16
BUITENLAND.
De Oorlog.
DE VLIEGMACHINE.
6e JAARGANG.
No. 1525"
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN,
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het
GEÏLLUSTREERD ZONDAGEBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
ten II cent per week, fl.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/,' cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
VRIJDAG
OCTOBER.
I9I4.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel moor 15 cei.t
ingezonden mededeellngen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regél meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Vorhuur, Kcop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regol meer 5 cent.
De Duitschers in België.
Bijna geheel België is nu door de ver-
londenen ontruimd, aldus wordt aan het
,Hbl." geseind. Aan de Zuidelijke grens
vordt nog gevochten bij Fürnes en Hase-
irouck. De stad Rijssel is na een hevig
iombardement door de Duitschers herno
nen, nadat .in een straatgevecht een 60
nan sterke patrouille was weggejaagd,
sterenmiddag om twee uur verschenen
)uitsclie wielrijders te Brugge voor de
lentsche Pooit, er vielen enkele schoten
m onmiddellijk togen de burgemeester,'
Ie bisschop en de schepenen derwaarts.
uur daarna wandelde een DuitSGhe
uitenant met twee man over het markt-
ilein, dicht omdrongen door de menigte,
[ie eerst in panischen schrik was wegge-
lucht. Op de Chaussee en Courtray wer-
len de Duitschers met een mitrailleuse
ntvangen, maar na een kort gevecht trok-
de Belgen overhaast naar Ostende
srug. Dienzelfden dag werd te Sisseele de
'arde civique, nog 5000 man sterk, ont-
onden door generaal De Kloot met de
rolgende woorden: ,,Gij hebt uw plicht
edaan, buiten België moogt ge niet vech-
n. Koopt dus burgerkleeren en keert
uiswaarts."
Velen van hen hadden geen schot gelost,
■ar de garde civique niet afgericht was.
allerlei plunje komen zij nu in hun dor
en terug. Sterke Duitsche troeponmach-
èn zoeken Noord-België af, doch vinden
[ergens tegenstand. Zij rukken op naar
eebi ugge.
Rijssel is zwaar beschadigd; de geheele
'ijk tusschen het station en de kerk Saint
aurice is een puinhoop. Pompiers van
oubaix F>n Tmi ui
ulp van Duitsche soldaten, de brandende
uizen. Om drie uur werden de gijzelaars,
'aaronder de burgemeester en schepenen,
voorzitters der Kamer van Koophandel
van de Société Industrielle in gesloten-
ijtuigen weggevoerd. Nog spreken de
veinige Belgische dagbladen over de for-
van Antwerpen als hielden deze *nog
itand.
Volgens een telegram van eeji corres-
londent van de ,,N. R. Ct." zouden de
ïuitschers in bezit zijn van geheel België,
lij meldt:
Na nog eenigen tegenstand geboden te
lebben te Quatrecht, werd er Dinsdag bij
Ursel gevochten en waien de Duitschers
Woensdag reeds om één uur in Brugge.
Courtray was sedert vijf dagen in hun han
den. Groote troepenbewegingen hadden
plaats van Gent in de richting van Brugge;
alle wegen waren bezet.
Ondertusschen had generaal De Kloot
Sysseele het restant der burgerwacht,
ten getale van 5000 man, verzameld, en
bon gezegd, dat nu het leger naar Frank
rijk terugtrok, de burgerwacht geen dienst
meer behoefte te doen en ieder naar huis
kon gaan. Alle 5000 mannen leverden hun
geweer in. In Brugge kregen zij burger
kleeren, waarna zij in alle richtingen ver
trokken.
Daar het gros van het leger naar het
Zuiden was afgetrokken, bleef bij Brugge
bijna niets over, maar de Duitschers
meenden, dat er nog veel troepen waren
en een geheel legerkorps trok van Cour
tray (Kortrijk) naar Brugge. Tegen één
uur des Woensdags verschenen 3 Duitsche
soldaten te Brugge voor het stadhuis.
Toen wij de bezetting bijgewoond hadden,
vertrokken wij per auto langs den straat
weg van Kortrijk, waar we panne hadden
en daardoor in het mitrailleurvuur van
de terugtrekkende Belgen kwamen. Deze
trokken even later snel op Brugge terug,
waar ze waarschijnlijk gevangen gemaakt
zijn. Nu trokken de Duitschers op. Toen
wij wegreden werd er weer achter ons ge
schoten. Steeds zagen wij Duitsche troe
pen, die naar Brugge optrokken, waar zoo
goed als geen enkele soldaat meer was.
Thourout was ook al Duitsch, evenals
Roulers.
Een hevig kanonvuur liet zich nog hoo-
ren van de richting van Furnes, waar de
achterhoede van het Engelsch-Fransch-
Belgische leger met de Duitschers slaags
was en per slot van rekening teruggedre
ven werd, zoodat nu België voorgoed ge
nomen is.
Bij Yperen schijnt ook nog gevochten te
zijn en hebben de Duitschers eenige ver
liezen geleden; maar ze beschikten over
zulk een sterke troepenmacht, dat ze alles
terugdrongen.
De toestand te Leuven.
,,De Tijd" van gisteren bevat een cor
respondentie van haren oorlogscorrespon
dent M., gisteren uit Maastricht verzon
den. De correspondent meldt o.a.:
Op den weg van Terneuzen naar Leu
ven kwam ik honderden jonge jongens
tegen, die allen waren gaan ,,loopen", om
te trachten zich bij het Belgische leger in
Gent te vervoegen. Ik weet echter, dat
ei zeer vfle3 5ÏTO WRCeht'h'ön
de lichtingen '14 en '15 vindt door geheel
België plaats, van af de Fransche tot de
Hollandsche grenzen. De meesten willen
het Belgische leger trachten te bereiken.
and?ren vluchten naar Holland. De Duit-
sobers zelve zijn de schuld van deze massa-
ci'tvluchting Door proclamaties waar
schuwen ze de jongens niet te vluchten,
daar ander?, allen van de lichting '14 en
'15 gevangen genomen zullen worden en
de ouders van de ontvluchten zullen*wor
den gestraft. In Hcverlee en Leuven moes-
len de jongens van '14 en '15 zich eiken
Vri.dag op bet station komen aanmelden,
't Gevolg is geweest, dat geen enkele ïon-
gc'-i dier lichtingen op den eersten Vrijdag
meer in genoemde gemeente was.
In I.euven zijn onder de Duitsche sol
daten verscbï.uende gevallen van typhus
voorgekomen en het is den soldaten nu
verboden ongekookt water te dringen.
Nieuwe gewonden worden in de hospitalen
bijna niet meer aangebracht, daar
voortaan alle gewonden, zelfs uit Noord-
Frankrijk, direct naar Duitschland ver
voerd worden.
Toch liggen er in Leuven nog eenige
honderden. Den voorlaatsten Zondag kwam
er nog een trein door met 600 gewonden
uit Noord-Frankrijk. Aan dr. Noyons en
zijn medehelpers werd verzocht, sommigen
even een nieuw verband aan te leggen.
Volgens dr. Noyon was de toestand van
deze gewonden afschuwwekkend.. Niemand
had het verband korter om dan 8 dagen,
de meesten langer reeds en dan waren
het nog slechts voorloopige verbanden. In
beestenwagens lagen ze op vuil stroo, ja,
letterlijk in onreinheden. In vele wonden
was dan ook infectie ingetreden, wat den
toestand natuurlijk zeer verergerd had.
Zoo goed en zoo kwaad het ging, hebben
dr. Noyons en zijn medehelpers getracht
leniging aan de gewonden te brengen,
maar het spreekt vanzelf, dat zoo iets
maar niet even tijdens het kort opont
houd van een trein afdoend gebeuren kan.
Ook heb ik in Leuven nog wat trachten
te weten te komen over de biblio
theek en de Leidsche hand-
s^c h r i f t e n, daar bewaard in bruik
leen. Deze laatste handschriften zijn
waarschijnlijk verbrand en slechts een ge
ringe kans blijft over, dat enkele stukken
ten huize van betrokken professoren heb
ben berust, doch waarschijnlijk is dit niet.
In ieder geval wordt er nog navraag naar
gedaan. En wat de bibliotheek, betreft,
weet ik zeker, dat hierover na den oorlog
nog verrassende dingen gepubliceerd zul
len worden, daar door bevoegde personen
een uitgebreid onderzoek werd gedaan on
een protocol daarover nog niet kan worden
openbaar gemaakt met het oog op het
gevaar, dat verschillende personen zouden
kunnen beloopen. Misschien, zijn vele kost
bare werken ook nog wel behouden geble
ven, ofschoon het de vraag Is, of die ooit
nog hier of daar te voorschijn zullen ko
men. Eén ding echter mag ik publiceeren.
Beweerd is steeds geworden, dat de biblio
theek vóór den brand reeds was bezet door
Duitschers, die er waren ingekwartierd
en dat dus geen „civilisten" uit het ge
bouw geschoten kunnen hebben.
Welnu, thans is onder de puinhoopen
nog het lijk van een paard gevonden, wat
daar natuurlijk uit gegaan.
Over den toestand der bevolking in Leu
ven schreef ik al vóór enkele dagen. Die
toestand kan de laatste dagen nu juist
niet rustiger genoemd worden, en ver
schillende personen zijn weer gevlucht.
Voortdurend worden opnieuw weer nieuwe
gijzelaars genomen en vooral zijn dit gees
telijke personen, waardoor de kerkelijke
diensten voortdurend in de war loopen en
somwijlen des Zondags geen H.H. Missen
kunnen worden opgedragen. De burge
meester heeft nu proclamaties doen aan
plakken, waarin „vrijwilligers" voor....
den gijzelaarsdienst worden opgeroepen.
Alsof het kantoorwerk is, staat er ver
meld: „de dienst begint des middags te
uur en eindigt na dagen, te uur."
Ik kan u echter verzekeren, dat er weinig
„liefhebbers" zijn.
Ter leniging van den nood zijn van ge
meentewege commissies samengesteld, die
soep en brood in groote massa's uitdeelen,
welke van verschillende zijden, op alle
mogelijke wijzen, worden aangevoerd.
Heel Leuven ongeveer wordt op het oogen-
blik bedeeld, doch het grootste aandeel in
dit liefdewerk blijven nog steeds de kloos
ters behouden. Ook betaalt de gemeente
aan de vrouwen van soldaten weer de re-
geeringsvergoeding uit.
De Duitschers in Frankrijk.
Een Fransch bericht heeft ons nu nieuws
gebracht, dat onvcideeld gunstig luidt
voor de bondgenooten.
De Duitschers hebben n.l. volgens dat
bericht het dal van het riviertje de Lys
ontruimd, wat dan zou beteekenen, dat
zij een deel van hun rechtervleugel heb
ben teruggetrokken. Daardoor zu Yperen
vrijgekomen zijn, en het front der Bond
genoten tot daar vooruitgeschoven zijn.
Bij Lens en tusschen Arras en Albert zijn,
volgens het bericht, eveneens vorderingen
door de Bondgenooten gemaakt. Voorts
is in het centrum terrein door de Fran-
schen gewonnen bij Craonne, N.W. van
den weg tusschen Reims en Berry-au-Bac,
en ten W. van Reims bij Beine, waar ver
schillende loopgraven van de Duitschers
werden genomen.
Tusschen Craonne en verder Westelijk
tot voorbij Reims dit vergete men niet,
is het gedeelte van het front, waar allerlei
teekenen op een poging tot doorbraak
naar het Noorden wijzen.
Ook bij Verdun wordt eenige vooruit
gang geconstateerd en in de buurt van St.
Dié zijn de aanvallen der Duitschers voor
goed (definitivement) van de baan, zegt
het telegram verder.
De Russen.
In Polen staat de linkervleugel van den
voortvarenden Von Kluck reeds voor de
hoofdstad Warschau. Het schijnt, dat de
Weichsel en de San, tot aan het punt
waar deze laatste de bronriviertjes van
de Dnjester nadert, de lijn vormt aan
weerszijden waarvan de beide partijen
staan, zoodat wij hier te doen hebben met
twee fronten waartusschen kalm de ro
mantische Weichsel vlooit.
Verschillende Oorlogs-
.„h^rïrTifpn
De medaille-vrees. ziemer aen
van een circulaire,, welke de Fransche mi
nister van Oorlog, de socialist Millerand,
heeft gericht tot de directeuren der ambu
lances:
„Men heeft mij bericht, dat i*a verschil
lende ziekenhuizen de verpleegsters reu-
gieuse medailles en andere vrome voor
werpen verspreiden onder de zieken en ge
wonden, die aldaar worden verpleegd, ik
heb de eer u te verzoeken aan het verpie-
gingspersoneel de verplichting te herinne
ren, om een. strikte neutraliteit te bewaren
op het gebied van den godsdienst, daar de
hudige gebeurtenissen op het Fransche
grondgebied troepen hebben gebracht, wel
ke tot verscln.iende godsdiensten behooren.
Ik verzoek u derhalve het verplegingsper-
soneel te verbieden insignes, onverschung
welke, te verdeeleh onder de zieken en ge
wonden, die in de verschillende ziekenhui
zen verpleegd worden."
Wanneer onze soldaten zegt de „Croix"
medailles verlangen, is het, omdat zij
daarin zien een symbool van het geloof, en
zij er een hooge bescherming van verwach
ten. Het geschiedt uit een drang, die on
weerstaanbaar is, wanneer men zich in de
gevechtslinie "bevindt.
MAiisters, gij, die daarvan ver zijt, be-
grijpt toch de behoefte dezer zielen en wei
gert aan onze soldaten niet het volgen hun
ner religieuze verlangens, zij, die hun
bloed storten voor het vaderland, het zou te.
wreed zijn.
Een erkentenis van de „Times". De
Londensche „Times" verklarende dikwijls
de wijze van oorlogvoeren der Duitschers
te hebben moeten veroordeelen, meent
thans dat de eerlijkheid gebiedt te erken
nen, dat zij Antwerpen blijkbaar met do
grootste verschooning hebben behandeld.
De Duitsche industrie en de oorlog. In
een aantal takken van industrie, welker
grondstoffen sinds het uitbreken van den
oorlog moeilijk of in het geheel niet aan
gevoerd kunnen worden, heeft men in
Duitschland distributiemaatschappijen op
gericht, die zich ten doel stellen de aanwe
zige of in vijandelijke landen in beslag ge
nomen voorraden gelijkmatig onder de
Duitsche fabrikanten te verdeelen, reke
ning houdende met de behoeften van den
staat cn in dier voege, dat winstbejag uit
gesloten is. Dergelijke maatschappijen zijn
reeds opgericht voor den wob, metaal- en
chemicaliunhandel. Thans wordt ook aan
de oprichting van een Kautschuk Vertei-
lungs Gesellschaft gewerkt. Men rekent er
op in Antwerpen zeer groote voorraden
rubber te zullen vinden, die dan onder de
controle der maatschappij zullen worden
gesteld.
Oorlog in de lucht. De „Times" ver
neemt uit Calais, dat een Duitsch vliegtuig
Maandag bommen liet vallen op* St.
Omer. Twee menschen werden gedood, zes
gewond .Vijf Fransche aeroplanes vervolg
den en vernietigden het Duitsche toestel.
Vlucht naar Engeland. De correspon
dent van „Daily Chronicle" is van Osten
de naar Folkestone overgevaren op een
sleepboot. II j mD33t ejn buiteasporigen
•prijs betalen. Er waren driehonderd men
schen aan boord, hoewel er hoogstens
plaats voor vijftig was. Men stond op het
middag. Zelfs een ba'ggerinacnnie unam,
vluchtelingen van Ostende naar Folkestone.
JEen Priester-Uitvinder. Abbé Argen-
tieri, leeraar aan het seminarie van Aguila
(Abruzen) heeft een zakijradro-telegrafie-
toestel uitgevonden, dat berichten kan op
nemen, afgezonden van den Eiffeltoren en
zelfs van grooten afstand. Ilij schijnt erin
geslaagd te zijn, berichten te onderschep
pen, welke waren afgezonden van het Ita-
liaansche radio-grafisch station van Cen-
zocelle bij Rome. Abbé Argentieri heeft
verklaard, zijn vinding ter beschikking te
willen stellen van den Staat.
De diamanten van Antwerpen. Uit
Weenen wordt aan de „Voss. Zeitung" be
richt: In het begin van den oorlog waren tal
van Oostenrijksche juweliers uit Antwer
pen gevlucht met achterlating van hun kost
bare artikelen. Thans is bij een juweliers
firma te Weenen een telegram van Van
Beeren, een Antwerpsch handelaar in dia
manten, ontvangen, waarin wordt medege
deeld, dat de kluizen van de Diamantclub,
waar voor millioenen aan edele steenen
waren geborgen .totaal ongedeerd zijn ge
bleven en de eigenaars zich dus niet langer
ongerust behoeven te maken.
Een Zweedsch pantserschip aan den
FEUILLETON.
18)
Welk een marteling voor haar, als zij aan
haar vader dacht, wiens laatste rusplaats
zoo wreed werd verstoord, aan kapitein
Broadway, die zijn leven voor anderen op
offerde!
Ach, die verschrikkelijke ontploffing,
zij... die vlammenkolm, die hoog op
joeg... dat beven van de zee, die ons vaar-
tuigje deed schommelen... en bovenal, de
verschrikeklijke eenzaamheid zonder, u,
Maurice!... Welk een nacht! Als ik naar
emannen, die me begeleidden, had gelui
erd, zou ik weer naar Midway zijn te
ruggekeerd. Maar ik dacht, dat ge me op
dezelfde plaats zoudt komen zoeken, waar
ge zelf bange uren hebt doorgebracht, op
die klip namelijk, waar ge als schipbreu
keling van de Mackenzie zijt geland.
Ik heb hen overgehaald mij er heen te
Brengen.... Jammer, dat ïk er niet in ge-
l ben hen te doen blijven. Na hun
vertrek heb ik angstige uren doorgebracht,
verscholen in een holte van de rots, welW
ttn nacht! Ik had slechts hoop op u... ik
was er zeker van, dat ge aan boord waart
van een onzer schepen. En toen ik ze zag.,
werkelijk, toen verwachtte ik u, Maurice.
Er bestaat een zesde zintuig voor hen, aie
Beminnen... Ja, ik wachtte u...
Hij sloeg zijn armen om naar heen als
°ni haar te verdedigen tegen de herinne-
nng zelfs van de doorgestane angsten en
'chiiderde haar de ontzettende wannoop,
hem overstelpt had, toen hij haar in
Midway niet terugvond; inj vertelde naar,
hoe hij haar overal had gezocht en geroe
pen, hoe neerslachtig hij was geworden tot
op het oogenblik, dat men hem van ae
klip had gesproken.
—Toen héb ik eerst de ontroering ge
voeld en daarna de zekerheid gekregen
dat ge daar ginds waart; o Kate, het is mij
alsof ik uit een afgrond kom in het volle
licht.
En mij was het, alsof ik met u mee-
zweefde in de blauwe lucht, evenals op
den dag, dat gij met uw grooten vogel
vertrokken zijt.
Z ijspraken niet meer, maar stonden in
diepe ontroering stilzwijgend naast eilan
der. Door een der patrijspoortjes zagen zij
hooge schoorsteenen, scheepsmasten en op
den achtergrond de steile rotsklomp van net
fort.
Zij waren aangekomen; kapitein Heuzey,
door een radiogram verwittigd, wachtte
zijn nicht af aan het gangboord van iie
Colorado.
Zij wierp zich in zijn armen; hij omhels
de haar lang.
Mijn arme. kleine Kate! zêgTTe hij....
mijn arm kind! Wat zijt ge bleek... En wat
zijt ge veranderd, sinds ik u voor het laatst
heb gezien! Ik lieb u verlaten als een zorge
loos meisje, en zoo zwaar beproefd. Welk
een geluk en een troost voor mij u gered
te zien!... Welke angsten hebben, wij allen
doorstaan! Wilt ge mij om uw vader te
vervangen, arm kind?
Hij sprak in Mgebroken zinnen, geheel
verward, haar aankijkende en bewonde
rende ;als antwoord omhelsde zij hem op
nieuw en daarna Maurice Rimbaut bij de
hand nemend, zegde zij:
Hier is mijn verlooide, als ge net
goed vindt, oom... Vader heeft onze ver
bintenis gezegend voordat hij ging ster
ven.
En ik, ik geef mijn toestemming eer
der tien dan eenmaal, mijn lievel-ng M.
Rimbaut is do edelmoedigste man, dien ik
ooit gezien heb. Hem, en hem alleen heelt
Amerika zijn behoud te danken.
Maar de jonge man, dien Kate naar zien
toe haalde, schudde zachtjes het hoofd.
Neen, comi.Tundant, zegde hij, misleid
u zelf niet langer en maak geen belange-
looze heldhaftigheid van datgene, wat uit
geheel andere beweegredenen voortkwam.
De admiraal heeft me reeds lof toege
zwaaid, die mij geheel verlegen maakte,
omdat ik ze niet verdiende. Mijn lange
•tocht was fnaar de schoone ster, en die
ster, dat was é,i.| I
Een aspirant-cadet kwam langs het
gangboord; hij boog voor net meisje en op
militaire wijze den kapitein groetend, zeg
de hij:
Het werk van de ontrtfiming is klaar.
Men kan in de hoofdkazemat van het lort
binnengaan.
Hebt ge... het lichaam van mijn broe
der gezienT
Ja, zegde de jonge officier half luid...
Het is alsof hij slaapt. De ontploffing nad
hem van de affuit geworpen, waarop nij
lag uitgestrekt, .wij hebben hem er weer
Laat een vlag halen, zegde de kapi
tein, de commandant van Midway moet
begraven worden in de kleuren van het va
derland.
Oom, zegde het meisje, zich naar hem
toe buigend, de vlag, die ik geborduurd
lieu... en die men (laarhoven weer neen
neergezet... die zou ik als lijkkleed voor
hem willen hebben!...
Ge hebt gelijk, mijn kind. Hij zelf zou
zulks gevraagd hebben.
Daarna zijn stem een vasteren toon ge
vend, zegde hij: terwijl hij zich*tot den as
pirant-cadet wendde:
Majoor Heuzey zal begraven worden
in de vlag van de vesting. Breng naar aue
schepen het bevel over hun vlag op te rol
len, wanneer de vlag van Midway wordt
neergelaten!
Op een lage affuit met stalen zijstukken
lag majoor Heuzey uitgestrekt, gekleed in
militaire uniform, een groot kruis op de
borst en gewikkeld in de vlag van de unie.
Aan den voet van het kruis lagen twee
verdorde bloemen, saamgebonden door een
verschoten lint; het waren de twee cycla
men van Maurice Rimbaut en Kate.
Met een ingevallen, beenig gelaat, lag de
vf der van Kate daar en zijn gezicht met een
tiilt \an oud ivoor, behield een edele uit-
diukking, die de majesteit van den dood
nog verhoogde..
Geheel beschadigd, met een half open
gewelf en wankelende pilaren geleek de
kazemat, waar de aeroplaan was gebouwd,
met zijn leege draaibanken, zijn rustende
drijfriemen en stilstaande machienën, op
een ruïne na een aardbeving, en de verde
diger van Midway lag daar als genius,
die deze verwoesting had gewild en
alvorens te sterven, zijn laatste bevel daar
toe gegeven had.
Thans genoot hij de eeuwige rust na een
soldatenleven, gewijd aan den oorlog en
eindigend in den oorlog.
De kapitein en Maurice Rimbaut hadden
liet zich alleen voorbehouden den laatsten
nacht bij het lijk van majoor ileuzey te
waken.
Hij moest 's morgens vroeg op de Laar
gelegd worden, daarna zou men hem de
militaire eer bewijzen en zou hij aan
boord van de Colorado gebracht wor
den.
Zij k«3gen met groote moeite van Kate,
die langen tijd bij het lijk van haar vader
had zitten bidden, gedaan, dat ze eenige
uren rust nam. Om 2 uur 's nachts kwam
ze terug in haar wit costuum, het eenige,
dat zij na .ie ontploffing bezat, om aan den
bidstond deel te nemen.
Nadat ze opnieuw gebeden had en, op
staande, met den gewijden palmtak het
teeken des heils over het lijk lïad gemaakt,
vatte de kapitein de handen der twee jongj
lieden en het gezicht naar den doode ge
keerd, zegde hij op plechtigen toon:
Mijn broeder ,gij, die de eer zijt ge
weest van ons huis, zie van daar boven
neer op de droefheid, die ik in het diepst
van mijn hart gevoeld heb, toen ik u niet
meer levend terugvond en ontvang mijn
laatst vaarwel. In dezen oorlog, die thans
begonnen is, en waarin gij thans gesneu
veld zijt, zal ik trachten uw voorbeeld
na te volgen en als ik u hiernamaals te
rugzie, zal de Fransche tak van cAize fa
milie alleen nog bloeien in deze twee kin
deren, die ik hier voor u vereenig. Ter
wijl uw ziel hier nog tegenwoordig is,(
zegen gij hen opnieuw, zegen uw broeder
en zegen zijn schip. Bid hierboven voor
de Fransche natie, waarnaar dit kinl
zal terugkeeren ,bid voor het Amerikaan-
schc volk ,tcmidden v/aarvan ik verbujL
(Wordt vervolgdj.