Uit de Pers. DE TWEE_VRIENPEN. BINNENLAND. Tweede Blad, behoorende bij De Leidsche Courant van Zaterdag 12 Juli no. 1142. De crisis. Aan een artikel van prof. Struyken in Van Onzen Tijd, handelend over de Kabinetscrisis ontleenen we: ,^5r moet dus komen een in alle op- zichjm link'sch ministerie; de overwin- 1 ökars hebben daarvan het-program vast site stellen. Van een zakenkabinet kan 'geen sprak: zijn. daartoe .ontbreekt al les. Voor zulk een kabinet k'an reden zijn, ^wanneer de „uitspraak van .de stembui i'fjtoiet idelijk is, de politieke vethoudin-% 'gen rward Zijn, de bevolking zich, van "kracl ige partijpolitiek afk'eerig heeft ge- fl'töon-s behoefte gevoelt aan politieke) A'TtUst, ikelijiken arbeid, buiten de politieke verschillen, wensch,t. Zulk een kabinet geeft dan, ook door zijne samenstel ling, d^blijk, dat het steun verwacht van de ver- j schillende groepen in d,e Kamer. Al die voorwaarden ontbreken. De stembus -isprak bet duidelijk uit: link's tegen recht De tegenstelling ligt dieper dan Iflfeoit in den geest, en ook' in het gemoed 'der burgers. Een links zakenkabinet zou de thans eene innerlijke tegenspraak 2;ijn. Men kan wel met kinderlijken een voud de lijst der onafgedane en in Voor bereiding zijnde wetsontwerpen voor zich, nemen, om daaruit eene selectie te doen als program voor een zaken- ih kabinet; men zal wel genoeg daarop Vin- ^rden uit de neutrale zone, om een Régee- ringsprogram samen te stellende regie- 4ing van de naamlooze vennootschappen, de Jevensverzek'ering, h,et zeerecht, dt Yifrottrechtmatige daafcl, de administratieve rechtspraak, de onderwijswetgeVing, den rechtstoestand der ambtenaren, de land- arbeiderswoningen, enz., enz. maar zóó vormt men thans, geen regeering. De lin kerzijde heeft ten gevolge van den stem s' busstrijd wat anders te doenzij heeft/ niet betrekking tot het algemeen stem- 4$recht, het vrouwenkiesrecht en de. Eer ste Kamer eene der socialistische partij bevredigende herziening der Grondwet Jtot stand te brengen zij heeft de so-, fëknale wetten-Talma in de papiermand te werpeneen de socialisten bevredigend ^ouderdomspensioen in te Voeren door verhooging der directe belastingen de Tfljilriddelen Jot bekostiging harer sociale wetgeving te vinden betreffende de uit voering der defensiewetten en plannen een door de socialisten aanvaarde bp- lossing te vinden. Een ministerie, het welk dit alles op h,aar program plaatst is geen zakenkabinet. Het is een politiek' d kabinet, dat rechts als oppositie tegen qyer zich vindt. De Concentratie zal zicU wel niet met de algemeene toezegging van steun door u de socialistische pers en de socialisti sche jeiderSj onder voorwaarden, die nu reeds aan het aangroeien zijn, tevreden jstellen zij Zal eischen een nauwkeurig 'bepaald accoord, behoorlijk op schrift gesteld en onderteeklend, maar zij1 zal dan ook daarop moeten vertrouwen, of zij wil 6 ;bf niet. „En indien de linkerzijde daarin niet ,slaagt? Indien een gemeenschappelijk ,1/nksch program, dat ook den socialisften jSterk door hun groot getal, voldoet, niet is, tot stand te brengen, een Concentra tie-ministerie niet is te vormen "Dan heeft de Concentratie hare onmacht uit te spreken, evenals in 1908, bij het af- Iftfeden van het ministerie De Meester, te erkennen, dat zij wel negatief,niet positief werk kan verrichten, en dan kan 'er willicht gesproken worden als nood- maatregel over een zakenkabinet, maar waarbij dan ook de rechterzijde een wbord zal hebben mede te spreken. De f Tmksche verkiezingsleuzen, de door de 1 [socialisten gestelde voorwaarden inge- 'slóten, behooren dan voorloopig te wor gden opgerold." ^n' ——O, FEUILLETON. £35) Alles gelukte hem dus. Zijn vreugde kende geen palen,. (Hij had wat beweging noodig. Na de papieren zorgvuldig in zijn kast te hebben geborgen, liep 'hij met groote stappen zijn kamer rond, beschouwde zijn meerendeels kostbare meubelen, met smaak gekozfiA, de schilderijen van hooge kunstwaarde, die de wamden versierden, "en al het overige, tot zijn, bediende bi.n- nenti i en aandiende: Juvrer Sicard-1 Laat bianen,. aFrisch en vroolijk, met vluggen tredk den neus in den wind trad Sicard binnen, als altijd keurig gekleed, de haren licht gepoederd en met een zwart lint op gebonden,. Hij groette den dokter met een hand beweging en een luchthartig: Bonjour, Nollan. Ongedwongen zette hij zich neer in een mollig gestoffeerden zetel, waarin hij behaaglijk achterover leunde. 'Hubert Nollan beantwoordde zijn ge- toeenzamen groet eenigszins stroef, maar daardoor liet Sicard zich in het minst Scci 1 demociat n in li min t< rie. In zijne vooral na de publicatie be treffende de nieuwe kabinetsformatie zeer interessante beschouwingen over de ministerieele crisis in het Weekblad van van het Volk zet de heer v. d. Goes nog eens uiteen, dat het deelnemen aan een burgerlijke regéering door de socia listische partijprograms in het algemeen is uitgesloten. ^Zooveel socialisten als naast burger lijke ministers plaats namen, evenvleel strijdbare en uitmuntend bekwame aan voerders heeft de arbeidersbeweging ver loren, en de hpogst geplaatste^ zelfs>, keerden zich met de meeste felheid tqgen hun vorige volgelingen. Zonder uitzon dering doen de vermelding van hun na men^ de namen van Millerand en Briand ini Erankrijk, eenigszins pok1 van John Burns in Engeland, dienst ojxi uitdruk king te geven aan het gevoel van spijt met verachting 'gemengd, dat de socia listen ook buiten die landen verVuIt als zij gedenken hoe uit hun vorige leiders,! door het aanvaarden yan het hooge re- geeringsambt, hun tegenwoordige bela gers zijn geworden. (Van John Burns geldt, dat hij de arbeiders, die eenmaal ontzaggelijk veel van hem verwachtten* nog meer teleurgesteld dan geërgerd heeft)." Een uitzonderingsgeval kan echter, zegt de heer v. d. Goes, van den regel doen afwijken. ,^Wij voegen er, wat het uitzonderings geval betreft, dat van den gestelden rj- gel kan doen afwijken .aanstonds bij, Sat het uit de oogenblikkelijk'e politieke ge steldheid van ons land, naar onze mee ning, bij geen mogelijkheid kan voortko men. lntusschen ,is (h(et bij nationale en in ternationale discussies gebleken, dat ook zonder de aanwezigheid van zulk'e geval len, het meedoen aan burgerlijke regee ringen, zoodra de gelegenheid zich, aan biedt, door sommigen wordt Voorge staan. .Inderdaad is dit de uiterste conse quentie van de reformistische richtingj die, gelijk haar naam te kennen geeft,, in een „hervormingsgezindheid" opgaat,/ welke het principieele verschil 'tusschen onze en de burgerlijke hervormingspar tijen uit het oog doet verliezen. Dezjej richting, bovendien, erkent in den over gang van kapitalisme tot socialisme niet een ontwikkeling, die zich' in tegensteb lingen voltrekt, zoodat het socialisme te gelijk de voortzetting en de omkeeribg van het kapitalisme moet worden ge noemd. Zij' ziet in het socialisme alleen1 de voltooiing en de .bekroning van het kapitalisme. De hervorming van onze te genwoordige instellingen leidt tot de so cialistische maatschappij, en, hoewel de bestrijding van reactionnaire groepen ze ker niet is uitgesloten, blijft, volgens» het réformisme, de hoofdzaak voor ons het ijveren voor hervormingen, waarbij de steun van alle hervormingsgezinde burgerlijke fracties welkom is. Doet zich de mogelijkheid yoor tot deelneming aan' het ministerie t— waarom er geen gebruik van gemaakt? Wordt ons een portefeuille gepresenteerd, sprak Anseele op het Am- sterdamsche congres v,an 1904,, dan Vraag ik onmiddellijk: wanneer een tweeide? En wie niet van pordeel is, dat de maat schappelijke ontwikkeling in hoofdzaak een product van klassenstrijd zal blijven,) 'zoolang maatschappelijke klassen be staap, 'k'an ook werkelijk niet toestem men, dat de kostbare kans om 'door mid|- del van de staatsmacht vele verbeterin gen voor de arbeidersklasse te Verkrijgen,) ongebruikt mag worden gelaten. Doch zij, die de vraag of voor de arbeiders klasse eer. betere toekomst bereikbaar js* in de eerste plaats enkel hechten aan de macht, die de arbeidersbeweging zelve zal ontwikkelen, moeten ontkennen, dat het mederegeeren van een socialistisfoh'e partij het geschikte middel is yoor Jietf beoogde doel." De Week in het Buitenland. De vorige week waren we getuige van de tragische komedie op den Balkan niet van de wijs. brengen,. Hij haalde uit zijn vestzak zijn gouden snuifdoos en bood den dokter een snuif je aan, Waarvoor deze evénwel met een afwerend gebaar dankte. Daarop stak Sicard zijn goedverzorgde vingertoppen in de snuifdoos, nam er wat snuif tusschen en snoof dit met wel gevallen op, om vervolgens qp vriende lijken toon te zeggen Gij hadt mij een inlichting gevraagd, waarde vriend? r- Ja. Die kom ik u brengen. Zeer vriendelijk. Geheel tot uwen dienst biji elke ge legenheid, ofschoon ik wel eenigen wrok tegen u zou kunnen koesteren. Waarover? Over onze afrekening, dat weet ge wel, houd u nu maar niet van den domme. Hij voegde er blij met een gemoede- lij'ken glimlach, die moest aantoonen, dat alles alweer vereven en vergeten was. Gij hebt mij beetgenomen, beken het maar, dat kunt ge nu veilig doen. Ge hebt met mij gespeeld als de kat met de muis. Ik neem het u niet kwa lijk. Gij waart slimmer dan ik, dat is alles. Mijn aandeel in de voordeelen van die Bretonsche zaak is mij door de vin gers geglipt, terwijl het uwe zich heeft omgezet in rijke landgoederen, kasteeleu waar rnen elkaar nog gruwelijker slacht te dan het in den voorafgaanden oorlog tegen de Turken was geschied, terwijl de regeeringen nog maar deden alsof er geen oorlog was, deze week zagen we, al is dan nu feitelijk de oorlog als zoo danig erkend, de komedie zich voortzet ten in h,ét napleiten der beide partijen over de kwestie wie nu eigenlijk begon nen is. De dagelijksch,e oplettende lezer der oorlogsgebeurtenissen, heeft kunnen zien hpe in de Servische bladen een brief in facsimile was overgenomen, die dag helder bewees dat de Bulgaren de vrede breuk vooraf behoorlijk overwogen en in de puntjes vastgesteld hadden. Deze brief heette op een B,ulgaarsch officier gevonden te zijn. Men kent nu wel reeds de oorlogstak- tiek. Als er een overwinning door de eene partij gepubliceerd wordt, dan is de andere er als de kippen biji om zich) de zelfde eer toe te eigenen en de over winning van den tegenstander in een verschrikkelijke nederlaag te veranderen op papier. Zoo ging het natuurlijk' ook met deze kwestie, en de Bulgaren von den precies zulk' een order op een ge- dooden Servischen officier en verklaar den voorts dat de wetenschap dlat Ser vië en Griekenland den oorlog zouden beginnen, hen er toe ji,ad gebracht aan zienlijke troepenmachten naar het be dreigde gebied te zenden. Zelf voerden zij natuurlijk niets tegen hun bondge- nooten in het schild, doch waren alleen op tegenweer bereid. Hoe 't zij, 'n feit is* dat |er pp het oogenblik op den Balkan weer een 300.000 man van weerszijden over elkaar staan, beh;alve natuurlijk de duizenden die elkaar reed's koud hebben gemaakt, en die met den vasten wil be zield zijn de zaak op denzelfdjen Voet Voort te zetten, als de mogendheden niet tussch:enbeide komen en daar is nog geen zicht op. De yertoogen todh, die bij de strijdende partijen gehouden zijn zullen hen wel koud laten. Troelstra is bij de Koningin geweest en een deel der bewusten is daaroiVer niets gesticht. Zeg nu niet lezer dat ge dit al lang wist uit een andere ru briek van ons blad en dat dit niets met het Buitenland te maken he?ft. Dat weet ik ook en ik erken dat ik met mijn han den van de Binnenlandsch,e zaken af tfe blijven heb, doch deze opmerking was slechts bedoeld als een aanloopje, om u te doen zien dat er niets nieuws onder de zon is. In het Bluitenland scheeuwt men nog Veel erger. Een tijd geleden, gij zijt h,et wellidh/t al vergeten, geviel h,et dat de Pranschen oud-Minister Briand een auto-toertje on dernam en daarbij leelijk te pas kwam. Dat deze socialist, die als minister heel wat anders dan een socialistisch, minister was en voor „renegaat" gescholden werd in zijn vrijen tijd den nek trachtte te breken, laat de roode broeders koud^ Maar dat zich in diezelfde auto de geuni- fieerde socialist Wjilm bevond, cïie Iheel genoeglijk met hem een tochtje maakte eveneens gewond werd, kan de partij dér bewusten niet verkroppen. Ze hebben h«et tafelkleed tusschen hem en zich door gesneden en willen hem op 'het conseil nationaal Van de partij1,; dat 13 dezer bijeenkomt uit de partij trappen. Als het geschied zullen wij1 den lezer op de hpog- te houden. De Belgische socialisten Anseele en Lampens hebben het bestaan, óeel te ne men aan de feesten ter eere der blijde inkomsten van Koning Albert te Gent ter gelegenheid van de opening der ten toonstelling. Dat is ^oor een socialist zooveel als doodzonde. Er is geprotes1- teerd, neen maar, verschrikkelijk. Er is deze week zelfs een algemeene verga- dering der partij daarvoor belegd'. Het resultaat >veten we nog niet, maar h;et zal wel grandioos zijn geweest. De Bel gische soci's staan voor geen kleintje. Immers in Luik hebben ze, omdat ze in ets fatsoenlijks van zich. ,zelf hadden een liberaal tot Senator gekozen, (Men ziet, overal gaan de liberalen met de omgeven door malsche weilanden en prachtige bossdhen, die u tot een man van aanzien maken, een soort van fand- edelman, wien niets ontbreekt dan een titel en deze zal ook wel komen. O! het is u meegeloopen, gij zijt een gelukkig burger. Hij besloot: Maar ik herhaal, dat ik u niets ver wijt. Laten wij ter zake komen. Gij wenschtet te weten.... Of de voormalige Jean de Trémazan nog leeft, ja of neen. Juist. Welnu? iIk heb er een onderzoek naar in gesteld. Men heeft de archieven doorge zien, de dossiers op de griffie^ de regis ters der sectiën, En? Men heeft niets gevonden, te Pa rijs althans. Evenwel..., Sicard strekte de hand uit met sierlijk gebaar olh aan te toonen, dat hij al wist welke tegenwerpingen de andere wilde maken. Gij wilt mij herinneren aan de kleine voorvallen, die u aan. het bestaan van gezegden Jean de Trémazan deden gelooven, hernam hij, de illusie zjjn stem te hebben herkend, hem in uw omgeving te hebben opgemerkt; uw ontmoeting met zijn vriend Pierre Lasson, een'aller- rooden broederlijk samen). Maar nu wil het geval dat die Jiberaal lid is van een verceniging of maatschappij diie ge rechtigd is het praedicaat „Koninklijk", te voeren. En nu moet hij, krachtens de hooge wil van zijn roode kiezers hier voor bedanken. O zoo We hebben hier in Nederland ook zpo iets als een „Koninklijke" Maatschappij van Wetenschappen. Prof. Heeres mag wel oppassen. V. Weekpraatje. Gelukkig is het zomerzonnetje de festi viteiten, die allerwege bij de ontvangst van Z.Em. Kardinaal van Rossum wer den georganiseerd, komen verhoogen. Maandag, bij het bezoek van Z.Em. aan het groot-seminarie te Wiarmomi (het eerste na dat aan Amsterdam), genoten we een Van de eerste mooie zomer-dagen na wéken van regen en wind. 't Wordt ook tijd, dat we *ns het echte mooie zo- mer-weer krijgen, anders zouden cle onaf- hankelijkheidsfeesten, welke in deze maanden allerwege worden gehouden, danig in het water vallen. In Leiden komen we er echter wat later mee, n.l. in November. Aan de commissie, die de fes tiviteiten op touw zal zetten, is giste ren door den gemeenteraad een bedfragt van 2500 gld. toegezegd, 'terwijl zij zelf 4000 bij elkander heeft vve(en te krijgen. We mogen dus verwachten, dat we in November hier wat te genieten krijgen. Wat moeten de vrijzinnigen echter bij die onafharike,«'jkJieidsfeesten lachen als boe ren, die kiespijn hebben Zij toch hebben Sn dit jubeljaar Van Neeylands onafhanke lijkheid het vaderland overgeleverd aan de.... sociaal-democraten. Zij mogen pro- beeren dat te ontkë/nnen* dat tegen te spréken, maar het kan hun onmogeli|< lukken. Doordat zij bij de herstemmin gen een bondgenootschap met de sociaal- democraièri hebben gesloten, zijn zij er dc schuld van, dat er zoo vee» nicer so ciaal-democraten in de Tweede Kama zullen zitten dat de kroon, dat H. M. die Koningin in overleg is moeten treden met den leider var^ die partij, welke die bestaande staatsorde ten onderste boven wil werpen en met die staatsorde natuur lijk de Kroon en de souvereine macht van H. M. de Koningin 1 Ja, dat zal me ook in de partij eeri stof opwerpen, dat de heer Troelstra bij H. M. de Koningin pp audiëntie is( geweest! Met Jn gekleede jas -aan, 'n hoogen hoed op, in 'n hofrijtuig, afge haald en begeleid door Jn lakei,) aan hét hof geluncht enz. enz., Sltemaa! dingen, die een kapitalist of een bourgeois!ei- man zich natuurlijker wijze laat weige- gevallen, maar dat zoo iets ook in den smaak valt van een vertegenwoordiger of, beter gezegd, van den vertegenwoor diger van Jiet proletariaat dat zal er bij sommigen niet al te best in kun nen, en strijden met hunne beginselen, met hun „ideaal" 1 En of er nu odk werkelijk1 een sociaal democraat of meerdere men soreékt van drie sociaal-democraten i mi nisterieele portefeuille zullen ne men? 't Is moeilijk te gissen.' In Jief Wieekblad van het „Volk" neemt een der S. D. A. P.'sche kopstukken^ de Jieer v. d. Goes een zeer tweeslachtige hou ding aan. Van den eenen kant acht h;ij het niet goed, dat op dit oogenblik sociaal democraten in ons land een minister-por tefeuille aannemen, terwijl hij zich, van den anderen kant tocih ook op het stand punt begint te plaatsen van hen, die mee- nen, dat het succes van het socialisme af hangt '^an de polu'eke macht. Langzamer hand cl ■'t meu eetlust te krijgen. Het komt nu ma. aan, dat social, .ten, die naar Minify r-portefeuülr-s gri:oen( hun volgelingen icunnen w.ijsi..aken, aat zij het doen met spijt en verachting voor het Ministerschap in het hart en dat zij zich opofferen aan het welzijn der sor cialistische -part'*, die zich) nu harer zijds ook een kleine vernedering moet) laten welgevallen. Het „Volk"' zal zijn volk dat wel op de mouw spelden. Juist terwijl ik d^ze laatste woorden aardigst jongmensch, dat in de buurt van het paleis Egalité woont en nog andere vage aanwijzingen, die niet meer kunnen zijn dan uitwerkingen van u,w overspannen verbeelding.. Denkt ge? Sicard zeide op een toon van vaste overtuiging Hersenschimmen,. Maar... De kameraad die eenige dagen met Pierre Lasson hier is geweest was een bloedverwant van hem. Hoe weet gij dat? i Van hem zelf. Hebt gii hem dan gesproken? r— !k heb hem op mijn kantoor laten komen, waartoe ik als ambtenaar van het ministerie het recht had en wij heb ben geruimen tijd met elk'aar gepraat, ik herhaal u, hij is een a..eraardigste jon gen en zoo openhartig.... Wat doet hij te Parijs? Zaken. Hij heeft een bijna nieuw huis gekocht nabij het Théatre Feydeau, voor een appel en een ei. Zijt ge daar zeker van Zoo zeker als ik hier voor u zit. En hoe heet de jongeman, dien ik bij hem heb gezien. Jean Rocher. 1 Waar vandaan Uit den omtrek van Rennes. En waar is hij nu? neerschreef, kwam een mijner huisgenoo- ten binnen met de mededeseling., dat 'zij onderweg een bulletin van de^,L. Crt. had gelezen, waarop het belangrijke nieuws, dat dr. Bos benoemd is tot ka binetsformateur en het nieuwe kabinet uit de geheele linkerzijde zal zijn samenge steld. Uit de geheele linkerzijde.... dkis ook uit de sociaal-democratische partij? Het bericht doet het zeer sterk vermoe den. De mogelijkheid is echter niet uit gesloten, dat, hoewel leden der S. D. A. P. zullen worden aangezocht, pr toch geen enkele zal zitting nemen. Afwachten is vooreerst de boodschap. Voorrechts 'n interessante, rustige tijd! JAN. Maak ze publiek. Onder dit opschrift lezen wij jin het „Friesche Dagblad": Maak de briefjes publiek! f Dat mag, dunkt ons; geëischt 'wor den van de S. D. 'A. P. Ze heeft gestoft op het teit dat alle liberalen op één na «dc heer Van Foreest ja en amen •'gezegd hebben op de krasse herstemmingsvragen, die zij hun had gesteld. Die antwoorden waren voldoende. Kregen 't roode goedkeuringsmerk. Doch nu wordt van vrijzinnige (zijde in de pers beweerd, dat 'die antwoord.- briefjes volstrekt niet zoo voldoende wa ren, als de socialisten wel zeggen willen. Én prof,. Van Hamel heeft te Amers foort èn van zichzelf èn ivan mr. de Beaufort 't getuigenis afgelegd, dat 'zij niets anders en niets méér 'hebben, be loofd, dan er al in ,het Concentratie program stond. Hoe zit dat geval nu? i I iWie snoeft er; wie draait? i De S. D, A. P. imoest eens met dc briefjes over de brug komen, 'dan kf.n i gansche vaderland eens zien, «hoe 't er mee staat. Vrijzinnigen en Sociaal-democraten. In een vergadering van een delegatie der besturen van de vooruitstrevend li berale kiesvereeniging „Rotterdam" en de afdeeling Rotterdam van den Vrijzin nig Democratisch en Bond eenerzijds en Van het bestuur.van de Rotterdamsche afdeeling van de S. D. A. P. anderzijds, is besloten tot samenwerking bij de her stemmingen voor den Gemeenteraad. Dit accoord moest in de ledenvergadering pog worden bekrachtigd.. Hierbij merkt de correspondent van het „Hbid." op Het lijkt gewenscht bij het communi qué omtrent de Gemeenteraadsverkiezin gen een paar aanteekeningen te maken. Vooreerst schijnt daaruit afgeleid te moeten worden dat de vriizinndge concentratie is verbro.ken. aan gezien in de ontvangen mededeeling slechts van een deel daarvan sprake is, hetwelk, behoudens goedkeuring der al gemeene vergadering, een overeenkomst met het socialistisch partijbestuur sloot. Er op/wijzend, dat bij zulk) qen houding van de vrijzinnige partijen de Kans be staat dat het getal sociaal-democraten in den Raad van 8 op '10 wordt gebracht, vervolgt de corresp. ,i'Ons wil het voorkomen, dat men zich in de eerste plaats heeft af te Vragen of het gemeentebelang gediend is met zulk een buitengewone fractie socialis ten." En verder zegt hij, dat niet mag wor den vergeten „dat de concentratie bij haar totstandkoming naar twee zijden strijd dacht te voeren. De loop der zaken heeft gemaakt dat één dier te bestrij den richtingen langzamerhand van een Jijjve mogendheid in een u .ndge1- noot -is veranderd, dan echter een bond genoot die er wel voor zorgt met de kaas ook zooveel mogelijk van de boterham op te siokken. Wij meenen dat in dit geval het bond genootschap niet tot bovengenoemden prijs mag worden gekócht, doch dat élke fkiezer zich bij de herstemming wel ten Teruggekeerd naar zijn land,'waar hij binnenkort gaat trouwen. Zijn papie ren zijn in orde, hij heeft zijn certifi caat van burgerschap en aan zijn iden titeit valt niet te twijfelen. Hij/ beziit een kleine boerderij. Dokter Nollan was niet gemakkelijk te pvertuigen. Hij bewoog zenuwachtig zijn vingers ten teeken van twijfel. Sicard haalde de- schouders op. Het is vreemd, zeide hij, zoo'n ge spannen verbeelding als gij hebt. Maar toch hjeb ik gehoord met mijn eigen ooren. - Zij hebben u bedrogen. Een stem bruit in de menigte „Leve Dantomil"/ Die stem kan zeer gemakkelijk op een an dere gelijken, Ik.heb gezien. 'Wat? Het gezich. vr.n dien doo- de? Zijt gij daar zoo zeker Van Neen. Welnu dan En waar hebt ge hem gezien Op straat. Ja, in de onmiddellijke nabijheid van uw huis, hetgeen zooveel wil zeg gen als die jongeman, een voortvfluah- tige, zou opzettelijk1 hier gekomen zijn om zich door u te .laten herkennen, u te trotseeren en den wolf in den muil te loopen. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1913 | | pagina 3