ZATERDAG
14
NOVEMBER.
I9I4.
Oorlogsgedachten.
De Oorlog.
Nederland en de Oorlog.
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAB, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het
(EILLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week ff.25 per kwartaal; bij onze
ij«nten II cent per week, f 1.4-5 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2'h cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cenh
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
Dit nummer bestaat uit twee
bladen en het geïllustreerd
Zondagsblad.
Ook zij, die, in een gelukkig-te-prijzen
zelfbedwang, zich niet hebben neergezet
aan de met lokkende spijzen rijk-voorziene
iafel der moderne roman-litteratuur ook
zi| kunnen zich voorstellen de helden en
heldinnen, die in de moderne roman wor
den uitgebeeld.
Wij weten allen, dat die als modellen
van menschelijke grootheid getoonde ka
rakters ver verwijderd staan van het beeld
van den zedelijk-grooten mensch, die wordt
gevormd door de beleving van het Evange
lie en de toepassing der christelijke zeden
leer.
Maar door het bekoorlijke van' het niet-
allcdaagsche, door het zich bewegen bui
ten de sfeer van het gewone, van wat men
„conventie" noemt en klein-burgerlijk fat-
soens begrippen, hebben die roman-figuren
helaas, een niet te berekenen invloed ten
kwade op de lezers en lezeressen.
Wie zal durven schatten hoeveel bloesem
van rijk-belovende levens, ontloken onder
de koesterende zonnestralen van een goed
verzorgde opvoeding, 'door de moderne-ro-
man lectuur is afgerukt en neergeworpen
in het slijk?
Ge kunt ze zien en hooren de jonge
mannen, uit wier fletse blikken de matte
lust u tegenzwemt, wier energie is gebro
ken, wier wil lam ligt onder den sombe
ren dwang der hartstóchten.
Gij kunt ze zien en hooren de jonge
vrouwen, die dwepen met wat zij „liefde"
noemen, maar wat niets is dan geblankette
zelfzucht, die van zich hebben afgeschud
de bescheidenheid, de teere en toeh sterke
bescherming der echt-vrouwelijke deugd,
die met fijne nauwkeurigheid haar toilet
hebben „gesoigneerd", maar ruw zijn in
hetgeen,, waarin zelfs de minst-ontwikkel
de, doch waarlijk-brave vrouw zoo fijn
voelt.
't Zijn de slachtoffers van de^ moderne
roman-litteratuur, ongelukkige verdwaal
den en verdwaasden.
Slachtoffers.... De wereld begroet ze en
bewierookt ze, als de helden en heldinnen,
die weten te „leven", die de „beschaving"
in hun leven hebben omvat en tot uitdruk
king gebracht. En zij noemt ze niet min
derwaardig, maar heet ze „Ueber-men-
schen", uitstaande boven de gewone sterve
lingen, meer mensch dan anderen.
Maar nu is het de tijd, waarin de men-
schen worden opgeroepen om hun edelste
eigenschappen uit te spreiden, om zich met
hun volle kracht te stellen in den dienst
van de gemeenschap, om te toonen, .in d a-
den, de grootheid en de schoonheid van
hun mensch-zijn.
Nu is het de tijd, waarin kan en moet
blijken, wie het krachtigst en het edelst
zijn onder ons, wie zijn in den waren
zin helden en heldinnen.
En nu?
Hoe lustig scheen het leven en hoe ge
lukkig voor hen, die het leefden in de on
verstoorbare heerlijkheid van genot, en
feest, lachend en spottend met al het bo
vennatuurlijke! Zij werden gezocht en ge
gierd als degenen, die aan het maatschap
pelijk verkeer gloed en kleur ga'ven...
En het leven van hen die in beoefening
brachten de C h r i s t e 1 ij k e idealen
het leven van onze priesters en klooster
lingen? Ach de waarde van zulke levens
zonk immers in het niet bij de voortreffe
lijkheid -van de gerealiseerde moderne
romanhelden en heldinnen. Voor de laat
ste opende de man of vrouw van de we
reld gaarne de salons zij waren „be
schaafd" maar trachtte niet een deftig
Haagsch liberaal orgaan de Spaansche
kloosterlingen uit ons land te weren, om-
dat het lieden .waren „wan verdacht al
looi"?
Maar niet langer geeft nu het vuurwerk
der wereld kleur aan de dingen. De dage
raad der eeuwigheid purpert het aan
schijn der aarde.
Nu begrijpen zoovelen, wat menschelij
ke grootheid is, nu begrijpen zoovelen de
schoonheid der ware liefde.
Zou een half jaar geleden een liberaal
orgaan hebben gewezen naar de kloosters
van Brabant en Limburg, als naar de
grootsche voorbeelden van de edelmoedigste
liefde, zooals onlangs het „Vaderland"
heeft gedaan. Zou het vóór dezen tijd
niet als een onmogelijkheid zijn be
schouwd dat een liberaal blad zich
verzette tegen een extra-belasting voor de
7S- goederen in de doode hand, omdat...
daardoor de kloosters zouden worden ge
troffen? En het is het liberale blad het
jjVadsrland", waarin men eenigej ,wekea
wij wezen er reeds op een
dergelijke argumentatie kon lezen.
Wij kunnen, zooals wij reeds in vorige
beschouwingen hebben betoogd, niettegen
staande de gruwelen van den oorlog, de
goede gevolgen loven.
De liefde van onze Katholieke priesters
en kloosterlingen heeft getriumpheerd
over den haat hunner tegenstanders. De
houding van het „Vaderland" is, gelukkig,
typeerend voor vele anderen, die eerst
blind waren voor de zedelijke grootheid
dier mannen en vrouwen. Nu moeten
zij erkennen hoe degenen, die zijn gevormd
naar de beginselen van onzen heiligen
Katholieken godsdienst, ver verheven staan
boven de helden en heldinnen van een mo
derne levensbeschouwing. Nu wordt zoo
treffend bewaarheid in onze priesters en
kloosterlingen het woord des Heeren: „Aan
uwe liefde zal men erkennen dat gij
mijne navolgers zijt."
Danken wij voor die erkenning der waar
heid en bidden wij dat nog meerderen
begrijpen, dat er in de Katholieke kerk
worden gevormd helden en heldinnen van
waarachtige liefde, van w a a r-
achtige zedelijke grootheid.
V Berusting en...
Blijïcens de antwoorden, door den Mi
nister van Oorlog gegeven aan de Kamer
leden Duymaer van Twist en Van Vlij
men laatstgenoemde schijnt aan den
loerenden blik van den gepensionneerden
luitenant-generaal W. G. F. Snijders te
zijn ontsnapt blijkt, dat in de huidige
omstandigheden aan de bestaande verlo
ven voor militairen geen uitbreiding kan
worden gegeven.
Hierin hebben wij natuurlijk te berusten,
evenals de militairen, 'vertrouwend op het
verantwoordelijkheidsgevoel van minister
Bosboom en generaal Snijders (letwel; dat
we hiermede niet bedoelen den hpet geba
kerden scribent in de „N. Crt." maar na
tuurlijk. den opperbevelhebber).
Nu kunnen de „Kivilisten" al heel ge
makkelijk berusten, want niet alleen heb
ben zij geen hinder van de mobilisatie,
maar deze geeft hun zelfs een gevoel van
veiligheid.
Met de militairen is dat echter wat an
ders, speciaal met hen, die in eenzame
streken zitten, op de forten, bij dé zee
macht of aan de grenzen. Overdag is het
daar al saai, maar nu met die lange avon
den... Bewondering verdient heOaaie vol
hardingsvermogen van de gemobiliseerden.
"VVanrlijk en vandaar de bijvoeging
„en..." in ons opschrift we mogen er
wel steeds op bedacht blijven, het lot der
militairen, vooral ook op de eenzame pos
ten, zoo dragelijk mogelijk te maken.Klee-
ding, voeding en verwarming mogen niets
te wenschen overlaten, terwijl voor amuse
ment al moet worden gedaan wat moge
lijk is.
Het lidmaatschap eener commissie voor
ontspanning en ontwikkeling der militai
ren mag vooreerst nog alles behalve een
sinecure zijn.
BUITENLAND.
Oe groote strijd in België.
In België wordt de oorlog op zijn hevigst
gestreden. Hardnekkig is de strijd, die
woedt om Yperen. (Op ons eerste kaartje
in het vakje 5 g.) Vooral bij Hollebecke
en Langemarck, ten zuiden en ten noorden
der stad, wordt hevig gevochten. Daar
pogen de Duitschers met alle kracht tot
een doorbreking van de vijandelijke linies
te komen, maar de krachtige weerstand
van de geallieerden heeft tot dusver een
doorbreken belet. Bij Dixmuiden zijn de
Duitschers iets vooruitgekomen, maar nog
geen terugwijken van de Engelsch-Belgi-
sche linie da.ar is merkbaar.
Van alle kanten worden versterkingen
naar dit gedeelte van het oorlogsterrein
gezonden, niet alleen uit alle Belgische
garnizoensplaatsen, maar ook uit puitsch-
land. Want de verliezen, die zij lijden
zijn reusachtig, al zijn de cijfers die de
Engelsche berichten geven klaarblijkelijk
zeer overdreven. En ook aan de overzijde
is het evenzoo. Van Belgische zijde worden
eveneens zware verliescijfers gegeven, en
de Franschen en Engelschen z;jn er ook
niet zonder kleerscheuren afgekomen. De
i/ljfers echter, die de verschillende par
tijen over de verliezen van hun tegenstan
ders mededeelen zijn weinig vertrouwbaar.
De oorlogscorrespondent van de „Tijd",
een Belg, meldt, dat de Duitschers van
hun oogenblikkelijke bemeestering van
Dixmuiden nog geen partij hebben kunnen
trekken.
„Zij hebben zich' daar yoor 't oogenblik
vastgezet. Onze rangen zijn zich met groo
te snelheid van den vreeselijken schok aan
't herstellen. Een bres heeft de Duitsche
moker niet geslagen, al waren we tot wij
ken op één punt gedwongen. De gansche
linie bleef onverlet en snel hebben allerlei
troepenverplaatsingen plaats, om zwakke
punten te versterken. Daardoor is 't noo-
dig gebleken, dat de voorwaartsche bewe
ging ten Noorden van Nieuwpoort door
onze troepen niet werd voortgezet, ten ein
de onze linie niet noodeloos te verlengen
en daardoor te verzwakken. Met grooten
spoed zijn alle maatregelen genomen,- dat
de Duitschers hun gedeeltelijke bezetting
van Dixmuiden niet kunnen benutten en
geen aanvallende voorwaartsche beweging
van - groote kracht kunnen beginnen.
Daarvoor was noodig dat onmiddellijk de
Duitsche troepen, die links en rechts van
Dixmuiden over de Yzer waren gekomen,
werden teruggeworpen en de bezetting van
Dixmuiden in haar verbindingsllnie be
dreigd."
„Als de voorteekenen niet bedriegen zal
de tegenactie onzer troepen slagen, zal de
vijand in Dixmuiden een vossengat vinden
en elders over de vaart worden terugge
worpen.
Dezelfde corr. schrijft van het oorlogs-
tooneel:
„Van pijnigende afzichtigheid is het ver
branden der lijken door de Duitschers.
Hunne verliezen zijn schrikkelijk geweest
in de ageloopen weken. Zooveel mogelijk
hebben ze de lijken van,het front wegge
voerd, om ze elders te verbranden. Tijd
voor begraven is er niet. Maar op verschil
lende punten werden de lijkenstapels ook
in het gezicht van onze strijders een prooi
der vlammen. Ge moet de ooggetuigen van
deze schrikkelijkheid hooren verhalen. Een
huiver vaart u dan aan! De dooden werden
bijeengesleept, zoo mogelijk met het gelaat
naar den grond gekeerd, en met stroo be
dekt. Een - pestwalm stijgt dan op, die,
dank zij den zeewind uit 't westen meestal
gelukkig niet onzè troepen "teistert. Maar
het ijselrjkste is de stuiptrekkingen te zien
van de in de hitte zich, bewegende lijken.
Om gek te worden! Het is of de dooden
weer levend worden; Leenen en'armen be
wegen, van sommigen richt zich het boven
lijf door de hitte deels op en de vrees jaagt
den toeschouwer aan, dat hier geen doo
den, maar gewonden worden verkoold.
Aldus wordt gepoogd om bij de on
mogelijkheid de lijken te begraven te
voorkomen dat de dooden onbegraven op
de velden wegrotten ten verderve van de
levenden."
Nieuwe troepen.
Engeland heeft nog meer soldaten noo
dig. De „Daily Telegraph" meldt, dat de
eerste minister machtiging zal vragen in
hét Lagerhuis om nog een millioen solda
ten op de been te brengen.
En de „Times" zegt, dat nog veel meer
menschen moeten worden ingelijfd, als
Engeland de taak wil ten uitvoer leggen,
die het op zich nam, en die in de troonrede
wordt aangegeven met de woorden: „the
triumph of our arms and the vindication
of our cause". Engeland, zegt het blad, zal
al zijn krachten moeten inspannen om de
Duitschers uit België en Frankrijk te drij
ven en den oorlog over te brengen op
Duitsch gebied.
Maar de Duitschers hebben nog steeds
troepen genoeg, naar het schijnt, om ver-
sche regimenten naar Frankrijk en België
te zenden. Zij vechten er met groote dap
perheid, zij stormen voortdurend met
kracht, en doen al hun best om het mili
taire doel van hun optreden te bereiken.
Want hun eenige hoop op succes is nog,
dat zij door den linkervleugel van de geal
lieerden breken. Slagen zij daarin niet, dan
kunnen zij slechts verklaren, over het ge-
heele uitgestrekte oorlogsgebied hun stra
tegische bedoelingen niet te kunnen uit
voeren..
Intusschen wordt nog de strijd met groote
hevigheid voortgezet. Een erkenning, dat
het doel onbereikbaar is, kan nog van geen
der beide oorlogvoerende groepen verwacht
worden»
Hoe men in Frankrijk over
den toestand denkt.
De „Temps" heeft een schrijven ontvan
gen van een oud-officier (wiens naam het
blad niet noemt, hoewel het daartoe ge
machtigd is), waarin deze zijn verwonde
ring erover uitspreekt, dat de „Temps" mét
den Engelschen militairen schrijver kolonel
Repington zegt, dat de Duitschers hun doel
niet bereikt hebben en dat thans de toe
stand voor Frankrijk gunstig is.
„Men vergeet te veel, schrijft de Fransche
deskundige criticus, hij de beoordeeling van
den huidigen stand van zaken, dat het
hoofddoel van de strategie en de operaties
is de integriteit van een (volk) land, zijn
eer en leven te beveiligen. Aangezien de
Duitschers van Reims tot Mizières en van
Rijssel tot het Argonnenwoud meester zij;
.van het land, komt mij het optimisme in de
beoordeeling minstens genomen zonderling
vcor."
Tevens verbaast de inzender zich er over,
dat Engeland Frankrijk niet bij is gespron
gen met 700,000 man.
„Het Duitsche offensief, zegt hij verder,
heeft geleid tot de verovering van vrijwel
geheel België en tot de bezetting van onze
departementen. Wat bevolking en rijkdom
aangaat, komt dit overeen met occupatie
een zesde deel van Frankrijk. De meest
verscheiden statistici zou de Fransche ver
liezen aan grondbezit, woningen, huisraad,
fabrieken, mijnen, spoorwegen, straatwegen
en kunstwerken schatten op ongeveer 30
milliard.
„Kolonel Repington meent, dat het Duit
sche offensief tot niets geleid heeft. „Wat
wil hij méér?"
De „Temps" voert hiertegenover aan, dót
het blad bij zijn beoordeeling dacht aan het
tijdstip, toen het Fransche leger van Na
men tot achter de Marne werd teruggewoj'-
pen: toen het scheen, dat alle hoop om den
tegenstander over de grenzen te werpen,
verkeken was. De „Temps" gelooft het
recht te hebben, om, nu „de vijand aan
onze noordgrens zijn laatste krachten te
vergeefs inspant om den weerstand ;e bre
ken van de bondgenooten", te zeggen, de
toestand is goed.
Wat htt \erwijt tegen Engeland fcrtieft
merkt het blad op, dat dit land al z;ir:
mannetjes zond, die het beschikbaar ha l,
terwijl het dit contingent dagelijks o;;-
vnert.
Tenslotte zegt de „de Temps": Ai het
door den criticus aangevoerde zal ons niet
x .'letten te herhalen, dat de toestand goed
Alles is betrekkelijk op deze wereld.
Een toestand is altijd slechts betrekkelijk
goed. Zeker, wij hebben duizenden levens
verloren en talrijke steden en dorpen en
fabrieken zijn vernield maar toch moet
de toestand goed genoemd worden, want
wij zouden 'hans overwonnen kunnen zijn,
terwijl daarentegen' Duits'chland zijn laat
ste krachten nu inspant om të' trachten,het
krijgsgeluk te doen keeren.
De Russen.
Uit Polen zijn de Duitsche en Oostenrijk-
sche legers nu geheel, uit Galicië zoo goed
als geheel verdwenen.
De Duitschers trekken zich terug op de
linie Breslau, Posen, Thorn, Graudenz,
Koningsbergen. De Oostenrijkers vluchten
gedeeltelijk over de Karpathenpassen, en
trekken voor een ander deel naar Krakau,
in beide richtingen door de Russen op den
voet gevolgd.
In Oost-Pruisen schrijden de Russen zoo
wel uit- het Oosten als uit het Zuiden
voorwaarts, tegenover zich vindend de van
de grens allengs terugtrekkende Duitsche
legerafdeelingen. De Russen komen daar
nu weldra in de streek der Masurische
meren, die hun vroeger zoo noodlottig is
geworden.
Op de grens van Posen houden Duitsche
legerafdeelingen stand, waarschijnlijk met
de bedoeling om de hoofdmacht den tijd
te geven, zich te versterken op de vesting-
lijn van de Oder tot de Weichsel.
Uit Zuid-Afrika.
Belangrijk is het bericht uit Zuid-Afrika
ontvanges, dat De Wet verslagen en dus
de opstand in de kern onderdrukt is. Bo
tha wien het wel zonderling te moede
moet zijn, dat hij tegen zijn ouden wapen
broeder uit den Zuid-Afrikaanschen oor
log moest optrekken, kreeg voeling met
De Wet's commando op 24 mijlen oostelijk
van Winburg. In het gevecht dat daarop
volgde werden 250 opstandelingen gevan
gen genomen, en twee laager9 vernield.
Het bleek, dat de commando's van Lukin
en Brits niet tijdig genoeg ter plaatse wa
ren, maar "dat Brand prachtig met Botha
samenwerkte, om de opstandelingen te
vervolgen. Een commandant met veertig
man, diedoor de troepen van De Wet ge
vangen genomen werden, zouden door To
bias Smuts bevrijd worden. Van de leiders
der opstandelingen -wordt alleen Chri:
Muller als gewond en gevangen genomen
gemeld. Van de andere, en vooral van
Zwarten Christiaan, is niets anders ver
nomen.
Verschillende Oorlogs
berichten.
Het goede voorbeeld. Uit een veld-
postbrief in de „Croix":
Ik heb u al eens geschreven over
den reservist, wien ik een miraculeuze
medaille had gegeven. Ik gaf hem goeden
raad; kortom, hij is volslagen tot God te
ruggekeerd en hij heeft de gelofte afge
legd, die hij na den oorlog zal volbrengen.
Ik hoop, dat 't niet-de laatste zijn zal,voor-
al omdat we thans met z'n tweeën zijn,
Telkens wanneer een man bij mij in de
nabijheid valt, en hij aan het hoofd of aan
de borst gewond is, buig ik mij over hem
heen en fluistec hem in het oor: „Denk
aan den goeden God, doe een schietgebed"
en allen antwoox-dden mij „ja" of: „dank
je, dat je er mij aan hebt doen denken"
enz. Ik heb mijne miraculeuze medaille
op mijn kapotjas gespeld; anderen zullen
t dan ook doen, dacht ik, terneer daar nie
mand meer een opmerking durft maken.
Toen wij bij een dorp kwamen, om er te
overnachten, zag ik er reeds vijftig, dij
mijn voorbeeld hadden gevolgd.
Kunnen de Zeppelins Londen bereiken?
Generaal George P. Scriven, hoofd van
den signaaldienst van het leger der Ver.
Staten van N.-Amerika, heeft, volgens den
(•respondent te New-York der „Times"' in
a uitvoerig rapport betoogd dat een in
val met Zeppelins door de Duitschers niet
uitvoerbaar is. Hij ontraadt den aanmaak
van luchtschepen voor het Amerikaansche
leger, daar ze voor den aanval geen waar
de hebben en voor de verdediging minder
nut bezitten dan de vliegtuigen. Hij zegt
„Luchtschepen zijn klaarblijkelijk
weerloos tegen vliegtuig of geschutvuur en
als ze een aanval wagen kunnen ze gerust
overgelaten worden aan het vuur van
beneden of aan de vliegtuigen. Dczo
dreadnoughts van de lucht kunnen alleen
in zeer buitengewone en zeldzame omstan
digheden aanvallend te werk gaan, zoo
dat het vooralsnog onraadzaam is c te
construeeren. Later kan wellicht blijken
dat aanvallen uit de lucht belang hebben,
ooral in verband met operaties ter zee,
doch voorspellingen zijn niets waard en
ik geloof dat de eenige, veilige conclusie
omtrent de waarde van aanvallen uit de
lucht moet wezen de verklaring dat er is
„gebrek aan bewijs."
Amerikaansche Kruiser op een Mijn
Geloopon? Het gerucht loopt, dat de
kruiser „North Carolina", welke tot de
loot der Yereenigde Staten behoort, in
de Turksche wateren op een mijen geloo-
pen is. Het departement van Marine stelt
eenonderzoek in.
De oorlogsuitgaven. Officieel wordt
gemeld: De Engelsche regeering zal een
krediet van 225 millioen pd.st. vragen voor
de kosten van den oorlog, behalve de- j00
mill, pd.st. die reeds werden toegestaan.
Textielfabrieken. In de Pruisische
plaats Bocholt hebben de textielfabrieken
weer volop werk. Een groot deel der ar
beiders is echter naar het oorlogsveld, z.oo-
dat de fabrikanten arbeiders zoeken in de
omliggende Nederlandsche grensplaatsen.,
BINNENLAND.
Leening of belasting.
Men meldt aan de „Tel.":
„Naar mij van betrouwbare zijde ter
oore kwam, moeten alle, bij de Liberale
Unie aangesloten kamerleden zich hebben
verklaard vóór een oorlogsheffing van de
groote vermogens, overeenkomstig de denk
beelden, te dien opzichte door de heeren
dr. Bos en Stork ontwikkeld; alleen de
beide financieele specialiteiten der Unie
liberale Kamerclub, de heeren De Meester
en Patijn, vormen de uitzondering.
„Zij voelen het meest voor het sluiten
van een oorlogsleening in den geest, als
Minister Treub schijnt te bedoelen.
„Dan doet zich het eveneens merkwaar
dige verschijnsel voor, dat de Kamerclub
dér Vrij-liberalen in meerderheid ook het
denkbeeld Bos c.s. betrekkelijk deze mate
rie voorstaat.
„Tot de minderheid in die fractie, tot de
•voorstanders van de oorlogsleening, be
hoort o.m. mr. M. Tydeman, de leider der
Vrij-liberalen."
Neder 1. stoomschepen in
beslag genomen.
Volgens een Reuter-telegram aan do
„Daily Cronicle" zijn te Smyrna twee En
gelsche en twee Nederlandsche stoom
schepen in beslag genomen. De Neder
landsche consul heeft, echter zonder re
sultaat, bij de wali geprotesteerd. Dezo
laatste beweert, dat de schepen koopwaar
voor vijandelijke landen aan boord heb
ben. De Turksche vlag is op alle vier
stoomschepen geheschen.
Volgens Lloyd's liggen de Nederland
sche stoomschepen „Achilles" en „Deu
calion" te Smyrna. Blijkbaar zijn deze
twee bedoeld.
Beide schepen zijn van de Kon. Nederl.;
Stoombootmaatschappij te Amsterdam.,
D e ,,M ari a".
Een Londensche berichtgever seint,
dat gistermiddag de gezagvoerder en een
deel der bemanning van de Nederland
sche stoomboot „Maria" te Londen aan
kwamen. De „Maria" werd op 21 Septem
ber door den Duitschen kruiser „Karls
ruhe" in den grond geboord, omdat zij een
lading tarwe voor Belgast aan boord bad.
De „Maria" was op 12 Januari van I'im-
