Uit de Pers.
MAGNA.
mans door de Nieuwe Rotterdamschie
Courant ook aanbevolen omdat hij om
trent de verzoening in zake de school
strijd zulke voortreffelijke denkbeelden
heeft en die straks bij de onder\vij«4le-
batten meesterlijk kan onifwük'keJen.
Wieet ge, welke geest :dan dezen ver-
zoeningscandidaat bezielt?
Zijn rede aan den vooravjond v,an de
verkiezing in Rotterdam gehouden, zegt
het u.
Dezelfde Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant geeft er dit verslag van
IW.at er ook imoge gebeuren, spre
ker meende, dat het de taak der vrij
zinnigen zal zijn imieJt ide deugdelijkheid
en den krachtigen vooruitgang van h,et
onderwijs der jeugd niét te laten tran-
sigieeren, want wij zullen nooit moeten
laten aansturen op een klassieweten-
schap, op wat ouderwetsch onder
wijs aan ;h et Idoimmne viojljk1, dat de me er-
derheid Van de kiezers oplevert en
op meer verhelderd inzicht bijl de wei-
inuigle uitverkorenen, die zich gemak
kelijk de heersdi|ap|pij: weten te ver
werven door hun tactiek. Er Zij'n mid
den in ons land donkere ged'eeltfejn!,
waar zulke toestanden nu reeds be
staan.
Is in den jongsten tijd' ooit driester
uitgesproken de hoon end e beschuldiging
tot de mannen van het Christelijk On
derwijs, dat zij het volk dom willen hou
den
Hoe hebben wij het nu
Is de verzoeningscommissie een flater
of de candid'atuur van Prof. Eerdimans
Hopen Wij. het laatste!
Electriciteits-voorziening en
Overheidszorg.
Over dit zeer actueele onderwerp
schrijft Dr. O;, in het Centrum een
zeer duidelijk artikel. Wje meenen goed
te doen hieronder een resumé vani dit
oolk voor vele onzer lezers belangrijke
artikel te geven.
De schrijver vangt rijn beschouwing al
dus aani: C
,,In de vorige parlementaire periode is
door de Regeering een wetsontwerp inr
gediend op de electriciteits -voorzieniing.
B|ij dit wetsontwerp wordt het con
cessie-stelsel gehuldigd, nil. het site&seu,
krachtens hetwelk voortaan de distribu
tie van electriciteti slechts zal kunnen
geschieden na concessie-verleening. Zulk
eene .^oncessie zal dan practisch vrij
wel een mpnopolie meebrengen voor hét
gebied, waarvoor ze verleend is.
N,u zal de distributie van electrioiiteiiii
van zelf reeds de medewerking der over-
hieids-organen noodig hebben, wegens
het onvermijdelijke gebruik van de pu
blieke wegen.
Maar een belangrijker motief voor de
overhieidis-bemoeiiing ten deze, hetwelk
dan ook in de memorie van toelichting
bij bovenvermeld wetsontwerp op "den
voorgrond wordt gesteld isdateen,
waarborg worde verkregen, dat de
st room 1 e vering aan de bevol
king in haar geheel 'ten^oed^
kom e, niet enkel aan de dichtst "bevolk
te centra, en dat verder de stroomleve-
ring voordeeliger en beter wordt, wan
neer zij op groote schaal wordt gedreven
en dat door een en ander aan land
en tuinbouw en aan de klein-industrie
ook tin afgelegen streken, een gezonde
ontwikkeling gewaarborgd wordt.
Aan deze bemoeiing var„ het Rijk is,
volgens spr., echter een °chaduw zijde
verbonden, welke hij als volgt mm
„Eigenaardig is vooral cn. dit teckemt
'het monopolie-stelsel, waarvoor de Re
geering gewonnen schijnt dat r.e.ze
■inmiddels tracht de oprichting een. uit
breiding tegen te gaan van cenfra-
le's, die niet passen In de door haar óp:
haar bureau in Den Haag uitgedachte
district-indeeling. Een treffend geval hier
omtrent wordt door den ingiineur w
Flesseman aangehaald in eene cri'.iek op
het aanhangige wetsontwerp, voorkomen
de in nr. 44 van „De Ingenieur" van
1913. Het Oudzijdsche waterschap te Ab
coude had besloten tot electrische be
maling. i
H,et kon echter van de regeering geen
verlof krijgen, om uit eene in de nabijV
'heid gelegen fabriek den electrischen
stroom over den Rijksweg aan te voeren.
En evenmin om dit te doen uit de ge
meentelijke electrische centrale te Am
sterdam. Zulks nl. omdat, in het stelsel
der Regeering, Abcoude Was toegedacht
aan de centrale té Naarden..*, die in
middels nog geen concessie heeft. Zoo-
dat het Oudzijdsche waterschap tenge
volge dezer regeerings zo rg voor de ver
spreiding van eiectriciteii op het platte-
and van electrische bemaling heeft
moeten afzien en een stoomgemaal heeft
gesticht f
Niet minder merkwaardig is het, dat
de Regeering in de M. v. X. op boven
genoemd wetsontwerp, er zich zelfs op
beroemt, dat zij, als beheerscheres van
publieke wegen, kanalen, rivieren en
spoorwegen, den aanleg van èen kabel-
.ïet, dat niet met 'hare plannen zoude
stroo'kan, kan t egengaan. Eene pirac-
rijk, die ongetwijfeld als détourne-
m ent d e pouvoir (machtsmisbruik)
zoude gebrandmerkt worden, indien wij
administratieve rechtspraak hadden."
■B|eter is de schrijver t:e spreken, over
de bemoeienis van dep r o v i n c i ë|n.
„Hieel wal sympathieker dan deze n e>-
gataeve bemoeienis met het electricl-
eits-vraagstuk is het positieve ingrij
pen in Groningen en in Noord-B|rabant
De Staten van N.-Blrabant hebben
onlangs besloten, van provinctewege de
distributie van electrische eno;g>ie in
dat gewest te bezorgen. Daartoe is eene
naanilooze vennootschap opgericht met
een 'kapitaal van "'één miltioen guijdei\
waarvan de provincie f 996.000 four
neert en een paar gemeenten de overige
f 4000.
De Staten van Groningen daarentegen
hebben 'besloten tot het bouwen
rechtstreeks door de provincie van
eene electrische centrale. En tevens
neemt de provincie voor f20.000 deel in
het kapitaal ad f 100.000 eener te
vo rm en di stributi e-m aats chappij.
Gok de Staten van Gelderland hebben
onlangs besloten van provinciewege de
voedingskabels voor het verspreiden van
electrische energie door de provincie te
laten aanleggen.
De Staten van Overijssel 'hebben de
zaak nog in studie, doch zullen reeds in
het aanstaande voorjaar hiervoor eene
buitengewone zitting houden. Ook bier
zal ongetwijfeld door de provincie, 'zoo
zij al niet zelfstandig de zaak alleen tot
stand brengt, krachtige financieele steun1
worden verleend voor eene eventueel
daarvoor te vormen matftschappij.
Friesland heeft over Tiet vraagstuk
reeds een uitgebreid rapport ingewon
nen van professor .Feldmann, terwijl de
provinciale 'besturen van Utrec|hit en
Zuid-HioHand eveneens de vraag of en
in hoeverre zij zich deze zaak hebben
aan te trékken, ih ernstige studie heb
ben genomen."
Deze overbeddsbemo'ieiïng ver
gelijkt de schrijver met particuliere
electriciteitsvoorziening, in"" het voordeel
van de eerste.
„Zoo zien wij alerwege de eleatrici-
teitsvoorziening tot een voorwerp van
overheidszorg gemaakt. En zulks niet
ten onrechte. Laat men deze zorg uit
sluitend over aan het particulier initiiar
idef, dan zuilen zeker de dicht bevolkte
streken even goed van den moedigen
stroom worden voorzien, doch het ware
dan even zeker te verwachten, dat an
dere gebieden daarvan nog jaren, lang,
zoo niet voor goed, verstoken zouden
blijven. De overheidsbemoeiing kan heer
den zwakken, den geïsoleerden, ter hulp
komen door ook voor hen strooimk vering
te bedingen. Natuurlijk geschiedt dit ten
Laste der dichte, bevolkteeenfrahet eene
moet Ihet andere goed maken. En ock
•h erbij zal een zekere maat moeten wor
den gesteld: men 'kan niet naar iedere
geïsoleerde woning, ten koste eener ag
glomeratie, een kabel leggen. Maar just
om de hier aan te leggen, maat iets
milder te banteeren, dan enkel naar de
economische uitkomsten van het bedrijf,
schijnt de overheid wel aangewegen om
ten deze de harmonie der belangen te
bewerkstelligen."
De schrijver besluit:
„Het Provinciaal bestuur schijnt ir.
deze wel het meest aangewezen, omdat
het hder vooral noodig ,is, een ruim ge
bied te bestrij'ken, dat zcoweL steden als
platteland omv"4
Zonder de steden toch zou het bedrijf
moeilijk rendabel zijn te maken. En
richten de stedelijke besturen het zelf
in, dai zai 1 :t omliggende platteland
alléén 'dh voor zich zelf uit ininnen
doen.
W|ij zien trouwens op dit gebied reedc
meerdere gemeenten samenwerken. Zoo
hebben Zwolle, Deventer en Zutphen
reeds voor gezamenlijke rekening de
„IJselcentrale" gesticht.
In Twente koopen Versched'denie ge
meenten den electrischen stroom van het
Twentsdh centraalstation, gelijk zij het
in Zuid-Limburg doen van de Stroo-m
verkoop-mij., welke op 'hare beurt weder
den stroom inkoopt van' de mijn WlLl-
helmdna.
Waar .nu de électri'citeit allengs van
zoo1 groot belang is geworden voar de
klejn-industrie, voor land- en tuinbouw,
ep anderzijds er slechts zeer weinig kans
schijnt te bestaan, dat eene flink' opge
zette centrale met een eeiii6srins rüi.r.1
gebied niet rendeeren zal, Qi.ar
men het zeker eene gelukkige gedadve
noemen va'n de Provinciale besturen, dat
zij ide,zen zoo bela'ngrijken tak van sociale
economie hun volle aandacht ddheriken,
en niet aarzelen om, hetzij, het particulier
initiatief 'krachtig te steunen, hetzij zelf
de, zaak als .provinciaal 'bedrijf te onder
nemen."
De Week
in Het Buitenland.
„Vooruit", is de leus van onzen tijd.
De zenuwachtig overspannen haast, waar
mede men menschen uit allerlei stand
en klas ziet werken om in een minimum
tijd een maximum hoeveelheid arbeid te
leveren, is bewijs genoeg voor onze stel
ling. Of zij.t gij, geachte lezer, daarmede
niet tevreden, neem ,'dan eens een kijkje
in internationale treinen, waar honder
den menschen met zenuwachtig verwron
gen gelaatstrekken zich verheugen over
het feit, dat het stalen monster hen met
een snelheid van 70, 80, 90 Kilometer
per uur naar andere landen en wereld-
de el en voert.
Ga anders eens kijken in de machine
kamers van onze groote Gceaanstoomers,
waar gij versuft wordt van het gestamp1
en gedreun der machines, waar gij in
bewondering staat voor die wonderen,
der moderne techniek, waar de vakman
u vertellen zal, dat 'die of die as zooveel
omwentelingen in de seconde maakt, en
die of die machine zooveel duizend paar
denkracht ontwikkelt. s
De energie van den koning der schep
ping stelt zich niet tevreden met de aar
de. Zijn heerschappij moet zich ook uit
strekken over de lucht .en als een wit-
gevederde vogel ziet ge hem ^opstijgen
tot hoog in, de wolken en hechts een
act van, zijn wil is noodw'. u hij „valt
van uit de hoogte 'neer weer op te
stijgen, als hij de aarde order zich ziet
De ingewanden der -■-'e worden door
dien ~:.:g blootgelegd; niets mag voor
hem verborgen zijn.
Als pendant naast deze beschouwing
zouden urn een beschrijving willen; ge
ven van -ae rampen, waardoor 'Europa
in de Taatste dagen weder getroffenls.
Laat niemand uit deze woorden .de
conclusie trekken, dat wij, Katholieken,
tegen y or uitgang en ontwikkeling zijn,
omdat met /die beschaving en. cultuur
tal van rampen gepaard gaan. De opwer-
ping is fe oud en. te dom om hier nog
weerlegd behoeven, te worden. W|ij zou
den hier enkel de vraag willen stellen,:
wat heeft de mens-ch aan stoffelijke be
schaving, wanneer daarmede niet hand
in hand gaat een zedelijke en, godsdien
stige beschaving? Nog zoo verschi in
het geheugen, ligt de groote zeeramp
van de „Volturno" en toch wordt de
herinnering er 'ham vervaagd en wegjgo-
u^-ezeid door tal van, gvootere cn '1*M-
nere rampen, waardoor ons werelddeel
in het nieuwe jaar weder gefroffe^ is.
Wiij noemen hacr slechts de scheep er
ramp van de „"Oklahoma", waarvan wij
in 'eenige onzer vorige nummoo reJIs
oijzondcrheaen hebben medegedeeld.
Zonder 'moeite zouden wij hier nog
'een lijst van ongelukken Sroot en kir in
kur.ne:i later, volgen, nuar cn .ü'ist ir»
herhaling tc treuai^ splljr, vjf t/c ï'xi
opsommen, daar wij onze lezer» van al
hetgeen in het buitenland gébei.'.rt, aoo
nauwkeurig mogelijk cp de 'hoogte trach-
Len te houden.
Men ^behoeft werkelijk geen kwezel
of een overdreven sentimentalist te zijn,
om m een christelijk gevoel van naasten
liefde mede te leven, met de ongelukkige
slachtoffers, die jjij internationale ram
pen plotseling door God ui,t het Leven
voor 'zijn rechterstoel "woilden geroepen*
Om dn die diep-tragische Wereld-drama's
a,eis meer te zien, dan scenes, die cup het
wereldtooneel worden afgespeeld, i,s een
sociaal voelend mensdhenharti voldoen dei.
iWjij zijn aan filosofeeren geslagen,
geachte lezer, en zöiO' 'iets komt voor een
journalist in 't minst niét te pas. Zoo een
mensch leeft louter van indruK.ken en
feiten. Ons vergrijp is echter in diit sp&-
ciale geval erger dan u wel denkt Ik
meen, zonder redactiegeheimen te seinen
den, u wel te mogen mededeel en, dat
onze courant lijdt aan een chronische
kwaal, die op z'n .Hollandsch „plaats
gebrek" heet U begrijpt nu, hoe die
ziekte toeneemt door filosophische be
schouwingen. Daarom stappen wij zoo
gauw! mogelijk van dit onderwerp a^f,
oni u nog wat te verteilen over..y. na
tuurlijk de Zabern-kwestie. Biinnen- en
buitenlandsche bladen hebben kolommen
en nogmaals kolommen volgeschreven
over de verhalen van getuigen en ge-
dagvaarden in deze rec.htsz.aaic. Vandaag,
Zaterdag, zou de uitspraak moeten val
len. Wiij zijn benieuwd welk vonnis er
over de hoofdpersonen geveld zal wor
den. Dat von rorstner vrijgesproken zou
worden, zooals door Obenksriegsgerichts-
rath Medicus, die met de behandeling
van de processen tegen Rentier en Forst-
ner niets te maken heeft, beweerd werd,
is naar ons oordeel zeer twijfelachtig,
vooral daar gebleken is, dat op hec ze-
vooral daar gebleken is, dat deze mijn
heer ook nog van aiwlere strafbare feih
ten beschuldigd wordt.
Van Dunitschland naar Bielgjë, ji n'y
a qu 'un pas, als men, ziiCh tenminste
voorstelt iin onze provincie Limburg te
zitten.
De Bielgiische Kamer is weer bijeen
gekomen om de besprekingen der schooL-
wet voort te zetten. Alvorens daartoe
over te gaan, diiende van der Velde eeu
voorstel iin, de regeerimg aansporehde,
te zorgen, dat verschillende wetsontwer
pen nog voor de verkiezingen van, Mei
a.s. zouden zijn aangenomen. Daarvoor
achtte hij ochtendzittingen, poodzakeLijk.
Minister de Biroqueville verklaarde, dat
de rageeriing zich' .met dat voorstel kon
vereenigen.
Daarna werden, de debatten, over'de
schoolwet vooilgcz- j wel over ^rtk
14, luidende:
De gemeenteraad stelt de v/cMe Van
de gemeentelijke öod.erwdjzerB vist, 7 J-
ke noodzakelij!: zal toestaan ui't1. re
aanvangswedde van 1200 frank voer 'de
onderwijzers en vart '11ÖQ frank v.v.: ~ds
onderwijzeressen. 2e. Feu vergoed'rg
voor verblijf: in de gemeenten, met 5000
inwoners en minder, 150 bapkin de
gemeenten met 5001 tot 40.000 inwoners.
200 frank; in de gemeenten met 40.001
tot 100.000 300 frank; in de gemeentel!
met meer dan 100.000 inwoners 400 ft.
Deze vergoeding wordt verdubbeld
a. voor de gehuwde onderwijzers;
b. voor de onderwijzers 'en onderwij
zeressen, die schoolhoofden zijn.
Verschuilende leden oordeelden de aan
vangssalarissen niet voldoende, terwijl an
deren er op .aandrongen, dat de begin
salarissen der onderwijzers en onderwij
zeressen geLijlk "zouden zijb.
Tweede Blad, behooren ie
bij De Leidsche Courant van
Zaterdag 10 Jan. no. 1290.
De uitslag van Rotterdam UI
Naar aanleiding hiervan schreef de
Maasbode het volgende:
„•De strijd bleef onbeslist. Wat al
aanstonds een moreele nederlaag be-
teekent voor de ,concentr4ie-
Immers, werd de heer Lasonder de
zen zomer met circa 200 stemmen
boven de volstrekte meerderheid bij
eerste stemming gekozen, ditmaal
bleef de concentratle-candiidaat circa
200 stemmen benelden de meer
derheid terwijl het stemmencijfer der
concentratie in totaal met 800 stem
men achteruit ging.
Voor de falgemeene politieke con
stellatie is deze stembus-ebbe aanVriJ-
zinnigien kant teekenenld.
Ook op den coalitie-candlidaat wer-
|den intusschen een 200 stemmen mini-
der uitgebracht dan afin de periodieke
steimbus.
Aaugézien €en kfeine 2000, kiezers
van huin stemrecht geen gebruik rnaak-
ten (tegen 1000 in Juni j.l.) valtov(er
den uitslag der herstemming pp' 14
Januari a.s. weinig te voorspellen'.
;Het zal 'in ieder geval zaak zijn,
dat de thuisblijvers aan onzen kant ter
dege worden bewerkt.
Dan behoeven wij ;den moed geens
zins op te geven".
De Nieuwe Rotterdam'sche
Courant gaf het volgende te lezen
„Het is weer ;de oude geschiedenis!.
Tusschentijdsthe verkiezing, slecht?
opkomst, en onder degenen, die door
.afwezigheid schitteren, drommen libe
ralen. 't Is om er tureluursch van te
worden. Het weer was slecht, 'twas
koud, en och, dan wacht men maar
liever de herstemming ,af. Hoe ont
moedigend dat is voor de mannen,
die hun tijd en him moeite eraan ge
ven, en geen lasten te zwaar vinden',
om de verkiezing van den liberalen
candidaat te beyorderen 'dat kan
zulke lauwen niet schelen. Ze zullen
immers bij de herstemming wel op
komen heusch, dan zijn ze zonder
mankeeren present
En zoo. zijn er dan gisteren voor-
loopig ongeveer 1900 kiezers maar
tftuis gebleven, ongeveer een derde
van het aantal stemgeredi'tigden. Eén
troost is ier, al X'bet een |LwijlfelaChtige
troost. Aan de rechterzijde heeft men
met hetzelfde euvel te "kampen,,
schoon bij de daar heerschende disci
pline lang niet zoo sterk als bijl de
onzen. Dientengevolge staan de vrij
zinnigen er voor de herstemmingen
toch nog tamelijk goed voor. Als dan
ten iminste de vrijzinnigen riu maar
zullen willen begrijpen, dat het er
bij de tweede stemming werkelijk op
aankomt Maar het mooie is er toah.
af.
Vergeleken bij de verkiezing Van
verleden zomer, toen er 4769 stemmen
zijn uitgebracht, ongeveer 900 meer
dus dan gisteren, is de liberale canidi-
ldat 700 stemmen verminderd, ep de
•R. K. candidaat (toen en nu dezelfde)
2Dc. Alleen de sociaal-democraten
hebben zïch op het oude punt weten
te handhaven. De hier gansdi onbe
kende heer Loopuyt haalde bij de Ka
merverkiezing in den zomer 446 stem
men, nu de heer De Zeeuw 527, maar-
deze candidaat ha,d bij'd'e Statenverkie
zing, enkele dagen voor de Kamer
verkiezing gehouden524 stemmen
verkregen. Hij heeft dus geen winst,
doch ooK geen verlies en dat is in
de gegeven omstandigheden wellicht
als winst te bes'chouwen".
Is dat de verzoening?
iWiij lezen in de (A.-R.) Rotterdam
mer:
Voor Rotterdam III werd Prof. Eercü-
FEUILLETON.
De voortdurende vermindering van
krachten vervulde Magna met bezorgd
heid. Zij liet door tusschenkomst van
haar broeder den graaf op de hoogte
stellen van den gevaarlijken toestand,
waarop Dornick terstond overk\vam, ver
gezeld van een geneeskundigen specia
liteit, om nog zooveel mogelijk hulp te
kunnen verschaffen. Gaby werd door
het bezoek van den geleerde zich van
haar toestand bewust, doch bleef er
evenwel kalm onder.
Zeg eens Magna, ik heb wel be
merkt, wat die professor bedoelt. Ar
thur houdt m ijvoor zoo dom, of ik niets
merken zal, voegde zij er ongeduldig bij.
't Zal mij overigens welgevallig zijn als
k spoedig weder bij mijn kleine kom.
Mijn oudste zal zich wel door de wereld
nelpen en op den 'duur zou het met
nij en Arthur toch niet goed zijn ge
gaan.... Meent gij, dat ik hem veel ge
daagd heb? vroeg zij lachend, maar
vendde dra het hoofd op, als wilde zij
-ie bevestiging van haar vraag niét hooren.
Na eenig stilzwijgen begon zij weder:
Getrouwd te zijn is niet zoo makke
lijk als gij denkt, Magna, en vooral niet
met Arthur.
Een andere maal (Sprak; zij1, terwijl haar
koortsachtig gloeiende handen Magna
angstig vasthielden.
Gij zijt meer voor mij geweest dan
een liefhebbende zuster en moet nu nog
voor het laatste zorgen, dat voor den
Katholieken Christen te doen blijft.
Weet gij' wel, gij| hebt idaar indertijd Josi
aan herinnerd. Arthur bemoeit zich daar
zoo niet mede... Laat mama er echter
niets van weten, die kan komen als ik
beter ben, sprak zij, m'et den voor een
oogenblik oplaaienden moed van een zieke.
Magna vervulde gaarne den wensch
van den kranke en droeg zorg, dat haar
geestelijken bijstand ten deel viel. Zij
zelf bad innig, dat dit leven behouden
mocht blijvenDornick 'gedroeg zich on
verschillig er onder, maar liet haar rus
tig haar gang gaan.
Zoo oneindig deze echt meerendeels
geweest was, zoo vreedzaam waren de
laatste dagen, waarin Gaby, ondanks
haar toenemende zwakte, zich zichtbaar
inspande, om haar gade liefde te bewijzen.
Zacht was Gaby den doodslaap inge
treden, haar hand liggend in die van
haar man, aan haar zijde tante Clarisse,
die niet opgehouden had voor en met
haar te bidden.
Toen Magna kwam, was alles voorbij.
Eenig'e uren later trad graaf Lands-
Skron binnen, die men, volgens "den
wensch der stervende, eerst had mogen
roepen, toen de ernst van het oogenblik
vaststond.
Tegenover dezen nieuwen smart stond
hij sprakeloos en verslagen. Het was
a in Magna overgelaten, zich aan haar
ouden vriend te wijden.
Na den begrafenisdag keerde Magna
niet weder naar 't slot Dornick terug.
Zij verzekerde, zich thans geheel aan
haar vader te moeten wijden.
De oude graaf Landskron kwam haar
dikwijls in Feldhaus bezoeken, daar hij
zich tc huis z*oo eenzaam gevoelde. Hij
kon met Magna vele dingen vrijer be
spreken, dan met haar broeder, daar
diens verhouding tot Tiny hem eenigen
dwang oplegde.
Landskron bejammerde het nog al
tijd ten zeerste, dat het huwelijk tus-
schen die twee niet was tot stand geko
men. Tiny's levendige geest had zoozeer
een Vaste leiding noodig, zeide hij tot
Magna en dan vertelde hij, hoe haar bui
tensporige vaderlandslievende stemming
hem een tijd lang de grootste zorg had
gebaard, daar hij vreesde, dat die haar
tot onverstandige handelingen zou kun
nen Voeren. De oude Eggerstorf had
haar helaas, in den politieken strijd ge
mengd en had maar al te vaak aan haar
geest en haar moed hulde gebracht. Ge
lukkig was Tiny op zekeren dag plot
seling opgehouden zich met de poli
tiek te bemoeien, zonder daarom van
inzicht te veranderen,'. OD.'ej joorzaak! h'ad de
graaf niet kunnen achterhalen. Hij was
intusschen van plan, dezen winter van
de Oostenrijksche hoofdstad te blijven.
Ik' denk idezen winter naar Rome te
gaan, sprak de graaf. Bij de groote ge
beurtenis, die daar op handen is, moet
het er wel interessant zijn. Zoo'n kerk
vergadering is een zoo ongewoon
schouwspel, dat ik hoop, er eenige af
leiding in te vinden voor onze smart.
Dat zou ook iets voor u zijn, Magna. Gij,
met uw vromen zin en uw veelomvat
tende belangstelling, zou er zoo recht
aandeel in nemen.
Magna kon echter ditmaal |den wensch
des graven niet beamen. Zij betrapte
zich nu zelfs op den wensch, dat het
concilie niet tot stand mocht komen.
V/aarom? Zij kon het met zichzelven
daarover niet eens worden.
Zij zocht daarom van onderwerp van
gesprek te veranderen en vroeg naar
haar oom Eggestorf.
Is het waar, dat hij zoo groote
verliezen geleden heeft? Heeft hij aan
de vestiging der bank, die, naar de
couranten vermelden, de financieele
krachten zijner partij bijeen zou brengen,
zoo groot aandeel genomen. j
De graaf bevestigde dit.
Het grootste deel van h"-t Egge-
storfsche vermogen is verloren. Een
treurig gevolg van onstaatkundige ge-
voelspolitiek. Had Eggestorf liever het
geld aan uw broeder gegeven. Ik had
altijd gehoopt, dat hij ten slotte daartoe
wel zou besluiten.
Ook ik had het gehoopt, sprak
Magna bezorgd. Deze erfenis was steeds
in uitzicht gehouden; het benadeelt Ber
nard zeer.
De graaf had hetzelfde gedacht.
Bernard zal een schitterende car
rière maken, sprak hij troostend. Alle
toestanden in uw staat zijn grootscher
geworden; men kan vele bekwame man
nen gebruiken.... Ik moei echtii nog
eenmaal op mijn persoonlik-j aange
legenheden terugkomen, Magna, ging
Landskron levendig voort. Heeft Dor
nick al laten doorschemeren wat hij van
plan is met zijn zoontje te doen? Hij
is zoo vaak van huis. Mijn vrouw droeg
mij op hem tc zeggen, hoe gaarne zij
dat kind bij zich nemen zou. Wilt gij
bij Dornick eens hooren, hoe hij daar
over denkt? Gij weet bij hem den rech
ten toon zoo aan te slaan, wat mij nicü
Igelukken wil.
(Wordt vervolgd.|
