14 BUITENLAND. De Oorlog. BINNENLAND. 6e JAARGANG. No. 1575 3)e E^ld^clveSou^cmt BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post fl.65 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2Vs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. MAANDAG DECEMBER. I9I4. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1^-5 regels f0.75, elke. regel meer 15 cent ingezonden mededeelingen van 1--5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent. De Paus en de vrede. Op het Wes telijk oorlogsterrein schijnen beide par tijen succesjes te behalen, tegelijkertijd.... Een Duitsche overwinning in Noord- Polen, waarbij, volgensDuitschegegevens, elf duizend Russen werden gevangen genomen. Zal Griekenland zich bij Servië aansluiten? Geen wapenstilstand met Kerstmis. De „Osservatore Romano" bevat de vol gende verklaring: ,,Eenige bladen heb ben bericht, dat Z. H. d? Paus het initia tief heeft genomen, om van de oorlogvoe rende mogendheden ten minste voor het Kerstfeest een wapenstilstand te verkrij gen. Dit bericht is juist. De Paus heeft inderdaad als bewijs van geloof en eer bied jegens Christus den Verlosser, die voor alles Koning en Vorst des vredes is, en tevens uit een gevoel van menschölijk- heid en medelijden, vooral ten opzichte van de gezinnen der soldaten, "zich offi cieus tot de regeeringen der oorlogvoe rende mogendheden gewend, om te ver- nemen, hoe zij het voorstel van een wa penstilstand gedurende het feest zouden opnemen. De mogendheden antwoordden met de verklaring, dat zij de verheven be doeling van het initiatief van Z. H. den Paus op hooge waarde schatten. De meex'- derheid betuixrde haar instemming. Intus- schen kon het denkbeeld niet worden ver wezenlijkt, daar eenigen meenden, dat zij liet practisch niet konden steunen. Aldus ontbrak de eenpaxigheid in de toestem ming, welke noodzakelijk was, om het be vredigende resultaat te bereiken, dat door liet vaderhart des Pausen zoozeer werd vei'langd. De Duitschers in Frankrijk en België. In het Fransche. middag-communiqué wordt gezegd, dat de dag van gisteren bijzonder kalm is verloopen. De vijand heeft 3 hevige aanvallen gedaan in de sti'eek ten Zuid-Oosten van Yperen; deze aanvallen werden afgeslagen. In het bosch van Lepêtre hebben wij bepaalde .vorderingen gemaakt. In het Fransche avond-communiqué wordt gezegd, dat aan de beide uiterste punten van het front een Duitsche aan val heeft plaats gehad, nl. de eene Noord westelijk van Yperen en de andei'e tegen het spoorwegstation van Aspaeh (in het Zuiden van den Elzas). Beide aanvallen werden afgeslagen. Het Duitsche Hoofdkwax-tier meldt d.d. 13 Decembexv Nadat den llden December de Fransche aanvallen op Api-emont, (te Zuidoosten van St. Mihiel) waren mis lukt, deed de vijand gisterennamiddag een aanval in breeder front over Flii'ey (tusschen Mihiel en Pont-a-Mousson). De aanval eixidigde met verlies voor de Fran- 6chen van 600 gevangenen en zeer veel dooden en gewonden. Onze verliezen be droegen ongeveer 70 gewonden. Overigens vei'liep de dag op het Westelijk oorlogs- tooneel rustig. De correspondent van de „Tel." te Sluis meldt: Uit een stroom van geruchten, als zou Heule bij Kortrijk en Passchendale bij Rousselaere door de verbondenen bezet en Dixmuiden door de Belgen hernomen zijn, geruchten, die heden nog sterker ver breid werden, mag men alleen conclu- deeren, dat eenige vorderingen in de rich ting Rousselaere gemaakt zijn. Waar schijnlijk doelt het communiqué van Pa rijs op deze vorderingen. Te Kortrijk hoorde men deze week het geschut meer naderbij dan tot heden het geval was ge weest. Hedenmorgen was het zeer mistig in de kuststreek. De Duitschers waakten zeer streng en losten zelfs eenige schoten aan de zijde van Zeebrugge. Ook te Heyst is nu cavalerie aangekomen. Het zijn doodskophuzaren. Van de richting van Yperen hoorden we zwak het kanon, aan de Yser scheen het stil. De bevolking van Oost-Duinker ken, het laatst gebombardeerd dorp, is naar Frankrijk en Engeland geweken. Te Ostende en Brugge geen verande ring. Gisteren was er in laatstgenoemde stad moeilijk brood tc krijgen; men heeft van Amerikaansche zijde meel naar deze sti'eek gestuurd. Uit goede bron verneem ik, dat als dienstplichtigen in België beschouwd worden, de mannen van 17 tot 65 jaar. Hiermee staat waarschijnlijk in verband de afgedwongen beloften van mannen, om tegen de Duitschers de wapens niet meer óp te nemen, en eveneens het scherpe toe zicht aan de grens Nu beginnen de Duit schers ook pelswerken en leder op te eischen. De Russen. Uit Berlijn wordt bericht: In nooi-delijk Polen namen wij een aantal vijandelijke stellingen. Daaxbij werden elfduizend Russen gevangen ge nomen en 43 machinegeweren vielen in onze handen. Uit Oost-Pi-uisen en zuide lijk Polen geen nieuws. Het opperste le gerbestuur. De Russische generale* staf deelt mede, dat in de sti-eek PrasnyszLechanow de gevechten zich normaal ontwikkelen. De Duitschers begonnen den lOen en den 11 en dezer hevige aanvallen op het front Ilovv-Leviecz, zoowel bij dag als bij nacht. Zij werden met groote verliezen terugge slagen. -Op vex'scheidene andere punten hebben wij met succes tegenaanvallen op de ba jonet ondernomen. Op andei'e punten van den linker-Weichsel-oever had een enkele kanonnade plaats. De vijand week hier en daar terug. Ten Zuiden van Krakau hebben wij den lOen dezer op één dag vier kanonnen, ze ven mitrailleuses buit gemaakt en onge veer 400Ö krijgsgevangenen genomen. Den llen dezer werd de strijd met dezelfde he vigheid voortgezet. In de Kax-pathen zijn aanzienlijk ver sterkte Oostenx-ijksche strijdmachten ver schenen, die trachten het offensief te her vatten. Verschillende Oorlogs berichten. De Oostenrijkers en de Serviërs. De vex-plaatsingen van sterke vijandelijke le germachten naar het Zuiden, aldus wordt uit Weenen gemeld, hebben het, gelijk reeds werd medegedeeld, noodzakelijk ge maakt, ook wijzigingen te brengen in de groepeering van ons Balkanleger en onzen rechtervleugel achteruit te schuiven. Dit eenvoudige feit wordt door de laaste be richten uit Nisch als een beslissend resul taat van het Sex'vische leger voorgesteld. De berichten der Serviërs over onze verlie zen zijn buitengewoon overdreven. Zal Griekenland Servië helpen? De Servische regeering heeft aan de Grieksche regeering verzocht een expeditiekorps van 100,000 man naar Servië te zenden. De Atheensche regeei'ing verklaai'de zich onder het volgende voorbehoud daartoe be reid le. Servië ex-kent, dat Griekenland recht matige aanspraak heeft op de stad Mo- nastir. 2e. Sex-vië geeft zijn toestemming tot een grens-regularisatie aan "de Servisch-Griek- sche gx-ens door een Grieksche commissie. 3e. Sexwië moet bij de entente-mogendlie- den doorzetten, dat deze Griekenland zul len beschermen in geval dit land door Bul- gai'ije' mocht worden aangevallen. De Grieksche regeei-ing laat verder door- schemex'en, dat, in geval de mogendheden van de entente Monastir aan de Bulgax'en zouden willen laten, Griekenland met wa pengeweld zal trachten dit te vex-hindex-en. Een dag des gebeds. Kardinaal Bourne heeft aan kardinaal Lugon, den aartsbis schop van Reims, in een brief voorgesteld om Zondag 3 Januari, die in Engeland een dag des gebeds zal :<ijn, tegelijkertijd door al de vei'honden laties als biddag te laten beschouwen. De ernst der tijden. Te München is het carnaval verboden. Bovendien heeft de po litie in de Beiersche hoofdstad bekend ge maakt, dat geen vergunning tot dansen zal woi'den gegeven. De Duitsche Keizer hersteld. Duitsche bladen melden, dat de Keizer zijn katari'h nu bijna geheel kwijt is. Verbijsterd volk. De keizer van Duitschland heeft ten behoeve van het grafmonument van Sultan Selaheddin te Damascus een kostbare lamp geschonken, die op het oogenblik op een Tux*ksch ate lier wordt vei'vaardigd. Ter eere van de aankondiging van dit geschenk had heden te Damascus een groot feest plaats. De uitvoer van cacao. Men weet, dat in Engeland de vx-aag aan de orde is, om, nu de uitvoer van thee verboden is, ook een uitvoexwerbod voor cacao af te kondi gen, waarvan in den laatsten tijd zulke groote hoeveelheden naar Nedexland zijn verschèept, welke naar men in Engeland vermoedt voor Duitschland bestemd zijn. De „Daily News" (die gelijk men weet met de cacao-fiima Cadbury in vexbinding staat) bepleitte Vrijdag de wenschelijkheid van zulk een uitvoerverbod voor het ruwe en het bewerkte artikel. Aan den anderen kant verneemt de „Times", dat er in de kringen van de City en van Engelsche pro ducenten in de koloniën een sterke stxoo- ming tegen zulk een verbod bestaat. Een sigaar van den Duitschen Keizer. Een sigaar die de Duitsche Keizer aan Lord Lonsdale indertijd ten geschenke gegeven had en door dezen weer aan iemand te Hambledon was weggegeven, is te Henley ten bate van het plaatselijke Doode Kruis-hospitaal bij opbod verkocht. De sigaar bracht 14 10 sh. op en is nu het eigendom van een vereeniging van sla gers daar. 41 kogels in één been. Dezer dagen is een Fransche soldaat, Barat genaamd, naar het front teruggekeerd, hij wien 41 kogels dn het linkerbqen gevonde war den. Hij had drie maanden in het hospi taal gelegen. Barat behoorde tot het 237ste regiment infantex-ie, en werd gewond gedurende een aanval op een mitrailleurs-afdeeling, wel ke den 25sten Augustus bij Courbesseaux plaats had. Nederland en de Oorlog. Intern. Vrede s-c omit Door het Internationaal Vredescomité (secretariaat Heerengracht 521, Amster dam), zijn aan alle grootere dagbladen en invloedi-ijke pei'sonen van Europa af- schi-iften gezonden van het adres, door het comité aan II. M. de Koningin gericht, waarin Harer Majesteits bemiddeling ver zocht wordt bij de oorlogvoerende mo gendheden. Het comité bestaat thans uit de volgen de heex-en: C. F. J. Brands, notaris te Am sterdam; pi-of. dr. T. Cannegieter, hoog leeraar te Utrecht; ds. F. W. Drijver te Naarden; jhr. P. Gevaerts van Geervliet, commandant aan het eex-ste huzarenregi- ment te Haarlem; M. L. Honnerlagc Grete burgemeester van Schiedam; J. A. J. van Heijst, burgemeester van Baardwijk; mgr. L. E. Jansen, deken van Amsterdam; S. Kalff, oud-hoofdredacteur van het Soera- bajaasch Handelsblad te Hilversum; G. de Lang, luitenant der infanterie van het O.-I. leger, te Tetei'ingen; doet. jur. A. M. de Lange te Alkmaar; W. A. E. Mansfeldt provinciaal adjudant te Utrecht; E. Prins, te Amsterdam; doet. jur. J. A. M. Rits, te 's-Hertogenbosch; prof. doet. jur. D. Si mons, hoogleeraar te Utrecht; H. J. M. Taskin, px-esident van het seminarie te Warmond; J. J. Weve, civiel-ingcnieur te Nijmegen. Een internationaal fonds tot steun. Te 's-Gravenhage zijn de eei'ste stappen gedaan ten doel hebbende de samenstel ling van een comité tot vorming van een Internationaal Fonds, tot het verleenen van steun, na den oorlog, aan de Belgi sche slachtoffers der tijdsomstandighe- dent en tot het nemen van maatregelen, die kunnen leiden tot den wederopbouw en wedei'samenstelling van geheel of ge deeltelijk vei'woeste kunstwerken en mo numenten, bibliotheken enz. Naar wij vernemen zal het eere-voor zitterschap aan den gezant van België bij ons Hof worden aangeboden. Nederlandsch Conqité tot Steun van Belgische en andere slachtoffers. In totaal is nu ingekomen f 434,600.04V6; frs. 5607.87V6 en M. 138,12. Opening der Amsterdam se h e Beurs. De „Nieuwe Courant" verneemt, dat de Amsterdamsche Beurs vermoedelijk 4 Ja- naarie a.s. zal woi'den geopend en dat de blokkade jn dier voege zal worden gere geld, dat aan elk de keuze zal worden gelaten tusschen 20 pCt. sui-plus met 6 of 12 maanden uitstel en 10 pCt. surplus met geleidelijke aanvulling volgens de Beurswet. Regeeringscommissaris vluchtoord. Bij Kon. besluit van 8 dezer is, met eer volle ontheffing van de functie van regee- ringscommissai'is van het vluchtoord in de legerplaats bij Oldehi'oek, benoemd tot regeeringscommissaris van het vlucht oord onder Nunspeet, dr. Hendrik P. N. Mullei', oud-buitengewoon gezant en con sul-generaal van den Oranje-Vrijstaat. Nieuwjaar hij de post. De Opperbevelhebber hij Land- en Zee macht heeft bepaald, dat gedurende de Nieuwjaarsdi'ukte hij de Posterijen, even als zulks met de St. Nicolaas plaats vond, militairen zullen worden disponibel ge steld, waarvoor in de eerste plaats zul len worden aangewezen de in militaixen dienst zijnde ambtenaren. Opleving. Onder dit opschrift meldt „De Glas- en Aardewerker": Te Schiedam is weer een oven ln wer king gesteld en zal men weer beginnen aan de fabriek „Uto", zoodot liet aaritnl wei'klooze glasblazers te Schiedam aardig aan 't inki'impen is. De steenwerkers van de fabriek ,,De Schie" zullen wel het langste te lijden hebben. Ook de fabriek van Ilazenkamp wil weer beginnen, maar met een loonsverla ging. Wij hopen, dat de glasblazers dit zullen weten tc verhinderen en niemand daar werk zal aanvaarden, zoolang deze loonsverlaging niet wordt teruggenomen. Te Delft is weer een oven in werking gesteld. Het gaat langzaam, maar er komt toch verbetering. Te Maastricht in de witglasfabrielc is het zóó druk als het in jaren niet is ge weest. De zesde oven is er aangemaakt cn men spx-eekt er van overwerken. Dit is het gevolg van de vex-nieling der Belgische fabrieken. Rogge voor de Regeering. Het van New.York te Rotterdam aan gekomen Nederlandsche stoomschip „Kor- tenaer" heeft ongeveer 3300 ton rogge aan boord, geconsigneerd aan de Neder landsche regeering. Rogge in Gelderland. De commissie tot distributie van rogge in Gelderland heeft aan de burgemeesters verzocht tot een nieuwe telling van alle in FEUILLETON. In 's levens maalstroom. (Het autcui'sreeht vaa deze vertaling is vooi-ixelioudexi). 40) De komst van Marcelle was een nieuwe gewaai-wording in haar leven geweest; maar, getrouw aan haar droombeelden, was het altijd haar voornemen geweest, haar een kalm bestaan te verschaffen; de dood had haar daarbij verrast en de uit voering van haar voornemen verhinderd. Het zou haar een zoete gedachte ge weest zijn jn handen van Maj'celle te we ten al d'e voorwerpen, 't zij dan van waai'de of niet, maar voor haar van be lang, welke haar ontelbare, thans wi'eed geledigde kasten, commodes, buffetten en étagères bevatten. De teedei'ë hand van het kind zou het stof van haar souvenirs gewischt hebben; in al die snuisterijen zou zij 't waardeeren, dat haar vriendin ze had liefgehad. Waar wai'en nu al die oude, hreekhai'e voorwei'pen gebleven? Marcelle vroeg het zich treurig, af, tex'- wijl zij de gesloten blinden beschouwde. Kom, mijn kind! zeide vrouw Gaiin, terwijl zij haar de hand op den schouder legde. Waaiheen? vxoeg Marcelle. Naar het kerkhof. Zij gehoorzaamde gewillig; op *t kerk hof was het stoffelijk overschot van juf frouw Hermine, maar haar kleine, vrien din had haar niet daarheen zien wegdra gen... voor haar was het graf op 't kerk hof niet anders dan een zinnebeeld, een fictie; het ware graf van juffrouw Her mine, dat, waar haar onzichtbare ziel rondwaarde, maar waarvan Mai'celle de tegenwoordigheid gevoelde, was het huis in de r u e de la Pompe. Dat men zoo bemind was geweest in een huis, dat de muren zooveel goede en lieve woorden hadden gehoord, dat zij getuigen waren geweest van zooveel vertrouwelijk heid, tecderheid en opoffering, en er dan niets van zou overblijven; dat ex' anderen zouden komen en niet den invloed van al die herinneringen zouden ondervinden; dat men slecht en wreed kon zijn om een woning, die zooveel deugden had gehuis vest, en dat dan de muren niet neerstort ten op.de schuldigen.... zie, dat alles kon Marcelle niet begrijpen. Zij naderde nu het kerkhofstond voor het nog versche graf. De ei'fgenamen hadden zich wel gehaast met het opx-ichten van een giafleeken voor de arrne juffxww Hermine. Zij had den er een kant en klaar gevonden bij den eersten den besten steenhouwer uitmuntende gelegenheid! 't Was een monument, dat door een teleurgesteld erfgenaam besteld was en dat voor het afbestellen i'eeds mot de helft betaald nu goedkoop kon geleverd worden. Afme ting en voorstelling wax-en juist zoo, dat het gedenkteeken voor alle overledenen kon diénen," zoodat de erfgenamen, den liuidigen pi'ijs van het marmer in aan merking ^genomen, inderdaad goedkoop klaar waren gekomen. Rose weende heette tranen. Eerst nu kwam het haar x-echt duidelijk voor den geest, dat zij haar meesteres verloren had. De gedachte, dat alles wat haar dier- baar was, onder dien steen bedolven lag, schokte haar over haar gansche lichaam. Als zij er nog maar bloemen op ge plant FTadden, snikte de goede ziel. Juffx-ouw Galin zeide niets; maar zij dacht, dat bloemen voortdui'ende verzor ging en vernieuwing noodig hadden, ter wijl een flinken steen de overblijvenden voorgoed onthief van ieder blijk van toe genegenheid, bij 't gemis waarvan de voorbijgangers verwijtend zouden kunnen zeggen: „Arme verlatene." 't Waren bloemen, eenvoudige witte p r i m u 1 a v e r i s, die de vrouwen vol piëteit op het graf plantten; daarna keer den zij naar Parijs terug. Acht dagen daarna, stapte Robert Breault uit een rijtuig, dat voor het hek zijner woning had stilgehouden; de keu kenmeid per telegram verwittigd, stond op een drempel met een gelegenheidsge zicht. De jonge man hielp zijn vader, die in een pelsjas was gawikkeld, over al zijn leden huiverde en met moeite liep, uit het rijtuig en geleidde hem in huis met de meest eerbiedige zorgen. De zieke man ging in de verwarmde eet zaal op een stoel zitten, weidde den blik langs de wanden, schudde weemoedig het hoofd en begon te weenen, het gelaat in heide handen verbergend. Op hetzelfde oogenblik trad Jules bin nen, die een bijzonder verlof had beko men, en het ongelukkige drietal bleef ge- ruimen tijd stilzwijgend en peinzend bij elkander zitten. Mevrouw Bx-eault was overleden: het gezin miste zijn aardsche beschermengel. Toen de eerste droefheid geleden was en zij-zich wat herstelden, begonnen de vragen. Ilex'mine? vroeg mijnheer Breault. Overleden, antwooi'dde de keukenmeid, die de punt van haar schort naar de oogen bracht. En Marcelle? zeide plotseling Robert, het hoofd opheffend. Zij is verti'okken, mijnheer, en men weet niet waai'heen. Maar gij waart toch hier? Waarom hebt gij haar niet opgenomen. Ik was toen juist afwezig, zeide de ontrouwe dienstbode, de oogen neerslaan de. 't Is plotseling hij haar opgekomen, en jongejuffrouw Marcelle is vertrokken zonder iemand iets te zeggen. Robert zag haar ontevreden aan. Hoe onuitputtelijk het geduld ook zij, hoe groot de ontevredenheid, eens wordt er toch wel eens te veel van gevergd. Wij zullen dat later wel eens ophel deren, zeide hij. En zich daarna tot zijn vader wendend: Vader, u zult wel rust noodig Heb ben. Laten wij u naar uw slaapkamer brengen; wij blijven bij u. De heer Breault was dadelijk bereid. Al zijn kracht, al zijn energie, reeds mer kelijk verzwakt, door de kwestie, die hem getroffen had, waren ginds bedolven met het lichaam zijner dierbare gade, onder de oranjeboomen van Nizza. Hij sliep wel dra, afgemat door de lange reis en de aandoening. Hoe zou het hiernaast toch gegaan zijn? vi'oeg Jules aan Robert, terwijl zij weder naar beneden gingen. Ik begi-ijp het niet; er schuilt zeker wat achter, 't Beste zal wezen, dat ik on ze dienstbode een regelmatig verhoor doe ondergaan. 't Was weldra geschied, en Robert, wiens heldere geest zich door geen uit vluchten om den tuin liet leiden, was er spoedig van op de hoogte, dat de Reuken meid bijna al dien tijd het huis, dat aan haar zorg was toevertrouwd, alleen had gelaten. En zij heeft onze goede hond honger laten lijden, riep Jules verontwaardigd uit, terwijl hij liet dier, dat hem dank baar aanzag, den kop streelde, 't Is mets meer dan vel over beenen. Ik ben er ze ker van, dat Marcelle hem gevoed heeft. Zeg eens, Bravo, is dat niet waar? Waar is zij, je vriendin Marcelle. De hond kwispelstaartte en richtte zich' naar de deur, als om zijn meester uit to noodigen hem te volgen. Zou hij haar niet terug kunnen vin den? Zeg eens Robert, 't zou wel te beproe ven zijn. Ik wil wel, zeide Robert, maar 't zal toch wel voorzichtiger zijn eerst aidere middelen aan te wenden. Arm kind! Wij hebben onze moeder verlo/en, Jules; maar zij, zij verloor tegelijk haar moeder, haar, vader en haar middelen van bestaan'.Wie weet wat er van haar is geworden, of zij nog wel leeft. De hond kwam naar zijn jeugdige mees ters terug en zag hen een voor een zoo vriendelijk en aanmoedigend aan, dat zij begonnen te glimlachen. (Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1914 | | pagina 1