van dat recht schijnt die gepensioneerde generaal niet op de hoogte te zijn. Door deze vraag te doen heeft de afgevaardig de een uitspraak van hooger hand willen uitlokken. Komt die uitspraak, dan zal de kapitein er zich bij neerleggen, hoe ze ook uitvalt, overtuigd als hij is, dat de regeering het noodzakelijk acht deze cf gene maatregelen te nemen. Maar daar mede is dar. ook de vraag beantwoord, ook door het volk gesteld, dat zich' maar niet begrijpen kan, waarom geen ruimer verlof wordt toegestaan, waarom de land weer nog niet naar huis gaat. En ook het volk zal zich neerleggen bij de uitspraak, hoe deze ook uitvalt, overtuigd als het is, dat de regeering werkt in het belang van het land. Is die vraag nu zoo dom? Heeft niet ieder burger het recht die vraag te stellen, heeft niet ieder Kamerlid de be voegdheid om van zijn parlementair recht gebruik te maken? De gepensioneerde gene raal denkt er wellicht anders over, maar heeft ook geen benul wat er omgaat in verschillende huisgezinnen, vooral van kleine burgers, waazvan de kostwinner onder de wapenen is, van zaken en be drijven die kwijnen en ten ondergang drei gen, omdat de leider het soldatnepakje aan heeft. Het gaat ook zoo gemakkelijk pen sioen op te strijken, dat geld is er altijd. Het is te hopen dat de minister spoedig een afdoend antwoord geeft, opdat een ieder weet, waaraan hij zich te houden heeft. In Noord wijk aan Zee gaat de Openbare Lagere School verdwijnen, als tenminste Ged. Staten hun goedkeuring niet onthou den aan het genomen raadsbesluit, het geen lang niet onmogelijk is. Dat dit besluit na rijp beraad en onder den druk der omstandigheden genomen is, daar kan men zeker van zijn. Openbaar en bijzonder onderwijs zijn geheel buiten de quaestie en het debat gebleven; alleen om zakelijke redenen meenden de voorstellers met dit voorstel te moeten komen. Er is een openbare school te Noord wijk aan Zee en een kwartier verder eenzelfde school in Noordwijk-binnen. Kunnen de kinderen nu niet gemakkelijk naar Noord wijk-binnen komen, zeggen de voorstellers en de verdedigers van dat voorstel? Zeker het zal voor sommige kinderen en ouders lastig zijn; er zullen wel kinderen zijn, die verder dan een kwartier wonen. Als alge meen afstandspunt kan men echter wel een kwartier nemen. Een kwartier loopen is zoo ver niet als men in aanmerking neemt de afstanden die kinderen in groote steden te loopen hebben. Vele kinderen kunnen daar zelden of ooit van de tram gebruik maken. In verschillende ingezon den stukken werd beweerd, dat ouders in Noordwijk aan Zee, niettegenstaande zij gemoedsbezwaren hebben, toch ver plicht zouden zijn hun kinderen naar de bijzondere school aldaar te zenden. Dit argument heeft absoluut geen waarde, om dat die ouders hun kinderen naar de O. L. School te Noordwijk kunnen zenden. Het is nuttig, aangenaam, een dei-gelijke school te hebben, al gaap.er maar 50 leer lingen op, wanneer de gebouwen ér een maal zijn. Maar weegt het nut tegen de kosten op? W orden met een kleine .opoi- fering niet dezelfde resultaten verkregen, terwijl de gemeente het geld in kas houdt? Ik kan me best indenken, dat de heeren met dit voorstel gekomen zijn en ben er van overtuigd, dat er wellicht niet over gedacht zou zijn, als de buitengewone om standigheden er niet tusschen gekomen waren. Maar nu deze er zijn, nu zuinigheid plicht is, nu ook van de gemeentekas vele offers gevraagd worden of beter ge zegd van de belastingbetalers, nu kan ik me best voorstellen, dat de meerderheid van den raad haar stem aan de opheffing gaf. Men make zich in Noordwijk aan Zee niet bang voor de toekomst. Blijft deze toestand lang duren, dan zal het met deze badplaats gaan als met iedere andere. Is de toestand van betrekkelijk korten duur, dan zullen zij die hun penaten naar Noord wijk aan Zee willen brengen, heusch niet wegblijven omdat de O. L. School een kwartier verder staat* Een ding zou ik willen zeggen. Laat men in Noordwijk nu niet te ver gaan met bezuinigen. Na hetgeen de voorzitter en een lid der gascommissie over het werken van den fcrecteur van de gasfabriek ge zegd hadden, had men een dergelijk des kundig man wel die honderdvijftig gulden verhooging kunnen geven. Waar de toe stand aan de fabriek zelfs was vooruitge gaan, kon men mociijk een bezuinigings maatregel toepassen. Het bedrijf als zoo danig stond buiten de bezuiniging. PEDROSER. Middenstands-brieven. III. Wij kunnen ons levendig voorstellen, dat de organisatie van den Middenstand ook een wakend oog houdt op de lichamen van openbaar bestuur of advies, zooals Kamers van Koophandel en van Arbeid. En terecht. Veelal komen daar zaken in bespreking, worden adviezen gevraagd, die de middenstandsbelangen raken en waar alleen een goede bekendheid met die belangen een richting aan dat advies kan geven, waarbij werkelijk rekening wordt gehouden met de wenschen van den mid denstander. Niet altijd is de middenstand tevreden geweest met de uitgebrachte adviezen en er zijn Kamers van Koophandel geweest, die in hun advies zóó eenzijdig waren, dat er ernstige grieven rezen bij den kleinen handelsman. Ook gingen er zaken zonder advies terug naar hun uitgangs punt, waarin men meende, dat toch niets belangrijks was gelegen, of die men te nietig vond om er een oogenblik tijds aan te geven. Dit is te verklaren. Immers, de Kamers van Koophandel zijn veelal een z.g. „onder onsje". Men heeft langen 'ijd niet beter geweten, of alleen mannen uit het grootbedrijf moesten daarin zit ting nemen en al waren er ook wel, die anders meenden, men liet 't ten slotte toch zoo als 't was; men morde wel eens, doch om verandering in den toestand te brengen, daartoe ontbrak 't aan moed en lust, doch vooral aan kracht. En zoo dom melde men voort, totdat de middenstand tot het besef kwam van organisatie. Toen werd de actie levendig, men keek eens rondom zich en kwam tot de overtuiging, dat, wilde men werkelijk met succes de aanvaarde arbeid vruchten doen voort brengen, ook een open oog moest worden gehouden voor alles wat met het openbaar leven in verband stond. En aldus ge schiede het dat de belangstelling zich ook uitstrekte naar de Kamers van Koophan del. Ook de afdeeling Leiden van „de Hanze" kwam tot het besef dat ook in die richting veel te doen viel en het ontging hare opmerkzaamheid niet, dat den mid denstand in de K. v. K. een zoo onbedui dende plaats was aangewezen, dat ingrij pen geen overdadigheid en een vervor men der verhoudingen ernstige plicht was. En de Hanze waagde een Aorig jaar een zwakke poging. Echter zonder resultaat. Zij plaatste zich op het standpunt dat in een college waar algemeene belangen moes ten worden behartigd, ook den midden stand het recht was gegeven naar zijn in zichten invloed uit te oefenen op de sa menstelling van dat college. Zelfs plicht was het dien stand er in te vertegenwoor digen. Wel heeft men toen, uit vrees voor den zetel, bij de ontwikkeling van de ge voerde actie gesproken van „politiek"; werd ons verweten, dat we. de politiek in de Kamer haalden, doeh dat is licht te vergeven. Jaren lang was de Kamer saam- gesteld uit mannen met liberaal inzicht op economisch gebied. Ook van christe- lijk-economisch standpunt behooren de zaken te worden bezien, om dan de door wrijving van gedachten gevormd conclu sie te doen zijn een afstraling van den geest, die in de Kamer leeft. Zoo hebben de leiders van „de Hanze" er over ge dacht en dit bracht hen er ook nu toe een poging, te wagen eenige van hunne can- didaten gekozen te krijgen. En ze volgden den weg van stille actie. De Hanze ver stond zich met middenstanders van ver schillenden aard, in de vaste overtuiging, dat alleen dan slagen mogelijk was. Niet dat zij schroomde openbaar in het strijd perk te treden, doch alleen om noodelooze prikkeling te vermijden bewandelde zij den kalmen weg. En in een aanbeveling, even sober als oprecht,,vroeg zij steun voor de twee door haar gestelde candidaten. Zij heeft succes gehad. De heeren Arnold Smits en W. Pera deden immers bij eerste stemming hun intrede in de Kamer, met ruim voldoende meerderheid. De vier af tredende leden komen nu in herstemming met elkaar en twee zullen moeten afvah len. Wij willen volstrekt niet vooruitloo- pen op het besluit wat door „de Hanze" zal worden genomen, doch alleszins te ver-, dedigen zou het zijn, als zij zich nu ont hield van aanbeveling of aanwijzing. Laat, nu de strijd zulk een huiselijk ka rakter droeg bij de eerste stemming,: bij de herstemming geen wanklank zich mengen door de beoordeeling van de in herstem ming komende candidatèn, welke beooi^ deeling zeker niet vrij zou zijn van per soonlijkheden, die de Hanze niet heeft be oogd de eerste maal en ook zeker niet in de hand zal werken nu de herstemming allicht daartoe kan verlokken. Wij hoor den iemand beweren, dat „de Hanze" bij deze verkiezing niet consekwent is ge weest. Laat deze verzekering hem dan lee- ren: De Hanze neemt ten volle de verant woording voor de daden, die zij stelt, op zich en zal zich allerminst laten dringen in de richting, die menschen, buiten den middenstand staande, zouden wenschen. De tijd is voorbij dat niet-middenstanders de leiding hadden. Als de middenstand niet zelve in staat is zich den weg te be palen", die moet worden bewandeld, dan ware 't beter, dat hij verzonk in den staat van „dolce far niente", van vroeger, toen anderen dan hij zelf bepaalden, wat nu eigenlijk wel al of niet was geoorloofd. De Hanze overigens „Proficiat"! HANS VAN LEIDEN. RECHTZAKEN. Uitvoer van paarden. Voor de rechtbank te Arnhem stond te recht zekere I'. Th. Bles, wonende te Keker- dam, beschuldigd op 4 September te Keker- dam 3 paarden over de grens te hebben ge voerd naar Duitschland. Bekl. bekende het hem ten laste gelegde, maar verklaarde ge heel ter goeder trouw gehandeld te hebben daar de paarden in Duitschland geboren wa ren en ook daar thuis behoorden. Bovendien beweerde hij, dat een brigadier der mare chaussee, hem ontmoetende, gezegd had, maar zoo spoedig mogelijk over de grens te moeten gaan. Dit ontkent de brigadier der marechaussee gezegd te hebben. De officier van justitie vroeg veroordeeling van beklaagde tot 4 maanden gevangenisstraf met last tot verbeurdverklaring en uitleve ring van een paard, of, bij niet-uitievering veroordeeling tot een geldboete van f300 subs. 2 maanden hechtenis. De verdediger, mr. Santman, pleitte vrij spraak. Papier aan toonder. Het Gerechtshof te Arnhem deed uitspraak in een interessante zaak waar bij de vraag moest worden beantwoord of een spaarbankboekje al dan niet papier aan toonder is. Een dienstbode beweerde van haar vader tijdens diens leven een paar spaarbankboekjes ten geschenke te hebben gekregen, doch na het overlijden van haar vader had de boedel-notaris de ze boekjes onder zjch genomen, daar hij beweerde, dat ze behoorden tot den boedel, alzoo tot de nalatenschap. De dochter vorderde nu in rechten afgif te van die boekjes, aanbiedende te bewijzen dat die boekjes werkelijk door schen king haar eigendom waren geworden. Het Gerechtshof besliste echter dat spaarbankboekjes niet zijn papier aan toonder en dat dus het recht op de daar op ingeschreven bedragen, welke dus aan den inlegger door de spaarbank verschul digd zijn, niet aan een ander kan over gaan door de eenvoudige overgave van het boekje. Met bevestiging van een vonnis den 29 Januari 1914 door de rechtbank te Zutfen gewezen, werd dan ook de vordering aan eischeres ontzegd. De vergiftigingszaak aan den Koninginneweg. De Amaterdamsche rechtbank veroordeel de gisteren H. C. J. Wijnoogst, beschuldigd van poging tot moord (vergiftiging) op zijn moeder, broeder en zuster te hebben gepleegd tot 10 jaar gevangenisstraf. De eisch was 15 jaar. De rechtbank achtte het sub 1 ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen, voor zooveel betreft beklaagdes poging tot vergif tiging van zijn broeder. t „En toch ben ik onschuldig, president 1" riep beklaagde uit. Naar wij vernemen heeft hij hooger beroep aangeteekend. Krijgsraad. Wegens diefstal' van een rijwiel stond terecht de milicien der infanterie A. J. E„ die op 4 October uit een poort van het café P. te H i 11 e g o m een rijwiel zou heb ben weggenomen en daarop naar zijn nabijgelegen garnizoen gereden zijn. Hij Lekende, doch voerde als zijn verontschul diging aan, dat hij dacht, dat het rijwiel het eigendom van zijn zwager was, van wien hij permissie had gekregen, diens fiets te gebruiken. Later kwam uit, dat de fiets niet van zijn zwager, doch van zijn vriend was. Deze als getuige gehoord, deelde mede, dat hij nimmer aangifte zou hebben ge daan, indien hij geweten had, dat bekl. de fiets had weggenomen, getuige weet ze ker, dat bekl. het in geen geval deed om zich te verrijken. Na het hooren van den gemeenteveld wachter en den genoemden zwager, die er- bekende den bekl. gezegd te hebben, dat deze op zijn fiets naar zijn garnizoen mocht rijden, eischte de auditeur-militair vrijspraak van beklaagde en diens onmid- delijke invrijheidstelling. Bekl.'s verdediger, mr. Rueb, sloot zich geheel bij den eisch van den auditeur aan en wees nog op de goede trouw van bekl. Na zich in raadkamer begeven te hebben sprak de krijgsraad bekl. vrij en gelastte zijn onmiddellijke invrijheidstelling. Een pleidooi. Voor de vijfde kamer der Amsterdam- sche Rechtbank heeft een 23-jarige kan toorbediende terecht gestaan, die op 5 October in de Rustenburgerstraat aldaar met een revolver op zijn meisje twee scho ten heeft gelost op zeer korten afstand. Het meisje kreeg een bloedende, niet doo- delijke wonde, waarvan zij reeds is her steld. Het meisje was wat plaagziek aan gelegd en had den jongeman jaloersch gemaakt. Eenigszins opgewonden door de alcohol had hij geschoten, naar hij zeide om het meisje schrik aan te jagen. Bekl. bekend,ë te hebben geschoten. Het meisje van bekL toonde zich tijdens haar getuigenis zéér, zenuwachtig. 'De ambtenaar van het O. M„ mr. baron Harinxma thöe Slooten, achtte de poging tot moord mét voorbedachte rade aange toond. Echter wilde hij den eisch niet te zwaar stellen, omdat bekl. een gunstig verleden had. Spr. eischte 1 jaar gevan genisstraf. De verdediger, mr. Zadoks, was van meening, dat bekl. slechts mishandeling kan worden ten laste gelegd. Hij wees er verder op, dat bekl. en zijn meisje elkaar hebben vergeven. De huwelijksaankondiging is dezer da gen gedaan. Dit feit gaf spr. aanleiding de uiterste clementie van de rechtbank in te roepen. Hij verzocht, zoo dat mogelijk was, de minimum straf toe te passen. Pleiter herinnerde er aan, dat als in den revolutietijd iemand naar het schavot werd gevoerd en een meisje bood zich aan dezen man te huwen, de man vrij kwam. Welnu, aldus spr., hier biedt zich het eigen meisje van bekl. aan hem te huwen. Dat de rechtbank daarmede rekening houde! Een brutaal stuk. J. G., volgens het O. M. der Haarlem- sche Rechtbank een heel berucht individu, die al eens meer wegens diefstal is veroor deeld, had in de maand Februari een bij-' zonder brutaal stuk uitgehaald. In Bloemendaal was een motorfiets te koop aangeboden a contant. Beklaagde verzocht haar te mogen probeeren en kocht haar voor f 95. Onmiddellijk gaf hij f 5 en de rest zou hij des avonds geven. Het geld zou hij halen bij een zekeren B. in de Kerkstraat te Haarlem. De eigenaar der fiets moest dan maar met hem gaan en even wachten in de Groote Houtstraat. Alzoo geschiedde. J. G. kwam terug na eenige oogenblikken en zeide, dat B. niet thuis was. Maar hij zou 't geld wel ergens anders krijgen. Inmiddels vroeg hij aan den eigenaar der fiets of de fiets nog goed aansloeg. Op een bevestigend antwoord nam hij de fiets en reed er mede weg. De vogel was gevlo gen en men zag hem niet meer. Later bleek, dat hij er mede naar Am sterdam was gereden en daar de fiets aan iemand voor f 95 had verkocht. Het geld had hij gebruikt om er handel mee te doen. Daarna had hij aan den oorspron- kelijken eigenaar aangeboden hem in twee termijnen de koopsom te voldoen, waarme de deze geen genoegen had genomen. Eenige maanden later, in Mei, werden te Hillegom twee rijwielen vermist, die daar r abij de Chr. School even onbeheerd Had den gestaan. Ook hieraan was bekl. de bet. Een ander had hij opgestookt om te Hillegom fietsen te kapen en ze dan naar Amstetrdam bij hem te brengen om ze te verkoopen; 't geen was geschied. Het O. M. stelde in 't licht, dat .de mo torfiets eerst dan in eigendom van bekl. was, wanneer hij de geheele koopsom had betaald en dat bekl. haar had weggeno men met 't oogmerk om zich haar weder rechtelijk toe te eigenen, alsmede dat hij rich schuldig had gemaakt, aan heling der beide rijwielen. Het requireerde tegen bekl. die niet was verschenen een gevangenisstraf voor den tijd van drie jaar met bevel tot gevangenneming. SPORT. VOETBAL. Morgen worden de volgende wedstrijden gespeeld Westelijke Afdeeling. A H.F.C.Quick D.F.C.—V.O.C. U.V.V.—Hercules H.V.V.H.B.S. SpartaHaarlem. D V.U.C.—H.V.V. II Sportman D.V.V. H,B.S. II—Ajax L. Quick IIConcordia Oostelijke Afdeeling. A U.D.Robur_ et Velocitas Be QuickTubantia Quick N.Go ahead LEIDSUHE VOETBALBOND. Leiden: Ajax II—D.L.V. L.V.V.—L.F.C. Voorschoten: Berestcyn IIAlphen II Leiden: NórvicusD.L.V. II Noordwijk: Norvicus IINoordwijkerhout. Korfbal. In het Zuiden worden morgen de vol gende wedstrijden gespeeld: 1 e k 1 a s Den Haag: H. S. V.Velox. Rotterdam: O. S. C. R.-Vitesse I (L.) Leiden: Fluks—Vitesse I (H.) 3de klas. Den Haag: A. L. O. II—Vitesse II (L.) Rotterdam: R. S. G. V.—Spartaan I. 4 de klas. Rotterdam: Spartaan IIW. I. K. Gemengde berichten. Onregelmatigheden. Aan het staatsspoor- station te 's-Gravenhage zijn onregelmatig heden ontdekt in de spoorwegbiljetten van met verlof vertrekkende of van verlof terug- keerende militairen. In verband hiermede is aan het station een militaire wacht geplaatst, aan welke de houder van zulk een biljet bij ontdekking zal worden uitgeleverd. De „Tel.' meldt, dat de onregelmatighe den met militaire spoorwegbiljetten be staan in het vervalschen van den op de biljetten staanden datum. Deze vervalsching kwam in den laatsten tijd herhaaldelijk voor, en niet alleen in Den Haag. Naar aanleiding daarvan heeft dan ook de legercommandant aan de militaire commandanten een nota rondgezonden, waarin op deze knoeierijen gewezen wordt en strenge maatregelen aangegeven, om tegen de militairen op te treden, die zich aan dergelijk bedrog schuldig maken. Behalve de .ontdekking dezer knoeierij- eni heeft men bovendien ontdekt, dat een zelfde- fraude gëplèegd werd, door de met verlof vertrekkende of van verlof terug- keerende militairen ten opzichte van een datum op hun verlofpas. Ook tegen dit kwaad zijn maatregelen genomen. De storm. De storm heeft Donderdagnacht te Loosduinen een groot gedeelte van het kamp omvergewaaid, o.a. ook de tent voor de admi nistratie. De soldaten kregen van den comman dant verlof een onderkomen te zoeken, als ze Donderdagmorgen te 9 uur maar weer present waren. Een groot getal soldaten trok toen met de dekens het dorp in en -was daar al spoedig bij particulieren ondergebracht. Eenigen gingen zelfs naar Den Haag. Men meldt uit Arnhem: Gedurende den hevigen storm, die Donder dagavond woedde, werd een van de drie woon wagens, die zich op den Eldenschen dijk bij Arnhem bevonden, door een rukwind omge worpen. De aan de zoldering hangende lamp veroorzaakte een begin van brand. De 52-jarige vrouw L., die zich op dat oogenblik alleen in den wagen bevond, werd tegen de wanden van den wagen geworpen. Zij wist echter het vuur te dooven. Uit haar benarde positie ver lost bleek 'zij haar rechterarm te hebben ge broken, terwijl zij bovendien een hoofdwonde had opgeloopen. Spionnage. Omtrent de aanleiding tot de arrestatie van den directeur der gasfabriek te Oude Tonge, vernemen wij nader, dat be doelde gasfabriek gebouwd is door een (te Breinen of Hamburg gevestigde) Duitsclie maatschappij, die dergelijke gebouwen bouwt en inricht en dan tevens voor het met de leiding van het bedrijf te belasten personeel zorgt. Zoo was ook de directeur van de fabriek te Oude Tonge indertijd door haar aangesteld. De verdachte een Duitscher van geboorte, was gedurende de paar jaren van zijn verblijf te Oude Tonge op de eilanden een tamelijk bekend man geworden en had er verscheidene relaties aangeknoopt. Hij was verloofd met een meisje, tot een bekende familie op Flakkee behoorende. Het had reeds lang de aandacht getrokken dat hij zijn brieven nooit met de post uit Oude Tonge verzond, maar die steeds zelf naar de boot van Middelhamis ging brengen. Ook voer hij veel met de visschers mee. Op welke bepaalde feiten de verdenking berust, is niet bekend. Bij het uitbreken van den oorlog ver trok T., die zijn dienstplicht te vervullen had. naar Duitschland, doch keerde tot ieders verwondering na enkele dagen te rug. Hij begon zich thans in het bijzonder met de kustwacht te bemoeien, sprak veel met de schippers en maakte meermalen tochtjes op de rivieren. Dit wekte argwaan en een onderzoek bracht uit, dat T. in cor respondentie stond met den Duitschen consul te Rotterdam en zijn brieven aan dezen ambtenaar naar Hellevoetsluis deed brengen, waar zij gepost werden. Bij een huiszoeking schijnt men bij T. compro- mitteerende stukken gevonden te hebben, wat ten slotte tot zijn arrestatie leidde. Een onderzoek, door den militairen commandant te Flakkee in de gasfabriek te Oude Tonge ingesteld, bracht aan het licht, dat zich tusschen de gashouders een betonnen vloer bevond. Uitgemaakt is nog niet, of deze "vloer voor de fabriek te ge bruiken was. vu T., die bekend moet hebben, bevindt ziel te Rotterdam in voorloopigc hechtenis. Het Persbureau Vaz Dias verneemt om. trent den betonvloer in de gasfabriek h Oude-Tonge dat er slechts boven den am moniakput een beton laagje aanwezig ls van hoogstens 10 c.M. en dat dit laagje geenszins sterk genoeg is, om een kanoo van klein kaliber te dragen. De consul van het Duitsche rijk c Gneist deelt in de „N. R. Ct." mede, dat hij nooit van den gasfabriek-directeur een brief heeft ontvangen of aan hem een brief afgezonden of ook direct of indirect nie; hem in correspondentie gestaan heeft. Uitlevering. Door de Duitsche IU geering wordt de opsporing verzocht ter fine van uitlevering van dr. Karl J. j Lorenz, advocaat, geboren te Karlsruhe i Febr. 1877, die vervolgd wordt wegens ver duisteringen gepleegd in zijn qualiteit van executeur-testamentair. De gezochte bevond zich in Juni of Juü van dit jaar te Antwerpen. Ondersten wordt dat hij bij het begin van den oorlog naar Nederland de wijk heeft genomen. Verzocht wordt bij ontdekking onmiij. dellijk bericht aan het Departement van Justitie, alwaar portretten van den voort vluchtige aanwezig zijn. De ontploffing te Velsen. Woensdag, morgen is ook het tweede slachtoffer van de ontploffing te Velsen overleden. Schip, pers was 50 jaar oud. Koeman was 3-i ja- ren en liet 2 jeugdige kinderen na. Daar moet het heen! Verscheiden? dames uit Essen meenden kort geleden bij een bezoek aan een gevangenenkamp niets beters te kunnen doen, dan de gevangenen om uniformknoopen te verztvken; toen d? Avacht tusschenbeide kwam, lieten ze zich toch nog niet terugsturen. Daarop werden ze door een patrouille mee naar de keu ken genomen en gedwongen aardappelen te „jassen". De schillen mochten ze al? aandenken meenemen. Zeemonster. Aan den zeedijk te Wissen, kerke is gisteren een zeemonster van ongeveer 25 meter lengte aangespoeld. De kop zit. e: niet meer aan. Het dier is van boven zwart en van onderen wit. Jacht op smokkelaar. Door onze Ne- derlandsche grenswacht te Wolder bij Maastricht werd een smokkelaar gearres teerd, die onder geleide van militairen naar Maastricht werd overgebracht. On derweg wist de smokkelaar aan zijn bege leiders te ontkomen en sloeg op de vlucht Een soldaat loste een schot op den vluchte ling, die niet getroffen werd, doch steeds harder begon te loopen. Ook de landweer mannen versnelden hun looppas, terwijl door het geweerschot de bevolking op straat te hoop liep. De smokkelaar holde voorbij een kazerne, werd opgevangen door een paar burgers, gearresteerd door enkele soldaten en onder sterker geleide naar de militaire hoofdwacht gebracht. Oorlogje-spelen. De oorlogstijd heeft een grooten invloed op de jeugd. Nauwe lijks was de krijg uitgebroken of in ver schillende steden, ook te Haarlem, zag men de jongens soldaatje spelen. Eerst ging het gemoedelijk toe; werden marsen- oefeningen gehouden, maar later begonnen de partijen elkander te bekampen, en thans is het zoover, dat heele veldslagen worden geleverd, waarbij dan wel geen 42 c.M. en geen vuurwapenen dienst doen, maar toch wel voorwerpen, die even ge- A'aarlijk zijn en waarmede ook-een ernsti ge, misschien wel doodelijke verwonding kan Avorden toegebracht, zooals uit liet gebeurde op gisteren bleek en waarvan een oogetuige ons het volgende verslag doet: „Dat het „oorlogje-spelen" menigmaal ontaardt bij onze schooljeugd in een woest spel is te Haarlem gebleken, toen eenige jongens uit de buurt van den Harnien- jansweg slaags raakten met die der tegen partij uit het Amsterdamsche kwartier., De 13-jarige Marinus S„ wonende in de Vooruitgangstraat kreeg van een der jon gens W. F„ een slag met een stok, voor zien van een spijker, welke op de hoogte van den rechterslaap werd toegebracht. Hevig bloedende werd de jongen bij een der bewoners der Amsterdamstraat inge bracht, waar door den heer Van Wetter, lid van de Roode Kruis-transportcolonne het eerste verband werd gelegd. Dr. Facée Schaeffer, ter hulp geroepen, achtte directe opneming in het Gasthuis dringend noodig, Avaarna de jongen, nadtf hem de H. Sacramenten waren toegediend, per politie-brancard onder leiding van ge noemden heer werd overgebracht. Het politierapport vermeldt nog, dat de spijker in den rechterslaap drong, en dat dr. Facé Schaeffer den toestand hoogst ernstig A'ond, daar vermoedelijk de herse nen geraakt Avaren. Hoe het zij, het geval is voor beide par tijen zeer treurig en het is dan ook ge- Avenscht dat niet alleen de politie, maar ook de ouders zeiven er toe zullen mede werken, dat aan dit gevaarlijke oorlogi,,• spelen spoedig een einde kome. Een geteisterde familie. Dezer dagen verscheen in een bank te Landau een boer van tegen de zestig jaar, die met den di recteur spreken wilde over het belegge» van zijn spaarpenningen. De man vertel de, volgens de „D. Tages Ztg.", bij die g£* legenheid: Een gedeelte van zijn vermogen moet Ko men aan de kinderen van mijn vier zoons, die in den oorlog gevallen zijn. De rest moet aan mijn beide dochters komen, wier mannen eveneens op het veld van eer zij» gesneuveld. Mijn vrouAv heeft het gel» niet meer noodig, Avant zij is tengevolge van al deze slagen krankzinnig geworden. Ik heb nu dienst genomen als vrijwillig® onder voorwaarde, dat ik naar het fron kom, om ons ongeluk te wreken. Spionnen? Men meldt iiit Vlieringen Onder de hal van de Maatschappij „Zeeland n? het station der Staatsspoor, zijn drie goeoge- kleede jongelieden aangehouden, waavscluj* lijk Engelschen. De aandacht was op hen ge vallen doordat zij teekeningen maakten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1914 | | pagina 2