16 BUITENLAND. De Oorlog. DE VLIEGMACHINE. 6e JAARGANG. No. 1525" BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN, Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGEBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze ten II cent per week, fl.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/,' cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. VRIJDAG OCTOBER. I9I4. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel moor 15 cei.t ingezonden mededeellngen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regél meer 10 cent. Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Vorhuur, Kcop- en Verkoop (geen Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regol meer 5 cent. De Duitschers in België. Bijna geheel België is nu door de ver- londenen ontruimd, aldus wordt aan het ,Hbl." geseind. Aan de Zuidelijke grens vordt nog gevochten bij Fürnes en Hase- irouck. De stad Rijssel is na een hevig iombardement door de Duitschers herno nen, nadat .in een straatgevecht een 60 nan sterke patrouille was weggejaagd, sterenmiddag om twee uur verschenen )uitsclie wielrijders te Brugge voor de lentsche Pooit, er vielen enkele schoten m onmiddellijk togen de burgemeester,' Ie bisschop en de schepenen derwaarts. uur daarna wandelde een DuitSGhe uitenant met twee man over het markt- ilein, dicht omdrongen door de menigte, [ie eerst in panischen schrik was wegge- lucht. Op de Chaussee en Courtray wer- len de Duitschers met een mitrailleuse ntvangen, maar na een kort gevecht trok- de Belgen overhaast naar Ostende srug. Dienzelfden dag werd te Sisseele de 'arde civique, nog 5000 man sterk, ont- onden door generaal De Kloot met de rolgende woorden: ,,Gij hebt uw plicht edaan, buiten België moogt ge niet vech- n. Koopt dus burgerkleeren en keert uiswaarts." Velen van hen hadden geen schot gelost, ■ar de garde civique niet afgericht was. allerlei plunje komen zij nu in hun dor en terug. Sterke Duitsche troeponmach- èn zoeken Noord-België af, doch vinden [ergens tegenstand. Zij rukken op naar eebi ugge. Rijssel is zwaar beschadigd; de geheele 'ijk tusschen het station en de kerk Saint aurice is een puinhoop. Pompiers van oubaix F>n Tmi ui ulp van Duitsche soldaten, de brandende uizen. Om drie uur werden de gijzelaars, 'aaronder de burgemeester en schepenen, voorzitters der Kamer van Koophandel van de Société Industrielle in gesloten- ijtuigen weggevoerd. Nog spreken de veinige Belgische dagbladen over de for- van Antwerpen als hielden deze *nog itand. Volgens een telegram van eeji corres- londent van de ,,N. R. Ct." zouden de ïuitschers in bezit zijn van geheel België, lij meldt: Na nog eenigen tegenstand geboden te lebben te Quatrecht, werd er Dinsdag bij Ursel gevochten en waien de Duitschers Woensdag reeds om één uur in Brugge. Courtray was sedert vijf dagen in hun han den. Groote troepenbewegingen hadden plaats van Gent in de richting van Brugge; alle wegen waren bezet. Ondertusschen had generaal De Kloot Sysseele het restant der burgerwacht, ten getale van 5000 man, verzameld, en bon gezegd, dat nu het leger naar Frank rijk terugtrok, de burgerwacht geen dienst meer behoefte te doen en ieder naar huis kon gaan. Alle 5000 mannen leverden hun geweer in. In Brugge kregen zij burger kleeren, waarna zij in alle richtingen ver trokken. Daar het gros van het leger naar het Zuiden was afgetrokken, bleef bij Brugge bijna niets over, maar de Duitschers meenden, dat er nog veel troepen waren en een geheel legerkorps trok van Cour tray (Kortrijk) naar Brugge. Tegen één uur des Woensdags verschenen 3 Duitsche soldaten te Brugge voor het stadhuis. Toen wij de bezetting bijgewoond hadden, vertrokken wij per auto langs den straat weg van Kortrijk, waar we panne hadden en daardoor in het mitrailleurvuur van de terugtrekkende Belgen kwamen. Deze trokken even later snel op Brugge terug, waar ze waarschijnlijk gevangen gemaakt zijn. Nu trokken de Duitschers op. Toen wij wegreden werd er weer achter ons ge schoten. Steeds zagen wij Duitsche troe pen, die naar Brugge optrokken, waar zoo goed als geen enkele soldaat meer was. Thourout was ook al Duitsch, evenals Roulers. Een hevig kanonvuur liet zich nog hoo- ren van de richting van Furnes, waar de achterhoede van het Engelsch-Fransch- Belgische leger met de Duitschers slaags was en per slot van rekening teruggedre ven werd, zoodat nu België voorgoed ge nomen is. Bij Yperen schijnt ook nog gevochten te zijn en hebben de Duitschers eenige ver liezen geleden; maar ze beschikten over zulk een sterke troepenmacht, dat ze alles terugdrongen. De toestand te Leuven. ,,De Tijd" van gisteren bevat een cor respondentie van haren oorlogscorrespon dent M., gisteren uit Maastricht verzon den. De correspondent meldt o.a.: Op den weg van Terneuzen naar Leu ven kwam ik honderden jonge jongens tegen, die allen waren gaan ,,loopen", om te trachten zich bij het Belgische leger in Gent te vervoegen. Ik weet echter, dat ei zeer vfle3 5ÏTO WRCeht'h'ön de lichtingen '14 en '15 vindt door geheel België plaats, van af de Fransche tot de Hollandsche grenzen. De meesten willen het Belgische leger trachten te bereiken. and?ren vluchten naar Holland. De Duit- sobers zelve zijn de schuld van deze massa- ci'tvluchting Door proclamaties waar schuwen ze de jongens niet te vluchten, daar ander?, allen van de lichting '14 en '15 gevangen genomen zullen worden en de ouders van de ontvluchten zullen*wor den gestraft. In Hcverlee en Leuven moes- len de jongens van '14 en '15 zich eiken Vri.dag op bet station komen aanmelden, 't Gevolg is geweest, dat geen enkele ïon- gc'-i dier lichtingen op den eersten Vrijdag meer in genoemde gemeente was. In I.euven zijn onder de Duitsche sol daten verscbï.uende gevallen van typhus voorgekomen en het is den soldaten nu verboden ongekookt water te dringen. Nieuwe gewonden worden in de hospitalen bijna niet meer aangebracht, daar voortaan alle gewonden, zelfs uit Noord- Frankrijk, direct naar Duitschland ver voerd worden. Toch liggen er in Leuven nog eenige honderden. Den voorlaatsten Zondag kwam er nog een trein door met 600 gewonden uit Noord-Frankrijk. Aan dr. Noyons en zijn medehelpers werd verzocht, sommigen even een nieuw verband aan te leggen. Volgens dr. Noyon was de toestand van deze gewonden afschuwwekkend.. Niemand had het verband korter om dan 8 dagen, de meesten langer reeds en dan waren het nog slechts voorloopige verbanden. In beestenwagens lagen ze op vuil stroo, ja, letterlijk in onreinheden. In vele wonden was dan ook infectie ingetreden, wat den toestand natuurlijk zeer verergerd had. Zoo goed en zoo kwaad het ging, hebben dr. Noyons en zijn medehelpers getracht leniging aan de gewonden te brengen, maar het spreekt vanzelf, dat zoo iets maar niet even tijdens het kort opont houd van een trein afdoend gebeuren kan. Ook heb ik in Leuven nog wat trachten te weten te komen over de biblio theek en de Leidsche hand- s^c h r i f t e n, daar bewaard in bruik leen. Deze laatste handschriften zijn waarschijnlijk verbrand en slechts een ge ringe kans blijft over, dat enkele stukken ten huize van betrokken professoren heb ben berust, doch waarschijnlijk is dit niet. In ieder geval wordt er nog navraag naar gedaan. En wat de bibliotheek, betreft, weet ik zeker, dat hierover na den oorlog nog verrassende dingen gepubliceerd zul len worden, daar door bevoegde personen een uitgebreid onderzoek werd gedaan on een protocol daarover nog niet kan worden openbaar gemaakt met het oog op het gevaar, dat verschillende personen zouden kunnen beloopen. Misschien, zijn vele kost bare werken ook nog wel behouden geble ven, ofschoon het de vraag Is, of die ooit nog hier of daar te voorschijn zullen ko men. Eén ding echter mag ik publiceeren. Beweerd is steeds geworden, dat de biblio theek vóór den brand reeds was bezet door Duitschers, die er waren ingekwartierd en dat dus geen „civilisten" uit het ge bouw geschoten kunnen hebben. Welnu, thans is onder de puinhoopen nog het lijk van een paard gevonden, wat daar natuurlijk uit gegaan. Over den toestand der bevolking in Leu ven schreef ik al vóór enkele dagen. Die toestand kan de laatste dagen nu juist niet rustiger genoemd worden, en ver schillende personen zijn weer gevlucht. Voortdurend worden opnieuw weer nieuwe gijzelaars genomen en vooral zijn dit gees telijke personen, waardoor de kerkelijke diensten voortdurend in de war loopen en somwijlen des Zondags geen H.H. Missen kunnen worden opgedragen. De burge meester heeft nu proclamaties doen aan plakken, waarin „vrijwilligers" voor.... den gijzelaarsdienst worden opgeroepen. Alsof het kantoorwerk is, staat er ver meld: „de dienst begint des middags te uur en eindigt na dagen, te uur." Ik kan u echter verzekeren, dat er weinig „liefhebbers" zijn. Ter leniging van den nood zijn van ge meentewege commissies samengesteld, die soep en brood in groote massa's uitdeelen, welke van verschillende zijden, op alle mogelijke wijzen, worden aangevoerd. Heel Leuven ongeveer wordt op het oogen- blik bedeeld, doch het grootste aandeel in dit liefdewerk blijven nog steeds de kloos ters behouden. Ook betaalt de gemeente aan de vrouwen van soldaten weer de re- geeringsvergoeding uit. De Duitschers in Frankrijk. Een Fransch bericht heeft ons nu nieuws gebracht, dat onvcideeld gunstig luidt voor de bondgenooten. De Duitschers hebben n.l. volgens dat bericht het dal van het riviertje de Lys ontruimd, wat dan zou beteekenen, dat zij een deel van hun rechtervleugel heb ben teruggetrokken. Daardoor zu Yperen vrijgekomen zijn, en het front der Bond genoten tot daar vooruitgeschoven zijn. Bij Lens en tusschen Arras en Albert zijn, volgens het bericht, eveneens vorderingen door de Bondgenooten gemaakt. Voorts is in het centrum terrein door de Fran- schen gewonnen bij Craonne, N.W. van den weg tusschen Reims en Berry-au-Bac, en ten W. van Reims bij Beine, waar ver schillende loopgraven van de Duitschers werden genomen. Tusschen Craonne en verder Westelijk tot voorbij Reims dit vergete men niet, is het gedeelte van het front, waar allerlei teekenen op een poging tot doorbraak naar het Noorden wijzen. Ook bij Verdun wordt eenige vooruit gang geconstateerd en in de buurt van St. Dié zijn de aanvallen der Duitschers voor goed (definitivement) van de baan, zegt het telegram verder. De Russen. In Polen staat de linkervleugel van den voortvarenden Von Kluck reeds voor de hoofdstad Warschau. Het schijnt, dat de Weichsel en de San, tot aan het punt waar deze laatste de bronriviertjes van de Dnjester nadert, de lijn vormt aan weerszijden waarvan de beide partijen staan, zoodat wij hier te doen hebben met twee fronten waartusschen kalm de ro mantische Weichsel vlooit. Verschillende Oorlogs- .„h^rïrTifpn De medaille-vrees. ziemer aen van een circulaire,, welke de Fransche mi nister van Oorlog, de socialist Millerand, heeft gericht tot de directeuren der ambu lances: „Men heeft mij bericht, dat i*a verschil lende ziekenhuizen de verpleegsters reu- gieuse medailles en andere vrome voor werpen verspreiden onder de zieken en ge wonden, die aldaar worden verpleegd, ik heb de eer u te verzoeken aan het verpie- gingspersoneel de verplichting te herinne ren, om een. strikte neutraliteit te bewaren op het gebied van den godsdienst, daar de hudige gebeurtenissen op het Fransche grondgebied troepen hebben gebracht, wel ke tot verscln.iende godsdiensten behooren. Ik verzoek u derhalve het verplegingsper- soneel te verbieden insignes, onverschung welke, te verdeeleh onder de zieken en ge wonden, die in de verschillende ziekenhui zen verpleegd worden." Wanneer onze soldaten zegt de „Croix" medailles verlangen, is het, omdat zij daarin zien een symbool van het geloof, en zij er een hooge bescherming van verwach ten. Het geschiedt uit een drang, die on weerstaanbaar is, wanneer men zich in de gevechtslinie "bevindt. MAiisters, gij, die daarvan ver zijt, be- grijpt toch de behoefte dezer zielen en wei gert aan onze soldaten niet het volgen hun ner religieuze verlangens, zij, die hun bloed storten voor het vaderland, het zou te. wreed zijn. Een erkentenis van de „Times". De Londensche „Times" verklarende dikwijls de wijze van oorlogvoeren der Duitschers te hebben moeten veroordeelen, meent thans dat de eerlijkheid gebiedt te erken nen, dat zij Antwerpen blijkbaar met do grootste verschooning hebben behandeld. De Duitsche industrie en de oorlog. In een aantal takken van industrie, welker grondstoffen sinds het uitbreken van den oorlog moeilijk of in het geheel niet aan gevoerd kunnen worden, heeft men in Duitschland distributiemaatschappijen op gericht, die zich ten doel stellen de aanwe zige of in vijandelijke landen in beslag ge nomen voorraden gelijkmatig onder de Duitsche fabrikanten te verdeelen, reke ning houdende met de behoeften van den staat cn in dier voege, dat winstbejag uit gesloten is. Dergelijke maatschappijen zijn reeds opgericht voor den wob, metaal- en chemicaliunhandel. Thans wordt ook aan de oprichting van een Kautschuk Vertei- lungs Gesellschaft gewerkt. Men rekent er op in Antwerpen zeer groote voorraden rubber te zullen vinden, die dan onder de controle der maatschappij zullen worden gesteld. Oorlog in de lucht. De „Times" ver neemt uit Calais, dat een Duitsch vliegtuig Maandag bommen liet vallen op* St. Omer. Twee menschen werden gedood, zes gewond .Vijf Fransche aeroplanes vervolg den en vernietigden het Duitsche toestel. Vlucht naar Engeland. De correspon dent van „Daily Chronicle" is van Osten de naar Folkestone overgevaren op een sleepboot. II j mD33t ejn buiteasporigen •prijs betalen. Er waren driehonderd men schen aan boord, hoewel er hoogstens plaats voor vijftig was. Men stond op het middag. Zelfs een ba'ggerinacnnie unam, vluchtelingen van Ostende naar Folkestone. JEen Priester-Uitvinder. Abbé Argen- tieri, leeraar aan het seminarie van Aguila (Abruzen) heeft een zakijradro-telegrafie- toestel uitgevonden, dat berichten kan op nemen, afgezonden van den Eiffeltoren en zelfs van grooten afstand. Ilij schijnt erin geslaagd te zijn, berichten te onderschep pen, welke waren afgezonden van het Ita- liaansche radio-grafisch station van Cen- zocelle bij Rome. Abbé Argentieri heeft verklaard, zijn vinding ter beschikking te willen stellen van den Staat. De diamanten van Antwerpen. Uit Weenen wordt aan de „Voss. Zeitung" be richt: In het begin van den oorlog waren tal van Oostenrijksche juweliers uit Antwer pen gevlucht met achterlating van hun kost bare artikelen. Thans is bij een juweliers firma te Weenen een telegram van Van Beeren, een Antwerpsch handelaar in dia manten, ontvangen, waarin wordt medege deeld, dat de kluizen van de Diamantclub, waar voor millioenen aan edele steenen waren geborgen .totaal ongedeerd zijn ge bleven en de eigenaars zich dus niet langer ongerust behoeven te maken. Een Zweedsch pantserschip aan den FEUILLETON. 18) Welk een marteling voor haar, als zij aan haar vader dacht, wiens laatste rusplaats zoo wreed werd verstoord, aan kapitein Broadway, die zijn leven voor anderen op offerde! Ach, die verschrikkelijke ontploffing, zij... die vlammenkolm, die hoog op joeg... dat beven van de zee, die ons vaar- tuigje deed schommelen... en bovenal, de verschrikeklijke eenzaamheid zonder, u, Maurice!... Welk een nacht! Als ik naar emannen, die me begeleidden, had gelui erd, zou ik weer naar Midway zijn te ruggekeerd. Maar ik dacht, dat ge me op dezelfde plaats zoudt komen zoeken, waar ge zelf bange uren hebt doorgebracht, op die klip namelijk, waar ge als schipbreu keling van de Mackenzie zijt geland. Ik heb hen overgehaald mij er heen te Brengen.... Jammer, dat ïk er niet in ge- l ben hen te doen blijven. Na hun vertrek heb ik angstige uren doorgebracht, verscholen in een holte van de rots, welW ttn nacht! Ik had slechts hoop op u... ik was er zeker van, dat ge aan boord waart van een onzer schepen. En toen ik ze zag., werkelijk, toen verwachtte ik u, Maurice. Er bestaat een zesde zintuig voor hen, aie Beminnen... Ja, ik wachtte u... Hij sloeg zijn armen om naar heen als °ni haar te verdedigen tegen de herinne- nng zelfs van de doorgestane angsten en 'chiiderde haar de ontzettende wannoop, hem overstelpt had, toen hij haar in Midway niet terugvond; inj vertelde naar, hoe hij haar overal had gezocht en geroe pen, hoe neerslachtig hij was geworden tot op het oogenblik, dat men hem van ae klip had gesproken. —Toen héb ik eerst de ontroering ge voeld en daarna de zekerheid gekregen dat ge daar ginds waart; o Kate, het is mij alsof ik uit een afgrond kom in het volle licht. En mij was het, alsof ik met u mee- zweefde in de blauwe lucht, evenals op den dag, dat gij met uw grooten vogel vertrokken zijt. Z ijspraken niet meer, maar stonden in diepe ontroering stilzwijgend naast eilan der. Door een der patrijspoortjes zagen zij hooge schoorsteenen, scheepsmasten en op den achtergrond de steile rotsklomp van net fort. Zij waren aangekomen; kapitein Heuzey, door een radiogram verwittigd, wachtte zijn nicht af aan het gangboord van iie Colorado. Zij wierp zich in zijn armen; hij omhels de haar lang. Mijn arme. kleine Kate! zêgTTe hij.... mijn arm kind! Wat zijt ge bleek... En wat zijt ge veranderd, sinds ik u voor het laatst heb gezien! Ik lieb u verlaten als een zorge loos meisje, en zoo zwaar beproefd. Welk een geluk en een troost voor mij u gered te zien!... Welke angsten hebben, wij allen doorstaan! Wilt ge mij om uw vader te vervangen, arm kind? Hij sprak in Mgebroken zinnen, geheel verward, haar aankijkende en bewonde rende ;als antwoord omhelsde zij hem op nieuw en daarna Maurice Rimbaut bij de hand nemend, zegde zij: Hier is mijn verlooide, als ge net goed vindt, oom... Vader heeft onze ver bintenis gezegend voordat hij ging ster ven. En ik, ik geef mijn toestemming eer der tien dan eenmaal, mijn lievel-ng M. Rimbaut is do edelmoedigste man, dien ik ooit gezien heb. Hem, en hem alleen heelt Amerika zijn behoud te danken. Maar de jonge man, dien Kate naar zien toe haalde, schudde zachtjes het hoofd. Neen, comi.Tundant, zegde hij, misleid u zelf niet langer en maak geen belange- looze heldhaftigheid van datgene, wat uit geheel andere beweegredenen voortkwam. De admiraal heeft me reeds lof toege zwaaid, die mij geheel verlegen maakte, omdat ik ze niet verdiende. Mijn lange •tocht was fnaar de schoone ster, en die ster, dat was é,i.| I Een aspirant-cadet kwam langs het gangboord; hij boog voor net meisje en op militaire wijze den kapitein groetend, zeg de hij: Het werk van de ontrtfiming is klaar. Men kan in de hoofdkazemat van het lort binnengaan. Hebt ge... het lichaam van mijn broe der gezienT Ja, zegde de jonge officier half luid... Het is alsof hij slaapt. De ontploffing nad hem van de affuit geworpen, waarop nij lag uitgestrekt, .wij hebben hem er weer Laat een vlag halen, zegde de kapi tein, de commandant van Midway moet begraven worden in de kleuren van het va derland. Oom, zegde het meisje, zich naar hem toe buigend, de vlag, die ik geborduurd lieu... en die men (laarhoven weer neen neergezet... die zou ik als lijkkleed voor hem willen hebben!... Ge hebt gelijk, mijn kind. Hij zelf zou zulks gevraagd hebben. Daarna zijn stem een vasteren toon ge vend, zegde hij: terwijl hij zich*tot den as pirant-cadet wendde: Majoor Heuzey zal begraven worden in de vlag van de vesting. Breng naar aue schepen het bevel over hun vlag op te rol len, wanneer de vlag van Midway wordt neergelaten! Op een lage affuit met stalen zijstukken lag majoor Heuzey uitgestrekt, gekleed in militaire uniform, een groot kruis op de borst en gewikkeld in de vlag van de unie. Aan den voet van het kruis lagen twee verdorde bloemen, saamgebonden door een verschoten lint; het waren de twee cycla men van Maurice Rimbaut en Kate. Met een ingevallen, beenig gelaat, lag de vf der van Kate daar en zijn gezicht met een tiilt \an oud ivoor, behield een edele uit- diukking, die de majesteit van den dood nog verhoogde.. Geheel beschadigd, met een half open gewelf en wankelende pilaren geleek de kazemat, waar de aeroplaan was gebouwd, met zijn leege draaibanken, zijn rustende drijfriemen en stilstaande machienën, op een ruïne na een aardbeving, en de verde diger van Midway lag daar als genius, die deze verwoesting had gewild en alvorens te sterven, zijn laatste bevel daar toe gegeven had. Thans genoot hij de eeuwige rust na een soldatenleven, gewijd aan den oorlog en eindigend in den oorlog. De kapitein en Maurice Rimbaut hadden liet zich alleen voorbehouden den laatsten nacht bij het lijk van majoor ileuzey te waken. Hij moest 's morgens vroeg op de Laar gelegd worden, daarna zou men hem de militaire eer bewijzen en zou hij aan boord van de Colorado gebracht wor den. Zij k«3gen met groote moeite van Kate, die langen tijd bij het lijk van haar vader had zitten bidden, gedaan, dat ze eenige uren rust nam. Om 2 uur 's nachts kwam ze terug in haar wit costuum, het eenige, dat zij na .ie ontploffing bezat, om aan den bidstond deel te nemen. Nadat ze opnieuw gebeden had en, op staande, met den gewijden palmtak het teeken des heils over het lijk lïad gemaakt, vatte de kapitein de handen der twee jongj lieden en het gezicht naar den doode ge keerd, zegde hij op plechtigen toon: Mijn broeder ,gij, die de eer zijt ge weest van ons huis, zie van daar boven neer op de droefheid, die ik in het diepst van mijn hart gevoeld heb, toen ik u niet meer levend terugvond en ontvang mijn laatst vaarwel. In dezen oorlog, die thans begonnen is, en waarin gij thans gesneu veld zijt, zal ik trachten uw voorbeeld na te volgen en als ik u hiernamaals te rugzie, zal de Fransche tak van cAize fa milie alleen nog bloeien in deze twee kin deren, die ik hier voor u vereenig. Ter wijl uw ziel hier nog tegenwoordig is,( zegen gij hen opnieuw, zegen uw broeder en zegen zijn schip. Bid hierboven voor de Fransche natie, waarnaar dit kinl zal terugkeeren ,bid voor het Amerikaan- schc volk ,tcmidden v/aarvan ik verbujL (Wordt vervolgdj.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1914 | | pagina 1