BUITENLAND. De Liturgie. 4e Jaargang No. 1160. Bureau OUDE SINGEL. 54, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. )JT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN DE ABONNEMENTSPRIIS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering jn het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week f 110 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco jer post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2V9 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. Zaterdag 25 Augustus 1913. De ADVER TEN HERRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent. met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Alle machtsmiddelen der regeering zouden ook ge- en misbruikt worden in naam der soc. dec. ministers 'De klasse-juistitie zou haar vonnds>- sen vellen, evenals ze dit §teeds deed', tot diepe ergernis der arbeidersklasse, maar onze voormannen waren mede verantwoordelijk. Bij staking zou de minderheid d'er regeering een geweldadig optreden niet kunnen beletten,, zijn majesteit de onderkruiper zou evenals vroeger met alle middelen worden beschermd ende arbeiders zouden zich raet walging afkeeren, van .de partij op wie zij haar hope heeft gesteld." Maar de sichrijver van dit moois blijkbaar nog niet zoo heel goed besla gen verspreekt zich in dit stukje op een in het oog vallende wijze in de door ons gespatieerde woorden: Als er socia listische ministers kwamen, dan ont brak ons de stof voor onze propaganda. 'Waarom? Omdat die ministers, of ze wilden of nieL in hoofdlijnen hetzelfde moesten doen als een zoo versmade bur gerlijke regeering. Ook al was een so ciaal-democraat minister van justitie, toch zouden alle machtsmiddelen „ge- ei? misbruikt worden", toch zou „de klasse- justilie haar vonnissen vellen. Een zeer leerrijke bekentenis. Waar lijk bewuste arbeiders kunnen er hun voordeel mee doen ALGEMEEN OVERZICHT. Op het lasatste oogenblik vóór de wapenschorsing moet er nog een belangrijk "oenfeit IWbUL'II IIIBWlffrfSfrJ'. t* laten invloed op det onderhandelingen uit te oefenen. Volgens berichten uit Sofia toch hebben de Bulgaren den Grieken in het dal van Petsjowo een belangrijke nederlaag toegebracht De vijand zou in paniek gevlucht zijn, zoódat het Griek- sche centrum bij Dsjuma groot gevaar loopt. Ook een Servische aanval bij Tsjernivek zou met een ernstige neder laag voor de Serviërs zijn geëindigd. Die Servische rechtervleugel zou van Kotsjana en Istip zijn teruggetrokken, ïn tegenspraak met deze overwinnings- berichten wordt echter uit A.thene ge seind, .dat niet de Grieksche, maar de Bulgaarsche troepen verslagen werden. De Bulgaren hadden aanvankelijk eenig voordeel, maar toen de Grieken verster kingen kregen, leden de tegenstanders op alle ipunten geweldige nede:lagen. De vredes voorwaarden zijn intusschen gisteren aan de gevol machtigden van Bulgarije overhandigd en blijken zeer zwaar te zijn. Het verlangens lijstje der bondgenooten luidt als volgt. le. De bondgenooten eischen als grens den loop van de Stroema, te beginnen bij de oude Buig i.nsch-Turkschv grens, tot Sardere. Vandaar loopt de grens n vvi h. i Tsjengel-gebergte, volgt dan de water scheiding tot Tragarz om in noordelijke en noordwestelijke richting naar de kust te loopen en vandaar in de richting van Tsjegada. Zij loopt voorbij Morgazan naar Kordsjala, gaat dan naar het Zuiden en eindigt aan de Egeïsche Zee, 3 K.M.. ten Oosten van Kaap MakrL. 2e. Bulgarije doet afstand van zijn aan spraken op alle eilanden in de Egeïsche Zee. 3e. Aan de bewoners van verwoeste plaatsen wordt schadevergoeding gege ven,. Alle geschillen in verband met de Servisch-Bulgaarsche grens zullen voor goed geregeld worden, 4e(. De vrijheid der scholen en 'kerken in Grieksche gemeenten van Thracië zal worden gehandhaafd. Zooals blijkt wil men Bulgarije niets overlaten van Macedonië, dan het kleine stukje, dat zijn troepen nu nog bezet houden. Hoewel het niet waarschijnlijk is, dat Bulgarije aan deze eischen zoo maar voetstoots zal toegeven, blijkt het, te oordeelen naar de uitlatingen van de dikwijls officieuse „Mir", wel tot eenige inschikkelijkheid geneigd. Het blad toch meent, dat het noodig zal zijn als be ginsel voor de gebiedsverdeeling aan te uemen de opofferingen, door de ver- schillende Balkanstaten in den oorlog met Turkije gebracht. Voorts merkt het op, dat als het verdrag van 1912 dan al niet kan dienen als grondslag voor t;.- beraadslagingen, het in elk geval waarde behoudt als argument. Servië en Griekenland zijn, volgens de „Times", reeds tot een bindende over eenkomst geraakt amtient hun toekom stige gemeenschappelijk'' grens, tiewgeü wordt Scivis.iivandaai Joopt de grens dwars dor; Erfrmeer van Do!ran »r den o ergk eten Bel ach i t< avandaar buigt zjj naar het oosten en loopt ten noorden van den spoorweg zooveel mogelijk daar van evenwijdig. De Albaneesche kwestie waarover de gezanten te Londen nu reeds zoo lang confereeren, is in de laatste dagen tenminste zoover gekomen, dat men besloten heeft van Albanië een koninkrijk te maken onder een binnen zes maanden te benoemen vorst. In de gisteren gehouden conferentie bespraken de gezanten opnieuw de kwestie der gendarmerie voor Albanië. Daar Zweden nog al wat officieren in Perzië heeft en derhalve geen vrij groot aantal officieren voor Albanië kan afstaan, heeft de con ferentie besloten zich tot Nederland te w enden. De conferentie besprak vervolgens hel vraagstuk van de Zuid-Albaneesche grens en dat der Egeïsche eilanden. Een ont werp daaromtrent ligt klaar om aan het oordeel der mogendheden te worden onderworpen. Men hoopt Dinsdag tot een oplossing te komen. De Katholieke liefdezusters zijn, zooals men weet, in Frankrijk door de an'ti.clerical»: diiivcr; lilt de zEKn- huizen gebannen, maar met wat daar voor iu de plaats gegeven is, is nu letterlijk niemand jevreden. Herhaalde lijk zijn er klachten tegen de leekenver- pleging opgegaan. Onder deze is wel een zeer frappante die van zékeren dokter Marcel Blatin, iemand, die uit een be kende anti-c!ericale familie stamt en zelf, evenals zijn vader, lid van de Loge is, dus is zijn getuigenis wel onverdacht. Blatin verklaart dan, dat de aanwezig heid van leeken-ziékenverpleegsters voort durend aanleiding geeft tot schandalen. We zullen geen opsomming van dat fraais geven, doch ons slechts bepalen bij wat dr. Blatin over de Katholieke ziekenzusters schrijft De dokter ontkent dan ten stelligste, hetgeen men van "de religieuse zusters heeft rondgestrooid, als zouden zij de ziéken tnet overdreven godsdienst gaan lastig vallen, als zouden zij opzettelijk de stemming der verpleeg den ter neer drukken door hen te wijzen op den dood, als zouden zij de patiënten met godsdienstoefeningen te veel lastig vallen, als zouden zij ten slotte aan de zieken verpleging en zelfs voedsel wei geren, wanneer zij niet naar de kerke lijke voorschriften w ilden handelen. „Ik vcor mij", voegt de ongeloovige dokter er nadrukkelijk aan toe, „ik voor mi; heb nooit zulke dingen waargenomen". Wan neer er ook wel eens een enkele ma?J klachten voorkwamen, werd door het ingestelde onderzoek steeds bewr.zen, dat de aanklagers geen aandacht waardig waren en meestens rustverstoorders waren, wien het er om te doen was wanorde op de ziekenzalen te stichten. „De religieuse verpleegsters weten beter dan de 1 eek en zusters (die geenszins ten voorbeeld kunnen gesteld worden) tot de nielcen t* inreken, hen te bemoedigen ert te^ troosten. Voor alles echter ver- staanzlj de kunsEom* oj> da ??Ww «ie orde te handhaven, waardoor de juiste stemming aldoor bewaard blijft en daar ontbreekt het elders maar al te dikwijls aan. Zij dringen aan op welgevoegelijk- heid bij de zieken, en weten die onder hun personeel uitstekend te handhaven. Bij idee religieuse ziekenzusters heerscht altijd op de zalen dt goede toon, waar door daar ook niet, als bij vele Ieeken- zl ekenhui zen, voorkomt dat de verpleeg sters en de jonge assistenten elkaar met jij en jou aanspreken. In ieder geval, besluit de dolk ter, zul ieder moeten er kennen, dat men bijl de geestelijke zieken verpleegsters ten b.woikLrenswaard gen gee:t vol opofferingsgezindheid en naas tenliefde aantreft. GEMENGD. Vijf geneegheeren zijn in consult geroepen bij den Portugeeschen president Arriaga. De bladen mel den, dat de president lijdt aan niersteen koliek. Volgens de „O Mundo" waren de in consult geroepen geneeshceren van mee ning. dat de ziekte een bevredigend ver loop heeft. DL nuujner bestaat uit TWEE BLADEN en een GEILLUS- TkEERü ZONDAGSBLAD. b Ze krijgen mekaar wel. Niet langer geleden dan 24 uur schre den we, dat de linker crisis-roman wel liermede zou eindigen: dat ze mekaar Lregen. En ziet: gisteravond al konden ive melden, dat de „S. D. A. R." vani plan schijnt zich te verscheuren om todh maar 'n paar ministersstoelen te kunnen bezetten, terwijl terzelfder tijd mr. Troel tra in h e t V o 1 k ook van z ij n stand punt kwam verzekeren,; dat „alles zal rech kom." Deze lei der-op-'t-kantje-af doe: zulks lldus. Hij wijst eerst met voldoening op jen inerkwaaraigen slotzin van het com munique der concentratie-conferentie, ivaarin werd verteld, dat het Jinker- program de beraadslagingen toch bleef [beheerschen", om over die blauwe sa menkomst vervolgens ^ven lenig als tiiK'gnariig te schrijven- 'O na van steun wordt me* een -^:nachteed gebaar ter ge schoven. Her is zelfs beneden de waar digheid van de concentratie, nader met de soc.-dem. - onderhandelen over dergelijke voorwaarden van steun,." „Dat de heeren, die nog pas over hunne aanvaarding onzer in het pro gram-Bos zoo netjes vastgelegde her- steminingscischen zooveel van rechts hebben moeten hooren, thans bfct ogenblik achten gekomen, om door hel aannem-vn eener hooghartig-* :iau- f ding jegens ons hun prestige te her stellen, moet hun y. order» gegund. Vooral, daar het in elk opzicht onge- vaarlijk is. „Dat zij over onze voorwaarden niet met ons willen onderhandelen, is immers van geen belang, omdat zij er niet over behoeven te onderhande len. De sremi, door pns geboden en nader omschreven, wordt ook zonder het maken van een „vast akkoord" door ons verleend aan een ministerie, fiat het program-Bos uitvoert. Niet ju ridische contracten, gemaakt op grond i Van Iminutieqz'ei onderhandelingen, m <w; eenheid van wede r- zijdsch belang bij de uitvoe ring van eenzelfde program is uc beste grondslag voor de verhou- I ding w elke in de paar volgende jaren zal bestaan tusschen een regeeririg, l die dat program uitvoert en onze Ka merfractie. Wij juichen' het daarom toe, dat de vrijzinnige heeren het ple gen van onderhandelingen overbodig achten. Aan onze fraktie zal het dan l'ggen, in elk voorkomend geval te bepalen, hoe ver zij met haar steurt I kan gaan. En onze partij zal o.o hejf eerstvolgend Paasch-congres desge- wenscht de ,g:*enzen kunnen bepalen, XXL De Portiuncula-aflaat. Nu velen onzer lezers, in deze dagen. den Portiuncula-aflaat gaan verdienen ofreeids hebben verdiend, zal Ihiet hun niet on welkom zijn, onder deze jubriek het een en ander betreffende de .bdeekenis van den naam „Portiuncula", de wording en de geschiedenis van den ouder dezen neem vermelden aflaat te vernemen,. Eerstens dan: waar komt die naam j,P ortiuncul a"-aflaat vandaan? Ten tijde van den heiligen Franciscus van Assisië in de dertiende eeuw dus. bevond zich op ongeveer een. half uur afstand van Assisië een kleine oude en vervallen kapel, toegewijd aan Onze Lieve Vrouw der Engelen. De grond, waarop deze kapel stond, met een kleine uitgestrektheid daaromheen, toebe- hoorend aan de paters .Benedictijnen weid genoemd Portiuncula, omdat deze slechts een klein gedeelte of 1c 1 e i n portie (portiuncula) uitmaakte van, een uitgestrekte vlakte. De ware en groote wereld-hervormer van de middeneeuwen, de heilige Fran ciscus van Assisië, die met zulk een reuzen-kracht ten Strijde, is getrokken tegen de misbruiken van zijn tijd op godsdienstig, op politiek, op sociaal en economisch terrein, hij bezat ook een hinderlijke liefde voor de gebouwen, waarbinnen die :teun zich moet blijven bewegen." Even hooghartig ais lenig noemden we deze redeneering. Mr. Troelstra is wel lich el jk boos over het ways LrZ.jóe schuiven zijner „voorwaarden door de concentrat e, maar terstond daarop laat hij volgentoch zal ik jullie steunen,. want we zijn het immers feitelijk o zoo roe rend eens. En in deze liefde-maakt-blindj- stemming dringt hij den „heeren" zijn steun als 't ware op. 't Is of hij zeggen/ wilBegint maar, ge zult eens zien, hoe wjj, sociaal-democraten, zullen mee vallen. Heusch, de heeren krijgen mekaar wel, zoodat alle aansporingen tot de vorming van een extra-parlementair kabinet of van een zaken-dito minstens voorbarig zijn. Zooiets komt pas aan de orde als de linkerliefde bekoeld zal wezen welk tijdstip wellicht spoedig genoeg zal aanbreken, op welk oogenblik dan tevens den volke zal gebleken zijn, dat regeeren aan de huidige kamermeerder heid niet mogelijk is. En aangezien zulks zoo duidelijk mo gelijk moet blijken, wijl vele wijfelaars hardleersch zijn. kunnen we thans niet beter doen dan rustig afwachten. Waarom geen Soc.-Dem. Ministers? In den laatst en tijd is het duidelijker dan ooit, dat de Soc.-demoer. partij uit sluitend haar kracht zoekt in „opbie den", in schreeuwerige reclame. Dat zou ten deele gedaan zijn geweest, zoo eenige harer leden zitting hadden genomen ia het komende Kabinet en da den hadden moeten stellen daden, die noodzakelijk m flagranten .tegen strijd zouden geweest zijn met hun woorden, met bun gepoch en ge schreeuw. En daarom hebben ze dan ook van hun standpunt bezien, ^eer wijseljjk geweigerd ministerieele portefeuilles aan te nemen. Maar 't fraaiste is, dat men' hen nu zich in allerlei bochten ziet kron kelen om van die weigering ten aanhoore van <d e „bewuste" arbeiders een mooie en schoon-klinkende verklaring te geven. Hoort b.v. de „Sociaal-democraat" „Als men den toestand indenkt, die geschapen zou zijn geworden bij aan neming der portefeuilles slaat de schrik ons om ?t hart. Alle regeeringsdaden door de meer derheid, die toch in elk geval uit Ver dedigers der vijandige klasse zou be- staan, verr.cht, zouden ook voor rekening komen van onze mannen. E n d i e a- den van een in meerderheid burgerlijke regeering zul len ons evenals alt ij d de stof moeten leveren voor on ze propaganda, wij domenstreeren daaraan het klassekarakter dier re gering. Zouden we het .kunnen als ook „onze" mi.üs'ers (latfMfi (Ziedt schuldig waren waarin zijn God werd aanbeden en de Heiligen werden vereerd, voor kerken en, kapellen - hem, den arme bij uit nemendheid, was de schoonheid en de schittering van Gods huis boven alles dierbaar. Zoo gebeurde het ook, dat hij, nadat hij1 reeds de kerk ^aii den, heiligen Damianuis en daarna die van, den heiligen Petrus (beide te Assisië) had hersteld, zich ook wendde tot de kapel van O, L. Vrouw der Engelen en deze door éigen krachtsinspanning, gesteund door giiten en aalmoezen, een waardiger aanzien gaf. Toen nu de hut, waarin hij met zijn twaalf eerste volgelingen een leven van gebed en versterving leidde, te klein werd, daar zich steeds meerdere volge lingen bij hem wilden aansluiten, stonden de paters Benedictijnen, uit dankbaarheid voor het herstel dier kapeli, hem de kapel van Portiuncula af, opdat hij daarin ge zamenlijk met a! zijn volgelingen de gods dienstoefeningen zou kunnen houden. In deze kapel is, dus de gronjdslag gèlegd van den grooten bouw van geheel die wij,d-verta'kte Franciscaansche orde onder de moederlijke bescherming van Maria. In deze 'kapel zijn Christus', de HL Maagd en vele engelen meermalen ver schenen aan den heiligen Franciscus. En op een van die verschijningen heeft de Zaligmaker aan Franciscus geschonken de gunst, die wij nu kennen onder den naam van „Portiuncula-aflaat". Wij zullen deze gebeurtenis hier laten verhalen, door den schrijver van „De Seraph,ijr. chc Palmboom" in diens eenvoud^' ver haaltrant. v Ges uaents van eenen engel vermaand zijnde om naar de kerk te gaan, vond de H,. Franciscus daar den Zoon Gods Zijne heilige Moeder en menigvuildiilge engelen, die hem verwachtten. Als hij zich met vrees en eerbied op zijn aanr gezicht ter aarde wierp, zeide hem de Zaligmaker: „Franciscus, gij zijt met uwe broeders zeer bezorgd voor de zaligheid der zielen; vraag Mij dan eenige wel daad voor hun welvaren en de eer van Mijnen naam, want Ik heb u aan de wereld gegeven tot zaligheid der vol keren en Jerstelling van Mijne Kerk." Franciscus, op het gezibht van die opperste Majesteit opgetogen wordende, zeide„Genadige God, ik vraag, ofschoon ellendige zondaar, dat Gij gelievet hier aan alle menscheni de gratie te doen van volle vergiffenis te schenken, van alle zonden, welke zij wettjglij;k: zullen ge biecht hebben. Ik bid ook Uwe heilige Moeder, de voorsprekeres. vani het rnen- schelijk geslacht, dat Zij deze mijne vraag J>ij Uw genade met hare voor spraak wille ondersteunen." De glorie rijke Maagd deed het terstond, en dan antwoordde de Zaligmaker: „Franciscus^ gij vraagt wel een groote zaalc, doch gij zult nog 'meer verkrijgen. Ik aan vaard uw verzoek, maar 'wil, dat gij uit Mijnen naam deze aflaat zult gaan vragen aan Mijnen Stadhouder, die op aarde de niaoht heeft van te binden en te ontbinden." 1 De gezellen van den heiligen Francis cus, die in hunne cellen waakteij, hoorden al deze woorden en zagen in de kerk een overgroot licht en sdhiaren van en gelen, doch durfden van vrees naar de kerk niet gaan." Tot zoover het veiihaal van den schrij ver van de „Palmboom", pater Benignus Fremaut. Uit de verdere geschiedenis blijkt, met welk een voorzichtigheid en waakzaamheid de Kerk is te werk ge gaan, voordat zij de door Sint Franciscus gevraagde aflaat verleende; en op welk een wonderbare wijze God later her haalde malen de juistheid van Sdmt Fran ciscus' opdracht heeft bevestigd. ,De Paus wilde de aflaat slechts ver- leenen op één bepaalden dag. Diezen dag nu heeft de Zaligmaker later bij een ver schijning aan Sint Francisicus, die verge- veld was van vele Minderbroeders* vast gesteld. 'tZou de dag zijn, waarop de Kerk herdenkt, dat de apostel Sint Petrus uit de gevangenis is bevrijd geworden, van zijn boeien is verlost geworden, en wel van de eerste Vespers met geheel den nacht tot de tweede Vespers van "dien feestdag. Aanvankelijk was dus die aflaat slechts ééns op éen dag en op één plaats te verkrijgen. De menschen-massa, die zich op dien (dag naar Portiuncula begaf, was don ook zeer givr-t Hier volge een trkTïend voorbeeld van den. ijver en de godsvrucht der gcloovlgen. 't,W!ordt on* verhaald door acq reeds bovengenoeiu den schrijver,. „Ten jare 1309 heeft de zalige Joannes van Alverna op den feestdag van Por tiuncula de biecht gehoord van eenen man, meer dan honderd jaren oud en niet ver van Assisaë wonende. Als de zalige Joannes met verwondering vroeg, hoe hij met zijn gebroken ledematen den arbeid van die reis kon doen, zeide de man: „Pater, kondeik niet gaan, ik zoude mij doen voeren, ja, doen slepen, om de groote winst van dezen dag niet te ver liezen." r* In latere jaren hebben de Pausen de gunst van de Portiuncula-aflaat herhal- delijk uitgebreid. We laten hier volgen hoe wij nu dezen vollen aflaat kunnen verdienen. Krachtens pauselijk voorschrift van 26 Mei 1911' kari) de Portiuncula-aflaat in alle parochiekerken worden verdiend onder de gewone voorwaarden van biecht, communie en kerkbezoek, ééns voor zich zeiven en verder voor de geloovige zielen, op Zondag na den, 2en Augustus (dus dit jaar op 3 Augustus) en wel van af de eerste Vespers (dus Zaterdagmiddag 12 uur) en den geneelen Zondag. In de kerken der paters Franciscanen is de aflaat te verdienen gedurende het geheele octaaf.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1913 | | pagina 1