DONDERDAG
18
FEBRUARI.
I9I5.
BUITENLAND.
De Oorlog.
DE DUIKER.
JAARGANG.
No. 1628
3)e £cld^oke©ou4(Mit
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
DeABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
t GEÏLLUSTREERD ZO JDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
enten II cent per week, fl.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/» cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeellngen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. BIJ contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, Iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
De student en de gods
dienst.
jver bovenstaand onderwerp heeft prof.
H. Y. Groenewegen een rede gehou-
voor de Vrijzinnig-Christelijke Stu-
tenvereeniging. Spr. klaagde er over,
,1de tijd achter ons ligt, waarin „men
jemeen overtuigd was in den godsdienst
'hoog9te waarheid, de hoogste gemoeds-
rarir.gen en de hoogste levensbeginse-
te bezitten," waarin voor professoren
studenten „belangstelling in geloof,
rk en godsdienst een van zelf sprekende
ch hunner hoogere beschaving was",
artögenover stelde spreker den huidi-
ii toestand, waarin „vele zoogenaamd
•lzijdig ontwikkelden niet eens gods-
mstonderwijs hebben genoten, waarin
>n zich niet schaamt voor verregaande
(undeop godsdienstig gebied, al is men
nstaand leeraar, advocaat, journalist,
leesheer."
bit deze woorden valt wat te leeren
c voor sommigen onder ons, Katholie-
loont ge het, dat spreker allen, die on-
zijn op godsdienstig gebied „z o o-
n a a m d veelzijdig ontwikkelden
imt"? En zijn er, ook onder de onzen,
niet al te veel, die zich bijna dubbel
iwen van eerbied voor hen, die het air
memen over alles te kunnen meepra-
behalve over den godsdienst? Leeren
van den professor deze menschan op
juiste waarde te schatten, het zijn
ii echte, maar zoogenaamde ge-
den. Hun „wijsheid" is voos en hol en
jeblazen, zonder pit of merg, zonder
jgegraat of spieren.
ferder in zijn rede zegt de spreker „De
nataande geestelijke leidslieden van ons
(blijven in hun studie jaren vaak „als
ideren, bewogen door iederen wind van
ring", (een even bedroevende als juiste
ischetsing der waarheid!). „Aan dien
.stand behoort een einde te komen"
pt de professor ten slotte uit. En wie
het daarin niet met hem eens zijn!
laar hoe? Dat is de groote vraag,
larop de spreker niet het eenig-juiste
twoord gaf. En dat kon hij ook bezwaar
voor oen zich vrijzinnig noemende
reeniging. Want juist met de z.g. vrij-
migheid moet worden gebroken. Niet
rede is souverein, doch de openbaring
ids. Zoolang een aanstaand of een zijn
idies reeds voltooid hebbend „leeraar,
vocaat, journalist, geneesheer" niet
derig zijn hoofd weet te buigen voor de
upenbaarde waarheid, zoolang zal hij.
danks zijn „zoogenaamd" veelzijdige ont-
kkeling, blijven als een kind „bewo-
n door iederen wind van leering".
de spreker eens deze logisch-nood-
ce conclusie weten te trekken!
Het Duitsche antwoord aan Amerika,
aake de Duitsche waarschuwing. Op
it Westelijk oorlogsterrein zetten de
ranschen en Engelschen hun aanvallen
met hardnekkigheid voort, vooral in
Champagne. In de Argonnen blijven de
Duitschers aanvallen. In het Oosten
achtervolgen de Duitschers de geslagen
Russen.
18 Februari.
Met gespannen angst heeft het met den
oorlog meelevende publiek reeds dagen
lang uitgezien naar den lBden Februari,
den dag, waarop Duitschland de Noord
zee als oorlogsterrein zal gaan beschou
wen.
Nd et ifat juist op dezen dag de groote
ontgoocheling reeds komen zal, doch zeer
waarschijnlijk zullen we toch, eer de week
ten einde loopt, op de hoogte zijn van wat
ons te wachten staat.
Het was op 3 November j.l., dat Enge
land over den grooten plas van de Noord
zee beschikte alsof het zijn eigendom was.
Bij beschikking van de admiraliteit werd
de Noordzee, „wegens het leggen van mij
nen door de Duitschers onder onzijdige
vlag op de handelswegen" verklaard tot
militair gebied.
Van den 5en November af zouden alle
schepen, die de lijn passeerden van de
Hebriden via de Faroër naar IJsland, dit
slechts kunnen doen op eigen verantwoor
ding, behalve wanneer zij de instructies
der admiraliteit volgden. Zoodanige aan
wijzingen voor een veilige passage werden
ook aangeboden en later inderdaad ver
strekt aan schepen varende naar en van
de Oostzee, Denemarken en Nederland,
aan-welke schepen den raad werd gege
ven het nauw van Calais en het Kanaal
te volgen.
Drie maanden later eigende Duitsch
land zich op zijn beurt de Noordzee toe.
De wateren rondom geheel Groot-Brit-
tannië en Ierland met inbegrip van het
geheele Kanaal en het Nauw van Calais
werden nu ook door Duitschland tot oor
logsgebied verklaard.
Maar terwijl Engeland's bekendmaking
zich bepaalde tot een waarschuwing aan
de neutrale koopvaardijvaart, en een scort
van blokkade van Duitschland, gang het
Duitsche besluit veel verder, en is ten
slotte geworden een middending tusschen
een waarschuwing aan en een bedreiging
tegen de neutrale scheepvaart.
Tusschen deze twee deurwaarders-exploi-
ten tot inbeslagneming van de Noordzee
ligt Engeland's aansporing aan de koop
vaardijvloot der Geallieerden om zich des
noods te redden door het hijschen van een
neutrale vlag. Dit verklaart wellicht mede
haar meerdere scherpte en ook de onrede
lijke eisch, dat a"%> Engeland zijn koop
vaardijschepen aanspoort, tot varen^onder
valsche vlag, de neutralen, die daarvan
den last ondervinden, dan maar moeten
zorgen, dat het dit niet doet.
Hot groote argument van Duitschland
tegen de Engelsche blokkade blijft intus-
schen, dat het niet aangaat, een volk van
70 millioen zielen aan uithongering prijs
te geven.
In verband daarmede is het nu echter
merkwaardig, dat zoowel Churchill als
Lloyd George in het Engelsche Lagerhuis
urbi et orhi hebben verklaard, dat Enge
land nooit den invoer van levensmiddelen
heeft stopgezet, maar integendeel steeds
aan onzijdige schepen heeft toegestaan,
rechtstreeks met Duitsdie havens handel
te drijven, en den Duiitsohen invoer, mits
in neutrale schepen, onaangetast heeft la
ten passeeren.
Er loopen allerlei geruchten, die groote
dingen verwachten doen. Duitschland,
zoo verhaalt men, heeft in de zes maan
den die nu achter ons liggen, op reus
achtige schaal duikbooten zonder eind ge
bouwd. Men spreekt ervan, dat er reeds
een hondertal te water zouden zijn gela
ten, en dat dit duikbooten van groot kali
ber zouden wezen. Veelal schepen van
800 ton.
We hebben af te wachten wat komen zal.
Maar dit staat toch wel voor een ieder
vast, dat Tixpitz niet zulk een schrikaan
jagend plan zou gepubliceerd hebben, in
dien er niet een angstige verrassing te
komen stond.
Het is alleszins begrijpelijk, dat de Re
geeringen van alle neutrale Staten (de
onze niet alleen) protesteerden bij Enge
land èn Duitschland beide. Bij Engeland,
omdat het door zijn verklaring van 3 No
vember en door zijn bevorderen van vlag-
verwisseling, den contra-maatregel van
Duitschland uitlokte, en daardoor indi
rect de neutrale scheepvaart in gevaar
bracht. Bij Duitschland, omdat het optre
den van dien Staat tegen zijn doodvijand
meer rechtstreeks de neutrale koopvaardij
bedreigt.
Het gisterenavond aan den gezant der
Ver. Staten van Amerika te Berlijn, op
zijn mededeeling van 12 dezer overhan
digde antwoord luidt als volgt:
De Keizerlijke Duitsche Regeering heeft
de mededeeling van de Regeering der Ver-
eenigde Staten beoordeeld in denzelfden
geest van welwillendheid en vriendschap,
waarin deze mededeeling haar voorkomt
te zijn opgesteld. De Keizerlijke Duitsche
Regeering weet, dat zij met de'■Regeering
der Vereeniigde Staten daar.'u overeen
stemt, dat het voor beide landen in hooge
mate gewenscht is, om misverstanden te
voorkomen, die zich zouden kunnen voor
doen uit de door de Duitsche admiraliteit
aangekondigde maatregelen, en tevens om
hert, plaats hebben van gebeurtenissen te
vermijden, die de tusschen beide Regee
ringen tot dusver op zoo gelukkige wijze
bestaande vriendschappelijke betrekkin
gen zouden kunnen verstoren. De Duit
sche Regeering meent bij de Regeering
der Vereenigde Staten ten opzichte van
deze verzekering zooveel te meer op een
algeheel juist inzicht te mogen rekenen,
daar het door de Duitsche admiraliteit aan
gekondigde optreden, gelijk in de nota
van 4 dezer omstandig is uiteengezet, op
geen enkele wijze tegen den legitiemen
handel en de legitieme scheepvaart der
neutralen is gericht, maar alleen een ver-^
weermiddel is, waartoe Duitsohland's le
vensbelangen dwongen, tegen de met het
volkenrecht in strijd zijnde wijze, waarop
den oorlog ter zee door Engeland gevoerd
wordt, dat zich tot dusver daarbij door
geen enkel protest der neutralen op de,
vóór den aanvang van den oorlog alge
meen erkende rechtsgrondslagen, heeft
laten weerhouden.
Een draadloos telegram uit Berlijn aan
de „Associated Press" geeft de verklaring
weer door admiraal Behncke van het Ma
rine-departement afgelegd tot den Ame-
rikaansche marine-attaché Cherardi,
waarin hij zegt:
„Sedert de afsluiting van levensmidde
len tot een punt is gekomen, dat Duitsch
land niet langer voldoende voedsel heeft
om zijn bevolking te voeden, is het nood
zakelijk geworden voor Duitschland, om
door het uitoefenen van geweld, Engeland
er toe te brengen van tactiek te verande
ren.
Duitschland wenscht niet de ladingen
van Amerikaansche of andere onzijdige
schepen te benadeelen. Toch is het in
staat, waar zijn bestaan er van afhangt,
de eenige middelen toe te passen, die zijn
bestaan kunnen redden. Het moet en zal
van deze middelen gebruik maken."
Van het Westelijk Oorlogs
terrein.
Van het Westelijk oorlogstooneel wordt
gemeld Blijkbaar naar aanleiding van
onze groote successen in het Oosten, on
dernamen de Franschen en Engelschen
gisteren en in den afgeloopen nacht op ver
schillende plaatsen bijzonder hardnekkige
aanvallen.
De Engelschen verloren bij hun mis
lukte pogingen om hun op 14 dezer verloren
stellingen te heroveren, opnieuw 4 officie
ren en 170 man aan gevangenen.
Ten Noord-Oosten van Reims werden
vijandelijke aanvallen afgeslagen. Twee
officieren en 179 Fransche manschappen
vielen in onze handen.
Een bijzonder krachtige aanval richtte
zich tegen onze linies in Champagne en
leidde tot verschillende verbitterde ge
vechten van man tegen man. Afgezien van
een enkel klein gedeelte, waarin de vijand
binnendrong en het gevecht nog voort
duurt, werden de vijandelijke aanvallen
overal afgeslagen. Ongeveer 300 Franschen
werden gevangen genomen.
In de Argonnen zetten wij het offensief
voort, veroverden een verder deel van de
vijandelijke hoofdstelling en maakten 350
gevangenen, terwijl twee bergkanonnen en
zeven machinegeweren in onze handen
vielen.
Ook in het Bois du Prêtre (ten Noorden
van Toul) vallen kleine successen te mel
den, waarbij twee machinegeweren werden
genomen. Van de grens van het rijksland
Elzas-Lotharingen valt niets nieuws te
melden.
Het Fransche communiqué meldt
Ondanks de hevige kanonnade zijn de
Engelsche en Fransche vliegtuigen, die
bommen wierpen in de omstreken van
Gliistelles en Ostende, ongedeerd kunne
terugkeeren.
De Belgische artillerie vuurde met suc
ces op troepenverzamelingen, die dekking
gezocht hadden.
In Champagne werden tien vijandelijke
tegenaanvallen gedurende den afgeloopen
nacht afgeslagen.
In de Argonnen bij Fontaine aux Char
mes vernielden wij een blokhuis en een
honderdtal meters loopgraaf.
Wij sloegen een zeer hevigen aanval van
minstens 3 bataljons tusschen Four de Pa
ris en een heuvelrug ten Westen van Bnu-
reuilles, volkomen af, brachten den vijand
zware verliezen toe en maakten gevange
nen.
Meer naar het Oosten, in het bosch van
Alancourt, veroverden wij een 100-tal me
ters loopgraaf.
Van het Oostelijk Oorlogs
terrein.
Het oostelijk oorlogsterrein is nog altijd
vol verrassingen.
Nu wederom een groote overwinning der
Duitschers in Oost-Pruisen, roet 50,000 tot
60,000 gevangenen, een rijke buit van ka
nonnen, machinegeweren etc.
In de aan Rusland grenzende strook
van die provincie, waar dit nieuwe wapen
feit heeft plaats gehad, lagen in de steden
(waarvan Johannisburg de Zuidelijkste is)
Russische garnizoenen, die niet veel an
ders deden dan aan de Duitsche troepen,
welke de taak hadden hen tegen te houden,
en die evenmin talrijk waren, geregeld wat
werk te geven.
Het nieuwe plan om in den Noordelijk
sten hoek van de provincie Russische leger-
afdeelingen te concentreeren, om deze
langs den Noordkant van O.-Pruisen (met
vermijding van de gevaarlijke merenstreek)
naar het Westen te doen voortdringen,
vergrootte het getal Russische strijdkrach
ten daar in het Noorden niet onbelangrijk.
Doch niet dóór heeft de nieuwe débftcle
der Russen plaats gehad, maar weder in
de buurt der Masurische meren.
De overgebleven Russen zijn nu op Sa-
walki teruggetrokken, en het zal belang
wekkend zijn, na te gaan, hoe dikwijls dat
voortrukken van een uit verscheidene divi
sies bestaand Russisch leger, gevolgd door
een geheele of gedeeltelijke vernietiging,
zich in dezelfde streek nog herhalen zal.
De financiën der geallieerden.
Minister Lloyd George heeft in het Engel
sche Lagerhuis een rede gehouden, naar
aanleiding van een to Parijs door de Ver
bondenen gehouden financieelo conferen
tie. De heer Lloyd George wees er op,
dat deze oorlog de kostbaarste was, zoowéT
wat materiaal, wat menschen en wat gelé
betreft, en zooals we reeds zeiden, de mi
nister schatte, dat aan het einde van dit
janr de geallieerden zeker wel crtg'vfer een
2000 millioen p.st., dus vier en twintig dui
zend millioen gulden, zouden hebben uitga
geven. Het Britsche Rijk zou daarvan we'
het meest uitgeven, misschien wel 100 k 150
millioen moer dan de andere beide groote
bondgenooten. De groote marine, liet nieu
we leger, uit alle deelen van het wereldrijk
bijeengebracht, de vrijgevige schadeloos
stellingen, kosten veel. Maar, verklaarde
de minister verder, wat deze kosten betreft,
Britannië en Frankrijk zijn twee van de
rijkste landen ter wereld. Zij zijn de ban
kiers van de wereld. Wij zouden de ooriogs-
uitgaven vijf jaar lang kunnen bestrijden
uit de opbrengst van onze buitenlands ge
dane beleggingen. Frankrijk kan dat op
gelijke wijze wel twee of drie jaren doen.
En beide landen zouden dan nog wel wat
overhouden om aan andere bondgenooten
voor te schieten.
Rusland is jn andere positie. Het is mis
schien het rijkste land, wat natuurlijke
hulpbronnen betreft, maar het beschikt niet
over voldoend kapitaal, het heeft thans
moeilijkheden bij den export en heeft dus
voor betalingen in het buitenland met
moeilijkheden te kampen. De kleinere in den
FEUILLETON.
.De eerste maal was de man, indien het
man was geweest, in de richting van
zee gegaan; den tweeden keer ging hij
®ist landwaarts in.
vreemd zij ook was, deze getuige-
scheen de aandacht te verdienen, en de
srder was meermalen ondervraagd, maar
Ion niets meer voegen bij hetgeen hij
*Is gezegd had.
..Er werd daarenboven algemeen ge-
ofd, dat 's mans hoofd niet goed in orde
'33. Hii vertelde immer gaarne spook-
ischie de nissen. Men twijfelde sterk aan
Keloofwaardigliead van zijn verhaal,
daar niemand deze vreemde geschie-
Eais kwam bevestigen, zond men hem
""lelijk heen.
•De vrederechter scheen te gelooven,
men dwaas had gedaan met zoo wei-
waarde te hechten aan deze geschie-
üs; maar hij wantrouwde zich ^1 ven,
daarenboven dachten zijne meerderen,
f de moord slechte bedreven wias uit
«zucht.
.Waarlijk, dat was wel de natuurlijk-
verklaring. Ook Robert nam de zaak
Hem gaven daarenboven de veelvul-
'-e zongen, waarin hij gedompeld was,
toot© afleiding.
De dood van Thomas Disney bracht
beide dochters in het bezit van een
^zienlijk fortuin, en voor het eerst be
vond Robert zich in de zorgen en verwik
kelingen, welke geldzaken immer mede
brengen.
„Over het grootste gedeelte van het geld
kon men dadelijk beschikken, omdat het
berustte bij de bankier te Marseille.
..Wat dit betreft, moesten er slechte
eenige formaliteiten plaats hebben op het
Engelsche consulaat; maar er moest ook
gedacht worden aan de eigendommen,
welke Disney had achtergelaten te White-
stable.
„Tegelijkertijd was het van gewicht het
duiikerswerk te voleindigen, want de la
ding van de Sutledje vertegenwoordigde
nog een aanzienlijk kapitaal.
„Bij het eerste gesprek, dat Robert ever
deze zaak met Bi ego voerde, begreep hij
aanstonds, dat deze "Zoo spoedig mogelijk
de ülaats wenschte te verlaten.
..Robert zelf was van een geheel ander
gevoelen. Een droevige band bond hem
aan dat huis, waar hij zoo zeer geleden
had.
..Hii vond het zelfs harteloos zoo spoe-
die die plek te verlaten, waar dan alleen
de oude Tom zou achterblijven, verlaten
door allen die hij zoozeer bemind had.
„Ellen was van hetzelfde gevoelen, en
men kwam overeen, daar te blijven, tot
dat het werk voleindigd was, terwijl Dtego
zich naar Engeland zou begeven om laar
de zaken te regelen.
..Mary, die geen anderen wil had, dan
dien van haar echtgenoot, stemde er-ech
ter in toe bij haar zuster te blijven.
„Eer zij afscheid namen, moesten alle
huisgenooten zich naar Marseille begeven
om hun zaken te regelen met het bankiers
huis.
,-Zocdra de onvermijdelijke omhaal af
gehandeld was, vertrok Diego, en Robert
keerde met Ellen en Mary naar buis
terug.
„De eenzaamheid komt de smart ten
goede, en zij zagen zonder angst de maan
den tegemoet, welke zij in die wilde streek
nog zouden gaan doorbrengen.
„Zij hadden er behoefte aan zich van
hun smart te herstellen^ voordat zij in de
wereld terugkeerden.
„Ellen zou moeder worden; het te ver
wachten kind zou weldra het bestaan van
vader en moeder opvroolijken.
„Zij wilden van den tijd, gedurende wel
ken zij nog enkel aan elkaar toebehoor
den, gebruik maken, om hun dierbare
Mary eenigszins op te vroolijken.
„Zij leidden een kalm leven, vol liefde
jegens elkaar.
„Het ongeluk, dat hen getroffen had,
had hun tevens ook aller sympathie ver
worven, en zij kregen meer bezoek dan
vroeger.
„De goede vrederechter behoorde tot de
genen, wier bezoeken het veelvuldigst wa
ren. en hij zedde zijn vrienden, dat het
onderzoek nog niets had uitgewerkt
„De ijverigste nasporingen, de aanhou
ding van verdachte personen, de huiszoe
kingen bij de landlieden, die slecht aan
geschreven stonden, dat alles was nutte
loos geweest
„De heeren van de rechtbank waren van
oordeel, dat de schuldige aanstonds de
grenzen was overgetrokken, en langzamer
hand was de justitie dan ook uitgeput,
en werd er niet verder gezocht.
„Wanneer zijn tegenwoordigheid bij het
werk niet al te zeer geëischt werd, ging
Robert met Ellen en Mary bidden op het
graf huns vaders.
„Het was een tamelijk lange wandeling
maar zij was aangenaam, wanneer de zon
alles deed schitteren.
„Dikwijls ook ondernam Robert alleen
groote wandelingen in de bosschen, waar
hij telkens de schoon© natuur der zuidelijke
streken bewonderde en moest toegeven,
dat het er voel schooner was dan in zijn
geboorteland.
„Op een van die wandelingen verLiet
hij, om spoediger thuis te zijn, den weg en
stak dwars het land over.
„De avond viel, en Robert verhaastte
de schreden, toen hij met den voet zoozeer
tegen een steen stiet, dat hij viel.
„Opstaande bemerkte hij, dat de steen
van plaats veranderd was, en hij zag een
voorwerp, dat schitterde bij de laatste stra
len van de ondergaande zon.
„Bij nader onderzoek bleek het een blan
ke ijzeren doos te zijn. Zij was zeer zwaar,
en hij opende haar.
„Wat was daarin? In een grauwen om
slag lagen goudstukken en een papier, dat
door Robert in alle haast geopend werd.
„Een wolk toog over zijn voorhoofd. Hij
herkende het schrift van Disney.
„Het was het testament.
Er stonden slechte eenige regels op te
lezen.
„Thomas Disney liet al zijn geld na aan
zijn dochter Ellen, maar op voorwaarde,
dat zij haar zuster Mary jaarlijks eoh sorn
gelds uitkeerde, gelijk aan de helft der
opbrengst van zijn kapitaal.
„Het testament was nog niet oud. Het
was geteekend en geheel in orde, >vant de
Engelsche wet staat den ouders toe vrije
lijk over hun geld te beschikken.
„Het doel, waarmede Disney het testa
ment had gemaakt, was gemakUolijk te
raden.
„Ilij was bekommerd geweest over de
zwakheid van Mary, en hij had haar wil
len beschermen tegen den invloed van
.Diego. Hij had dus niet beter kunnen doen,
dan zijn geld te stellen onder bescherming
van Ellen, wier best karakter hij kende.
„Maar wie kon dien brief verstopt heb
ben?
„Een verschrikkelijke gedachte rees in
Robert's brein, en hij vreesde de waarheid
te begrijpen.
„Er was één man, die belang had bij
het verdwijnen van het testament, en die
eenige man was Diegol
„Hij zou dan slechte het geld gestolen
hebben, om het vermoeden van zich af te
werpen?
„Al die gedachten doorkruisten het
hoofd van Robert, maar hij verjoeg ze ook
dadelijk.
„Hoe," zoo sprak hij bij zioh zei ven,
„wat zijnTiwaze vermoedens tegenover de
feiten? Heeft Diego mij gedurende dien
vreeselijken nachit verlaten? Door welk©
kracht had hij dan in de woning den la
gen moord kunnen plegen en weer vóór
het aanbreken van den ochtend in zijn ka
mer terug kunnen zijn? Kon de moorde
naar het testament niet evengoed hebben
medegenomen, omdat het nu eenmaal bij
het geld lag? Wie weet of d© moordenaar
het kistje daar niet had vetrborgen, om het
later terug te halen? Diego zou tooh ill©
geval Jiet testament verbrand hebin
(Wordt VervolgvL)
