Australië en het vraagstuk der defensie in het Oosten. BINNENLAND. Tweede Blad, behoorende De Leidsche Courant van Zaterdag 25 April no. 1379. Het is den Britsdien koloniën in Australië, onzen naasten buren in het verre Oosten, thans ernst met het zich brengen in staat van tegenweer, teneinde zoo noodig aan Japan ot China het hoofd te kunnen bieden. De „Economiste Francais" deelt hier omtrent het volgende mede. „In het laatste dienstjaar is voor de verdediging uitgegeven ruim 125 millioen francs, waarvan 45 millioen voor vloot- bouw. Er valt te dezen opzichte, zegt het blad* in Australië een merkwaardige wij ziging in de openbare meening waar te nemen. (Ben (twaalftal jaren geleden jyocldle men in Australië niets voor militaire litiltr gaven, en scheen het vraagstuk der lands verdediging daar zelfs niet te bestaan. Het budget voor leger en vloot bedroeg in 1902 nog geen 22 -millioen francs. Eerst door den Russisch-Japanschen oorlog werd de aandacht gevestigd op de noodzakelijkheid van maatregelen ten behoeve der defensie. Aan het einde van het jaar 1910 zond de Engelsche regeering een harer be kwaamste admiraals naar Australië om, ter plaatse en in overleg mét He regee ring der kolonie en met'den bevelvoeren- den admiraal van het Engelsche Zuidzee- eskader, een vlootprogram samen te stel len. In het door hem uitgebrachte rapport kwam admiraal |Hienderson tot de con clusie, dat moest worden overgegaan tot den aanbouw van 52 schepen en wel van 8 groote gepantserde kruisers, 10 be schermde kruisers, 18 torpedojagers, 12 onderzoebooten, 3 depotschepen en een schip voor speciale diensten. Voorts wer den voor vïcotbasis noodzakelijk geacht 17 versterkte plaatsen, verdeeld in 6 der eerste en 11 der tweede klasse. Dit vloot- plan, dat in 22 jaar zou moeten worden uitgevoerd, zou kosten uitsluitend voor aanschaffing van materieel omstreeks 600 millioen francs. In den loop van bo vengenoemd tijdperk zouden de jaarlijk- sehe uitgaven voor de bemanning gaan deweg stijgen van 7 tot 15 niillicten frs. Het plan werd door He federale regee ring onveranderd goedgekeurd, behou dens enkele wijzigingen, die ten doel hadden de uitvoering eenigemiate te ver- In October ƒ.1. zijin de gepantserde krui ser „Australië", met ieen inhoud van 19.000 ton, en de kruiser „Sydney", ter grootte van 5600 ton, beide in Engeland gebouwd^ in Australië aangekomen, al waar zich toen reeds bevonden de kruiser „Melbourne" en 3 toiRedo jagers* Men ziet hieruit, dat Australië er thans gang achter zei En dit is geheel in overeenstemming met de openbare meening, welke daar te lande omtrent de 'urgentie van het tot stand komen van versterking der weermiddelen met "het oog op Hen alge- me enen toestand in het Oosten heerscht en die nog onlangs haar uiting vond in de „Daily Telegraph" van Sydney, toen dit blad, schrijvende over het defcn- sde-rapport der Noderlandsche Staats commissie, de op Java, in verband met den internationalen «wedijver in vloot- bouw, bestaande bezorgdheid volkomen gegrond noemde, en daarbij de meening uitsprak, dat de voorstellen in Indië te recht onvoldoende werden geacht „Die voorstellen", zoo zeide de yDaily Telegraph", „zijn ook onvoldoende, al thans om een ernstigen aanval te weer staan, en behoeft met deze mogelijkheic geen rekening te worden gehouden, dan heeft Indië in het geheel geen vloot noo dig. liet bouwplan toch loopt over 35 jaren, een tijdperk van onberekenbare njogelijkheid." „Nederland moet", zegt het blad ver der, „voor zichzelf al zijn krachten inspan nen en voor de verdediging van zijin ko loniën bovendien zijn kracht zoeken in bondgenootschappen. Indien deze Staat kunde wondt aanvaard* zou mèt Neder land Australië zich veel veiliger gevoe len. Java is een buitengewoon Hjik land, waar de vreemde Oosterlingen de Euro peanen in getalsterkte ver overtreffen. De wensch der Aziatische volkeren naar ge biedsuitbreiding, opdat zij niet langer hun overbevolking behoeven te doen emigree- ren naar een vreejnd land, maakt de vooruitzichten voor de jHjollandiers op Ja va duister, en küe vooruitzichten zullen niet verbeteren, zoolang niet zeer afdoen de stapipen om ze'beter te maken wor den gedaan." Wij zullen hieraan niets toevoegen en onthouden ons van eenige conclusie. Wij achten het nochtans nuttig, dat hier wordtgehoord ook hetgeen buiten onzen eigen kring over ons en onze aangele genheden wordt gezegd. KAMEROVERZICHT. TWEEDE KAMER. Rijksinkomstenbelasting. Opcenten. De algemeene beraadslagingen o\ er net ontwerpsinkomstenbelasting zijin geëin digd. Ze hebben twee weken gevorderd. Dinsdag zal de behandeling der artikelen •«n aanvang nemen. Gisteren is bijna zonder slag of stoot er door gekomen een wetsontwerp tot heffing van opcenten op de vermogens belastingen en de belasting op de be- drijfs en andere inkomsten. Het wetsontwerp luidt: I. Er worden geheven twintig opcen ten op: a. de aanslagen in de vermogensbelas ting over het belastingjaar, loopende van 1 Mei 1914 tot en met 30 April 1915; b. de aanslagen in de belasting op be- drijfs en andere inkomsten over het be lastingjaar, loopende van 1 Mei 1914 tot en met 30 April 1915, op te leggen aan de sub a en ck van artikel 1 der wet op die belasting bedoelde belasting plichtigen, alsmede aan de sociëteiten. II. Er worden geheven 60 opcenten op: de aanslagen in de belasting op be- drijfs- en andere inkomsten, op te leg gen aan de sub b van artikel 1 der wet op die belasting bedoelde belastingplich tigen, behalve de sociëteiten, wegens uit- deelingen, bedoeld in artikel 5, par. 1, dier wet, betrekking hebbende op een boekjaar, welks einde valt in het hier voor sub a genoemde belastingjaar. Het wetsontwerp wor'dt aangenomen, inet 47 tegen 5 stemmen. Tegen stemden de heeren Kooien, De Monté Verloren, Duijmaer van Twist, Bogaardt en v. d. Voort v. Zijp. Dat slechts weinigen van rechts te gen stemden is een des te grooter be wijs van loyale medewerking, daar het tijdelijk karakter dezer opcenten-heffing zeer twijfelachtig is, en de minister den twijfel, dat hij van plan is op een an dere manier aan het door de opcenten in de schatkist te brengen geld te willen komen, nog heeft versterkt De Week In het Buitenland. Eindelijk dan, na maandenlang beraad, van de zijde der Amerikaansche regee ring, heeft Wilson aan Huerta want de strijd is persoonlijk een ultimatum gesteld.Wij zeggen persoon!i;"k"*maar (dat is ook al niet waar meer, want de re geering te Washington krijgt het inder daad met heel Mexico te kwaad. De rebellen hebben zich met de aanhangers van Huerta te Tampioo vereenigd, „ten einde gezamenlijk even ueele aanvallen van Amerika af ie slaan". Carran/a had in eer procestschrijven aan Wilson reed: laten doorschemeren, dat liet hiertoe komen zou. Wilson wist hierojp niet dan varjes te antwoorden. Hij herhaalde zijn verklaring, 'dat de actie van de Vereen. Staten uitsluitend gericht was tegen Huerta en dat cLe souvereir.iteit en de onafhankelijkheid' van het Mexicaansche volk in alle op zichten geëerbiedigd' zou worden, lie Vereen. Staten wilden geenszins aan het Mexicaansche volk de wet voorschrijven, doch zij achten zich verplicht degenen, die thans het bewind voeren, te nood zaken de gerechtvaardigde eischen van Amerika in te willigen. Daar de bewind voerders zich naar dien eisch der Ver. Staten niet willen schikken, wordt ge weld gebruikt, en dat geweld brengt de onderling vechtende Mexicanen tot elkaar. Het eerste gevolg daarvan is, dat de regeering te Washington den uitvoer van wapenen over de Mexicaansche ^rens wederom verboden 'heeft, dat de EngeL- schen in Mexico er zijn er ongeveer 700 van den Briischen gezant te Washington <ie waarschuwing hebben ontvangen orn onverwijld te vertrekken, en dat Britsche en Duitsche kruisers, behalve hun eigen v;uchtende lanxigenoo- ten, ook nog een goede 1200 Ameri- kaansche vluchtelingen aan boord heb ben gekregen. Intusschen blijft president Wilson met een stalen gezicht beweren, dat de Ver. Staten niet raiet Mexico in oorlog ver- keeren. De ^operaties blijven voor het oogenblik beperkt tot de bezetting van Vera Cruz en omgeving. Tot een blokkade is Amerika nog niet overgegaan. Te Vera Cruz hebben de Amerikaansche sciieeptskanonnen geducht huisgehouden, zoodat tal van groote ge bouwen veranderd zijn in puinhoopen. Het is niet te veel gezegd, als men beweert, dat heel Mexico overeind staat om weerstand te bieden .aan den inval der Amerikanen, iedere Mexicaan, ge schikt voor den militairen IdSenst, is onder de wapenen geroepen- Alle resierve-ofii- rieren begeven zich naar hun korpsen en groote scharen vrijwilligers laten zich inschrijven. Zoo heeft b.v. de bond! van spoorwegpersoneel, 150.000 man sterk, aan de regeering verzocht, in het leger te worden opgenomen* Huerta werpt de verantwoordelijkheid voor hetgeen er thans gebeurt geheel op de Vereen/Staten. Mexico, zeide hij dezer idagen, op een rijtoer uit zijn rij tuig de menigte toesprekende, heeft alles gedaan, wat het met eerbiediging der nationale eer kon doen, om (de vijande lijkheden te vermijden. Nu die echter toch zijn uitgebroken, zal het zich tot het uiterste verweren. Tiet kan, aldus beweert Huerta, binnen drie weken eeD leger van 4 millioen man op de been brengen. Mexico zal zijn souvereiniteit en onafhankelijkheid verdedigen, a! moet het er oolc 25 jaar om vechten." Man, inaak je niet zoo druk met je vier nfil- lioen soldaten! redeneert Wilson. „Het is ons, Yankees, alleen te doen om tus- schen de Rio Grande en het Panama kanaal ordelievende, rustige staten te krijgen, op politiek en economisch ge bied moeten wij op die staten kunnen rekenen, indien het Panamakanaal aan zijn doel beantwoorden en de macht der Unie verhoogen zaL 'Daarom kunnen wij in Mexico alleen een regeering dul den, ons bevalt, doordat zij ons niet hindert." Alsof dit voor Huerta niet gelijk stond met een aanslag op Mexico's souvereiniteit en onafhankelijkheid! Hieruit blijkt dus wel, dat er tusschen Wilson en Huerta een gewapencl conflict is ontstaan, maar dat men van een oorlog in den strikten zin nog niet spreken kan. Anders is echter ide toestand in Albanië. Volgens een bericht uit Durazzo slaag den de Albaneezen er in de Grieken in een gevecht waar wordt niet ge meld op de vlucht te jagen. Dat is niet den eersten keer, zult u zeggen. Acooord. Wjij vermelden echter alleen het feit, om aan te geven, dat het er op de wereldbol op het oogen blik niet bijlzonder vredelievend uitziet En toch is er over die politieke beteekenis van het bezoek van den Engelschen ko ning aan Parijls een verklaring aan de pers gegeven, waarin wordt gezegd; dat door de wederziiidsche ministers verschil lende vraagstukken zijin besproken en daarbij bleek, dat men het op alle pun ten eens was en tot de conclusie kwam, dat de drie mogendheden zullen voortgaan te werken in de richting van den vrede. Wiij kunnen hier nog bijvoegen, dat het Vredespaleis in Den Haag door vreemdeling en landzaat met stille be wondering, en misschien ook verwonde ring wordt gadegeslagen. LEG. Week praatje. De veranderlijkheid van het weer April doet wat zij wil, zegt bet oud-Hol- landsche rijmpje deed me denken aan de veranderlijkheid der menschen, die ook al spreekwoordelijk is. Eu van de veranderlijkheid der menschen viel mijn aandacht op de veranderlijkheid van een bepaalde groep menschen in onze huidige maatschappij; nL de sociaal-democraten. Van de week deed het Bureau van den Parijschen gemeenteraad ook Amsterdam de eer aan van een bezoek. En, ditmaal voor het eerst, nam ook de sociaal-demo cratische Raadsfractie deel aan een offi cieel diner, door het Amsterdamsche ge meentebestuur aangeboden. Toen die Fransche gezant aan tafel een heildronk uitbracht op de Koningin, den Prins, de Koningin*Moeder en die Prinses, verhie ven zich ook de sociaal-demo era tis die heeren van hunne zetels**.* Met de tijden veranderen ook de sociaaldemo craten. De sociaaldemocratische Kamer fractie wil, zoo noodig, de Oorlogs- en Marinebegrootingen helpen aannemen. En de Amstendlam&che Raadsfractie ont houdt bij een offrcieele plechtigheid aan het Koninklijk Huis niet d/e betooning van eerbied* Wiij gaan vooruit, of liever de sociaal-dlemocratie gaat achteruit 't Was van de week om wrevelig te worden ondanks het lieve lente- zonnetje als je in de Kamerverslagen las de critiek, die met zooveel felheid door links op den oud-minister Kolkman werd uitgeoefend* Je zo-udt 'tnog kunnen verdragen, als er na achter de groene tafel een man zat, die oud-minister Kolk man in de schaduw stelde, maar het tegendeel is het geval. De tegenwoordige minister van Financiën, de beer Bcrtling, kan een goed ambtenaar zijn geweekt, doch een goed' minister is hij niet dat moeten, ofschoon sommigen het nog wat verholen, ook de afgevaardigden en de bladen der linkerzijde erkennen. La critique est aisée: de critiek is gemakke lijk ach, waren alle menschen wijs en bedachten zij dat feens. Als je dikwijls vergaderingen bezoekt, kom je heel gauw tot de overtuiging, dat het gemakkelijke wapen van de critiek ook door vélen met een groot gemak en met een bijzondere voorkeur wordt gehanteerd. Begrijpt u mij nu goed? Aan ja-eu-amen-brcers heb ik minstens even erg het land als aan degenen, die (maar altijd willen (critiseeren. Di e ja-en-amen-broers maken wel* dat er een eenheid is, doch een eenheid als op een kerkhof daar krijgen ze ook geen ruzie. De gulden weg ligt dus weer in het midden. Gezonde critiek werkt heil zaam, is zelfs zéér noodig voor d'e krach tige ontwikkeling „van een vereeniginig. Maar degenen, die willen critiseeren, be- denken eerst e r n s t i g, of ktat, waartegen hun critiek zich richt, wel in de gegeven, onvermijdelijke OmjstanidSghedenj beter 'had kunnen worden gedaan,. iZoo neen, dan zwijgen zij, want dan is hun critiek over bodig, nutteloos, en kan zelfs de aanlei ding zijn van een niet-gerechtvaardigde ontevredenheid. Verder moet degene, die wil critiseeren, zichzelven niet het stem pel van een zeker soort onfeilbaarheid op het voorhoofd drukkenhijl overtuige zich zelf, dat hij zich kan vergissen, dat hij geen juisten kijk op, geen predese kennis van de zaken kan hebben. Als men zich zelf deze regels voorhoudt, schrome men niet, als vereenigingslid zijn meening te zqggen, ook al is die niet eenstemmig met die van de medeleden of van het bestuur. Dat kan den groei eener vereeniging niet anders dan ten goede komen, terwijl, van den anderen kant, de ongezonde, ongeregelde, onge breidelde entiek, de zucht om te criti seeren, een vereeniging schade doet cn dikwijls zeer groote schade. Dat is een praatje over critiek, waartoe we zoo onwillekeurig zijn gekomen. En nu zullen wij eens een voorbeeld noemen van de gezonde critiek, die wij bovrn bedoelden. Wij kwamen van de week óp den avond van 's Prinsen vërjaardag iemand tegen hij haid den prins niet gezien, wij ook niet die ons zijn spijt en wrevel te kennen gaf over het pei! van onzen volkszang. Met een beroep op het donkere Zuiden, op Limburg, con stateerde de criticusdat de volks zang wel kan verbeterd worden. En hij had het vaste plan om i n den kiing zijiner kennissen en vrienden nu toch eindelijk eens te gaan propa- geeren met de „Leeuwerk"* Flink zoo. Zulk een criticus, die de verbeterende daad voegt bij zijn afkeurend woordl Jcan veel goed doen* En nu vraag ik mijn lezeressen en lezers, om ook eens te beginnen den goeden, dien frisschen volkszang te pro- pageeren. Dan zou ons praatje over cri tiek eerst vruchtbaar zijn! 7AH. het Intern. R. K. Drankbestrijders congres te Rome. De redacteur van de „Msbl" te Rome sChrijft dt 22 April': In een der nieuwere Wijken van Rome, in het Ludovisi-kwartier, en wel' aan de via Sallustiana, verheft zdCh sedert eent- ge jaren de fraaie kerk, welke aan "den H. Camillus is toegewijki. De kerk, die bediend wordt door de Paters Camil- l'ianen, herkenbaar aan het groote roode kruis, waarmede hun zwarte toog is op gesierd, vormt in Rome he.t centrum van den strijd tegen het .misbruikimaken van alcohol en was dan ook de aange wezen plaats-van-bijeenkomst voor de anti-alcohol-pelgrims, welke réunie se dert het congres van 1913 op het pro gramma stond der „Ligue catholique in ternationale contre l'aJcoolisme". De deelnemers aan dezen pelgrims tocht kwamen in den loop der week te Rome te zamen en hedenmorgen tte1 10 uur had in de Caradtiianenkloioster de eerste bijeenkomst plaats. Er waren lieden van allerlei landen tegenwoordig. Het juiste Cijfer der be langstel Lend en heb ik niet kunnen ach terhalen, maar men zeide mij, omtrent 120, waaronder niet minder dan 56 Hol landers zouden zijn. Verder bevonden er zich Bellgen, Italianen, Franschen, Oostenrijkers en Diuitschers; onder de deelnemers. Deze eerste vergadering had geen of ficieel karakter; zij was slechts bijeen geroepen, opdat de president aan allenj een paar woorden van welkom1 toe kon roepen en hij eenige aanwijzingen zou kunnen geven, die voor de ^pelgrims van belang 'konden zijn. Het was dan de heer Jhr. Mr. Char lies Ruys de BeerenbrouCk, die tot aller groote tevredenheid het voorzitterschap van de „Ligue internationale" bekleedt, die het voorrecht had de deelnemers te mogen ontvangen. H'ij deed zulks in een vloeiend gespro ken speech, eerst in het Fransch, liater in het Diuitsch, waarin hij het dubbele karakter van den toCht naar Rome schil derde. Er was eerstens de pleizierigft kant van de onderneming, de gelegen heid om vele schoone en -beroemde 'za ken te zien en te bewonderen, eu ten tweede een zakelijke kant. Hij hoopte, dat de zaken onder het genoegen niet zouden lijden en noo» bigde daarom alle aanwezigen uit mversChillig hoe zij tegenover het drankvraagotuk modhten staan zich gedurende de pelgrimsdagen bij de ge heelonthouders aan te sluiten en alle wijn, bier en dergelijke Versnaperingen ter eere Gods en uit liefde voor 'den Cvenmensch, te Men staan. Een ver zoek, dat voorwaar heel1 wat behelst in eene stad, die zoo rijk is aan Ver maarde etablissementen als daar zijn Es|t Est Est, de Basilica, enz. enz. enz. I Jhr. Ruys drong verder aan op één heid en dat wel met zooKreel klem, dat 'outsiders zidi de vraag stelden of er een onweer op komst is in den boezem van de „ligiue internationale Contre Fal- Coolisme". Die H. Vader, aldus de voor zitter, Verlangde in allen éénheid en hij wist beslist zéker, dat oneenigheSd in de Katholieke actie tegien het misbruik maken van sterken drank, Hem in hooge m'ate zou bedroeven. Daarna deed Jhr. Ruys nog verschil lende mededeelingen die bietrekking had den op het programma. Heden middag om 5 uur b.v. zal' de officiéél e bijéén komst plaats hebben, hopenlijk in te genwoordigheid van een of meer gepur- perden. Van elk land, zal één spreker (gedurende 5 minuten het woord mogen voeren, maar debatteeren, gedachtenwis- seling enz. zal absoluut worden gewei gerd. v Morgen te 8 uur zal Z.Etat kardinaal Van Rossum een H. Mis opdragen, in „Aller kerken Hoofd en Moeder", waar onder algemeene H. Communie. Na af- Loop zal met bijizondere toestemming de H. Avondmaalstafel .vertoond worden, terwijl' de kans bestaat, dat Z.Em. de kardinaal1 zich te midden der pelgrims zal laten photografeeren met de be roemde St. Jan alS achtergrond. Tegen 11 uur apdiëntie bij den H. Vader. De besfcuurderen van de Ligue internationale en de hoofdpersonen van de beweging uit elk land zullen éérst ontvangen worden, waarna alle deel nemers tot den Paus zullen worden toe gelaten. Vermoedelijk zullen dienzelfdlen dag bezoeken plaats hebben aan de tui nen, musea en bibliotheek van het Va- ticaalL - i Daar de E.E. P.P. Camillianen drie lokalen ter beschikking van de drank bestrijders konden stellen, is er voor liefhebbers gelegenheid Xe over, privé- yergaderingén te beleggen en van gJËÉ dachten (te wisselen over den strijd tegen den drankduivel' met lieden van andere nationaliteit. Het vermoeden is, dat van deze gelegenheid druk gebruik zal wor- den gemaakt Trouwens er had reeds zulk een Hol- randsdh-Belgische vergadering plaats, on middellijk na afloop van de openings bijeenkomst. Jhr. Mr. Ruys stelde den aanwezigen bij die gelegenheid voor, het volgende telegram te zenden naar Dr. Ariëns, die tot zijn grooten spijt door gezondheidsredenen verhinderd was aan den pelgrimstocht deel te nemen: „50 Nederlandsche Katholieke drankbestrij ders bidden voor herstel stichter No- derl'andsche Katholieke drankbeweging"'. Indische Missie-vereenigiug. Bij schrijven van 9 April j.l. heeft het Bestuur der Indische Missje-veree- niging aan den Minister van Kolbniën medegedeeld, dat bij de Vereniging het plan bestaat, om tot bestrijding van de op Java heerschende .pestepidemie eene pesti-Colonne te formeeren, bestaande uit medici/ priesters, geestelijke broeders en zusters alsmede l,eeken en dleze ter beschikking te stellen van de Indische Regeering. Het Bestuur heeft gevraagd of deze hulp kan worden aanvaard, zoo ja onder welke voorwaarden, onder uit drukkelijke vermelding, dat met de;e hulp in geen enkel opzicht firun^eele voordeelën worden beoogd, het der Ven een iging Louter te doen is een daad te stellen van zich zelf opofferende naas tenliefde bij de verzorging der lijders zOnder onderscheid van ras of gods dienst. In antwoord hierop deelde de Minis ter van Koloniën bij schrijven van 11 April' d.a.v. mede, dat Zijne Excellentie met waardeering van het pllan heeft ken nis genomen en ziCh voorbehield, na aflOop van het te dezer zake met den Gouverneui^Generaal van Nederlandsch- Indië gepleegd telegrafisch overleg, op de onderwerpelijke aangelegenheid te rug te komen. Als vervolg van ^doeld schrijven ontving ons bestuur jij brief van 20 dezer van den Minister van Koloniën We mededeel'ing, dat het aanbod der In dische Missie-vereenjging, om hulp te verl'eenen in verband met het hecrscheaj van de pest op Java, door den Land voogd zou worden gewaardeerd, terwijl de Minister gaarne rijn oprechte erken telijkheid voor de door de Missie-ver- eeniging betoonde belangstelling in het lót der inlandsChe bevolking herhaalt. jReeds vóór dat Uw aanbod werd ontvangen schrijft de Minister verder deed Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins der Nederlanden, ais voorzitter van de Vereeniging „Het Roode Kruis'? mij de bereidverklaring van ,die Veree niging overbrengen om voor hetzelfde doel hulp te verschaffen, terwijl gelijk tijdig een gelijke toezegging inkwam van de Vereeniging van Ambtenaren bij het 'Binnenlandsch Bestuur in Ne'der- landsch-indië. Oodóhiervan is den Gou- Verneur-Generaal kennis gegeven. „De landvoogd heeft mij geseind, dat prijs gesteld werd op medewerking bij de opleiding van Inlandsch verpleeg- personeel en dat daartoe uitzending ver langd werd van vier hoofdverpleegster» en vier verpleegsters, met vier ganakko- lijk transportabele veldhospitaal-en tent woning-uitrustingen. „Het Roode Kruis heeft zich aar»- stonds bereid verklaard de voldoening aan dat verzoek -in .beraad te nemen. Ik houd mij overtuigd, dat die Veree niging het zeer zal1 waardeeren, i<ndüen u haar uwen bijstand wilt schenken en ik! veroorloof mij daarom u in ovenvev ging te geven, haar te steunen in hare pogingen om jiet verlangde personeel en materieel' uit te zenden. Het i9 mij bekend, dat ook de Vereeniging van Ambtenaren bij het Binnenlandsch Be stuur in Nederl'andsCh-Indië het voor nemen heeft haar daarin bij te staan'\ Het doet weldadig aan, uit dit schrij ven te vernemen, dat drie organisatie» zonder ruggespraak en spontaan zich hebben gewend tot de Regeering voor menschlievend hulpbetoon. Dit feit strekt het Nederlandsch vlolk tot groote eer. Het spreekt van zelf, dat de Indische Missie-vereenigjing haar bijstand niet zal onthouden aan de Vereeniging het Ne- derllandsche iRoode Kruis, indien dit noo dig Imocht blijken, doch de afvraag der Indische Regeering is zóó mjtniem, dat ongetwijfeld de Vereeniging het Ne derlandsche iRoode Kruis daaraan uit eigen kring zal kunnen voldoen. Wij bidden den goeden God, dat Hij jde ramp, welke hij op Java heeft toege laten, spoedig moge wegnemen, want Hij alleen vermag dit te doen. De Redactie-Commissie. Besmette diners. De socialistische wethouder WJbwut en vier socialistische Raadsleden hebben aangezeten aan het diner, dat de vorige week het gemeentebestuur den Pa rijschen gemeenteraadsleden aanbood. En ze rijn opgesta; toen er op de Koningin werd geto I „Het Volk" zweeg daarover, tot er vjer arbeiders, in een cmderteekjend stuk m „Het Volk" over pruttelden en ver zochten hen te willen overtuigen, dat ook in „deftige eethuizen, bij Oranje-be- fuif»nd« autoriteiten Ce arbCitierebeUa-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1914 | | pagina 3