J0) MAGNA.
Uit de Pers.
voorg-Ojteld hebben, als üe, wapetiheld im del
Zabern-kwestie, voorgesteld als een kwa
jongen, die voor het eerst van 2ijn leven
een pistooltje in handen gekregen heeft
en hu zijn eigen vaardigheid en de
deugdelijkheid van het wapen op 'alles
wat los en vast is beproeven wik
Dat dit muisje echter blijjk zal geven
nog in het gelukkig bezit te zijn vaü
een staartje, is te besluiteni uit het feit,
dat men de positie van deH rijkskanse
lier als ernstig geschokt blijft beschou
wen. Er wordt dam ook herhaaldelijk van
een latente kanseliers,crisis gesproken.
Goede beoordeelaars van menscheW en
dingen, zoo schrijtft bijv. de „Mannh.
General Apz.", hemen aan, Üat een ern
stige poli|ti' -Tsis nadert. De conserva
tieven zijn r' roer, wijl de regeeting
toegelaten neeft^ ,dat luitenant v. Forst-
ner veroordeela werd. Politie-president
v. Jagovv heeft met zijn bniex *,aanj de
„Kreuzztg." de leiding genorneö van den
conservatieven Stormaanval -tegen 'den
rijkskanselier. Deze bevindt zich dan ook
iin een pijnlijke positie. jZou -lyj in zijn
duel mét v. Jagow verhezen, dan zon
het geval door de liberalen heel koel
worden opgenomen, hoe smartelijk voor
hen ook een overwinning der '•tonserva-
tiieven zijln zou.
Met belangstelling mag meiö zeker de
ontwikkeling der dingen tegemoet zien.
Opmerkelijk As !het intussobem ook, dat
in een artikel van J. Bjachem in de„Köln.
Volksztg." waarin hij een overzicht geeft
van het afgeloopen Jaar, ees* zeer tege
moetkomende liouding juist tegeaover
den rijkskanselier wordt aangenomen en
zijn positie krachtig verdedigd. De rijks
kanselier zal bij de komende botsingen
dsu blijkbaar öp _het Centrum kunnen
rekenen.
Als voornaamste gebeurtenis uit de
afgeloopen week komen1 "wij nog eens
terug op 'het overlijden van "koniingin-
weduwe Sophie van Zweden, die, zoo
als bekend, Dinsdag op het koninklijk
slot van &uockholm overleden "is.
staat iaangemerkt als een feobele vorstin,
die onder alle standen zeer bemind werd.
Als gemalin van prins Oscar en later dis
koningin was zij zeer liefdadig. In 1887
stichtte zij voor Ziekenverpleging het
Soiphie-ziekerthuis, waaraan tevens een
school voor Ziekenverplegers werd ver
bonden. De onkosten voor deze inrich
tingen bestreed zij uit eigen kas. Ook
voor ontslagen vrouwelijke gevangenen
en onvermogende werklieden richtte zij
tehuizen op,
|Haar huwelijk met Oscar II, dien zij
op het slot Monrepas bij Wied had
leeren kennen, was uiterst'gelukkig; zij
was een zorgvolle moeder en wijdde haar
geheele leven aan de opvoeding van haar
vier zonen.
In 1907, in het jaar dat ikon'tng Oscar
overleed, vierde zij haar gouden bruiloft
Sinds de dood van haar gemaal was
de grijze vorstin ziekelijk, maar haar
overlijden kwam toch nog onverwacht
Wanneer wij men excuiseere ons
den acrobatisch en sprong in ons over
zicht, maar wij zouden niet consequent
zijn, als wij ook hierin met de bioscoop
navolgden aan een eventueele uïifc-
peesoh rondvluichtje mede te maken,
gehoor zouden geven, dan zouden
wij bijna geheel Europa met een
dikke sneeuwlaag overdekt zien. In
Duitschland, waar de sneeuwstorm het
ergst gewoed heeft, is het thans hevig
gaan vriezen.
In het Noorden van Spanje houdt
echter nog de sneeuwstorm aan. Het
moet er volgens de te Madrid verschij-
i iide bladen buitengewoon koud zijn.
Een frappante tegenstelling met het
weer bij ons, waar we aanhoudend tegen
zwart vochtige straten en1 donkere wolken
zitten te kijken. LEQ.
Weétepraaitje.
Een mooie week. Omdat er een Zon
dag in is gevallen? Ja, dat ook aL Of
schoon de Nieuwjaarsdag voor de meeste
menschen (niet tot de aangenaamste wordt
gerekend En daar is ook wel reden
voor, want het afleggen en ontvangen
van visiters is iets, wat je gauw verveelt
en nog duizendmaal vervelender is die
kaartjes-geschiedenis. En toch blijven we
het allen trouw doen; de een durft het
niet het eerst laten voor den andere, zoo
als het geval is met zooveel andere ge
woonten, die een ieder verafschuwt, en
toch niemand practisch durft tegengaan.
Maar, ik zeilde, dat het een mooie week
is geweest, en daarmede doelde ik njef
op den Nieuwjaarsdag, dodh op den uit
slag van de Gouds cl ie Statenverkiezing.
Daarmede is, mensohdijikerwijs gespro
ken, de vast-reCfotsChe samenstelling van
de Zuiid-Hoilandsche jStafcen en Baar mede
ook die van de Eerste Kamer, zelfs n&
1916 verzekerd. Ook deze verkiezing be
wijst, dat de trek yan links naar rechts
sinds Juni steeds meer toeneemt Zoo
ooit, dan is uit deze verkiezing geble
ken, dat de misleide kiezers tot bezin
ning komen. Gouda g'eêft zelfs moed
voor Rotterdam III! Cch, och, ze moes*
ten in Rotterdam III a.s. Woensdag dien
Eerdmans eens den nederlaag bezorgen.
De Katholieke propaganda club |n 'Rot
terdam III ontvangt giften voor de ver
kiezing onder de volgende veelzeggende
motto's: „Om Eerdmans te weren", „Ie*
der oprecht Nederlander helipe mee een
dam op te werpen tegen den leugen^
en lastervloed". 't Is ook! niet te ver
wonderen, dat velen dien anti-papist met
alle kracht, die in hen 'is, uit onze volks
vertegenwoordiging wiÊen houdeiu
'n Ander praatje: De Staatscommissie
voor het onderwijs lis nog in het oude
jaar tot stand gekomen. Van groot be
lang is de opdracht zelve, die aan de
Commissie is gegeven. In naar 'fapport
zal zij nL een Grondwetsartikel 192 heb
ben te formuleeren, dat ifhïet in strijd
■is" met, en dus een regeling toelaat
van het lager onderwijs, waardoor df
Staat zicii de deugdelijkheid en de kraan-
tige vooruitgang van hei bijzonder zoo
wel ais net openbaar onuerwijls gelijke
lijk aantrekt, urrder behoud van de op
voedkundige zelfstandigheid yan hert bij
zonder onderwijs.
Wat hieronder verstaan wordt, weet
men en de Katholieken kunnen liuune be
langen met vertrouwen' i|n handen laten
van de 'heerem Nolens en v, iWiijlnbergen.
Moge het aan de Commissie gelukken
een resultaat te bereiken, dat aan ons
het schandelijk onredht zal goed maken,
door een liberaal voorgeslacht bedreven!
We leven nu w Leiden onder de ne
gen-uur-winkelsluiting. Of het bevalt, kan
natuurlijk nog niet gezegd worden, Want
de verordening is pas met 1 Jan. inge
treden. Maar, me durikt van wel. Alle
begin is vreemd, en wat meer zegt
van nieuwigheden willen wat oudere
menschen gewoonlijk niet veel hebbent
Dat heeft zoorw i zin goede dis z'n kwa
de zijde. Dames houden echter nog wel
eens van 'n nieuwigheidje en daarom valt
het te verwonderen, "dart ze 'tot nu toe
nog niet wat krachtiger het nieuwe br-
ganisatieleven op haar eigen terrein heb
ben aangepakt, nog niet krachtiger heb
ben gemaakt de afdeelingen van den R.
K. Vrouwenbond. Maar nu zal het beter
gaanMaandag is te Amsterdam de dio
cesane organisatie van den R. K. Vrou
wenbond in het bisdom Haarlem defini
tief tot stand gekomen. Het nieuwe jaar
zal aan de R. K. Vrouwenbeweging
nieuw leven, krachtiger groei en bloei
instorten! JAN.
Kerknieuws
Nieuwjaarsreceptie der eerw. geeste
lijkheid bij Z D. H. mgr. Callier.
Om 1 uur op Nieuwjaarsdag ontving
Z, D. Hu Mgr. CalLier de 'Eerw. Gees-
rtfelij'khieid, der stad, die aan Z. D. H. h,are
gelukwenschen voor het uieMwe jaaykwac
men aanbidden.
Uit) naam van allen sprak* die Hoog)
Eerw. Vicaris-generaal, Mgrl Möllmann,
Zijne Doorluchtige Hoogwaardigheid als
volgt toe.
Monseigneur.
Wjanneer op den eersten dag des jaars)
cfe priesters, die in uwe omgeving wer-
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Zaterdag 3 )an. no. 1285.
Doodenlijst 1913.
In aansluiting met de necrologie in
ons nummer van 31 December, volge
hier de namen der in 1913 overleden.
Geestelijken en Religieuzen.
Th. Huijgens, pastoor, te Gendt O.B.
C. M. van Gerve, rector te Oirschot.
H. G. Rutj es, S. J., Maastricht.
G. Dennig, oud-pastoor, Nijmegen.
Zuster Maria Clementina, moeder
overste van het R. K. Jongens-Weeshuis
Amsterdam.
Mgr. Th. S. Roes, deken van Utrecht.
L. S. Bemelmans, oud-pastoor ende-
'_cn van Meerssen.
M. L. H. H. Peters, rustend pastoor,
Weert.
Pater Vincentius, van de orde der Ca-
pucijnen, Handel.
J. J. Deenen, pastoor, Puiflijk.
S. Asma, pastoor, Colmschate.
M. H. A. L. Merckelbach, professor
te Rolduc,
Broeder H. Adan, missionaris in N,.-
Indië.
A. den Ronden, pastoor, Nispen, ge
meente Roosendaal (N.Br.)
W. P. van Thiel, pastoor, Deursen
(N.Br.)
Th. Meijer, S. J., Exaten (L.)
E. Logtenberg, pastoor, Eist.
Pius van der Geest, O. P., oud-pastoor
der St. Dominicuskerk, te Nijmegen.
E. Brugman, oud-pastoor te Wijhe.
J. J. ii. Saes, kapelaan. Western,
J. S. Engels, oud-pastoor, jMaasbracht.
F. Bongers, oud-kapelaan, Gesticht
„Koningslust."
J. Wijne, oud-deken en pastoor te
Waspik.
A. li. Rcijnddrs, pastoor, Grubben-
vorst (L.).
P. Keg, oud-pastoor te Baarle-Nassau.
S. H. H. Hamers, pastoor, Brunssum.
J. F;. Broekman, rector, 's Bosch.
J. Kroonen, pastoor, Megen.
A. J. A. Huberts, pastoor, Beek.
A. Schouten, pastoor, Amsterdam.
Mgr. A. M. C. van Cooth, rector,
Amsterdam.
Zuster Ignatia, Leprozengesticht, te
Laquito.
Mgr. M. A. Crimp en, oud-deken en
pastoor, Eemnes.
Pater Xaverius, van de orde der Ca-
pucijnen, Sluiskil.
G. J. Thijert, deken en pastoor, 01-
denzaal.
A. J. Jansen, oud-pastoor te Elden.
P. J. Neys, oud-kapelaan te Weert.
Zuster Maria Magdalena, moeder
overste van het St, Bernardusgesticht, te
Amsterdam.
G. W. J. Neijssen, rustend pastoor te
Mechelen-Wittem.
F. B. van Meurs, S. J., apost. missio
naris, Semarang.
G. A. L. Peters, pastoor, Enschede.
A. J. Clarijs, pastoor," Assendelft.
J. C. M. Sicking, lid Sociëteit der
Paters van Lavigerie.
S. van Wamel, prior Ord. Carm. en
pastoor te Hoogeveen.
Zuster Frangois de Borgia, Congr.
Jer Witte Zusters, te Mariënberg in
Oeganda.
Mgr. H. L. Sloots, rustend pastoor
"eisen.
F. P. H. M. van Miert, kanunnik
en pastoor, Breda.
A. van Grinsven, rustend pastoor, te
Zeeland (N.Br.)
F. van Meerendonck, C. M., missio
naris in Chenigtingfu, China.
E). Ph. J. M. Verlaak, pastoor, Elden.
G. Jansenius S. J., të Katwijk a.
d. Rijri.
Mgr. J. H. Drehmanns, bisschop van
I-'.oermond.
J. B. A. Diekmann, pastoor te Bo
de graven.
G. S. Koopman, deken en pastoor,
ATphen ad. Rijn.
FEUILLETON.
Als ik u zie, babbelde Gaby, dan
denk ik altijd aan onzen goeden Jos,
en hoe verliefd hij op u was. De arme
kerel. Het is merkwaardig hoe verliefd
ïij allen waren in dien tijd: Arthur op
r; lij, Josi op u en l3ernard op Tinyl
Oeste is maar, dat het op niets uit
loopt dat kan ik je verzekeren, Magna,
en heeft van Üe mannen niets dan
leed. Ik heb honderdmaal gedacht, ik
wou dat ik hem Tiny maar gelaten had,
die hij eerst het hof maakte. Dan kon
zij nu hier zitten
Magna was blij, toen zij het bezoek
als geëindigd kon beschouwen. Op 't
laatste oogenblik gaf Gaby haar den
brief harer zuster.
't Is dom van Tiny, dat zij je dien
niet direct toezond. Hij is nu al een
paar dagen oud. Maar zij schreef erbij,
dat het geen haast had. Wat 'n dikke
brief is het. Mij schrijft zij altijd maar
kort.
Magna nam den brief en vormde het
plan, dien op den terugtocht te lezen.
Om aan Dornick's wensch te voldoen
ging zij eenige oogenblikken bij diens
t ,üre doorbrengen.'
B. J. van Bokhoven, pastoor te Bakel.
F. B. Thien, S. J., Oudënbosch.
R. Burgers, O. P., pastoor te Rinkon,
(Bonaire.)
M. Smits, Ord. Carm. te Zenderen.
J. Keulers, van de Congregatie van
het H. Hart, Tilburg.
J. Th. Hofman, deken en pastoor te
Hilversum.
Mère M. Dominica, overste der Ur-
sulinen, Venray.
F. Nicclaux, van de orde der Lazaris
ten Helden-Pamningen (L.)
Pater Caspar, van de orde der Ca-
pucijnen, Hengelo.
J. M. A. Smolders, pastoor, Nieuw-
kuik.
N. Hamers, broeder-missionaris, te
Arnhem.
Frater M. Theodoretus, Curagao.
A. Th. B. van Hcyst, Orde Praem.,
pastoor te Bokhoven.
M. E. Boumans, rustend geestelijke,
Vught.
Wintermans, oud-pastoor *s Bosch.
J. H. Hooyman, pastoor, Imsum bij
Leeuwarden.
G. de Vries, missionaris in N.-Eansoe
(China.)
A. Prëvot, van de Congregatie van
het H. Hart, Brugelette, (België.)
A, C. Vermeer, kapelaan, Reek bij
Grave.
J. van de KromVoort, vroeger pas
toor te Garsel.
iMgr. G, A. Biestratcn, pastoor te Gilze
R. E. Th. Ruties, oud-pastoor, Zeve
naar. 1
J. Lenaerts, pastoor-deken, Landen.
Onderwijs-commissie.
Wij lezen in het Centrum:
Nog juist bij 't scheiden van 'if ou'de
jaar is d,e Staatscomjnis|sie benoemid, die
tot taak za! hebbenprimo wettelijke
maatregelen te ontwerpen ter bekosti
ging van het openbaar en bijzonder on
derwijs, $0cuiïd\O zoo noodig) een nieuwe
redactie te fonmuleeren van hetgrond
wetsartikel 192.
Die Staatscommissie blijikit een parle
mentaire commissie te zijn alleen Ka-
hierleden hebben er zitjtinigj in. v
Rechter - en Linkerzijde zijn daarbij
Sn hunne verschillende partijen goed,ver
tegenwoordigd, terwijl aan de Commis
sie velerlei bevoegdheden zijn toegekend!
zoodat een grondige behandeling van
deze belangrijke materie te verwachten is.
Na hetgeen in Üe Tweede Kamer én
van de Regeeringstafel én door de
woordvoerders van Links en Rechts) ge
sproken werc^ mag) mlen van üe werk
zaamheid der Commissie het bessfte ho
pen.
Ook hare samenstelling igeeft daartoe
reden.
W;ant al zullen d|ë meeningen onder
meer dan /één opzicht scherp tegenover
elkander staan en de afzonderlijke stand
punten en rapporten wel nietf ontbreken!,
de weg tot overeenstemming schijnt
geenszins afgegoten.
Integendeel. Nu aan d,e oommissie een
'zoo groote vrijheid van beweging is ge
laten en d,aard,oor aanvankelijk geopperde
bezwaren vervielen, mag men veronder
stellen, dat een accoord ten slotte be
reikbaar zal zijn.
En slaagt d.aarin de Commissie, dan
is nu de band tussfthen beide licha
men zoo nauw werd gelegd het pad
geëffend voor een compromis in <ie Ka
mer en zal de Regeering daartegenover
zeker geen onverzoenlijke houding aan
nemen.
De instelling dezer Commissfie is een
feit van beteekenés, dat veel belooft
Van hare verrichtingen waatbij de
tnoodige spoed zal zijln te betrachten
hangt ih/ot (thans af, dia lang begeerde
en tö -lang onthouden gelijkstelling tus-
sChen openbaar en bizönder onderwijs
haar beslag Izia.l krijglen ;en de Grondwets
herziening een feit kan worden.
Wat ons betreft, wij hopen van h,arte
dat'én het een én'het ander geschieden
zal.
Welk een vreeselijk verblijf had hij
zijn oude bloedverwante ingericht. Tante
Clarisse, wier eenige dochter sinds ja-
.ren in het klooster was, woonde samen
met een oude nicht. Haar inkomen was
zeer bescheiden, zij was altijd vol lof
over den goeden neef, die haar een zoo
behaaglijk tehuis had verschaft. Gods
zegen zou hem, meende zij, niet ontgaan
voor alle weldaden haar bewezen. Hij
was zoo goed.... Als hij maar met het
geloof op beter voet stond. De slechte
tijd had zijn inzichten bedorven. Alle
dagen haars levens zou zij er echter
voor bidden, dat God hem de genade
des geloofs zou teruggeven. Magna
moest haar daarbij maar helpen.
Magna beloofde dit. Hoewel zij een
stroom van haakwerk, waarmede beide
dames de wereld verrijkten moest be
wonderen, deed tante Clarisse's tevre
denheid, dankbaarheid en kinderlijk ver
trouwen, zoozeer in tegenstelling met
Gaby's zelfzucht, haar hart weldadig
aan.
Om deze gedachten niet verder voet
te geven nam Magna op haar terugtocht
Tiny's brief, verheugd dat zij eindelijk
eens wat meer zou hooren.
Maar welk een ontgoocheling. Ti
ny's brief was korter dan ooit.
„Gaby zal u wel mondeling alle
nieuws omtrent ons hebben medege-
Een billijke on derwijs-regeling °n
betere regeling van het kiesicch/t zijn
de twee belangrijke zaken, waarnaar te
recht vurig wordt viertangd.
Ook de Bondl
Ondier djt opschrift lezen we in de
Oei dj er land, er:
Ook 4e hondp de befaamde Ossendorp1-
sche Bond, van Ned,erlandschje onderwij
zers, die vurige strijder voor de openbare
en dje felle bestoker van d,e bijzondere
school, hoeft zich bij het d/enkbcelidl van
d|en sclioolvrelde neergelegd
't Is wel niet van harffe gegaanwant
het desbetreffende besluit is* maar met
een kleine meerd.'erheiid, aangenomen.
Doch hiet bestuur, d|a|t! maar liefst het
heele bijzonder onderwijs bij de Grondf-
wet afgeschaft en verbodjen wild,e zien,
moest toch voor dje sit'enimenovermachjt
hukken en kon zijig sjfcrijdhaftig voorspel
in den zak steken.
Dat zal het nietf! igediroomd, hebben,
toen het fier en zegebewust) ter vergar
dering trok. De heer Oscendorp verde
digde het bestuursvoorstel nog uit al
zijn macht: geen bijzonder onderwijs
meer, alleen Rijk of Gemeente zou voor
taan nog scholen mogen oprichten. Da$
was het id,eaal van d,en Bond. Troelstra
hadi dit denkbeeld wel bestredenmaar
wat hoefdje idj.e ziah daarmee te be-!
moeien
Ho, ho l zeiden d,e socialisten, die zoo,-
als men weet, in den B;ond, niet weinig
te vertellen hebben, Troelstra heeft het
bij het rechte eind,: komtf d,e schoolvrede
niet tot stand, dan blijlft de coalditie be
staan.
En zoo heeft de schrik voor d,e coalitie
zelfs d,en onverzo en lijken Bond tam ge
maakt I
Men beleeft toch vreemd.e dingen in
dezen tijd. I
Pour acquit de consciebsje
Werd nog besloten d.e propaganda; voor
het openbaar ondierv/ijs met hernieuwde
kracht te blijven voeren ei: alles te dp en
wat djenstig kan zijn om lije zorgen dat
tije bijzondere scholen materieel aan geen
lagere eischien zoui ieder moeten voldoen
dan de openbare.
Nu, d,at is precies wat wijl voor d,e
bijzondere school wensch en en daarom
verlangen wij juist d|e materieele. d. iv
financieel e gel ijkstelling.
We hadden nooit gedacht daarbij in
den Ossen-dor pochen Bond medestrijders,
te zullen vind.en.
De Week
in het Buitenland.
Dat onze tijld in! 'het feëkeiü der bios
coop staat, geen imensch zal ;t ontkennen,
als bijl alom in den. Linde bioscooptheaters
en kinema-paleized uit den grond ziet
rijzen als paddenstoelen. De menschen
willen nu eenmaal hun geld en onge
lukkigerwijze ook soms een deel van
hun ziielerust opofferen im dienstvan
den hioscoopugod,
W|ij, Katholieken, kantel! ons -echter
slechts dan tegen Üe bioscopen, wan
neer men in dergelijke gelegenheden, fijljmis
op het doek brengt, die, ten spijt van
de eerste begrippen van- fatsoen en mof-
raliteit, misdaad en onzedelijkheid als
natuurlijlc, ja als iets grootsch voor
stellen en door sensatie-scènes de kwade
lusten van jong en oud prikkelen.
Alles wat op dit gebied den toets der
gezonde critiek doorstaan ^,an, juichen
wij echter van harte toe. Onder die
goede en ontwikkelende films rekenen
wij op de eerste plaats zullke, die als
„Le Journal" of „Die Wjoche" ons een
overzicht geven van"h-etgeeïi in 3en iaat-
sten tijd op politick of historisch _gebied
voor belangrijks in het buiitelnland ge
beurd is»
iW]ij zullen trachtten, dit iia ons buiten
lands Ch wédk-ovefzioht van hedeti na te
volgen-
Een geschikt type voor een/ caricatuur
is gauw gevonden.
Onder de vaardige hand van den teeke-
naar zien wij luitenant von Forstner, die
wij reeds herhaalde mialen aan onze lezers
deeld", luidde het schrijven. „Wees zoo
goed en verzend inliggenden brief aan
Frans Helbrink in Brüchhoven. Ik stel
de er prijs op den brief op deze weze te
verzenden, omdat ik overtuigd ben dat
brieven, die uit het buitenland komen
en vooral die uit ons land, bij u op de
post geopend en gelezen worden. Ver
geef mij mijn vrijpostigheid. Hartelijk
gegroet. TINY,"
Dat was waarlijk geen brief zooals zij
gehoopt en verwacht had.
Was Tiny jdan nog zoo, aan de politiek
vastgeklonken, dat zelfs de vriendschap
geen weerklank meer vond in haar hart.
En met welk een gewichtigheid behan
delde zij zelfs zulke onbelangrijke zaken
als het verzenden van een brief.
Magna vermoedde, dat het schrijven
slechts eenige werken van weldadigheid
betrof, daar de brief aan Hellbrinck nog
eenige bijlagen inhield. Zoodra zij thuis
was, schreef zij er het adres op en ver
zond hem.
Zij was nog nooit zoo verbitterd je
gens haar vriendin geweest.
XVI.
Bij deze hitte kon het toch waar
lijk met dit vergaderen wel uit zijn,
meende eenige dagen later een zwaarlij
vig „ZoUparlements"-afgevaardigde, z'n
plaats naast Bernard von Behrenberg
innemend.
Deze was juist de zittingzaal binnen
getreden en monsterde de brieven, die
op zijn plaats gelegd waren.
Dat houdt de beste niet uit, ging
de dikke praatgraag voort. Overdag de
zittingen en 's avonds nog die uitnoodi-
gingen en feesten. Wat was dat gisteren
ee". drukke |bocl bij den' (minister! En als
meu dan nog gemoedelijk met een paar
vrienden een glaasje bier drinkt, komt
men niet voor den morgenstond thuis....
En dan nog zulke brieven te ontvangen
als gij daar voor u hebt, ging hij met
comischen schrik voort, toen hij zag
dat Bernard een epistel van meerdere
pagina's openscheurde. Dat heb ik ze
thuis gezegd: geen lange brieven, zoo-
Lang ik in dienst van het vaderland ben.
Toch niets onaangenaams, hoop ik, ging
hij vertrouwelijk voort, bemferkend, dat
zijn buurman onder het lezen het voor
hoofd fronste.
Het bevat een eigenaardige vraag,
die niet gemakkelijk te beantwoorden is,
sprak Behrenberg, den brief opvouwend
en dien, van de spiedende blikken zijns
buurmans niet zeker, in zijn portefeuille
bei^glend. Ik geloof, dat ik door de le
zing een zaakrijke rede gemist heb.
't Mocht wat, die rede, bromde de
dikke.
Men vertelt mij zoo juist, zoo
mengde zich een derde in 't gesprek,
dat graaf Bismarck nog deze week het
parlement wil sluiten. Gij, Zuid-Duit-
schers, kimt dan op uw gemak naar huis
gaan. De zon der gastvrijheid, die den
laatsten tijd bij alle feesten scheen, zal
er wel 't laatste ijs in 't hart hebben
doen smelten, zoodat gij gansch bekeerd
terugkeert.
Om te smelten is 't warm genoeg
hier, sprak de dikke, opstaande. Op de
goede tijding van de sluiting kan eeq
glas bier staan. Sinds koning Cambri-
nus over de Noord-Duitschers de scep
ter zwaait, heb ik aan de eenheid van
Duitschland "niet meer getwijfeld. Hij
heeft nog meer geregeerd dan uw Prui
sen:
Baron Behrenberg, ik heb u een
groet van uw vriend Dornick over te
brengen, zeide een voornaam uitziende
jonge man, een Sileziër die nu de groep
•naderde. Graaf Dornick heeft u gister
avond op het feest vergeefs gezocht.
De drukte was te groot, om elkaau
te- kunnen vinden, antwoordde Behrein-
bergl Ook verliet ik de soiree vroeg.
Sinds wanneer is Dornick hier?
(Wordt vervolgd.)
