DE TWEE VRIENDEN. BUITENLAND. 4e Jaargang No. 1124. Bureau OUDE SIIMGEL 54, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week 1.10 per kwartaalbij onze agenten 10 cent per week, 1 30 per kwartaal. Franco per post /1.50 per kwartaal. Afzoiiueriijke nummers 2' cvni. met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. Maandag 33 Juni 1913 De ADVEK I EN riEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent ingezonden mededeelingen van 15 regels 1.50, elke regel meer 30 cent. met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en.verhuur, koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. WOENSDAG JUNI. Stembusopening 8 uur's morgens. Stembussluiting 5 uur 's avonds. „Een meerderheid van vrij zinnigen komt er niet; daartoe is rechts te veel voor. De vraag is hoeveel soc.-democra- ten er in zullen komen". Mr. P. J. Troelstra op 12 Juni te Amsterdam. Aan de Katholieke vrouwen. Nog eens in het bijizonder ons "ge richt tot de Katholieke vrouwen. In hare handen toch ligt niemand ontveiinze zich dit voor een goedi deell de uitslag van den a.s. stembusstrijd. Nog zullen er Katholieke mannen zijin, die óf uit onverschilligheid ófl opgezweept en verdwaasd door socialistische vrien den, niet willen meevechten in den strijd voor rechts.. Aan de Katholieke vrouwen de heilige taak- die mannen te bewegten hun plicht te doen.. Ook zullen er Katholieke mannen zijn, in wie h.v. het gif van anti-Christelijke of neutrale lectuur zoo verstappend heeft gewerkt, dat zijl meenen niet verplicht te zijn binnen zülk een korten tijd voor de vierde maal naar de stembus te gaan. Wederom: Aan de Katholieke vrouwen de verheven roeping die man nen aan te sip o ren tot de vervulling van hun plicht. Ten slotte: de man kan vergeten om te gaan stemmen of tenminste om vroeg te gaan stemmen (wat zeer gewepsCht is voor de propagandisten)hijf kan zijn kaart kwijt geraakt zijn en er niet aan denken, dat hij op het stembureau een andere kan krijigen, enz. enz. T>e vrouw heeft bij' dit alles ëen mooie taak te vervullen. Dat de vrouwen er ziCh) diep van door dringen, waarom het bijl de verkiezingen gaat. Niet allereerst óm de Tarief wet. Zeker, al ging 'het daar allereerst om, dan nog zouden wij 'den strijd met de grootste toewijding strijden, want de 'Tariefwet zal bles-list ons Nederland- sche volk ten goede komen in al zij'n geledingen. Maar daar gaat het niet al lereerst om, ook niet fr.v. om algemeen stemrecht of staatspensioen. iHet gaat over het al of niet doorvoeren van de Christelijke beginselen. Het gaat er om, of [God of de menscheMj'ke rede FEUILLETON. 218) Hij besloot: Barones, er -zijhi nog, brave men- ^chen in de wereld en ik wil gelooven, dat de anderen slechts afgedwaald zijn. Dank zij dien mensChen uit Argonne keert mijn gezondheid langzamerhand terug. Op het oogenblik dat ik getroffen werd, had ik een beurs en gordel bijl mij, die ruim van goudstukken waren voor zien, waardoor ik in staat was die brave menschen voor hun moeite te beloonen en hun de kosten te vergoeden, welke zij voor mij gemaakt hadden. Getrouw aan de overeenkomst, die hij met mijn vader had gemaakt, had Devaux, onze zaakgelastigde te Parijs, een som gelds, die voor al onze behoeften toereikend was, opgezonden aan een bank te Frank fort en dank zij zijn voorzichtigheid en zijn goéden raad, heeft mijn ongelukkige vader nog een deel van zijh vermogen kunnen redden en aan mij nalaten. Wie is die Devaux? De beheerder der goederen van een aantal familiën. Hij woont in de rue de de heerschersmaciht heeft in1 het politieke leven. iH.et gaat er om, of wederom in den vervolge de 'geloovigen als minder waardigen zullen worden beschouwd en aan hunne kinderen het onderwijs zal geweigerd Worden, waarop zijl recht heb ben. Het gaat dus om de zielen der kin deren, wat hetzelfde zeggen wil, als om den wasdom van het Christelijk geloof in ons vaderland,. Vrouwen en moeders begrijpt dat! Doet uw plicht en brengt uwe mannen en zonen er toe om a,s. Wloensdag te stemmen op Mr. BRIËT. V Ook daarom. Ten volle kunnen we ons vereenigen met het advies van den Bond van R. K. Kiesvereenigingen om in districten, waar blauw met rood in herstemming komt', den heeren lib'eralisten en socialisten 'dat zaakje maar stilletjes onder elkander te laten uitvechten. 't Is zoo wel een amusant schouwspel. Hier werken blauw en rood hartstoch|- telijk samen om zwart te wippen, ginds bevechten ze elkaar te vuur en te zwaard, weer elders wordt een der blauwe candji- daten wreedaardig opgeofferd om van rood toch maar behoorlijk steun te kun nen krijgen. En al dat gedoe moet dan straks een meerderheid opleveren 't Zou waarlijk zonde en jammer we ien als we ons er 'mee bemoeiden. En ook hierom vonden we onthouding zöo uitstekend wijl een advies om- in een gegeven geval rood of blauw te steunen op den eenvoiidigen kiezer allicht ver bijsterend zou tcunn en werken. - Hoe zit dat, zoo zou hij zicih, afvragen de vorige maal werd ik ernstig tegen dien candicjaat gewaarschuwd en nou moet ik hem stemmen Ik zal 't doen', maar ik snap er niets van. We moeten waarlijk niet denken, dat alle kiezers thuis zijn in de doolhjovein der politiek. Er zijn er o zooveel, die wél snappen, dat zij den candidfaat hunner partij moeten steunen, maar wien 't niet duidelijk zou wezen, waarom zij nu op eens zouden moeten zwart maken het vakje van een candidaat, dat zij den vo- rigen 'keer zorgvuldig moesten overslaan. Bij dergelijke eenvoudigen zou boven dien een advies in dezen geest den weg banen voor allerlei drogredenen, waar mede propagandisten, der tegenpartij hun bij een volgende gelegenheid hjet spoor bijster zouden kunnen maken. Ook daarom juichen wij 't toe, dat ons Bondsb'estuur maar dadelijk duidelijk heeft geZegdstemt blauw noch rood!. V Als twee hetzelfde doen 't Heeft een oogenblik den schijn ge had, alsof van Anti-revolutionaire en Christelijk-Historischfe zijde het parool zou worden uitgegeven, aan rood boven blauw voofkeur te schenken. Van links was men er aanstonds bij, om zoo iets jhoogelijlk af te keuren en 't zelfs te bestempelen als: gebrék aan of verkeerd begrip van vaderlandsliefde. Niet alleen heet geblakerde schrijvers van ingezonden stukken deden zulks, in 't H b 1 d. b.v., maar ook redacteuren1, van wien men moest aannemen dat zij in kalmte schreven. Bij 't lezen van dergelijke ontboeze mingen wrijft men zich toch] waarlijk de oogen uit! Terwijl men van liberale Zijde zelf op meerdere plaatsen rood in de ar men valt, durft men daar verwijten rich ten tot anderen, van wien men denkt), dat zij zich ook tot zoo iets zouden kun nen leenen. Als twee hetzelfde Idoen is dit dlpor eejn liberale bril gezien nog lang niet het zelfde. Hadden we ongelijk, boven van drei gende drogredenen te gewagen V 't Gaat niet tegen de tarief- wet. Gelooft toch' niet, middenstanders en arbeiders, d,at de linkerzijde zoo heftig agiteert tegen de tariefwet, omdat zij' die zoo verschrikkelijk aCh.t. Heusch, hieft). Waarom de sociaal-democraten tegen de Tariefwet ijveren, verklaarde de so- ciaal-demociaat Schippel op den, Parti j1- dag te Stuttgart. De „Voorhoede" van 1.1. Zaterdag herinnerde aan deze tref- fend-ware woorden „Wanneer de Regeering is voor vrij handel, dan wordt er (dtoor ons, so ciaal-democraten) tegen een vrijhandel geagiteerd is de Regeering voor pro tectie, dan wordt er tegen de protec tie geagiteerd. Hoofdzaak is, dat er duchtig geagiteerd wordt" (Stuttgarter Protokoll, blz. 182). Hoofdzaak is, dat er duch.tig geagi teerd UtotcTFDat" ïs~~5bk""hboTïzaak bij den strijd van de vrijzinnigen tegen Idle Tariefwet: 't is er hpn om te doen deze regeering te wippen en de anti-tarief- actie is hun weikóm als een midicJell om1 daartoe te komen. Zelf toch, ont houdt dat goed zelf hebben zij dik wijls het tarief verhoogd! Midden standers en arb'eidfersont houdt dat goed: 't gaat niet tegen die tariefwet, doch tegen de Christelijke be ginselen,. 't Gaat tegen onze bij'zondere scholen, onze 'kerken, onze kloosters, in één woord tegen de erkenning van Christus in het openbare leven. V* Om der waarheids wille. In een circulaire onder bovenstaand opschrift maakt de Bond van NederlancH- sche onderwijzers, afdeeling Leiden, pro paganda voor de openbare school. In die circulaire lezen wij o. m. ,>Die o pen bare sch ooi is juist de Icjrf stel ike school van ""de daad. Door het opvoeden van kinde ren van rechtzinnig en vrijzinnig, van rooms-katholiek en israeliet predikt zij verdraagzaamheid, waaruit naastenlief de, die allerkristelikste deugd!, gebo ren wordt." De openbare school predikt de ver draagzaamheid! Is "het niet een lid geweest van den bond, welke deze circulaire verspreid, die op een openbare vergadering hier l'Univers en hijl heeft verscheidene van onze vrienden zeer belangrijke diensten bewezen. Vreest gij niet.... O! barones, hiji is nog een man van den ouden stempel, eerlijk en ver trouwbaar. Als gij hem ziet, zult gij hem uw vertrouwen schenken, wat hij' ten volle waard is. 'Had ik bij u geen gastvrijheid kunnen vinden, dan zou ik mij tot hem gewend hebben. Neen, mijn vriend, gij blijft hier,, Er beersChte geruimen tijd stilte. De oude vrouw was ernstig geworden en zij zat in gepeins verdiept. Haar gedachten dwaalden terug naar den tijd van 10 jaren geleden. Zij zag de familei d'Argouges rijk en gelukkig, algemeen bemind, goed voor haar omgeving, haar pachters en haar bedienden. i In de omgeving van Creil, waar zij woonde, waren de Frévents hun buren. De 'beide fam'itiën waren nauw ver bonden aan elkaar; haar zoon, René de Frévent, was de boezemvriend van Jean d'Argouges, die eenige jaren jonger was. Daar deden de eerste verschijhselen zich voor van de revolutie, die den troon had omvergeworpen. In de hofkringen kwamen schandalen voor, die door geheimzinnige handen onder het volk werden uitgestrooid en die het volk in opstand deden komen tegen zijn koning, die, met de zijnen, scheen voorbeschikt door het noodlot om te vallen als het slachtoffer der zón den van zijn voorouders en van rijn om geving. De geschiedenis van het halssieraad der koningin had haar naam bijl het volk geschandvlekt. Men verhaalde ook van avonturen, in 'het hertenpark en den geheimzinnig en salon in 'het paleis te Versailles, waarin een klein rond venster was, oeili de boeuf (ossenoog) genaamd en die verhalen wekten de volkswoede op tegen 'het ge heel e hof,. Telkens nam men verschijnselen waar, die den naderenden storm aankondigden. De markies d'Argouges woonde te Pa rijs en was daar getuige van de eerste troebelen, die hem reeds van angst ver vulden. v v Het volk in de voorsteden, dat hon ger leed, trok naar Versailles, waar het hof zich in weelde baadde en schreeuwde daar om brood. t De igramsdhap, niet alleen tegen den koning en het hof, maar tegen den ge- heeien adel, nam hand over hand toe en de markies d'Argouges, die al meer malen in de straten bedreigingen tegen ter stede enkele wekene geleden het om zijn onverdraagzaamheid door alle vrijzinnige partijen gedesavoueerde blaadje de Balans verdedigde? Wij herinnerde er slechjs aap „om dér waarheids wille". V Wat zei baron v. Wijnbergen ook weer? Eindelijk,IHet dagelijksch bestuur van den vrijzimnig-democratisiChen bond heeft zidh verpliidht gezien te verklaren, dat het voor den inhoud van het demo cratisch orgaan de „Balans" geen ver antwoordelijkheid kan aanvaarden en toon en sirekkimg van het door ons gesignaleerde verkiezingsnummer a f- k u r t. Eindelijk is men in dien bond tot be zinning gekomen,! Den persoon, die tot nu toe de verantwoordelijkheid droeg, is deze beslissing blijkbaar zoo omver- w a ch t s op het lijf gevallen, dat hij het noodig heeft geoordeeld de eerste weken zich in afzondering terug te trek ken en niet als verantwoordelijk redacteur op te treden. De man meende zeker, zijn Pappenheimers beter te kennen! Zje hadden hem al zoo lang op een erger lijke manier laten doordraven en, raas kallen, en nu komen ze zoo 'Ln-eens hem desavoueeren. 't Is ook wel zonderling! Door ervaring wordt men \Vijb, verzucht de „Balans" in zijh laatste nummer zeer terecht. Doch ter zake. iWjijl hebben nu een blaadje, waarvoor geen der drie vrijzin nige partijen de verantwoordelijkheid! wil dragen, omdat „toon en strekicing" zcxx,., zeg maar: zoo fraai zijn. £n datzelfde blaadje recommandeert uit alle macht en met alle kracht voor de Tweede Kamer verkiezingen prof. Heeres aan Wat zei baron Van Wijnbergen ook weer? ALGEMEEN OVERZICHT. Het is op het oogenblik nog niet te voorzien schrijft de „Nordd. Alg. Ztg." of hiet i I J geschil der Balkanstaten door scheidsrechterlijke bemidd'eling of door wapengeweld zal worden beslecht. De eensgezinde volharding der Euro- peesoh,e mogendheden bij h,un op vredé gerichte staatkunde, waartoe ook de er kenning behoort, dat bij de B|a lk an sta ten zelf de beslissing ligt over de wijze van beslechting hunner geschillen, heeft tot nu toe gunstig gewerict en zal dat, naar wij hopen» ook! voortaan blijven doen. Met spanning wacht men ech,ter in Servië af wat Bulgarije zal doen als de termijn van vijf dagen, die het Servië heeft gesteld om te voldoen aan den eisch; tot handhaving van het verdrag, verstre ken zal zijn. Te Ween en verwadhf men, dat na dien tijd de oorlog zal worden verklaard. Bul garije heeft dan zijn militaire maatrege- zic'b had hooren uiten, was naar zijn land goed in Bretagne teruggekeerd, om daar rust en vrede te zoeken, maar ook in Bretagne was het volk ontevreden en voelde hij zich ook daar, te midden van zijn trouwe pachters en bedienden, niet veilig meer, zoodat hij, met zijn zoon, naar den vreemde was getrokken. Die reis was voor hem spoedig ge volgd door een nog grootere, door de reis, die allen eenmaal moeten maken en waarvan niemand wederkeert. .Wanhopig, verbitterd gelijk zooveel anderen, 'had zijn zoon zich daarop aan gesloten bij! 'hen, die naar Frankrijk wil den teruigkeeren, met de wapens in de hand als vijanden het eigen vaderland binnenvallend, om er de gevangen ko- ninkljjke familie uit den Temple te be vrijden of jiaar te wreken. Ook de barones had veel geleden. ,Was het nu geëindigd? Jean d'Argouges zeide: Zoo dan ben ik teruggekeerd, maar wat zal er thans van mij' worden, nu ik mijn schuilplaats heb verlaten? De barones glimlachte. 'Stel u gerust, zeide zij. Zij wees met den vinger uit het venster een huis aan, dat tegen haar hotel was gebouwd, en voegde er bij: Daar kunt gij een nieuwe sdhuil- len voltooid en zal niet langer will'en wachten. Op het oogenblik heeft het 160 tot 180,000 man tusschen Sofia en Kustendil onder generaal Sawof. Een andere groote strijdmacht staat in de buurt van Istip. Generaal Iwanof voert te Seres het be vel over ongeveer 60,000 man infante rie, die tot taak hébben zich- van Salo- ni'ki meester te maken en de Servische >en Griéksche legers, wier vleugels elkaar Jbij Gevgeli raken, van elkaar te scheiden. De Bulgaren beschikken in Ti.et geheel over 85,000 man, een divisie kavallerie en vijf latterijen snelvuurgeschut meer dan de Serviërs. Aan Griekenland heeft Bulgarije in- tusschen over de kwestie der gelijktijdige demobilisatie in gelijken zin, d. w. z. fei telijk! afwijzend geantwoord. De !B|ulgaarsehe regeering verklaart zioh n.l. in de nota, die allerlei grieven tegen Griekenland opsomt, in beginsel bereid om het voorstel van Griékenlancf te aanvaarden, mits Griekenland er eerst in toestemt, dat onverwijld de Grieksche en de Bulgaarsche troepen gezamenlijk het gebied bezetten, dat oorspronkelijk door de Bulgaarsche troepen was bezet, alsmede het gedeelte van Zuid-Westelijk Macedonië, dat door d'e Grieksche troe pen is bezet. Bulgarije zal voor het overige nieSt langer verdragen, dat zijn landgenooten met geweld van hun haardsteden word|en weggevoerd in hét gebied, dat tot hiet ge meenschappelijk gebied der bondgenoo- ten behoort. Bulgarije stelt Griekenland verant woordelijk voor de gevolgen, die d'at ge welddadig optreden zou kunnen hebben^ In Roemenië volgt men met groote spanning de ,ont- knooping van het geschil. Koning Carol 'heeft daarom zijn reis naaf Dinaja uitge steld. De openbare meening is sympathiek voor Servië gestemd op grond van de overweging, dat Oostenrijk-Hongarije de Roemeengche belangen op de conferentie te St. Petersburg niet heeft gesteund ten einde Bulgarije te bevoordeel en. In officieele kringen, die een nederlaag van Servië, gevolgd door de vorming van een machtig groot-Bulgarije als ;een voortdurende bedreiging voor Roemenië duchten, heersóh.t dezelfde stemming. Het is nog niet duidelijk' welke rol het Roemeensche leger zal spelen bij een oorlog tusschen de bondgenooten. M,'ep vraagt zich af of het„alleen het destijds door Roemenië van Bulgarije verlangde gebied (bij Silistrië) zal bezetten,, dan wel een werkzaam 'aandeel in den strijd zal nemen. Waarschijnlijk zal de regeering h,aar houding van den loop der d'ipgen laten afhangen. Volgens te Boekarest verspreide ge ruchten zal Rusland dadelijk na 't uitbre ken van een oorlog ten nadeele van Bul garije ingrijpen en beginnen met een vlootbetooging voor Wiarna, GEMENGD. BJj het uiteengaan van ;n meeting tfe plaats vinden. Men zal daar vertrekken voor u in gereedheid brengen. 'Een ge heime doorgang loopt uit het hotel naar dat huis, waar gij veilig kunt wonen zoo lang gij wilt, onder een aangenomen naam? Wij hebben machtige vrienden, door wie wij zullen trachten eenige gun sten voor u te verkrijgen. 'Misschien kunnen wij verkrijgen, dat uw naam van 'de lijst der -uitgewekenen wordt ge schrapt. Wjj zullen al het mogelijke doen om uw veiligheid te waarborgen. Wanneer dat eens waar wasWan neer ik nog mocht hopen, i H'ijl dacht aan Jeanne Legner, zijn vriendin, die niets meer van hem had vernomen, maar aan wie hij onophoude lijk had gedacht. Wat deed zij? Waar was zij Nooit had hij haar vergeten, en nu voelde hij een onstuimig verlangen naar haar. Hij loosde een zucht. O, als hij vrij geweest was! Wanneer de wegen voor hem open geweest waren. Dan zou hij teruggekeerd zijn naar rijn kasteel Ar- gouges, .nabij Plancoët, en zou hij het venster hebben weergezien, waaraan zij }hem verscheen, zoo bekoorlijk te midden van Jiet groen en de bfoemen, die dit venster omlij's'tten. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1913 | | pagina 1