f
Tweede Blad, behoorende
WJ De Leidsche Courant van
Zaterdag 20 Juni no. 1425.
V Belasting van logeergasten.
De Raad der gemeente Zandvoort heeft
frich tot de gemeentebesturen der ver
schillende badplaatsen gewend» om adr
haesie te betuigen aan een adres, te rich
ten aan den minister van iBinnenlandsche
(Zaken. In dit adres wordt wijziging ge
waagd van de gemeentewet wat betreft
het gemeentelijk belastingstelsel. Men
zou hen willen belasten, die gedurende
tenminste een week als logeergasten ver
toeven in een hotel of pension of gedut*
rende tenminste ;een week een gemieu|-
bileerde woning of gemeubileerde ka
mers bewonen binnen de gemeente.
Hiet komt ons voor, dat met een der
gelijke betasting weinig of niets bereikt
zal worden.
Er zullen natuurlijk gemeentebesturen,
bijn, die niet zoo bekrompen zijn, een
breeder kijk hebben, het vreemdeling em
verkeer willen bevorderen en van de ge
boden bevoegdheid tot het heffen der
belasting geen gebruik zullen maken-
Iemand, die gedurende eenigen tijd
zijn vacantietijd buiten wil doorbrengen,
staat reeds voor uitgaven, waarop hij
te voren niet gerekend had. En wanneer
nu fle hotel- of pensionhouder zijn gast
op hoffelijke wijze mededeelt, -dat hij
extra eenige guldens logeerbelasting moet
betalen, dan hooren wij al zeggen„Mjijïtir
heer, dan blijf ik maar zes dagen, of:
het volgend jaar ga ik naar deze of die
badplaats, waar die belasting niet ge
heven wordt"
En wie worden dan het kind van die
(rekening? Op de eerste plaats natuur
lijk de middenstanders, |de [zakenmenschen
en de verhuurders, »die voorldleel hebben
van een druk vreemdelingenverkeer. Maar
op de tweede plaats de fiscus zelf. 'Gaan
de vreemdelingen die plaatsen mijden,
waar de Hogeerbefasting geheven wordt,
dan zullen de winkeliers, pensionhou
ders enz. hun belastingbiljet anders in
vullen als in den tijd, toen vele gasten
ongestoord in hun plaats vertoefden- In
plaats derhalve, dat de gemeentebesturen
voordeel- van hun logee-rbelasting heb
ben, 'bereiken (zij het tegenovergestelde,
IWiij gelooven, dat een dergelijke be
lasting niets uit zal halen en hopen, dat
de minister van Biinpeniliandsch-e Zaken
afwijzend zal beschikken,. Een loge er-be
las ting is hatelijk, is impopulair,.
Laten de gemeentebesturen het vreem
delingenverkeer bevorderen, niet tegen
werken- ,Het zal ten goede komen aan
de zakenmenschen én de fiscus zelf,
Een gewichtige quaestie.
Een voor alle officieele vergaderingen
van o,ns land gewichtige quaestie is on
verwacht in den |H|aagschen Raad aan de
orde gekomen-
In de vergadering dezer Vroedschap
van 15 Juni werd 'twas tegen het
einde der vergadering, wanneer mep daar
met het restant der leden pleegt af te
hameren, wat niemands spree klust heeft
opgewekt door 4en voorzitter gecon
stateerd, dat het voorstel van Burg. en
(W;eth|., om1 een bedrag van f 13-000 be
schikbaar te stelen voor de verlbbuiwing
en inrichting van het pterceel Laan noi. 5
tot middelbare dag-baii'd'elsschool, door
den Gemeenteraad £ou, zijn aangenomen,
■hoewel niet meer de helft ,-j- 1 der
leden aanwezig wasu
De burgemeester kwam tot deze, blijk
baar van te voren pasklaar gemaakte
uiting in zijn wrevel over het feit, dat
eenige leden natuurlijk socialisten
viiak voor de stemming waren weggegaan
met het kennelijke doel: het quorujm,
d.i het vereischte aantal! leden, te ver
nietigen, zoodat geen besluit zou kunnen
worden genomen.
Natuurlijk stond de Raad verbluft: zoo
iets was nog nooit voorgekomen en zou
ook wel niet wettig zijn.. /Die burge
meester bleek echter te Steunen op een
Koninklijk besluit van 1880, waarbij be
paald werd, dat leden, Idle zich van stem
ming onthouden, "toch moeten worden
meegeteld onder de „tegen woo rdigen'
zoodat den opposanten iniets anders over
bleef dan 't inroepen eener beslissing van
Gedeputeerde Staten,.
Acht vroede vaderen hebben nu tot dit
college een request gericht, waarin zij:
overwegende, "dat het bij de stemming
over het al dan niet in behandeling nemen
van het voorstel gebleken is, dat slechts
21 leden in de vergadering tegenwoor
dig waren;
overwegende, dat artikel 48 van de
'Gemeentewet bepaalt, dat de Raad niet
mag beraadslagen of besluiten, zoo niet
de grootste helft van het bij anU. 4 dier
wet bepaald getal leden tegenwoordig is
van oordeelt, dat bovengenoemd besluit
(niet genomen is in eerne vergadering',
welke bevoegd was om te beraadslagen
of te besluiten
'Gedeputeerden verzoeken hun goed
keuring aan het raadsbesluit te willen
onthouden,.
En zoo zullen we dus nu de beslissing
krijgen of behalve aanwezige leden, die
Zich buiten stemming houden, ook tot
de „tegenwoordigen" mogen worden ge
rekend leden, die niet in die vergader
zaal zijn..
'De geleerden Zijn het hier nog niet
over eens, maar wij gelooven noch hopen,
dat de tHaagsche burgemeester gelijk zal
krijgen, want dan js voorgoed het hek
van den dam). |Hoe weinig leden 'dan aan
't eind eener vergadering ook over mogen
zijn, altijd zal een college 'besluiten kun
nen blijven nemen.
Dit zou gevaarlijk kunnen worden en
dfuischt Oi. i. ook i/i tegen iedere niet-
juridische opvatting der zaak-
Mogen daarom de juristen den burger
vader der Residentie in 't ongelijk stellen.
Tweeërlei maatstaf.
In 't [Hbi d- lezen we volgend inge
zonden stukje van „twee geërgerde Pad
vinders" uit (Watergraafsmeer:
„Tot groote ergernis van velen en van
pndergeteekenden in het 'bijzonder, be-
Mond 'zich (Zondag tli.ll tijdens het artis-
tensportfeest in het stadion te Amster
dam weer een jongen op het terrein,
gestoken in een rood gebiesd Padvinr
tiers uniform,
JHouding en manieren gaven voor Rad-
vinders reden genoeg te denken, dat het
geen werkelijke Padvinder was, doch ve
len van het publiek dachten er niet zoo
(over. Tenminste, toen wij eenige ken
nissen na afloop spraken, waren zijl vol
verontwaardiging over de Ned. tPaidiv. Or
gan., die zich tot zulke dingen leende,
maar hun verontwaardiging ging natuur
lijk over op de chocoladefirma, die zich
niet alleen ten doel stelt haar chocolade
aan den man te brengen, maar ook om
een jonge vereeniging als de Padvin
derij nog is en die beter mede- dan
tegenwerking kan gebruiken afbreuk te
doen,"
„Van gans ch er harte hopen wijl, voort
aan geen reclame-scouts op feestterrei
nen te ontmoeten en de reclamejongens
spoedig als werkelijke Padvinders in ons
midden te mogen zien."
|W,edden, dat iedereen zegt: .die „twee
geërgerde Padvinders" zijn een paar kra
nige jongens; zij voelen warm voor hun
vereeniging.
Nu, dit is ook zoo- Een goed Padvin
der moet opkomen voor de eer ziijher
vereeniging en iniet kunnen verdragen,
dat ze wordt benadeeld' of beleedigd.
Ditzelfde geldt voor allerlei andere or
ganisaties, wat iedereen ook grif zal toe
geven,
Maart 1
ALs een Katholiek er tegenop komt,
(dat b-v. op 'het tooneel de 'bedienaren
der Kerk en daardoor die Kerk zelve in
een ongunstig daglicht worden gesteld,
dan-.... heet zoo'n Katholiek bekrompen
van inzicht en onverdraagzaam.
Tweeërlei maatstaf alzoo.
En d&ze mocht te minder aangelegd
^worden, waar opkomen voor de eer der
Kerk nog heel wat hooger staat dan 't
verdedigen der eer van een of andere or
ganisatie.
Toch wordt die tweeërlei oordeelvel
ling veelvuldig toegepast.
Zoo is de wereld nu eenmaal»
Laten wij, Roomischen,, er ons maar
niet aan storen en opze Moederkerk ver
dedigen waar 't noodig is,
De Week
in liet Buitenland.
Wat door velen is gevreesd, is ,dan
deze week geschiedAlbanië heeft bloed
geëischt en nog wel het bloed van een
(onzer edelste zonen, .die in zijn eigen
vaderland nog zoo nuttig werkzaam had
kunnen zijln. Ginder in dat onherberg
zame oord is hij gevallen, niet, zooals
steeds meer er; meer werd geloofd, in
een eervoUen strijd, maar door een kogel
van een sluipmoordenaar. En dat alles
om aan een valsche, dubbelzinnige inter
nationale diplomatie een nog schroom/*
vailig ite aanvaarden triumph te verze
keren.
Plotseling en onvoorbereid kwam1 Maan
dagavond de tijding tot ons; men wilde
het aanvankelijk niet gelooven, maar
/latere berichten {bevestigden spoedig het
treurige nieuws. De mogendheden, op
Wier wensch hij de moeilijke taak op
ïzdch genomen had, nl. Albanië te be
schaven, zij lieten hem in den steek. Zij
gaven hem niet alleen een leger, waar
op jiij' niet vertrouwen kon, maar door
allerlei intriges werd zijn taak nog door
hen bemoeilijkt Al zijn energie en hel
denmoed werd met idien grofsten ondank
beloond. En dit is het juist, wat in deze
zaak zoo. (ülroef stemt. IWjat heeft men bij
de arrestatie van de Italianen Muriccliio
en Chinigo de 'kapiteins Thomson ep
F,abius niet brutaal en grof behandeld,
en thans blijkt eerst, hoe goed beide offi
cieren wisten wat zij" deden.
Voortdurend werden seinen gewisseld
en alle bevelen ien maatregelen, door de
verdedigers der stad1 genomen, werden
aan de opstandelingen buiten de stad'
medegedeeld. Oit blijkt nu duidelijk uit
de verklaringen van den gearresteerden
chef der opstandelingen, sjeik Hamdi Ru-
bi eka, die aan de internationale comtnisr
sie van controle verklaarde, dat aan de
opstandelingen door ntiddel van licht
seinen uit de stad was verzocht oro
Maandagochtend tot den aanval over te
gaan.
De Italiaansche gezant en het Italiaan-
sche parlement zullen nu wel een toontje
lager gaan zingen, maar toen het tot een
eerste treffen kwam tusschen Thomson
en den Italiaanschen gezant, koos nie
mand der mogendheden de partij van
Thomson, zelfs vorst .Wilhelm niet. En
nu ligt de man, die alleen in staat was
in die chaos orde te scheppen, onder de
groene zoden. Zullen er nog meervallen?
De laatste berichten meldden, dat ook
majoor Kroon ernstig gewond zou zijn.
't Wordt heusch tijld voor de Nederland-
sche regeering, de mogendheden harte
lijk te bedanken om voor haar de kas
tanjes uit het .vuur te halen. De moed
onzer Nederlandsche officieren is heusch
een betere zaak waardig,
Tusschen Griekenland en Turkije is
het ook weer(g|een botertje tot den boom.
|De oorlog hangt er de gieheele week
reeds dn de lucht Gelukkig blijft het
nog maar bij dreigementen en het is te
hopen, dat het er maar bij blijft; 'tkan
voorloopig wel in den JRalkan,
De anti-clericalen te Rome hebben deze
week bij de gemeenteraadsverkiezingen
een geduchte nederlaag geleden, welke
ten goede gekomen is aan de gematigde
liberalen, waarmede ook de Katholieken
opgetrokken waren. Die^jregeering zit nu
geducht in de maag met den anti-cleri
calen oud-burgemeester van Romie. Zoo
als men weet, was deze door de regeer-
ring benoemd als officieel vertegenwoor
diger van Italië bij de te houden wereldr
tentoonstelling in San Francisco. Hier
tegen hadden 4 e Anne rik aansche Katho
lieken geprotesteerd, en -nu had de Ita
liaansche regeering geantwoord, dat de
nieuwe verkiezingen voor den gemeente
raad in Rome waarschijnlijk ten voor-
deele zouden uitvallen der anti-clericalen,
en Nathan zou dan weder worden be
noemd tot burgemeester. De Italiaan
sche regeering heeft echter mis gezien
en zal nu een ander baantje voor Nathan
moeten zoeken..
Frankrijk heeft het ministerie Ribot
naar huis gezonden, waarvoor nu Viviaui,
de ex-socialist, is opgetreden. Die geuni-
fieerde rjadicalien, die Ribot lieten tui
lmeien, zijn echter van den wal in de
sloot gekomen. Ze hebben -een geweldige
domheid begaan. m.et het omgooien van
het kabinet Ribot. Ze hadden het zoo
mooi, zoo pleizierig kunnen hebben
Genoodzaakt hen voortdurend naar de
oogen te zien en een politiek te volgen
veel ro'oder dan één der hunnen ooit zo-u
hebben kunnen of durven voorstellen, met
uitzondering van de intrekking der wet
op den driejarigen dienstplicht, die ze
van Viviani ook niet krijjgen, zou Ribot
alles gedaan hebben wat ze maar wilden.
De inkomstenbelasting, de belasting op
de coupon, de so dale maatregelen,, alle?
zou in orde gekomen zijn, zélfs met be
hulp 4er radicale 'meerderheid in den Se
naat, omdat Ribot daar algemeen geacht
en bemind is» En wanneer alles er door
was en de enorme onkosten van de
nieuwe maatregelen door de Kamer ge
voteerd moesten worden, dan had men
voor zijn kiezers den ouden heer Ribot
ajs, bliksemafleider kunnen gebruiken. De
Voordeden van een politiek trekken en
het odium ervan ojxeen ander zien neer
komen, is voor een handig politicus
schooner triomf denkbaar? Maar ze heb
ben niet ver genoeg (gezien -en het be
llang van het oogenblik boven dat der
toekomst gesteld. Voor Troelstra is het
echter weer belangrijk materieel1 voor zijn
boek, .dat hij"1 op dit oogenblik in 't bui
tenland om der handen heeft. JOHN.
Weekpruatje.
Een klein land kan groot zijn in zijn
daden. De lezer begrijpt het reeds, dat
wij hier onzen bescheiden lof willen voe
gen bij de hulde, die van alle zijden
wordt gebracht aan den in Albanië ge
sneuvelden Nederlandschen officier
Thomson, in wiens roemrijken dood ook
het vaderland een glorie mag zoeken.
Men kan het noemen een politieke, een
diplomatieke, en een militaire fout, dat
wij ons in dit wespennest, dat Albanië
heet, hebben gestoken; men kan meenen,
dat de Albaneesche kwestie geen drup
pel Nederlandsch bloed waard is, maar
de moed onzer Nederlandsche officie
ren dient hoog te worden geprezen. Ne
derland zal met eerbied en trots zijn
in Albainijë gevallen zoon gedenken!. Onze
officieren zijn maar Albanië gegaan om,
in opdracht der groote mogendheden, de
gendarmerie te organiseeren. Door de
omstandigheden zijn ze echter gemaakt
tot verdedigers van den j-ongen staat.
Maar ergerniswekkend is, dat de mo
gendheden, die Albanië hebben ge
sticht, hen in den steek lieten, geen in
ternationale troepenmacht zonden, en
onze officieren de kastanjes uit het
gloeiende vuur lieten halen. Daartegen
dient onzerzijds, een krachtig protest te
worden uitgebracht. De veiligheid van
onze officieren, de eer van ons leger
en van onze natie, staan op het spel.
Groote menschen kunnen klein zijn in
hun daden. Dat heeft deze week de
Tweede Kamer getoond. De Kerkgenoot
schappen in de Zuid-Limburgsche mijn
streek ontvingen sedert ettelijke jare?.
een subsidie, welke in het geheel een
groote 3000 gulden bedroeg. Minister
Treub achtte deze subsidie niet regel
matig verleend en had er en dat was
't eigenlijk niet veel sympathie voor.
Daarom bracht hij de zaak voor de Ka
mer. En de linkerzijde stemde' als één
man tegen. Een drieduizend gulden voor
de godsdienstige belangen van 'n groep
werklieden is de linkerzijde te veel. Zij
voegde de rechterzijde hoon end toe, dat
[ze daar zelf voor moest zorgen. Een
daad van benepen anti-clericalisme, waar
door weer eens duidelijk in het licht
[wordt gesteld de antithese: deschei
dingslijn tusschen hen, die zich richten»
naar hoogere beginselen, ien hen, die zicb
laten verzakken in de materie.
Onze gemeente Leiden, die wij niet
gaarne tot de kleinen zouden rekenen,
maar toch ook niet tot de grooten, doet
geweldig groot bij het aankoopen van
terrein. Zoo heeft de Raad Donderdag
weer besloten een complex perceelen on
der Leiderdorp te koopen ter waarde
van twee en twintig en een half duizend
gulden, en een terrein onder Oegstgeest
Voor den prijs van niet minder dan.
,llb.000 gulden, 't Moet gezegd, dat
Leiden, wat het aankoopen van grond
betreft, niet gemakkelijk door een landere
gemeente van ongeveer dezelfde grootte
in het zonnetje kan worden gezet
U heeft deze week nog kunnen lezen,
dat wij, Katholieken, door onze sociale
actie andere partijen in het zonnetje
Zetten. ,H|et tijdschrift „Christendom ev
Maatschappij" (onder redactie van Prof.
Diepenhorst en ds. Talma) heeft n.l.
geschreven, met een zekere jaloerschheid
te zien, dat reeds 4e .Achtste Sociale
Wleek wordt georganiseerd, die van 8
tot 15 Nov. te Enschedé zal worden
gehouden. i
Ook op den .grooten socialen cursus
voor Voormannen in de Katholieke Sociale
Actie, die nu te Leiden wordt gegeven,
moeten de niet-Katholieken met een bijna
even groote jaloerschheid neerzien.
Wlij zijn toch zoo achterlijk! 11
JAN.
Apologie,
Uit de bekeeringsgeschiedenis
van Huysmans.
In de „Gelderlander" schrijjft pater
Bi. van 'Gaelkerken SIJ., eenige zeer inte
ressante bijzonderheden uit de bekee
ringsgeschiedenis van den beroemden
Firanschen letterkundige pHtiiysonan®.
't,Wias op een Kerstdag in den namid
dag. Naargeestig 'gestemd, dwaaltile
Huysmans rond door de eenzame straat
de la Santé1".. Op den 'boek ontdekte hij
plotseling een klein kërkjef.. 't Liep tegen
vespertijd1. Hij ging de kerk binnen, die
armzalig versierd was. H,ij vond er
enkele Zusters in 't wit gekleed, een
zeker aantal kostschoolmeisjes en eenige
vrouwtjes!., Mannen waren er niet. De
ingetogenheid was zoo stemmig, dat
Huysmans1' 'kwaad humeur er weldra
den verzachtenden invloed van onder
vond, en zijln strijd met trots' en zinne
lijkheid gekalmeerd werd Tin deze o!ml-
geving van godsvrucht en zielevrede,
overviel hem plotseling een gevoel van
schaamte en een aandrang tot gebed'.
En ja, hij! zocht naar een gebedL Hij
vond niets anders dan deze korte ver
zuchting: „Gijl, die mij geschapen hebt,
heb medelijden met mijP'li Hij prevelde
deze woorden meer uit walging over zich
zelf, dan uit liefde tot Godf., Joen wil
de hij het Onze Vader bidden^ Maar de
stem stokte hem1 in de keel, toen hij aan
de woorden kwamvergeef ons onze
schulden'. Want hij gevoelde zoo' hevi-
gen wrok tegen degenen, die hij meende
dat hem benadeeld hadden, dat hij niet
dorst beweren zelf vergeving geschon
ken te hebbenÜ, H'ij bad dus niet ver
der en Verdiepte zich in het bittere ge
voel zijlner onwaardigheid'.
Onderwijl! liepen de Vespers ten einde!.
Die (koster kwam naar hem toe om hem
te zeggen, dat er een processie zou ge
houden worden en om hem1 te verzoe
ken het Hf. Sacrament Ie volgen. H'ij
stemde foe, maar met hoeveel' weerzinl
Wiant, uit menschelijk -opzicht, was hij
doodsbenauwd „,zith bespottelijk aan te
stellen"!, Wieer kwam de koster terug
en stak hem een brandende kaars tusschen
de yingers'. Goedschiks kwaadschiks; zou
hij dus zijn God vergezellen, hij, de
eenige man tusschen al tiie vrouwen!.
Reeds hieven ,de Zusters bet JKjerstlled
aan Adeste! fidelqs. Alle godsdiensti
ge ontroering was nsu verdwenen bij
Huysmans,. Geen ander gevoel was meer
over dan dat van een ijsiediijke kwelling:
zich in het openbaar te vertoonen met
een kaars in de handl Van bidden wasl
geen sprake meer. Maar voortdurend
herhaalde bij bij zich zelf: „Wlat moet!
ilk wel een mal figuur maken."
Toen de processie geëindigd was1,
fluisterde de koster hem in 't oor, neer
te knielen b'iij de comhiluniebanW^ vóór
het altaar. Een alleronaangenaamst ge
voel van onbehaaglijkheid' overviel hem
nul. Pijnlijk was hem de gedachte, al
idie vrouwen achter zich te weten, die
hemi matuur lijk zaten te bespieden, naar
|hij dacht Ook was bij bang voor het
kaarsvet, dat hem op zijln .jas dreigde
te yallenr. Vervolgens, niet gewoon \e
knielen, meende hij! al spoedig pijn te
voelen in de beenetn!.: Zijn goed humeur
(was ai lang verdwenen.
Maar op 't oogenbllik, toen dé priester
Zich omkeerde tot de gelhoyigen pm1 hun
den zqgen te geven met het Allerheilig
ste, op dat oogenbllik, toen bij plot
seling zich geplaatst zag vlak in Chris-
tils' wezenlijke tegenwoordigheid toen
brak eensklaps, de genade weer door in
zlijn hart, joeg al de muizenist(en -uit
zijln hoofd, en vervulde zijn hart met
hecht berouw*. En alb dan de priester
die,kleine schare van geloovigen zegen
de, boog Huysmans, in diepen dee
moed, niet alleen het hoofd maar heel
het lichaam, zich niet waardig rekenend
opgemerkt te worden door het oog van
den Alziende, te midden van $e>ze brave
menschen'.
lEenigen tijld later schreef deze won
dere bekeerling dit wondere gebed,
waarvan in de vertaling eenige uitdruk
kingen verzacht zijn:
„Heb medelijden met mij en luister
naar mijl Alles is m'ij liever dan dit
dwaze léven voort te leven, zonder vast
heid, zonder rustpunt, zonder doel. Ver
geef, Hl Maagd, aan den zondaar, die
ik bent Moed' om te strijden heb ik
zelf niet, Maar als Gij! eens wildet! Ik
weet wel, dat het 'n halve onbeschaamd
heid is uw hulp in te roepen, als' men
heelemaal niet besloten 4». een groote
schoonmaak te houden in zijln vuile ziel{
Maar, wezenlijk, ik .voel mij zoo zwak,
ik kan zoo weinig op me zelf rekenen,
dat ik niet durft Toch zou ik wel wil
len. O, als ik eens weg was, honderd
mijlen van hier, ver van Parijs ,in een
of ander klloosteri,. Qoch, onze LieVle
Heer, dat laatste, wat ik daar zeg, is
dwaasheid: want ik zou 't geen twee
dagen uithouden in een klbosterOSn
trouwens, zij zouden me niet ppnem'eu
ook niet." v
Een bekeering.
Tot de bekende schrijvers, die in
Frankrijk terugkeeren naar de Katholie
ke Kerk, behoort, naar de „Tijd" meldt
sedert eenigen tijd ook Juliette Adams.
In haar laatste bekeeringsroman „Chré-
tienne" schildert zij de motieven van
haar terugkeer. De reeds 77-jarige
schrijfster heeft lang geleden een ro
man geschreven, getiteld: „Paienne",
waarin zij zich zelve als heidin voorstelt,
het nieuwe werk met haar vrijmoedige
erkenning als christin vormt daartegen
een pendant figuur in politieke en let
terkundige kringen; zij heeft haar veel
bewogen zielleven beschreven in een
hoogst interessant werk. De nieuwe ro-
man „Chrétienne" is een voorbeeld van
klassieken stijl; in briefvorm geeft zij
een klare uiteenzetting van godsdiensti
ge vragen tusschen een ongeloovige
vrouw en haar eveneens ongeloovigen
vriend; beiden hebben door zwaar le
vensleed den ernst van het leven onder
vonden en zoeken oprecht naar Wiaar-
heid. Zij vindt haar door een deemoe
dig teruggaan naar den eenvoudigen ca
techismus, terwijl hij eerst in Qrieken-
land zich overgeeft aan het platonisch
idealisme, tot dat hij ten slotte over
Pythagoras en Plato komt tot erkenning
van de christelijke waarheid. Het is niet
eene onmiddellijke bekeering, die ons
geschilderd wordt, doch een geleidelij
ke innerlijke ommekeer, die niet nalaat
op den lezer diepen indruk te maken.
Kerknieuws.
Over de Biecht.
Over de Biecht, voorgeschreven voor
het verdienen van den vollen aflaat (uit
genomen den jubilée-aflaat of den vollen
aflaat, in den vorm van den jubilee-
aflaat verleend, waarvoor bijzondere be
palingen gelden), bevat de aflevering van
12 Juni 11. van de Acta Apostolicae Sedis
een gewichtig decreet van het Hu Officie,
afdeelling Aflaten, van 23 April 1.1.
„Geloovigen, die niet gewoon zijn da
gelijks te communiceeren of eens in de
,week te biechten, kunnen allé aflaten),
aan een bepiaalden dag verbonden, ver
dienen, zoo zij op een der acht vooraf
gaande dagen hun biecht gesproken
hebben."
De termijn dus, waarin de biecht, voor^
[geschreven voor het verdienen van den
vollen aflaat, moet plaats 'hebben,, door
een besluit der Aflaten-Coggregatie van
11 Maart 1908 vastgesteld op drie dagen
voor^ de aflaten toties quoties, b.v. de
Portiuncula-aflaat, op twee dagen voor
de andere aflaten, is nu op acht dagen
gebracht.
Het decreet getuigt uitdrukkelijk, de
vroeger verleende privilegies aan hen.
die dagelijks com'municeeren of weke
lijks biechten, te laten voortbestaan. Sjuds
het decreet van Paus Clemens XIII, van
9 Dec. 1763, is de wekelijksche biecht
voldoende, om alle aflaten te verdienen,
die in de looppende week verdiend
kunnen worden, ook al wordt de weke
lijksche biecht om gewichtige reden na
gelaten. Paus Pius X heeft bij decreet
van 14 Febr. 1906 aan hen, die dagelijks
communiceeren, ook al wordt een- of
tvyee maal per week de H. Communie
niet ontvangen, het privilegies geschon
ken, dat zij alle aflaten kunnen verdienen,
zonder aan een bepaalden biechttermijn
gebonden te zijln.
Aflaten voor drankbestrljders-
vereenigingen.
Het jongste nummer der „Acta Apo
stolicae Sedis-" bevat o.mf het volgen
de decreet van de Congregatie van het
H. Office: f
2+ H. Paus Pius ,X heeft bij de audiën
tie aan den Assessor van het H. Offici'ö
op Donderdag 21 Mei 1914 verleend, (om1
zijn toegenegenheid te toonen jegens de
vereenigingen van matigheid en van ont
houding van sterken drank, en om' hare
l'eden tot het nastreven van zoo heilzaam
doel nog meer op Je (wekken, gofëdr
gunstig besloten uit den schat derKeik
de volgende aflaten .te verleenen aan
genoemde vereenigingein, mits züj doior die
bisschoppen k'anoniek zijln opgericht, of
in de toekomst zullen opgericht worden.
I. Volle aflaten)., Aan de leden, die
na gebiecht en gecommuniceerd te heb
ben een kerk of openbare kapel bé-
zoeken, en daar tot intentie van Z. H|*
den Paus 'bidden :1e op den dag dat zij
als lid toetreden2e op het feest van
den patroonheilige der vereeniging; 3e
op den feestdag van den H, Joannes* den
