Uit Stad en Omgeving-
Gemengd Nieuws.
ders, verderop worden de mensdien weer
uitgejouwd en nageschreeuwd, enz. enz.
'i Is te veel om alles op te noemen, daan-
om gebruik ik de woordjes enz, enz.
Nu zullen misschien de buiten deze plaats
wonende menschen wel zeggenMaar is
daar dan geen politie? Toch wel, maar
die weet 't zeker niet 'tegen te gaan.
Doch als het zoo blijlven moet, zal het
't beste zijn, dat men J's avonds thuis
blijft en de deur sluit; dan heeft men
tenminste geen last, dat men nage
schreeuwd zal worden, en oök niet, dat
men grint of iets anders in de gang
krijgt Maar nu schiet, mij nog ,i.ets te
binnen; 't zal nog niet voldoende zijn,
dat men 'de deur sluit, want dan wordt
weer iets anders !het doelwit, blv. de
bloementuintjes, wat oo'k al meermalen
is geschied. Nu, dan zullen we als ;t
's avonds begint te schemeren, de draai-
bruggetjes maar afdraaien en een slot
erop leggen, dan zijn wij ten minste
eenigszins gewaarborgd. Maar 'tis toch
te hopen ,dat dit alles, wat "ik hier op
noem, niet noodig is, en dat de politie
eens goed ingrijpt, om dit alles tegen
te gaan. Volgens mijn idee wordt 't toch
meer dan hoog tijd, dat al die baldadig
heid eens sterk tegengegaan wordt
X.
Onderwijs.
Vereeniging van Hoofden van
R. K. Scholen in het Bisdom Haarlem.
Nad|at te 10 uur Maandagmorgen in
d,e parochiekerk van den H. Jozef aan
de Jansstraat te Haarlem een H, Mis
was orgiedj-agen, werd in café Brinkman
aldaar de 86e algemeene vergadering
gjehouden door bovengenoemde vereeni
ging, die ook werd bijgewoond, door den
Hoogeerw. heer Mgr. M. P. Möllmann,
vicaris-generaal van het Bisdom Haar
lem.
Na een openingswoord van' den voor
zitter en lezing der notulen, hield die
heer Wi. H. Nijsten, inspecteur dier licha
melijke opvoedjng een voordracht over;
De noodzakelijkheid van opzettelijke li
chaamsoefeningen op d,e school.
Nadat door d;en inleider verschillende
Vragen waren beantwoord, bracht de
heer v. Gemert namens d.e vergadering
dank aan den inleider voor zijn zaak
rijke, leerrijke causerie. 1
Hierna voerde het woordj d.e eetfe-
voorzitter der vereen igiing, Mgr. M. P.J.
Möllmann.
Door een d,er aanwezigen werd dje
vra_ag gesteld of het in een volgende
vergadering niet mogelijk is de kwestie
te bespreken betreffende de moeilijkheid
voor jonge onderwijzers om geplaatst
te worden, waarschijnlijk door een over
compleet van leerkrachten.
Dit werd, toegezegd, doch enkele aan
wezigen ontkenden het bestaan van die
moeilijkheid;, op het oogenblik althans.
Door een d|er aanwezvigen werd nog
gevraagd een enquette in (te stellen in
hoeverre op het oogenblik d£ hoofden
der scholen bezoldigd' worden volgens
dje bisschoppelijke regeling van 1911.
Ook dit zal in de volgende, algem©ene
.Vergadering behandeld worden.
Vermeidjen wij nog d'at dje heer v.
Vel zen, hoofd der school te Njieuw-*
k o o p, werd, gehuldigd; door den voor
zitter, wegens zijn yeertiglij.ari|» jubi
leum als schoolhoofd, al'sook de heer
P. C. A. Hendriksen, secretaris)) dei4 ver
eeniging wegens dfieris veertigjarig on-
d^rwijzersschap en de toekenning van
d|e onderscheiding „Pro Ecclesia et Pon-
tifice" en die heer Ammerdorffei4 te Ur-
sem, wegens d|ien:sj zilveren jubileum als
schoolhoofd.
STATEN-GENERAAL.
EERSTE KAMER.
Vergadering 'van Dinsdag 30 D\ec. verV*,)
Aan de orde is de Indisch e Bi e-
g rooting.
O.a. treedt als spreker op de heer
van ld en B ie zien, (R.K.),'die zich weer
richt tqgen het opium-kwaacl, Jpetoogen-
de^ dat de regie nooit het kwaad kan be-
strijden. Integendeel. De inlander kan
niet gielooven, dat iets verkeerd is, wal
het gouvernement zelf verkoopt. Het is
een schande voor de Regeering, een be
wijs, d,at het haar geen ernst is, met de
bestrijding. De divans van gouverne-
mentswege, acht hfij vooral een sch'an t
daalhet is alsof men in Nederland
van regeeringswege naast kroegen ge
legenheden ging maken om iden roes uit
te slapen.
De Regeering handelt slechts uit
winstbejag, om de 24 imillioen per jaar
niet te missen. Wiaaroim niet 'geleide
lijk afgeschaft, zóó, diat men elk jaar
2 imillioen prijs geeft?
En dat terwijl de Sarekat Islam' van
haar leden eisch.t onthouding vart opium
genot. Die volksbeweging maakt de Re
geering beschaamd. De Minister zelf
kan oordeel en over het schandel ijke van
het opiumgebruik. Zijn advocatenkantoo;
in $emarang was beroemd om de Vele
opiumzakenl dje er behandeld.werden.
De afgevaardigde smeekteen Minister
tenminste voor d©n sterken drank geen
regie in te voeren. Thans is het nog mo
gelijk, het ajcoholkwaadi te bestrijden.
Aan den bruinen broeder is men dat
verplicht
ZDETERWOUDE (Dorp). Van de
eerste der drie groote beginselen, waar
op de verhouding tusscheni Kerk en
Staat berust, werd in de sociale cursus
in 't kort aanteekeningen gemaakt en
korte herhalingen' gedaan van 't in de
vorige cursus verhandelde daaromtrent
Kerk en Staat zijn twee wezenlijk on
derscheiden 'maatschappijen, beiden vol
maakt, en op hun gebied onafhankelijk.
Daartegen zegt de Eerw. Spr. worden
veel tegenwerpingen gemaakt: de Kerk
kon onmogelijk een volmaakte maat
schappij zijn omdat zij' geenl bepaald
terrein heeft; de Kerk mist een grond
gebied op stoffelijk gebied.
Al missen de Pausen sinds 1870 een
stoffelijk grondgebied, allen hebben zij
een geestelijk bestuursgebied n 1. de ge-
heele wereld.
God heeft aan de Kerk het godsdien
stig eigendom1 gegeven. Dit is verschil
lend met het 'politiek eigendom van den
Staat. God heeft den Staat een servituit
opgelegd, krachtens welke de Kerk haar
taak vrij kan uitoefenen. Christus heeft
mimers gezegd: „Gaat en onderwijst
alle volken."
Ook deze opwerping wordt dikwijls
gemaakt: als het waar is dat de Kerk*
een volmaakte maatschappij is, krijgen
we een Staat in den Staat, waardoor
tweestrijd volgt.
Ons katholieken noemt m'en Ultra
Montanen, over de bergen, omdat ons
gezag van' Rom(e komt.
Een Staat kan1 niet in den Staat be
staan wanneer beiden mi,et hetzelfde doel
nastreven.
Een christelijke en een socialistische
Staat kunnen niet aan een bestaan; ze
beoogen een verschillend doel
Doelen van Kerk en Staat, hoewel
verschillend, loopen parallel, e ven wei-
dgi; het doel van de Kerk is de grond
slag van het doel van den Staat.
Zij moeten elkaar helpen en onder
steun ent.
Aan den Paus moeten wij gehoorzaam1
Zijn in geestelijke zaken, maar daarbij
zijn wij aan den Staat gehoorzaamheid
verschuldigd in het stoffelijke.
Als het burgerlijk opperhoofd ons iets
zou gebieden wat tegen rechten en vrij
heid van ons geloof strijd mogen wij
niet gehoorzamen.
Een derde opwerping, van weinig be-
teekenis, is: De Kerk kan geen vol
maakte maatschappij zijn omdat zij
slechts geestelijke middelen kan en m'ag
gebruiken overeenkomend 'en passend bij
haar doel.
De leden der .Kerk zijn menschen met
een ziel en lichaam daar heeft de Kerk
wel degelijk rekening mee te houden.
De Kerk (heeft in vele gevallen de hulp
noodig van de burgerlijke overheid.
Waar de Kerk b.v. een gebrekkige
macht heeft moet de Staat voor haar
de lakens uitdeelen. De Kerk mag van
hare leden en ook van den Staat eischen
dei middelen welke zij noodig heefl}
voor haar doel. In bepaalde gevallen)
is de Staat verplicht met gewapende
middelen te helpen, zooals in de mid
deleeuwen dikwijls is gedaanj, 't Spreekt
vanzelf dat, in deze tijdsomstandighe
den, door de Kerk deze eisch niet zal
gedaan worden.
Wel stelt de Kerk eischen voor stof
felijk onderhoud enz.
Spr. aan de stoffelijke rechten van
de Kerk gekomen verhaalt in 't kort
de geschiedenis van den Kerkelijken
Staat.
Constamtijn de Groote gaf in 313 de
Kath. Kerk vrijheid van godsdienst. Con>-
stantijn reeds doordrongen zijnde van
het noodzakelijke stoffelijk recht der
Kerk verplaatste zijn zetel naar Bizan-
tium, later Konstantinopel. Later nam
de macht van de Romeinsche keizers af,
in de 5e en 6e eeuw, toen de Longobar-
den en Hunnen, onder Paus Leopold^
gewonnen werden voor het christendom",
was de Kerk reeds rijk van goederen
voorzien.
In 754 toen] alles aangewend was de
wettige vorsten te bewegen hulp te bie
den, tegen de Longobarden e.a., heeft.
Paus Stephanus Pepijn de korte, een
Frankische vorst, benoemd tot Impera
tor Romanus, d.v. beschermer van Ro
me. Pepijn beloofde bij overwinning een
deel daarvan af te staan aan de Kerkt
omdat het voor de onafhankelijkheid der
Kerk noodig was, wat dan ook is ge
beurd. Karei de Groote heeft die schen
king nog uitgebreid, In 962 was van den
kerkelijken staat rilet veel over gebleven
door de intriges der adel.
Door Paus Innocentius werd hij weer
tot haar hoogste toppunt gebracht. In
de 14e eeuw was zij weer jammerlijk
vervallen waar hij weer herstelde.
In het begin der 16e eeuw was de in
vloed der FCerk in Frankrijk van bijzon
dere kracht, totdat de revolutie kwam.
Den 17e Februari 1810 sloeg Napoi-
leon, voor wiens sluwe staatspolitiek
Rome's macht een beletsel was, de hand
aan de pauselijke troon; spoedig verviel
Napoleon en in 1815 werd Italië aan
den Paus teruggegeven. Daarna ont
stond in den boezem' van Italië dei<
strijd, waarbij in het streven naar één
groot Italië, door geheime genoodschap
pen, spr. met een» werk van Nuiens het
gruwzame partijtrekken voor de revolu
tie laat zien.
In 1846 bieenide Pius IX deze op
komende storlm1 tegemoet te komen met
een -constëtutloneelen regeerinjgsvorm wat
de toestand niet verbeterde. In 1861
den 17e Maart nam: Victor Emmanuel
den titel van Koning aan. Spr. weidt
verder uit over de slag van Mentanai
door de zouaven, geholpen door de
Franschen; hoe 20 Sep. 1770 Paus Pius
IX zijn moedige zouaven gebood den
strijd te staken om nutteloos bloedver
gieten te voorkomen.
Wel werden gerantiewetten gemaakt,
voor het Vaticaan enz. maar nooit heeft
de Paus het aangeboden jaargeld
f3,222.000 aangenomen.
Uitdrukkelijk moet een hiieuwe paus
een eed afleggen: te zullen zorgen voor
het Patrimonium Sancti Petri, d.i. Vader
lijk erfdeel van den» H. Petrus.
De gezindheid van' het gouvernement
kan onps echter weinig moed opleveren
voor verandering hierin. Spr. leest ver
slagen voor uit de „Tijd" over de rede
van kard. Rossi en w.at daarop de „Tru-
bnial" heeft geantwoord.
Met een mooie vergelijking t'usschen
Neerlands dappere zouaven en ons Ka
tholieken ett een vurige ojywekking om
met die dappere trouwe zonen door
goed nakomen der kerkelijke wetten, onf
ze aanhankelijkheid eerbiedigend en too-
nemd, katholieken van de daa'd te zijnB
sluit spr. dezen, ais altijd, nuttige, aan-
genamen] ontwikkelingsavond.
De dubbele moord' te S p1 a a r n-
dam. De Haanlemsche correspon
dent van „De Tijdi" mekft:
Nog versch in 'het geheugen ligft die
afgrijselijk moord), die op 5 November
1910 te Spaarndjaim gepleegd' wendi op
djen ouden gemeenteontvanger Melchior
en d(iens bejaarde zuster en waarbij de
gemeentekas werd ontvreemd'.
Nog steeds i$ de leader van dezen
giruwelijken aanslag niet gevonldjen, doch
dezer dagen heeft 4e sluiswachter J. H.
te Spaarnd|am er eenige minder pfettige
uurtjes dpor beleefd'.
Een biekend individu D». R., uit Spaarnl-
d,am, buur van H., die thans in die straf
gevangenis te Haarlem zit wegens
moordaanslag op den veldwachter
Boorsma, zou „gepraat" hébben in dfe
cel. Drie maanden geleden al en' sind's
d'ien tijd is H. nagegaan. D, R. verteidje,
4at hij den sluiswachter H. op den be-
wusten avond) van dien moord in het huis
van Melchior heeft zien binnengaan en
hem er ook uit heeft zien komen.
Verdier zou H. hem verteld) hebben.
4at hij h;et gestolen geld zou gebruikt
hebben voor djeq aard'apip1 elenhfamd/eh
Maar je houdjt je sm.Dirk, had hij
er bijgevoegd,. Dan moest H., volgens
R., een stevige borrel djrinken en) in
geldverlegenheid hebben gezeten, zoodat
hij zijn sluisgeldien niet kon verrekenen
met het polderbestuur. Ten slofte zou
in het sluiswachtersjliuisje in djie dagen
een hamer en een mes gelegen hebben.
Dit laatste kon bevestigd worden door
zekeren D. K. uit Spaarndam. (Dienl
ouden man werd1 den hals 'afgesneden
en die zuster het hoofd1 ingjeslagen, zoo-
als men zich herinneren zal).
Een lejn amdjerwas oorzaak, dat de zeer
gunstig bekend; staande, knappe werk
man H. op"Tweeden Kerstdag dpor een
veldwachter en een rechter-comimissarir*
van dje Haarlemsche Rechtbank uit zijn
werk werd gehaald, naar die gevangenis
Haarlem werd, gebracht en caar gecon
fronteerd, met D. R.
Van de verschillendeaantijgirigen bleef
zoo goed, als niets over Op dien avond
was H. om kwart vóór tien naar huis ge
gaan en had R- op 'die sluis, waar terzüjdje
het huis van Melchior stondj, achtergfe-
laten. D e financieel e moeilijkhed;en] var
H. zoud©n, al waren zij juist, hetgeen
niet zoo is, reed,s van 1907 dateepen'.
Van een mes en een hamer wist de tot
getuige opgeroepen L. K. niets af
Ten slotte beweerde D. R. zelfs, d'at
ook do verldwachter N. op1 dien avond
in het huis yas geweest van Mèlchiibr
en hield, dit vol ooik toen Idie veldwachter
d,at beslist ontkende. Wiel wa^ hij er
dies midldjagjs geweesj.
H. was ten zeerste verontwaardigd'
over de verdenking, waaronder hij stonld,
te meer d,aar hij D. R. steedö vriendelijk
behandeld had- D. R. was een niets
doener en drinkebroer, aait wien H.
soms nog wel ©enig werk verschafte.
Na een verhoor van ©enige uren werd,
H. weder op vrije voeten gesteld, terwijl
dj'e rechter-commissari;s| L. R. te kennen
gpf, d,at hij zat te liegen. In Spaardam,
waar men gebukt gaat ond,er d'en last,
dat nog speed's die moordenaar niet 'ia
ontdekt, is m»en over d'jt geval zeerver-
ontwaardjigdi Niet één bewoner denkt
aan d,e schuld van H.
Verduistering van postwissels*
Wederom is door een beambte, werk
zaam in dienst van het Rijk, een misdrijf
begaan, dat voorzeker in de kringen der
posterij-wereld is doorgedrongen en niet
heeft nagelaten verontwaardiging te wek
ken.
'Niet sledhts de 'belangen van particu
lieren en den handel worden op den duur
ernstig bedreigd door het meervoudig
voorkomen van verduisteringen als nader
te omschrijven, doch» een geheeie klasse
van ambtenaren en beambten wordt aller
onaangenaamste getroffen, wanneer "het
blijkt, dat de oorzaak van onverklaarbaar
wegraken van geldswaardige papieren
moet worden gezocht in diefstal door
een postbeambte gepleegd, $eeds gedu
rende ruien een halfjaar kwamen bij Üe
directie van het postkantoor te 'Amster
dam klachten in over "het niet-ontvangen
van postwissels, welke naar uit de ge
voerde briefwisseling bleek, wel degelijk
door derden waren afgezonden. Van)zoek
raken kon bij nader onderzoek geen
sprake zijn, daar uit het ingestelde onder
zoek bleek, dat de wissels behoorlijk ge
ïnd waren. De recherche, in de zaak
gemoeid, kon aanvankelijk geen enkel
treffend punt van overeenkomst in ver
schillende gevallen van aangifte be
speuren, waardoor zij op een spoor kon
worden gebracht, tot reeds ©enigen tijd
geleden haar opmerkzaamheid werd ge
troffen door de omstandigheid, dat vele
der verduisterde »en geïnde postwissels
gericht waren aan personen, die tijdelijk
buiten de stad vertoefden.
De vermissing kwam in elk afzonder
lijk geval niet direct aan het licht, en
door deze omstandigheid had de bedrijver
allen tijd en gelegenheid om zonder vrees
voor aanhouding het geld te innen.
Geruim en tijd hebben de rechercheur?
op de loer gelegen, totdat het tenslotte
Zaterdag mocht gelukken, den beambte
de 'G. op heeterdaad te betrappen,
'De man zal ter beschikking van de
justitie worden gesteld. Een vrij aan
zienlijk bedrag moet op deze wijze reeds
zijn verduisterd.
Verdronken. Te Garrelsweer
is Vrijdagavond de 40-jarige arbeider
A. Weckman met de fiets omgeslagen
en in het Damsterdiep verdronken.
Kazerne branden te Ed»e. —Men
schrijft aan de „N. R. Crtj,"Het bericht,
dat de commandant van het 22e reg.
infanterie te Ede een dreigbrief zou heb
ben ontvangen van den reeds vermelden
inhoud, is niet jurist Da brief behelsde
niets dan losse praat en moet eerder
beschouwd worden als een 'ongepaste
grap. Teekenend is, dat het gerucht over
de ontvangst van dien brief reeds liep,
vóór hij werd ontvangen.
Wat het verhaal betreft, dat de schild
wacht vóór het wapenmagazijn Donder
dagavond een als heer gekleed persoon
zou hebben gezien, die op een hek in
de.nabijheid zat, de juistheid dezer mede-
deeling mag sterk betwijfeld worden. De
verklaringen van den schildwacht zijn bij
onderzoek gebleken zeer vaag en onbe
stemd te zijn.
Bot er vervals c thing in Bjelgië,
iDe „Nieuwe Gazet' schrijft:
Reeds eenigen tijd gingen er "te 'Mer-
xem geruchten, volgens welke er ver-
valsdhiing zou plaats heóben van natuur
boter en wel met NederlandsChe marga
rine. Daar er geen kunstboter van Ne
derland in België mag worden inge
voerd, stelde de opzichter van eetwaren
de politie van de zaak op de hoogte. Het
toezicht werd verdubbeld en éindelijk had
de geheime politie voldoening van haar
verscherpte waakzaamheid.
Vrijdagavond hield een verhuiswagen
stil voor een Ihuis der Bredalaan. De
wagen behoorde toe aan den heer Wl,
van Antwerpen. Het wekte vermoedens
op bij ;de politie, die den wagen niet
uit het oog verloor. Deze ging 's avonds
van Merxem naar Brussel. Die agenten
Vochten en Cappelaere, die hem per
fiets volgden, gelukten er in de smokke
larij te ontdékken. Te Brussel werden
700 kilo NederlandsChe margarine aan
geslagen en te Merxem 100 'kilo, welke
hoofdzakelijk bestemd waren voor ver
vals ching van natuurboter.
Een opzienbaren d(e gebeur-
tejniV Aan djen Doodweg te Wij-
'keroog (Velsen) bevindt zich de Stoomr
tümimerfabriek van dien heer Aardema.
Ten eindle zijn hout en materiaal, benoo-
digd als aannemer, tegen regen te be-
slchermen, hadj, naar de „Haarl. Ct.n
vertelt, dje heer Aardema dit opgeslagen
ondjer een door pannen gedekt geraamte.
d,at evenals een kapberg voor hooi, aan
alle rijdlen geopend was. Wij spreken
van wasj, want het geraamte is niet meer.
Den heer Aardema was namelijk van
gfemeentewegie aangezégfd, dlat waar hij
zonder toestemming deze opslagplaats
had d'aargeSteld tot afbreking moest
overgaan. De heer Aardema zoowel aid
zijn raadsgnan, en ook meerderen1, waren
van oordeel dat hrer geen 'sprake was
van een gebouw, voor wiens bouw vol
gend) art. 5 der Wpningwet de toestem
ming van het gemeentebeS(tuur benoo-
mdigjdJ wa's). B. en W. waren van oorde'el
dat wel degelijk toestemming had
moeten worden gevraagd1, en zoo niet
gk>ed-, dan kwaadschiks tot afbreking!
zou worden overgegaan.
De heer Aardema liet zich dlaardoqr
echter niet afschrikken, en d,eedi die ge
meente bij d,eurwaarders-ëxploit aanspra
kelijk stellen voor die daaruit voortvlo ei-1
end© schade.
B. en W. echter, meenende in hun redht
te staan, lieten zich daardoor niet af
schrikken en zoo zag men gisteren' een
niet-alled,aagsichen optodh.t zich naar de
terreinen van d.en; heer Aardema. bewe
gen. Het waren d,e burgemees;ter, de
beide wethoudersi, mr. "TJhiel, als advo
caat der gemeente, de commissaris van
politie, Vijf rijks- en vier gem een te-vel dp
wachters, benevens een korps 'gemeente
werklieden, welke laaf sten overgangen'
tot afbraak van de afdekking.
Begrijpelijk dat een en andler bijzon
dere belangstelling verwekte niet alleen
op 't oogenblik zelf, maar ook voor wat
nu zal staan te gebeuren. De heer Aar
dema zal, vermoedelijk gesteund door
de Vereeniging van Blouwon'dfernemers^
waarvan hij lid i's> tegen de gemeente
gaan proeedeer en.
Naar het blad verneemt, zou een ande
ren aannemer een'zelfd.e lot wachten.
Ee nbelangrijkearrestaUe.—
De politie te Antwerpen heeft een goe
den slag geslagen door de arrestatie van
Louis de Bergh, 28 jaar oud, wonende
aan de Lange Doornikstraat te Antwer
pen. Deze bood eenige dagen geleden
aan een heer, 'wie-ns naam wij met X zul
le naanduiden, diamanten te koop aan.
De heer X, die vtermoedde dat deze dia
manten van diefstal afkomstig waren,
vroeg of De Bergh nog meer diaman
ten in bezit had, waarop deze antwoord
de, dat hij nog 32 diamanten in bezit
had, ter waarde van frs. 15.000. Hij
bood deze aan den heer X te koop aan.
Deze laatste wilde de overeenkomst be
vestigd zien en gaf 1000 francs voor
de 32 diamanten; de rest zou na eenige
dagen voldaan worden. De heer X begaf
zich terstond naar den heer Klipper op
wiens fabriek eenigfen tijd geleden een
groote diamantdiefstal 'plaats vond. De
heer Klipper herkende de diamanten be
slist. De politie werd terstond in ken
nis gesteld en toen De Bergh eenige;
dagen later op de afgesproken plaats
kwam, werd hij gearresteerd. 30 Dia
manten ter waarde van ongeveer 30.000
fres. werden op hem bevonden, bene
vens een geladen revolver. Óp het
oogenblik van zijn arrestatie wilde hij
een papier inslikken; dit werd hem ech
ter belet. Het ble|ek te zijn ©ene kwi
tantie voor 15.000 fr. op den naam> van
den heer X en ondörteekend met een,
Valschen handteekenin'g op naam van
den heer Klipper. Naar verluidt zou de
politie heden nog verdene arrestaties te
dezer zake verrichten.
Vergeetachtigheid! De ver-
gieietachjtigfheid van een kapitein heeft
d(en Franschen militairen autoriteiten en
de politie te Parijs eenige dagjen gele
den heel wat moeite en angst bezorgjdl
De kapitein zoo deelt het Hbl. mee, die
een portefeuille bij zich hadj met belang
rijke geheime documenten, op de ver
dediging betrekking hebbende, nam op
d|e Place de POpera een auto. en liet
zich brengen naar de Militaire school
achter het Palais dies Invalides.
Toen hij dje school binnenstapte,
schoot hem plotseling te binnen, djat
hij zijn portefeuille in d*en wagen had
laten liglgfen. In ttnind'er dan geen tijd
was hij weder op straat de auto was
echter reedjs Verdwenen en de kapitein
kende het numimer niet. Toen snelde
hij vliegensvlug naar de prefectuur van
politie, waar hij aangifte deed van het
gebeurde. Daarop rapporteerde hij het
aan zijn chef. Een officier van d.en gene
ral en staf kreeg order om- met den kapi
tein op onderzoek uit te gaan. De beide
offiecieren reden den geheelen diagfde
verschillende auto-garages af, maar zon
der resultaat. Het werd nacht, de por
tefeuille was weg en bleef weg( Die
militaire autoriteiten kwamen bijeen op
het ministerie van oorlog, de zaak werd
lang en breed besproken, maar daar
mede kwam men geen stap. Verder.
Eindelijk, toen men alle hoop reeds
o(pigfe|g'even had, kwam' er bericht V,a|n d'en
prefect van politie, dat een chauffeur
te Levallois-Perret, aan zijn chef dé por
tefeuille, die hij in zijn^-wagen had ge-
Vond ënf, ter hand had gesteld.
De d.ag was nauwelijks aanjgebrolken
of de stafofficier en de vergeetachitïgp
kapitein waren reeds te Levallois, De
portefeuille werd in ontvangst gjenomén,
geopend en intact bevonden. De chauf
feur heeft een vpordeeligen dag/ gehad).
Moderne dansen.
De laatste aflevering van „Mannen-
adel", tijdschrift voor de mannenafdee
ling van „Voor Eer en Deugd", bevat
een „Waarschuwing en protest tegen de
moderne dansen."
De schrijver introduceert een aanzien
lijke dame uit de hoogste kringen, op
wie de taak rustte een jonge dame door
een Londensch „season" te leiden, en
die in de „Times" protesteerde tegen
de moderne .dansen.
Om de geleidelijke ontaarding op mo
reel gebied-t e illustreeren, vraagt zij wat
haar grootouders wel gezegd zouden
hebben, wanneer hum gevraagd zoude
zijn een wei-opgevoede jonge dame van
achttien jaar te brengen bij de schande
lijke dansontaardingen, die de jongelui
van tegenwoordig meer en meer invoe
ren.
Meer in het bijzonder worden ge
noemd de Two-Step, One-Step, Bunny-
Hug, Turkey-Trot, Tango, Pas de lours
Boston, (de laatste het begin van het
gevaar), de meesten van Amerikaan-
jsche en Zuid-Amerikaansphe negeraf-
komst, welke dansen zelfs in kringen
worden toegelaten, waar men idat het al
lerminst zou verwachten.
Als bewijs, 'dat niet overdreVén wordt,
kan o.a. het zware vonnis van Prof.
Hector Treub 'gelden, die (de „Ope-Step"
Waarmee de andere dansen vrijwel over
eenstemmen, eenvoudig meer dan baf
gemeen noemde.
Betreurenswaardig is het ldaiï ook,
luidt het verder, dat op de vergadering
van het Nederl. Dansonderwijzersgenoot-
schap, in Augustus 1.1. te 's Gravenhage
gehouden, op de vraag of de moderne
dansen de Schiebe, of Wackeldan-
sen in het leerplan dienden opgeno
men te worden, beslissing ten gunste
dezer dansergernissen werd .getroffen*
