MAANDAG 22 FEBRUARI. 1915. BUITENLAND. De Oorlog. BINNENLAND. Ö0 JAARGANG. No. 1631 e £^icbeke0ou^ant BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN. - Interc. Telefoon 935, Postbus 6. ju blad verschijnt elken dag, uitgezonderd zon- en feestdagen D(ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekerinlJ en het GEÏLLUSTREERD 2 O JDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze ajaiiten II oent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent ingezonden mededeelingen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. BIJ contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent. Het Engelsche stoomschip Cambank Is getorpedeerd door een Duitsche duik boot Een Engelsch koienschip is d oor een Duitsche duikboot in den grond ge boord, eveneens een Engelsch militair transportschip. Een Noorsch schip is op een mijn geloopen en gezonken. De Nowoja Wremja meldt, dat de Japansche ministerraad zou hebben besloten tot een ultimatum aan China. De handelsoorlog op zee. De handeisoorlog ter zee is begonnen! liit Liverpool wordt gemeld: Het stoom schip Cambank, uit Cardiff, op weg naar Liverpool, werd zonder voorafgaande waarschuwing getorpedeerd op de hoog te van Anglesea, door een Duitsche duik boot. Drie kop van de bemanning werden gedood bij de ontploffing, twee verdron ken bij het springen in een boot, de overi gen werden gered. Volgens een Lloyd's bericht, zijn de En gelsche stoomschepen „Hemisphere", „liighlandbrae" en „Potaro", het Noor- sche zeilschip „Semantha" en het Engel sche schip „Wilfrid", naar men vermoedt, door de „Karlsruhe" tot zinken gebracht. De geheele bemanning en 51 passagiers van de „Highland Brae" werden gisteren te Buenos Ayres aan land gezet. Uit Buenos Ayres seint men: De Duit sche boot „Holget" is met de passagiers en de bemanningen van de Engelsche stoomschepen „Highland Brae", Potaro", „Hemisphere" en de zeilschepen „Wilfrid" en „Semanthadie door de „Kronprinz Wilhelm" tot zinken zijn gebracht, aange komen. De „Holger" kon niet binnen 24 uur ver trekken, en werd geïnterneerd. Zaterdagmiddag te 5 uur hield een Duitsche onderzeeër een Engelsch kolen- schip aan in de Iersche Zee. Het liet de- bemanning vijf minuten tijd om in de booten te gaan en boorde het schip daar na in den grond: De „Homburger Nach rich tien" verneemt uit Stockholm: E«n Engelsch militair transport van 2000 man werd met heit transportschip, dat hen overbracht, in het Kanaal tot zinken gebracht. „Göteborg Af- tonbladet", dat di-t bericht ontving, staat in voor de betrouwbaarheid van zijn bron. Het Noorsche stoomschip Bjoeska met kolen o-nderweg van Leith naar Nakskow is in de Langel andbelt op een mijn gestoo- ten en -gezonken. De bemanning is gered. Op het Noorsche stoomschip „Postad" ontstond muiterij, toen het schip zou ver trekken. De „Veree.nigde Stoomvaartmaatschap pij" kon gisteren ten gevolge van de wei gering dcc bemanningen om in zee te gaan' Vijf schepen niet naar-Engeland later ver trekken en riep daarom de -hulp der politie jn. Op do vraag der politie, waarom zij •niet wilden varen, antwoordden de man nen, dat zij wegens het blokkade-gevaar niet durfden. Verdere onderhandelingen leidden tot geen resultaat. De maatschap pij slaagde er evenmin in nieuwe beman ningen te krijgem. Te Frederikshaven verklaarden de sto kers van hot aan dezelfde maatschappij toeboh-oorende stoomschip „Knuthenberg dat zij, al werd hun nog zoo'n hoog loon beloofd, toch niet zouden varen. De po litie kon niets uitrichten en het schip moest eveneens blijven liggen. Van het Westelijk Oorlogs terrein. Het Fransche communiqué van Zaterdag luidt: In België werd over het geheele front tot en met Reims kanon- en geweer vuur gehoord. In Champagne sloegen wij verscheidene tegenaanvallen af en maakten wij nieuwe vorderingen ten Noorden van Perthes door ■een bosch te bezetten, dat de vijand ge weldig versterkt had. Te Eparges, ten Zuiden van Verdun, ondernamen wij, na een zesden tegenaan val afgeslagen te hebben een niéuwen aanval, waardoor wij de reeds verkregen voordeelen konden vergrooten en uitbrei den. Wij veroverden drie mitrailleuses en twee bommenwerpers, terwijl wij 300 ge vangenen maakten, onder wie meerdere officieren. In de door ons te Xon veroverde posities ■vonden wij dooden van vijf verschillende regimenten: Uit het Duitsche hoofdkwartier wordt over de operaties op het Westelijk oor- logstooneel het volgende gemeld: Bij Nieuwpoort liep een vijandelijk schip, waarschijnlijk een mijnenvisscher op een mijn en'zonk. Vijandelijke torpedobooten verdwenen tóen zij beschoten werden. Op den weg van Ghaluvelt naar Yperen, alsmede aan het kanaal ten Zuid-Oosten van Yperen namen wij een vijandelijke loopgraaf. Eenige gevangenen werden daarbij gemaakt. In Champagne heersohte gisteren na de zware gevechten van den vorigen dag be trekkelijk rust.. Bij Comb res werden drie met sterke troepenmachten ondernomen aanvallen met zware verliezen voor den vijand afge slagen. Wij maakten twee Franscheoffi cieren en 125 mansohappen gevangen. In d-e Vogezen heeft onze aanval verde re vorderingen gemaakt. In de streek ten Zuid-Óosten *van Sul- zern namen wij Honrodberg, de hoogte bij Honrod en de hoeven Bretzel en Wi- denbhal. Van het Oostelijk Oorlogs terrein. Het Russ. staf-communiqué van den 19en luidt: Op den rechteroever van de Bobr on de Narew is de strijd begonnen in de streek van Ossowiec, en op de we gen naar Lomza, Ostrolenka, Prasnysch en Plonsk. De hier geleverde gevechten dTagen hat karakter van tegenaanvallen. Op den linkeroever van de Weichsel sloegen wij zwakke vijandelijke aanvallen af langs den benedenloop van de Bsura, nabij WAtkowize, ten Zuiden van Rawa, nabij Mroczkowize, langs de Boven-Weich- sel, langs de Nida en bij Bochinec. Bij Jabni 9loegen wij het offensief van een Duitsch-Oostenrijk-Hongaarsche troe penmacht af. In de Karpathen sloegen wij de hard nekkige aanvallen nabij Jassionki, Sztrop- ko en Mezo Laborcz af. De Duitsche aan vallen tusschen Tucha en Wyszkow ken merkten zich. door buitengewone hardnek kigheid. De hoogten ten Noord-Westen van Se- neczuw, welke door den vijand genomen waren, werden door een' welgeslaagden bajonet-aanval heroverd. In de.streek van Klausse rukten wij al strijdende vooruit. Rond Przemysl hebben wij gemakkelijk twee aanvallen der bezetting met zware verliezen voor den vijand teruggeslagen. Het Oostenrijksche stafcommuniqué van Zaterdag luidt: In Polen en West-Galicië is de toestand over het algemeen onver anderd. De dag van gisteren verliep rus tiger. Bij de gevechten op het Karpatenfront van Dukla tot Wyszkow bobben wij we derom verschillendeRussische aanvallen onder zware verliezen voor den vijand af geslagen, en maakten wij 750 gevangenen. De operaties ten Zuiden van de Dnjester maken verderen voortgang. In Boekowina heerscht rust. De vijandelijkheden van Turkije. De correspondent van het Milli-bureau voor het Dardanellen-gebied meldt over het bombardement der Dardanellenforten: De vijandelijke vloot, bestaande uit vier En gelsche en vier Fransche schepen, opende den 19en Februari des morgens om half negen, op een afstand van 10 K.M. het vuur met kanonnen van zwaar kaliber. Niettegenstaande den hagèl der granaten beantwoordden de Turks Te artilleristen het vuur niet, doch -wachuen tot de vijand naderbij gekomeh was. Het' Engelsch-Fransche eskader -naderde de kust in de-meening, dat de forten tot zwijgen gebracht waren. Eerst op dit oogenblik opende de Ottö- maansché artillerie het vuur. Van de 18 schoten, die gelost werden, waren er vier mis, en 14 treffers. Het admiraalschip kreeg ernstige averij en werd door de torpedobooten, welke het dadelijk omsingelden, uit de vuurlinie ge sleept. Twee andere vijandelijke schepen werden buiten gevecht gesteld en trokken zich terug. Na vei-spilling van 600 granaten moest de vijandelijke vloot, waarvan drie schepen bijna geheel onbruikbaar gemaakt waren, zich verwijderen. De bekwaamheid en vastberadenheid der Ottomaansche artilleristen zijn, zooals hier weer gebleken is, boven allen lof verheven. Het telegram besluit met de bemerking, dat de Dardanellen, welke door zulke leeu wen verdedigd worden, door geen enkelen vijand ooit kan geforceerd worden. Een ultimatum van Japan aan China? Uit Petrograd wordt aan de te Kopenha gen verschijnende bladen gemeld, dat de „Nowoje Wremja" uit Tokio een telegram ontving, meldende dat de Japansche minis terraad onder voorzitterschap van den Mi kado besloten heeft een ultimatum aan China te overhandigen. De „Rjetsj"' schrijft over het Chineesch- Japansche conflict: Wat men voor een ca nard had kunnen houden bleek een feit. Het uitgebreide programma, dat in de ver klaring van de regeering te Tokio is opge nomen, verandert de politieke onafhanke lijkheid van China in een fictie. Het is van beteekenis, dat de Ver. Staten de mo nopoliseering van de geheele Chineesche markt niet kunnen toelaten. Wanneer de Japansche regeering toch vast besloten is de verwezenlijking van haar eischen door te zetten is zij blijkbaar bereid het te laten aankomen op een conflict met de Ver. Sta ten, dat op belangrijke wijze het wereld conflict compliceert. De „Wilhelmina". In ibet antwoord van Engeland aan de Vereenigde Staten -in zake de „Wilhelmi na", dait thans gepubliceerd is, wordt ver klaard: „Het Duitsche besluit betreffende de 'levensmiddelen was slechts een der re denen, die er itoe geleid hebben het schip voor P-rij-zenhof te brengen. De regeering vernam sindsdien, dat het besluit herroepen is voor zoover de invoe ren betreft, blijkbaar met het doel het op treden. tegen de „Wilhelmina" te bemoei lijken. Het antwoord somt dan verder op de door Duitschland gepleegde inbreuken op de internationale gebruiken door het be schieten van open kuststeden, het werpen van bommen uit luchtschepen op onverde digde dorpen en het in bosl-agnemen of in den grond boren van neutrale schepen met graan of andere ladingen conditionneele contrabande, bestemd voor Dublin, Bel fast en open havens aan de oostkust, op deze wijze -deze havens behandelend als versterkte plaatsen of basis voor opera ties. A fortiori moet Engeland dus het recht hebben Hamburg, welks 'haven gedeelte lijk beschermd is door forten aan dén mond van de Elbe, te beschouwen als een 'versterkte stad en een basis voor'opera'-' ties. Duitschland heeft dus door zijn optre den getoond geen onderscheid te maken tusschen de burgerbevolking en de com battanten. Groot-Brltannie heeft zich lang onthouden van het nemen van de vergel dingsmaatregelen, waartoe het recht had, maar het is onredelijk van Engeland en zijn bondgenooten te verwachten, dat zij zich tot hun groot nadeel voortdurend zullen blijven houden aan regelen en be ginsel-eb, wier juistheid zij erkennen, van- neer zij van beide zijden in acht worden genomen, maar die openlijk door hunne vijanden veronachtzaamd worden. Mocht Groot-Br-ittannië zich dus later genoodzaakt zien Levensmiddel en tot abso lute contrabande te verklaren of andere maatregelen tegen den Duitschen handel te nemen, dan verwacht het vol vertrou wen, dat de neutralen dit optreden niet zullen wraken door een beroep op het in ternationaal recht, zoolang zij Duitsch land niet kunnen noodzaken een wijze an oorlogvoering -op te geven, die strijdig is met wet en menschelijkheid." Verschillende Oorlogs berichten. Het doel van den oorlog. De Verein deutscher Eisen- und Stahl-industrrellen, de groote organisatie der fabrikanten in wat de Duitschers de „schwere" industrie noemen, heeft het volgende besluit geno men: Bij een zegevierend einde van den oorlog, welke de Duitsche ijzerindustrie vol ver trouwen verwacht, mag slechts een vrede wordefl gesloten, die in den geheelen om vang in overeenstemming is met do onme telijke offers, die Duitschlands volk tijdens den oorlog heeft gebracht en nog dagelijks brengt. Met dit doel mogen: 1. De vredesonderhandelingen niet alleen aan de diplomaten worden overgelaten. 2. Moet de vrede een vermeerdering bren gen van Duitschlands macht ter zee en een uitbreiding van het vestigingsgebied voor Duitsche kolonisten. 3. Moeten ten aanzien van de organisa tie van het tolwezen in een vergroot Duitschland de vertegenwoordigingen der Duitsche nijvere standen in ruime mate worden gehoord. Opeenhooping van levend, vee. Do „Académie des Sciences" heeft bezwaren geopperd tegen de groote veekampen, die nabij Parijs met het oog op een belegering zijn ingericht, zoowel wegens de moeilijk heid om de dieren van voedsel te voorzien, als wegens het gevaar voor veeziekten. In 1870 hebben deze op vreeselijke wijze ge woed. Daarom wordt bevroren vleesch aan bevolen. De melkverzorging geschiedt on der leiding van prof. Pinard. De melk van 2000 koeien wordt tegelijkertijd gepasteuri seerd. Het Ned. Tijdschr. v. Ceneesk. ontleent deze mededeelingen aan de „Deutsche med. Wochenschr." De Duitsche luchtvloot. De „Morning Post" ontvangt uit Bern het bericht, dat Duitschland druk bezig is met den bouw van vliegtuigen. In alle vliegkampen langs den Rijn oefenen zich duizenden jonge Duitschers als bestuurder of mecanicien. Het is de eerzucht van Duitschland, dat zijn luchtvloot die der bondgenooten verre zal overtreffen. Ook een plan. De correspondent te Ko penhagen van de „Daily Telegraph" maakt melding van een merkwaardig plan, geop perd om in Duitschland de dreigende schaarschte aan voedsel minder nijpend te maken. Het plan beoogt, dat vijf millioen vermogende Duitschers zich als toeristen naar het buitenland zullen begeven drie millioen naar Scandinavië, een millioen naar Nederland, een millioen naar Zwit serland. Het is een plan als een ander! Nederland en de Oorlog. Bij de Tweede Kamer is than9 ingekomen het voorstel der Regeering tot vaststelling van bepalingen betreffende de verzekering van schepelingen en hun nagelaten betrek kingen tegen geldelijke gevolgen van onge vallen op zee tengevolge van den oorlog. FEUILLETON. DE DUIKER. SS) „Hij had geen moeite Ellen er tob te be wegen hun leven, van dat van Diego te 6cheiden. ..Hij kocht op het hoogste punt van Montmartre een paviljoen te midden van e&n grooten tuin, met eeuwenoude hoornen begroeid. Daar kon men genieten van een zuiyere lucht en van een prachtig verge zicht. „Het was een buitenhuis in Parijs, en de twee eehtgenooten hadden er nog het voordeel, niet ver verwijderd te zijn van Mary. - ..John Slough, die nimmer de woning te Potit Boulogne had willen bewonen nam met vreugde eeh kamer in bezit van het nieuwe verblijf en nam op zich de wo ning eenvoudig, doch geriefelijk ih te richten. „Hij liet uit Engeland vertrouwde t-ienstboden komen, en een weinig tijd la ter nam het huishouden bezit der woning. ..He scheiding ging zonder moeilijkhe den gepaard, en Robert meende zelfs, dat z!l voldeed aan een geheimen wensch van Zl.m sbhoonbroedej*. „Diego leefde toen volop in dat nieuwe os laan, dat hem geen gel-égênheid liet, Z1JQ geest tot iets nuttigs aan te wenden. L'!ï j t'?rug>?etrokken leven, dat Robert A 'fa6 KIlS'; zhn vrouw in een hoek van at deftig verblijf, was hem bijna een ver- 011 door te vertrekken lioten zij hem de honden vrij. -.Daargelaten dit verschil van smaak had Robert zich-niet te beklagen noch over zijn schoonbroeder noch over diens com. „Hij meende, dat Morgan zeer rijk was en dat hij rijkelijk bijdroeg tot de uitga ven, welke Diego, Mary en Morgan maak ten; dus ook op dit punt was hij niet zeer ongerust. „In hun eenvoudige woning te Mont» martre was het leven van Robert en Ellen geheel andera. „Robert behartigde de zaken, waaraan hij zich gewijd had, met allen ijver, <n de beste uitslag was dan ook zijn belooning. „De jonge echtgenooten leefden zoer kalm en werden hoe langer hoe rijker, of schoon zij het niet noodig hadden. „Zij ontvingen weinig bezoek: slechts eenige ingenieurs en industrieelen. „Mary was gewoon eiken dag eenige uren bij baar zuster door te brengén. „Ellen en Robert dankten God, die hun zulk een gelukkig leven geschonken had; maar hun vreugde, hun trots, was bun zoon, hun George, die reeds op den leeftijd gokomen was, waarop hij eenige woorden, kon stamelen. „Ieder jaar maakten zij een reis naar Whitest able, en het was een feest voor hen, wanneer zij d-e goede lieden terug zagen, die aan Disney hun kalnxen ouden dag te danken hadden. „Dat geluk, het volimaakste, dat de mensch op deze wereld kan smaken, zou als een droom vervliegen. „Het rampzalige uur naderde, en nieu we gebeurtenissen zouden het leven van den ongelukkigen Robert verstoren." Bij het spreken van deze voorden, die het verhaal- aankondigden .van nog droe viger gebeurtenissen, verzwakte de stem van den aalmoezenier, en hij scheen uit geput. De president van de rechtbank noodigde hem uit, eenige rust te nemen en kondigde aan, dat de zitting voor een uur geschorst zou worden. De zaai der rechtbank bood toen het vreemdste schouwspel. Een nieuwsgierig luisterende menigte had aan de lippen van den priester gehan gen, en de nieuwsgierigheid had plaats gemaakt, voor een diepe ontroering, die het hof en de gezworenen gewonnen had. De beschuldigde, die gebogen op zijn bank zat, beefde somtijds bij de woorden, door den priester gesproken, en als hij de oogen oploeg tot zijn edelen verdediger, zag men groote tranen over zijn verma gerde wangen rollen. De jonge advocaten, die waren aange- oogen opsloeg tot zijn edelen verdediger, luisterden naar het eenvoudig verhaal met zichtbare belangstelling en verwonderden zich over des priesters welsprekendheid, die, alle gemaaktheid minachtend, de har ten trof. Opdat niets zou ontbreken aan de vreemdheid van dit tafreel, zaten daar nog immer de Arabieren geheel in strijd met dat roerend tooneel. Stom, onbewegelijk en somber, het cog gevestigd op den president, wiens macht zij bij instinct erkenden, wachtten de twee zonen der woestijn hun lot af met onbe grijpelijke kaLmte. Maar hij, die door aller blikken gezocht werd, was de edelmoedige abbé Guérin, die om een ongelukkige te redden at zijn kracht ten beste gaf, gelijk hij. vroeger zijn bloed had veil gehad voor de verdedi ging dea geloofs. Nauwelijks had hij opgehouden met spreken, nauwelijks was hij gaan zitten, bleek, afgemat, of reeds ging er een voor gevoel door aller geest. Had de priester, die daar zoo gesproken had, ook niet zijn deel gehad in het lijden van. Robert? Zou bij niet spoedig ook de rampspoeden zijner eigen jonge jaren gaan verhalen? Ongeduldig en zenuwachtig als zij wa ren, wisselden de toehoorders nauwelijks eenige woorden op gedempt-en toon. De menigte sprak niet, handelde niet zij wachtte. Toen na' anderhalf uur rust de deur waarder aankondigde, dat de zitting we der was begonnen, liep een electrische huivering door de geheele zaal. Bleek, maar standvastig als een man, die een smartelijken plicht gaat vervullen, stond de aalmoezenier op, en zijn ernstige stem klonk weder te midden van het vol- maakste stilzwijgen. „liet geluk heeft geen geschiedenis, en te verhalen van de gelukkige dagen, wel ke Robert sleet in dat huis, waarin bij zijn l-even had overgebracht, zou niet van veel gewicht zijn in deze geschied» nis. „Vijftien jaren waren verloopen sedert den geheimzinnigen dood van Thomas Disniey, en groote veranderingen waren gekomen in de woning van Petit Boulogne. „Morgan woonde er nog slechts af en toe. ,,IIij vertrox elk jaar en kvrarn dan niet dan na oen maand of acht terug. „Hij. was verplicht, zeide hij, om'toe zicht te lïoudén over het delven van goud op het geheimzinnige eiland, dat hij ont dekt had voor zich zalven alleen, en zijn tochten schenen niet zonder vrucht te zijn, want zijn terugkomst ging altijd vergezeld van weelderige uitgavan. „Diego was hot middelpunt geworden van een troep lieden, die eon weelderig leven Laidden. Het waren bijna allen vreemdelingen, die Parijs verbaasd deden 9taan over hun zonderlinge gewoonten. „Wat Mary betreft, zij genoot immer de volmaakste vrijheid en bleef voortdu rend haar zuster bezoeken. „Zij sprak weinig over haar gemoeds stemming; maar niets deed vermoeden, dat zij ongelukkig kon zijn. Het wereld- scbe leven, dat zij verplicht waA te leiden, hield haar te veel bezig, dan dat zij tijd zou hebben na te denken. „Robert had bijna geheel den omgang mot Diego verbroken; maar meer dan eens had hij vreemde geruchten gehoord om trent zijn schoonbroeder. „Do openbare meening wa-s niet vleiend voor Diego en Morga-n werd zeer gewan< trouwd. „Vele menschen meenden, dat hij zijn; rijkdom nu juist niet op eerlijke manier had verkregen. Zij hielden de goudmijn slechts voor oen verzinsel. „Men had bemerkt, dat hij slechts af en toe rijk was. Zijn uitgaven verminderden allengs, en dan verdween hij gedurende eenige maanden om weder rijk to voor schijn te komen. {Wordt vervolgd.}

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 1