Tweede Blad.
Be JAARGANG. No. 1565
Btë £eidóohe (Bou/tont
Woensdag 2 December I9I4
KERKNIEUWS.
De nagedachtenis van Pius X gehuldigd.
In de „Msbd." schrijft de eerw, heer
Paul Goulmy het volgend artikeL
„Omnes gentes magnificabunt eum."
(Alle volkeren zullen hem verheerlijken.)
Deze woorden van den koninklijken zan
ger schoten mij te binnen, toen ik in deze
dagen de lezing van numero 13 der „Acta
Apostolicae Sedis" beëindigde in de
laatste helft van 1914 leeft de mensch we
gens de slechte verzending langzaam, waar
bet zulke stukken geldt en in den geest
getuige geweest was van de laatste ziekte,
den dood en de lijkplechtigheid van onzen
envergetelijken Vader in Christus, Z. H.
paus Pius X. „Omnes gentes magnifica
bunt eum": „alle volken zullen Hem ver
heerlijken".
Het geheele nummer (waaruit wij voor
eenige weken reeds het een en ander me
dedeelden. Red.), toch is een officieele ge
tuigenis, dat het pontificaat van den ont
slapen Paus een schitterend tijdperk in de
Kerk Gods geweest is.
Om Zijne verheven nagedachtenis te
huldigen zullen om in de termen van
den psalm te blijven de koningen van
Tharsis en de eilanden geschenken aan
bieden, de koningen van Arabia en Saba
giften aanbrengen. Dat zullen zij doen in
den vorm van in den meest terheven stijl
gestelde telegrammen.
De orthodoxe koning van Montenegro
herdenkt met weemoed de laatste daden
ran den gestorven kerkvorst, n.l. „een be
wijs van genegenheid en van achting voor
het Servische volk", het concordaat met
koning Peter; en „een poging, door den
goddelijken Stichter van onzen Godsdienst,
om de geesels van een afschuwelijken oor
log tegen te houden."
De Katholieke koning van Saksen
«preekt: „van onzen onvergetelijken Hei
ligen Vader"; de regent van het ortho
doxe Servië beweert: „dat in mijn land de
nagedachtenis van den Heiligen Vader,
onder wiens bescherming het concordaat
met Servië gesloten werd, eerbiedig zal
bewaard worden"; de Protestantsche
president van de Unie zegt, dat 's Pausen
karakter „zonder gebreken en edel" was,
- dat Pius X „de verheven plaats, welke
hij innam, eer aandeed en tot Hem trok
de toegenegen blikken van allen, die zijn
wereld-invloed ondergingen."
De Katholieke Braziliaansche regeering'
dankt den ontslapen Opperpriester voor de
vaderlijke toegenegenheid, gedurende ge
heel Zijn pontificaat Brazilië betoond, ter-
wijt de Katholieke president van Peru
Pius X eert als: „een heiligen en geleer
den Paus."
De Columbiaansche regeering, eveneens
Katholiek, noemt Pjus: „de glorie van de
Kerk en de eer van de menschheid." En
de oude Oostenrijksche keizer, de Aposto
lische Majesteit, beschouwt 's Pausen
heengaan als. „een wreed verlies voor on
ze Heilige Kerk en de Katholieke wereld"
terwijl Z. M. van meening is, dat Pius
voor de geschiedenis een onsterfelijken
naam zich heeft verworven. „Alle volken
zullen 1-Iem verh eerlijken'V
In den psalm staat ook geschreven: „ont
zien zal Hij den arme en behoeftige" en
daar treden naar voren de van hun land
beroofde vorsten en vorstinnen in statige
rij. De Allergeloovigste Majesteit van Por
tugal de Kerk kent daar nog geen repu-
bliek „zal nooit vergeten de vaderlijke
goedheid, welke Zijne Heiligheid ons altijd
getoond heeft"; de hertogin-weduwe van
Parma ,,is smartelijk getroffen door den
De Oud-Amsterdamsche
Sinterklaasmarkt.
De Amsterdammers zijn van ouds echte
winterklaasmannen. Hun oudste kerk, de
Oude Kerk, noemden zij de Sinterklaas
kerk. De grootkramers, de wevers en de
snijers noemden hun gilde naar Sinter
klaas en hadden in de Oude Kerk hun ka-
fel. Op Sinterklaasdag hielden zij ter eere
Tan hun beschermheilige een feestmaal en
zonden dan aan den schout een taart en
den priester, die het gilde-altaar bediende,
ten pastei van veertien stuivers.
In de 13e, 14e, 15e, 16e en 17e eeuw werd
de Arasterdamsche Sinterklaas in- en bui-
lenshuis met groote vreugde gevierd. De
chippers, wier heilige Sinterklaas almede
ffas, vierden dat als hun schepen in de ha
zen (thans het Damrak) lagen, met groote
luidruchtigheid. Er werd niet vergeten
naar de kerk te gaan. De Oude Kerk was
dan het volst; zij had ter eere van de be
schermheilige een zilveren Sinterklaas-
j>eeld, dat later, in benarden tijd, gesmol
ten en tot noodmunt gemaakt is. Nu nog
kangt er in een der kerkkamers een heel
«ad en mooi schilderij, voorstellende het
borstbeeld van Sinterklaas.
Na den Beeldenstorm, na de Reformatie
aa 1578, deden de Geref. predikanten en
ouderlingen alles om wat ook maar aan het
Katholicisme herinnerde, te weren, het
Sinterklaasfeest in de eerste plaats. Want
dit was hulde brengen aan een Roomschen
heilige. Een fel bestrijder van de Katho-
i^en' Sieuwertz. waarschuwde in
tegen het Sinterklaasfeest met deze
•*oorden:
«Die sulx doen en yerstaen nog niet wat
dood van onzen geëerden Heiligen Vader.
Die altijd zóó goed voor ons geweest is."
Voort lofprijzingen van den H. Vader, Die
ons ontnomen is, doch het is tijd er mede
op te houden.
Nu dan de lofzangen ten einde zijn: „de-
fecerunt laudes", trede Luxemburg's groot
hertogin, de sterke vrouw uit het Boek
der Boeken, naar voren. Hoort haar ver
klaren, dat hare moeder, hare zusters en
zij zelve „immer de meest gehoorzame en
meest toegewijde „dochters" der Kerk zul
len zijn. Voorwaar, deze vorstin heeft te
midden van haar anti-Katholieke regee
ring Pius X wel het best van alle vorsten
en vorstinnen begrepen. Deze toch zeggen
woorden vol lof, maar Maria-Adelheid
stelt een daad van zeer verheven gehalte.
Legt nu naast deze schitterende getui
genissen van zóó voorname persoonlijk
heden eens de gedachtenisartikelen van
onze vrijzinnige en zoogenaamd neutrale
bladen, welke in zoo talloos vele Katholie
ke handen nog immer zijn.
Staten-Generaal.
Justitle-zaken.
Aan het voorloopig verslag betreffende
Hoofdstuk IV (Justitie) van de Begrooting
voor 1915 ontleenen wij het volgende:
Eenige leden bepleitten in het belang
van de paardenfokkerij opheffing van het
totalisatieverbod. Anderen kwamen hier
tegen met kracht op.
Verscheidene leden achtten wijziging der
Loterijwet 1905 hoogst urgent op het stuk
der bepalingen betreffende premieleenin-
gen. Het eerst noodige is ciat een wet tot
stand kome krachtens welke de uitzonde
ring voor premieleeningen in art. 1 der Lo
terijwet komt te vervallen. Naar somrai-
ger oordeel zou dan inplaats daarvan ook
voor premieleeningen de toestemming, be
doeld in de art. 2 en 3 dezer wet, moeten
"worden vereischt. Andere leden zouden
naast den eisch van Koninklijke toestem
ming in elk geval nog een bepaling wen-
schen, dat die uitsluitend kan worden ver
leend aan publiekrechterlijke lichamen en
aan instellingen of vereenigingen, wier
werkzaamheid op een liefdadig doel is ge
richt of die bevordering van wetenschap,
kunst of zaken van algemeen belang be-
oogen.
Eenige leden meenden dat de politie bij
den bekenden inval in de winkels en hui
zen van personen, van overtreding der Lo
terijwet verdacht, verder was gegaan dan
het volvoeren van hare taak het inbe-
slagnemen van het bewijsmateriaal voor
eventueele vervolgingen eischte. Door
haar optreden is hier en daar het geheele
bedrijf der betrokken loterijmaatschappij
en onmogelijk gemaakt. Inlichtingen wer
den gevraagd omtrent de juiste toedracht
van hetgeen heeft plaats gevonden t. a. v.
„Lotisico", naar aanleiding van een be
richt in de dagbladen, dat de procureur-
generaal bij het Gerechtshof een onder
zoek had ingesteld in verband met het ver-
vallenverklaren der polissen van „Lotisi
co", naar aanleiding van de trekkingen
der Staatsloterij, welk onderzoek zou ge
ëindigd zijn met de conclusie, dat er voor
de Regeering geen aanleiding bestaat, te
dezer zake in 'te grijpen.
Verscheidene leden drongen aan op wij
ziging der Motor- en Rijwielwet, ln ver
band met de groote uitbreiding van het
vrachtautomobielverkeer, gepaard gaande
met een gestadig toenemen van de afme
tingen en het gewicht dier automobielen,
waaruit groote schade, hinder en gevaar
voortvloeien.
De aandacht werd gevestigd op de erger
lijke ontduiking van de uitvoerverboden,
in het bijzonder van rogge en aardappe
len, en op krachtige repressie, zoo noodig
op strengere strafbepalingen, aangedron
gen.
de waere Religie is, ende bewijsen Godt
weinig dangkbaerheyt, dat hij se uyt de
duisternissen des Pausdoms ende uyt de
schrickelijcke afgoderie verlost heeft."
Het ergst voor de Gereformeerden was,
dat het Sinterklaasfeest openbaar gevierd
werd, vooral op Dam en Vijgendam en
daar van ouds de Sinterklaasmarkt gehou
den bleef, waar het dol-druk kon toegaan.
Elk jaar deden de predikanten bij burge-
meesteren hun beklag en verzochten de
markt te verbieden, omdat op die markt
het Pausdom verheerlijkt werd.
Daarom werd op den 5den December 161.1
van de puie van het oude stadhuis op den
Dam de steèklok geluid en afgekondigd:
dat het verboden is als in den jare 1612
op den Dam en elders eetbare of andere
waer-te verkoopen. Wie er zich tegen ver
zet, diens waren zullen in beslach worden
genomen of hem een boete opgelegd van
3C stuyvers.
Zelfs werd verboden den volgenden dag
den Sinterklaas-koek en geschenken open
lijk over straat te dragen of thuis te bren
gen, tenzij men zich eene gelijke boete wil
de getroosten. Ouders waren voor hun
kinderen en meesters en mevrouwen voor
hunne dienstboden aansprakelijk.
De keur hielp niet, de Amsterdammers
kwamen toch naar den Dam, kochten er
klaasjes, slikkerdemikjes en allerlei pre
sentwaren, en vierden er den Heilige.
Den 3en December 1639 achtte het stads
bestuur het noodig, een nieuwe ,keur af te
kondigen: het vorig jaar had de uitgelaten
vreugde op Sinterklaar alle perken over
schreden. De toeloop van volk uit alle hoe
ken der stad, zelfs „uyt huysen met pesten
geïnfecteerd", wilde men tegengaan. Daar-
Letteren en Kunst.
De Paus over Dante.
Aan Z. D. H. P. Morganti, aartsbisschop
van Ravenna, heeft Z. H. Paus Benedictus
XV eèn Latijnsche brief gericht, waarvan
wij hier een uittreksel geven:
Wij mochten, nu Wij onlangs tot het be
stieren der Katholieke Kerk, door den
Eeuwigen Stichter dierzelfde Kerk, schoon
zonder eenige verdiensten van Onzen kant,
geroepen werden, van U een blijk van
toegenegenheid en verkleefdheid ontvan
gen, uit naam tevens van de commissie,
welke zich vormde tot voorbereiding van
het eeuwfeest van den grooten Alighieri,
nu bijna zes eeuwen verliepen, sedert dat
stralende licht onder de dichters in uwe
overoude stad is uitgedoofd. En dit bewijs
van vereering en liefde jegens Ons maakt
het tot Onzen plicht, Onze hooge ingeno
menheid met uw allerbeminnelijkst schrii-
ven te betuigen en aan u en de overige le
den derzelfde commissie Onzen overgroo-
ten dank uit te spreken.
Wat nu Uw grootsch plan aangaat, zoo
moeten Wij vooreerst in het oog houde.i,
dat Onze roemrijke Voorgangers, wier
voetsporen. Wij Ons beijveren te drukken,
steeds geweest zijn, de bevorderaars der
schoone kunsten en letteren en dat Zij niet
minder met lof en eer hebben overladen
de voortreffelijke mannen, die door scherp
te van vernuft en rijkdom van wetenschap
de roem van hun tijd waren en hun naam
vereeuwigden.
Onder hen moet voorzeker Alighieri ge
roemd worden. Want Wij betwijfelen of
er onder de dichters van alle tijden iemand
met hem vergeleken kan worden. Maar
daarenboven, wat ook van meer belang is,
er komt nog een bijzondere reden bii,
waarom Wij meenen, dat wij met dank
bare vreugde en den grootsten luister zijn
eeuwfeest moeten vieren: daar namelijk
Aligheri een der onzen is.
Immers, de Florentijnsche dichter heeft
zooals een ieder weet, de natuurlijke stu
die met de studie van den gods
dienst verbonden, en zijn geest ge
vormd door de voorschriften, die
hij ontleende aan zijn diep katholiek ge
loof en zijn ziel gevoed met de hoogste en
reinste gevoelens van menschelijkheid en
gerechtigheid.
En als hij ook, smartelijk aangedaan
door het bittere en smartvolle von zijn
ballingschap en, door de partijdrift ge
dreven, in juistheid van oordeek somd
scheen te falen, is het toch nooit gebeurd
dat hij van de waarheid van on
zen christelijken godsdienst ooi; zelfs
is afgeweken. Wie echter zal ont
kennen, dat onze Dante het mach
tige vuur van zijn dichterlijken ge
nie door den adem van zijn katholiek ge
loof zóó gevoed en versterkt heeft, dat hij
de verhevenste geheimen van ons geloof
in bijna goddelijke verzen heeft gezongen.'
Niemand zal er dus aan twijfelen, of de
naam van zulk een man moet over de ge
heele aarde door alle katholieken met de
grootste gevoelens van dankbaarheid en
met de hoogste vereering herdacht wor
den.
En de wijze van vereering, die gij Ons
hebt voorgesteld en die bepaald is door de
vereeniging die wij boven genoemd heb
ben, om het 6e eeuwfeest van Mighieri's
dooi passend door de katholieken te doen
herdenken, is van dien aard, dat ze onder
alle opzichten Onze bijzondere aanbeveling
verdient.
Om n.l. de nagedachtenis van dien dich
ter waardig te eeren een man, wiens ge
dichten zóó verheven waren, dat hij den
naam van den „goddelijken" heeft gekre
gen en die in zijn dichtwerken, wat nooit
vroeger of later, is gehoord, de verheven
ste waarheden van ons geloof behandeM
heeft tot dat doel is niets zoo geschikt
als een heiligdom te bouwen, dat ons voor
om verboden Burgemeesteren en Schepenen
het staan met kramen of kruiwagens op
den Vijgendam, om poppengóed, snoepe
rijen en andere eetbare waren te \erkoo-
pen.
Ook mochten de bewoners van den Dam,
van de Gansoort, de Nes en eenige andere
straten hun pothuizen, „veynsterwinkels"
en stoepen aan niemand voor dat doel ver
huren of leenen, wilden zij niet door 's Hed
ren dienaars of provoosten der Aalmoeze-
ners voor 25 gulden beboet worden, hun
de waren ontnomen, om in 't Weeshuis te
worden gebracht.
De burgemeesters werden tot het uit
vaardigen van deze Sinterklaas-keuren ge
dwongen door de predikanten der Neder-
duitsch Gereformeerde Gemeente, die in
hetzelfde jaar 1638 alles deden c-m de ver
tooning van Vondel's „Gijsbreght" te ver
bieden, die zij ook een maand lang hebben
kunnen verhinderen.
Elk jaar gingen de predikanten volgens
besluit van den kerkeraad naar het Stad
huis om de Burgemeesters te „begroeten"
en te verzoeken „de superstitueuse insolen.
tien en de groote exorbitantiën. afgodische
abuyzen en de stouticheden, op St. Nicolaï-
dach en avond plegende te geschieden, te
voorkomen, en redres in de ijdelheden van
genoemden dach en avond te nemen".
De wereldlijke heeren ontvingen de gees
telijke broeders doorgaans minzaam en be
tuigden zelf als in 1657, aat zij insgelijks
met droefheid hadden gezien dat 't erger
was geweest dan voor dezen.
Dominus Clerquius had in 1661 zelfs de
voldoening, dat de kramen, welke op den
Vijgendam, ondanks het bekende plakkaat,
waren opgeslagen, op bevel van de Ileeren
den geest roept den godsdienst, het ster
ven en het graf van dien diehter-balling
Gemengde berichten.
Borstplaat. Een half pond fijne sui
ker, plm. een kopje water, eenige druppels
essence (Hebe of Nectar, koffie extract,
cacao).
Kook de suiker met water, zoolang, tot
een koud geworden druppel in koud water
niet meer uiteenvloeit Voeg dan de geur-
stof bij en giet de suikermassa, wanneer
ze wat dik wordt in de gereedstaande vor
men. Cacao laat men met een weinig meel
suiker, meekoken. De tafel of het stuk
glas, waarop men de bodemlooze ringen
plaatst, wordt te voren met wat boter be
smeerd. Men kan dan de vaste borstplaat
gemakkelijk afschuiven.
Inbreker gearresteerd. Eenige weken
geleden werd te Ermelo een inbraak ge
pleegd ten huize van den heer Kohn-
stamm, waarbij een groote hoeveelheid
antiquiteiten werd ontvreemd. liet is dank
zij de onvermoeide nasporingen van de po
litie thans gelukt, eenige van de vermiste
voorwerpen te Amersfoort en te Amster
dam op te sporen, waar de inbrekers deze
te gelde hadden gemaakt. Zij waren reeds
eenige malen van eigenaar verwisseld;
toch slaagde men er in, een der daders te
arresteeren, die reeds bekend heeft en
naar Zwolle is overgebracht; men heeft
bovendien aanwijzingen die tot de arresta
tie van den tweeden dader zullen leiden.
Pech. Een onbekend gebleven man,
die Zaterdagmiddag te Ede uit den trein
stapte, die daar te 1.53 uit Arnhem aan
kwam, nam uit het bagagenet de hand-
tasch van een medereiziger mede, wat deze
eerst bemerkte nadat de trein zich weer in
beweging had gezet. De tasch had een
inhoud van driehonderd gulden waarde.
Plombeeren. Men schrijft aan het
„Hbld.": Onze keukenmeid van het platte
land zou zich vandaag eens het gebit laten
nakijken, omdat ze zoo'n kiespijn had.
Toen ze van den tandendokter thuis
kwam, vroegen we haar, of haar holle
kies geplombeerd was.
Ze antwoordde: „Ik weet 't niet of 't
zoo hiet, maar de'ran gepeuterd het-ie
wel."
We vroegen haar daarop, of de vulling,
had plaats gehad met goud of met cement;
waarop wij dit antwoord ontvingen:
„Ik kon net niet zien wat-die d'r in
stopte; maar te oordeelen naar 't gevoel
mot 't bliksem en donder zijn 'cweestl"
Een gedeelte van 't Gooi in donker.
Men meldt uit Naarden aan de „N. Ct."
Dezer dagen werd Naarden en, zooals we
later vernamen, tal van omliggende ge
meenten, weder voor de zooveelste maal op
een avond tot tweemaal toe in diepe duis
ternis gehuld. Nieuwsgierigen verdrongen
zich op straat; men zag kaarsen, fietslan-*
taarns en olielampen ontsteken, winke
liers, die eenige lantaarns aan hun win
kelmuren hingen, lucifers aanschrappen,
kortom min of meer wanhopige pogingen,
om licht in de duisternis te scheppen, tot
dat plotseling het electrische licht weer
schitterend oplichte.... om een half uur
later weer te verdwijnen. Bijna alle inwo
ners van Naarden hebben thans in huis
electrisch licht terwijl ook het aantal aan
sluitingen in de omliggende gemeenten
groot is.
Naar we vernemen had de genie ten ge
rieve van boeren en kweekers het wate--
peil verhoogd, waardoor op een gegevon
oogenblik de electrische centrale zonder
koelwater was en dus moest stoppen
Afgeranseld. Gistermorgen zijn drio
Belgische geïnterneerden gevankelijk van
Harderwijk naar Zwolle overgebracht. Zij
hadden een heer afgeranseld, nadat deze
hen eerst in een hotel had onthaald. De
van den Gerechte werden omvergeworpen
Maar het volgende jaar werden predikant
en ouderling door Hun Edel Achtbaren
minder voorkomend ontvangen. Toen de
eersten de laatsten plechtig hadden „be
groet", en verzochten de viering van het
Sinterklaasfeest op Dam en Vijgendam te
gen te gaan, antwoordden de Burgemees
ters, „dat zij het goed keurden, dat de
kerkelijken zorge droegen voor 't gene
strekt tot de meeste stichting der gemeen
te, maar dat zij het aan H.Ed.Achtb. moes
ten overlaten, welke voorzorgen men zoude
nemen, als na de gelegenheid van hare stad
gevoeglijk kan geschieden."
De predikanten gingen echter voort, jaar
in jaar uit, elk jaar bij Burgemeesteren te
komen met het verzoek het Sinterklaasfeest
op Dam en Vijgendam tegen te gaan; in
1672 vooral „om de bijzondere bekommer-
lijeke tyden"; in 1674, omdat Klaasdag op
een bededag en in 1698 omdat hij op een
Zondag viel.
Na dien tijd schijnen de „begroetingen"
een einde te hebben genomen; althans in
de „Protocollen" van den Kerkeraad der
Gereformeerde Gemeente heb ik na dien
tijd niets meer over Sinterklaas gevonden.
Toch was het Sinterklaasfeest niet ver
storven. Het werd later met steeds toe
nemende opgewektheid gevierd, zoodat
Grabner, een Duitscher, er in 1792 over
schreef in zijne „Brieven over de Ver-
eenigde Nederlanden": „De opgeschikte
winkels, de zwermen kijkers en koopers
brengen een levendigheid, een gevoel van
vroolijkheid onder het volk, dat men an
ders het geheele jaar niet bespeurt. On
gelukkig ontaardt die pret bij den ruwen
man, die gaarne iets ever den oorlog
wilde hooren, had met het drietal een ge
sprek aangeknoopt, tracteerdc hen en
ging daarna met hen de stad in. Bij de
Vischpoort werd hij plotseling door de
Delgen aangegrepen en duchtig afgeran
seld, waarbij kennelijk de bedoeling voor
zat hem van zijn geld te beroowu Een
portefeuille, die alleen een kilcmeterbookje
inhield, werd hem ontfutseld.
Uitvoer van haver en petroleum.
Maandag is gevankelijk naar Winschoten
gebracht de 30-jarige L. B., koopman te As-
schcndorf (Duitschland), beschal ligd van
uitvoer vao haver en petroleum uit ons
land naar Duitschland.
Uitgebrand. Gistermorgen is in de
Kalanderstrraat te Enschede het door J.
Pelle bewoonde huis. toebehoorende aan
B. Pley, uitgebrand.
Inbraak. Gisternacht is er ingebro
ken in de boekdrukkerij van de firma
Boon te Haarlem. De dieven zijn binnen
gekomen door langs een afvoerpijp op
een plat te klimmen, door een tuimelraam
te gaan en zoo naar het kantoor, waar zij
binneugekomen zijn door zich door een
klein raampje te wringen. Uit den open
gebroken Lessenaar van den procuratie
houder werd een kistje met f 130 aan
bankpapier en zilver gestolen.
Rechtzaken.
Verduistering bij de Ralffeisenbank.
Naar het „U. D." verneemt, heeft C. V.,
gewezen kassier bij de Coöp. Centrale
Raiffeisenbank, die vóór 14 dagen door
do rechtbank te Utrecht wegens verduis
tering in dienstbetrekking veroordeeld
werd tot 1 Vè jaar gevangenisstraf, hoo-
ger beroep tegen dit vonnis aangetee-
kend.
De doodslag te West-Sayville.
Voor den Hoogen Raad is gepleit in de
zaak van W. J. M., arbeider, te Sluis, door
de rechtbank te Middelburg vrijgesproken,
doch door het gerechtshof te 's-Gravenhago
met vernietiging van dit vonnis, veroor
deeld tot tien jaar gevangenisstraf terzake
van doodslag.
Het hof had bewezen verklaard, dat be
klaagde op 23 Februari 1913 te West-Say
ville in de County Suffolk, nabij New-
York, in Amerika, als Nederlander, met
het oogmerk om Harmen van. der Pol \an
het leven te berooven, hem met een stomp
voorwerp met zoodanige kracht op en ter
hoogte van het hoofd heeft geslagen, dat
Van der Pol aan de door dat slaan ver
oorzaakte verwondingen is overleden.
Rapporteur in deze zaak was raadsheer
mr. Sogers.
Mr. J. H. Rolandus Ilagedoorn, advo
caat te 's-Gravenhage, ontwikkelde twee
cassatiemiddelen.
Conclusie O. M. 14 December.
Cassatieberoep ingetrokken.
Do officier van justitie hij de rechtbank
te Haarlem heeft ingetrokken zijn cassa
tieberoep bij den Hoogen Raad, tegen het
vonnis van de rechtbank te Haarlem, waar
bij de directeuren der II. IJ. S. M. waren
vrijgesproken van de overtreding op de
verordening op het natuurschoon in Noord-
Holland, te Vogelsang gepleegd.
Beleediging.
De Utrechtsche rechtbank heeft gisteren
de heeren J. V., oud 50 jaar, en mr. 1). J.
v. S. oud 28 jaar, beiden uitgevers van het
Amersfoortsche dagblad De Eemlanden te
Amersfoort, beklaagd van beleediging van
onderhevige geval den Duitschen keizer,
vrijgesproken op grond dat het wettig en
overtuigend bewijs niet geleverd was.
De eisch was onderscheidenlijk 7 en 14
dagen gevangenisstraf.
hoop dikwijls in krakeel en vechtpar
tijen."
De Sinterklaasmarkt op den Vijgendam
is een langzamen dood gestorven. Nog
vóór het laatste kwart der vorige eeuw
zag men er karren waarop Sintorklaas-
goed, vrijers en vrijsters en klein goed,
netjes op kleine, witte tafellakens, rond
rijden of stilstaan. Een kaars op een ba
jonet, in het midden der kar, verlichts
al de Sinterklaasjes en gaf een heiligen
schijn. „Het Verkoophuis" op den Vijgen
dam werd toen aantrekkelijk om Sinter
klaasgeschenken te koopen. Nu kan men
nog slechts op de Nieuwmarkt Sinter
klaasjes van den wagen koopen.
Het hoekhuis van Dam en Damrak be
waart in een gevelsteen, voorstellende
Sinterklaas met de kinderen in een tobbe,
nog heugenis aan de oude Sinterklaas
markt op den Dam, maar vooral op den
Vijgendam. Die gevelsteen is gemetseld in
den muur van den opgang naar het café
„De Bisschop". De groote Sinterklaas bo
ven den opgang is van dezen tijd. De
gevelsteen echter is ecuwen oud en ia|
waarschijnlijk het eerst gemetseld in het
Suikerhuis, het oudste huis, dat daan
meer dan 300 jaar geleden stond.
De Sint-Nicolaasstraat brengt den tijd
voor den geest, toen Amsterdam nog geheel
Roomsch was. Daar stond op den hoek der,
straat aan den Nieuwcndijk een heilige
Nicolaas-becldje. De scholieren trokken er
op zijn feestdag heen, knielden er voor en
schonken het een deuntje. Met den Beel
denstorm in 1566 is' dat beeldje vernield,
doch de naam der straat bewaart de heu
genis er aan.
Schilders en dichter hebben Sinterklaas
