Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Woensdag 13 Mei no. 1394.
Het Katholicisme in het Oosten.
Het is aan de Nederlandsche Katho
lieken bekend, welke rampen het schisma
uit het Oosien, begonnen in de 8e eeuw
en gedurende de 11e eeuw voltooid, over
de Kerk van Jesus Christus heelt ge
bracht. Meer dan 150 millioen zielen zijln
losgerukt van de waarheid en meege
sleept naar de duisternissen van het
schisma en de ketterij!.
In alle tijden en met alle middelen
hebben de Pausen getracht haar terug
te brengen tot de Eenheid, doch steeds
bleven hun pogingen vruchteloos. Dui
zenden missionarissen uit het Westen
hebben steden en (dorpen bezocht met een
vuiige liefde en een bewondierenswaar-
digen ijver; het goud van de Christelijke
liefde heeft niet ontbroken, overal zijln
werken van liefdadigheid opgericht, maar
jammerlijk bleken de resultaten niet altijd
bevredigend. De gescheiden Grieksche
Kerk bleef met wonden overdekt, wach
tend op den baimhartigen Samaritaan,
die haar met de genezing ook het leven
zou terugschenken.
Dien barmhartigen Samaritaan, dien
liefdadigen heelmeester, dien redder heeft
de Voorzienigheid thans gezondenhet
is onze heilige Vader Pius X. Verlicht
door het Hemelsohe Licht, hee t hij1 het
eenige geneesmiddel weten te vinden
dat aan de Grieksche Kerk haar levens
kracht en haar aloude schittering zal
weergeven.
Doch om te kunnen waardeeren, hoe
het Grieksche volk dit geneesmiddel ver
dient, moet men rekening houden met
zijn mentaliteit. Dit volk is in meerder
heid wel van nature met een scherpzinnig
verstand begaafd, doch door het schis
ma in zaken over God buitengewoon on
wetend. Het kent slechts de grootheid
van Zijn Naam, en Zijn liturgie, die het
bewaard heeft, zooals 'die bestond vóór
het schisma. Aan de gezangen, den
mooien ritus, de tradities is het zoo ge
hecht, dat het liever het leven zou ver
liezen, dan er afstand van te doen. Doch
de Grieksche bisschoppen, de metropo
lieten en vooral de Phanar, d. w. z. het
schismatisch Patriarchaat van Constanti-
nopel, hebben immer te kwader trouw
gebruik gemaakt van deze onwetendheid
en van deze gehechtheid aan de traditie
en de zeden, om hen verre van de waar
heid te houden; daarom deden ziji hun
gelooven, dat de vreemde missionarissen
gekomen waren om hun ritus, hun taal
en hun traditie aan te randen, en aldus
wekten zij haat in hunne harten tegen
het Katholicisme, zoodat de inspanning
der missionarissen niets bereikte. Ziehier
de voornaamste reden, waarom Het schis
ma tot den tegenwoordigen tijd voort
duurde.
Onze eerbiedwaardige Paus Pius X,
die de gedachte van zijn.roemrijken voor
ganger Leo XIII weder opnam, heeft
een groote verbetering gebracht door die
stichting in Tiet Oosten van inlandsche
katholieke missies van den Griekschen
ritus en door de herstelling van de ka
tholieke hiërarchie, van rilen Griekschen
ritus in de hoofdstad van het Grieksche
schisma, Constantinopel. Reeds sedert
1861 waren op initiatief van een ijverig
missionaris, den Eervv^ pater Hyacinthe
Marengo, eenige inlandsche katholieke
priesters van den Griekschen ritus met
een onvergelijkelijken ijiver en bewonde
renswaardig vertrouwen werkzaam voor
de bekeering' van hun landgenootendoch
zij arbeidden in stilte en nederigheid,
zonder eenige menschelijike hulp of steun.
Het was het werk van Godzelf, Die Zich
van hen bediende om het zaad te leggen
voor een boom, welke later overvloedige
FEUILLETON.
,56) MAGNA.
Hiebt gij anders niets meer van uw
broeder gehoord? Dioor het gezantschap
werd toch uitgemaakt, dat hij reeds voor
geruimen tijd Italië verlaten heeft en
naar Engeland, ja, naar Londen ver
trokken was.
Frans antwoordde, dat hij wegens deze
aangelegenheid nog voortdurend met de
politie in betrekking stond, maar toch
was nog geen aanknoopingspunt voor 't
onderzoek gevonden. Slechts had hij
eens gehoord, dat mrs. Morsly zeer door
dreigbrieven vervolgd werd. Na het
geen hij over zijn broeders omgang in
Florence had gehoord, kon hij de moge
lijkheid niet uitgesloten achten, dat zijn
broeder, 'die na allerlei verwijdingen
van de dame gescheiden was, de
hand daarbij in het spel had. In ieder
geval zou hij al zijn kracht eraan wijden
en niet rusten vóór hij den ongelukkige
ontdekt en zoo mogelijik naar zijn ouders
teruggevoerd' had.
En als idie opdracht vervuld is, wat
dan? vroeg Edith, en haar schitterende
oogen zagen hem vragend aan.
Ja, wat dan
Frans vermocht niet daarop te ant
woorden een hevige onrust maakte zich
vruchten in het veld van Zijn Kerk zou
voortbrengen.
Evenwel begon het Grieksch schisma
tieke Patriarchaat van Phanar, dat zich
tot nu toe om de pogingen van de
vreemde missionarissen niet bekommerde,
ongerust te worden en bezwoer het den
oorlog tot het uiterste tegen deze arme
geestelijken, in wie het juist, wegens hun
hoedanigheid van inlandsche p iesters van
den Griekschen ritus, geduchte vijanden
zag, die alleen in staat waren een heil
zame overwinning te behalen. Alles
wordt dus tegen hen en tegen diegenen,
die zich wenschen te bekeeren, in het
werk gesteldaanslagen, branden, laste
ringen, valsche getuigenissen voor de
rechtbanken, bedreigingen me't den dood,
verbanning en alle soort van vervolging;
doch ik herhaalhet was het werk van
God-zelf en God waakte over hen.
Onder zulke omstandigheden werd in
1906 Z. Exc. Mgr. Tacci, tegenwoordig
internuntius bij H. M. de Koning'n van
Nederland, als apostolisch delegaat naar
Constantinopel gezonden, en sedert is de
toestand van de moedige missionarissen
verbeterd. Met zijn diep Inzicht en
grooten apostolisch en ijver herkende Mgr.
Tacci in deze toenemende gemeenschap
van inlandsche priesters het werk Gods,
dat zou kunnen leiden tot het zoozeer
verlangde doelde bekeering der Grieken
tot het .Katholicisme. 'Hij vormde dan
zijne plannen en begaf zich naar "Rome,
om ze aan de hoogste autoriteit te
onderwerpen. En Rome, dat niets beters
verlangdeverleende onmiddcl.ijk zijn
goedkeuring en steun,. Z. Exc. Mgr,. Tacci
wijdde zich geheel aan dit nieuwe werk,
om de gemeenschap te "organiseeren
breidde het aantal missionarissen aan
zienlijk uit en gaf hun een Jc^pel. Zijn
opvolger, de tegenwoordige apostolische
delegaat te Constantinopel, Mgr. Sardi,
heeft met loffelijken ijver het werk voort
gezet, waarvan Mgr. Tacci de grond
slagen heeft gelegd, en hij zag zijn po
gingen reéds bekroond door talrijke be
keeringen en de uitbreiding van de ge
meenschap.
Natuurlijk verdubbelde het Grieksche
Patriarchaat zjjn inspanning, om dezen
vooruitgang, die voor het Grieksche
schisma zoo gevaarlijk is, te stuiten. En
toen, vier jaren geleden, het H. College
der Propaganda een van deze moedige
missionarissen uitzond om bezit te nemen
van een nieuwe missie in Klein-Azië,waar
slechts twee of drie katholieke families
woonden, heeft het schismatieke Patriar
chaat, dat van de aankomst van dezen
missionaris op de hoogte was gebracht,
gezorgd voor een zeer vijandige en tra
gische ontvangst, om hem te verhinderen
in het dorp zijn intrek te nemen. Nauwe
lijks aangekomen, is hij dan ook ge
grepen, met steenen geworpen en ge
trapt; men heeft hem haren en baard
uitgetrokken, en het bloed stroomde hem
over het gelaat. Weldra viel hij in be
zwijming en weder tot bezinning geko
men, riep hij met den Goddelijken Ge
kruiste uit: „Vader, vergeef hun, want
zij weten niét wat zij doen." Daarna
heeft men hem met petroleum overgoten
om hem levend midden op de straat te
verbranden. Doch de angstkreten van
vrouwen, die bjj dit tragisch en barbaar-
sche schouwspel tegenwoordig waren,
hebben hem van die foltering gered. Ten
slotte heeft men hem, aan handen en
voeten gebonden, naar zee gesleept, om
hem 'er in te werpen, en nogmaals werd
hij van een wissen dood gered door
eenige mannen, die met revolvers in de
hand op zijn hulpgeroep kwamen toe
snellen. „Ik heb de vaste overtuiging",
schreef hem de H. Vader Pi us X, „dat
het bloed, dat gij hebt vergoten, een
cvervloedigen oogst zal voortbrengen."
Een jaar later, toen het aantal bekeer
lingen aanzienlijk was toegenomen, gaf
de H Vader hun als bisschop Mgr. Isaias
Papadopoulos, den edelen held, die zijln
bloed heeft gestort voor die overwinning
van hem meester en een vl'oed van ge
dachten, wenschen en begeerten kwam
bij hem op. Er zijn oogenblikken, dat
een glimmende vonk tot een vlam1 aan
wakkert. i
Zijn uiterlijke rust bewaarde hij eclh-
ter en slechts uit zijln zwijgen maakte
zij op, dat hij nog geen bestuit geno
men had. I
O, ik ben blij, dat ge nog tot geen
'beslissjng gekomen zijt. Ik vreesde, dat
gij het voor noodig had gehouden, ge
heel hier te blijven en dat zou ik ibeJ
treurd hebben. Ik bewonder, ja, wat de
paters hier doen; het moet schoon zijn,
zoo vol overtuiging naar het hoogste te
streven, maar de weg is vrees.elijk moei
lijk en stijl.
Zij bleef staan en trok met de spits
van haar parasol' zinnebeeldige strepen in
het rond.
Is JYet dan noodig (gling zij voort zich
zoo ernstig in al die vragen te verdiepen.
Geheel duidelijk kunnen wij al die din
gen todh niet inzien of wellicht kan
ik het niet. In ieder geval verheugd
het mij1, dat |giji u hier nog niet verbonden
hebt, ging zij na eenig-stilzwijgen leven
dig voort. Uw plaats is in de wereld';
daar kunt gij ook een ideaal nastreven.
In de pen 1'egt uw kracht. Als ik mij
niet bedrieg zult gij door de pen nog
vele lauweren veroveren en wellicht een
grooter naam verwervenIn ieder
van de ware Kerk. En in zijin persoon
werd de katholieke hiërarchie van den
Griekschen ritus te Constantinopel her
steld, na zoovele jaren te zijln onder
broken door het schisma van Photius»
Het bestaan gedurende twee jaren van
den eersten katholieken bisschop van
den Griekschen ritus sedert het schisma
heeft gelegenheid gegeven aan een zekere
beweging des volks naar de hereeniging
met Rome; in grooten getale wonen de
Grieken de godsdienstoefeningen bij, en
met verwondering nemen zij waar, dat
zij heel goed hun taal, hun ritus en hun
traditie kunnen behouden en toch Katho
liek zijn. Vandaar dat aanvragen van
leeken en priesters, om opgenomen te
worden in de Katholieke Kerk, zeer tal
rijk zijn en toenemen. Nog een week
geleden heeft de Eerbiedwaardige Bis
schop mij geschreven, dat 'drie dorpen
verzocht hebben, om in den schoot der
Kerk te worden opgenomen.
Het schijnt dus, dat het uur van de
barmhartigheid Gods voor de Grieksche
Kerk is geslagen. Doch helaas, deze arme
bisschop, die in zoovele behoeften moet
voorzien, is van alles verstoken. Dank
aan de gewone hulp van Rome en de
Propaganda des Geloofs, heeft hij ten
minste het noodzakelijke om zich en zijn
geestelijkheid te onderhouden, en toch
moet hij verschillende missies helpen,
vooral nu, na de rampen van de Balkan
oorlogen, die d!e bevolking van Thracië,
waar wij onze missies bezitten, tot de
uiterste ellende hebben gebracht.
Tegenover de schittering van den Pha
nar te Constantinopel, waar Mgr. Papado
poulos zijn residentie heeft, staafc, in-
plaats van een kathedraal, een kapel,
welke slechts een klein gedeehe kan be
vatten van de bevolking, die de gods
dienstoefeningen bijwoont en het woord
Gods wil hoorenvooral pp de feest
dagen is het grootste deel der geloovigen
verplicht, aan de deuren te blijven staan.
En toch, hoe goed zou het zijn als men
vooral daar een groote, ruime kerk had,
die alle geloovigen kan bevatten.
Gok een klein seminarie is voor ons
hoog noodig, om de jongelui in hun
moedertaal de eerste beginselen te leeren,
alvorens ze voor de w'ijlsbegeerte en
godgeleerdheid naar andere seminaries te
zenden.
Bovendien komen schismatieke priesters
ons vragen, in onze geestelijkheid te wor
den opgenomen en zelfs schismatieke
ouders verkiezen onze scholen om hun
kinderen in het katholieke geloof en in
hun moedertaal te doen opvoeden. Het is
echter onmogelijk aan al deze aanvragen
te voldoen, bij gebrek aan hulpmiddelen.
Bij zoovele behoeften en bij de onmo
gelijkheid om er zelf in te voorzien, heeft
Mgr. Papadopoulos, in overeenstemming
met den apostolischen delegaat, den
ondergeteekende naar Rome gezonden,
om daar den toestand uiteen te zetten
en hulp te vragen. „Wij zijn overtuigd",
zeide mij Z. Em. de Kardinaal-prefect
van de Propaganda, ,,en wij bemerken
het sedert jaren, dat thans het oogenblik
daar is, om in alles, wat gij verlangt, te
voorzien; het bewijs hiervoor is, dat
onze H. Vader Pius X den eersten Bis
schop aan deze herlevende Kerk heeft
geschonken, en wij zullen al onzen steun
verleenen, om hem de belangrijke taak
te vergemakkelijken, welke de Kerk hem
heeft opgelegd. Gns verlangen is, dat
er niet alleen scholen zullen worden ge
bouwd en een behoorlijke kerk voor de
tegenwoordige behoeften, maar er zal
ook moeten opgericht worden een waar
dige [kathedraal, als een nieuwe bevesti
ging van het Katholicisme volgens den
Griekschen ritus in het centrum van het
schisma, te Constantinopel."
Doch men begrijpt, dat dit alles
enorme sommen gelds vergt Ik ben daar-
jom gemachtigd mij te wenden 'tot de edel
moedige Nederlandsche .Katholieken, die
het herlevende Katholicisme in het Oos
ten een grooten dienst bewijlzen, indien
geval moet gijl nog eens tot ons ko-,
men, dan kunnen wij dat vaster bespre
ken. Nu durf ik ons onderhoud niet lan
ger rekken, want papa ziet mijl hier in
Londen met moord en gevangenschap
bedreigd als ik niet op tijd terug ben.
Het heeft hem reeds een overwinning
gekost, mij naar dit Jezuietenhuis te la
ten gaan. Dus tot wederziensIn de
pen ligt uw toekomst, herhaalde zijl nog
eenmaal, en door het schoone tot het
ware, misschien overtuigt gij mij dan ook
nog eens.
Haar kleine hand rustte in de zijne,
iets als ontroering klonk bij de laatste
woorden in haar stem en het laatste
wat hij van haar zag was haar groots
geruite mantel, die hem maar niet had
kunnen bevallen. In het witte gewaad,
waarin hij haar het eerst had gezien,
had zij hem veel' idealer gesdienen.
Thans weliswaar dacht hijl er niet meer
aan, thans hield een stormachtige opge
wondenheid hem bezig. Thans was
zij hem niet meer de poëtische fictie,
maar de schoone, begeerenswaardige
vrouw, op wie zijn keuze te vestigen
hem plotseling niet meer zoo ondenk
baar scheen. Had zij onbewust ertoe bij
gedragen, die stoutmoedigste droomen
in hem te verwekken Kon hij niet in
derdaad iets grootsch praesteeren en zich
een plaats veroveren, die haar bereikbaar
voor hem maakte?.
zij ons uit liefde voor den Heiland te
hulp komen. Bij de audiëntie, die ik den
11 Maart jl bij Paus Pius X had, heeft
Z» H. zijn pauselijken zegen wiiLn ver
leenen aan allen, die zullen bijidLagen tot
den bouw van ide eerste kathed.aal van
den Griekschen ritus te Jtfonstantinopel
en tot de andere werken van 'liefdadig
heid. En om op practische wijze zijn
verlangen kracht bij te zetten, heet Z. H.
zich gewaardigd om zelf het in.tiat.ei te
nemen en de inschrijving te openen, zeg
gende: „Ik wil zelf den eersten st-een
leggen."
Z. Em. kardinaal Gotti, prefect van
het H. College 'der Propaganda, heeft
het voorbeeld van Z. H. gevolgd en
voor een aanzienlijke som" geteekend.
Eveneens het geheele H Co.lege van
Kardinalen, de secretaris van de Propa
ganda voor den Oosterschen riois en
andere Romeinsche dign.tanssen.
In een brief, ln het Neder.andsch ge
schreven aan de katholieke Nederlanders,
waarvan ik hieronder een copie doe
volgen, bevestigt Z. Em. kard.naal van
Rossum de verlangens van de autori
teiten te Rome en van den H. Vader, -en
doet Z. Em. een beroep op de edelmoe
digheid van zijn landgenooten. Z, Exc.
de nuntius Mgr. Tacci, TL, Em^ kard.naal
Merrier, Z. D, H,. Mgr. v. d. Wetering,
Aartsbisschop van Utrecht, en alie HrL
DD. HH. Bisschoppen van Nederland
hebben hun scnrifte.ij .e goedkeu i. g ge
geven, alsmede een bedrag toegezegd,
om aldus aan de kinderen der KerK liet
voorbeeld te geven.
Vertrouwend op de bekende edelmoe
digheid en liefdadigheid van het katho
lieke' Nederland, zal ik niet nalaten miii
persoon,ijk tot hen te wenden, om hun
aalmoes te vragen voor d.t hei,.ge werk,
dat zoo in het belang is van het katioLex
geloof. Intusschen zou ik de redact.es der
Nederlandsche katholieke dagbladen zeer
dankbaar wezen, indien zij de goedheid
zouden hebben, mij deze taak te ver
gemakkelijken, door in hun kolommen de
giften te verantwoorden, weke lief
dadige personen hun voor het omschreven
doel mochten doen toekomen.
Met gevoelens van hoogachting en
dankbaarheid,
P. GEORGE CALAVASSY,
Grieksch Katho.iek Priester,
Overste der MLsie van Daou-
deli Malgaia (fhrac.ë).
Kardinaal Wilh. Mar. van Rossum
neemt de vrijheid, den Hoogeerw. heer
Georg Calavassy, katholiek priester van
den Griekschen ritus en overste der
Missie van Daoudeli, in de welwillend
heid en de liefdadigheid zijner katho
lieke landgenooten aan te beveLn.
Door een bijzondere voeging van Gods
H. Voorzienigheid schijnt het tijdstip
aangebroken, dat de H. Kerk in het
Oosten eene grootere uitbreiding zal
kunnen nemen en duizenden zielen ge
red zullen kunnen worden.
De H. Congregatie der Propaganda
heeft daarom krvui^cnoemden pi.ster
belast met het bijeenbrengen der midde
len, om tot de oprichting te komen van
een passende katnedraal met seminarie
te Constantinopel (Pera), waar tot nu
toe geen katholieke kerk is van den
Griekschen ritus, en een kathedraal met
seminarie. Zoowel de Congregatie der
Propaganda als het H, College der
Kardinalen steunen naar krach.en deze
zoo schoone en noodzakelijke onderne
ming, en, wat meer is, onze H. Vader
Pius X stelt er de grootste belangstel
ling in en beveelt ze dringend aan.
WiILH,. MAR. Kard. v,. RGSSUM,
Rome, 28 Maart 1914.C.ss.R.
Land- en Tuinbouw.
Coöperatieve Centrale
Raiffeisenbank.
,Het verslag is verschenen van het 15e
boekjaar van de Coöperatieve Centrale
Raffaisenbank te Utrecht, dat zal wor-
Op dezen avond scheen hem alles mo
gelijk, zoo verhit was zijn geest, zoo
'krachtig gevoelde hij' zich. „Door het
schoone tot het ware", had zij1 gezegd,
en dat zou zijn leidster blijven. Mis
schien, misschien zou hij dan ook den
sleutel vinden, welke hem de oplossing
bracht van alle vragen, thans voor haar
nog zoo zwaar. Alles achtte hij nu in
zijn zielsbetoovering mogelijk. En on
willekeurig dacht hij aan dien Oude
jaarsavond, waarop Magna hem, den on-
rij'pen.knaap, een schoone toekomst voor
speld had. Waar hijl deze vinden zou, ge
loofde hij nu te weten.
Te midden van deze hoogdravende ge
dachte, viel het hem in, hoe eigenaardig
het geweest was, dat heden bij het on
derhoud zij geen van beiden aan Behren-
berg gedacht hadden.
Sinds de band tusschen Edith en Beh-
renberg verbroken was,, scheen het Edith
vaak, alsof zij iets van het beste van
zichzelf had afgegeven. Om zijnentwille
was zij wellicht de ernstige levensvra
gen nader getreden. Maar nu waartoe,
waarom Zij had genoeg te doen om den
strijd haars harten te volstrijden. Waar
om zich te bekommeren om dingen, die
haar het einde van dien strijd niet na
der brachten.
Natuurlijk gaf zij aan deze gedachte
geen uiting, toen zij dien avond bij haar
den uitgebracht in dë op 16 dezer aldaar
te houden algemeene vergadering.
Blijkens de rekening-courant bedroeg
op 31'December 1912 het saldo der ge
deponeerde gelden f 6,502,849,43V2, ter
wijl daarentegen aan voorschotten uit
stond een bedrag van f 1,636,5*1,78, zoo-
dat op 31 December 1912 meer gedepo
neerd was, dan aan voorschot verst, ekt
f 4,860,257,651/2.
In den loop van het jaar 1913 vermeer
derde de schuld der bank met: a. gedepo
neerde gelden, geincass. wissels, enz.
f32,611,012,51; b. bijgeschreven rente
over de gedep neerde gelden f 167,345,55
totaal f3 7,644,618,721/2.
De schuld der bank verminderde daar
entegen met: a. ui.betd.ngen per cassa,
beta.ingcn van acccp.en, b_GaI..aar ge
steld bij!- en wisse.s geti o..k^n ^p de Cen
trale 134,3/4,431,94; bijgeschreven
rente Over de in voorschot ver.>.rJc.e gel
den f 120,038,20; c. de van de aange
sloten bank.n cnhang n jaar.ij .iche b.j-
drage fl3,/61,47; totuai f34,503,231,ol.
Zoodat op 31 December meer gedepo
neerd was dan aan voorsc..ot vertrekt
f 3,136,3/8,11
Gp dien datum was echter aan voor
schotten verstrekt f 2,752,131,60, z.odat
op 31 December 1913 het tocaai der de
posito's o/g bedroeg f
De rente in reKening-couram bedroeg
geauitnde dL boekjaar:
a. 3iA pCt. 'sjaars door de Centrale
Bank te vergoeden VoOr a.le stoitrngen
van en te berekenen ,voor alle betalin
gen aan de locale banken, z^oLng deze
bij de Centrale Bunx te vo.d^ren hadden;
b. 41/1 p^t. 's jaars, door de Centraie
Bank te berekenen voor alle betalingen
aan en te vergoeden voor a.le stor
tingen door locale banken, zo.l.ng deze
bij de Cent.ale Banx in voor^CnOi waren.
Biji het einde van 1912 was het aan.al
banken 439. net aantal toegetrtden ban
ken in 19J 3 is 36. zoodat het aamai der
op 31 December 1913 bij de Centrale
Lank amgesiot.n V.re.ngng n bedrieg
4/5.
Rechtszaken,
Diefstal.
Beschuldigd van diefstal van verzilver
de melknaiinei;e_>, suikerpotjes en een
heerennjwie,, stond tereent de 2o-jange
varensgezel P. L. in Den Haag, iemand
reeds vroeger veroordeeld. iLn, is hem
ten laste griegd, dat hij in t laatsc van 't
voorjaar de genoemde Veorwc.p.n heeft
weggenomen uit de dependance v^n het
pens.on de Puo.ster te N o o r d w ij k aan
zee.
BekL bekende: alles heeft hij te Rot
terdam van de hand gedaan voor i 10. Dit
en ook de vorige dehetcn pleegde hij uit
nood. Een tftuis heeft hij niet en hij ziet
zien gedwongen te gaan stelen.
Na 't hooren van den bestolene vor
derde het O. M. 6 maanden gevangenis
stra:,.
Mr. Spaargaren pleitte oplegging van
lichtere stia., opdat bekL in e.n gamri.-
ger jaargetijde vrijkome.
Dt pr._s.dent opperde daarop da mee
ning, dat t missc/iien dan wtnsciie.ijLer
ware iets meer te geven, dan komt bek.
in 't^ voorjaar vrijL
Sport.
Voetbal.
Denemarke n—N e d e r 1 a n d.
Het Deensche el tadat Zondag t .gcn
Nederland speelt, is als volgt samenge
steld
Doel: Sofus Hansen. Achter: Casiella,
Brysting. MiddenN. M dJdboe, Lyk.^e,
Beith. Voor: Oscar Nielsen, Sofus Niel
sen, Poul Nielsen, Wolfhagen en Knud-
sen.
Scheidsrechter zal de heer J. T. How-
croft (Engeland) zijln, dezelfde, die op 5
April jj. in het Stadion Nedeiland
Duitschland leidde.
vader binnentrad, maar gaf hem zu'.k een
geestdrif.ige beschrijving van wat z.j ge
zien en gehoord had, dat het hem reeds
berouwde, haar te hebben laten gaan.
Hij was intusschen niet minder ver
vuld van wat hem wedervaren washij1
had gedurende de afwezighveid zijnen
dochter m/s. Morsley, voorh:ei m.s.
Ahrens bezocht. Tot zijn groot tevreden
heid was hij niet afgewezen en o zoo
beminnenswaardig ontvangen geworden.
Een betooverende vrouw 1 herhaalde
hij voor de zooveelste maal. En welk
een pracht omgaf haar. Geen vorstin
kon op zooveel weelde roemenHij1,
mr. MorsleyGeheimraad Schulze
kuchte eens geduchtNu dat was een
quaestie van smaak. In ieder géval was
hij onmeetelijA 1 ij M.s. M r le zoo
ging Schulze ijverig voort, verlangt er
zeer naar u terug te zien. Tegen morgen
heeft zij een groote bazar georganiseerd
voor arme DuitsChers, in Londen woon-
Londen zijn, was het verstandig de
achtig. Nu er zooveel vreemdelingen in
vreeemdelingen te gedenken. De gehee
voorname wereld zou er zeker aan deel
nemen. Het kan voor u van het grootste
belang zijn er ook heen te gaan en daar
het onze arme landslieden geldt, moogt
gij je zeker nie terugtrekken.
f Wordt vervolgd)
