14
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
6e JAARGANG.
No. 1575
3)e E^ld^clveSou^cmt
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post fl.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2Vs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
MAANDAG
DECEMBER.
I9I4.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1^-5 regels f0.75, elke. regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1--5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
De Paus en de vrede. Op het Wes
telijk oorlogsterrein schijnen beide par
tijen succesjes te behalen, tegelijkertijd....
Een Duitsche overwinning in Noord-
Polen, waarbij, volgensDuitschegegevens,
elf duizend Russen werden gevangen
genomen. Zal Griekenland zich bij
Servië aansluiten?
Geen wapenstilstand met
Kerstmis.
De „Osservatore Romano" bevat de vol
gende verklaring: ,,Eenige bladen heb
ben bericht, dat Z. H. d? Paus het initia
tief heeft genomen, om van de oorlogvoe
rende mogendheden ten minste voor het
Kerstfeest een wapenstilstand te verkrij
gen. Dit bericht is juist. De Paus heeft
inderdaad als bewijs van geloof en eer
bied jegens Christus den Verlosser, die
voor alles Koning en Vorst des vredes is,
en tevens uit een gevoel van menschölijk-
heid en medelijden, vooral ten opzichte
van de gezinnen der soldaten, "zich offi
cieus tot de regeeringen der oorlogvoe
rende mogendheden gewend, om te ver-
nemen, hoe zij het voorstel van een wa
penstilstand gedurende het feest zouden
opnemen. De mogendheden antwoordden
met de verklaring, dat zij de verheven be
doeling van het initiatief van Z. H. den
Paus op hooge waarde schatten. De meex'-
derheid betuixrde haar instemming. Intus-
schen kon het denkbeeld niet worden ver
wezenlijkt, daar eenigen meenden, dat zij
liet practisch niet konden steunen. Aldus
ontbrak de eenpaxigheid in de toestem
ming, welke noodzakelijk was, om het be
vredigende resultaat te bereiken, dat door
liet vaderhart des Pausen zoozeer werd
vei'langd.
De Duitschers in Frankrijk
en België.
In het Fransche. middag-communiqué
wordt gezegd, dat de dag van gisteren
bijzonder kalm is verloopen. De vijand
heeft 3 hevige aanvallen gedaan in de
sti'eek ten Zuid-Oosten van Yperen; deze
aanvallen werden afgeslagen. In het
bosch van Lepêtre hebben wij bepaalde
.vorderingen gemaakt.
In het Fransche avond-communiqué
wordt gezegd, dat aan de beide uiterste
punten van het front een Duitsche aan
val heeft plaats gehad, nl. de eene Noord
westelijk van Yperen en de andei'e tegen
het spoorwegstation van Aspaeh (in het
Zuiden van den Elzas). Beide aanvallen
werden afgeslagen.
Het Duitsche Hoofdkwax-tier meldt d.d.
13 Decembexv Nadat den llden December
de Fransche aanvallen op Api-emont, (te
Zuidoosten van St. Mihiel) waren mis
lukt, deed de vijand gisterennamiddag
een aanval in breeder front over Flii'ey
(tusschen Mihiel en Pont-a-Mousson). De
aanval eixidigde met verlies voor de Fran-
6chen van 600 gevangenen en zeer veel
dooden en gewonden. Onze verliezen be
droegen ongeveer 70 gewonden. Overigens
vei'liep de dag op het Westelijk oorlogs-
tooneel rustig.
De correspondent van de „Tel." te Sluis
meldt:
Uit een stroom van geruchten, als zou
Heule bij Kortrijk en Passchendale bij
Rousselaere door de verbondenen bezet en
Dixmuiden door de Belgen hernomen
zijn, geruchten, die heden nog sterker ver
breid werden, mag men alleen conclu-
deeren, dat eenige vorderingen in de rich
ting Rousselaere gemaakt zijn. Waar
schijnlijk doelt het communiqué van Pa
rijs op deze vorderingen. Te Kortrijk
hoorde men deze week het geschut meer
naderbij dan tot heden het geval was ge
weest.
Hedenmorgen was het zeer mistig in
de kuststreek. De Duitschers waakten
zeer streng en losten zelfs eenige schoten
aan de zijde van Zeebrugge. Ook te Heyst
is nu cavalerie aangekomen. Het zijn
doodskophuzaren.
Van de richting van Yperen hoorden
we zwak het kanon, aan de Yser scheen
het stil. De bevolking van Oost-Duinker
ken, het laatst gebombardeerd dorp, is
naar Frankrijk en Engeland geweken.
Te Ostende en Brugge geen verande
ring. Gisteren was er in laatstgenoemde
stad moeilijk brood tc krijgen; men heeft
van Amerikaansche zijde meel naar deze
sti'eek gestuurd.
Uit goede bron verneem ik, dat als
dienstplichtigen in België beschouwd
worden, de mannen van 17 tot 65 jaar.
Hiermee staat waarschijnlijk in verband
de afgedwongen beloften van mannen, om
tegen de Duitschers de wapens niet meer
óp te nemen, en eveneens het scherpe toe
zicht aan de grens Nu beginnen de Duit
schers ook pelswerken en leder op te
eischen.
De Russen.
Uit Berlijn wordt bericht:
In nooi-delijk Polen namen wij een
aantal vijandelijke stellingen. Daaxbij
werden elfduizend Russen gevangen ge
nomen en 43 machinegeweren vielen in
onze handen. Uit Oost-Pi-uisen en zuide
lijk Polen geen nieuws. Het opperste le
gerbestuur.
De Russische generale* staf deelt mede,
dat in de sti-eek PrasnyszLechanow de
gevechten zich normaal ontwikkelen. De
Duitschers begonnen den lOen en den
11 en dezer hevige aanvallen op het front
Ilovv-Leviecz, zoowel bij dag als bij nacht.
Zij werden met groote verliezen terugge
slagen.
-Op vex'scheidene andere punten hebben
wij met succes tegenaanvallen op de ba
jonet ondernomen. Op andei'e punten van
den linker-Weichsel-oever had een enkele
kanonnade plaats. De vijand week hier
en daar terug.
Ten Zuiden van Krakau hebben wij den
lOen dezer op één dag vier kanonnen, ze
ven mitrailleuses buit gemaakt en onge
veer 400Ö krijgsgevangenen genomen. Den
llen dezer werd de strijd met dezelfde he
vigheid voortgezet.
In de Kax-pathen zijn aanzienlijk ver
sterkte Oostenx-ijksche strijdmachten ver
schenen, die trachten het offensief te her
vatten.
Verschillende Oorlogs
berichten.
De Oostenrijkers en de Serviërs. De
vex-plaatsingen van sterke vijandelijke le
germachten naar het Zuiden, aldus wordt
uit Weenen gemeld, hebben het, gelijk
reeds werd medegedeeld, noodzakelijk ge
maakt, ook wijzigingen te brengen in de
groepeering van ons Balkanleger en onzen
rechtervleugel achteruit te schuiven. Dit
eenvoudige feit wordt door de laaste be
richten uit Nisch als een beslissend resul
taat van het Sex'vische leger voorgesteld.
De berichten der Serviërs over onze verlie
zen zijn buitengewoon overdreven.
Zal Griekenland Servië helpen? De
Servische regeering heeft aan de Grieksche
regeering verzocht een expeditiekorps van
100,000 man naar Servië te zenden.
De Atheensche regeei'ing verklaai'de zich
onder het volgende voorbehoud daartoe be
reid
le. Servië ex-kent, dat Griekenland recht
matige aanspraak heeft op de stad Mo-
nastir.
2e. Sex-vië geeft zijn toestemming tot een
grens-regularisatie aan "de Servisch-Griek-
sche gx-ens door een Grieksche commissie.
3e. Sexwië moet bij de entente-mogendlie-
den doorzetten, dat deze Griekenland zul
len beschermen in geval dit land door Bul-
gai'ije' mocht worden aangevallen.
De Grieksche regeei-ing laat verder door-
schemex'en, dat, in geval de mogendheden
van de entente Monastir aan de Bulgax'en
zouden willen laten, Griekenland met wa
pengeweld zal trachten dit te vex-hindex-en.
Een dag des gebeds. Kardinaal Bourne
heeft aan kardinaal Lugon, den aartsbis
schop van Reims, in een brief voorgesteld
om Zondag 3 Januari, die in Engeland
een dag des gebeds zal :<ijn, tegelijkertijd
door al de vei'honden laties als biddag
te laten beschouwen.
De ernst der tijden. Te München is het
carnaval verboden. Bovendien heeft de po
litie in de Beiersche hoofdstad bekend ge
maakt, dat geen vergunning tot dansen zal
woi'den gegeven.
De Duitsche Keizer hersteld. Duitsche
bladen melden, dat de Keizer zijn katari'h
nu bijna geheel kwijt is.
Verbijsterd volk. De keizer van
Duitschland heeft ten behoeve van het
grafmonument van Sultan Selaheddin te
Damascus een kostbare lamp geschonken,
die op het oogenblik op een Tux*ksch ate
lier wordt vei'vaardigd. Ter eere van de
aankondiging van dit geschenk had heden
te Damascus een groot feest plaats.
De uitvoer van cacao. Men weet, dat
in Engeland de vx-aag aan de orde is, om,
nu de uitvoer van thee verboden is, ook
een uitvoexwerbod voor cacao af te kondi
gen, waarvan in den laatsten tijd zulke
groote hoeveelheden naar Nedexland zijn
verschèept, welke naar men in Engeland
vermoedt voor Duitschland bestemd zijn.
De „Daily News" (die gelijk men weet met
de cacao-fiima Cadbury in vexbinding
staat) bepleitte Vrijdag de wenschelijkheid
van zulk een uitvoerverbod voor het ruwe
en het bewerkte artikel. Aan den anderen
kant verneemt de „Times", dat er in de
kringen van de City en van Engelsche pro
ducenten in de koloniën een sterke stxoo-
ming tegen zulk een verbod bestaat.
Een sigaar van den Duitschen Keizer.
Een sigaar die de Duitsche Keizer aan
Lord Lonsdale indertijd ten geschenke
gegeven had en door dezen weer aan
iemand te Hambledon was weggegeven, is
te Henley ten bate van het plaatselijke
Doode Kruis-hospitaal bij opbod verkocht.
De sigaar bracht 14 10 sh. op en is nu
het eigendom van een vereeniging van sla
gers daar.
41 kogels in één been. Dezer dagen is
een Fransche soldaat, Barat genaamd,
naar het front teruggekeerd, hij wien 41
kogels dn het linkerbqen gevonde war
den. Hij had drie maanden in het hospi
taal gelegen.
Barat behoorde tot het 237ste regiment
infantex-ie, en werd gewond gedurende een
aanval op een mitrailleurs-afdeeling, wel
ke den 25sten Augustus bij Courbesseaux
plaats had.
Nederland en de Oorlog.
Intern. Vrede s-c omit
Door het Internationaal Vredescomité
(secretariaat Heerengracht 521, Amster
dam), zijn aan alle grootere dagbladen en
invloedi-ijke pei'sonen van Europa af-
schi-iften gezonden van het adres, door
het comité aan II. M. de Koningin gericht,
waarin Harer Majesteits bemiddeling ver
zocht wordt bij de oorlogvoerende mo
gendheden.
Het comité bestaat thans uit de volgen
de heex-en: C. F. J. Brands, notaris te Am
sterdam; pi-of. dr. T. Cannegieter, hoog
leeraar te Utrecht; ds. F. W. Drijver te
Naarden; jhr. P. Gevaerts van Geervliet,
commandant aan het eex-ste huzarenregi-
ment te Haarlem; M. L. Honnerlagc Grete
burgemeester van Schiedam; J. A. J. van
Heijst, burgemeester van Baardwijk; mgr.
L. E. Jansen, deken van Amsterdam; S.
Kalff, oud-hoofdredacteur van het Soera-
bajaasch Handelsblad te Hilversum; G. de
Lang, luitenant der infanterie van het
O.-I. leger, te Tetei'ingen; doet. jur. A. M.
de Lange te Alkmaar; W. A. E. Mansfeldt
provinciaal adjudant te Utrecht; E. Prins,
te Amsterdam; doet. jur. J. A. M. Rits, te
's-Hertogenbosch; prof. doet. jur. D. Si
mons, hoogleeraar te Utrecht; H. J. M.
Taskin, px-esident van het seminarie te
Warmond; J. J. Weve, civiel-ingcnieur
te Nijmegen.
Een internationaal fonds
tot steun.
Te 's-Gravenhage zijn de eei'ste stappen
gedaan ten doel hebbende de samenstel
ling van een comité tot vorming van een
Internationaal Fonds, tot het verleenen
van steun, na den oorlog, aan de Belgi
sche slachtoffers der tijdsomstandighe-
dent en tot het nemen van maatregelen,
die kunnen leiden tot den wederopbouw
en wedei'samenstelling van geheel of ge
deeltelijk vei'woeste kunstwerken en mo
numenten, bibliotheken enz.
Naar wij vernemen zal het eere-voor
zitterschap aan den gezant van België
bij ons Hof worden aangeboden.
Nederlandsch Conqité tot
Steun van Belgische en
andere slachtoffers.
In totaal is nu ingekomen f 434,600.04V6;
frs. 5607.87V6 en M. 138,12.
Opening der Amsterdam
se h e Beurs.
De „Nieuwe Courant" verneemt, dat de
Amsterdamsche Beurs vermoedelijk 4 Ja-
naarie a.s. zal woi'den geopend en dat de
blokkade jn dier voege zal worden gere
geld, dat aan elk de keuze zal worden
gelaten tusschen 20 pCt. sui-plus met 6 of
12 maanden uitstel en 10 pCt. surplus
met geleidelijke aanvulling volgens de
Beurswet.
Regeeringscommissaris
vluchtoord.
Bij Kon. besluit van 8 dezer is, met eer
volle ontheffing van de functie van regee-
ringscommissai'is van het vluchtoord in
de legerplaats bij Oldehi'oek, benoemd tot
regeeringscommissaris van het vlucht
oord onder Nunspeet, dr. Hendrik P. N.
Mullei', oud-buitengewoon gezant en con
sul-generaal van den Oranje-Vrijstaat.
Nieuwjaar hij de post.
De Opperbevelhebber hij Land- en Zee
macht heeft bepaald, dat gedurende de
Nieuwjaarsdi'ukte hij de Posterijen, even
als zulks met de St. Nicolaas plaats vond,
militairen zullen worden disponibel ge
steld, waarvoor in de eerste plaats zul
len worden aangewezen de in militaixen
dienst zijnde ambtenaren.
Opleving.
Onder dit opschrift meldt „De Glas- en
Aardewerker":
Te Schiedam is weer een oven ln wer
king gesteld en zal men weer beginnen
aan de fabriek „Uto", zoodot liet aaritnl
wei'klooze glasblazers te Schiedam aardig
aan 't inki'impen is.
De steenwerkers van de fabriek ,,De
Schie" zullen wel het langste te lijden
hebben.
Ook de fabriek van Ilazenkamp wil
weer beginnen, maar met een loonsverla
ging. Wij hopen, dat de glasblazers dit
zullen weten tc verhinderen en niemand
daar werk zal aanvaarden, zoolang deze
loonsverlaging niet wordt teruggenomen.
Te Delft is weer een oven in werking
gesteld. Het gaat langzaam, maar er
komt toch verbetering.
Te Maastricht in de witglasfabrielc is
het zóó druk als het in jaren niet is ge
weest. De zesde oven is er aangemaakt cn
men spx-eekt er van overwerken. Dit is
het gevolg van de vex-nieling der Belgische
fabrieken.
Rogge voor de Regeering.
Het van New.York te Rotterdam aan
gekomen Nederlandsche stoomschip „Kor-
tenaer" heeft ongeveer 3300 ton rogge
aan boord, geconsigneerd aan de Neder
landsche regeering.
Rogge in Gelderland.
De commissie tot distributie van rogge
in Gelderland heeft aan de burgemeesters
verzocht tot een nieuwe telling van alle in
FEUILLETON.
In 's levens maalstroom.
(Het autcui'sreeht vaa deze vertaling is
vooi-ixelioudexi).
40)
De komst van Marcelle was een nieuwe
gewaai-wording in haar leven geweest;
maar, getrouw aan haar droombeelden,
was het altijd haar voornemen geweest,
haar een kalm bestaan te verschaffen; de
dood had haar daarbij verrast en de uit
voering van haar voornemen verhinderd.
Het zou haar een zoete gedachte ge
weest zijn jn handen van Maj'celle te we
ten al d'e voorwerpen, 't zij dan van
waai'de of niet, maar voor haar van be
lang, welke haar ontelbare, thans wi'eed
geledigde kasten, commodes, buffetten en
étagères bevatten. De teedei'ë hand van
het kind zou het stof van haar souvenirs
gewischt hebben; in al die snuisterijen
zou zij 't waardeeren, dat haar vriendin
ze had liefgehad. Waar wai'en nu al die
oude, hreekhai'e voorwei'pen gebleven?
Marcelle vroeg het zich treurig, af, tex'-
wijl zij de gesloten blinden beschouwde.
Kom, mijn kind! zeide vrouw Gaiin,
terwijl zij haar de hand op den schouder
legde.
Waaiheen? vxoeg Marcelle.
Naar het kerkhof.
Zij gehoorzaamde gewillig; op *t kerk
hof was het stoffelijk overschot van juf
frouw Hermine, maar haar kleine, vrien
din had haar niet daarheen zien wegdra
gen... voor haar was het graf op 't kerk
hof niet anders dan een zinnebeeld, een
fictie; het ware graf van juffrouw Her
mine, dat, waar haar onzichtbare ziel
rondwaarde, maar waarvan Mai'celle de
tegenwoordigheid gevoelde, was het huis
in de r u e de la Pompe.
Dat men zoo bemind was geweest in een
huis, dat de muren zooveel goede en lieve
woorden hadden gehoord, dat zij getuigen
waren geweest van zooveel vertrouwelijk
heid, tecderheid en opoffering, en er dan
niets van zou overblijven; dat ex' anderen
zouden komen en niet den invloed van al
die herinneringen zouden ondervinden;
dat men slecht en wreed kon zijn om een
woning, die zooveel deugden had gehuis
vest, en dat dan de muren niet neerstort
ten op.de schuldigen.... zie, dat alles kon
Marcelle niet begrijpen.
Zij naderde nu het kerkhofstond
voor het nog versche graf.
De ei'fgenamen hadden zich wel gehaast
met het opx-ichten van een giafleeken
voor de arrne juffxww Hermine. Zij had
den er een kant en klaar gevonden bij
den eersten den besten steenhouwer
uitmuntende gelegenheid! 't Was een
monument, dat door een teleurgesteld
erfgenaam besteld was en dat voor het
afbestellen i'eeds mot de helft betaald
nu goedkoop kon geleverd worden. Afme
ting en voorstelling wax-en juist zoo, dat
het gedenkteeken voor alle overledenen
kon diénen," zoodat de erfgenamen, den
liuidigen pi'ijs van het marmer in aan
merking ^genomen, inderdaad goedkoop
klaar waren gekomen.
Rose weende heette tranen. Eerst nu
kwam het haar x-echt duidelijk voor den
geest, dat zij haar meesteres verloren
had. De gedachte, dat alles wat haar dier-
baar was, onder dien steen bedolven lag,
schokte haar over haar gansche lichaam.
Als zij er nog maar bloemen op ge
plant FTadden, snikte de goede ziel.
Juffx-ouw Galin zeide niets; maar zij
dacht, dat bloemen voortdui'ende verzor
ging en vernieuwing noodig hadden, ter
wijl een flinken steen de overblijvenden
voorgoed onthief van ieder blijk van toe
genegenheid, bij 't gemis waarvan de
voorbijgangers verwijtend zouden kunnen
zeggen: „Arme verlatene."
't Waren bloemen, eenvoudige witte
p r i m u 1 a v e r i s, die de vrouwen vol
piëteit op het graf plantten; daarna keer
den zij naar Parijs terug.
Acht dagen daarna, stapte Robert
Breault uit een rijtuig, dat voor het hek
zijner woning had stilgehouden; de keu
kenmeid per telegram verwittigd, stond
op een drempel met een gelegenheidsge
zicht.
De jonge man hielp zijn vader, die in
een pelsjas was gawikkeld, over al zijn
leden huiverde en met moeite liep, uit het
rijtuig en geleidde hem in huis met de
meest eerbiedige zorgen.
De zieke man ging in de verwarmde eet
zaal op een stoel zitten, weidde den blik
langs de wanden, schudde weemoedig
het hoofd en begon te weenen, het gelaat
in heide handen verbergend.
Op hetzelfde oogenblik trad Jules bin
nen, die een bijzonder verlof had beko
men, en het ongelukkige drietal bleef ge-
ruimen tijd stilzwijgend en peinzend bij
elkander zitten. Mevrouw Bx-eault was
overleden: het gezin miste zijn aardsche
beschermengel.
Toen de eerste droefheid geleden was
en zij-zich wat herstelden, begonnen de
vragen.
Ilex'mine? vroeg mijnheer Breault.
Overleden, antwooi'dde de keukenmeid,
die de punt van haar schort naar de oogen
bracht.
En Marcelle? zeide plotseling Robert,
het hoofd opheffend.
Zij is verti'okken, mijnheer, en men
weet niet waai'heen.
Maar gij waart toch hier? Waarom
hebt gij haar niet opgenomen.
Ik was toen juist afwezig, zeide de
ontrouwe dienstbode, de oogen neerslaan
de. 't Is plotseling hij haar opgekomen,
en jongejuffrouw Marcelle is vertrokken
zonder iemand iets te zeggen.
Robert zag haar ontevreden aan. Hoe
onuitputtelijk het geduld ook zij, hoe
groot de ontevredenheid, eens wordt er
toch wel eens te veel van gevergd.
Wij zullen dat later wel eens ophel
deren, zeide hij.
En zich daarna tot zijn vader wendend:
Vader, u zult wel rust noodig Heb
ben. Laten wij u naar uw slaapkamer
brengen; wij blijven bij u.
De heer Breault was dadelijk bereid.
Al zijn kracht, al zijn energie, reeds mer
kelijk verzwakt, door de kwestie, die hem
getroffen had, waren ginds bedolven met
het lichaam zijner dierbare gade, onder
de oranjeboomen van Nizza. Hij sliep wel
dra, afgemat door de lange reis en de
aandoening.
Hoe zou het hiernaast toch gegaan
zijn? vi'oeg Jules aan Robert, terwijl zij
weder naar beneden gingen.
Ik begi-ijp het niet; er schuilt zeker
wat achter, 't Beste zal wezen, dat ik on
ze dienstbode een regelmatig verhoor doe
ondergaan.
't Was weldra geschied, en Robert,
wiens heldere geest zich door geen uit
vluchten om den tuin liet leiden, was er
spoedig van op de hoogte, dat de Reuken
meid bijna al dien tijd het huis, dat aan
haar zorg was toevertrouwd, alleen had
gelaten.
En zij heeft onze goede hond honger
laten lijden, riep Jules verontwaardigd
uit, terwijl hij liet dier, dat hem dank
baar aanzag, den kop streelde, 't Is mets
meer dan vel over beenen. Ik ben er ze
ker van, dat Marcelle hem gevoed heeft.
Zeg eens, Bravo, is dat niet waar? Waar
is zij, je vriendin Marcelle.
De hond kwispelstaartte en richtte zich'
naar de deur, als om zijn meester uit to
noodigen hem te volgen.
Zou hij haar niet terug kunnen vin
den? Zeg eens Robert, 't zou wel te beproe
ven zijn.
Ik wil wel, zeide Robert, maar 't zal
toch wel voorzichtiger zijn eerst aidere
middelen aan te wenden. Arm kind! Wij
hebben onze moeder verlo/en, Jules; maar
zij, zij verloor tegelijk haar moeder, haar,
vader en haar middelen van bestaan'.Wie
weet wat er van haar is geworden, of zij
nog wel leeft.
De hond kwam naar zijn jeugdige mees
ters terug en zag hen een voor een zoo
vriendelijk en aanmoedigend aan, dat zij
begonnen te glimlachen.
(Wordt vervolgd