28
BUITENLAND.
De Oorlog.
6e JAARGANG.
No. 1585
Sfe £cldóC'lxe0ou/tauÜ
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2Vs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
MAANDAG
DECEMBER.
1914.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regol meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cont.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geon
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
V Troelstra's Kerstrede.
De lieer Troelstra heeft, ondanks de ook
.voor zijn partij .zoo benarde tijdsomstan
digheden, ook dit jaar te Amsterdam weer
zijn gebruikelijke Kerstrede gehouden.
Zijn hoorders zullen wel gedacht hebben
Wat 'n tamme speech!
De rede stond heelemaal in 't teeken des
tijds wee over den oorlog en 't verlangen
naar den vrede.
Natuurlijk gaf spreker de schuld van den
oorlog aan de tegenstanders der sociaal-
democratie cn eischte hij voor deze laatste
'de sclioone taak op, den eindelijken wereld
vrede op vaste grondslagen te vestigen. Een
liêel program had hij daarvoor al klaar.
De binnenlandsclie politiek werd bij dit
al ternauwernood aangeroerd. Slechts even
kwam de houding der Kamerfractie ter
sprake, terwijl verdedigd werd de persoon
lijke vrijheid van partijgenooten, om in den
'Anti-Oorlogsraad als zij daar lust in heb
ben een uiting aan 't adres der juist
dezer dagen gehouden roode Conferentie,
.welke dusdanig zitting nemen afkeurde.
Het auditorium werd natuurlijk 't zou
anders heelemaal niet tevreden zijn ge
weest af en toe vergast op een knauw
jegens het kapitalisme, maar daarbij viel
toch een merkwaardige nuance op te mer
ken. Spr. zeide n.l. met veel bravour
,,Niet voor de sociaal-dernocratie is de
oorlog een débacle, maar zij is een débacle
voor het kapitalisme in zijn ruwsten vorm,
den doodsvijand der sociaal-democratie."
(Applaus.)
Dat sloeg in, maar let wel dat het kapi
talisme in klassen gaat ingedeeld worden.
Slechts „in .zijn ruwsten vorm" is het nog
de doodsvijand der sociaal democratie. Als
het wat. geslepen wordt kan deze zich er
blijkbaar wel mene vereenigen wat trou
wens in de practijk al meermalen bleek.
Maar wie zou nu eigenlijk de scherpe kan
ton van het kapitalisme niet willen af-
't Merkwaardigst in de neeie rcuc
we intusschen, dat de Kerk buiten spel
werd gelaten. De heer Troelstra neeft blijk
baar gevoeld, dat botte uitingen ais van de
Telegraar men herinnert 't zich,
nietwaar, die oorlogsplaat met het onder
schrift „na 20 eeuwen Christendom"
even onwaar als onwaardig zijn. Ook hèm
moet. 't wel opgevallen wezen, dat terwijl
zijn pari': door den krijg werd uiteengesla
gen, de Kerk ongerept bleef en haar vredes-
ideaai nnversioord hlijlt opneffen. En zoo
eindigde hij zijn speech zelfs met een deel
van den Kersttekst „Vrede op aarde, in
de menschen een welbehagen" zij het dan
dat hij zulks natuurlijk in rooden zin be
doelde.
Wij willen den heer Troelstra er niet van
verdenken, dat hij met het in de Protes-
tantsche lezing aanhalen dier woorden
speculeerde op de godsdienstige herinne
ringen van sommigen zijner hoorders, maar
vreemd klonken ze toch in zijn mond. Geen
waarlijk geloovige zal er zich -intusschen
door laten misleiden, want daarvoor heb-
ben we van de „S. D. A. P." en haar aan
hang in woord en geschrift nu al te veel
te slikken gekregen. Er is daar ook in dit
opzicht wind gezaaid, maar de storm zal
ons niet deren..
FEUILLETON.
V Toch lekkertjes tegen
gestemd.
De Nederlandsche socialistjes hebben
hun paadje schoon gehouden. Wij hebben
er Donderdag reeds op gewezen.
Terwijl nergens ter wereld van den in
vloed van het socialisme in verband met
den oorlog ook maar iets blijkt; terwijl in
tegendeel overal ook de socialisten de wa
penen hebben opgevat en 't daarbij natuur
lijk moeten waardeeren, dat zij goed be
wapend worden, anders werden zij immers
gewoonweg onder den voet geloopen; ter
wijl dus de vaderlandsliefde over alle
roode geschetter heeft gezegevierd... ko
men daar de socialistische afgevaardigden
in onze Tweede Kamer verklaren, dat zij
geacht willen worden tegen de begroo
tingen van Oorlog en Marine te hebben ge
stemd, wijl....
Och, wat komt het er op aan, wat voor
punt de heeren hebben aangegrepen om
hun houding zoogenaamd te rechtvaardi
gen. Indien zi^ op dat punt hun zin gekre
gen hadden, zouden zij wel wat anders ge
vonden hebben om hun goedkoope mani
festatie te kunnen vertoonen.
Goedkoop! Spotgoedkoop Zij stelden
immers met hun potsierlijke houding niets
in gevaar. Zij wisten van te voren, dat de
begrootingen er toch kwamen en hun
koude drukte geen gevolg hoegenaamd
zou hebben. Maar nu kunnen zij in hun
meetings brullen: als wij 't voor het zeggen
hadden gehad, dan zou
Ja, wat zou dan? Dan zouden er toch een
leger en een marine moeten wezen, zoo
dat heel het roode gedoe slechts op een
onderdeel der organisatie onzer weer
krachten kan slaan. Maar was het nu de
tijd om daarover te blijven viften en lek
kertjes te blijven tegenstemmen?
De „bewusten" zullen-'t echter wel mooi
vinden en daar gaat het toch maar om,
nietwaar? Desniettemin blijft het miserabel
De gevechten op liet Westelijk oor
logsterrein leidden niet tot een belangrijk
resultaat. Duitsche vliegers wierpen
bommen op Nancy en Fransche op Metz
en St. Privat. Het Japansche parle
ment is ontbonden, nadat het een voorstel
tot uitbreiding van leger en vloot had
verworpen. De Sultan van Turkije
ontving de Pauselijke gedelegeerden.
De Paus over Zijn vredesbemoeïngen.
De Duitschers in Frankrijk
en België.
Veel belangrijks is er in de Kerstdagen
niet gebeurd er hebben althans geen wa
penfeiten plaats gehad, die wijzen op een
ommekeer in de kansen der oorlogvoeren
den, of, liever gezegd, op een te sterke voor
sprong van den een boven den ander. Wel
hebben de Franschen vorderingen gemaakt
in den Boven-Elzas en wisten zij zich op
de heuvels ten W. van Lisière te handha
ven. Doch daartegenover staat, dat de
Duitschers de aanvallen der Franschen bij
Nieuwpoort hebben afgeslagen en, naar zii
zeggen, daarbij 3000 dooden hebben ge
maakt. Dit laatste is geschied in den nacht
van 24 op 25 December een verschrikke
lijke Kerstnacht!
Volgens de laatste berichten is het ook
gisteren aan het strand en in de duinen
niet geheel stil geweest, want er wordt (in
het Fransche bericht) gesproken van vorde
ringen in de nabijheid der duinen, en in
het Duitsche bericht van Engelsche oorlogs
schepen, die van de kust uit werden gezien.
Uit de streek tusschen den Yser en de Som-
me wordt melding gemaakt van kleinere
gevechten met het onvermijdelijke artillerie
duel tot achtergrond. In de streek Oostelijk
van Rheims, bij Perthes, handhaven de
Bondgenooten zich nog in de stellingen,
die zij met zooveel taaiheid hebben ver
overd., En in den Elzas hebben de Fran
schen nog weer eens een poging gedaan
om den heuvel bij Sennheim (Cernay) en
een ander strategisch punt bij Ober Aspach
te bezetten. Men moet zeggen, dat zij dit
punt niet spoedig prijsgeven. Iloe dikwijls
hebben zij hier al niet getracht, vasten voet
te krijgen. Volgens het Duitsche bericht is
het hun ook ditmaal niet gelukt. En naar
onze meening zal het ook ditmaal niet
de laatste maal geweest zijn, dat zij het
beproeven.
Intusschen staat dit vasthet groote of
fensief der Bondgenooten heeft nog tot
zeer weinig geleid. Een stapje hier en een
meter daar, maar voor het overige is er
in de laatste paar weken geen verande
ring gekomen in den stand der partijen.
De Russen.
Ook de strijd in Polen vordert weinig.
rtA. nit
tusschen de Weichsel en de Piliza zenden.
Het Russische front is nn geconcentreerd
tusschen de Weichsel en de streek van
Tomaszew aan de Piliza. De rechtervleu
gel, die nog altijd tegen de Weichsel ean-
geleund staat houdt daar stand. De Duit
schers berichten, dat zij er langzaam voor
uitgaan. Verder Zuidelijk winnen de Duit
schers inderdaad terrein. Zij hebben reeds
een ten O. van Tomaszew gelegen plaats,
Inowlodz, bezet.
Hier echter werden zij door uit het Zui
den komende Russische troepen aange
vallen. Aangezien in het gebied van den
benedenloop der Nida, nabij de Zuidgrens
van Polen gemeld wordt van gevechten
tusschen de Oostenrijkers en de Russen,
is het niet onmogelijk, dat dit geschiedde
bij den opmarsch van Russische verster
kingen uit Galicië naar het leger in de
streek van Tomaszew.
De Duitschers rukken wel is waar
steeds voorwaarts. Maar het is duidelijk,
dat zij in die omstandigheden, operee-
rend ver van hun basis, in een door her
haalde veldslagen en doortrekkende le
gers totaal van eigen hulpmiddelen ont
bloot land. en met de aan West-Galiciö
onttrokken Russische hulptroepen op hun
rechterflank, in een positie gaan verkee-
ren, die verre van gunstig is.
De Paus en de vrede.
Het Heilig College bracht Donderdag
zijn Kerstmisgroetcn aan den Paus en
6prak daarbij de beste wenschen uit voor
den vrede.
De Paus antwoordde daarop, dat hij
onder den-indruk van de droevige gebeur
tenissen van de jongste vijf maanden de
zen wensch met bijzondere erkentelijk
heid aanvaardde; zijn pontificaat was ech
ter helaas niet onder blijde voorteekenen
begonnen.
Z. H. verklaarde zeer te betreuren de
mislukking van de pogingen om een
Kerstmiswapenstilstand cn een uitwisse
ling van gevangenen te verkrijgen. De
Paus heeft den moed nog niet verloren
en zal liet uiterste doen om het eind van
dozen schrikkelijken oorlog te verhaasten.
Hij was hoopvol gestemd ten opzichte
van de mogelijkheid om uitwisseling van
gevangenen te verkrijgen, die> voor den
militairen dienst ongeschikt zijn.
Verschillende Oorlogs
berichten.
Aan de Oranjerivier. Een schermutse
ling heeft, naar uit Kaapstad wordt ge
meld, Woensdag- plaats gehad tusschen
een deel van een Engelsch commando en
een patrouille van CO Duitschers op den
noordelijken oever van de Oranje-rivier
in Carnarvon. De Engelschen verloren 2
dooden en 1 gewonde; de Duitschers 1
doode en 2 gewonden. De Duitschers we
ken terug.
Een droeve Kerstmis. Weinigen zullen
een zóó droeve Kerstmis hebben beleefd als
de Britsche kolonel F. M. Rundall en zijn
vrouw. Deze ontvingen op eersten Kerst
dag tijdiug, dat hun beide zoons drie da
gen te voren in hetzelfde gevecht waren ge
sneuveld.
^..WgwooordVolgens een tele
gram uit Sjanghai heeft het agentschap
van de assurancie Yangtsekiang verno
men, dat de Duitsche hulpkruiser Prinz
Wilhelm op de Zuidoostkust van Zuid-
Amerika vier Engelsche koopvaardijsche
pen in den grond had geboord.
Vaderlandsliefde der sociaal-democra
ten! De socialistische partij in Frank
rijk maakt een warm vaderlandslievend
manifest openbaar, waarin zij haar hou
ding in den oorlog uiteenzet. De treffend
ste zin in het stuk is deze „wij strijden
opdat de provinciën, die 44 jaar geleden
tegen hun wil geannexeerd zijn, vrijwillig
tot 1"' vaderland van hun keuze tèrugkee-
rei
aan koper voor de kanonnen?
Het Parijsche blad „la Liberté" meldt, op
gezag van een Belgisch Kamerlid, dat de
Duitschers in het door hen bezette gebied
in Frankrijk en België de koperen knop
pen van de deuren breken, teneinde die
naar Essen op te zenden. Daar worden zij
door Krupp gebruikt voor de vervaardi
ging van wapentuig.
Een Fransche duikboot in den grond ge
boord. Italiaansche bladen melden, dat
een Fransche duikboot van admiraal La-
peyère's eskader, bij een poging om Oos-
tenrijksche linieschepen te torpedeeren,
In 's levens maalstroom.
(Het auteursrecht van deze vertaling is
Yooi'belioudcn).
56)
Zij glimlachte en de lieftallige lach riep
hem plotseling de beeltenis zijner vrouw
voor den geest.
Pijn, daar? vroeg hij, .op het hart
wijzench
Ja, soms. 't Is net of het ophoudt
te kloppen en dat doet dan erge pijn.
Maar ik kan het best verdragen. Daar
ben ik misschien soms zoo lui door.
Simon mompelde een nietszeggend
,,'t Zal wel beteren", en trad zijn kamer
>veder binnen.
Hoe vaak en 't was al zoo lang ge
leden hoe vaak had zijn vrouw hem niet
gezegd „Ik heb pijn hier", terwijl zij
dan de magere hand op haar arm hart
legde. Hij had d»an de schouders opge
haald en gezegd, dat zij kleinzielig was.
Als zij klaagde over vermoeienis, had hij
haar van luiheid beschuldigd... Dien
dag... dien laatsten dag.... toen zij om de
gunst van een nacht rust vroeg, dien droe
ven nacht, welke voor haar die des grafs
moest wezen, wat had hij haar toen ge
antwoord? Hij huiverde van het hoofd tot
de voeten, zich herinnerend, wat hij nu
zijn onbesuisde wreedheid noemde.
En Marcelle gelijkt op haar, dacht hij,
en nu sla ik op 't punt, de dochter te be
handelen als de moeder. Egoïst, die
slechts aan je zeiven denkt, je bent het
niet waard, vader te zijn.
Hij nam het hoofd tusschen de handen
en bleef verzonken in droeve overpein
zingen
Te midden van zijn inwendigen strijd
voelde hij een teedere handdruk op zijn
schouder.
Vader, zeide Marcelle, gjj zijt toch
niet bedroefd.
Hij hief het hoofd op en staarde met zijn
somberen blik in de heldere oogen, waar
uit een teedere bezorgdheid sprak.
Gij moet niet bedroefd wezen, vader,
hernam de welluidende stem, en vooral
niet om mij. Ik ben er zeker van, dat Rose
u weer wat onaangenaams gezegd heeft,
maar daar moet ge niet op letten; zij zegt
alles zonder erbij te denken; dat moet u
niet zoo ernstig opnemen. Ik ben geluk
kig met u, vader, dat verzeker ik u.
Zij heeft dan gezegd, dat gij niet ge
lukkig met mij waart, vroeg Simon met
opkomenden toorn.
Neen, vader, dat heeft ze mij nooit
gezegd, antwoordde het jonge meisje,
wier woorden den stempel der oprechtheid
droegen. Wij spreken daar nooit over.
Maar ik zie, dat zij het denkt. Nu, zij
heeft ongelijk, ik ben heel gelukkig met
u. 't Is zoo heerlijk u na zooveel jaren
teruggevonden te hebben.
De klank barer stem verried droefenis,
maar haar oogen, die een oogenblik on
gewoon geschitterd hadden, behielden
hun glimlachende uitdrukking.
Wij zijn nu al achttien maanden sa
men, hernam Marcelle; ik zal spoedig
vijftien jaar zijn en nooit ben ik er nog
zoo blij over geweest, u terug gevonden
te hebben. En dan, gij zijt zeer goed voor
mij, hoewel ik u veel verdriet aandoe
De stem was verzwakt, de glimlach
verdwenen en geheel het wezen van het
jonge meisje ging gebukt onder het ge
wicht eener onwederstaanbare neerslach
tigheid.
Simon stond op en omarmde haar plot
seling.
Zeg mij, dat ge van mij houdt, zeide
hij haar, haar teeder aanziende; zeg mij,
dat gij gelukkig zijt. Dat is een goed be
doelde leugen, die je niet aangerekend zal
worden.
O, vader, ik bemin u toch zool riep
Marcelle uit, terwijl een blos haar wan
gen kleurde.
Ja, dat is waar; maar of gij geluk
kig zijt, zie, dat is een andere zaak. Een
oude brompot als ik is eigenlijk geen ge
zelschap voor je... Ik ben zelfzuchtig ge
weest... Maar ik dacht goed te handelen,
dat is mijn verontschuldiging. Heb nog
maar een beetje geduld, liefje, en ik zal
je een bestaan verschaffen, zooals je
verdient.
Ge gaat me toch niet verlaten? vroeg
Marcelle, door vrees aangegrepen.
Neen.... wees gerust, ik zal alles wel
naar je wenschen. schikken. 1-Ioud rnaar
van me, zooals tot dusVerre en ik beloof
je, dat ik het later zal verdienen.
Zij smolt in tranen weg. De gedachte,
dat zij aan Rose of haar vader had laten
merken, wat zij inwendig leed, kwelde
haar als een wroeging. Hij stelde haar
met teere woordjes gerust en zij was dien
avond rustiger en gelukkiger dan zij het
in langen tijd geweest was.
HOOFDSTUK XXXVII.
Montfort raadpleegt den dokter.
- Dokter, zeide Montfort na eenige
aarzeling, gedurende welke oogenblikken
de oude geneesheer hem had aangezien
zonder hem aan te moedigen, mijn vrouw
is gestorven aan een hartkwaal; ik zou
gaarne weten, of die ziekte erfelijk >s.
Somtijds, luidde het antwoord.
Simon zweeg nadenkend. Wat hij te
zeggen had kostte hem meer dan het
grootste offer. Eindelijk sprak hij
Marcelle klaagt over pijn aan *t hart;
zij zegt dat het soms ophoudt te kloppen
en dit doet haar pijn.
Dat is zoo vreemd niet, zeide de dok
ter, zonder zich verwonderd te toonen.
Montfort zag hem verstoord aan.
Is u dat onverschillig? zeide hij. Is
het dus niet ernstig?
't Kan ernstig worden en dat is mij
volstrekt niet onverschillig; maar het ge-
neesmiddel is niet in mijn macht.
Wat behoeft zij dan? vroeg de vader,
de oogen neerslaande als een schuldige.
Fx-issche lucht, veel beweging, goede
verzorging, een gelukkig leven, geen tra
nen.... vooral geen tranen, die zouden
haar kwaad doen....
Montfort keek naar den vloer en zeide
niets.
Na een oogenblik keek hij den dokter
aan en deze zag tranen in zijn oogen
blinken.
Ik heb haar ongelukkig gemaakt,
zeide de bedroefde vader. Ik heb haar
Rose ontnomen.... die vrouw is onver
draaglijk, maar mijn dochter beminde
haar. Ik heb haar beroofd van frissche
vóór Pola in den grond is geboord. De
bemanning is behouden gebleven en go-
vangen genomen,
Vliegtuigbezoeken. De inwoners van
Southend aan de Engelsche kust waren
lste Kerstdag juist bezig met hun Kerst
maal, toen een geweldig kanongedonder
gehoord werd. Bij duizenden renden zij
naar de cliffs en zochten den heuvel met
veldkijkers af. Zij zagen twee vliegtuigen,
die op groote hoogte en in snelle vaart over
den mond van de Theems vlogen in de
richting van de Noordzee.
Te Sheerness zag men dat drie Britsche
vliegtuigen den Duitschen vlieger poogden
den weg af te snijden. Deze echter vloog
te snel en verdween in den inist. Boven
het land was het helder, doch van het ont
ploffen van bommen heeft men niets ge
hoord.
Op Kerstmorgen deden lichte Britsche
strijdkrachten een aanval in de Deutsche
Bucht. Zij hadden watervliegtuigen bij
zich, die naar de monden van d> Duitsche
rivieren (Weser en Elbe) vlogen en daar
bommen wierpen op voor anker liggende
schepen en een bom op een gashouder in
de buurt van Cuxhaven. Zij raakten echter
niets en richtten geen schade aan. Toen zij
onder vuur genomen werden, verwijderden
zij zich in Westelijke richting.
Duitsche luchtschepen en vliegtuigen be.
gonnen een verkenningstocht tegen de En
gelsche strijdkrachten. Daarbij troffen zij
met bommen 2 Britsche torpedojagers en
een hen vergezellend stoomschip,
Op dit laatste schip zagen zij brand ont
staan. liet mistige weer belette echter ver
dere gevechten.
Japansche Kamerontbinding. De Mi
kado heeft, nadat het parlement liet rogee-
ringsvoorstel tot uitbreiding van het leger
had verworpon, de ontbinding van het
parlement bevolen.
lischcn delegaat, Mgr. Dolci, in audiëntie.
De delegaat, zijn vicaris-generaal, Mgr.
Pompili, en zijn secretaris, Mgr. Caesura-
no, werden in een hofrijtuig naar het pa
leis gebracht. De Sultan ontving den vcr-
tegenvvooi'diger van den 11. Stoel met bij
zondere welwillendheid. De delegaat bracht
een eigenhandig schrijven over van den
Paus.
Het is de eerste maal, dat een pauselijk
deleg'aat ontvangen wordt zonder bemid
deling van het Fransche gezantschap.
Zeppelin boven Nancy. Vrijdagmor
gen 5 u. 20 vloog een Zeppelin boven Nan
cy cn wierp 14 hommen. Twee inwoners
werden gedood en 2 gewond, een paar par
ticuliere huizen kregen schade. Gen enkel
openbaar gebouw werd getroffen.
Frari3che vliegers boven Metz. Fran
sche vliegers wierpen bommen op een sta
tion van Metz, waar treinen liepen en ver
der op de kazernes van St. Privat bij Metz.
Britsch schip gestrand. Een Britsche
torpedojager liep in den storm op clr rot
sen, ter hoogte van St.-Andrew in Schot
land. De geheelc bemanning werd met
reddingbootcn aan land gebracht.
St.-Andrews ligt op de oostkust van
Schotland, ten noorden van Edinburgh en
ten zuiden van Dundee.
lucht, beweging, afleiding.... Ik ben er
niet toe in staat, een jong meisje op te
voeden.... Zeg mij, mijnheer, wat moet ik
doen. Is het nog tijdig genoeg om mijn
kind van den dood te redden?
Hij sprak snel en wilde zijn tranen niet
afdrogen, uit vrees van de aandacht des
dokters op zijn gelaat te vestigen; maar
de grijsaard wist hem onbemerkt gade te
slaan. Op bemoedigenden, bijna vroolijken
toon antwoordde hij
Sterven? Zoover zijn we goddank
nog niet. Marcelle zal honderd jaar wor
den, hoop ik. Zij heeft misschien wel aan
leg voor een hartkwaal, maar op haar
leeftijd geneest dat wel, want ik geloof,
dat de kwaal nog zooveel vorderingen niet
gemaakt zal hebben. Ge moet haar eens
bij mij brengen.
Ja, dokter, antwoordde Simon op
denzelfden neerslachtigen toon. Maar ik
weet wel, wat haar genezen zou; dat is
niet meer met mij te leven....
Hoe komt ge daarbij! riep de dokter
uit. Als gij alleen Rose weer eens naamt...
Nooit van mijn leven, mompelde de
onverzoenlijke Montfort; die vrouw en ik,
dokter, ziet u, wij zouden nog eens aan
't vechten komen.
Het denkbeeld Rose slagen te zien uit-
deelen bezorgde den dokter een lichte
vroolijkheid, welke Montfoi-t wel declcn
moest, hoewel hij er bij bleef, dat hij met
de oude dienstbode geen vrede zou kun
nen houden en haar dus niet terug kon
nemen.
(Wordt vervolgd.)