiding
gaven, nog geen enkel Duitsch vlieg
tuig eï toe is gekomen om Londen aan te
vallen, hoe gunstig de omstandigheden
ook zijn wegens den gcringen afstand van
de Vlaamsche kust tot de Engelsche hoofd
stad, en hoe groot de moreele indruk van
zulk een onderneming ook zou zijn. De
aanvallen op Norfolk, op Dover en op een
paar kleine plaatsen aan den mond van
de Theems verdwijnen daarbij, wat hun
belangrijkheid betreft, in het niet.
Die aanvallen op plaatsen aan den mond
van de rivier van Londen, o. a. op Sheer-
ness en Southend, geven echter te vermoe
den, dat het plan om Londen met de ge-
neuchten van den luchtoorlog kennis te
doen maken, wel degelijk heeft bestaan.
En ook deze onderneming tegen Essex
heeft al den schijn van een mislukten tocht
tegen Londen.
Hoe dit zij, veel heeft zijn bezoek niet
uitgewerkt. Niels dan het gewone vernie
lingswerk; drie villa's beschadigd en een
paar tuinen omgewoeld door de geworpen
bommen. Geen menschenlevens echter te
betreuren.
Hno onzokoc ovarigftnfi_heL_vliegbedrijf.
ook als hulpmiddel in den oorlog, nog al
tijd is, blijkt wel het best uit het verlies
van de twee Duitsche luchtschepen L 3 en
L 4, die tijdens den storm van 18 Februari
(hier niet veel meer dan stevige wind) bei
de verloren gingen door een gebrek aan
den motor.
Eigenaardig genoeg zijn zij beide in De
nemarken terecht gekomen, en wel op de
Deensche Westkust. De L 3 landde op
Fanö, het Noordelijkste der Noord-Friesche
eilanden (de Zuidelijkste daarvan zijn
Duitsch, de 3 Noordelijkste Deensch ge
bied), de L 4 op de vlak ten N. daarvan
gelegen punt, die als Blaavands Huk
(hoek) bekend staat.
Te oordeelen naar een der berichten, die
wij van Fransche zijde ontvangen, zou ook
nog een kabelballon van de Duitschei s in
België, en wel een zg. Drachen-ballon,
verloren zijn geraakt. Dit zou dan het
derde ballonvormige vliegtuig zijn, dat in
die dagen in ontredderden toestand boven
ons land werd waargenomen, drijvend
naar het Noorden.
Deze kabelballon, zij worden gebruikt
om van dat vaste, hoewel zwevende punt
den omtrek te verkennen, is waarschijn
lijk niet bemand geweest. De beide andere
wel. Van de L 3 werd de geheele beman- 1
ning gered; van de L 4 elf, terwijl er vier i
omkwamen. Deze vliegtuigen zijn dus van
geen geringe capaciteit: 15 man equipage,
behalve de wapens (waaronder dikwijls
machinegeweren of klein geschut) en de
noodige levensmiddelen, instrumenten en
munitie.
Het bedoelde Fransche bericht poogt ons
ook eenig licht te verschaffen aangaande
de voor een Fransch vliegtuig aangeziene
luchtmachine, die in het begin van Febru
ari in de buurt van Vlissingen de menschen
in ontsteltenis bracht. De schrijver veron
derstelt, dat dit het vliegtuig van Fran-
schen oorsprong is (een Farman tweedek
ker), dat ten gevolge van een gebrek aan
de mechaniek achter de Duitsche linies
moest landen, en zoo in handen der Duit
schers viel. Sedert 3 Februari (de bedoelde
tweedekker vloog 10 Februari boven Vlis
singen) heeft volgens den berichtgever
geen Fransch vliegtuig boven Holland ge
vlogen.
Mag men hieruit afleiden, dat het vóór
dien tijd wel gebeurde?
De positie der neutrale Mogendheden ten
opzichte van vliegtuigen of luchtschepen,
die den weg door de lucht boven him ge
bied gelieven te nemen, is hoogst eigen
aardig, en zal wel eigenaardig blijven.
Deze gevaarlijke toestellen, die dood en
verwoesting in den vorm van een collectie
hommen met zich voeren, verschijnen als
vogels boven het neutrale land. Niemand
kan hen tegenhouden. Een gevaarlijkq. vo
gel schiet men neer; deze gevaarlijke vo
gels vliegen zoo hoog, dat een kogel ze
slechts bij uitzondering bereiken kan.
Hoogstens kan men achteraf tegen hun be
zoek protesteeren. Maar men weet niet
eens altijd, aan welk adres zich te richten.
En men moet dan nog maar afwachten of
bet protest iets baat, ja zelfs of er notitie
van genomen wordt.
Gisterochtend is om 4.15 uur een Zeppe
lin over Calais gevlogen; het luchtsohip
wierp 3 bommen uit, die geen schade ver
oorzaakten; door 2 andere bommen wer-
xion KuLzon vernield en 5 personen gedold.
Er ontstond-geen paniek.
Verschillende Oorlogs
berichten.
Duitsche vlieger geland. Uit Mandö
aan de Westkust van Jutland is bericht
ontvangen, dat een Duiit-sche hydroplane
daar door den storm moest dalen.
Na inlichtingen bij het ministerie van
justitie te hebben ingewonnen mochten de
Duitsche aviateurs des namiddags met hun
vliegtuig terugvliegen.
Vredesbemiddeling. Het „Giornale
d'Italie" verzekert, dat de Heilige Stoel een
vredesvoorstel heeft gedaan aan de Duit
sche Regeering.
Militaire bestellingen van Turkije.
Door de Turksche regeering werden vol
gens de „Korr.-Norden" belangrijke be
stellingen in Duitschland gedaan voor het
Turksche leger. Een groote bank te Ber
lijn zou zioh borg stellen vopr de betaling.
Het broodkaartenstelsel in Duitschland.
Volgens de „Korr. Norden" is de rege
ling der broodkaarten voor de keizerlijke
familie en hofhouding juist zoo als voor
particulieren.
Door eon koopvaarder beschoten. Van
Duitsche zijde wordt gemeld, dat volgens
een bij den Duitschen admiraalstaf ont-
FEUILLETON.
DE DUIKER.
,Maar niemand was ooit te weten geko
men, in welke haven hij zich inscheepte,
noch 'welke bemanning op h-et schip voer,
dat hem naar het onuitputtelijke eiland
'voerde.
John Slough had meermalen voorstel
en gehoord, die hem slecht in de ooren
Honken.
M'öp schaamde zioh niet hem te wijzen
de groote voordeelen, dié aan den
smokkelhandel verbonden zijn, vooral
wanneer die met roof gepaard, ging.
oude man had zijn meester niet
wurmen verbergen, welke kwade geruch-
«ner over Diego liepen.
..Langzamerhand kwam de oude vrees
Robert weer tot ontwaken.
Hij dacht er weder aan gebruik te ma-
i van het testament, dat op zulk eene
["'j«onder® wijze in zijn handen was ge-
ikomen, en hij sprak bij zich zelven, dat
oog.an.blik v gekomen was cm een be
slissing te nemen.
..Gedurende den zomer bewoonde Mary
niet Diego en Morgan een buitenhuis, aan
^ajJXe gelegen; hij Saint-Ouen.
..Bijna iaderen dag liet zij zich per rij-
wg naar Parijs brengen en bracht clan
•et?nige uren door bij Robert en Eilen.
..Op een zekeren avond van Augustus
ct z'j Hen tegen negen uur om naar
dal i?Ue" *eruS 1-9 koeren, in een rijtuig
bestuurd werd door een Moor, dien
organ van een zijner reizen." had mede
gebracht.
„Mary was lang bij haar broer en zus
ter gebleven, en nog nimmer had zij zich
zoo opgeruimd getoond.
„Ellen had Mary naar gewoonte
les gegeven in het Fransch, welke
taal de arme vrouw tamelijk goed sprak
doch gebrekkig schreef.
„Die lessen schenen haar aangenaam te
zijn en belang in te boezemen, en dien dag
sprak zij voortdurend van de vriendelijk
heid van haar echtgenoot, die haar dage
lijks geheele bladzijden dicteerde.
„Den volgenden dag, toen Robert op zijn
kantoor zat, waar hij overdag gewoonlijk
verblijf hield, was hij zeer verwonderd
daar een brief te ontvangen van Diego. Een
knecht van Diego had hem den brief per
rijtuig gebracht en zeide, dat er spoed bij
was.
„Beste Robert", zoo schreef Diego, „ge-,
durende haar terugkomst naar Saint-Ouen
is Mary gisterenavond uit het rijtuig ge
stapt op den weg, welke langs de Seine
loopt op ongeveer een mijl afstands onzer
woning.
Zij gelastte den koetsier alleen naar huis
te gaan, daar zij te voet den weg verder
wilde afleggen.
„Ik was naar Parjjs gegaan, en toen ik
tegen twaalf uur middernacht thuis kwam
was zij er nog niet.
„Dadelijk ben ik uitgegaan om haar op
te sporen, en ik en mijne bedienden hebben
den nacht doorgebracht met in alle richtin
gen te loopen.
„Tot nog toe heeft mij niemand eenige
aanwijzing kunnen doen.
„Ik zou u niet met het gebeurde in ken
nis gesteld hebben, om u misschien voor
barige ongerustheid te besparen; maar ik
heb juist-een schrijven ontdekt, dat rnij het
ergste doet vermoeden. Kom, bid ik u, zon
der een oogenblik tijds te verliezen."
„Deze brief deed Robert zeer ontstellen,
en hij haastte zich in het rijtuig plaats te
nemen.
„Toen hij te Saint-Ouen kwam, werd hij
door Morgan ontvangen, wiens gelaat zulk
een buitensporig verdriet uitdrukte, dat
dit onmogelijk oprecht gemeend kon zijn.
„Robert wilde hem ondervragen, maar
hij antwoordde nauwelijks en bracht hem
tot zijn neef. Diego zat met het hoofd in de
handen, in de treurigste houding. Hij reikte
Robert zwijgend de hand en toonde hem
een papier, dat op tafel lag.
„Het. was een groot blad, gelijk aan dat,
waarvan Mary zich bij haar lessen be
diende.
„Robert las er deze woorden, die waar
lijk .geschreven waren in het schrift van
zijn schoonzuster
„Ik vraag God vergiffenis, dat jk mij het
leven beneem.
„Men zal mijn lijk in de Seine vinden.
„Ik wil begraven worden in het witte
kleed, dat ik droeg op den dag van mijn
huwelijk.
„De bliksem zou Robert niet meer heb
ben kunnen treffen.
„Mary, die hij den vorigen dag zoo vroo-
lijk verlaten had, zoo gelukkig, Mary, kon
die van den dood eprekenl Was dat aan
nemelijk? Was dat mogelijk?
„En toch.... het was haar schrift....
„Hierin kon Robert zioh niet vergissen:
hij had haar 9chrift zoo menigmaal ge
zien, wanneer Ellen haar.Fransche zinnen
dicteerde, .waarvan da'arme vrouw sooq
dikwijls den zin niet begreep.
„De stem van zijn schoonbroeder riep
hem tot zich zelven.
„Sinds gisteren", zoo sprak Dieigo be
droefd, „hebben wij .gezocht, de rivier is
afgewacht... En niets.... niets!"
„Maar dat is onmogelijk!" riep Robert
uit. „Mary kan zich niet gedood hebben!...
Waarom zou zij hebben willen sterven? Ge
moet iemand naar Parijs zenden... de po
litie kennis geven... ik weet niet..."
„Diego schudde het hoofd en hernam:
„Ik heb niet tot dit oogenblik gewacht
om hiertoe mijn toevlucht te nemen. De
politie is gewaarschuwd... Zij heeft niets
gevonden."
„En. weder verzonk hij in gepeins.
„Plotseling schoot Robert iets in den
geest.
„Misschien was Mary wel in een gril
weder naar Montmartre teruggekeerd en
wachtte zij daar, uit vrees voor den toorn
van haar echtgenoot, op haar schoon
broeder.
„Aanstonds stapte Robert in het rijtuig
en zeide tot den koetsier hem zoo spoedig
mogelijk naar Parijs te brengen.
„Ddego liet hem vertrekken, zonder te
trachten hem deze laatste hoop te ontne
men; maar.men kon gemakkelijk op zijn
gelaat lezen, dat hij die hoop niet deelde.
„Om er zelf aan te gelooven, zou Robert
dien noodlottigen brief hebben moeten ver
geten, maar hij had zijn hoofd nog niet
verloren, en hij dacht er aan, wat Ellen
wel zou zeggen.
„Toen hij zijn woning genaderd was,
meende hij Mary te zien zitten aan de zij
de van Ellen op het terras. Doch deze be-
driegeüjke meening duurde niet Lang.
„Ellen was alleen.
„Toen zij zag,.hoe ontdaan en bleek haar
echtgenoot er uitzag, was haar eerste uit
roep voor haar zoon:
„In 's hemelsnaam, wat is er met Georg
„En toen Robert haar met een gebaar
geruststelde, richtte hij zich op. Daar plond
zij recht en onbewegelijk als een beeld.
„Met Mary dan?" vroeg zij.
„Alle hoop van Robert was vernietigd,
en hij was zoo ontroerd, dat hij bijna rulet
kon spreken.
„Zij luisterde zonder een woord te zfg-
gen; dan viel zij op de knieën en bad.
„Toen zij weder opstond, waren baar
oogen niet meer bevochtigd door tranen.
„Mijn zuster is dood", sprak zij, „en wij
hadden haar kunnen redden. God vergeve
het ons! Ik heb Hem gesmeekt ons niet in
ons kind te straffen."
„Robert kon niet de beteékenis dezer
woorden begrijpen, hij omhelsde haar en
weende, toen de Moor van Morgan ver
scheen.
„Die man was te paard gekomen.
„Alle onzekerheid had opgehouden t5e
bestaan.
„Een half uur nadat Robert Saint Ouen
verlaten had. was het lichaam van de
arme Mary uit de Seine opgehaald.
„Diego verzocht zijn schoonbroeder te
rug te komen, zonder een oogenblik te
verliezen.
„Robert maakte zich reeds gereed den
Moor te volgen, toen Ellen hem bij- den
arm vasthield en met kracht sprak
„Blijf hier en zend dien man heem."
(Wordt vervolgd.)
