DE TWEE VRIENDEN. BUITENLAND. BINNENLAND. Bureau OUDE SINQËL 54, LEIDEN, Interc. Telefoon 935. Postbus 6. T BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAQ, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAOEN DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week ,10 per kwartaalbij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco i post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2'/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cenL De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent. met gratis lewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 15 regels 50 cent, Iedere regel meer 10 cent. Partij-discipline. De vrijzinnigheid pleegt altijd s.ma- id e lachen om. "de rechter partijl- scipline vooral wanneer deze, gelijk de Tweede Kamer meermalen met ucht geschiedde, de linker tactiek be- oeilijkt of verijdelt De minst lieflijke benamingen worden n uitgedacht voor wie zich rechtsi stipt mden aan het partijverband, terwijl af- ijkelingen als onafhankelijke mannen orden verheerlijkt Natuurlijk trekken we ons daar weinig n aan, wat niet wegneemt, "dat >ve toch met belangstelling gadeslaan, :11c schervengericht de vrijzinnigheid er [ens ongehoorzame geestverwanten op houdt De vertooning hiervan heeft te 'sGra- nhage plaats gehad, en wel naar aan- ding der jongste wethoudersverkiezing, larbij vrijzinnige vroede vaderen zoo- lar durfden stemmen op den socialist :r Laan. De heer Roodhuyzen noemde dit gis- ravond in de nieuwe vrijzinnige kies-> reeniging ,,'s Gravenhage" de oude to is indertijd wegens corruptie *ont- inden een „treurige vertooning", o. klagende ,,Hier was geen reden voor samen gaan met socialisten „om eigen lijf te redden", hier was ook niet na ge meen overleg besloten om uit bill.ijjkr- heidsoogpunt of omdat men een bij zonder geschikt persoon vond onder de tegenstanders, een candidaat van am- dere partij te kiezen. W]at nu de vrij zinnig-democraten hebben gedaan, zui en zij verantwoorden voor hun kies- Creeniging, hoewel het niet aangaat, de Kamerverkiezingen samen te werken en in den Gemeenteraad tegen, te werken. „Evenwel: hoe men de cijfers ook groepeert, er moeten ook personen voor den socialist hebben gestemd, die door ,,'s Gravenhage" in den Raad, ïijn gebracht en daarvan geestverwant 2ijn, en dat terwijl de vrijzinnige can didaat, de heer Droogleever Fortuijn, zoo bij uitstek geschikt was voor wet houder van financiën. „Ik wil noch als socialisten-vreter, noch als clericalen-vreter worden aan gezien, maar wat hier is gebeurd, is een schande en moet in het vervolg worden onmogelijk gemaakt." Met dit oogmerk stelde de verontwaar- gde heer Roodhuyzen een motie voor, larbij de vcreeniging over-het gebeurde ar „groot leedwezen" uitspreekt, den - itrouwen stemmers verwijt: lo. dat zij niet het minste begrip heb- Jfn van wat hun candidaatstelling door N. Vrijz. Kiesver. ,,'s Gravenhage" :eft beteekend; dat zij in geen enkel opzicht be ffen, hoezeer hun daad de onmisbare J menwerking van de drie vrijlzinnige icties op elk gebied bemoeilijkt;, 3o. dat hun stem niet anders is ge- FEUILLETON. 6) 0p h,et oogenblik, dat 'hij tyêm zou daten, wierp hij achteloos een rolletje ludstukken op de toonbank vajni Ledoux wijl lrij zeide: Gij moet hiervoor uzelf en uw bra- nationale garden maar eens onthalen wanneer zij mij noodig hebben, ver- iet mij dan niet. Ik sta geheel te uwer schikking, waarde vriend. Hij hervatte zijn wandeling, trad on- ir het geringste voorwendsel overal nnen en trachtte o,p deze wijze door iendelijkh'eid de openbare meening ge- tel voor zich te winnen. IHet gerucht had zidh1 al daar de stad ■spreid, dat Hubert Nollan dien nacht ■s aangekomen in een) prachtige reis den inet postpaarden. 'Die bewoners verwonderden zich1 er fcr, hem zoo gemeenzaam, zoo vrien- tlijk en voorkomend ie zien, hij, die 0eger altijd zeer hooghartig was jen Screen met minachting behandelde. Door zijn rijkdom was hij wel in zijn bordeel veranderd. Zoo keerde de openbare meening zich 'ttkelijk te fijnen gunste. weest dan trouwbreuk tegenover hun kiezers en hen mitsdien uitnoodigt hun man daat ter beschikking van de kiesvereenii- ging te stellen. Prachtig. Discipline moet er wezen! De vereeniging nam dan ook de motie aan, zij' 't dat met 36 tegen 25 stemmen de alinea betreffende het ter .beschikking stellen der mandaten geschrapt werd. De meerderheid vond deze scherf te scherp. De al te onafhankelijke vroede vaderen t— te flauwhartig inmiddels o.m rond .voor de zaak uit te komen kunnen 't zich in ieder geval voor gezegd houden. Maar laat nu de vrijzinnigheid voor taan niet smalen o.p het rechtsche partijl- verband, want zijl houdt er zelf een soort inquisitie op na, terwijl de heer Rood huyzen blijkbaar met welgevallen de 'rol van groot-inquisiteur vervulde. En tusschen haakjes: wat heerscht er tusschen de linker broederen daar in de schaduw van het parlement een aller aangenaamste verstandhouding, 't Moet een lieve lust wezen, onder hen te mogen verkeeren. V „In vrijzinnige geest". Een ieder weet, dat (de Katholieke Kerk den grootsten dwang heeft ondervon den van regeeringen, die zich noemetni vrijzinnig, dat b.v. de beruchte Kul- turkampf in Duitschland het werk was eerrer vrijzinnige, eener liberale re geering. Maar lees nu eens bet volgend be richtje uit de N. Roti Qrt. In Hessen bestaan nog weiten uit den tijd van den Kulturkampf, die de vrijheid van beweging van katholieke Orden en op haar gelijkende geestelijke vereenigingen op het gebied van den godsdienst, de werken van naasten liefde en in het maatschappelijk leven de handen binden. Dr. Schmitt, de aan voerder van het centrum in de Tweede Kamer, stelt nu '-oor die wetten, welke van 1S75 en 1878 dagteekenenin vrijzinnigen geest te herzien, en de ipgeering wil daaraan tegemoet komen. Men hoopt, dat de zaak, na tusschen de partijen gehouden overleg, nog van het najaar haar beslag zal kunnen krijgen. f r |Wij spatieeren an bovenaangehaald stukje de woorden in vrijzinnigen geest". D'r. Schmitt, de Centrumsleider, zou hervormingen voorstaan, die zij!n „in vrijzinnigen geest" _zeker, men kan het goed uitleggen: er bestaat ook een Katholieke vrijzinnigheid, de „\v a r e vrijzinnigheid, maar een ieder leest toch in bovengenoemden citaat, dat de hervor mingen, die dr. Schmitt voorstaat, jijn volgens de wenschen van de vrijzinnigen, d. w. z. de liberalen. Als 'n typéerend staaltje van brutaliteit en verdraaiing der feiten wilden we dit eens eventjes naar voren brengen. ,De vrouwen vertelden elkaajr als een geheim Hij gaat trouwen met mejufvrouw de Trémazan, mijn lieve! Zij mag wel van geluk spreken. Hij is zoo goed <en in het geheel niet trotscjfrj. Een nieuwe overwinning van het gou den kalf. De dokter wenschte er zichzelf geluk mede. Zijn kunstgrepen slaagden naar wenscb en beveiligden hem tegen' .alle gevaren. Toen hij de poort van zijn hotel weer was binnengetrdden, wreef hij zich ver genoegd de handen en1 mompelde: Ik heb mijn dag niet verloren. Maar hier .voelde hij zich' minder op zijn gemak dan op het kantoor van; den notaris of in de striken der stad. Het werd tijd voor het mid'dagfrnaali en noodljottigerwijze zou hij zich nu van aangezicht tot aangezicht met zijn zus ter moeten bevinden. Inderdaad, toen hij de eetzaal binnen trad, wachtte Thérèse h,em daar. Het was hun eerste ontmoeting sedert zijn terugkeen te Lamballe. Des morgens was hij al vroeg uitge gaan, onder voorwendsel dat hij haar niet wilde wekken. Haar zien was hem een kwelling. Zij stond voor den schoorsteen, waar onder een Janglzaam „vuur van groote ALGEMEEN OVERZICHT. iWielke zjjjn voor den Balkan de vooruitzichten op economisch gebied? De „Hamb. Corr." schrijft over dit onderwerp, aat Oostenrijk-Hongarije, door het bezit van Bosnië en Herzegovina. zelf een Balkan- staat, in deze kwestie tot de meest be^ langhebbende staten behoort. Algemeen verwacht men, Mat met het eindigen van het Turksche wanbestuur Thracië en Macedonië weer zulle:.' worden een rijke korenschuur, gelijk in de oudheid, een „paradijls van vruchtbare wijngaarden en oofttuinen", men hoont op een jecono- mischen bloei. Daartoe zullen echter spoorwegen straatwegen, kanaüsatiewerken enz. noo dig zijn, waarvoor de Balkanvolkeren op Europa aangewezen zijn. Graaf Deym, voorzitter van den Moravischen land bouwraad, verklaarde onlangs, dat hij hoopte, dat zich het volgend jaar voor Oostenrijk-Hongarije :en nieuw afzet gebied zou openen. De graaf betwijfelt het echter, of men wel op grooTen bloei mag rekenen, daar de Balkanstaten op financieel gebied tot?al uitgeput zijn. Maar hoe zal de toestand worden in Albanië, het gewest, dat onder deTurk- sche heerschappij gesloten was voor de beschaving en vooruitgang, en nu als autonome-staat de grenzen openstelt voor de vreemdelingen^ (die de hulpbronnen van het land moeten ontsluiten? Over de waarde van deze hulpbronnen loopen de meeaingen zeer uiteen. Dc Servische minister dr. Wladen George- witsj beschouwt Albanië als een rijk hout- land, maar meent*, cjat het overigens door de natuur schaars bedeeld is. Van andere zijde wordt echter verzekerd, dat de vlakten buitengewoon vruchtbaar zijn, terwijl het niet onmogelijk is, dat de bodem ertsschatten'bevat, die met behulp van buitenlandsch kapitaal zouden kjunnen worden ontgonnen» Oostenrijk zal trachten een voordeelig handelsverdrag met Albanië te sluiten. ■De afvaardiging uit Westelijk Thracië die te Konstantinopel is gekomen, vormt tevens de voorloopige regeering. Zij be staat uit acht leden, waarvan één een Griek is. Het hoofd is de oelema ,H,afiz Saleh. De voorloopige regeering, zoo wordt uit Konstantinopel gemeld, zal Env.er bei verzoeken als vorst van het nieuwe onaf hankelijke rijk op te treden. Men neernt in diplomatieke kringen te Konstanti nopel aan, dat Enver bei zelf de heele onafhankelijkheidsbeweging van Adriano- pel uit op touw gezet heeft, om als vorst van den Turksdhen vazalstaat Westelijk Thracië zijn eigen eerzucht te bevredigen en de Buigaren "toch nog van Me Egei- sche Zee af te sluiten. Gebeurt dat alles zoo, dan wordt de houtblokken brandde, geheel in h|et zwart gekleed en deed geen beweging om hem tegemoet te gaan. Zelfs stak zij hem haar voortfoo»fd niet toe, toen hij haar naderde om hiaar een kus te geven. Het was hem alsof zijn lippen een blok marmer aan geraakt hadden. Hij dwong, zijn stem zooveel moge lijk tot kalmte, toen hij zeide: Gij sliept reeds toen ik gistéren- avond aankwam en ik heb ju niet in uw slaap willen storen. Koel zeide zij: Ik dank u. De uren waarin ik slaap zijn mijn eenige gelukkige. Nog altijd verdriet? Altijd. Haar stem was zacht, maar zij1 sprak langzaam, alsof zij geheel gebukt ging onder een loodzware vermoeienis. Geen vraag kwam over h,aar lippen!. Zij toonde niet de minste belangstel ling in h,et doel.van zijw reis. Het was alsof uit dat lichaam de ziel afjvvezig was en of zij op niets acht sloeg van hetgeen er om haar hteen voorviel. Zij wees hem met een handgebaar naar He gedekte tafel, nam daaraan te genover hem plaats, maar raakte bijna de spijzen niet aan, die de dienstbode voor aar neerzethte. Een diepe stilte heerschte in de j-ui- me eetzaal, die er met haar streng ameu- toestaad op den Balkan er weer niet eenvoudiger op. De Thraöërs beweren, over*30.000 man te kunnen beschikken; wordt Enver bei hun vorst, dan zal hij wel voor de noodige Koerdische en La- zische vrijwilligers zorgen. Dat hij talent bezit om zulk slag van lieden tot taal verzet te organiseeren, heeft hij in Afrika bewezen, en het zal Bulgarije in de tegen woordige omstandigheden niet makkelijk vallen dat verzet te breken, want daar is ee naanzienlijk leger voor noó'dig. De mogendheden zullen zich hoogst waarschijnlijk tot het zenden van nota's aan de Rorte bepalen, die natuurlijk zal antwoorden^ dat zijljot haar spijt niet bij machte is aan de zaak iets te veranderen. Japan heeft der Ghineesche regeering een reeks eischen voorgelegd, die betrekken heb ben op: le. de marteling van den Japanschen luitenant Nihimira, die 11 Aug. aan de handen is opgehangen 2e. de arrestatie van een anderen Ja panschen officier te Sjantoeng; 3e. het dooden van Japanners te Nan king, en 4e. de beleediging van de Japansche vlag. Japan eischt verontschuldigingen, be straffing van de schuldigen en betaling van een schadevergoeding, waarvan de grootte later zal worden bepaald. Men verklaart op het japansdhe ge zantschap, dat China deze eischen onver wijld zal hebben in te willigen. Anders zal Japan de maatregelen neimen, die het noodig acht Jn verband met de gematigdheid van de eischen, verwacht men2 dat China ze onverwijld zal inwilligen. Een vergadering te Tokio, door duizen den bezocht, heeft geëischt, dat de re geering de «Mongoolsche en de (Mantsjoer- sche kwestie met geweld van wapenen tot oplossing zal brengen. Een groote betooging tegen de regeering is in voor bereiding. E ris nu een ambtelijk verslag over de Schipbreuk van de L1 verschenen, dat, na de bekende toe dracht beschreven te hebben, aldus voort gaat: Die officieren en de geheele bemanning van het luchtschip hebben tot het laatste oogenblik toe met voorbeeldige plichtsbe trachting alles gedaan wat tot verhoe ding van de ramp kon gebeuren. Het luchtschip had volstrekt geen lange reis gedaan en was zeer rijkelijk van brand stof en ballast voorzie^i. Het had zjjn gasvoorraad geheel bijgevuld en zich al door, tot het ongeluk gebeurde, overeen komstig de groote vrijheid van beweging, die het had, op de zelf uitgekozen en als gunstig beschouwde hoogte van onge veer 500 M. opgehouden. Aan boord be vonden zich 20 personen. Van een over belasting van het luchtschip kan te min der sprake geweest zijn, daar verschil lende deelen van de uitrusting, die voor blement zoo treurig uitzag en waarin: slechts ee nbleeke straal van de ^on, die door een der booge boogvensters naar binnen viel, mog een ..schijn van vroolijk- heid aanbracht. Nu en dan trachtte de dokter het stil zwijgen te verbreken door eenige woor den, die halfluid over zijn lippen kwamen. Hoe is het met uw gezondheid Slecht Ik heb Bachelin ontmoet Zoo. Hij maakt zich ongerust over u. Gij móét u niet zoo aan uw verdriet overge ven. De laatste jaren zijn voor nog wel meer menschen noodlottig geweest Zij scheen hem niet meer te hooren en zicht geheel in haar gepeins te .ver diepen. Vruch.telloos herbaalde hij, trouwens zionder eenige overtuiging, alleen maar om iets te zeggen, want dia stilte wajs hem te pijnlijk, eenige banale zinnen, als: De revolutie staat gelijk aan de uitbarsting van een vulkaan. Niemand kan dat verhinderen. Men bedwingt nu eenmaal de natuurmachten niet. Wat moeten wij in zul ken omstandigheden doen. Men moet trachten zich te redden en daarbij geldt het: elk voor zich. Of: Bij een aardbeving heeft men ook den tijd niet zich met anderen bezig te houden. den oorlog bestemd is, niet aan boord waren. Bij het ongeluk heeft men mits dien noch te doen gehad met een weige ring van de technische inrjchtingen, noch met gebrek aan ballast of gasverlies, maar met een samenloop van gansch buiten gewoon ongunstige weersverschijnselen, dus met overmacht. Het oordeel over de waarde van het stijve luchtschip als oor logstuig wordt door het gebeurde Jn geenen deele gewijzigd. GEMENGD. r— Aan de „Temps" wordt uit Berlijh geseind: Volgens'de bladen wordt door een syndicaat van Fransche en Duitsche financiers met de Turksche regeering druk onderhandeld over een concessie voor een spoorweg van Jeruzalem naar Hedjaz en de haven van Jaffa. Er zijn al dikwijls plannen ge opperd en zelfs ontworpen voor de in stelling van een veerdienst tusschen F r a n k r ij k en Engeland, met veer- booten, waarop de treinen gerold wor den, zoodat de reizigers niet hoeven over te stappen en de goederen niet overge laden te worden, booten iooals men die b.v, heeft tusschen Denemarken en Zwe den. In 1905 is er zelfs een wetsontwerp in het Lagerhuis geweest, om machtiging te vragen voor den noodigen aanleg te Dover, maar er kwam verder niets van. Volgens een Bngelsch blad is men nu doende voor een dergelijken veerdienst tusschen Newhaven en Dieppe. In het Russisdhjp dorp Krynka bij Kief heeft Maandag een bloedig ge vecht tusschen politie en boerenplaats gehad. Laatstgenoemden was n.C ver boden hun ren te on den^grer:' van den landheer; zij stoorden zich echter niet aan het verbod, zoodat de politie het noodig achtte op te treden. Toen schoolden ongeveer '500 boeren en boerinnen samen en trachten met steenen, zeisen en hooivorken de politie te ver jagen. Dit ging .waarschijnlijk niet vlug genoeg naar hun zin, zoodat zij ook begonnen te schieten, waarop ook de gendarmen vuur gaven. Dertig boeren werden gewond en eveneens een groot aantal soldaten en officieren. 'De gen darmen slaagden er echter ten slotte in de boeren te verdrijlven. Het Koninklijk bezoek te Amsterdam. Het hofbal gisteravond was druk be zocht. Het getal der dames was ditmaal grooter dan voorheen en zoo kon men, te midden van de schitterende ambts gewaden en uniformen, en van ,de tal rijke stemmig-zvvarte rokken, vele schoo-- ne toiletten bewonderen Te ruim 9 pur schreed de Koninklijke familie met groot gevolg de Burgerzaal binnen. H. M. de Koningin was gekleed in kostbaar wit zijden gewaad met kanten pverkleed; op het hoofd en om "den hials flonker den de diamanten van het nationaal hul deblijk. H. M. de Koningin-Moeder was Hij zag haar aan, maar zij scheen' hem niet te zien, evenals zij1 maar hem! luisterde, zonder dat zij hem scheen te verstaan. In haar verdriet was zij schooner dan ooit. Haar /.rekken schenen nog fijner te zijn geworden, haar leest nog slanker, haar zachte, blanke h'uid nog doorschij nender, haar hemelsblauwe oogen nog grooter en de blik daarvan moest elk doen ontroeren, die hem ontmoette, van orjder de lange wimpers, die er Je uit drukking nog van verhoogden:. Haar handen, die koortsachtig gloei den, had zij op het tafellaken gelegd als wilde zij ze wat verkoelen en die handen waren even wit als het laken, waarop zij rustten. Hubert zweeg verder. VWat moest hij haar ook zeggen? Anderen kon hij bedriegem, maar haar niet. Zou hij haar zijn voorgenomen huwe lijk meedeelen? Zij zou er niet aan gelooven. Misschien zelfs zou zij trachten zich! er tegen verzetten, haar vriendin Rose de Trémazan de oogen te openen, haar toeroepen Gij kunt uw eerlijke hand niet leg gen in die van mijn broeder, waaraan bloed kleeft, h,et bloed van uw ouders en vrienden. (W,ordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1913 | | pagina 1