alytisch Kamerverslag.
Uit de Pers.
kt-
DE TWEE VRIENDEN.
rde Blad behoorende
3e Leidsche Courant van
erdag 4 Oct. no. 1212.
e reclames, adresveranderingen enz.
jialytisch of Kort Verslag betreffend,
lie men rechtstreeks te richten tot de
)SDRUKKERIJ, afdeeling Analytisch
ag, Den Haag.
DE ADMINISTRATIE.
De oorzaak.
nederlaag der liberalen biji de dub-
Statenverkiezing in hiet district |Mi'd|-
ïrg word,t in hun pers met ware
lerklachten begroet, merkt het
trumi terecht op.
tar tevens beijVert men zich, de be-
nis van dien gevoeligen tegenslag!
eel mogelijk weg te doezelen,
et name de moreele beteekenis.
mneer de Rechtsche partijen thans
verwinning behaalden, d/an is dit
zoozeer toe te .schrijven aan hun
eerderde kracht, maar aan dje lauw-
en onverschilligheid lller linksch'e
rs.
Is rechts overwonnen heeft, dan{
t het dat aan d|e lauwen, aan de
blijvers links, aan de is!lappen Van
t, die alle belangstelling in de pu-
e zaken aan hun laars lappen7'/
jft de „Midd|elburg!sche Crt." en de
hensche klaagt:
Juist hebben de Staten van Zeeland;'
:t medewerking van den heer Van
ilsurn, de Gedeputeerde Staten om
zet en een vrijzinnige naar de Eer-
Kamter gezonden. En! mu reeds wan-
It de zetel van dezen Senator en
ze Gedeputeerden.
Het is jammer, en dubbel jammer,
lar de fout schuilt bij de traagheid!
n een driehonderd liberalen, die
lor hun onthouding aan d/e rechter-
de reden tot juichen hebben gege-
n.
in een kentering in! het kiezers4
s willen deze bladen niet hooren.
oogstens wil de Zutphensche erken-
dat „enkele weifelaars', die in Juni
links stemden, thans op de Recht-
n zijn overgegaan". Maar dat kon
zichzelf de schaal niet doen over-
n, imieent het blad. De fout zit .in
akschheid der .liberale thuisblijvers.,
ij zijn, gelijk wij; gisteren reeds te
gaven, van .een eenigszins ander
ïj gelooven, dat wel degelijk een
ering van beteekenis haren invloed
t doen gevoelen, en dat die als de
irnaamste reden van de behaald^
winning is te beschouwen,
e roes, welke in Juni een aantal,
ers van de wijs bracht, heeft uitge-
let nuchter oordeel is bij de wéife-
en tijdelijk verdoolden teruggte-t
rd. Maar dat e eniger mate ook
auwheid djer Jinksche kiezters tot dit
:c der liberalen heeft bijgedragten,
vel aan te nemen,
telken indruk imlaakt het dan echter,
een djeel djer vrijzinnige kiezers nu
is zoodanig in hun ijver verflauwd
dat zij zich niet de geringe moeite
een gang naar de jsitembus willen
oosten
de ontnuchtering bij hen reed;s zoo
edig gekomen
nieuwe Ministerie en het onderwijs
schrijft in Het Katholieke
hoolblad:
Reeds berichtten we, dat d.e nieuw-
[etreden Minister van Binnenlandsche
ien introk de circulaire van zijn
>tsvoorganger, waarbij bepaald was,
aan d,e bij d(e rijksscholen eventueel
te stellen ongehuwde onderwijzeres-
'moest Worden wileegedeeldj, dat zijl
FEUILLETON.
2i) riep den knecht Benoit en door
n geholpen, droeg zij haar naar haar
ner, waar zij haar te bed legde.
Hiérèse had haar broeder op het laat-
oogenblik nog willen tegenhouden
n waarschuwen voor het gevaar, waar
hij zich begaf, hem toeroepen, dat
dat huwelijk een valstrik lag verborgen
Zij kende het karakter der Trémazan's.
t go eel, want het was; gelijk aan het
'e.
Vergeven, dat hadden zij misschien
kund, afzien vara de wraak,' maar zich
mederen tot eera verbintenis met den
rrader, omdat hij nu in het bezit was
11 een kwalijk veilkregera rijkdom, ge-
}len goederen, hoe aanzienlijk zij ook
ften mogen, vergeten de beleediging
e hij haar had aangedaan en waarop
zich met weerzinwekkende ZeÜfvol-
fcning nog beroemde?
Nooit.
Zij zouden zich als eerloos hebben
jschouwd, wanneer zij tot iets derge-
r& hadden kunnen overgaan.
Wen had hen kunnen beschuldigen van
bij het aangaan van een huwelijk Ver
moedelijk ontslag zoud,en bekom'en.
Uit de idagbladjen vernam|en we daarna,
dat het wetsontwerp, bedpelend|e de hu
wende onderwijzeres ontslag te verlee-
nen, en de ontwerpen tot herziening d,er
Grondwet den zelfben weg zijn opgegaan.
Van den vorigen Minister, dje op on
derwijsgebied „niets d(eed", schijnt
ZuExc. Cort van der Lind.en dan toch'
wel het een en ander gevond(en te heb
ben dat verdonkeremaand! moest worden.
Thans liggen er nog de cynvanglrijke
ontwerpen tot reorganisatie van het ge-
heele onderwijs. Zouden ook djie niet
voor intrekking in aanmerking komfen
De onderwijzers mogen van geluk
spreken, dat het „Toeslagwetje" bijtijds
zijn weg naar het Staatsblad heeft ge
vonden, want was ook dit nog in het
stadium) van ontwerp, mten zou eiken
dag mbeten duchten, dje intrekking er
van te zien gepubliceerd.
En wat de nieuwe Minister in plaats
van den door hemi gecjisqualificeerd'en
arbeid van zijn voorganger heeft aan
te bieden, weten we uit de Troonredje.
Als „minder d|an niets" heeft mten het
al, zonder d'e waarheidC heel veel ge
weld aan te dpen, kunnen teekenen.
Als het pas-opgetreden Ministerie met
„intrekken" klaar is, is de tijdf gekomen,,
qp zijn positieve daden te gaan verwach
ten.
We zullen zien en zijn wel benieuwd".
De landvoogd voor Indië
Het Huisgezin schrijft het vol
gende
Meer dan ooit wordt in dit tijdsge
wricht voor het ambt Van gouverneur
eraal van Indië een eerstel klas
kracht gevorderd.
Een man, die d,e nieuwe bewegingten
en stroomingen in dat reusachtig rijk
begrijpt en ze in de goedje bejdlding
weet te leiden.
Een man ook, die de Oost-Aziatische
politiek verstaat en weet welke houding
wij daartegenover hebben aan te nemen.
Een m'an van ongemteene kennis dus,
doorzicht en vastberadenheid^
Daarnaast is het betrekkelijk van on
dergeschikt belang, wie minister van Ko
loniën is. 1
Deze behoeft niet noodzakelijk een
groot man te zijn. Wel moet hij wezen
een verstandig man, d,ïe d'e inzichten
van den In'djschen landvoogd' verm'ag te
begrijpen, te toetsen en te waardeereh
en die, in de groote lijnen mlet het be
leid van jdLen gouverneur-generaal instèml-
mend, dezen voor het overige zooveel
mogelijk de vrije hand, laat.
Toen de heer De Waal Malefijt mi
nister van Koloniën was en. de heeif
Idenburg landvoogd, bestond er die over
een stemming, uie harmonie, welke tus-
schen deze beid,e dignitarissen vereischt
wordt.
Zal het thans anders gaan worden, nu
wat m'en een Indische specialiteit pleegt
te noemen op het Plein zetelt?
Zal den heer Pleyte de lust bevangen
te toonen, dat hij mleer van Incfië afweet
dan zijn voorganger en d.at hij djt in zijn
verhouding tot den gouverneur-generaal
heeft te toonen
Zal daarbij ook de wijziging in dje
regeeringskoers een rol gaan spelen
Die heer Pleyte 'heeft zich, toen hij
nog Kamtercandidaat wasi, wel in zeer
scherpe bewoordingen over de kerste
ning van Indië uitgelaten, en de liberale
pers heeft niet verzuimd/hem1 'reeds op
te zetten tegen den Gouverneur-Gene
raal, over wien zjj zonder vertoef d,e
doodsklok luidlde.
Maar het kon toch zijn, dat de heer
Pleyte bij het aantrekken van den Minis-
tersrok zelfkennis en verantwoordelijk
heidsbesef had opgedaan en beter dan
de liberale pers begreep wat het zou
beteekenen, Indië van een kracht als de
heer Idenburg te berooven.
Mogelijk ook, dat de „troonrede" van
den landvoogdj, op Koningin,ne-yerjaar-
dag gehouden, en het oordjeel daarover
door de Indische pers uitgesproken, on
ze liberale pers tot eenige ingetogenheid
stemt en haar verlangen naar een nieu
wen, dan natuurlijk vrijzinnigen land
voogd eenigermiate temjpert.
Voor wie daaraan npg b.ehoefte had,
bewijst die troonrede voldjngend, dat
de heer 'Idenburg djen toestand klaar
overziet en doorziet, volkomen besefft
wat de regeering te doen staat, en d|en
wil en de macht heeft om' te doen wat
gedaan mbet worden.
Bij hem geen schijn van aarzeling,
geen schaduw van weifeling, maar eVen-
min luchthartigheid of overmoed.
De heer Idenburg maakt ook in zijn
toespraak den indruk van een volkomten
evenwichtig m'an te zijn, in wiens hand
het bestuur van ons reusachtig eilanden
rijk veilig is.
Het zou mteer dan een waagstuk, het
zou bijna misdadig zijn, Ind,ië Van zulk
een kracht te berooven en hém' te ver
vangen door een man, yani /wien m'en
in het gunstigste geval enkel verwach
tingen m'ag koesteren.
Met mteer belangstelling dan ooit
wordt thans het afdeelingsverslag over
de Indische begrooting en meer nogj
straks de mémbrie van antwoord van
Minister Pleyte tegemoet gezien.
•begeerigheid, men had van Rosie kunnen
zeggen, dat zijl zich verkodit.
'Door dit alles gevoelde Thërèse, zoo
zeker als een jachthond die (het spoor
van het wild voor zich ziet, het gevaar,
waarin haar broeder zich begaf, de af
grond, waar hij zich met gesloten oogen
in wierp.
Toen zij op haar kamer was, alleen,
nadat Nicole en Benoit waren heenge
gaan, had zlij een oogenblik van kalmte.
Zij had nu genoeg om het onheil te
verhinderen.
Met de waarschuwing, die zij haar
broeder op het laatste oogenblik had ge
geven, was zij de uiterste grens gena
derd, die zij niet kon overschrijden,
zonder liet geheim te veraden van Jean
de. Trémazan, dien zij hopeloos aanbad
met alle kracht van haar hart, dat ge
broken was door een onheelbaar ver
driet.
Zjijt 'fstond van haar bed op en ging
aan het venster staan.
Toen ^ij> het rijtuig hoorde, dat onder
haar venster door rolde, verborg zlij zich
achter het gordijn om niet gezien te
worden.
Zij onderscheidde niets aan het rijtuig
dat Snel werd voortgetrokken door twee
witte paarden.
Een oogenblik later kwam Gouray
thuis.
STATEN-GENERAAL.
Niets imieer aan de ord,e gijndie sluit
de voorzitter 'de vergadering.
Rechtzaken.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag 3 October,
's \mjddiflgs kat ft wee.
Voorzitter: Mr. H. Goemian Bor
es i u s.
B,ij den (aanvang der vjergfodtering wordt
alsnog geïnstalleerd de heer Nolens, djie
in handen van djen voorzitter dfe ver-
eischte eeden aflegt.
De Voorzitter bénoémt tot leden
der comlmïssie voor de verzoekschriften
de heeren Bogaardt, Teenstra, Gerret-
son, Schim' v. d. Loeff en Albarda.
Besloten wordt nog eenige wetsont
werpen toe te voegen aan dé lijst Van
ontwerpen voor het afdeel in gsonderzoek.
De Voorzi tter deelt hiena méde,
dat het zijn plan is na het afd,eelings-
onderzoek geen openbare vergadering!
meer te houden (gelach). Spr. denkt
de Kamer weder bijeen te roepen "begin
November, waarschijnlijk zal dan ter
stond een openbare vergadering gehou
den worden ter behandeling van eenige
kleine wetsontwerpen, waaronder dat be
treffende de vereeniging van Stad|- en
Ambt-Almtelo en dat tot toevoeging van
eenige terreinen onder "Naaldwijk en
'sl-Gravenzande aan Rotterdam1.
Vqorts deelt spr. mede, djat de cen
trale sectie besloten heeft vóór de open
bare behandeling der Indische begroo
ting nog in de afdwalingen te ondier-
zoeken het wetsontwerp tot verschaffing
van grond aan landarbeiders, dat be
treffende de voorwaardelijke strafop-i
schorting en invrijheidstelling, dat be
treffende het levensverzekeringsbedrijf;
dat betreffende de woonwagens en
woonschepende >vering van vleesch en
vleeschwaren, schadelijk voor de .volks
gezondheid; dje electriciteitsvoorziening;
de bescherming van in het wild levendje
nuttige vogels; de maatregelen tejgjen
watervoorzieningeenige on denvijs wet
ten betreffende het voorbereidend! hoo-
ger onderwijs, het M, O. en het L. Of.,!
alsook het (voorstel van .wet van den heer
Helsdingen betreffende wijziging van; dje
artikelen van Hiet B;. inzakte htet paiqhlt-
contract in Iden Jandbouw.
Het ontwerp tot yvijziging der Wo
ningwet, dat reeds in d(e afdteelingfön'
onderzocht werd,, zal opnieuw in d(e af-
deelingen word;en onderzocht.
Voorts had d;e centrale afdieeling ern
stig overwogen of het ontwerp-Schaper
betreffende den arbeidsduur in de sec
ties behandeld zal worden. "Men heeft
echter gemeend, dat d(it nog niet m'oe|t
geschieden, aangezien de lijst van wets
ontwerpen voor het afdeelingsonderzoek
reeds vrij groot en belangrijk isdat
ontwerp houdt bovendien verbandj met
de wetsontwerpen op d,en leerplicht, dje
nog niet behandel^ kunnen word|en, omi-
'dat d,e Regeering waarschijnlijk er jiog
wijziging in zal aanbrengen.
Aldus \jj,ordt es lot en.
Vervolgens werd het volmaakt stil om
haar (heen.
|Het gerucht liep door de stad, dat zlij
door een kwijnende ziekte was aange
tast.
(Haar broeder had het zelf verspreid
en er tegenover de bewoners zijn leed
wezen over uitgedrukt.
Niemand verwonderde zich er dan ook
over, dat zij de plechtigheid niet bij
woonde, die in de grootste stilte en met
niet meer dan de noodige getuigen werd
voltrokken.
Zij lag op haar bed, toen de dienst
bode Nicole op haar kamer kwam en zich
naast h,aar nederzette.
Aan haar vroeg zij;
Is het geschied?
Ja-
Rose?
Is gehuwd.
"Hoe was zij?
Neerslachtig, treurig. Benoit zegt
dat hij1 en alle anderen die er bij waren
medelijden met haar hadden.
Zij heeft toch haar toestemming
gegeven
Met bevende stem, nauw hoorbaar.
Was dokter Bachelin er ook bij?
Ja en hij scheen even treurig als zij.
Hij heeft Benoit verzocht u te zeggen,
dat hij morgen naar uj zou komen zien.
Die goede Bachelin.
Kantongerecht te Leiden.
De kantonrechter veroordeelde:
Wegens rijden zonder licht: T, V. te
Leiden, N. D. te Rijnsburg, A. G._ P.
en J. v. L. te Sassenheim, H„ W|. te
Lisse tot f2 of 2d.; W^ K. te Leiden
tot f 1 of 1 d.; A. Wi. en H„ v. Wl te
Leiden tot 0.50 of '1 W. tuchtschool.
Wegeri9 overtreding 'der arbeidswet:
A. L. L„ G D|. vr. W^ Gh, G M. N(.
wed. H:. dl. JK. tot f5 of 2d.; A. R.,
N. V. tot f3 of 2 d.; D|. M, V. tot 2 m,.
f3 of 2 m. 2 d.; E. R. Bl. tot Ï2 of 2di.;
allen te Leiden.
Wegens overtreding der ongevallen
wet: K. A. K. te Leiden en Jj< S|. te
Warmond tot f5 of 2d.
Wegens overtreding, gier veiligheids
wet: R. de O. te Noordwijk tot f 15
of 3 dagen.
Wegens te snel varen: I. G. te Leiden
tot f3 öf 2 d.; P. O. te Katwijk a. Zee,
B» te Rotterdam* J. G S. te Scheve-
nnigen, J. J. v,. R. t£ Oegstgeest tot
f2 of 2d
Wegens stoomen Tn Rijnlands boezem
water: J. J. v. B. te Oegstgeest, J. H,
S. te Katwijk (2 maal), H. v. d L. te
Woerden, J. G te Sdheveningen tot f2
of 2 dagen.
Wegens baggeren zonder consent: Hj.
a te Zoeterwoude tot fl of ,1 d.
Wiegens rijden in verboden richting:
K. K. te Leiden tot fO,5Q of 'l d
(Wjegensl rijiden met meer dan 'één per
soon op een rijwiel: 'L. P. te Leiden
tot fl of 1 d I
Wtegens rijden pp verboden padA, 9.
en (Wl J. N. te Leiden tot Q.50 of
1 w. tuchtschool.
Wegens kaarten op den openbaren
wegC, EL, G. J^, G. v. E. te Leiden
tot fü.50 of 1 w. tuchtsdhool.
Vrijgesproken werd van "het hem ten
laste gelegde: J. v. d N«* besteller te
Noordwijk.
Vrijgesproken.
De Rechtbank te Middelburg sprak
gisteren den 30-jarigen onderwijzer der
bijzondere school te Terneuzen vrij van
de hemi ten laste gelegde mishandeling
van zijn leerlingen. Zooals men zich her
inneren zal, stierf een der kinderen, die
geslagen zouden zijn, kort nadat het feit
was geschied en werd de pnderwijzer
'destijds aangehouden, doch weer uit het
voorarrest ontslagen. Het O.M. had ver
leden week f 25 boete subsidiair ,25 da
gen tegen hem geëischt.
Brandstichting.
Voor het hof te Arnhem is behandeld
de zaak van Wi. J. J., winkelier te Bus-
sum, door de rechtbank te Amsterdam
wegens opzettelijke brandstichting tot 3
jaar gevangenisstraf veroordeeld. De
iHooge Raad verwees de zaak in cassa
tie naar het Arnhemsche hof.
Na het getuigenverhoor zeide de ad
vocaat-generaal, dat vast staat de brand
stichting; te onderzoeken is echter, of
bekl. de brandstichter is. Op verschillen
de gronden acht hij het jiitgesloten, dat
een derde de schuldige zou zijn, en hij
haalt behalve een aantal negatieve, ook
positieve bewijzen van bekl.'s schuld a,an.
Hij had niet alleen |al het aanwezige
geld meegenomen op zijn uitstapje, maar
ook twee premieloten, een ontvangbewijs
van de postspaarbank, kwitantie en, polis
sen der brandassurantie en een volledige
inventaris van zijn meubilair, benevens
zijn trouwboekje. Geëischt werd 3 jaar
gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Van Gigh, uit Am
sterdam, betoogde o.a., dat het O. M.
in gebreke is gebleven te bewijzen, dat
werkelijk de brand is gesticht doormidr
del van een lont, wat toch noodig is om
bekl/s schuld aan den brand, die 15
uur na zijn vertrek uitbrak, vast te stel
len. Hij pleitte vrijspraak.
Een moordzaak.
Het was den derden Maart toen het
door vele Nederlanders bewoonde plaats
je WestJSayville in Nioord-Amer
(Staat New-York) m rep en roer werd
gebracht door !4e ontdekking van
'afschuwelijk misdrijf. Op een van de
ven vertrekken van een zoogenaamd
'„ark", een groote loods, Waar de oesters,
die in het in de nabijheid van West-Say-
Ville gelegen water zijn gevischt, worden
gesorteerd vond men, onder een hoop
scheepszeilen verborgen, het lijk Van een
man met gespleten schedel, welk Jijk na
derhand werd herkend als dat van Harm
van der Pol, een 23*jarigen Hollander,
aldaar werkzaam.
Op 24 Februari hadden eenige arbei
ders, toen zij des morgens in de loods
kwamen, een rood vocht op de sorteer-
tafel in die loods aangetroffen, hetgeen
door hen voor bloed werd aangezien.
(Men vroeg ook aan de kameraden of er
den vorigen dag was gevochten, hetgeen
ontkennend werd beantwoord. Bij deze
gelegenheid maakte zekere Marinissen
de opmerking, dat misschien met roode
verf was gemorst. Men schonk dan ook
verder geen aandacht aan het geval.
Van der Pol verscheen dien dag niet
op het werk en het was weer Marinis
sen, die zeide dat hij naar de „City" was
vertrokken. Marinissen verdween even
wel den daarop volgenden dag uit West-
Sayville en daar hij als 'n echten los-
bekend stond, dacht men dat hij eerst
daags wel boven water zou komen. Beide
mannen bleven echter weg.
Toen men op 3 Maart weer bloedspo
ren in het benedenvertrek aantrof, begon
'men argwaan te koesteren en werd een
onderzoek ingesteld, waarbij op den zol
der het lijk gevonden werd. Het bloed
was door de reten der zoldering gedro
pen. Bovendien ontdekte men in een clo
set bebloede kleeren van Marinissen en
een 'matras en het hoofdpeluw van het
bed, Waarop fret slachtoffer vermoede
lijk in den slaap was vermoord. Ook in
het slaapvertrek, dat Marinissen met Van
der Pol deelde, trof men op den muur
en den vloer bloedsporen aan.
Al deze en nog andere ontdekkingen
vestigden onmiddellijk 't vermoeden, dat
Marinissen en niemand anders de moor
denaar moest zijn en dat de moord uit
roofzucht werd bedreven, namelijk de
spaarpenningen van Van der Pol te be
machtigen. Onmiddellijk werden pogin
gen in het werk gesteld om de verblijf
plaats van Marinissen te ontdekken en
bleek dat deze op 26 Febr. passage had
genomen op de „Finland", die dienzelT
den 'dag naar Antwerpen was vertrokken^
De politie te Antwerpen werd telegra-
phisch verzocht M. bij het verlaten van
het schip te arresteeren. Bij aankomst
Van de „Finland" opt 8 Maart bleek ech
ter uit de passagierslijsten dat geen Ma
rinissen was ingeschreven, doch wel Jan
Verstrate, die op onverklaarbare wijze
van boord had weten te komen zonder
de scheepscontröle te passeeren.
Het vermoeden lag voor de hand, dat
JVlarinissen onder den aangenomen naaml
van Jan Verstrate de reis van New-York
naar Antwerpen heeft medegemaakt en
ongemerkt van boord heeft weten te ont
snappen. Detectives werden gewaar-»
schuwd en het mocht dezen op 16 Maqrt
gelukken de verblijfplaats van Marinis
sen te ontdekken bij zijn ouders te Sluis,
welke brave lieden geheel onwetend wa
ren van de ernstige verdenking, welke
op hun zoon rustte. Marinissen werd
denzelfden dag gearresteerd en naar
Middelburg overgebracht. Niettegen
staande de voor hem bezwarende aan
wijzingen bleef de verdachte steeds ont
kennen de bedrijver van de afschuwelij
ke daad te zijn.
Deze moordzaak werd gisteren Voorl 'de
rechtbank te Middelburg behandeld. Ben
klaagde is 24 jaar oud en maakt den in
druk alcoholist te zijn, ziet er suf uit eu
stottert
Door het O. M. waitm Ih deze zaak
negen getuigen gedagvaaru, van wie ze
ven ,uit Amerika. Onder deze bevinden
zich een geneesheer, die destijds de sec
tie op het lijk verrichtte, en twee po
litiebeambten uit Wiest-Sayville.
Het „Hbld," verneemt, dat alleen aan
Het schijnt, dat uw broeder op het
kasteel La Fosse zal ga,an wonen.
Hij! heeft ongelijk.
Er zijn werklieden op het kasteel
en men werkt om alles in orde te bren
gen.
Thérèse zweeg.
Zij 'sidderde van angst.
•Het rijtuig reed met het jonge paar
den weg op naar Plancoët op om Ar-
gouges te bereiken.
Op het kasteel waren vertrekken voor
dokter Nollan en zijn vrouw in gereed
heid gebracht
De barones de Frévent legde voor
den dokter.een groote bereidwilligheid
aan den dag.
Wanneer Rose haar dochter was ge
weest, darl had' z (ij-voor h|a,ar schoonzoon
niet liefdevoller en zorgzamer kunnen
zijn.
Zij reed met het jonge paar mee en
in het rijtuig hield zij het kw'ijbend ge
sprek gaande.
Met haar opgewektheid vertelde zij
van huwelijken, die rfjUn haar jeugd
had bijgewoond, in den tijd, dat d'e adel
'nog zijn vollen glans en macht bezat
van de feesten waarmee die huwelijken
vergezeld gingen, van haar eigen huwe
lijk, dat in de koninklijke kapel van Ver
sailles was ingezegend ja, dokter, dat
was een groote gunst, die de koning ons
bewees hoe pledhtiig daarlbiji het orgel
had gespeeld, terwijl, bij het verlaten
der kerk, de muziek van de koninklijke
lij'fgarde zich aan het hoofd van den
bruidstoet had gesteld.
Haar echtgenoot, baron de Frévent
d'Aulnoye, was kapitein der garde van
Zijne Majesteit en een knap officier.
Ze zuchtte.
Heiaas, dat alles ligt. ver achter
ons, dokter, zulk een pracht zullen wij
nooit meer aanschouwen. De Jacobijnen
hebben Frankrijk gedood.
Men kon met de oude b?rones van
meening verschillen, maar bij alle mee-
ningsverschil moest men haar toch hoog
j achten.
Haar critiek o#p den bestaandQn toe-
stand was zachtzinnig, vrij van alle bit-
terheid, ze betreurde het T e.leden, maar
wist zich in het bestaande te schikken.
'Het rijtuig reed door het dorp Plan
coët en sloeg den met boomen begroei
den weg in, die naar het kasteel Argou-
ges voerde.
De duisternis was volkomen en de
weg, die biecht onderhouden v/as, dwong
den postillon de snelheid van zijn paar
den te matigen.
(Wordt vervolgd.)
