Uitkeering van f600.
itaten-Generaal.
i C. Angenent, te Z^eterwoude,
f 600
mwtsam
TweedKamer.
DE TWEE_VR1ENDEN.
i
Aan d nagelaten betrekkingen van onzen abonné en
polishouder nr. 1359
I die door een noodlottig ongeluk het leven verloor, werd dezer
1 dagen het bedrag v n
uitgekeerd, welk bedrag ons door de Ongevallen-Verzekering-
i Maatschappij „Fatum" gewaarborgd was.
DE DIRECTIE.
Leiden, Juli 1913.
Tweede Blad, behoorende
lij De Leidsche Courant van
.'.aandag 14 Juli no, 1143.
ort verslag van de vergaderingen der Kamer.
Het Kort Verslag der vergaderingen
an de Tweede Kamer der Staten-Gene-
■aal verschijnt op den, avond van eiken
lag, waarop de Kamer vergadert.
De abonnementsprijs bedraagt fl.
^len abonneert zich voor den tijd van
en geheel zittingjaar.
'Wij stellen onze lezers echter in de
relegenheid, mits zij dit t ij d i g opgeven,
iet kort of analytisch verslag te be-
omen voor den prijs van
55 cent
yelk bedrag per vooruitbetaling
ïoet worden voldaan door het inzenden
an postwissel ofi postzegels, aan ons
dres,
Op bestellingen, waarbij het versch,ul-
i'gde bedrag niet gevoegd' is, wordt be-
list geen acht geslagen, en wij besChjk^
en er ook' niet over tegelijk met het
bonnementsgeld voor onze courant.
■De aandacht win hen, d\if reeds voor
d.e horige Zitting op het Kaft Verslag
waren geabonneerd, wordt erop geves
tigd, dat het noodig is om, wannéér pij
>ok gedurende de nieuwe Zitting Het
'wslag weder Wensclien te ontvangen,
ich OPNIEUW* te abonneéren.
Om de bestelling te vergemakkelijken
iomt in dit nummer een formulier voor,
letwelk, duidelijk ingevuld, aam de Ad-
n i n i s t r a t'ii e, Oude Singel 54, Leiden-
boet .gezonden worden..
De Dii recti e.
Uit de Pers.
De roode man en de man in 'trood.
;!Onder dit opschrift lezen we In de
i i e u w e T i 1 b u r ff s c lï e Couran't:
Binnen een week tijds kwamen zij bei-
len bij onze Koningin.
De roode man en de man in "t rood.
De r^ode man../. Pieter Jelles...., mr.
Toelstra, de leider der sociaal-democrat
ische partij, wiens (stem nog schor is
an het uitgalmen van zijn aanvallen)
egen Oranje en Tiet Koningshuis. En
le man in 't rood, Kardinaal Van Ros;-
um, die in zijn leven van kloosterling
n kardinaal nooit anders dan zegen!
leeft afgesmeekt over ons .Koninklijk
luis en wie weet hoe dikwijls aan h'et
inde §eiier, .plechtige H. Mis h|eit onsi
FEUILLETON.
36)
Toen ik' mijn aangifte bij Saint-Just
edaan had, hebben diens agenten hem
ok gezien. i
Waar?
In het paleis Egalité.
Waarom hebben zij hem dan niet
egrepen
k— 'Hij had nagidenfijid, om te ontkomen.
Si card schudde het hoofd.
Dwaling, zeide hij1. Ik! weet alles
£n de zaak af. Wanneer hij1 ontkomen
^as, dan zouden zij hem later wel geL
'akt hebben, want Ihe't restaurant Véry
^as aan allé kanten omsingeld. Men
jeeft uw man niet gepakt, omdat men
pu eenmaal geenspoken, geen schim
pen pakken kan. Wanneer gij niets te
[reezen hebt, dan dien ongelukkige, slaap
Ban gerust, dat wilde' ik u komen zeg
gen.
I Gij hebt zijn dossier gezien en het
lecreet, waarbij hij vogelvrij verklaard
^ordt
Hoe komt dat?
Neen.
allen katholieken zoo goed bekende ge
bed langs de gewelven der kerk' liet
klinkenDomine salvam fac reginam
nostram, Heer behoed onze Koningin.
De roode man, wiens politiek het nu
eenmaal eischt, dat hij zijn volgelingen
ontevreden maakt en houdt, opzet te
gen het gezag, vervult met haat en af
gunst tegen degenen die boven hen staan
en die op het beslissend oogenblik niett
aarzelen zou de opgezweepte massa los'
te laten en met de maatschappelijk or
de ook bet Koningshuis te yernietigen.
En de maa ia het rood, die zelf als
kloosterling de zelfverloochening en de
zelfv(erste(rving heeft beoefend en daar
om met recht ook anderen tot deugd
eenvoud, tevredenheid kon aanzetten cfte
aan zijn volgelingen de christelijke bew
ginselen bracht van vrede en mensdhen-
min en die hoog hield het beginsel van
het gezag, dat ons katholieken trouwens
in het bloed zit en die in h.et yerbreih
den van bet koninkrijk Qods den beste
waarborg zdet voor de koninkrijken der
wereld.
De roode man.»., maar die vóór dat
hij naar de Koningin ging zijn rood op
borg. Qeen slappen flambard, geen flod
derende das, geen proleterige hipkad|S,
neen, de voorname hooge hoed, de stij
ve gekleede jas, lijfkleed der bourgeoi
sie. en die het weil uit zijn hart gelaten!
zal hebben zijn roode verwensohingen en
hatelijkheden de Koningin in het gezicht
te jagen.
En de man in hét rood, die zijn schoon
ste ro.ode k'leedij kon aantrekken omdat
h,ij er zijn So.uvereine mede huldigen kon^
omdat dat vorstelijk gewaad het zin-i
nebeeld is van de beginselen die hjj be-»
lijdt en h,ij geen spiertje van zijn katho
liek priester- en kardinaalsverleden .be
hoeft te verloochenen bij het bezoek aan
zijn vorstin.
De tegenstelling is sprekend maar ten
slotte de tegenstelling van de sociaal-de
mocratie en h,et katholicisme: de,anti
these
Wij veronderstellen, dat H. JVL. de Ko
ningin d^ze tegenstelling ook wel zal
hebben gevoeld en waar zij den rooden'
man den lunch, aanbood en aan "den _maiï
in 't rood het Grootkruis van dren Neder-
landschen Leeuw, heeft zij onbewust mis
schien ook al weer de twee geestesstro
mingen geteekendde materiei^ïnds en
b,et geestelijke hier.
Wat daarvan zij', wij katholieken stel
len de hooge onderscheiding onizen kar
dinaal, den man ia/trood, bewezen, op
hoogen prijs. Wiij zien erin meer dan
een beleefdheid, wijl het een erkenning
is van de hoogste plaats in ons land, van
de waardigheid van den Kardinaal maar
ook van de waarde van het beginsel, ons
beginsel, dat hij vertegenwoordigt. En
ons antwoord hierop is, dat wij, nu hlet
geen frase meer kan zijn, dat bij nog hoo-
ger stijgen van den rooden vloed,* Harer
Majesteits troon aan het wankelen kan
worden gebracht, ons nauwer om haar
troon zullen scharen en met echt katho
lieke trouw zullen doen wat de man in
het rood ons voordeed: Haar blijlven1
huldigen en zegenen.
Ik heb er over naar Rennes ge
schreven.
iEn wat heeft mem u geantwoord?
iDat die stukken opgezonden waren
naar Parijs,
iOp wiens bevel?
Van Fouquier-Tinville,.
En te Parijs?
Luister, ik zal u den toestand ge
trouw uiteenzetten, eens voor altijd.
Welnu?
rIk heb op de griffie den burger
La Bussière gesproken, een voorbeeldig
ambtenaar en een man van hooge ont
wikkeling,. H|ij is belast met de bewaring
der dossiers,.
iEn heeft hij u dat van Jean de Tré-
mazan niet laten zien?
iNeen.
-Waarom niet?
IH|ij heeft het zelfs nooit in zijn
bezit gehad.
Wat heeft men er dan mee gedaan?
iDaar is niet achter te komen,
iMaar,.^.
Op hoog bevel heeft Fouquier-Tin-
ville, eenige dagen na den 9en Thermi-
midor, een aantal dossiers moeten ver
nietigen, sommige omdat er invloeden
in het werk gesteld waren en gratie was
verleend, andere omdat de verdachten
reeds dood waren.
Kardinaal van Róssum gehuldigd
door de Nederlandsche
Werklieden.
Een waarlijk indrukwekkende hulde is
gisteren te Amsterdam gebracht door de
werklieden jvan|Nederland aan den Neder-
landschen Kardinaal, Zijne Eminentie W,
van Rossum.
In 'het Concertgebouw, dat door de be-
langelooze medewerking ,van een vriend
van Kardinaal V.an Rossum in een keurig
kleed .was gestoken, waren bijeengeko
men duizenden vertegenwoordigers van
afdeeLingen van den Ned. R. K. Volks
bond en R. K. Wierkliedenvereenigtimgen
en R. K. Vakorganisaties. Het ruime
Concertgebouw, hetwelk eenige duizen
den personen *vermag plaats^ te geven,
was tot jin den nok gevuld met verte
genwoordigers van genoemde vereeni-
giingen,. Tal van geestelijke adviseurs en
geestelijken uit Amsterdam en omstreken
waren mede aanwezig. Uit Leiden wa
ren gekomen vertegenwoordigers van den
Volksbond en van eenige vakbonden. De
heer W|. Passtoors, de welbekende werk
mansvriend, werd bij' zijn binnentreden
met gejuich begroet. Even voor de Hooge
Qast arriveerde, namen een vijftal zij
ner familieleden op de voorste stoelenrij
plaats,.
Te ruim half twee reden de auto's,
waarin Z.Eminentie en zijn gevolg hadr
den plaats genomen, voor. In de vesti
bule werd de Kardinaal ontvangen door
de besturen van genoemde organisaties,
en weldra trad de Hooge Prelaat onder
voorname stilte en voorafgegaan door
eenige hooge geestelijken uit Amsterdam
en door ^zijn gewoon gevolg het midden
pad door naar |het met bloemen en. groen
en met Veel smaak versierde podi,um.
Zoodra dit was bereikt en het illustre
gezelschap had plaats jgienomen, rees een
spontaan gejuich op en weerklonk luid
handgeklap.
De heer iSmits, Voorzitter van de fe
deratie der Diocesane R. K. Volksbonden
en "Werkliedenvereenigiingen, sprak het
welkom-woord.
Rede van den heer Smits.
Op mij, aldus biegon spreker, rust de
hoogst eervolle taak, namens de vijf dio
cesane bonden en de werkliedenvereeni-
gingen Uwe Eminentie welkom te heeten
in deze (bijeenkomst, wélke duizenden
bondsleden vertegenwoordigt, en U dank
te b rengeu voor de welwillendheid
waarmede Uwe Eminentie zich bereid
verklaard heeft de hulde van zooveel
duizenden mannen en vrouwen uit Neder
land wel in ontvangst te willen nemen,
t' Zoodra ten vorige jare het gerucht
ging, dat Uwe Em. het plan hadt op
gevat om ons vaderland met een bezoek
te vereeren, kwam terstond de wensch
'bij alle Roomsche mannen en vrouwen
van Nederland op: mochten wij ook bij
die gelegenheid onzen Nederlands ah en
Kardinaal in ons midden ontvangen! De
eerste verwachtingen werden teleurge
steld door de hoogst eervolle benoeming
van Kardinaal Van Rossum tot legaat
van den H|. Vader naar het Euaharistisch
Congres te jWeenen. Maar daarna kwam
de zekerheid, dat Kardinaal Van Rossum
naar 't vaderland zou komen. Spr. brengt
(dank aan Pater Lohimeijer, aan wiens
tusischejikomst Ihet vooral te danken is,
dat Z,.Em. bereid werd bevonden onze
'hulde in ontvangst te nemen.
:Wij stellen, vervolgt spr,., Uwe tegen
woordigheid op hoogen prijs. Ook wij
zouden evenals onze Fransche en Belgi
sche broeders wel eens naar Rome wil-
Jen gaan, om daar neer te knielen aan
de. voeten van den Paus-Koning. Maar
zoover zijn Wij! in Nederland nog niet, dat
onze werklieden met hun patroons naar
Rome optrekken. Doch voor dat gemis
stelt Uwe tegenwoordigheid hier ens
schadeloos. Nooit zullen wij vergeten,
dat U zoo bereid is geweest onze nede
rige hulde in ontvangst te nemen. Nu
wij een Nederlandschen Kardinaal heb
ben, is de mogelijkheid niet uitgesloten,
dat we eens zullen kunnen zeggen: „Wij
zijn wel niet hiji den Raus geweest, maar
toen de Raus nog Kardinaal was, toen
IEn het dossier van den graaf
iZal bij diegenen zijn geweest, die
men vernietigd heeft.
Dokter Nollan beet zich op de lippen.
Dus, zeide hij, wanneer hij weer
eens te voorschijn kwam, zou men niets
tegen hem kunnen doen.
Niets inderdaad, of men zou hem
opnieuw in staat van beschuldiging moe
ten stellen, maar hij zal niet terugkomen.
1Waarom niet?
Sicard riep eenigszins driftig uit:
Moet ik u dat nu nog eens herhalen.
Omdat hij dood is, zoo (dood als een p er.
H|ij stond op.
iZiedaar, mijn waarde dokter, be
sloot 'hij, alles wat ik heb kunnen vin
den,. Ik durf beweren dat mijn onderzoek
goed geleid is geweest en dat niemand,
al was hlij de duivel in eigen persoon,
u er meer van had kunnen meedeelen.
Dojcter Nollan bleef somber, zen'uw-
aebtig, merkbaar ongerust.
Sicard haalde zijn horloge uit zijn zak,
een kostbaar stuk van eerbiedwaardige
dikte, zooals men ze toen ter tijd ver
vaardigde en die nu alleen nog waarde
hebben als curiositeit
Twaalf uur, mijn waarde, zeide hij.
Hij sloeg zijn medeplichtige op den
schouder en voegde er bij:
Thans, nu gij een groot grondbe-
was hij in ons midden in het Concert
gebouw/' (Donderend applaus;.)
lW]ij sluiten onsi, vervolgt spr., aan bij
de hulde, U de vorige week. hier ge>-
bracht, toen uit duizend kelen weerklonk:
„Leve Kardinaal Van Rossum. (Lang
durig applaus).
Spr» besloot mét het welkom toe te
roepen aan de familieleden van Zijne
Eminentie, aan de eerw. geestelijken en
aan de vertegenwoordigers van de in de
federatie georganiseerden (applaus).
Nauw waren de laatste toejuichingen
verstomd, of daar hief het bekende koor
van Amsterdamsche R. K. Kerkzangera
onder leiding van den heer A. Tersteege
de heerlijke Piius-cantate van dr.. Sahaej>
man aan,. Toen de laatste strofe „Hoort
jubelend naderen de eeuwen" werd inge
zet, rezen de vergaderden als bij afspraak
van hun zetels om In té stemmen met dit
heerlijke lied en zoo een maöhtig koor
te Vormen.
Rede van den heer Van Rljzewijk.
Namens de Nederlandsche Vakbewe
ging kwam de heer J. van Rijzewijk,
Voorzitter van het Bureau voor de R.
K. Vakorganisatie, *Z.Em. huldigen. Aan
vaardt, aldus wendde spr. zich tot den
Kardinaal, onzen oprechten dank en hui-
de. Uwe tegenwoordigheid hier is een
bewijs, dat wij Roomsch-Katholiek ge
organiseerd zijn. "Onze hulde komt van
heel het land, omdat wij landelijk ge
organiseerd zijn. Om deze redenen moe
ten wij menigmaal den spot verduren
van de socialisten en de zoogenaamd
Chirstelijk on afhankelijk en. Maar wijl, die
'den daadwerkelijken steun van onze gees
telijke adviseurs hebben ondervonden, wij
verklaren, dat wij zeer ongaarne de gees
telijke hulp en voorlichting zouden mis
sen (applaus).
Die afhankelijkheid van onze advi
seurs heeft onze beweging niet geschaad,
doclh gebaat (applaus),.
1 Onze Paus heeft evenals zijn roem
ruchte voorgangers tal van bewijzen ge
geven van zijn belangstelling in het wel
en wee van onze arbeidersbeweging. Wij
hebben zoo dikwijls voor moeilijke vraag
stukken gestaan over vorm en inrichting
der vakorganisatie. Steeds hielden wij
voeling met de bisschoppen, yoordat de
H. Vader zijn uitdrukkelijk verlangen te
kennen gaf, hebben wij onze voorkeur ge
schonken aan de R„ K. Vakorganisatie.
(Luid applaus),.
Ons doorluchtig episcopaat heeft ons
den Roomsdhen organisatievorm, met een
enkele uitzondering aangewezen,. Vol
moed gaan wijl verder, omdat wij over
tuigd zijn, gehandeld te hebben overeen
komstig den wil van Ónzen Opperherder.
Ondanks dat alles zijn er nog zoo veTen,
die ons tegenwerken. Tegenwerking on
dervinden wij ook van Katholieke pa
troons. Het lezen van liberale couranten
schijnt door te werken, zoodat zij zich
niet storen aan het ook hun opgelegde
bevel van Katholieke organisatie. Wij zul
len ons daaraan niet sloren, maar voort
gaan op Ben ingeslagen weg.
Moge, vervolgde spr., Uwe Em. als
U weer in ,Rome zijt weergekeerd, aan
den H. Vader mededeelen, dat hier be
staat ee nKatholieke vakbeweging, 'die ge
leid wordt door ide bisschoppen, en vol
gens hare statuten zich tot doel gesteld
heeft te werken aan de verbetering der
geestelijke en stoftfelijlke belangen van
den afbeider op den grondslag van de
Rerum Novarum en de Graves de Com-
muni re. Als Uwe Eminentie met deze
overtuiging naar Rome gaat, wil dan
een resumé van uw indruk aan den H.
Vader mededeelen (applaus). Wilt u dat,
dan ?;ijn we tevreden en verblijd, - want
dan zal de H,. Vader ook vernemen,
van de liefde van Nederland voor en
zijn aanhankelijkheid aan den H, Stoel
en aans ons Doorluchtig Episcopaat
(Langdurige toejuichingen).
Huldc-telegrammen.
De heer Smit deelde mede, dat aan
H. M,. de JKoningin verzonden was een
telegram van dezen iphoud:
„De vertegenwoordigers van meer dan
60.000 mannen en vrouwen van Neder
land betuigen aan Uwe Majesteit gehecht
heid en trouw en bidden Qods, zegen af
zitter zijt geworden, kunt ge mij wej
eens een ontbijt bij Méot aanbieden. Ver
drijf toch die ijdele vrees en zeg met
mij: Leve de vreugd en de wijn! Jean
de Trémazan ligt 50 voet onder water
en de krabben zuilen zijn gebeente al
wel hebben afgeknaagd. Zoo denkt in
Bretagne. iedereen er over. Gij zult hem
nooit weerzien en zelfs al kwam hij terug,
wat dan nog? Gij zijt er toch 'een die
zijn man wel staat. Die ongelukkige!
Wat zou hij, zonder geld of goed, kunnen
doen tegen een vijand als gij, die boven
dien schatrijk is en met cgeld kan men
alles koopen, kan men wél een leger op
de been brengen. O! als ik in uw plaats
was, zou ik het leven volop genieten
en ik zou rustig slapen. Willen wij gaan?
Goed.
De dokter zeide voor zich:
Welbeschouwd kan hij ook wel
gelijk hebben, die Sicard.
Hij riep:
Pompeus!
Burger?
Mijn hoed en^mijn handschoenen.
Zij gingen heen.
Het restaurant Méot in, de rue Saint-
Honoré was destijds 't fijnste van Parijs.
Méot was kok geweest bij een mar
kies -en van het geld, dat deze, die een
dankbare maag had, hem vermaakte, had
jvoor J-Jare Majesteit en v .-'ar Huis."
Aan den 'Hj. Vader werd. -,et volgende
telegram verzouden: p,I>e afgevaardigden
van meer dan 60.000 werklieden en pa
troons, vergaderd met Z.Ern. Kardinaal
Van Rossum in hun midden, bieden den
H„ Vader eerbiedigde hulde en verzoeken
Zijn Zegen voor hen en hunne familie."
Toespraak van Mgr. Prinsen.
Mgr. C. Prinsen^ feestelijk adviseur
van den Bond van R. K. Werklieden-
vereenigingen in Tiet Bisdom 's-Hertogen-
bosc-h*, verklaarde te zullen zwijgen over
ide vele redenen, welke hij heeft om
Zijne Eminentie dankbaar te zijn. Maar,
zoo vervolgt spr.,, onder de velen, die
reden tot dankbaarheid hebben jegens
uw doorluchtigen persoon, zijn niet het
minst de werklieden van Nederland. Spr.
zegt, dat de benoeming van pater Van
Rossum tot Kardinaal een aanknoopings-
punt is voor de geschiedenis onzer Ne
derlandsche Kerk.
De Roomsche arbeiders hebben mee-
gejuicht bij uw benoeming en nu riist
in hun geest de gedachtenis der wel
daden van de Kerk, hoe de stichter hun
stand heeft veriieven door te worden
geboren in een arbeidersgezrn, hoe de
Kerk voor hun rechten heeft gestreden,
hoe zij die Kerk danken hun vrijmaking
uit slafelijke dienstbaarheid, hoe zij heeft
gepredikt plichten jegens patroons
gezag, maar ook de rechten,'die zij kun
nen doen gelden (applaus),
I Zoo dikwijls de naain Leo XIII ge
noemd wordf, gaat er een, trilling door
bun geleden, omdat zijl er aan herinnert,
hoe bij den grootem stoot .gaf aan de
verbetering van het lot der werklieden.
Het woord van Leo XIJI weerklonk ir»
de Rerum Novarum, die de grondwet van
hun rechten en bet wetboek hunner plich
ten is* De Roomsche arbeiders zullen
die Encycliek volgen als een heldere ster
op het dikwijls duistere pad der sociale
wetenschap.
De strijd onzer dagen loopt niet alleen
over een stuk brood, maar over belangen
van geloof en zeden. En als de Roonibche
arbeiders zich naar 't woord van Rerum
Novarum vereenigen, zullen zij dat steeds
,doen in Katholieke vereenigingen en zal
de godsdienst zijn den grondslag van al
hun streven. (Daverend applaus).
Op hun blazoen zal staan: Rechtvaar
digheid, maar op een ander veld in vlam
mende letters: „Liefde boven alles,"
,De banieren dragen de symbolen van
de gehechtheid aam het Kerkelijk Gezag,
den eerbied ook voor het wereldlijk gezag
en den trouw aan het vaderland (applaus),
In het hart van (len Katholieken werk
man is een ruime plaats voor zijn Keik,
maar er is ook ruimte te over voor
.warme liefde voor het vaderland (ap
plaus).
Met volle overtuiging zal "de Roomsche
werkman roepen: Leve Piius X, maar
met vol enthousiasme zal hij er aan to-
voegen: Leve pranlj el Leve Koningin Wal-
helmina (luide toejuichingen),
Spr. schetste den Katholiek em werkman
wiens glorie en victorie zal zijn trouw
aan het oudegeloof, trouw aan de Kerk,
trouw aan het vaderland, trouw ook. aan
pranje (applaus),
!Het zij mij geoorloofd diep eerbiedig
deze gevoelens namiensi alle R, K. arbei
ders neer te legjgien aan de voeteji vam
Uwe Emnientie, (Applaus). J>e Neder
landsche Roonjsdhe arbeiders hebben de
leuze „Omnia instaurare in Christo" tot
Ide hunne (gemaakt. (Zjj zullen medewerken
om "Christus de plaats te geven in de
maatschappij, die (Hem toekomt; zij zullen
den Christus medevoeren in hun fabrie
ken en werkplaatsen en als Christus'
eer daar wordt aangerand, zullen zij zich
aangorden om die eer te verdedigen. Zij
zullen ook Christus in het huisgezin die
plaats geven, welke hem toekomt en zich
warmen aan den gloed van de Katholieke
sociale vereenigting. Spr. behandelt nog
kortelings het werk der gesloten retraiten.
Het is de glorie van den Katholieken
werkman, dat hij meer dan wie ook aan
gesloten retraiten heeft meegedaan, Ook
daar zal h ijde kradht putten om te hel
pen omnia restaurare in Christo! (Langv-
durige toejuichingen).
hij bet restaurant geopend, dat hem spoe
dig een beroemdheid verschafte.
Als man van zaken had hij zich steeds
bij de heerschende meening aangesloten
en in de dagen dat Robespierre de macht
in handen had, werd zijn restauiant be
zocht door woeste terroristen, die hij
vreesde, maar van wie hij weinig voor
deel had, want "de goed betalende bezoe
kers meden daarom zjjn huis, dat echter,
den dag van den 9en Thermldor, weer
als van ouds tot aanzien was gekomen.
Zijin salons waren rijk verguld cn weel
derig gemeubileerd.
Men kon er zeker van zijn, hier üe
schoonsten van Parijls aan te trelïtu.
Barras, de man die voor het oogenblik
alle macht in handen had, was een da-
gelijkschc klant van het restaurant, waar
hij later rijke diners zou geven om zich
in het middelpunt te plaatsen van de re-
publikeinsche aristocratie onder het Di
rectoire.
Toen Sicard en dokter Nollan bij Méot
blnnetn traden, waren de salons al
bijna vol
Barras zat op een der beste plaatsen
met de dames Annette Lange en Lydi-e
Manon aan een tafel, waarop een rijk
ontbijt was gediend,
(Wordt vervolgd.)
