Uit de Pers.
DE VLIEGMACHINE.
Tweede 'Blad, behoorende
bij De Lelclsche Courant van
Woensdag 1 Juli no. 1433.
Verdraagzaamheid, Roomsche para-
pluies en paapsch linnengoed.
iWie lezen in de T ij d van Zaterdag
avond
Wiij hadden al eens gehoord, dat er
door de afideeling Gravenhage der
„Evangelische Maatschappij" een Pro-
testantsch Adresboek werd uitgegeven,
maar hadden het nog nooit gezien. Thans
werd door een abonné uit Haarlem, die
tijdelijk te 's Gravenhage vertoefde, ons
een exemplaar van het boek ter ken
nismaking toegezonden. Dit exemplaar
dateert reeds van Maart 1910 en er
zijn dus jongere uitgaven, die echter
wel op de oude zullen gelijken.
In een voorbericht staat niet, waar
door de „Evangelische Maatschappij" tot
de uitgifte van een dergelijk adresboek
gebracht is; alleen dat het een uitbrei
ding is van een vroeger verschenen boek
je: „Eenige pTotestantsche adressen te
's Gravenhage" en dat het verschijnen
een gevolg is van een meermalen en van
verschillende zijden tot de Maatschap
pij gekomen verzoek.
En zoo hebben we dan het unicum
voor ons liggen, dat er uitziet als elk
ander adresboek. Men weet alleen, dat
de menschen, die er in staan, geen Ka
tholieken zijn. Toch blijkt de uitgever
zich niet precies te houden aan de con
ditie: alleen Protestanten, in het pros
pectus van den jaargang 1914 staat:
„Onder enkele formeele, doch onbe
duidende voorwaarden, worden ook Is-
raëlietische personen in de beroepslijst
opgenomen en hunne advertenties ge
plaatst" Uit de naamlijst blijkt dan ook
dat het „Evangelie" der Maatschappij
zich zeer wel laat vereenigen met een
beetje jodendom, vooral als het laatste
geld oplevert.
Wordt de bedoeling van het boekje
al niet nadrukkelijk opgegeven, het is
toch duidelijk, dat men de bewoners
van de residentie er door wil bewegen
alleen hun inkoopen te doen bij Pro
testanten en Joden met uitsluiting van
de Katholieken, die dan geboycot wor
den in hun. zaken. Een alphabetisch re
gister vermeldt, dat de uitverkorenen
der „Evangelische Maatschappij" be
ginnen „in aardappelen", om te sluiten
als „zuiveraars van gebouwen."
Men kan zich bij hen dus van alles
voorzien. Alleen blijkt het werkelijk
waar te wezen, wat prof. Eerdmans ver
telde, nl., dat er te 's Gravenhage geen
Protestantsche of Joodsche specialiteit
ten zijn in parapluies, ofwel dat de
laatste niet voldoen aan de „enkele for
meele, doch onbeduidende voorwaarden."
Wiij hebben in Nederland toch rare
kostgangers aan die Evangeliërs!
In de T ij d van gisteravond schrijft
Victor de Stuers:
Het protestantsche adresboek voor den
Haag bewijst, Hoe ellendig het gesteld
is met de religieuze verdraagzaamheid,
waarvan vele protestanten rneenen de
gepatenteerde uitvinders en beoefena
ren te zijn. Het is een oude onhebbe
lijkheid van sommige Protestanten om
de katholieke broeders ik zeg niet
te bekeeren maar voor hun hardnek
kigheid te bestraffen, door hen te tref
fen op oeconomisch gebied, in hun han
del en industrie.
Toen in 1853, na 3 eeuwen van ver
drukking, de Paus eindelijk gebruik
maakte van de vrijheid, hem door de
Grondwet van 1848 verzekerd, om aan
zijn Kerk een normaal bestuur terug te
geven, leverden talrijke Nederlandsche
Protestanten de bewijzen van de misse-
lijkste onverdraagzaamheid. O .a. noo-
digden zij openlijk hun geestverwanten
uit ,om bij Katholieken niets meer te
koopen, noch te bestellen! Dit was
FEUILLETON.
14)
Het bomfoarrïemierif begon weer.
Majoor Heuzey opende het zware af-
slhitsel van het kijkgat en onderzocht
den horizon.
Zij' kruisdn in den tegenoVergestel1-
den hoek, zegde hij, zonder twijfel' in de
hoop een zwakker punt te vinden. Zij
zullen al hun Kruit verschieten en al/
hun Kruitkamers leeg, zijn, blijft hun niets)
anders over dan weer te vertrekken. Met.
levensmiddelen en water Kan men hef
hier maanden en maanden uithoudenik
heb water en ik heb levensmiddelen, ik!
zal' het maanden, zelfs jaren uithouden,
als het noodig is.
Hij! sloot het kijkgat weer en zegde tot
zlj|n gasten: i
Kate wacht u, heerén.
Hij wees naar de deur, waardoor het
meisje zonder het minste gerucht ver
dwenen was.
Ge Kunt even rustig lunchen onder
granaten alb de groote Koning onder
boomen van Versailles,
De groote kbping ^VersaillesDat wa-
woorden, die Fransche opren aangef-
•~s deden. i
ddfirom zoo geniepig, omdat men drie
eeuwen lang de Katholieken uit alle
baantjes geweerd had, zoodat hun niets
anders overbleef dan handel eij nijver
heid, om te kunnen blijven leven; maar
de Christelijke liefde van dat soort Pro
testanten vond het kennelijk niet noo^
dig, dat de Paapsche broederen bleven
leven.
Op den duur behielden intusschen de
humane gevoelens bij velen de over
hand; baron van Lijnden van Sandenburg
die in 1853, als secretaris van de alge-
meene kiesvereeniging, in zijn procla
mation den Paus en de Katholieken aan
vloog, geraakte 20 jaren later in een
zachtmoediger stemming en solliciteer
de de gunst van de katholieke kiezers
van Goes.
Het protestantsche adresboek, door de
„Tijd" besproken, is een emanatie van
dezelfde verachtelijke onverdraagzaam
heid, welke als een draad door onze
geschiedenis loopt. Ten bewijze van dit
laatste kan ik het volgende aanvoeren.
Ongeveer 23 jaren geleden is mij onder
de oogen gekomen een circulaire, onder
teekend door een aantal dames uit de
hoogste kringen van Den Haag, waarin
het een schandaal genoemd werd, dat
men genoodzaakt was gebruik te maken
van den winkel in witgoed van den Ka
tholiek Schroder, zijnde deze de eenige
upto date voor deze branche. Het was
absoluut noodig en hoog tijd, dat daar
tegenover een even goede protestantsche
winkel verrees en daartoe werd de me
dewerking van die Haagsche dames in
geroepen, welke niet verstrikt waren in
de banden van Rome. Aldus is ontstaan
de winkel op den hoek van Veene- en
Vlamingstraat, genaamd „Het Anker",
waar men protestantsche hemden, cal
vinistische onderbroeken en gereformeer
de sokken kan bekomen en veilig is voor
de contaminatie, oftewel vergiftiging van
van Paapscji linnengoed.
Evenredige Vertegenwoordiging.
De Standaard 'maakt de volgende
opmerkingen over Evenredige Vertegen
woordiging ia verband 'met den standi
der partijen.
In Zwitserland is bij de generale
volksstemming de Evenredige Volksver
tegenwoordiging geketst. Een voorval,
daarom' zoo leerrijk, omdat, gelijk men
weet, ook in Frankrijk dit nieuwe kies
stelsel geen genade in dc oogen der lin-
sche meerderheid vinden kon. ,Er werd
toen iets op gevonden.
En het heettedat 't doorging. Maar
men weet ook dat geen .enkel voorstan
der van Evenredige Vertegenwoordiging
ten onzent ooit vrede zou kunnen hebben
met wat in f rankrijk als hoogste wijsheid
geloofd werd.
De zaak is maar, dat de groepen van
Links, waar ze in meerderheid zijn, zich
bekruipen voelen door een angstgevoel,
al'sof invoering van het Evenredig stelsel
wel! eens het einde kon brengen van hun
alleenheerschappij. En dit mag in geen
geval'. Ook ai weten ze opperbest, dat
de meerderheid van het volk tegen hen
over staat, de heerschappij is en blijft
hun goud waard. Ën daarom, wat er ook
gebeture, zoo niet vast staat, dat de! Even-*
redige Vertegenwoordiging hun heer
schappij bestendigt, dan mag 'er niets van
inkomen, of althans slechts zooveel, dat
't gevaar voor verlies blijive afgewend.
Het is daarom1 zoo interessant, dat ten
onzent het voorstel der Evefnredige Ver
tegenwoordiging zal moeten uitgaan van
een Linksch Kabinet.
Op initiatief van dat Kabinet Kwam'
de Commissie in werking, en van. diej
Commissie ligt dan nu het .Rapport voor
ons*
Let er nu eens op, hoe; de Pers Van
Links de conclusies van dat Rapport be-
oordeelen zaL
Gelukkig saamgesteld, dat erkennen
we, was de Commissie niet Uitstekende
juristen, dat geven we van heeler harte
toe, maar, dé heer Kooien uitgezonderd'*
geen experts in zake stembjiisaangelegen-
h.eden. i
Doch wachten We nil af.
Ons treft althans het verwijt niet, dat
|W|at luitenant Forster aanging, die on
danks zich. zelf bibberde in jpjln natte
uniform, hij meende, dat de kazematten
van Midway zeer vochtig waren en dat
hij niets liever zou hebben dan droge
kteeren cn pen vonkje vuur.
IV.
„LA DOULCE FRANCE".
Het meisje merkte aan een lichte rilL
ling van den Amerikaanschen luitenant,
dat de gasten van haar vader vóór alles,
noodig hadden van Kl'eeren te verande
ren. 1
De majoor, die zich verontschuldigde,
droeg luitenant Spark op in de magazij
nen van het fort Kleeren te gaan halen,
die hen paslen, en een half uur later
verschenen de twee yr lenden weer in de
uniform van de Soldaten van de_groote
republiek. i
Deze geïmproviseerde uitmonstering
stond beiden zeer goed en zij haastten
zich den commandant te bedanken. Toen
Zij de kazemat binnengingen, waar alles
voor 'de lunch gereed was, bleven zij
stom van verbazing sjiaan.
Zij Verwachtten epn eenvoudige tafel,
een haastig, sober maall
Maar Zijl hadden voor zich een wel
voorziene tafel', schitterend van kristal';
er stond oud zilverwerk op het gebor
duurde tafellaken, met een strook Vene-
tiaausch kant omzoomd.
we voor Evenredige Vertegenwoordiging
waren, omdat we de macht ia hand<en
hadden.
Wjj toch voerden er ons eigen pleit)
Voor in de zeventiger jaren, toen geen
antirevolutionair nog aan een ministeri
eels portefeuille dacht.
Maar men zal ;t zien.
De Liberalen zuilen allengs tot de
wetenschap komen, dat hun rijk met dit
stelsel uit is.
En pf ;ze>er dan 'nog Voor zuilen, pleiten
Wie wachten het af.
Socialisme en godsdienst.
Het Centrum schrijft
In een artikeltje tot huldiging der na
gedachtenis van een dezer dagen overle
den Twentschen socialist, die ook in 'het
„Volk" geprezen werd, schrijft de „Tri
bune"
'Een geheel ander Twente, dan dat
van vroeger, is Jt waarin wij nu l'even/
Honderden, zoo niet duizenden, heb
ben zich los gemaakt van kroeg en
kerk, van 't Kapitalisme.
De organisatie, 't socialisme is 't
'geweest, die het alleen ophief uit de
poel, waarin onze klasse -scheen te
stikken.
De Wijze, waarop, en het verband,
waarin hier van de Kerk' wordt gespro
ken, doet weer eens uitkomen, met welk
een gezindheid het socialisme jegens!
Haar is bezield. I
Zelfs in een plechtig oogeinblik, staan
de aan een doodsbaar, kunnen zijn vol
gelingen het niet laten, Haar in één
adem te noemen met,,L de Kroeg!
iMaar laat men dan joch ophouden
met die oude, afgezaagde, honderd maal
weerlegde bewering, dat het socialisme
niet tegen den godsdienst: isa
Kerknieuws.
De Generaal der Minderbroeders.
De Hoogeerwaarde pater Parificius
Monza a Vicetia, generaal der Minder
broeders, arriveerde Zaterdag in den
namiddag te Maastricht. Hij had enkele
dagen doorgebracht bij zijne (verbannen)
kloosterbroeders te Bleyerheide en er
het kapittel gepresideerd
De hooge prelaat, vergezeld door zijn
particulieren secretaris, werd aan het
station ontvangen door den hoogeervv.
pater Bennebroek, provinciaal der Min
derbroeders.
Aan het klooster had de plechtige
ontvangst plaats: vroolijk beierden de
kloosterklokken. De zeereerw. gardiaan
begroette den generaalde sympathieke
grijsaard zegende de kloosterlingen en
de toegestroomde geloovigen. En onder
den lofzang: „Ecce tfidelis servus" trok
de lange stoet van paters, broeders en
geloovigen door de kerk naar het hoog
altaar. Na een korte godsdienstoefening
trok de hoogwaardige pater zich terug
in het klooster.
Zondagochtend was er receptie in de
lokalen der Sint Antonius Jongelingsver-
eeniging; de zaal was keurig versierd
met groen en bloemen, en de feestelijke
stemming werd verhoogd door een strijk
je, gevormd door ieden der vereeniging,
onder leiding van den heer Defèsche.
Toen pater Pacificus, o. m. vergezeld
door zijn secretaris, den provinciaal en
den gardiaan, in de zaal kwam, jubelde
het strijkorkest Ter receptie verschenen
de besturen der Derde Orde en die van
onderafdeelingen.
De directeur der Derde Ordie, de Gar
diaan Eleutherius Sandfort, begroette
in deen fraai gestyleerde Latijnsche rede
den generaal, hun aller vader, en wees
op den dag van vreugde, voor die Fran
ciscanen en voor de leden )der Deride
Orde.
Nog werd gesproken door den heer
Croute (griffier der Staten), minister
der Derde Orde, die in keurig Fransch
schetste den zegenrijken werkkring van
de Orde gedurende haar vijftigjarig be
staan; als de Sint Paschalis vereeniging,
de Sint Elisabeth naaikrans, de zieken
verpleging door Tertiarissen., het zie
kenfonds en de jongelingen vereeniging
Sint Antonius.
En toch was het niet zoozeer deze
luxe, die van goeden smaak getuigde,
dan wel de prachtige bloemenversiering'
van het vertrek, die de groote verwonde
ring van de beide schipbreukelingen te
weeg bracht. I
'Wat! op den barren bodem' van Mid
way, op die rots, waar geen kubieke
meter teelaarde te vinden was, hadden
deze zeldzame bloemen kunnen groeien
De jonge Franschman had zich niet
weerhouden zijfn verwondering uit te
drukken.
Mijn waarde gasten, zegde de ma
joor, toen beiden plaats hadden geno
men naast de jonge meesteres van het
huis, laat mijl eens plezier hebben oVer
uw Verwfondering en u zeggen, dat mijn
doChter er nog meer plezier over heeft
dan ik, want zij heeft plotseling de ge
dachte gehad, van uw korte afwezigheid
te profiteeren, om deze Versiering' aan
te brengen, die ik reeds hier met Kerst
mis gezien heb en op spmmige verjaar
dagen van familieleden.
Maar dat is prachtig! mompelde
Maurice Rimbaut. En het contrast is; zoo
scherp tusschen de woestheid van het
eiland en dezen prachtigen plantengroei!
l'Hoe de planten ozich hier hebben
kunnen ontwikkelen JDjat is het werk
van mijh dochter, die trotsch is op haar
woning en hartstochtelijk houdt van
De generaal der Minderbroeders be
dankte In het Italiaansch voor de feeste
lijke ontvangst, en bracht*dank voor het
arbeiden der 'Derde Orde in 's Pausen
geest; de secretaris van den generaal
trad als tolk op. De receptie had een
allerhartelijkst verloop; in den loop van
den dag ontving de generaal nog bezoek
van verschillende autoriteiten' als van den
deken der stad en mr. van Oppen, bur
gemeester. Maandag vertrok pater Pa
cificus naar België, ter presideering van
het kapittel.
De H.Ew. Vicaris Kapitularis van het
Bisdom Breda heeft benoemd: tot de-
servitor te Huijbergen den Wieleerw. Z.
Gel. p'rof. J. Snijders, tot professor Sein.
IJpelaar, Ginneken, den Wieleerw. heer
Wt. van Hooydonk, en tot kapelaan te
Graauw den Wjeleerw. heer C. Corsmit,
priester van het Seminaries
Onderwijs.
Schoolverzuim tengevolge van
landbouwverlof.
Het bericht, dat Üe SlboitwijW, een'
kwartier van Abcoude gelegen, een proef
zal worden genomen met wat men in
Duitsdiland noemt „de ongedeeelde
schooltijd", wordt in „Het Katholiek!
Schoolblad" besproken. Door den heer
A. H. Ammerdorffer, hoofd der paro
chiale school te Ursem, wordt er de aan
dacht op gevestigd, dat hij reeds tien'
jaar geleden dat stelsel heeft aanbevolen
als een middel', otai te ontkomen aan de
riadeeïige gevolgen der landbouwverlo-
tVen op het platte land, waardoor het
onderwijs minstens .3 maanden zonder
vrucht blijft. Immers niet overal nemen
de kinderen vrijaf op denzelfden tijd.
Zes weken vrijheid voor landarbeid, die
Minister Cort v. d. Linden tot vier wil'
inkrimp'en, moeten bjjl afwisseling dan
aan de eene, dan aan de! andere groep
worden gegeven en daardoor is iedere
klasse eener school ongejveer 3 maanden
onvolledig bezet.
Met een schoolfijfd-regeling, als te
Sl'ootWijk wordt beproefd en waarbij de
kindereu ieder.en dag van 81/2 to/1 U/2 uur
op school zijn en de rest vrij-af hebben),
zo(u, naar men hoopt, het landb-Qiuiwj-
verlof niet meer noodig z!ijn pf sterk kun
nen worden ingekrompen. 1
De heer Ammerdorffer wenscht daar
om' Slootwïjlk geluk met de proefneming
en ook wij zullen met belangstelling het
resultaat daarvan afwachten. Op de me
dewerking der onderwijzers kan men bij
navolging elders stellig rekenen. Zij zijn
in de zomermaanden ware slachtoffers!
van de l'andbouwverloven. Met een rege
ling als Minister Cort van der Linden
wil, n.l. één algemeen verlof voor alle
leerlingen binnen de vier zomermaanden
en een verplichting voor den Gemeente
raad om' den Verloftijd vojor iedere school
Vast te stellen, komt toen er toch niet
Zij loopt uit op een janboel', op eeln
nieuwe kwelling voor de landbouwende
bevolking, die hét nu eenmaal niet ge-
beteren kan, dat niet alle producten ge
lijk willen geoogst worden, dat de peu
len, de erwten, de aardappelen en de
aardbeziën niet in denzelfden tijd' rijpen,
ja, zelfs het gras in iedere school wijk
niet overal tegelijk op hooien staat. Te
Bergedorf in Duitschvland verklaarden
van de ouders der schoolkinderen slechts
5 pCt zich voor het behouden van mor
gen- en middagschoolfijki 95 pCt. gaven
aan een onafgebroken schooltijd de Voor
keur.
Het binnenhalen van de veldvruchten
hangt immers niet van den mensch af.
„Er komen", zegt de heer Ammerdorffer.
„eenvoudig op het platteland handen te
kort. Daarom moeten alle handen mede-
helpen. ook de handen der kindierefn:
Maarja, ziet u, ,u wil zeggen, dat)
de school dan achter den wagen ligt.
mi zeggenl'eg de school en de .belan
gen der ouders beide op 'den wagen
geef 's morgens school en laat den mid
dag aan de ouders over. En de leerlin
gen de hersenarbeid van ?s morgens zal
een tegenwicht vinden in .den spierarbeid
van 's middags'^. 1
bloemen. Bij ons vertrek uit San Francis
co heeft zij, daar zij Weet alles van mij te
kunnen krijgen, mij geen rust gelaten,
totdat ik een speciaal daarvoor bestjemde
boot, een lading vette teelaarde van
onzen Californischen bodem1, hier aan
wal heb laten brengen. Nauwelijks was
de lading aangekomen, pf rij heeft in den
hoek van de rots een tuintje aan laten
leggen en |een broeikas, waar zij met lief
de haar zorgen aan wijdt Ah ik u zeg,
dat ik) haar heb Itf.egen moeten houden
naar buiten te gaan, op het oogenbl'iK
dat het bombardement in vollen gang
wasrij wilde zich buiten wagen, onder
Voorwendsel, dat haar hangende tuinen
aan den tegenovergestelden kant rijnl...,
i Er was geen gevaar, vader..... Ge
weet toch wel dat mijlni arme planten
water moeten hebben, als de zon onder
gaat. Ik lijd, als rij lijden.
1Juffrouw, zegde de jonge ingenieur
TeVendig, als ik kon hopen van eenig
nut te Zijn op de rots, waar ge gelegen
heid hebt een klein paradijs in te rich
ten, dan zou het mijln eerste verlangeü
zijn met het dagelijKsCh begieten der
bloemen belast te worden en ik! heb
er wel een beetje verstand vvan.
Als mijn dochter u haar gedachte
zou durven zeggen, zooal's aan mijl, zegde
de majoor lachend, dat zou Zij u antj-i'
woorden, mijnheer de Franschman, dat
Ons dunkt, van die redeneering kan
men het gezond verstand met de hand
afscheppen. Dc Minister ga eens naar
Ursem en SlootwiJK.
Rechtszaken.
Rotterdamsche Rechtbank.
De Rotte rdamische rechtbank veroor
deelde: Jw K., 26 jaar, zonder beroep),
wonende te Wassenaar, ter zake van
mishandeling tot 3 maanden gevangenis*
straf; J, de V., 21 jaar, los-werkman, te
Wa d d i n x v e e n, ter zake van mishan
deling tot flO boete o,f 10 d. hechtenis;
H. v. E., 36 jaar, schilder, te W|a d-
dinxveen, ter zake van bdeediging tot
f 5 boete of 5 d. hechtenis.
Klavervrou wke".
Maandag is voor de rechtbank te Bireda
om nog een getuige te h00 ren op-
nieuvv de zaak behandeld tegen G„ S. te
Rucphen, Klavervrouiwke bijgenaamd, be
schuldigd van poging tot inklim'ming! en
doodslag. Het O. M- heeft Zij|n eersten
eisch gehandhaafd: veroor|deeling tot 9 1
jaar .gevangenisstraf.
"De uitspraak is bepaald op 2 JulL
Vrijspraak.
'Blij gebrek aan (bewijis werd te Amster
dam vrijgesproken een kantoorknecht van
het bulppostkantoor aan de Warmoes-
straat, tegen wien onder verdenking dat
hij uit een voor Zoeterwoude bestemd
postpakket fziah een gulden had toege
ëigend, IV2 jaar gevangenisstraf was ge-
ëischt.
Revolverliefde.
Een mijnwerker te Kerkrade had lief
desbetrekkingen aangeknoopt met een
dienstmeisje, doch rij had haar vrijier op
zekeren dag, nadat ze gezamenlijk een
uitstapje hadden gemaakt naar Aken,
afgeschreven. De mijnwerker beviel haar
niet, en van de Akensche reis: had ze al
evenmin aangename herinneringen. Toen
de mijlnwerker het „billet d'arnourf bnt-
ving, was hij aanvankelijk onder den in
druk van den bons, dien zij hem had go*
geven, doch hij herstelde zich spoedig],
nam pen en inkt, en schreef haar: „Als
je met een ander durft te gaan, schiet)
iK je doodde eerste kogel is! voor jou,
de tweede voor rriïj. Gegroet, uw lief
hebbende.. J
Thans was de beurt van de vrijster
onu overstuur te geraken; en 'telkenmale
als zij op straat was, 'meende zij den!
mijnwerker te zien, die een schot op
haar loste. Het schrikbeeld liet haar niet
losZij was bang en bevreesd, dat de
oud-minnaar rijn bedreiging zou uitvoe
ren. En daarom werd de marechaussee!
met het gevall in Kennis gesteld, m'et het
gevolg, dat de verliefde mijnwerker we
gens! bedreiging vervolgd werd en voor
de rechtbank te Maastricht zich moest
Verantwoorden.
Hier deed de officier de! verrass.endle
mededeeling, dat het dienstmeisje hem'
verzocht had den mijnwerker niet te yer-
volgen, daar rij eerstdaags, met hem' in
het huwelijksbootje zou stappen. Doch
de commandant der marechaussee deelde
mede, dat van tro.uwen geen sprakei was,
en dat de mijlnwerker het meisje had be
volen de mededeeling aan de justitie te
doen, hetgeen door haar bevestigd 'werd.
Tegen den mij'nwerker, bij wien een
groot model revolver in beslag wa$ ge
nomen, eischte het pi. Ml 1 jaar gevange
nisstraf, terwijl de rechtbank! Zijne aan
houding beval'. I
Kunst en Wetenschappen.
Jozef in Dothan.
Men schrijft aan de „Tijd":
Biij gelegenheid van het feest van den
directeur werd Donderdag LI. op; het
Gymnasium der Franciscanen te Megen
het bovengenoemd Vondel-stuk gegeven,
waarvan de uitvoering ons boven ver
wachting voldaan heeft. Vooral, zoo men
een Royaards heeft zien ontreden in een
Vondel-drama, kan de werwacHting niet
zoo hoog gespannen zijn. Maar hog eens
de omstandigheden in aanmerking geno-
Zij door deze versiering hulde wil'djt!
brengen aan uw landmisschien wei
nig op haar plaats voor een lunch irt
een belegerd fort. Wiilt ge een duidelij
ker verklaring, dan zult ge haar vinden
in ;den toast, dien ik houden zat,M. For*
ster zat me wel willen verontschuldigen.
En opstaand, het glas zeer hoog hou
dend, zegde hij met een ernstige stem',
niet geheel vrijl van ontroering:
M. Rimbaut, ik drink op ons ge-
meenschappètijk vaderland, Frankrijk,
zoo edel, zoo schoon, zooi vóórnaam' dóór
handel' en nijverheid.
Vervolgens zich tot den luitenant wen
dend
En nu, mijn waarde gast, drink op
mijn aangenomen vaderland, op dat
groote schoone Amerikaansche land,
waar m'ijn voorouders hun blbed mengj-
den met dat van de ,uwe, twee eeuwen'
geleden. I
Zoodra de oude officier weer Was
gaan zitten, vroeg Maurice, zeer leven
dig, met schitterende oogen:
iEen hiedeburgerl Zijn hrajoor Heu
zey en Miss Kate dan van FransfShjei
afkomst
En de jonge iman twijfelde er reeds
niet meer aan. 1
(Wprdt vervolgd.)
