4
BUITENLAND.
De Oorlog.
DE VLIEGMACHINE.
6e JAARGANG.
No. ISIS.
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week F 1.25 per kwartaal; bij onze
agenten II cent per woek, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
MAANDAG
OCTOBER.
1914.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededjelingen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
Groentijd.
Wat tot dusverre slechts langzaam, o zoo
langzaam in kracht afnam en door velen
zelfs iets onontbeerlijks werd genoemd, is
onder den. den drang der huidige tijdsom-
digheden plotseling verdwenen; de groen
tijd der studenten
"t Had vandaag moeten aanvangen: het
opzienbarend Jangs de straat loopen van
gemillimeterde jongelui, netjes hun sport
petje afnemend voor oudere studenten, die
zich te hunnen opzichte allerlei vrijheden
mochten veroorloven. Dat duurde dan da
genlang en werd besloten met een min of
meer goedgeslaagde inauguratie met den
soms men herinnert het zich nog wel,
nietwaar alles behalve netten aankleve
van dien.
Dit kón tot dusverre niet gemist worden,
zoo heette het, want 't was behoudens
dan dat minder nette o zoo nuttig voor
de jongelui, maar nu is 't opeens verdwe
nen. Alleen is overgebleven een tijd van
verplichte kennismaking.
Nu, voor dit laatste voelen we wel iets.
Een nieuwe student wordt door die ver
plichting lieengeholpen over mogelijke
schroomvalligheid, welke hem anders lang
vreemdeling zou doen blijven in den kring
der makkers. Hij burgert zoo vlugger in,
wat goed is, terwijl buitensporigheden ach
terwege blijven, wat ook goed is.
Zou deze proefneming er nu niet -toe
kunnen leiden, dat de groentijd voortaan
vervallen bleef? Van 't gemis der kale hoof
den met al wat daarbij behoorde zal men
wel geen schadelijke gevolgen ondervinden,
terwijl we 't vo.lgend jaar zullen missen
de min of meer wraakzuchtige tweede
jaars, die anderen wel eens wilden, aan
doen wat zij zelf moesten verduren.
Wie weet? In ieder geval heeft de ont
groeningsbeweging door den huidigen toe
stand een knak gekregen, waardoor we
steeds verder van afkeurenswaardige prac-
De belegering van
Antwerpen.
Dat de vier forten Waeliiem, Wavre St.
Catherijne, Koningshoyckt en Lier met de
daartusschen gelegen versterkingen aan
tiet zuidoostelijke front van den buitengor
del der stelling Antwerpen gevallen zijn,
mag men nu op grond van een bericht uit
officieele Belgische bron als vaststaande
aannemen. Daarmede is een gat ontstaah
in de eerste fortenlinie, waarachter de Bel
gen edn sterke positie zeggen in te nemen
aan de rivier de Nethe. Hoewel hier geen
forten liggen, is het mogelijk, dat het Bel
gische leger zich den na den terugtocht op
de Antwerpsche stelling verloopen tijd ten
nutte heeft gemaakt, om veldversterkingen
op te werpen ten einde den overgang over
- de rivier zoo duur mogelijk te verkoopen.
Dan eerst zouden de Duitschers den aanval
op den binnenring van forten van deze zijde
krachtig kunnen aanvatten. Ook in een be
richt aan het Handelsblad uit Antwerpen
vinden wij vermeld, dat de Belgen sterke
stellingen innemen ten noorden van de
Nethe, terwijl zij versterking hadden ge
kregen van eenige Engelsche troepenaf-
deelingen, dié, voorzien van groote auto
mitrailleurs, Zaterdag hun blijden intocht
in de stad deden. De voorhoede van de En
gelsche troepenmacht zou gisteren op het
front zijn aangekomen.
De Belgische legatie te 's-Gravenhage
ontving gisteren van den minister van bui-
tenlandsche zaken het volgend telegram:
Ten Oosten van de rivier de Senne waren
onze troepen verplicht op de rivier de
Nethe terug te gaan ten gevolge van een
lievigen aanval van de Duitsche artilierie
en na een krachtigen tegenstand gedurende
5 dagen. Onze stelling aan de Nethe is zeer
sterk. Het leger zal met alle energie tegen
stand bieden.
Uit Maastricht wordt d.d. gisteren ge
seind:
Hedenmorgen te 7uur zijn de Duitschers
begonnen met het bombardeeren van het
Belgische dorp Lanaeken (6 K. M. van
Maastricht), hetgeen in Maastricht groote
ontroering teweegbracht.
Lanaeken is thans geheel verwoest. Wat
er van overgebleven is staat in brand. Tal
van vluchtelingen komen aan. Eenig Bel
gische soldaten zijn geïnterneerd.
De Duitschers in Frankrijk.
In het gistermiddag om 3 uur openbaar
gemaakte Fransche comminiqué wordt het
volgende medegedeeld:
Op onzen linkervleugel hebben wij, na
alle aanvallen van den vijand te hebben
afgeslagen, op verschillende punten het of
fensief hervat. Op de andere punten hebben
wij onze stellingen flink kunnen hanuna-
ven.
In het centrum tot aan het Argonner-
gbrtttfer-HclAitf J'II I
het Noorden teruggedrongen.
In het Zuiden van Woëvre hebberT wij,
doch zeer langzaam, vorderingen gemaakt.
Op onzen rechtervleugel, in Lotharingen en
de Vogezen, viel niets nieuws voor.
In het gisteravond gepubliceerd commu
niqué van het groote Duitsche hoofdkwar
tier wordt het volgende gemeld:
Op het Westelijk oorlogsterrein, wordt de
strijd op den rechtervleugel en in Argonnen
met succes voortgezet.
De krijgjverrichtihgen voor Antwerpen
en op het Oostelijke oorlogsterrein hébben
zich volgens het opgesteld plan en zonder
strijd voltrokken.
Van Fransche zijde wordt het volgende
gemeld: Sedert het begin der vijandelijk
heden had President Poincaré het voorne
men geuit een bezoek te brengen aan de
legers en hun zijn gelukwenschen te komen
brengen. Tot dusver was de President in
zijn voornemen verhinderd, door de nood
zakelijkheid om dagelijks den Ministerraad
te presideeren en tevens omdat het mili
taire bestuur het oogenblik voor zulk een
bezoek nog niet gunstig oordeelde.
Thans echter laten de omstandigheden
toe het voornemen van den President tot
uitvoering te doen komen en heden heeft
Poincaré Bordeaux in gezelschap van de
Ministers Millerand en Viviani verlaten.
Engeland en de Schelde.
Nederlands neutraliteit, in verband met
het beleg van Antwerpen én de Schelde
quaestie, komt natuurlijk dezer dagen op
den voorgrond en daarom is het niet onge-
wenscht eenigszins uitvoerig mede te doe
len wat de militaire correspondent der
„Times" hierover zegt:
„Ieder moet erkennen dat de Nederlan
ders onder groote moeilijkheden hun neu
traliteit eerlijk hebben gehandhaafd. Hun
geduld zal nog erger op d^ proef worden
gesteld nu het schijnt dat de DuitsciTers
zich meester willen maken van de Schelde
en Antwerpen een tweede Wilhelmshaven
laten worden.
Toen eenige jaren geleden de quaestie van
versterkingen aan de Schelde te berde
kwam, meenden wij, dat het zoowel in
Groot-Britanniës als in Nederlands bciang
was onze buren te waarêcliuwen dat zij den
verkeerden weg opgingen.
De Duitschers trachtten daarentegen op
alle manieren dé Nederlanders te overtui
gen dat de Britten hun vijanden waren, dat
zij, ingeval van oorlog, de Nedenundsche
havens zouden bezetten en hun legers over
Nederlandsch g'rondgebied zenden. Reeds is
gebleken dat wij zulke misdadige en dwaze
denkbeelden niet koesteren.
Deze correspondent uit dan nog in zeer
duidelijke bewoordingen zijn blijkbaar
muurvaste overtuiging, dat, als Duitsch-
land Antwerpen inneèmt en in het bezit
daarvan wordt gelaten, het met Nederlands
onafhankelijkheid is gedaan. Hij verzekert
nogmaals, dat, al moet de oorlog twintig
jaar duren of langer, het Britsclïe Rijk met
zijn 400 millioen en zijn bondgenoeften met
nog 200 millioen onderdanen zullen blijven
doorvechten.
De Russen.
Of) het oostelijke oorlogsterrein kan men
een noordelijk en een zuidt-iijk front onder
van'de gevechtslfnie in FrankrijkrDe be
richten versterken dan ook den indruk, dat
de Duitschers hier met een groote macht
optreden, hoewel deze indruk omtrent een
van de meest belangrijke factoren van den
strijd verdeeling en de sterkte der leger
machten op geen positieve gegevens oe-
rust. Het verschil tusschen den toestand aan
de beide fronten op dit oorlogstooneel in
Rusland en Galicië is, dat de Duitschers en
Russen aan het noordelijk front voor de
grens van Oost-Pruisen reeds in hevigen
strijd gewikkeld zijn, terwijl in het zuiden,
in Polen en Galicië, de hoofdmacht van de
oprukkende Duitschers en de terugtrekken
de Oostenrijkers de eigenlijke worsteling
met het Russische leger nog niet hebben
aangevangen of, voor zoover het de Oosten
rijkers betreft, hebben hervat.
Volgens een communiqué van den groo-
ten Russischen staf, hebben de Russen een
overwinning behaald.
Het communiqué, gedateerd van gisteren,
luidt als volgt:
„De veldslag hij Augustow eindigde
gisteren met een overwinning der Rus
sische legers. De nederlaag der Duit
schers is volkomen. Zij vluchten op dit
oogenblik in wanorde naar de grenzen van
Oost-Pruisen. De moedige Russische troepen
zetten de Duitschers achterna; deze verloren
bij hun vlucht vele kanonnen en munitie en
hadden zelfs den tijd niet hun gewonden
mee te nemen. Men weet, dat de veldslag
bij Augustow den 25en September begon
met het bombardement met het groot ge
schut der Duitschers van de streek Sopots-
kino gevolgd door het offensief van den
vijand. Terzelfder tijd poogden de Duit
schers de verdeeling der Russische legers
uiteen te slaan bij Drouskeniki aan de
Njemen.
Den 26sten September deden <fe Duit
schers een aanval op de vesting Ossowetz,
doch stootten overal op verwoeden tegen
stand en werden verplicht terug te trek-
aeh. Onze troejien, die zich niet beperkten
tot tegenaanvallen, hernamen het offen
sief en vervolgden den terugtrekkenden
vijand. Ondanks hun liardnekkigen weer
stand konden de Duitschers onzen aanval
niet tegenhouden. Onze moedige troepen
maakten zich vervolgens meester van de
stellingen der vijanden. Door deze on
weer staanbare actie zijn de Duitschers
op den terugtocht en verlaten zij ijlings
ons gebied. Op sommige plaatsen is hun
terugtocht overgegaan in een vlucht. Wij
achtervolgen den verslagen vijand."
Volgens een Duitsch communiqué heb
ben de Duitschers op de Russen een over
winning bevochten. De Russen aldus
het comminiqué zijn in een tweedaagsch
gevecht bij Soewalki op den len en 2en
October geheel verslagen. Zij verloren
5000 man aan gevangenen, 18 stuks ge
schut, waaronder een zware batterij, vele
machine-geweren, voertuigen en paarden.
Een ultimatum aan Turkije.
Aan de „Frankf. Ztg." wordt uit Rome
geseind, dat de Triple Entente door mid
del van een ultimatum aan Turkije de
openstelling van de Dardanellen heelt ge-
eischt.
Verschillende Oorlogst
,,.a....GT8 cfT"WiVstAICTST^ De Japan
ners hebben zich meester gemaakt van den
Sjantung-spoorweg van Tsinanfoe naar
Weihsien. Naar aanleiding van bezwaren
daartegen ingebracht, wijzen zij erop, dat
zij uit strategisch oogpunt onmogelijk
kunnen toestaan, dat de Duitschers de
controle hebben op een spoorweg in hun
rug gedurende de operaties bi Tsingtou.
Bovendien halen zij het Chineesch-
Duitsch verdrag van 1898 aan en net
charter van de Duitsche regeering als een
bewijs, dat de spoorwegmaatschappij" in
hoofdzaak Duitsch is.
Op een mijn gestooten. Lloyds ver
neemt uit Ostende van 3 Oct., dat de En-
gelsch stoomboot „Dawdon" van Huil
naar Antwerpen, des nachts in dc Noord
zee op een mijn is gestooten en gezonken.
Negen opvarenden worden vermist; acht
opvarenden zijn door een visschersooot
naar Ostende gebracht.
Volgens een Lloydsbericht uit Tyne-
mouth is het stoomschip „Tromo", van
Arendal, Zaterdagochtend te half zeven
op een mijn gestooten en gezonken. Twee
matrozen zijn gered door een visseïiers-
boot en aangebracht te Narth Shields.
Duitsche aviateurs gered. De Times
verneemt uit Kopenhagen, dat de Zweed-
sche stoomboot „Runa" van Gothenburg
twee Duitsche uviaieurs hei;. gi-ic, aie
veertien uren op zee hadden rondgedre
ven op een beschadigde hydroplane.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorloj.
De belangrijkheid van mnismeclals
volks voedsel in oorlogstij»!.
De het ren dr. Van Hamel Roos en Har-
mens schrijven in het „Mdl.l. t. d. Verval-
schingen
Wij achten het uit het oogpunt van goed
koop© volksvoeding een in dezen oorlogs
tijd natuurlijk hoogst gewichtige en nctucolo
zaak \ai algemeen belang, to wijzen op de
uitvoerige onder/.oekingen van dr. O. liamni-
stedt („Zeitschr. f. öffentl. Chemie," 1913, 19,
32734), waardoor aangetoond is geworden,
dut maïs uit eon economisch standpunt in
prijs, de
rogge, tarwe on aardappelen.
Hierbij dient opgemerkt te worden, dat do
door maïsgebruik somwijlen waargenomen
ziekteverschijnselen, uitsluitend veroorzaakt
werden door schimmelige of vochtige waar,
zoodat hierop natuurlijk streng gelet dient te
worden. Wat nu de voedingwaarde betreft
heeft dr. 11. nageg a dat indien de waarde
verhoudingen voor eiwitstoffen, veten zetmeel
op 5: 3 1 gesteld worden, ÏUDD voedingseen
heden van maïs (z.g. „maïsgriess") 13.2 cent,
van ïrgg meel (Ha idclsmerk O. I.) 15.6 cent
en va., uwe:I (Handelsmerk H) ]s
kosten. Te verhou lingsprijzen gelden natuur
lijk voor i or.nale t jden. Dr. Kammstedt koint
tot de volgende hisïën:
Maïs is goedko )j>er dan rogge en tarwe,
licht verteerbaar en levert, goed toebereid, oen
uitstekend voedsel op. Als gedeeltelijk 'ver-
v uigingsmidi'el van het vlecsch is het van
liooge beteekenis, vooral natuurlijk in tijden
waarin dit I: atste in prijs stijgend is.
V aar in den laatsten tijd ernstig' getracht
wordt tarwe en rogge ten deelc te vervangen
door andere Voedingsmiddelen, is op grond
van bóvengemeh'e wetenschappelijke eocovons
-T iiinirtn' w,j e u Tonw, een vnmgstuK.
van d eete groote he teekenis voor onze volks-
ding, waarop wij dringend de aandacht
onzir ltegecring vestigen.
Roggo.
Men meldt ons, dat de regeering, teneinde
prijsopdrijving en terughouding van roggo
tegen to gaan, bezig is groote partijen rogge
uit Amerika te koopen.
Ii
Na
Engelsche zijde inlichtingen verzameld nopens
de door ons land benoodigdc hoeveelheden
rogge, tarwe, rijst, boekweit, enz., ten einde
hij den aanvoer van deze artiken hiermede
rekening te kunnen houden.
Vluchtelingen.
Dc door do regeerin'g ingestelde centrale
commissie tot behartiging van de belangen
van naar Nederland uitgeweken vluchtelingen
k o. thans officieel mededeelen, dat in deze
week een 10.000 tal vlucht» 1 ogen uit Antwerpen
te verwachten zijn, die met booten geleidelijk
zullen worden vervoerd.
De;c vluchtelingen zijn over 't algemeen te
verdoelen in drie eategoriënten eerste do
gegoeden, die over eigen middelen beschikken
en, zoo zij dat wenschen, door tusschenkomst
van de commissie tegen zeer matige prijzen
z Hen worden ondergebracht; ten tweede
uimlastigen, die op regeeringskosten in do
vluchtkampen te Oldebroek, Veenhuizen'en
zoo mogelijk nog andere worden gehuisvest.
voer van voedingsmiddele
het Centrum verneemt, wonlcn
FEUILLETON.
Bij het vallen van den nacht verdwenen
I er twee orpedo's, die op verkenning uit
gingen ingevolge hun bevelen. De zee
stond woest en de wind was naar het
Noorden gedraaid.
Toen hij de mededeeling had gekregen,
dat zijn orders waren uitgevoerd, trok
commandant Henzey zich in zijn hut te
rug en ontbood er een poosje later den
Franschen ingenieur om hem eenige vra
gen te stellen betreffende zijn broeder.
Het was een tamelijk groote hut, dank
zij het nieuw soort bedden, welke op die
van de moderne Amerikaansche slaap
wagons geleken; opgevouwen en tegen den
muur gezet, nam het bed overdag weinig
plaats in. Fotografiën van kruisers, ge-
beele wapenrustingen hingen aan de wan
den en een groote stapel papieren en
kaarten lag op de tafel.
Dadelijk bij het binnentreden bemerkte
Maurice Rimbaut in een dubbele omlijs
ting de fotografie van majoor Henzey en
die van zijn dochter en hij kon zijn oog er
maar niet van af houden.
Herkent u ze? vroeg de commandant
van de Colorado op treurigen toon,
toen hij zag, dat de blik van den jongen
man voortdurend op de twee beeltenissen
gevestigd bleef. Mijn broeder heeft u zeker
van onze Franschen afkomst vertelt en hoe
jr—-.' daarop gaan. Hij was de oudste
tan onze familie, en wij allen hielden zeer
Yeeu yan hem. En die arme kleine Kate,
zoo lief, zoo aardig en verstandig, was
mijn oogappel. U hebt zelf kunnen zien
welkel bijzondere hoedanigheden ze heeft.
Zeker, commandant, onderbrak de
jonge man hem met vuur. En gedurende
de enkele dagen, dat uw broeder mij de
eer heeft aangedaan mij in zijn omgeving
toe te laten, heb ik telkens verwonderd
gestaan over den hoogen graad van be
schaving van uwe nich*; over ^are na-
rijkheid en haar lieve
hulpvaardigheid.
En tien minuten lang zette de jonge
man zijn lofrede voort; hij sprak over de
bloemen van Kate, over de vlag, die zij
had geborduurd, en liet zich geheel gaan,
omdat het de eerste maal was, dat hij
over haar mocht spreken en zonder ophou
den keek hij naar de fotografie, waarop zij
in baltoilet en met Qen diamanten wrong
in de haren, hem scheen toe te lachen.
Commandant Henzey had den jongen
man laten spreken, niet zonder zijn opge
wondenheid te bemerken, en toen hij geëin
digd had, zeide hij:
Gij hebt ongetwijfeld luitenant Spark
ontmoet, denk ik, waarvan mijn broeder
mij gesproken heeft, en die, naar het
scheen, een uitstekende partij voor Kate
zou zijn.... Zeg mij er dus iets van, waarde
ingenieur. Ik zal den vader van dit lieve
kind vervapgen en ik moet mij dus be
moeien met een keuze, .waarvan" hgt geluk
of het ongeluk van ha$.r leven zal afhan
gen.
Ik heb hem m5ar weinig gezien, com
mandant, antwoordde de jonge Fransch-
man, die lioe langer hoe meer verlegen
wercL Zijn dienst en het maken van mijn
&ëro£l&an hekben hl onzen tijd in beslag
genomen, zoodat wij niet dikwijls met el
kaar in aanraking konden komen. z
f Een flinke jongen schijnt het te zijn,
een degelijk militair, die goed staat aan
geschreven. Enfin, we zullen zien....
En daar hij de proef niet verder wilde
voortzetten, sprak de oom van Kate er
dien dag niet meer over.
Hij had geen man van groot doorzicht
behoeven te zijn om het geheim van zijn
jongen gast te doorgronden en hij begreep
thans de strekking van het verzoek, dat
deze aan admiraal Hopkins had gedaan.
Zijn grootste belooning zou zijn terug
keer naar Midway zijn.
Maar de marine-kapitein liet niet mer
ken, dat hij het geheim van den jongen
Franschman had ontdekt, want hij wist
slechts de halve waarheid.
Wat dacht Kate van haar kant?
Het antwoord op deze vraag zou in zijn
oog het voornaamste gegeven zijn om zich
een oordeel te kunnen vormen.
En, terwijl hij zich in telefonische ver
binding stelde met den hoofdmachinist,
gaf hij hem bevel de snelheid nog met een
halven knoop te vermeerderen en gaf hij
daartoe ook signalen aan de Montana,
die op minder dan een halve mijl afstand
volgde.
Bij het vallen van den nacht werd de
snelheid een weinig vertraagd, omdat het
weer steeds slechter werd en vervolgens,
omdat men geen gevaar mocht loopen het
geheimzinnige schip voorhij te varen zon
der het te zien, want ook dit moest zon
der lichten varen.
De nacht verliep zonder eenig ongeval.
De Montana hield eenige mijlen in
zuidwestelijke richting aan pm de „mazen
van het net" dichter te maken. Het
werd morgen, Niemand aan boord van de
Colorado was dien nacht te bed ge
weest; de lanceer-torpedo en de twee tor
pedo-jagers waren in gereedheid gebracht
e nreeds bromde majoor Henzey over den
tegenslag en bejammerde hij de uren, die
zonder uitslag met zoeken verloren gingen
toen er een telegram kwam van de Mon
tana, en ditmaal heel duidelijk, ofschoon
het een draadloos telegram was:
„Schip Z.-Z.-W.; ga er Reen."
Een half uur later kwam een tweede
telegram, nu van den torpedo-vernieler
„Bullet", meldende, dat men een schip
bemerkte, dat met halven stoom naar
Z.-Z.-O. koers zette en waarin om bevelen
werd gevraagd.
Eindelijk-kwam er een derde telegram,
ditmaal weer van de „Montana".
„Heb het verdachte schip ingehaald. Het
draagt de Engelsche vlag en zet zijn weg
recht voor mij uit rustig voort. Er moet
een vergissing in het spel zijn. Wat te
doen?
De „Colorado" afwachten, antwoordde
commandant Heuzey, op alle drie de tele
grammen.
Hij beval weer 24 knoopen te varen,
evenals den vorigen dag; hij zelf ging naar
een officier en gaf hem de noodige bevelen.
Het werd lichter, maar het was erg mis
tig zoodat men het vervolgde schip niet
kon zien, voordat men op een mijl afstand
was. Tien minuten later werd op de
„Colorado" een kanonschot gelost en daar
mee het schip uitgenoodigd stil te houden.
De boot stopte onmiddellijk.
De Engelsche vlag wapperde werkelijk in
den mast. Geen enkel kanon was op de
brug waar te nemen; de bouw van het
vaartuig was die van de booten van d»
Prince-Line.
Waarom zou het schip zoo langzaam
gaan, daar het toch veel sneller kon loo
pen? Omdat het zich omringd voelde door
schepen die nog veel sneller liepen of om
dat het zich niet den schijn wilde geven
van een vlucht?
Maurice Rimbaut, die op de brug was
gaan staan, onderzocht met verrassing het
schip dat spoedig door de „Colorado" was
ingehaald
Het was hetzelfde schip, dat hij op zijn
tocht naar San-Francisco had ontmoet, liet
schip was donkergrijs, de schouw was van
dezelfde kleur, de drie masten waren zeer
hoog, spichtig.
Maar wat het eigenaardige was, de toe
stellen voor de. draadlcozc telegrafie wa
ren er niet meer.
Welnu was het hetzelfde schip? vroeg
de commandant.
De verschillende toestellen die ik heb
gezien zijn er nu niet meer. En dc Engel
sche vlag... Ik geloof dat we ons vergist
hebben, commandant.
O! Voor vlaggen heb ik niet voel eer
bied, die wekken dikwijls nog meer achter
docht bij mij op. Ik heb integendeel een
aanwijzing die heel wat meer zegt: sedert
een uur krijg ik verschillende draadlooze
telegrammen. U heeft ze van de „Montana"
en de „Bullet" gezien; wij krijgen er zoo
juist een van San-Francisco, het eerste
sedert acht dagen. Hier besluit ik uit, dat
de schoft zijn spelletje heeft gestaakt,
toen hij ons zag aankomen. In allo geval
wil ik er meer van weten,
(wordt vervolgd.)^
