1000
150
600
300
FATUM" te 's Gravenhage,
DE ROSKAM
wordt MORGEN (Zaterdagavond) gepropa
geerd langs Haarlemmerstraat en Breestraat.
Katholieken,
Rijwielhandel
AA GULDEN /A GULDEN 4 F
99
Branden. Te Battimen is giste
ren door den bliksem de woning van
H. T. afgebrand. Huis en inboedel wa
ren verzekerd.
Aan de Molenpoort te Weert
zijn gisteren huis, schuur en stalling van
den heer L. R. afgebrand. Het verbran- J
de is verzekerd
Te Meyel zijn gisteren huis, schuur i
en stalling van den landbouwer Mi ,S. j
afgebrand. Verzekering dekt de schade.
Te Weert zijn gisteren een tiental j
hectaren dennenbosschen van .den heer J
E. Mertens afgebrand
G -estdrift in Duits< hl nd
Hoe geestdriftig in Duitschland door j
ieder met den oorlog medegeleefd wordt, i
blijkt o.a. uit liet volgende, dat heit „N.
vb d D." heeft geput uit een brief van
een Hollandsche dame, die op dit oogen-
blik in een kleine pl'aats in $en Harz
als een vriendin van den huize in -een
jonge-meisjespensionaat vertoeft. Zij ver
haalt hoeveel sensatie zelfsj in zoo'n klein
stadje door een overwinnnigsbericht ver
wekt wordt.
„Wij Waren allen naar bed", schrijft
zij, „de meeste meisjes sliepen aU, Toen
hoorden wij buiten roepen en vingen
enkele woorden op: Wilhelm1..... Acht
Fransche legercorpsen„„ Verdun..., een
verward geschreeuw en tegelijk klonk
uit de verte, over de bergen, het gjfelui
van de kerkklokken van Bi Mevr. F. (de
directrice van liet pensionaat) kwam bo
ven, roept, neen schreeuwt: „Acht Fran-
sChe legercorpsen verslagfen De Keizer
heeft den aanval geleid tussclien Verdun
en Reims! Ik ga de stad in! Annetnarie,
Julia, kom ook
We sprongen uit bed en in twee mi
nuten waren we aangekleed dLw.z. wij
vlogen met hangende vlechten en lbsse
laarzen den straatweg op.
Op het marktplein een golvende me
nigte, men omarmde elkaar, rijk of arm,
allen gelijk, men weende vreugdetranen,
men sdhudde etkaar den hand, las het
oorlogsbulletin in groepjes voor.
En boven alles uit dreunden de klok
ken van de p,ude houten kerk. Boven
in den klokketoren, waar de luiken wijd
oepnstonden, zag men twee mannen, zij
leken kleine poppetjes en elk droeg een
lamp lampen die wel1 groot geweest
moeten zijn, maar die den indruk maak
ten van kaarsen éri zlij luidden de
groote klokkennu lang dan kort kl'onk
net, maar zoo opgewekt, en de menschen
op het (pilei n Waren ,als stomi .gesjlagen
van ontroeringC
Op eens zei m'evf. F.j,N,u halen we
de kinderen ookEn wij liepen terugt
De kinderen waren verbaasd. Opstaan
midden in den nacht! Het leek onge
looflijk, maar in een oogwenk vlogen zij
in de kleeren, vlug een blbuse over het
nachthemd, de haren weggestopt onder
de mutsen en wij weer naar buiten'.
De klokken hadden opgehouden te lui
den en toen wij op de marict kwamen,
was het daar veel leeger, maar de kerk
vensters waren hel verlicht en de deu
ren stonden wijd open, allen stroomdefci
naar binnen. Voor ons liep de organist,
hij1 Idraafde zonder hoed of jas, de muziek
onder zijn arm.
De kerk was propvol, het orgel bruiste
zoo schoon als nooit, de menschen zon
gen, vervuld van dank. 'De preek was
heel, heel kort, maar de predikant zei:
Wiij willen het mooie Nederlandsche
dankgebed zingen, dat Keizer Wilhelm
in de Duits Che taal heeft laten overbren
gen. En wij zongen en het klq/nfc, o,
onbeschrijfelijk.
Daarna gingen wij 'naar huis en naar
bedjy maar nog laat in den nacht zong
men in de anders zoo stille straatjes, van
ons stadje „Die Wacht am Rhein."
De Liefdezusters te Parijs. - Medailles
ter eere van de H. Maagd.
Aan een zeer interessante correspon
dentie in de „Tijd" ontleenen we het vol
gende:
Weet gij, wie hier op het oogenblik
de heldinnen van den dag zijn? Gij raadt
het allicht, lezers. Het zijn onze liefde
zusters. Populair zijn ze altoos geweest,
zelfs in de dagen dat de dappere Comf
bes en gezellekens alle vrijheid hadden,
ome de loge ter wille te zijn, en den
kloosterlingen den oorlolg aan te doen
met te grooter onverschrokkenheid, naar
mate zij minder te vreezen hadden Van
het ongewapend igeduld. Och, mijne le
zers, Frankrijk heeft reeds enkele neder
lagen te boeken. Omdat zijne soldaten
lafhartig waren omdat de officieren niet
berekend waren voor hunne taak omdat
de generaals-imiform soms aan onwaair-
digen werd toegekend? Wie uwer zit
hier verlegen met'het antwoord? Maar
van de daken moet het verkondigd: Het
anti-clericalisme is in dezen de hoofd
schuldige, zoo niet de eeniigé schuldige.
De beste elementen heeft het uit het
leger verwijderd, bevordering Afhanke
lijk gesteld van kruiwagens en aanbeve
lingen, die het daglijcht niet velen kunt-
nen. In het voorbijgaan tmjag hiéraan wei
eens herinnerd, want op dat punt zijn
onze bestrijders wonder kort van ge»-
heugen.
Laat ik echter niet te ver afdwalen.
Onze liefdezusters zijn thans meer dan
ooit de heldinnen van den dag.
In Holland treft men ook verschillende
Congregaties 'van Zusters aan, maar de
Filles de la Chargé, die als wij, priestejr-
anissio na rissen, onder de gehoorzaamheid
staan van den opvolger van Sint Vincero-
rius, onzen roemruchten Stichter, zijn er
slechts weinig bekend, igeloof ik.
Hoe hoog zij onder imieer bij den pas
overleden Paus stonden aangeschreven,
bleek wel uit zijn wensch, dat al de
Congregaties van Vrouwen zich mochten
vormen haar het voojrbeeld van deze
dochters der Liefde, deze eéhte Liefde
zusters.
Ze zijn van onze naaste (geestelijke)
familie, lezers, en het zij een weinig uit
familiezwak, prijzen moet ik haar even.
Hoezeer zij dat verdienen, hebben ze al
eeuwen bewezen, en zullen zij in deze
geweldige beproeving andermaal bewijj-
zen.
Ik was zoo juist bij overste Maurice
en vernam van haar, dat ze zoo juist uit
Lyon een voorraad „objets necessaires
pour la guerre", een voorraad onmisba
re oorLogsbenoodigdheden ontvangen
had.
Dat klonk mij raadselachtig. Er viel
niet aan te denken, dat onze goede non
netjes (als andere Kenau Hasselaars ten
oorlog zouden trekken. Iets anders stak
er dan ook achter. En wél dit. Bij en
kort na de mobilisatie was er groote
vraag naar de h'ekende miraculeuze mei
dal je der H. Maagd, over wélke een en
kel woord.
In het jaar 1830 gewaardigde zich de
H. Moeder 'Gods te verschijnen aan
eene eenvoudige liefdezuster van den H.
Vincentius van Paulo, Catharina Labou
rs genaamd en te Parijs woonachtig.
De H. Maagd beval haar, eene medail
le te laten slaan ter eere lharer Onbevlek
te Ontvangenis. Volgens de verschijning,
waarin haar de medaille getoond wejrd,
moest zij op de eene zijde de beeltenis
dragen van de Moeder Gods, met haren
imlaagdelijken Voet het helsch serpent ver
tredende Ihare uitgestrekte handen tobesf-
ten lichtstralen uitschieten op den aard)-
bodem' onder hare voeten, en daarom'r
heen was met gouden letteren dit gebed
geschreven„O Maria, zonder zonde ont^
vangen, bid voor ons, die onze toevlucht
tot U nemen." Op de andere zijde der
taedaille bevond zich het naamcijfer der
H. (Maagd de M niet het "kruis gekroond
en daaronder de H. Harten van Jesus en
Maria toet doornen omvlochten en met*
het zwaard doorboord. Alsdan hoorde
de zuster eene stem, die haar toeriep:
„de personen, die godvruchtig deze me
daille dragen, zullen Igroote genaden be
komen, als zij ze om 'den hals dragenAl
len, die vertrouwen hebben, zullen over
vloedige genaden verkrijgen, als zij daj-
gelijks dit gebed zullen uitspreken: „O
Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor
ons, die onze toevlucht tot TJ nemen."
Dit kostbaar kleinood werd een mach
tig middel, in Maria's handen om het
vertrouwen Van tmiliioenen geloovigen op
te wekken, en daardoor wonderen van
genezing, bekeering en troost (pver de (gef
heele wereld te wrochten; en was de
medaille wonderbaar in haren oorsprong,
zij was het ook in hare verspreiding en
uitwerkselen.
Tien jaar, nadat de eerste medailles
gemaakt waren, waren zij reeds met mil'-
lioenen in goud, zilver en koper Ver
spreid.
Priesters en religieuzen roemden erop,
dat tallooze zieken in de hospitalen, door
eene volkomen en plotselinge genezing
hare wonderkracht ondervonden, dat tal
van stervenden, die op hun doodsbed de
H. H. Sacramenten weigerden, nadat zij
de medaille ontvangen hadden, zich in
hun laatste uur met God verzoenen. 'On'-
geneeslijke kranken vonden de gezondj-
heid weer, zondaars bekeerden zich, al
lerhande wonderen werkte deze medailf-
le. Haar kochten onze soldaten, voor zij
ten oorlog gingen, haar kochten zein
zoo .groote hoeveelheid, dat de "Voor
raad, hoe aanzienlijk ook, te Parijs wel
dra uitgeput was. In geen winkel waren
er meer te krijgen. Dagelijks moest Mère
Maurice op de aanvragen antwoorden;
„Bij ons alleen zijn er dezer dagen over
het tmillioen uitgedeeld en tot onze spijt
is er geen enkele meer, ook niet in de
stad."
Ze kon er bijvoegen: „Te Lyon zijn er
nog (genoeg. Ik kan ze daar wel bestel
len, maar aangezien de spoorwegen geen
pakken meer meenemen, krijg ik de be^
stelling niet bezorgd."
Het bleef aanvragen regenen. En wat
'gebeurt I Sla de handen voor het ischaan^-
rood 'gezicht, anti-clericalisme, dat druk
aan billiken, geluksvarkentjes, een stul4:
jètyanliet koort (eens 'gehangenen cn derf
gelijke 'gelooft, maar den spot drijft mefl
ons dragen van medailles, scapulieren^
enz. 1 r
Sdhud het ongeloovige hoofd zoo on
gelooflijk mogelijk, bij hetgeen ik nu
ga toededeelen. Het (geviel, dat men aan
(het! Ministerie van (Oorlog, Jwaar de (schimt
van den fichesman generaal André, nog
schijnt om te waren, het geviel dat men,
aan hpt Ministerie van Oorlog vernami,
dat vele militairen, idie ten 'oorlog moes
ten, vergeefs om de miraculeuze medaille
Vroegen.
De Secretaris van het Ministerie ver
zocht dienaangaande om inlichtingen bij
Mère Maurice, en deze antwoordde in
den geest als boven vermeld. „Is het anj-
ders niets?" antwoordde de sedretaris.
„Dat is het allerminste. Laat mij maar
eens geworden."
En ik hoop, dat het anti-clericalis
me er geene „kwalijkvaart" van krijge
den volgenden dag reeds kwam de
bestelling .uit Lyon, met "de aanduiding}
„Objets necessaires pour la guerre."
Wat izegt gij van dat trekje? Teek ent!
het niet? En deze secretaris loopt thans
'allerminst gevaar, dat hij om deze daad
afgezet zal worden. Wjant, nu de Heef
komt kloppen, nu gevoelt men weer de
juistheid van het schoone woord, dat
generaal de Barail eens in de Kamer
deed klinken„Si, aux hommes de guer
re, vous enlèvez la foi dans une autre vie,
vous n'avez plus le droit d'exiger d'eux
le sacrifice, de leur existence-"
Indien gij den krijgsman het geloof in
een ander leven ontrooft, ontzegt igij n
tegelijk het recht, hem het offer zijns le
vens te Vragen. En wie onze medaille}
eene betise schelden, létten eerst eens|
op de geweldige bêtise, die anti-clerica-}
lis'me heet, een bêtise, welke zich in deze)
ramspoedige dalgen niet meer vertoonen
durft.
Is onze miraculeuze medaille in Néj-
derland populair gelijk in Frankrijk? In
Frankrijk én zijne koloniën moet ik zegf
gen.
Want, |a(at ik u (peg «vein ^vertéllen, gisfc
teren kwamen uit Afrika de dappere
zwarte Afrikaansche troepen, de Senef-
galeesche scherpschutters, te Pajijs aani
en stapten kranig door de Parijsche stra
ten. Zij gingen ten oorlog, en hoe ze
door de Franschen werden toegejuicht,
behoef ik u niet te zeggen.
Wat droegen deze mannen op de
borst? Ik mag niet zeggen opgespeld,
maar in het vel gewerkt, juist zooals mijf
ne vroegere parochianen in Abessynië, de
wonder-medajlle droegen.
In hare scholen, in de burger en mili
taire hospitalen reiken de zusters deze
medailles uit, verspreiden ze, volgens het
verzoek der H. Maagd, over de geheele
wereld. Gelijk ook wij, hare bestierders
doen. Wie een maand geleden had dur
ven verklaren: „Eer het half Augustus
is, heeten medailles der Onbevlekte" ob
jets njécessaires pour la guerre," hij wai-
re even hard uitgelachen als wij lachen
om de vereerders van billiken, gelukg
varkens en soortgelijke.
De kapel van het Moederhuis van de
Falies de la Charit^, waar in 1830 de
verschijning der Onbevlekte plaats had,
en waar de stoel bewaard wordt, door
de aanraking der H. Maagd geheiligd, is
vooral deze dagen druk bezocht. He^
noviciaat is hier gevestigd. Doorloopend
zijn er eene driehonderd^ nieuwelingen,
onder welke ook altoos énkele 'Holland
sche postulanten.
Zooeven stond er een kolonel te paard
voor het klooster stil. Hij was ook eent?
miraculeuze medaille komen vragen en'
wachtte nu, dat de Zuster ze hem bracht.
Een ander hooggeplaatst militair, de
borst toet eereteekens bezaaid, kwam een
dezer dagen uit de kapel, waar hij geruir
men tijd gebeden had. Eene der Zusters
hield hij aan, en sprak tot haar: „Mijn
rozenkrans us stukzou u hem niet even
kunnen maken? Tijdens den oorlog van
1870 heeft hij me niet verlaten. Ook nu
wil ik niet van hem scheiden. Maar hero
even frruaken, Zuster. Ik blijf hier nog'^at
bidden, en krijg hem zoo 'dadelijk wel1
van u terug." Laat een Pruisisch jodent-
blad spotten met O. L. Vrouw van Lourf
des. Sinds lang moest hier geen geloof
meer bestaan; eene handvol sectarissen
en deugnieten hadden alle macht in had
den, en zie, het Katholieke Frankrijk
heeft zich weer teruggevonden gedeel
telijk en deze vreeselijke beproeving zal
louterend werken op millioenen.
Evenals on 'de slagvelden van 1870
zijn ook thans onze zusters weer bewon(-
derenswaardig Van heldenmoed en zelff
opofferende doodsverachting. Een ha(-
rer, die zoo pas van het front weerge
keerd is, vertelde toe onder meer: „Ik
heb acht dagen onder het oómimando
van een .generaal [gestaan. Waren er
zwaargekwetsten, dan hield hij de dames
van het Roode Kruis terug zeggend:
„De zuster moet maar komen... Voor
deze is de zuster noodig... Alleen de zusp
ter "kan zoo'n gekwetste behoorlijk ve}rr
plegen." En dan kwam hij zelf om mij
vragen. Eens werd ik ook ontboden doof
de dames van het Roode Kruis, die, toen
ik gekomen was, me zeiden: „We weten[
geen raad met den voet Van dien armen
jongën; verzoifg u hem even."
En dat alles vertellen ze met een za
ligen eenvoud, die verrukkelijk is. O dié
engelen van naastenliefde. En die heeft
een harteloos anti-clericalisme aan de
anmJen.(ontnomen, uit vrees, haAf het (heét£
te, dat de nonnetjes bij de zieken en stef-
vénden propaganda maken voor den Hd-
imlel. Vooral in dagen als deze voelt men
al het armzalige van die weerzinwekkend
de practijken.
Heden, 24 Augustus, ontvingen de zus
ters een telegram1 van den kolonelrcom-
mandant van Reims. De scharlaken^-
koorts is onder de soldaten uitgebroken
en de dames van het Roode Kruis blijVen
liever iverre van de besmietting. Om elf
uur vertrokken zes zusters naar Reims,
'Waar ze zich mét een blij hart aan de bed
smtetting zullen Wagen. Zes waren er
vraagd, dertig vroegen als eene 'gunst,
of ze er heen imlochten. En zoo gaat)
het altijd.
Wat ik ga vertellen is historisch en
kort geleden te Parijs met een onze|r
zusters gebeurd. Zij moest vetrtrekker%
Aan 'het station gekomen ziet ze vruch
teloos rond naar haar armelijke bagage.
Zij naar den kapitein.
„Kapitein, mijn pakje is weg, gesto
len misschien."
„Wees Imaar rustig, zuster; volg me
maar."
„Gaarne. Maar ik ben niet voor de
ambulance bestemd, ik ga als plaatsver
vangster van eene zuster, die naar het)
front moet."
„Wat drommel, zuster, dat ls immers
hetzelfde. Volg me maar. Hier is een gé-
reserveerde coup'é eerste klasse. Stap in.
Hier zult u geheel op uw gemak rijn;
niemand zal u storen: het pakje, waar
over u zoo ongerust was, heeft mijn op
passer daar boven u in het net gelegd.
Dag zuster. Straks bij het uitstijgen ben
ik weer tot uw dienst."
Bij het aankomen op de plaats harer
bestemming verliest onze zuster een
'oogenblik hare gezellinnen uit het oog,
en bevindt zich opeens heelemaal alleen;
te midden van een regiment soldaten.
Onverstoorbaar opent ze haar pakje
en begint aan de roodbroeken de miira^-
culeuze medaille uit te reiken, die dank
baar aanvaard wordt.
„Eene verversching, zuster?" vraagt
er een. Anderen willen haer de hand
drukken. Maar zij, naar de gewoonte on
zer nonnetjes, verbergt de handen in h^-
re breede mouwen. Onder veilig geleid
de werd ze door de soldaatjes naar haar
klooster gebracht.
Gedurende acht dagen hebben we oim)
zoo te zeggen niets dan roodbroeken en
witkappen in de treinen gezien.
Wonderen van opoffering op het slagj-
veld en wonderen van deugd te Parijs
zelf. Het kost moeite, haar hier te hou
den. Ze blijven slechts door de gehoor
zaamheid gedwon'gen.
Ook kunnen we haar niet missen hier.
Wie weet, wat ons nog boven het hoofc}
hangt. Hongersnood? Besmettelijke ziek
ten roeide en erjgerf? pnze zusters kennen
alle behoeftigen der stad als het ware.
Ieder harer kent de armen Van hare
buurt, van hare parochie.
-
tr
.Burgerlijke Stand.
VOORHOUT. Geboren: LeonardusJo
hannes z. van Jacobus van der Meer en Ja-
coba Cornelia Hoogervorst. Johanna Jerona
d. van Petrus van der Holst en Maria van
Schie. Overleden: Lodewijk Heijstek
67 j. wedn. van Teuna Woutrina Klomp.
Cornelis Jacobus Prins 44 j. echtg. van Ida
Caftiarina V es ter.
Gemeentelijke Arbeidsbeurs.
Stadstimmerweif. Telefoon no. 127.
Geopend van 9—12 uren des morgens en
van 2—5 uren des middags.
Aanvragen van werkzoekenden.
3 reizigers. 30 timmerlieden, 17 metselaars, 3
voegers, 5 behangers, 8 childers, 12 meubel
makers, 10 smeden, 1 smidsjongen, 2 blikslagers,
13 kleermakers, 5 broodbakkers, 1 banketbakker,
13 sigarenmakers, 1 jongste kok, warmoeziers,
12 bloemisten, 4 grondwerkers, 9 loopknechts,
25 jongens llerlei), 2 schippers, 2 stokers, 1
rijwielreperateur. 25 typografen, 140 losse werk
lieden, pl.m. 280 mannen voor verschillende
vakken, 23 naaisters, 19 werksters, 12 dienstboden
1 baker, 1 winkeljuffrouw. 2 strijksters, 150
vrouwen v. allerlei, 1 waschvrouw.
Faillissementen.
Opgeheven: 's-Gravenhage. P. den Hol
lander te Voorschoten. Amsterdam. A. Co-
hen, P. Wagemaker, J. Trommel, M. Klein-
kramer en F. W. Janse, kok, allen te Amster
dam.
TELEGRAFISCH WEERBERICHT
naar waarnemingen verricht in den morgen van
11 Sept. 1914, medegedeeld door het Kon. Nederl-
Meteorologisch Instituut te De Bildt.
Hoogste barometerstand 767.3 Memel.
Laagste barometerstand 753.5 Skudesnaes.
Verwachting tot den avond'van 12 Sept.:
matige tot krachtige zuidelijke tot zuidweste
lijke wind, zwaarbewolkt met tijdelijke opkla
ring, waarschijnlijk enkele regenbuien. Zelfde
temperatuur.
koopt niet in winkels waar onze
delijke artikelen worden verkocht
of voorhanden zijn
Koopt aan stations-boekenkasten
of kiosken alleen die lectuur
welke zeker geen gevaar oplevert.
Gevraagde betrekkingen
Van 1—5 regels 50 cent,
iedere regel meer 10 cent,
4 contant.
Kleine Advertentiën
Van 1—5 regels 25 cent,
Iedere regel meer 5 cent.
contant.
Adverteert in
De Leidsche Courant
Wordt gevraagd, om terstond in
dienst te treden, een
Tweede BAKKERSKNECHT
of vergevorderd Leerling,
bij de Wed. V. J. DRIESSEN, Hazen-
woude, Rijndijk. 4F53
Er biedt zich aan een
R. K. DIENSTBODE
voor meid-alleen of meid-huishoudster,
voor direct of later, v.g.g.v. Brieven
franco bureau „De Leidsche Courant"
onder no. 4646.
Telef. 1215.
Agent derSimpIex en Vierkleur rijwielen en Motorrijwielen.
Alle modellen in voorraad. Prijscouranten gratis. Ook andere rijwie
len vanaf f45.Ruime keuze in onderdeelen en banden, uitsluitend
prima. Verhuur- en Reparatie-Inrichting.
N.B. ZONDAG's GESLOTEN. 4328
Huurrijwieien van Zaterdagmiddag tot Maandagmorgen A Een Gulden.
ALLEEN HOEKHUIS. Bondsrijwielhersteller.
Picterskcrkrirncht 2a.
ADVERTEERT IN „DE LEIDSCHE COURANT"
GULDEN
bij overlijden
Alle betalende abonné's op dit blad zijn volgens de bepalingen, vermeld op de uit te reiken polissen,
tegen ongelukken verzekerd voor
GULDEN
bij levenslange
ongeschiktheid
tot werken.
GULDEN
bij totaal ge
zichtsverlies
van één oog.
De uitkeering dezer bedragen is gewaarborgd door de Ned, Ongevallen-Verz. Maats :h.
W »UUI
11II2 bii ver"es van HI I b'i ver"es van i
I If II één duim. II één wijsvinger. I il
GULDEN
verlies van
één hand of
voet'
GULDEN
bij verlies van
eiken anderen
vinger.
Plet Heinplein,
koek Anna-Pauwlouasiraat.
