Uit Stad en Omgeving.
dat derhalve de landbouwers, die aan
den wensch der regeering gevolg geven,
bij de aanschaffing van andere veevoeder
artikelen voortdurend groote nadeelen
ondervinden;
dat verder door het uitvoerverbod van
paarden boven 12 maanden de handel in
deze dieren bijna geheel stilstaat;
dat vele landbouwers, die in het bezit
zijn van deze categorie van paarden, zeer
veel schade ondervinden, welke nog wordt
verzwaard door het gebrek en de duurte
van krachtvoeder.
Redenen waarom de Nederlandsche Boe
renbond zich tot Uwe Excellentie wendt
met het beleefd verzoek het daarheen te
willen leiden, dat de uitvoer van kracht-
voederartikelen blijft verboden en de in
voer met alle kracht wordt bevorderd; dat,
indien er beslag moet worden gelegd op
inlandsche rogge, de prijs van deze zoo
hoog wordt gesteld, dat daarvoor een ge
lijkwaardig. voedermiddel kan worden
gekocht; dat de uitvoer van paarden van
hoogstens 20 maanden worde toegelaten.
Belgische Staatsambtenaren.
Het Belgische Consulaat maakt het vol
gend bekend:
I)e ambtenaren, ressorteerende onder
het ministerie van financiën, worden ge
machtigd hun functies weer te aanvaar
den op de voorwaarden, die in de circu
laire van het Ministerie van Financiën,
gedateerd 17 September, zijn vastgesteld.
Deze machtiging geldt voor de beamb
ten ressorteerende onder het ministerie
van binnenlandsche zaken, op de voor
waarden vastgesteld in de circulaire van
dat ministerie aan de gemeentelijke en
provinciale administraties, gedateerd 4
Augustus.
Leeraren en onderwijzers moeten zich
ter beschikking houden van de plaatselijke
autoriteiten, onder wie zij ressorteeren.
De beambten van het ministerie van ju
stitie worden uitgenoodigd, hun betrek
kingen behoudens moreele of materieele
onmogelijkheid te hervatten.
De machtiging, zich in Duitschen dienst
te stellen, wordt geweigerd aan spoorweg
ambtenaren, aan die bij de posterijen,, te
legraaf en telephoon, evenals aan de amb
tenaren ressorteerende onder het ministe
rie van publieke werken.
Wat de staats-ambtenaren in het alge
meen betreft, behalve de magistraten, be
dienaren van den godsdienst, de leeraren
en onderwijzers, die hun functies uitoefe
nen binnen de versterkte stad Antwerpen,
van hen wordt verwacht dat zij, aange
zien hun posities noch zeker, nöch waar
dig zouden zijn, hun ambten pas op een
nader te bepalen tijdstip zullen aanvaar
den.
Conform aan de voorschriften zijn de
beambten, die hun functies weer aanvaar
den. gemachtigd tot liet teekenen van de
volgende verklaring: ,.Ik, ondergeteeken-
de. beloof hierbij, dat ik, conform aan de
conventie van Den Haag van 18 October
1907, op nauwgezette en loyale wijze zal
te laten was zou schaden aan de Duitsche
administratie op Belgisch grondgebied."
Het is hun nadrukkelijk verboden, den eed
van trouw te zweren aan de thans heer-
schende mogendheid.
Geïnterneerden.
De Prov. Gron. Ct. meldt, dat de minis
ter van oorlog bepaald heeft, dat de En-
gelsche geïnterneerden, thans te Gronin
gen, naar een andere plaats, waarschijn
lijk Assen, zullen verhuizen.
De commandant van het jnterneerings-
kamp Gaasterland, heeft alle fietsen van
geïnterneerden in beslag genomen, en op
gezonden naar het centraal depót. Ook
door geïnterneerden gehuurde fietsen wor
den in beslag genomen.
Een en ander staat in verband met het
veelvuldig probeeren om per fiets te ent-
vluchten.
Dienstplichtige Belgen.
Men meldt uit Vlissingen:
Gistermorgen zijn 24 dienstplichtige Bel
gen, die Nederland wilden verlaten, van
de Mailboot ,,Oranje-Nassau" verwijderd.
Veevoeder.
Bij den Bond van Graan- en Zaadimpor
teurs is bericht ingekomen van den Mi
nister van Landbouw, dat er gelegenheid
zal worden gegeven om voor particuliere
rekening veevoeder in te voeren, door de
partijen aan de regeering te doen adres-
seeren. Voor elke partij moet toestemming
gevraagd worden van de regeering, die
zich het recht voorbehoudt de toestemming
te weigeren.
Belgisch vee in Nederland.
Men meldt uit Aardenburg:
Daar het Duitsche legerbestuur in Brug
ge vóór 6 November 70,000 K.G. vleesch van
de bevolking heeft geëischt, trachten vele
Belgen uit de omstreken van Brugge hun
vee in veiligheid te brengen op Neder-
landsch grondgebied, zoodat hier en in
Sluis weer een massa vee aankomt, dat
voor spotprijzen wordt verkocht. Het aan
tal vluchtelingen neemt weder toe.
Iedere kar voert weer tal van menschen
uit Brugge aan, die deels hier blijven,
deels verder trekken.
Uitvoer van vee.
Het Volk meldt, dat het Kamerlid Scha
per min. Treub schriftelijk de vraag heeft
gesteld, waarom de uitvoer van vee, in
het bijzonder van varkens, niet verboden
wordt.
Maïs.
Men meldt ons, dat de prijs van de op
dit oogenblik beschikbare maïs, door de
regeering afgegeven aan het Centraal
Bureau uit het Nederlandseh Landbouw-
comité, voorloopig vastgesteld is op f 230.
B o t e r p r ij z e n.
De minister van landbouw, nijverheid
en handel ad interim heeft den maximum-
boterprijs voor binnenlandsch verbruik
voor den verkoop en gros gedurende de
maand November bepaald op i 1.45 per
Voor kleinere verpakkingen wordt deze
prijs verhoogd met de gebruikelijke ver
hoogingen.
De detail-prijs van boter wordt per K.G.
in maximum bepaald op 20 cents boven
den vorengenoemden en gros-prijs.
Voor speciaal verpakte boter kan een
verhoogde prijs worden toegestaan, in
overleg met het Rijks Centraal bureau
voor den uitvoer van boter Buitenhof 42A,
's-Gravenhage.
Mohamedanen in Ned. Indië.
Reuter seint uit Batavia, dat de verschei
dene millioenen tellende muzelmansche be
volking onverschillig is ten aanzien van
Turkije's actie. Wel zijn er enkele Turksch-
gez.inde Arabieren, maar men verwacht
dat zij verstandig genoeg zullen zijn om Ne
derland's onzijdigheid te eerbiedigen.
Offervaardigheid van spoor
wegambtenaren.
Aan het personeel der Staats- en Cen
traal Spoorwegen is de volgende dienst
order uitgevaardigd;
Van de S. S./N. C. S.-Steuncommissie
ontving ik het onderstaande schrijven.
Utrecht, 3 November 1914.
Namens de S.S-/N. C. S.-Steuncommis
sie heb ik de eer U. H. Ed. G. het volgen
de mede te deelen:
Aan het Koninklijk Nationaal Steun
comité werd over Augustus bijna f 38,000
en over September ruim f 40,000 afgedra
gen. Over October zal daar een vrijwel ge
lijk bedrag bijkomen.
Van de groote offervaardigheid van het
S. S. en N. C. S.-personeel is afdoende ge
bleken.
•Vrijwillig aanvaardde het een belasting
van 3 der bezoldiging, een voorbeeld,
voor zoover bekend, tot dusverre zonder
navolging.
De Commissie die dit met innige voldoe
ning zag, heeft zich echter, nu de buiten
gewone tijdsomstandigheden voortduren,
de vraag gesteld of de druk niet te zwaar
zou kunnen worden.
Weliswaar is gemakkelijke betaling van
de achterstallige pensioenkorting in uit
zicht gesteld', maar dit mag h.i. niet uit
het oog doen verliezen, dat betaling toch
moet volgen; maant integendeel tot voor
zichtigheid.
De Commissie kwam dan ook tot de
slotsom U.H.Ed.G. voor te stellen het
geen zij bij dezen doet van de toezeg
ging om een percentage der bezoldiging
bij te dragen aan het Koninklijk Natio
naal Steun-Comité voorshands geen ver
der gebruik te maken en af te wachten of
de omstandigheden het noodig «zullen ma
ken later opnieuw een beroep te doen op
den geest van offervaardigheid van het
personeel, dat aan dien roep dan zeker
met niet minder* warmte zal voldoen dan
thans het geval was.
De Voorzitter der S.S./N.C.S.
Steuncommissie,
(w.g.) BEI JEN.
Ik kan de overwegingen der Commissie
gevolg geven.
To beginnen met de maand November
zal derhalve geen bijdrage ten behoeve
van het Koninklijk Nationaal Steuncomité
worden ingehouden.
De dir.-gen. der Mij. t. E. v. S. S.
directeur der N. C. S. M.,
VAN KRETSCHMAR.
De Ministers Cooreman en Heijmans
geïnterviewd.
Een Haagsch journalist heeft een on
derhoud gehad met de Belgische Minis
ters van Staat, de heeren Cooreman en
Heijmans, die eenige dagen in Nederland
hebben doorgebracht. De Ministers, die
hedenavond naar Havre teruggaan, heb
ben hem het volgende medegedeeld:
Wij waren naar Holland gegaan met de
opdracht, de vraagstukken betzeffende de
Belgische vluchtelingen te onderzoeken,
't Is ons allereerst een behoefte, onze die
pe dankbaarheid uit te drukken tegenover
de natie en de Nederlandsche autoriteiten
voor de bewonderenswaardige opwelling
van weldadigheid en edelmoedigheid, die
zich hier heeft geuit. Wij hebben de vluch-
telingeninrichtingen bezocht te Amster
dam, onder leiding van de heeren Jitta,
wethouder, Stuart, voorzitter van het Co
mité, en Delhez, één onzer landgenooten, te
Amsterdam gevestigd. Wij zijn innig be
wogen door de vindingrijkheid en de goed
heid, die door de gemeentelijke overheden
en het persoonlijk initiatief getoond zijn,
om zooveel ellende te verhelpen. De hygië
nische voorzorgen en het gerief, welke
men den vluchtelingen zooveel mogelijk
heeft verschaft, hebben niet nagelaten een
diepen indruk op ons te maken.
Verscheidene onzer landgenooten heb
ben Belgische gewonde soldaten hier be
zocht en de heer Cooreman heeft te Amers
foort aan de geïnterneerden een bezoek
gebracht. Ook zij werden met groote zorg,
en wat de gewonden betreft, met groote
bekwaamheid verpleegd Wij beiden heb
ben uwe ministers, Loudon, Cort van der
Linden en Treub, bezocht, om hun de er
kentelijkheid onzer Regeering te betui
gen. Wij zijn er van overtuigd, dat in de
toekomst de weldaden van uw land een
grooten invloed zullen oefenen op de
banden tusschen de beide naties.
Tegelijkertijd zijn wij getroffen gewor
den door de nauwgezetheid, waarmede
Nederland zich er op toelegt, de kiesche
plichten der neutraliteit te vereenigen met
de grootste gastvrijheid.
Wat ons eigen land betreft, België heeft
de wreedste beproevingen ondergaan,
maar zijn moed is niet verzwakt. De Ko
ning heeft aan de natie een voorbeeld ge
geven van waardigheid, koelbloedigheid
en geestkracht. Het leger heeft juist held
haftig gestreden aan de Yser; de Koning
heeft bijvoorbeeld wegens zeldzamen moed
een geheel regiment,-het 6e linie-regiment,
gedecoreerd en in een dezer dagen gestre
den veldslag heeft het 12e linie-regiment
overwinnend 15 aanvallen doorstaan.
Daarbij geeft onze Koningin een voor
beeld van toewijding en vaderlandsliefde
en heeft er op gestaan, bij den Koning cn
bij het leger te blijven. Wij hebben ver
trouwen in den uitslag van den strijd. De
zaak van België is, daar kunnen wij nooit
genoeg den nadruk op leggen, de zaak
van het recht, van de trouw aan verdra
gen en van een internationale oprecht
heid.
De dwaze beschuldiging door de Duit-
schers, dat wij onze eigen neutraliteit had
den geschonden, door met Engeland over
eenkomsten te sluiten, is afdoende door
de nota onzer Regeering weerlegt. De ab
surditeit dezer beschuldiging volgt ook
uit het feit, dat de Belgen gedurende twee
maanden hun grondgebied alleen hebben
verdedigd.
Het heeft eerst een beroep gedaan
op mogendheden, garant voor zijn neutra
liteit, twee dagen na het Duitsche ultima
tum, dat wil zeggen, toen de Duitsche le
gers reeds den Belgischen grond hadden
geschonden.
Wij hebben de overtuiging, dat de
openbare meening in de neutrale landen
zich niet op een dwaalspoor zal laten
brengen door de Duitsche propaganda.
De neutrale landen zullen niet de plechti
ge bekentenis van den heer Von Bethmann
Hollweg op den 4en Augustus vergeten.
Hij erkende, dat Duitschland het volken
recht had genegeerd, door de Belgische
neutraliteit te schenden.
Den dag, waarop de -wèreld zou erken
nen, dat de militaire noodzakelijkheid en
het geweld de schending van het volkeren
recht wettigen, zouden wij tot de verwil
dering terugkeeren en de moderne be
schaving zou te niet gaan!
Kan de druk der mobilisatie verlicht
worden?
Deze vraag wórdt door de ,,N. Tilb. Ct."
gesteld en als volgt beantwoord:
Het is een zeker feit, dat de mobilisatie,
behalve de kosten en lasten, die zij op
het algemeen legt, op bijzondere wijze
drukt op de bedrijfshoofden van kleine en
middelmatige zaken. Voornamelijk dus op
de mannen der landweer, waaronder er
zijn die finaal geruïneerd worden en van
welvarende burgers tot armoede dreigen
te vervallen.
Het spreekt van zelf, dat hierover wre
vel ontstaat vooral ook omdat niet geheel
het volk zoo gemakkelijk kan begrijpen,
dat er niet een mouw aan te passen
ware, en het belang der neutraliteit niet
behartigd kon worden zonder dat nu velen
hun bestaan of bestaantje moeten zien on
dergaan. Toen de strijd op onze grenzen
woedde begreep men de noodzakelijkheid
dat allen op hun post waren, maar nu de
nabije mogelijkheid van gevaar in een
verwijderde is verkeerd, vat men dat zoo
niet en wordt het offer met minder gela
tenheid en berusting gebracht.
En het slot der redeneering luidt: zij
kunnen toch altijd weer binnen 24 uren
op hun plaats zijn.
Men kan nu eenmaal de volkslogica niet
binden en daarom is het goed, dat men
neemt en" zoo" mogelijk er rekehmg+mê0dë
houdt. In dezen geest brengen wij hier
dan over wat wij van vele zijden opvingen.
Dat trouwens de moeilijkheid in meer
dere kringen wordt gevoeld bewijst een
uiting van den (anti-revolutionairen)
„Rotterdammer" die schrijft:
„Vooral nu de mobilisatie een zaak van
langen adem is, zou met verloven wellicht
iets milder kunnen worden gehandeld.
Mannen van zaken en bedrijf kunnen
zoo broodnoodig weer eens poolshoogte
moeten gaan nemen en zouden zoo sterk
gebaat zijn, als zij enkele weken aaneen
een paar dagen thuis konden vertoeven.
Door die tijdelijke verloven kan weinig
bedorven en veel geholpen worden."
Dé „Standaard" van zijn kant heeft een
driestar over den grooten nood, waarin
de middenstand verkeerd, en zegt onder
meer:
„De mobilisatie heeft uit dezen breeden
kring (kleinen middenstand)* in man, zoon
of vader tal van goed verdienende perso
nen uit bedrijf of winkel of kantoor naar
vloot of leger geroepen. Hierdoor vallen
hun gewone verdiensten goedcleels weg.
De zaken kwijnen. Inkomende rekeningen
kunnen niet meer betaald worden. Op
crediet krijgt men al minder. En vooral
nu het een mobilisatie van langer adem
dreigt te worden, hoopen voor dezulken de
moeilijkheden zich op."
Te sterk is het niet gezegd, waar al meer
dan een zijn zaak zag te gronde gaan en
onherstelbaar gehavend.
Er is dus zeker alle reden voor, dat de
regeering met de militaire overheid in
deze zaak ovérwege of er niets gedaan
kan worden door b.v. gemakkelijke ver-
lofverleening aan degenen, die werkelijk
daardoor geholpen zouden zijn om te
voorkomen dat levens en huishoudens on
herstelbaar geknakt worden waar dat on-
noodig zou zijn geweest.
De H. T. M.
Gisteren moest een 30 man sterke groep
van de pl. m. 70, welke nog steeds tenge
volge van de staking, niet bij de Haagscnc
Tramweg Maatschappij in dienst zijn ge
nomen, zich bij de directie vervoegen.
Daar is hun medegedeeld, dat 5 man direct
weder geplaatst kunnen worden, terwijl
de rest gedurende de mobilisatie in dienst
zal worden gesteld.
Allen krijgen hun oud£ functies terug.
Maandag moeten ze hun beslissing me-
dedeelen. Voordien zal eerst nog met de
organisaties van het personeel overleg ge
pleegd worden. (H. Ct.)
Staten-Generaal.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Donderdag
5 November.
De Voorzitter deelt mede, dat de
Centrale Sectie besloten heeft, na afloop
van het afdeelingsonderzoek van de in de
sectiën aanhangig gemaakte wetsontwer
pen, doch n,iet voor Dinsdag a.s., in de
afdeelingen te doen onderzoeken de wets
ontwerpen tot tijdelijke heffing van uit
voerrechten en tot wijziging van de Wedu-
wenwet voor de ambtenaren, ten behoeve
van rijkswerklieden.
Conform besloten.
Voorts deelt hij mede, dat waarschijn
lijk daarna een openbare vergadering zal
plaats hebben ter afdoening van enkele
wetsontwerpen. Omtrent den datum dier
vergadering of den aard dier wetsontwer
pen kan hij vooralsnog geen nadere mede-
deelingen doen.
De vergadering wordt gesloten.
Een achtdaagsche fietstocht
door Eelgië.
(Vervolg).
In een café, waar wij op onzen terugtocht
naar Namen eenige verfrissingen gebruik
ten, mocht een onzer als tolk fungeeren tus
schen een Duitscher en een Belg. Den Zon
dag brachten wij verder door te Namen, en,
omdat wij den vorigen dag zoo'n moeue-
vollen tocht gehad hadden, informeerden
wij, of wij met de trein naar Luik konde
gaan. Wij moesten eerst onze pas op de
commandatur laten afstempelen, waarna
wij naar de Bahnhofcommandant gin
gen, die ons verklaarde, dat de treinen
alleen disponibel waren voor gewonden,
soldaten en arbeiders; pleizierreizigers
mocht hij niet medenemen. Ik zelf, ver
volgde hij, heb den weg van Luik naar Na
men gemarcheerd en kan hem u aanbeve
len. Hij is wunderschön. Maakt U den tocht
per fiets. De reis van hier naar Luik duurt
per trein bijna zes uur en U ziet niets.
Aldus waren wij genoodzaakt naar J_.uik
te gaan fietsen, terwijl fietsen ons door den
commandant verboden was. Wij hadden
dat verbod echter reeds zoo dikwijls ge
hoord, dat wij er geen acht meer op
sloegen en dus kalm voort peddelden, bij
iederen wachtpost een praatje makende
om zoodoende goedschiks doorgelaten te
worden. Hadden wij vooruit geweten, dat
de weg van Namen naar Luik zoo prachtig
was, dan hadden wij over geen trein ge
dacht, 't Was een zeldzaam mooie tocht.
Over de kalm voortstroomende Maas zoo
vele vernielde bruggen te zien liggen,
geeft een treurigen aanblik. Maar heerlijk
is 't te aanschouwen die vele schilderachtig
gelegen dorpjes, waarlangs het-groote le
ger vijanden had gemarcheerd, en, ze in
rustige rust latende, was voorbij getrokken.
Ook hier hadden wij weder een ontmoeting
bij het dorpje Ardenne, die heel goc-
voor ons afliep. Wij moesten onze passen
toonen en mochten verder rijden, toen w.-
eensklaps teruggeroepen werden door twee
officieren, die ons niets vroegen maar ons
eenvoudig verboden te fietsen. Meermalen
hadden wij opgemerkt, dat wij, als Hollan
ders, veel voor hadden op de Belgen, maa»*
hier kwam dit ten volle tot zijn recht. Nau
welijks vernemende, dat wij Hollanders wa
ren, veranderden zij plotseling van op
treden en verklaarden ons te mogen door-
- nu?- .Uiterst voorzich
tig zijn. Juist gisteren zijn op den weg dien
U nu moet inslaan, twee fietsende Beige
doodgeschoten, dus oppassen en direct af
stappen als het verlangd wordt. Dat w?/-
nu juist geen aanmoedigende boodschau
maar wij moesten naar Luik, dus, voor
uit maar weer. Dikwijls zijn wij op dezen
weg aangehouden om onze passen te la
ten zien, maar telkens weer lieten ze on^
met een opmerking over onze fietsen pas-
seeren. Zoo ongeveer een uur fietsen'vóór
Luik, bevonden wij ons juist in het dorpje.
Elemalle, toen van onze tweede fiets ii
- voorvork brak. Goede raad was duur. Toer.
wij vroegen naar een fietsmaker, bracht
men ons naar een automobielreparatiein-
richting. Nadat wij ongeveer een uurtje
hadden gewacht, was de fiets van zijn
kwaal genezen en konden wij weder vérder
gaan. De tijdelijke chef dier inrichting was
een ingenieur van de school te Luik, die
ons tijdens de reparatie bij zich in huis in
viteerde en ons verzocht een briefje mede
te nemen om in Holland te posten, 's Mid
dags te ongeveer vier uur kwamen wij te
Luik aan en namen intrek in Hotel du
Midi tegenover het station Quillemins. Alvo
rens dit Hotel op te zoeken, hadden wij
ons reeds wederom naar de Commandatur
begeven om onze passen te laten afstem
pelen voor de terugreis naar Maastricht
De commandant was echter eerst den an
deren dag om 8 uur 's morgens te spreken
Den anderen morgen te ongeveer 9 uur
stonden wij voor de commandatur met nog
ongeveer 300 lotgenooten. Er werd gezegd:
Hollanders en Duitschers kunnen binnen
treden, en we waren heel gauw aan de
beurt. Er werd ons echter beduid, dat eerst
den volgenden dag onze passen klaar wa,-
ren. Doordat wij verlangden er op aange
teekend te krijgen met de fiets verder te
mogen gaan, raakten, naar 't schijnt, onze
passen zoek, en wij kregen die niet dan met
groote moeite terug. Door ons beslist optre
den, en onze weigering te vertrekken al
vorens onze passen te hebben, ging men
aan het zoeken en werden de paperassen,
eindelijk, als stukken waardeloos papier ter
zijde gelegd, te voorschijn gebracht. Er was
nog niets op aangeteekend, maar het wis
in twee minuten gebeurd. En daarop ha
den ze ons drie dagen laten wachten. We
verlieten de commandatur te Luik wederom
in het bezit van onze pas en een verlof om
per schip, niet per fiets, naar Maastricht
terug te keeren. Zooals wij reeds zeiden,
stonden er 's morgens ongeveer 300 men
schen op hun pas te wachten. Was er een
die met zijn voeten over de aangeduide lij i
stond, dan werd hem dit op zeer hardhan
dige wijze door den aanwezigen „Feldwe-
bel" te kennen gegeven, zelfs door slagen
met het plat der bajonet. Meermalen dach
ten wij: Arme, arme, Belgen, zoo behan
deld te worden, en dan nog om slechts ee-i
pas te bekomen, ten einde in de provincie
te mogen reizen, waarvoor ze dan elke tien
dagen 6 mark of 7.50 fres. moeten betalen.
Hadden wij overal van de officieren een
tegemoetkomende behandeling ondervon
den, van de minderen, uitgesloten de
Landstormmannen, was dit juist andersom.
Deze behandelen de menschen daar als
minderwaardige schepselen. Maar laten w]j
onze reis voortzetten. Het schip, dat ons
dien middag naar Maastricht zou brengen
was te laat, het vertrok niet meer, en om
dat wij beslist naar Holland wilden terug
keeren, besloten wij het maar weer voor
de laatste maal te wagen en te gaan fietsen.
Aldra ontmoetten wij de posten van Luik.
Toevallig was daar een officier, die ons een
en ander vroeg over onze reis cn ons door
liet met den raad, dat wij moesten probce
ren ovei die brug (hierbij wees hij in de
richting, waar deze lag) te komen. Hij
dit lachend, er. van overtuigd, dat zulks on
mogelijk was. Maar ons brutaal optreden
redde ons ook ditmaal. De daar aanwezig-»
militairen, ons ziende, gingen, in de hou
ding staan en lieten ons stilzwijgend pas-
seeren. Goddank! Eenmaal door de poste l
van Luik zijnde; dachten wij, zullen we wel,
geen last meer hebben. Maai-, jawel, na
een uurtje te hebben gefietst, bereikten wi
llet dorpje Charatte. Ook hier bevond zich
een wachtpost, en juist toen wij kwamen
aanrijden, verscheen er een officier op den
weg, die, ons daar per fiets ziende, bijna
omviel van schrik. „Direct afstappen! Heeft
U een pas?" „Jawel", en tegelijk reikten
wij hem onze pas over, maar, neen hoor,
niet in orde. „Willen de heeren even hiri
nenkomen?" Er zeker van een paar spion
nen te pakken te hebben liet hij ons alles
wat wij bij ons hadden op tafel leggen ei»
fouilleerde ons van onder tot hoven. Niets
vindende wat betrekking had op spionnago
verzocht hij ons even te wachten en ver
wijderde zich in de aangrenzende kamei
met onze passen bij zich. Na ongeveer een
kwartier wachten kwam hij terug en deci
de ons het volgende mede: U kunt doorgaan
naar Maastricht, doch te voet. Ik houd uw
fietsen hier; dat is niet zoo erg. Het wat-
nota bene acht uur loopen! U kunt ooi:
teruggaan per fiets naar Luik en daar op
uw pas laten aanteekenen dat U mag pas-
seeren met de fiets. Aangezien het laatste
tot de onmogelijkheden behoorde, omdat wij
de reeds gepasseerde posten niet meer
mochten voorbijgaan, besloten wij tot hei
eerste, daar wij vernomen hadden elk
oogenblik te kunnen mederijden met daar
passeerende auto's. Wij gaven ons besluit
te kennen en zagen onze fietsen verdwijn<»<i
in een schuurtje, doch kregen op ons uit
drukkelijk verlangen een bewijs van afgiPe
met de bemerking, dat wij ze door Hollan
ders mochten laten terughalen. Nauwelijks
hadden wij dit bewijs in bezit of daar kwam
een auto aange tuft, die door de wacht tot
stilstand werd gebracht. Vernemend, dat
wij Hollanders waren, namen de inzitten
den ons welwillend op om ons naar Maas
tricht te brengen. Des* anderen daags ging
diezelfde auto weder naar Luik en op de
terugreis nam hij onze fietsen mede, welk?
wij te Eijsden op de trein brachten met be
stemming voor Leiden. Hier kwamen we
Donderdagsavonds te ongeveer halftwaa.f
terug van onzen achtdaagschen reis door
België. Veel ellende hebben wij gezien en
tog veel erger is de toestand dan wij be
«schrijven kunnen. Men moet het zien nm
er een juist aeiiKuecia van to kunnen vor
men. Het is dan ook een reisje geweest, dat
ons het geheele leven levendig voor den
geest zal blijven.
KERKNIEUWS.
Herderlijk schrijven van Mgr. Bertram.
De nieuwe prins-bisschop van Bresiau, Mgr.
Bertram, lieeft In een herdelijken brief het
grondbeginsel ontwikkeld, waardoor hij zich
zal laten leiden: niet alleen vaderlandsche,
maar ook religieuze plicht is het, aldus
Mgr. Bertram die mij bij het aanvaarden
van mijn ambt den aardschen heerscher doet
gedenken. Der onderdanen trouw is ons daar
om zoo heilig, wijl alle rechtmatige veroidc-
ning hierbeneden van God stamt en derhalve
door God zeiven de band geheiligd is, welke
mij en u allen met den landsvader verbindt.
Heilig zullen wij dien band houden, ook al
wegens dë vele betrekkingen tusschen Kerk en
Staat; de harmonie tusschen Kerk en Staat
is door God gewild; daarom is het de echte
kerkelijke gezindheid, waaruit de groet ont
springt, dien ik bij mijn ambtsaanvaarding
van uit deze heilig: stede aan de overheid
van den staat breng. Daarop belooft Mgr.
nog met trouw cn voorzichtigheid het haï-
monie van uit deze heilige stede aan de over
heid van Kerk en Staat naar beste vermogen
te zullen bevorderen. Hij waarschuwt voor
het indifferentisme en eischt eendracht onder
de Katholieken.
Belgische vluchtelingen
Comité „Zomerzorg" Leiden.
Het Comité vraagt inlichtingen naar de
navolgende personen
Brondeels, Caroline, Hortense, Luciene,
Rachel te Antwerpen.
Ed. Brosens en vr. v. d. Broeck en 2 kin
deren. Berchem.
CroesVerschueren Virg. en 6 kinderen,
Mechelen.
V. d. Maele Jos en vr. Vrijdaglis en kind.
Borgerhout.
Mirahel Edmondt of Clement.
Nobels Maur. en vr. de Haen en 2 kind.
Antwerpen.
Nuyts, fam. Antwerpen.
V. Ockel, fam. Berchem.
V. Oluen, Jan Antwerpen.
Wed. PacoletUithoven en kinderen
Kath. Wavre.
Peetersdu Bruyzer Chr. Mechelen.
Pennings, fam. Leuven.
Remeysenv. d. Brandt en dochter, Bor-
gerhoudt.
SchampaertsParelus Lorius.
Wed. v. d. SandeGys Antwerpen.
Ilenri v. d. Sande en vr. en 4 kinderen.
Frans v. d. Sande en vr. en 2 kinderen.
Totté fam.
Torfsv. Roy Celine en 2 kind. Welrijdc.
Verrijken Jules en vr. Fabres.
Witauer, fam. Antwerpen.
Wed. Verstevenv. d. Brande en 2 kia-
deien Kath. Wavre.
fam. Bissenaeoken Berchem.
