Dit de Pers.
DE TWEE VRIENDEN.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Zaterdag 7 Juni no. 1112.
up, vóór iici Tarief 1
Let op de tegenstanders!
|Wiie zijn de leidende tegenstanders
van het nieuwe tarief?
Allereerst de buitenlandsche fabrikan
ten, meer bepaaldelijk ihun plaatsvervan
gers hier, de agenten v,ain buitenland
sche huizen. Ook de laatstgenoemden
zien niet gaarne ,dat de Nederlandsch'e
industrie de artikelen, waarin zij han
delen, in ruime mate en tegen concur-
reerende prijzen vervaardigen gaat. Zij
voeren liever buitenlandsche artikelen in.
Vermoedelijk veidienen zij daaraan nog
al behoorlijk 1
Hun verzet tegen het ontwerpTarief
wet wordt natuurlijk van uit het buiten
land sterk aangemoedigd. Die buiten
landsche fabrikanten willen gaarne hun
afzetgebied hier te lande behouden, en
zij begrijpen wel, dat onder het nieuwe
Tarief de Nederlandsche industrie zich
meer zal uitbreiden. Willen zij straks
de concurrentie volhouden, dan zullen
zij het hoogste invoerrecht geheel of ge
deeltelijk voor hun rekening moeten nej
men. Kunnen zij dit niet ,dan zal cie
Nederlandsche fabrikant al heel gemak-I
kei ijk terrein winnen. i
Neem het d$en^)uitenlander eens kwa-'
lijk, dat hij tegen het nieuwe Tarief is,
In het eigen land geniet hij meestal be
scherming, maar hij iioort gaarne, dat'
men in Nederland hoeral roept .voor)
den vrijhandel.
Alleszins begrijpelijk 1
Maar niet minder begrijpelijk is, dat
ij in NcJe.Ia.i aUe.cemi willen ,r-
gen -%oc« oe wclvcart an c;u e \o'X.
Onze industrie moet tot ontwikkeling
komen. i
Hier moeten onze arbeiders werk en
brood kunnen vinden. i
Bjj een krachtige industrie hebbent
meer menschen belang dan bij den onbe*
lemmerden invoer ,van allerlei buiten
landsche artikelen, die evengoed binnen'
onze grenzen vervaardigd kunnen ,wor-j
due. I
Daarom mogen wij, rekening houdend!
met het algemeen belang, naar die sterk!
tegen de Taiiefwet ageerende agenten,
van buitenlandsche huizen niet luisteren.
Groot-handelaren en groot-industriee-
len I
Niet allemaal. Velen ook uit die jk'rin-
gen zijn van het nut van meerdfere be
scherming der nationale nijverheid over
tuigd. I 1 I
Maar toch de meesten rijn tegen.
Ook dat verstaan wij, al kunnen ,wij
hun verzet niet billijken.
Het gaat hun goed. Zij zijn er boven
op. En nu vreezen met name vele fabri
kanten voor uitbreiding der industrie/?
voor meer concurrentie ,voor hoogert}
oonen. Dat blijkt wel uit hun adressen/
aan de Tweede Kamer. v
Wij zeggen echter: hun egïstisch stre-»
ven is niet in het algemeen belang
De groothandel, hoe winstgevend ook,
^Vièrschaft slechts aan betrekkeljjkl weii
ynig menschen werk. En onze groot-ir.i
rjjdustrie lis ook' nog weinig omvangrijk.
Meer industrie moet er komenNieu
we ondernemingen moeten verrijzen. Wij
willen ook aan jonge industrieën een
n kans geven. Wij zien gaarnej .dat de
.kleinen" straks ook „groot" worden» Wij
willen hen niet klein houden
Ook onze arbeiders moeten in veel
béter conditie komen. Dat velen hun
ner thans in den vreemde werk moeten
zoeken, of zich tevreden moeten stellen1
ivmet minder loon enden &rbeid, betreuH
ren wij levendig. f
Daarom pleiten wijl ook voor meerdere
bescherming en kunnen wij niet toege
ven aan den drang van een jgroep fi
rn nancieelkrachtige groothandelaren en
j-, groot-industrieelen.
Evenmin «luisteren wij naar de theo-i
FEUILLETON.
205)
Toen het donker was-geworden, ging
Rierre Lasson naar de rue Neuve-des-
Petits-Chiamps, waar hij .'en 'Jean hun
woning hadden en vanwaar hij nog het
een en ander wilde halen, dat zij konden
noodig hebben,.
Hij naderde het huis na de nooc^ige
omzichtigheid, en dat was maar goed
•-ook, want voor het huis liep een. man
heen en. weer, die Pierre zeer verdacht
vóórkwam.
-L Het schijnt, dat men onze woning
ook ontdekt heeft, dacht hjij.
Nu oordeelde hij het niet voorzichtig
om naar binnen te gaan, dus liep hij
de straat door en het huis voorbij als
een onverschillige voorbijganger, waar
door hij ook de aandacht niet trok van
hét verdachte personage, dat hier blijk
baar op wacht stond.
Langs den kortsten weg keerde hij
tèrug naar het paleis Egalité,
Verduivelt}, dacht de Bretagner, de
lucht is hier onzuiver. Gelukkig, dat Wij
elders een toevlucht hebben, maar door
retici, de geleerden en pseudo-geleer-t
flen, die voor den vrijhanid'el zijn.
Velen hunner kennen het levén niet.
Zij weten niethoeveel er in ,de breede
volkskringcn geleden wordt door werk'^
loosheid of door gebrek aan behoorlijk
loonenden arbeid. Met de toestanden ppt
het gefoied van de nijverheid zijn zjj min-»
der bekend. Van de ontzaglijke moeilijk
heden, "waarmede onze industrie dikwijls
te Worstelen heeft door de tegenwerkinjgl
van agenten van buitenlandsche huizen.,
door de „dumping-tactiek" van het bui
tenland, hebben 'zijl niet de minste erva
ring! Zij zijn opgevoed in de vrijhan-
dlelsleer cn houden daaraan krampachtig
viast. Alle staten op het vasteland yarf
Europa beschermen met goed'gevplgi hun
industrie, maar zij sluiten het oog noor
ue werkelijkheid, om zich verder maar
bezig te houden met de verdediging
van hun mooie theorieën.
Geen wonder, dat de buiteniandscho
fabrikanten dit hoogelijk waardeeren.
Waarom ze weg moeten.
De Maasbode schrijft naar aaiileic
ding van een- artjkell uit de j,N. R, Crt.",
het slot van een heele reeks;
„Tot besluit neemt tie hoogmogende
rechter van de „N* R» Crt." al onze
ministers nog eens bij elkaar, spreekt
het schuldig ever hc.n u;t en< mot.veeit,
waarom ze „allen te zaïnen" n.«et deugen»
„Samen er uit!" is de leuze..
„Met elkaar deugen ze niet." ,„De
geest, die hen allen bezielt, Is ver
derf elijk."
Verderfelijk voor het land, voor de
natie?
Neen, maar verderfelijk, voor de
liberale partij,.
En dat isi voor "ue „N.« R. Crt." vol
doende. Als Nero/ in dei arena houdt de
Caesar van de „N, R. Crt." zijn duim
naar beneden, ten teeken dat ze iju
maar afgemaakt mo.eten. worden.
Het ii i.v'.i noodzakelijk© eisüt vo«»i
h v.t 'fciuhüiid \c.n dv iii4>ctal© paiuj.
De heeren kunnen zich nici schikken
in het lot van iwyec lieer en meester
te mogen zijn.
"De „Reurt-cniHbeurt-fyolitiek" bevalt
hun niets, de liberale monopolie-politiek
kwam Voor hen' gunstiger uit,
Ze Voelen zichi nu onder de regeering
der chris tel ijk en „minderwaardigen en
uitgebanueneii".
Is 'tgeen schande, dat voor een staats«-
betrekking tegenwoordig cok een ge-
looVig man, zelfs eeu Roomsche, kan
benoemd worden?
En is 'tgeen verregaande) brutaliteit,
dat de Roomsche partijl van „aile "col
leges, alle amibten, alle' 'commissies en
alle kleine baantjes staatjes bijhoudt
waaruit de aanspraken' op benoeming
worden bewezen"?
„Daartoe komt men van ^elf ver
klaart de man van! de' „N.' R. Crt."
zoodra niet geschiktheid voor het
ambt, doch belijdenis bi/ de benoe
ming 'den doorslag) gaat geven."
En ziet, dat is nu het, aardige bij de
benoeming van een liberaal', daar, beslist
altijd alleen de ges chi ktheid', omdat
er bij hem geen belijdenisin het
geding komt
Terwijl omgekeerd een kerkelijke altijd
uitsluitend benoemd worclt' ome zijn» b e-
1 ij' d e n i s»
Consequentie daarvan is, dat, wil men
doen uitkomen^ lda{ iemand benoemd
wordt om zij!n geschiktheid, het steeds
raadzaam is iemand tö kiezen, die geen
belijdenis heeft.
'De geschiktheid treedt dan' sSleerf op
den voorgrond.
Brutaal oordeelt de man van' 'de „N.
R. Crt." 'tdus, verregaand impertinent,
dat de Roomschen rechten, doen. gdlden
op een benoeming in den Hoogen Raad
dat een Roomschei stadgenoot dorscht
soWicitfeeveo naar het secretariaat van den
Armenraad; dat geen examencommissie
goedkeuring wegdraagt of er moeten, een
paar heeren van, Roiduc oS ïiec St. Cani-
siuscollege in zitten.
„Er zijn er, die ongeduldig! beginnen
te worden door dergelijke benoemingen",
constateert de „N„ R. Crt".f
/Wij- weten 't, brave man, heel uw
welk toeval kan men onze woonplaats
hebben ontdekt?
Sedert dokter Nollamop korten afstand
van zijn h,uis Pierre Lasson had ont
moet en hij op denzelfden dag de stem
van 'Jean de Trémazan had hooren. roe
pen: „Bravo Dantonl", had hij geen. mi
nuut rust meer gehad.
Ofschoon hij dc trekken van den man,
dien hij het meest ter wereld duchtte
en van wien hij zich zou willen ontdoen,
al was het ook door de afschuwelijkste
misdaden, niet 'had kunnen onderschei
den, zeide en herhaalde hij toch telkens
Neen, Jiij is niet dood, hij was
het, die dat riep!
Dieze overtuiging wortelde zich diep
in hem en hij zon op een middel om
Jean onschadelijk te maken, waartoe een
eerste vereis elite .was, dat hij zich op
de hoogte stelde, waar de jonge graaf
zich te Parijs ophield.
Hjij herinnerde zich, dat Pierre Las
son de boezemvriend was van jean de
moet, liet hij hem volgen door dien-
zelfden man, die Rose na het verlaten
der gevangenis met zooveel succes had
bespied: zijn knecht Pompeus.
-}UO pui|" DJJ3!CI [fq U30J U9 UEZBUI3JJ,
Zonder dat Pierre daar iets van ge
waar werd, werd hij in al zjjm gangen
grimmig anti-clericaal1 artikel draagt 'er
de sporen van.
„Het stelsel wekt ernstiig misnoegen".
Volkomen juist!
De heeren zagen zich' het monopolie
van staatsambten ontnomen.
Het weer veroveren is| «hun'Teus.
Zij kunnen niet wachten, geen/ 'dag én
geen uur.
Want waarachtig, straks, schrijft de
naïeve man van de ,JN, R. Crt'.", „gaan
wij er elkaar op aanzien,- de eene groep
gaat de andere als minderwaardig be
schouwen."
En dat hebben' de liberalen ons nooit
gedaan.
Zij hebben ons '11 tijd als gelijkwaar-
digen behandeld.
'Daarom moeten ze weg, du Lie eren
van het verderfelijke christelijke stelsei.
De zegen van het liberaal regiem dient
weer hersteld."
Met leege handen.
Onder dezen titel lezen wij :n het
Centrum:
Liberalen, die hun hoofd koe! veten
.e houden in deze dagen, zullen ren
gevoel van onrust niet 'kunnen, onder»
drukken, wanneer zij' nagaan, welk' een
roekeloos oppositiespel 'hunne geestver
wanten in de Kamers hébben gespeeld.
i egc -. dc gew dit de s c a'.e n two
pen brachten zij hun stem uit
Geen verzekeringswet tegen ziekte, in
validiteit en ouderdom vond genade in
hun oogen.
Gansch de te ts van ontwerpen, thans
door bei.de Kamers aangenomen, zou,
hadden zij hun rin gekregen, zijn af
gestemd.
En dat dc Bakkerswet geen meerder
heid kreeg, was ook al weer in hoo.fi-
zaak aan dc linkerzijde te vvjjten.
Stel daartegenover de lijst van sociale
wetten en (uitwerpen, door de regccring
tot stand gr.brarht ?rged:f-id, d-»
ffi-d'— k' v, -Tor do re.b LerriV: -_;'
iKt gro-ól" irH .Vijde daar
aan verleend!
Welk een ongelukkig figuur maakt dan
de vrijzinnigheid!
Tegenhouden, ciTtiseeren, afbre;:e.i en
het Kabinet den voet dwars zetten,
scheen hef parool.
Van „leege handen" iheeft men ge
sproken»
Niemand behoeft inderdaad te vragen,
wie straks met „leege handen' voor
de kiezers komtt
De Regeering is het niet
En de rechterzijde evenmin
D»e Week:
In tiet Buitenland.
Veel verder heeft deze week ons al
weer niet gebracht in de Balkanikwestie.
Nu dc vrede eindelijk met Turkije geslo
ten is, schijnt men steeds meer den
vvensch te koesteren, zoo spoedig moge
lijk eikaar tic lijf te kunnen gaan, ge
lachtig aan de oude veeten en den Lnge-
!'.ankerden haat tegen elkaar.
Iemand die pas door Bulgarije, Ser
vië en de veroverde gebieden was heen-
gereisd en door den Weenschen corres
pondent van de „Times" als een scherp
cn onpartijdig waarnemer gequalificeerd
vordt, typeerde den toestand in de vol
gende woorden: „Het Balkans chi er eiland
•s opliet oogenblik één groot gekkenhuis,
vaar gezond, verstand belachelijk en
vaanzin wijsheid heet. Pasjits, Venise-
ios en Gesjof verkeeren In den toestand
'^an bewakers, die met de gekken mee
moeten doen om hun invloed niet te
verliezen. Onder de hand doen zij' te
gelijkertijd pogingen om den den broe-
derkrijg, die hun Werk zou vernietten,
te verhinderen."
Of hun dat inderdaad gelukken zal?
Zelf hebben ze er blijkbaar geen al te
groot vertrouwen in. Ander» toch zei
den zij rliec het plan koesieren het ont
slag hunner kabineiten in te dienen, om
een nieuw ministerie de vuile Balkan-
was ch te doen behandelen. Toch is het
te hopen, dat deze geruchten geen waar
heid bevatten, wjjl anders toch de toe
stand er nog vrij wat hopeloozer door
zou worden. Nu het echter nog niet tot
bespied door ^ezen behendigen spion
en het duurde niet Jang, of Pompeus
kwam met een zegevierend lachje om de
lippen bij zijn waardigen meester terug
enzeide
Wie hebben Jhem.
Hebt ge h,em gezien?
Ik zag burger Lasson zooeven uit
gaan....
Met,....?
Met een anderen jongen burger,
die eenigszins op hem geleek, maar iets
grooter en forscher gebouwd was.
•"Dokter Noilan .fronste de wenkbrau
wen.
'H|ij vroeg:
TV,aar gingen ^ij1 heen?
li wèet 'het niet, maar nu wij het
nest kennen, zal de vogel niet moeilijk
te vangen zijii»
Geen twijfel was meer mogelijk.
Die vermoedens van den dokter hadden
nu een vasten ,vorm aangenomen#
Het spook, dat hem al zoolang ver
ontrust had,werd nu van vleesdh en bloed.
Dat bericht in de bladen van Rennes,
waarbij gemeld werd dat de jonge graaf
de Trémazan verdronken was, was
slechts een krijgslist geweest.
Nu Hubert dit met volkomen zekerheid
wist, was het hem ook duidelijk, dat
er voor hem geen veiligheid kon. bc-
ontslagname gekomen is, blijft de hoop
bestaan, dat de bijeenkomst der vier mi
nister-presidenten tot een goede oplos
sing zal kunnen brengen. Ook Tsaar Ni-
colaas zal dit wel van harte hopen, daar
hij eveneens in een Icelijk parket geraakt
is. Zal hij toch, zooals in het oorspron
kelijke verdrag bepaald was, als scheids
rechter in de geschillen optreden, dan
jaagt hij zeker een der be.de partijen
tegen zich in het harnas. Men meent nu
een oplossing gevonden te hebben, door
deze scheidsrechterlijke uitspraak'te doen
vervangen door eene van een commissie
van vertegenwoordigers der triple en
tente. Het begint dan echter weer ver
dacht veel te gelijken, op inmenging der
mogendheden, waarvande 'Balkanstaten
iiu roch wei den buik vol zuilen hebben.
Inmiddels ït deze week de interna
tionale commissie, die de financieeie
kwesties, uit den Balkanoorlog voortvloei
ende, zat onderzoeken en lot oplossing
trachten te brengen, ie Parijs bijeen ge
komen. Ai- die evenveel tut; ncod g ne. fi
als de Londensche conferentie, zisn we
vooreerst nog niet aau het eind van de
misère.
De nasieep van, den Balkanoorlog voor
de grooie mogendheden, de uitbreiding
der bewapening, is In de beide nabuur
landen Frankr.jk en DuilschlanU op het
uogenbliit eOiK ui vollen gang. N.iar yien
weet tuurt men zich in Duitschland blind
op de dekkingskosten, "terwij! in« Frank
rijk de verlengde duur van' den dienst-
pl.cht v^c.ai de gemot deren in b^wegmg
stelt,
Wat het eerste aangaat, heet men nu
tot overeenstemming- te zijn gekomen.
Wanneer althans dc boiidsregceriugen
niet een spaak in het viel Steken, d'aar
die van een rijks inkomstenbJ. isting niet
gediend zijn» Dit bezwaar hee.t men eclir
ter trachten te omzeilen door hc*
kunstje der kap.tal seerhig. Dc inkomsten
worden n l «vmgezei u r7r odat
■iien alleen omi vermogen3 heeft reke
ning te houden. Om hiertoe te gciaken,
vermenigvuldigt men inkomsten van 5C00
bü.OUü mark met 10. var. c0.000—
100.000 met 12Vs, van. 'lCO.OOh met 15
enz. Een vermogen van 50.000 wordt
niet belast, wanneer de bezitter een min
der inkomen er van/ trekt dan, 2000 marik»
De belasting wil n\e:i dan verder pro
gressief heffen. We ziJln/ echter nog niet
lan de behandeling toe» Tegen dien tijd
sullen e- nog wel een heele serie nevèn-
/corstellen zijn.
In Duitschland zit men er in zooverre
reed voor, 'dat men mannetjes genoeg
iceft, omdat de bevolking vccruit gaat;
n Frankrijk echter daalt het bevolkings
cijfer en ziet men zich dus gedwongen,
vil men het leger op hetzelfde peil hou
den als bij den nog steeds gehaten buur,
den diensttijd te verlengen. Of liever ge
zegd wederom terug te breijgen, op den
ouden tijd, die in 1905 in een onbewaakt
oogenblik met een jaar bekort was.
Van de verschrikkelijke herrie in den
lande, die dit voorstel reeds gegeven
heeft en nog dagelijks met zich brengt,
hebben we ai verschillende staaltjes ver
nomen, Ondanks deze manifestaties ech
ter heeft de Kamer en de Senaat reeds
de voorloopige voorziening tegen Octo
ber, door het onder de wapenen houden
der lichting, die recht had op verlof,
toegestaan. De wet zelf echter geeft iiedie-
ren zittingsdag in de Kamer de hoodige
opschudding en h&e ze er bijl aanneming
zal uitzien is nog niet te bedenken. In
ieder geval gaat de uitbreiding der. be
wapening aan aile kanten voort en.,.,
in hei najaar wordt het Vredespaleis in
gewijd. V,
W e e k. pr si sa ij e.
Ove
Katholiekendag '.u V'lissi:
gen beheer ik nituuili.jk rueb mt-rr ie
vertellen. U heeft, zcoals vanzelf spreekt,
met veel belangstelling in dc- uitgebrei
de verslagen gt:lezen, wat ervaren en be
kwame mannen na rijp beraad en veel
studie den Katholieken hebben voorge
houden betreffende dat allerbelangrijkst
onderwerphet Familieleden. Een
van deze redevoeringen heeft mij echter
staan, zoolang die man vr.ij' rondliep.)
De vijand was bij hem, een. sterke vijl
and, die hein doodelijk haatte.
Hoe kon het anders?
Dokter Nollan kende hei karakter van
Jean de Trémazan goed genoeg om te
weten, dat er tusschen hen beiden geen
overeenkomst mogelijk zou zijn.
Zooals tusschen de Chouanen in Bre-
tagne en 3e. regceringstroepen, die te-
ger. hen werden uitgezonden, was het
ook tusschen Hubert en Jean een oorlog
zonder genade, ecu woeste oorlog, waar
in iïïie wapenen goed waren.
Hubert snelde naar het Comiié van
Openbaar Welzijn en van daar naar de
Commune.
Ia beide lichamen had hij zijn vrienden.
Reeds had Saint-just bevel gegeven,
djjit men den voormaligen graaf de Tré
mazan zou opsporen.
De eerste nasporingen waren echter
vruchteloos gebleven.
Dokter Nollan kwam dus goed van pas.
Hij wees het huis aan, waar de voort
vluchtige woonde, beschreef zijn gewoon
ten en noemde de vrienden met wie
hij omging.
Nogmaals dus speelde hij zijn Judas-
rol en evenmin als de eerste maal deed
zich de stem van rijn geweten hooren,
integendeel, merkbaar verlicht keerde hij
nog meer geïnteresse^d dan: overige,
en wel die van, mr. 'A. "Tepe over het
dienstboden-vraagstuk. Daarmede wil ik
natuurlijk volstrekt niet afdingen op de
voortreffelijkheid dier overige ze staan
verre boven mijn lof verheven. D<\t die
redevoering van den ambtenaar van het
Centraal Bureau voer de K. S. A. te
Leiden mij in zulk een bijzondere mate
interesseerde, is hieraan roe te schrij
ven dat ik iederen dag aan het dienst
bod en-vraagstuk herinnerd wordt Hoe
dat? Ik woon hiei ni. in'Leiden in den
omtrek \,a«n fabrieken, waar veel meisjes
werken. En, terwijl ik van vele zijden
ho«or klagen, dat er ni°i aan diensttboden
is te komen, moet ik er lederen middag
getuige van zijn, dat de Leid'sche meis
jes in grootm getair naar de fabriek
trekken. En aar is toen zoo jammer
Zeker, het is zooais mr. Tepe verklaarde,
hcei goed te begrijpen cn in yrie ge-
alien heei goed te biliTjku^ maar het
is cn biijft toen cok ;n veie jfevailén'
zeer, zeer Nummer. De meisjes worden
n.i. zoodoende niet goed vooroereid en
opgeleid voor haar toekomstige taalé
van Siuis vrouw. Maar waar praat ik eigen
lijk over?, Ais .een goed ïczer #f 'le-|
zeres van ae courant heeft u narujurlijk
zoo,als ik begor. te zeggen, dat al 'iniden
breede in het verslag gelezen i
Het gebeuit echter wei meer* dat de
menschen over iets praten# terwijl zl\
minstens even gnc! of zelfs beter .kon
den zwijgen. Neem maar «Is voörbcohi
dc röciamc sprekers var» di vrijzinnige
partijen, dia, fcoew?! ft? zake *hsi61uu,t
onkundig, zich veroorloven ;ea vilde te
trekken tegen Rome 1 Daar wordt nu in
den lande heel wat onzin uiig :ksaa;nd
en heel wat onverdraagzaamh. id ge
kweekt door vrij/innige sprekers van di
verse pluimage. FIoc Ce gevolgen daar
van te keeren? "Hc-t am.,oord op deze
vraag is we! actueel, !k-i sok
afd rordepo s rijn, 30-,v t kfTnnsi ::F-
Zijn, v/u: ik oi wie ooi: a\ ueze
dagen vei SI'en i'.un Maar, h.-t j»r.
niet afdoende i\ a t.rn.ainste gaar
ne op con idvdc; wi'/ciii d bij uitstek
geschikt is om riio gevolgen, bestaande
uit vooroordeel en onwetendheid, te kee
ren. En dat is het middel van bet huis
bezoek. Wij moeten in deze dagen 'onze
kiezers persoonlijk aan hüialbezoeken.
In vele gevallen is het huisbezoek1 het
eenig afdoende middel. \»rijj tnaetc i mét
die kiezers de hoofdzaak, waar 't om
gaat, bespreken, hun stem'busges-tl.rifteu
in handen geven. Dat is het piobaie mid
del. Daar zijn vele krachten vt-or nkodig.
Doch die zullen lach in deze dag:u we!
te vinden zijn. Zonder offers ,=n strijd
komen wij er niet. Ging het overal maar
zoo gemakkelijk1 als In" die 5 districten,
waar de Kath. candidaat'bij enkele can-
djidaatstélling, is gekozen, poch dat is
nu eenmaal anders. En daarom# allen
aan den arbeid. Vri|dag a.s. is het de
groote dag. van de stemming voor de
Prov. Staten. Niemand hebbe zich_gebrek
aan ijver te verwijten.
JAN.
Land- en Tuinbouw.
Het Amerikaansch tarief en de
bloembollen.
Over dit onderwerp schrijft E. K. in
het .Weekblad voor Bloembollencultuur
een artikel, waaraan wij het volgende ont-
leenen:
De lezers zijn geregeld op de hoogte
gehouden van den loop van zaken be
treffende her nieuwe tarief van invoer
rechten 'in Amerika. Het schijnt mei
overbodig nog eens op een en ander te
rug te komen, omdat in de dagbladen
onjuiste voorstellingen in deze worden
verspreid, die wederom aanleiding geven
t volkomen avereditsche gevolgtrek-
kill-sTrn.
Dit gekit in k bijzonder «l». r hya-
cinthe'n^
Gelijik men weel, bedroeg het invoer
recht op hyacintöien, vallgeus hei thans
nog geldende ^nlerikaansü^^e tarief aan
vankelijk 2.50 doll, per 1000 bollen'. Tus-
schentijds, in Mei 1911, is hierin veran
dering gekomen en wel1 ingevolge 'n uit
spraak van de Customs Court of Appeals,
huiswaarts, in de stellige verwachting,
dat de vijand, zor wïen hij zooveel
vrees had, vandaag nog., misschien binnen
een uur reeds, in de gevangenis zou zijh.
Hij wachtte op ^ijn kamer op de ge
hoopte tijding.
Zjj' kwam.; maar anders dan hij had
gehoopt.
De politie was op een dwaalspoor ge
leld en was alweer met leege handen
van dc jacht weergekeerd.
Onder haar moesten ook verraders
schuilen.
intijds gewaarschuwd, had de ver
dachte nog «kunnen verdwijnen.
Hubert Nollan stampvoette van woe
de^ toen hem dit werd meegedeeld,
Was het dan ongrijpbaar, dat drei
gende spook, dat hem dag noch nacht
rust liet?
Een kleine troost bleef hem over:
Men had ,een strenge bewaking inge
steld voor Jiet huis van den verdachte
en het kon wel haast niet anders of
deze moest spoedig in de val loopen»
Maar toch?....
.Wanneer hij' hcueii nog ontkwam, wie
weet of er dan morgen wel gelegenheid
zou zijn om her' te grijpen en onscha
delijk te .maken?
Ook dokter Nollan voorzag nieuwe
troebelen. (Wordt vervolgde)
