BINNENLAND.
Nederland en de
Oorlog.
die zegepraal in welke wij het grootst
betrouwen hebben. Hoe zoet was het mij
niet, hun it neggen, terwijl ik nen de
hand drukte: „Dappere'jongens, ik dank
u, gij gaat uw leven in de waagschaal
stellen voor mijn land, zooals mijr. land
ddi voor u heeft blootgesteld". Die
woorden wil ik vandaag tot u allen her»
halen.
„Uw aartspriester had, enkele dagen
geleden, den moed u te zeggen: „On
danks al de smarten en ai de gruwelen
van den oorlog, heeft thans niemand het
recht hem te betreuren". Zoodanig is
het waar, dat de rechtvaardigheid staat
boven het onrecht, de liefdadigheid bo,-
ven de zelfzucht, en God, alle rechtvaar
digheid en alle liefdadigheid, boven zijne
schepselen.
„DatGoduzegeneen ons besChernle".
Twee kluchten uit Frankrijk.
Aan een artikel in de „Echo de Paris"
is het volgende ontleend:
„Ik mag het niet voor onze regeering
verbergen, dat er bij het publiek en bij
ons twee redenen voor ongerustheid be
staan, ik zal die vermelden, zonder tafe-
reelen op te hangen, die zouden kunnen
schaden.
Enkel de klacht uit ik van een burger,
die verlangt op zijn eigen plaats mede
te werken met de wettige macht.
De zorgen, aan de gewonden besteed,
zijn niet wat zij wezen moesten.
De correspondentie tusschen de strij
ders en hunne familiën blijft al te ge
brekkig.
Dat zijn twee uiterst gewichtige
kwesties, en de eerste is van tragischen
aard.
Ik zal de bosschen, de schuren, de
treinen niet schilderen, gelijk die er uit
zien in de dagen, volgende op den veld
slag.
Niets wezenlijk-goeds zou ontstaan uit
een algemeene ontroering. Maar laat nu
de bevoegde machten en overheden, snel
als de bliksem, gaan zien en verbete
ring aanbrengen. Niemand, geloof ik, zal
toch ernstig meenen, dat wij door de
geesten gered zijn, en al verhindert men
onze dankbaarheid zich te richten tot
genoemde en aangewezen personen, wij
weten vanzelf, dat onze ongenoemde red
ders wezens zijn van vleesch en been*
Vleesch dat bloedt, been dat breekt,
wanneer het hart al niet stilstaat.
Niets wat mogelijk is, mag ontbreken
aan soldaten, die voor ons het onmo
gelijke doen.
Zij hebben ons gered, en wij zouden
slap, nalatig, oneens zijn om hen te ver
zorgen
In den zeer dapperen brief van een
jong soldaat, dezer dagen mij onder de
<x>gen gekomen, heeft een enkele zin
mij gegrepen, die mij niet meer verlaat.
Hij spreekt over eene stad (het is niet
Parijs) onder en voor welke hij in het
vuur gegaan is, en hij zegt: „Daür zijn
menschen, die uitgaan, en zich amusee
ren, zonder eraan te denken, dat men
voor hen strijdt."
I aat ons niet als zulke lieden zijn!
Men kan den gezondheidsdienst ver
volmaken. Zóóals die bij onze buren,
de Engelschen bestaat.
Met alle kracht, die in mij is, doe ik
een beroep op de regeering voor deze
dubbele onvolmaaktheid van den post
dienst met het ieger en van den gezond
heidsdienst.
Eene moeder kan niet gerust slapen,
wanneer zij geen nieuws heeft van haar
zoon. Geen enkel Franschman kan meer
slapen als hij gelooft, dat er gewonden
zijn, die verwaarloosd worden."
De duu'- v n den oorlog
In de „Guerre Sociale", aldus lezen
we in de „Manch. Guardian", heeft de
oude republikein Naquet een artikel ge
schreven, waarin hij het o.a. heeft over
de regeling na den oorlog teruggave
van Elzas-Lotharingen aan Frankrijk,
Sleesvvijk-Holstein aan Denemarken, Po
sen aan Polen, verdeeling van Oostenrijk-
Hongarije, overdracht van het Duitsche
Congogebied aan België enz. waar-
os er voorloopig zeker nog niet veel te
zeggen salt en waarin hij waarschuwt te
gen de fout om echt Duitsch gebied te
.villen annexeeren en de hoop uitspreekt,
dat de Duitschers zelf een republiek wil
len stichten. Deze toekomstbeelden kun
nen we laten rusten, maar vermelding
verdient wat Naquet zegt over den duur
van den oorlog.
De jongste redevoeringen van leidende
Engelsche politici en verklaringen in ze
kere Engelsche bladen hebben gesproken
san de wenschelijkheid eenige, twee of
drie jaren, zoo noodig, voort te zetten.
Echter, merkt Naquet op, daar is geen
kwestie van dat wat Frankrijk betreft
(en ook Duitschland) er hiervan ooit
sprake kan zijn. Voor Frankrijk en voor
Duitschland is het materieel onmogelijk
een oorlog als deze twee of drie jaren
te voeren. 'Dat erkent ieder hier (in
Frankrijk, het is de Parijsche correspon
dent van de „Manch. Guardian", die
Naquet's artikel bespreekt) wat som
mige bladen ook mogen zeggen. Natuur
lijk, als Duitschland in elk geval be
dreigd wordt met nationale vernietiging
kan het zoowel door oorlog als door een
vredesverdrag worden vernietigd, maar
het Fransche volk is niet bereid zichzelf
volkomen uit te putten om Duitschland
te vernietigen. Goed ingelichte lieden
verklaren, dat de Fransche verliezen nu
reeds 300.000 bedragen. De Duitsche
verliezen worden op ongeveer een half
milüoen geschat. Als de schatting van
300,000 voor Frankrijk te hoog is, is
dat de schuld van de regeering, die geen
juiste cijfers publiceert. Er zijn nu juist
zeven weken verloopen sedert de mobi
lisatie is afgekondigd. Laat ons de Fran
scbe verliezen nu schatten op 20f0.000.
een cijfer, dat veronderstellend, dat de
verliezen op dezelfde schaal doorgaan,
1.500.000 in een jaar zou beteekenen.
Het is nauwelijks noodig te vragen of
eenig land zulk een verlies zou kunnen
dragen, om nog niet eens te spreken van
de economische gevolgen van den oorlog,
die reeds rampzalig zijn.
iHet is goed; dat men begrijpt, dat al is
het Fransche volk bereid tot het bittere
einde te vechten, om een nederlaag te
voorkomen, het niet bereid is den oor
log onbepaald voort te zetten, om de
overwinning meer vernietigend te maken.
Een oorlog van een jaar zelfs zou
Frankrijk ruïneeren.
De Russische opmarsch
In het oosten is de Russische leger
macht de San tusschen Przemysl en Ja-
roslaw overgetrokken. De troepen van
de generaals Roezky en Broessiiof nade
ren met snelle marschen en vervolgen de
nog steeds terugtrekkende Oostenrijkers.
Zooals wij reeds eenige dagen geleden
meldden, hebben de Oostenrijkers Jaros-
law verlaten, de vesting stond in brand:
de Russische troepen uit Ljublin zijn de
Weichsel overgetrokken en hebben de
Oostenrijksche achterhoede afgesneden
van Baranof en Raneszowosk. De ach
terhoede, die op Krakau terugtrekt en
overal de bruggen achter zich in de
lucht Iaat vliegen, wordt scherp achter
volgd door de Russische cavalerie.
Uit Parijs wordt d.d. gister geseind:
De Russen Ihebben Przemisl volkomen in
gesloten en zetten hun aanval op Krakau
voort
D actie d r Fr *rhe vlo
Ambtelijk wordt uit Weenen mede
gedeeld:
De Fransche vloot, welke na een be
schieting zonder uitwerking van Puntra
d'Ostro op den eersten September buiten
de Adriatische Zee bleef, is dezer da
gen vfeer in actie gekomen.
Zij verscheen 10 Sept. 's morgens om
zes uur weer voor Cattaro en beschoot!
eenigen tijd de forte iiuit haar zwaarste
geschut. Er waren drie treffers; een
artillerist werd gewond.
Vervolgens stoomde de vloot ter sterk
te van ongeveer veertig schepen naar Lis-
sa, waar de vuurtoren en het semaphor-
station werden beschoten. Hierbij wer
den twee man gekwetst. Verder werd
slechts oppervlakkige schade aangericht.
Het gros van de vloot manoeuvreerde tot
des middags vijf uur voor iLissa en stoom
de toen in Z. W. richting weg, waarbij
nog enkele schepen een demonstratie hiel
den voor Palagosa. Ook hier werd op
den vuurtoren geschoten. Na vernieling
van een seininstallatie en verontreiniging
van het drinkwater door gelande ma
trozen, verliet het eskader de Adriati
sche Zee met medeneming van den pro
viand van eenige vuurtorenwachters en
enkele kleedingstukken.
Gemengde Oorlogsberichten.
lEien bie|di ening met idle a-ero-
plaan. Aan een brief van een sol
daat uit Metz aan zijne ouders is door
ons de ^volgende passus ontleend:
„Het "was kort na den slag bij.../ in
Noord-Frankrijk. De mannen van het
Roode Kruis waren ijverig bezig de ge
wonden te vervoeren en de dooden fe
begraven. Daar vonden pï een doodelijk
gewonden jongen Duitschen officier^ die
dringend smeekte om de hulü van .een
katholiek priester. Natuurlijk deed men
zijn best, een priester .te zoeken, doch
vergeefs. Toch Wilde men niets onbe
proefd laten, om den wensch van den
dapperen officier te vervullen. De proi-
testantsche commandant hoorde van het
geval. Nadat hij zich (had overtuigd, dat
er geen katholiek priester aanwezig was,
liet hii dadelijk een vliegenier komen.
Deze kreeg opdracht om zoo spoedig
mogelijk een priester te halen uit de ge
meente, ongeveer twee uur van het slag^-
veld verwijderd. Na eenigen tijd kwam
de vliegenier weibehouden met een pries
ter in de aeroplaan terug. De geeste
lijke was nog juist op tijd, diende den
stervenden officier d'e laatste H.H. SaJ-
cramenten toe en bleef hem bijstaan, tot
hij den laatsten snik gaf. Diaarop werd
de priester weer met de yliegmachine
naar zijn standplaats teruggebracht.
Een held. Wij lezen in de
„Croix"
Een antwoord aan de obscure pamflet}-
schrijvers, die in het duister van een
onder-prefectuur het patriottisme der
geestel ijkheid in den rug willen aanvallen.
Pater Maingot van de Congregatie der
Oblaten van Maria is met verscheidene
zijner medebroeders te Parijs aangeko
men om dienst te nemen.
Pater Maingot is een pn vijftig jaar
en verblijft in... Natal Hij heeft dus aan
stonds een besluit genomen en is op
den eersten dag der mobilisatje reeds
vertrokken. Hij was zeer bevreesd we
gens zijn ouderdom niet te worden aan
genomen, doch het wervingsbureau heeft
zich laten vermurwen en de pater ver
trekt naar het front als ambulancier en
o k, daar hij uitnemend Lngeb ch spreekt.
De neutraliteit van België»-
Naar het „Leipz. Tagebl." yan welinge
lichte zijde verneemt, i> de rijksregee-
ring thans in het bezit van alle bewijs
stukken, waaruit blijkt, dat België reeds
lang voor den oorlog zijn eigen neutra*
liteit geschonden had. Het gaat hier om
een geheim militair verdrag van België
met Frankrijk en Engeland, dat in de
eerste dagen van April van dit jaar te
Brussel zou gesloten zijn. s
Dieze documenten zullen binnen zeer
korten tijd gepubliceerd worden.
Wij deelen dit bericht natuurlijk on
der alle voorbehoud mede.
Hlulp voor EngelankL iUit
Londen wordt gemeld: Die telegrammen
uit de kolonies ontvangen, bewijzen, dat
het verlies der kruisers het reeds door
het geheele rijk uitgedrukte besluit be
vestigd heeft om den strijd te^voerer.,
tot een bevredigend resultaat verkre
gen is.
Het voorbeeld van Canada volg N
heeft Nieuw-Z,eeland besloten elke m ma
nieuwe, troepen te zenden om de en-
gevallen plaatsen in Zijn contigent
vullen.
Generaal Botha heeft een buitenge
woon antwoord gekregen op zijn oproep
om vrijwilligers voor een expeditiekorps
in Afrika. Het aantal gevraagde man
schappen is verzekerd. Het besluit van
generaal Botha om zelf het commando
over een expeditiekorps op zich te ne
men, is in geheel Zuid-Afrika met groo-
te geestdrift ontvangen.
De Fransche regeeringszetel.
De correspondent van de „Times" te
Bordeaux zegt dat er sprake fs van den
terugkeer van de Fransche regeering naar
Parijs. Vele gevluchte Parijzenaars zijn
reeds op weg naar de hoofdstad.
Veel Duitsche gekwetsten zijn te Bor
deaux aangekomen. Men zal de meesten
naar Algiers sturen.
Engelschen in K i a u,-t s j u.
Officieel wordt gemeld, dat gisteren
Engelsche troepen, onder bevel van den
commandant der Engelsche troepenmacht
in Noord-China, nabij de baai van Lo-
schau aan land gezet zijn, om aan de
operaties tegen de Diuitschers te Tsing-
tau deel te nemen.
De verwoesting van Reims.
De Paus ontving een telegram' uit Pa
rijs van Kardinaal Lugon, aartsbisschop
van Reims, waarin hij zegt, dat de ver
woesting der kathedraal zijn hart gebror
ken heeft en dat hij alles doet wat in
zijn macht ligt om naar Reims terug te
keeren, teneinde daar, zoo 't noodig is,
te sterven op de puinhoopen van het
heiligdom.
De materieele schade te Reims aange
richt door het bombardement wordt van
Fransche zijde op 50xmillioen gulden
geschat.
Franschen i'n België. Uit
Sas van Gent seint men aan de „Msbd."'
Hier, uit de omgeving van Geut aange
komen personen deelen mede daj: Fran
sche troepen in Gent zijn gearriveerd.
Zij moeten over zee uit Havre zijn ge
komen. Waarschijnlijk in verband hier
mede zijn in .de dorpen om Gent de
bewoners aangezegd zich gereed te hoe
den voor inkwartiering van Fransche sol
daten.
G-eredden van de Britsche
kruis erst,
Naar wij vernemen, zijn de beginselen
van volkenrecht, volgens welke de ge
redde Britsche zeelieden voor internee-
ring niet in aanmerking komen, niet in
bepaalde artikelen van internationale ver
dragen met zooveel woorden uitgedrukt,
maar zijn die beginselen tot uiting ge-
komen bij de behandeling van de .ver
schillende conventies van de Vredescon
ferentie van 1907.
Men heeft hier fe doen mét een ytoé-
passing van de beginselen van het Roode
Kruis op den zeeoorlog. Alleen indien
het zeegevecht geleverd was in onze ter
ritoriale wateren, waar niet gevochten
mag worden, zouden wij tot jntemeering
van de bij dat gevecht geredden moe
ten overgaan.
Art. 15 van de conventie betreffende
de toepassing van de beginselen van "de
conventie van Genève op den zeeoorlog,
hetwelk behoudens het geval, dat de
neutrale mogendheid met de oorlogvoe
renden een afwijkende regeling mocht
getroffen hebben de interneéring ge
biedt van in neutrale havens met toestem1-
ming van de plaatselijke overheid ont
scheepte schipbreukelingen, gewonde of
zieke zeelieden van oorlogvoerende par
tijen, heeft alleen betrekking op die zee
lieden, die 'door schepen yan *le oor
logvoerende mogendheden ze'.f worden
aangevoerd, maar niet op zeelieden, die,
gelijk hier het geval is geweest, door
neutrale handelsschepen worden aan wal
gebracht. Waren zij opgepikt door een
neutraal oorlogsschip, dan zou, overeen
komstig art. 13 der conventie, zooveel
mogelijk zorg moeten worden gedragen
dat zij niet opnieuw aan de krijgsver
richtingen konden deel nemen.
De oorlog en het brood.
Te beginnen met heden, Vrijdag, zul
len, zooals wij) idezer dagen reeds hetn
ben meegedeeld, de Amsterdamsche bak
kers geen aridert brooü morgen levereni
dan dlat, waarin het tarwemeel vermiengdl
is ,met rijstemeell. Gebuild tarwemeel zal
voor de broo) llbereiding niet anders mo
gen worden gebruikt dan gemengd met
rijs tem y. verhouding yian vijfzesde
gebuild tarwemeel en ee&i zesde rijste-»
m eel J'bet „grol tarwebrood" zal op
dezen voet Zijn samengesteld uit de helft
orufejuiilci tarwemeel, vi;M,vasLde deei
gebuild Jlarwemeel ien een-twaalfde rijs-
tefmeeL r A 4
in een circulaire, Idoor den burgemees
ter tot dei A;nstCTidlan»Gcfhe bakkers glCH
richt,! Wordt 'erl de nadruk opi gelegd,
dat te beginnen met morgen jg)ee|n broody
in welken vorm ook, zal mogen worden,
geleverd in andere samenstelling dan)
hierboven, Vermeld,
iHet broodgewicht 'blijft vastgesteld op
750 gram gaargébakken voor grof „tar
webrood", terwijl voor witbrood heli
-minimumgewicht wordt gehandhaafd op
65Ü grami, y
|ln het belang van de broodvoorzie
ning (aldus de circulaire van den burge
meester) is stipte naleving dezer voor
schriften vereischt en zal idaaroip nauw-»
'keurig worden toegezien. 1
Naar wij vernemen, zal het brood door
Ide bijmenging met rijstem-eel kleiner van)
omvang zijn bij hetzelfde igewicht, door
dat rijstemeel minder uitzet dan tarwé-t
meel, De smaak van het brood zal we!
andere, maar nieü «feenter Zijn.
De'Koningiin aan de grens.
Een lezer van de „Soldatencourant"
schrijft uit Zundert:
We hebben haar gezien, onze Vor
stinne, we zullen het niet licht vergeten!
'tWas Zaterdag geworden, dien dag
zouden wellicht voor het laatst hier in
Zundert regiments oefeningen worden ge
houden.
Staag droop de regen neer, met een
tonig, zacht getik neervallend op de
zadels der verzamelde cavaleristen.
Er was geen stemming, 't Vooruit
zicht, den killen najaarsregen gedurende
den marsch als metgezel te hebben, door
nat thuis te komendeed afbreuk aan
de vroolijke stemming, die altijd heerscht
en... het vooruitzicht werd bewaarheid.
De lange, zwijgende colonne rukte op
langs den verlaten straatweg naar Sch...
Geen gezang, geen muziek, slechts het
hoefgekletter, vermengd met het bekende
geklik klak der sabels tegen de sporen
verried, dat een cavalerie-colonne daar
voortschreed. Er was geen stemming.
Doch plots, als een bliksemflits uit
den helderen hemel, komt het bericht,
dat onze geëerbiedigde Vorstin onze
troepen zou inspecteeren
iHoe? Wat? de Koningin?... In dit
noodweer? Ongeloof el ijk! Geklets! en
alras bewees de weder intredende stilte,
dat ook ditmaal „de huzaren den dienst
weer hadden uitgezocht". Weldra echter
mochten wij van onzen commandant de
bevestiging van het gerucht vernemen en
we hebben haar gezien, onze Vorstinne,
we zullen het niet licht vergeten.
"In dichte drommen stonden de regi
menten opgesteld, diepe stilte heerschte,
aller oogen gevestigd op de comman
danten, die het gunstige oogenblik 'be
rekenden, waarop zij met hun ongedul
dige mannen in het gevecht zouden in
grijpen!... Een enkel teeken slechts en...
voorwaarts stormden de drommen, vast
aaneengesloten, met de sabel in de vuist
den tegenstander tegemoet....
'n Prachtmoment!
.Voor de blikken van Hare Majesteit
ontplooide zich, voor zoover de neer
gutsende regen dit toeliet, het zeldzame
en indrukwekkende schouwspel eener
cavalerie-charge!
En toen gebeurde het!
Ordonnansen renden af en aan, com
mando's weerklonken en in een muur
vaste linie van honderden meters lengte
stormden in woesten galop de huzaren-
regimenten in de richting van Hare Ma
jesteit.
Was het bezorgdheid van onzen bemin
den generaal toen deze, naast Hare Ma
jesteit staande, de hand waarschuwend
ophief, ,ten teeken van halt? H:ad deze
fiere krijger, zijn jongens kennend, wel
licht een voorgevoel van hetgeen komen
moest, van hetgeen onvermijdelijk ge
beuren zou? Wij weten het niet, maar uit
die aansnellende, blauw-zwarte massa
donderde een gejubel los, zóó overweldi
gend, zóó onuitsprekelijk wèlgemeend,
een niet te weerhouden, niet te stuiten
vreugdekreet, spontane hulde aan Haar,
de beminde Koningsvrouwe, de onver
moeide weldoenster jn deze bange dagen.
Dien jubelkreet vertolken? „Majesteit,
hier zijn we! Reken op ons!"
Niemand zal dien dag licht vergeten.
De toestand van den landbouw.
Nu er, zoo wordt van bevoegde zijde
medegedeeld, van regeerinigswege lijn
koeken voor veevoeder worden verkrijg
baar gesteld, is een groot bezwaar, datj
de veeteelt tengeydlge va;n den krijg
ondervond, ondervangen. Binnejnkort zal
een dergelijke maatregefl ook voor maïs[
als (varkensvoeder getroffen wO|i)dien. De
regeering (beeft namelijk ooik gezorg(d)
vo-or den aanvioer vpin maïs, dat op de
zelfde wijze adsl lijnkoeken verkrijgbaar
"zal worden gestéld'. 'Het zuivehvezen ero
de mesterij zijn idan van een groote ;moei-
lijkhe;|d bevrijd. In normale tijden ge->
sChïddt de invoer veju' veevoeder goed
deels uit Argentinië, ;maar Engeland
wilde thans de ladingen niet doorlaten,
omldat het geen waarborg bezat, dat ze
niet door ons land naar Duitschland ver
der zouden world en vervfo'erd. Voortaan
ziin de boeren .niet mfeer gedwongen»'
den dieren rogge tot voede-r te gevén.
De uitvoer van landbouwartikelen naar
Duitschland zoowel als naar Eqgeland)
beeft nu gehefel ongestooijd plaats» Q
stremming ;ervan weéd aanvankelijk \<q
oorzaakt door troepenvervoer, maar s<
dert de troepen zijn, waar ze moeten v/e
zen, gaat alles onge3toor|d zijn gang e
de vraag aan beide zijden Duitschlam
en Engeland ds van dien aard, dj
onze landbouwers met niets behoevi
te blijven ritténv 0e uitvoer naar Bê'
gië staat stil. Dit Janjci heeft Weil.de qm
rantaine maatregelen voor den vee-invot
uit ons land opgébeven, maar de militair;
omstandigheden zijn, gelijk mien kan n*
gaan, van dien ^afijd, dat geen in^ipt
kan plaats vinjden,. H;et schijnt, d!at Be!
gië nu door Duitschland zelf van vleesó
woédt voorzien,
1 De moeilijkheden, die de suikerbieten
bouw in Zeeuwsch-Vlaanderen dreigd
te ondervinden, zijn (vipfoit het grootst
gedeelte reeds opgelost, nu vaststaat
dat twee der grootste Belgische siiikei
fabrieken, waarjaan .onze vprbquiwiers hi|
bieten gewoonlijk levienen, zullen wei
'ken. Niet onmogelijk zullen deze beid
fabrieken 0,01k de bieten verwekken, dis
anders geleverd' woéden aan .andere Bel
gische fabrieken, wélke thans ,ge(tl.v«»
gen kunnen wonden, stopgezet te blijven
Het opbrengen van schepen,
De „Times" wijst er op, dat het op
brengen van Duitsche s/chepen ook Eni
gelsche belangen 'ernstig dreigt te sclu.
den» Er zijn tot nu "foe circa [200 Dujjfc
sclie qdbejpen, opgebracht, terwijl 150
toevlucht in neutrale -havens hebb®
gezocht. (Bijna al ide;ze .siqheplen hebbeij
echter Engelsche laldingen aan boofiij
Zoo zijn te Kaapstad Duitsche schept
in beslag genomen, Idie pp We|g warai
van de Vereenigde |S[taten naar Austlraliq
waarheen zij voor rekening van Eng#
scbe firma's vrachten vér voedden» Nitj
alleen hieeft men in Australië gebrek aa:
deze goederen, docfli door het uitblijva
der artikelen 'dreigt 'die 'afzetmarkt vei'
loren te gaab. Zoo woijden voorts t
Gibraltar Duitsche schepen vastgehouden,
welke; fuiit d'e V.ereenigde Staten naai
Britsch-Indlië voeren, evfeneens met k
dingen die voor eeln groot deojl v^oct
neutrale of Engelsche rekening verzeg
den waren en waaraan .men te Gibraltü
niet de minste behoefte heeft Bovendiö
zijn vele v[an dezie goederen aan bedd
onderhevig.
iHiet blad dringt er daarom op aan,
dat deze schepen off dadelijk verkochi
zullen worden en dan door de nieuw);
eigenaars met (de fading naar de plaaö
van bestemming zullen worden gezondq
öf w'e(l dat mefn ze daarheen zal latei
vertrekken en ter plaatse van aankoms)
zal verkoopién. In eerstgenoemjd gevpl
zouiden d'e nieuwe 'eigenaars reeds dade
lijk zeker zijn /van ieen Joowende reis», jWia)
den verkoop der buitgemaakte schepqi
betreft, moet rekening worden gehouda
miet Ih'et feé,| dat met .het oog op
desorganisatie der vraChtenmarkt thans
wel geen (hooge prijzen te (maken zulla
Zijn.. |D(e regeeringj idient Enjgielsche Fee
ders in staat té) stellen de schepen op
gunstige voorwaarden aan te koopen,
|W|at Duitsche schepen aangaat, 'die in
neutrale havens zijn binnengeloopen, idezj
zullen gédjurende den geheelen duur va(j
den oorlog liggelden 'hebben te betalen]
waarmede aanzienlijke bedragen gemoeid
kunnen zijn» Aa/n de Engelsche consfti
is order gegeven de belangen yan Brit
sche oigenaars ider vracht ie beschermen,
opdat voorkomen worde, dat hun goede
ren voor ide betaling der haytengelderf
worden verkocht v
Staat ^commissie-Werkloosheid.
"Naar de „Tijd" meldt, is de Staats
commissie over de werkloosheid voor
zitter minister Treub met haar arbeid
gereed .gekomen en zaj haar eindrapport
binnen enkele dagen aan H. M. de Ka-
ningin Worden aangeboden1.
Gemeenteraadsverkiezing.
Bij enkele candidaatsfelling is giste
ren tot lid van den Haagschen gemeente
raad (vacature-Nederburgh) gekozen dr.
W» W. van der Meulen (vrij;-liberaal
Staats egrooting-1915.
Het voornemen bestaat, in de we
gens de tijdsomstandigheden te wijzigen
ontwerpen der Staatsbegrooting voor
1915 o.a. te doen vervallen alle nieuw
voorge te'de 'rak eme itwerhooHngen en
rangsverhoogingen. Van afvoering der
periodieke w.edde-verhoogingen der amb
tenaren is uiteraard geen sprake.
Uit Stad en Omgeving!.
LEIDEN, 25 September.
Versl g van den toestand der
Gemeente Leiden over het jaar 1913,
II. 1 I
Verkiezingen. Het aantal kiezers
bedroeg volgens den voor het dienstjaar
1913—14 vastgestelde kiezerslijst voor
de Tweede Kamer 7460, voor de ProV.
Staten 7399 voor'de'gemeente 6467.
Gemeentebestuur» Van dé voor
naamste in den gemeenteraad in 19U
behandelde onderwerpen stippen wij biet
volgende aan'. Het aangaan van een
overeenkomst in zake de uitbreiding van
(den Leidschen Keuringsdienst van eet'
en drinkwaren over de gemeënte Was
senaar en Sassenheim'. Commissarissen
der Stedi. Fabrieken van Gas en ElecJ
trkiteit werden gemachtigd zoo noodig!
in de geheele gemejente Koudekerk een
electrischen kabel aan te doen léglgeSl
Afwijzend werd beschikt op het verzoek
