DE TWEE_VRIENPEN. BUITENLAND. BINNENLAND. e Jaargang No. 1104. Bureau OUBE SINGEL 54, LEIDEN. Interc Telefoon 935 Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week ƒ1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco oer post ƒ1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2V9 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15ceot ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel 30 cent. met gntit bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop ©n verkoop (geen handels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent V Waarom rechts stemmen Omdat t egen deze regie ering| zelfs door d e 1 i n k e ,r z ij dfe jg| e e n belangrijke. gri'eVen kunnen worden aan ge vote rd. De oud-liberale „Nieuwe Courant" heeft gisteravond een vlatagi van onpar tijdigheid jgeh'ad <en is nu_ook' eens Walt goeds van deze regeering komen vertel len. Een geheel eenig feit in. de vrij zinnige penslMaar de JSNieuwe Coui-i rant" wil toch niet te veel goefdis; van' .deze regeering zeggen, want, zoo zegt het blad, „elk woord van links ten gul ste van het kabiriejt vindt in deze (da gen onmiddellijk stembus-emplooi en op de leverantie van debatmateriaal ^an £j[e rechtsche pers zijn wij niet tjelusft." Toch zullen wij zoo- vrij zijn een der uitlatingen van het Nieuwe-Courant-ar- tikel tot stemfbus-ejmplooi aan te wen den. De „N.Crt." -constateert nl{. "het volgende ,jEr zijn gegronde grieven, maar die Zouden er zijn tegen elk ka'binet daft vijf jaar aan 't bewind gewfejest ïsi;, eb en vloefd zijn ook in de^jDOilitiekj natuurlijke versichijnselen." Juist zoo. Tegen deze regeering zijn geen andere grieven aan te voeren ti'ainl 'dezulke, welke men tegen 'iedere andere regeering zou kunnen uitdenken. 'Wij kunnen ons voordeel doen -met deze er kenning van de linkerzijde. Met open vizier s. v. p. Een bestuurslid eener Christel ijk-His- torische kiesvereeniging, dat de verga dering zijner partij, waarin d$. coalitie bezegeld werd, had bijgewoond, k-on niet langer het hem opgelegde stilzwijgen bewaren en liep, om zijn overk'ropt ge moed lucht 'te gejven, naar jiet H,alrï-t df'efl s blad. Daar was hij natuurlijk welkom, voor al toen bleek, dat hij zijn partij'genoö;- ten kwam bezwaren. De N e: d erlander noemt den man een „verrader", maar het Amsterdam- s-che orgaan vindt hem juist prima be trouwbaar. Laten we nu eers't eens zien, waft Id'e verklikker, openbaarde. Niéts meer of minder dan dit: om de partijvergadering der Christelijk- Historischen tot het bestendigen der coa litie te. bewegen zou, speciaal door (den heer Snoeck JHénkemans, dit argument gebezigd zijnLaten we 't accoord aan gaan, want we kunnen dr. Kuyper op geen betere manier in de wielen rjjden, wijl dan immers het kabinet behouden) kan worden. Inderdaad een zonderlinge argumen tatie, waarvan reeds de mededieelinghet Hi bid. tot voorzichtigheid had moetep stemmen ten aanzien van: zijn zooge naamd welingelichte "bron. Het orgaan, was -er integendeel mee in zijn nopjes en gaat zelfs zoover, zijn ongenoemdsen berichtgever meer betrouwbaar jje noe men dan de ,heer Snoeck HenkemjanfeJ hoewel deze thans ppenb;aart ^wat hTjl gezegd heeft. FEUILLETON." 197) De woede van Sicard bekoelde. Zij was er des te gevaarlijker om1. Terwijl Rose de Trémazan naspeurde, omi haar adres aan zijn voormaligen bondgenoot op te geven, had hij, of lie ver hadden zijn agenten, het spoor ge bonden van den weg, die zij na het, verlaten (van de gevangenis had genomen. Hij wist dus dat zij bij Laurette had gewoond. Laurette stond in voortdurende be trekking met de politie. Toen Sicard haar naam las op het verslag van zijn ondergeschikten, glim lachte hij boosaardig. Hij had een scherp vernuft. Rose de Trémazan, dochter van den Voormaligen graaf en gravin, die op de bekende tragische wijze om het leven waren gekomen, moest 'in méér dan éién ppzicht den geest van dokter Nollan bezighouden. Daar was hij zekter vair. Laurette woonde niet ver van den dok ter. Dit Kamerlid schrijft toch in de N eb tferl ander: y,Over dr. Kuyper in de )ifielen te rijden", benevens over het vervullen Van „den innerlijk en ha-rtewensch van dr. Kuyper" heb ik .geen woord jge- sproken. Die heer Van Koetsveld had gezegd1,! dat, a-lis wij1 het voorgestejlde aocoo-rdj Verwierpen, dr. Kuyper wel spoedig met een beter voorstel zou komen. Djaarop r'eageerende heb ik geZegd -d,at dr. Kuyper dit niet zou doen en niet kon doen; want dajfc.-zijn naalsite geestverwanten toch reeds vonden, djait hij in zake art 171 en in ,£ake „Omi men" te veel nad toegegeven, zoodaif meerdere toegevndheid zijnerzijds zou leiden tot ontstemmingin de Anti- revolutionnaire partij.,, ,;Waa-r voor dr. Kuyper dej^enheid! en de grootheid der anti-revolution- naire partij, als belang, op den voor grond trad was bij ons hoofddoel y)behoud Van het Ministerie". Dit laat ste kon bij dr- Kuyper niet het hoofd doel zijn, omdat hij, gelijk i elder wist,, tegen het 'Ministerie wel eenige be denkingen had, gebleken uit verschil lende waarschuwende uitdrukkingen in „de Piers" en in „de Kamer" en ',uit het kras optreden tegen den (Minister De Waal Malefijt." 'Aldus spreekt met open visier de heer Snoeck Henkemans. Ieder, die ter vergadering was, kan zijn woorden con trol eeren. Nu zou "men mogen verwachten, dat zulks het H a n d'e 1 s b 1 a d eindelijk tot voorzichtigheid zou manen, wijl toch 'de 'heer S. H. Zijn uitstek en dfe- reputatie niet te grabbelen zal gooien. Hoor echter, wat het Amsterdfamschie blad alsnog meent te mogen schrijven ^Ieder vo:elt het de heer S. H„ heeft méér gezegd, dat die paar sim pele woorden die hij heeft peerge schreven." M.a.w.meneer Snoeck Henkemans» je liegt. En dit zegt dan het H;Wd( zij 't wat meer parlementair, op gezag van iemand, die met gesloten vTzier het in hem gestelde yertrouwen schendt. Men moet maar durven. ALGEMEEN OVERZICHT. Die mededeeling door Grey aan 'de vertegenwoordigers der Balkanstaten. ge daan van de wensch der gezanten, dat de vrede spoedig gesloten zal worden, blijkt weer jjet karakter van een dreigement te hebben gehad. Die ge- zantencon-ferenti-e h'ad (het volgende be sluit genomen: (JDle gezantenconferentie betreurt de vertraging der onderteekening van, het voorloopge vredesverdrag en handhaaft de meenimg, dat een gedachtenwiss-eling over daarin, aan te brengen wijzigingen onbepaald uitstel zou meebrengen, 't welk moet worden, voorkomen." Wie had Rose de Trémazan in haar huis gebracht? Hoe was de tijd van dit ongelukkige meisje voorbijgegaan, van haar bevrij ding uit de gevangenis af, tot aan den dag dat zij een schuilplaats bij de ba rones de Frévent had gevonden? Dat wilde hij weten. Het beste middel daartoe was zich tot Laurette zelf te wenden. Niets gemakkelijker. Zoo zag men hem, op een morgen in Messidor, behaagziek gekleed in zijn blauwe rok -met kastanjebruinen kraag, zijn gele vest, zwarte das en half-hooge laarzen, de haren met rollen aan de sla-^ pen en van achteren sierlijk met een lint opgebonden, het kantoor van de uit* draagster binnentreden. Toen Laurette hem1 zag beefde zij even. Van genoegen of van vrees? Misschien beide. Zij kende dén ambtenaar sedert eeni ge jaren in zijn kwaliteit als agent van het ministerie en ook eenigszins als vriend. Sicard scheen goed gestemd. Op zijn fijnbesneden gelaat met de schrandere trekken, licht gebogen neus en 'met een spottenden trek om den mond lag een uitdrukking van tevreden- Grey zette den afgevaardigden uiteen-, dat deze diplomatieke taal beteekent, dat zij het verdrag moeiten aanvaarden of afwijzen. Van wijziging kon geen sprake meer zijn, daar tien dagen van gedachten- wisseling afdoende hebben bewezen, dat de partijen het toch niet een-s konden worden. Verder .uitstel kon daarom niet meer worden toegestaan. Wanneer zij niet wilden teekenen, kon den de afgevaardigden even- goed haar huis gaan^, Hoewel de Balkanafgevaardigden over deze woorden ernstig ontstemd waren, hebben deze toch niet nagelaten indruk te maken. Griekenlandheeft tenminste reeds ejeren voor zïjn geld gekozen-. Naar Reuter uit Athepe verneemt^ zond de regeering instructies aan- haar gedele geerde te 'Londen om de vredesprelimi- nairen te teekenen, doch behoudt zich het r.eoht voor ui e.en speciaal protocol de vraagstukken te behandelen, welke meer in het bijzonder Griekenland be treffen. De oneenigheid tusschen de Balkanstaten is nog steeds niet verminderd, hoewel de hoop leven diger wordt,. z$gt de jjBcrl. Lok. Anz.", dat de bondgenooten- zullen bijdraaien, Griekenland, dat oorspronkelijk alleen met de andere Bal kap staten- samen wilde onderhandelen over ,de grenzen van'het veroverde, gebied, heeft zich thans bereid verklaard,. met Bulgarije alleen te onder handelen zonden ^ervische gedelegeer den. v Ddt bericht wordt echter te Athene tegengesproken. Volgens te Londen, ontvangen speciale berichten^ zullen de eerste Ministers van 'Servië en Bulgarije Zaterdag a.s, een ontmoeting^ bij de gren^ hebben, ten ein de met elkander óver den, .Servisch-B,ul- gaarschen toestand te. beraadslagen. Eir is te Londen geen enkele bevesti ging ontvangen van het ge.rudht in zake een Servisch .ultimatum, dat aan Bulgar- rij'e verzonden zou zijln. Men hoopt al hier, dat de beide eerste Ministers er in zullen slagen tot een minnelijke schik king te komenö Die .Turksche regeeringskringen volgen ,met stijgende belangstelling de geschillen tusschen .de bondgejiooten. .Turkije hoopt in verb-apd daarmede veeL gunstiger vre desvoorwaarden te. kunnen bedingen dan bij eensgezindheid tusschen de Balkan staten. De huiszoekingen in Frankrijk hebben heftige protesten uitgelokt. Het hoofdbestuur van den algemeen en werkliedenbond te Parijs heeft besloten een proclamatie uit te vaardigen^, ten einde te protesteeren tegen de jongste huiszoekingen .bij verschillende socialis ten en vereehigingen. Die gemeenteraad van Ly-on besloot op voorstel van de socialisten met bijna alge.meene stemmen, een protest bij de regeering in te die nen tegep de invallen die in de arbeidsr beurzen en 'de woningen der leiders van vakvereenigingen hebben plaats gehad». heid, zooals er een zonnestraal in de straat viel. Ongedwongen nam hij een stoel en zette zich naast de schrijftafel van de uitdraagster. Goeden dag, burgeres, zeide hij. Wij hebben elkaar in lang niet gezien. Hoe gaan de zaken? Slecht. Dat verwondert im'ijl, iktmeende dat het u geheel naar den vleeZe ging. Zij schudde het hoofd en vroeg: En met u, Etienne? Zoo, herinnert ge u (mijn voornaam nog? Ik vergeet niets, goed noch kwaad. Ik herinner ;mij nog zeer .goed de eerste maal, dat Wij elkaar ontmoetten, weet ge het nog? Ja, in Les Porcherons. Dat is nu al een jaar of tien geleden. Wat waart ge mooi dien avond, Laurette, zoo ge-i zond en frisch zaagt ge ,er uit en welk een glimlach. Alles is sedert veranderd, ik zooals het overige, niet waar? Waarom komt 'gij niet nu en dan nog eens wat met mij praten? Wij waren toch vrienden? Dat zijn Wij nog altijd. Ik heb een goed geheugen. Hij kwam nu aan devraag, waarvoor hij eindelijk hierheen was gegaan: Die gemeenteraad beschouwt deze huis zoekingen -als door niets gerechtvaardig de provocaties, die de vrijheid van eigen zienswijze schenden. De socialistische ge meenteraad- te Birignotes dreef zijn o,p>- positie nog verder; hij' weigerde alle medewerking, en "wilde geen kwartier verschaffen aan,'de ontboden militairen. Die bevolking der stad geraakte hierdoor in opschudding en het publiek, geërgerd over de houding der roode vroede va deren, schoolde voor het stadhuis sa men en drong de raadzaal' binnen. JD'e ontstelde raadsleden wercfen uitgejouwd en gedreigd en de ruiten ^stukgeslagen^ Een tiental gendarmen,kwamen nog juist bijtijds om erger te voorkomen. Intusschen zet de justitie trots al deze socialistische protesten haar onderzoek voort. Vooral tracht men den leider van het verzet in de 20e armée op te („sporen.; tot nu toe echter zonder resultaat. Die commandant van ,Toul en üe meeste officieren hebben dreigbrieven ontvan gen, waarin hun verzekerd wordt, dat zij spoedig door een bom onschadelijk zullen worden gemaakt, wanneer het op treden tegen de muiters niet dadelijk Svordt gestaakt. 'Die politie weet tot nu toe itfet, wie de schrijvers dezer dreigbrieven zijn, GEMENGD. Die Vpsstische Zeitung verneemt, dat bij den Diuitschen Bondsraad zeer bin nenkort een voorstel van de Pruisische regeering zal inkomen ter regeling van de Br.uns wijks che troonop vol ging. In diplomatieke kringen 'te Ber lijn js men overtuigd, dat prins" Ernst uAgust nog dezen herfst de £runswijk- sche troon zal bestijgen, Die En ge 1 s che ko ni ng en^ko- ningin zijn gisteravond om zeven uur uit Berlijn te Londen terugge- k e e r d. Die Belgische Kamer heeft met 104 tegen 62 stemmen en 3 onthou dingen in tweede lezing het ontwerp- mi li tie wet aangenomen. D|e „Mik .Rundschau" deelt mede, dat de keizer van Oostenrijk een besluit heeft geteekend, waarbij: de man schappen van de oudste reservelidhtingen én de depot-reserve van .1^902 en T905,, de .reservisten van de (bevoorrechte de pots, de kostwinners, de eenige zoons en ,alle lichtingen, onder de wapens geroepen ter aanvulling van de troepen in Bosnië;, 'Herzegowina en Dlalmatjë, vervangen worden door jongere reservisten en dooir reservisten van de niet-bevoorrechte de pots. Dit besluit is het gevolg van Ihet feit, dat het met het oog op Öe'n 'buiten- landschen toestand niet mogelijk sdhijlnt de legersterkte in Bosnië, fterzegowina en"Dlalmatië te verminderen en van den wensch om de manschappen, die se'dert. maanden in actieven dienst zijn, naar huis te zenden, Wettelijke Winkelsluiting. In een vergadering der Deventer Hau- Gij hebt eenigen tijd geleden een meisje op uw gemeubileerde kamer ge had? Vroeger verhuurde ik veel gemeu bileerde kamers, maar in den laatsten tijd wilde dat ook al niet meer. De laatste kamer die ik verhuurd heb, was inderdaad aan een meisje, Rose.... de Trémazan. Een Bretonsche. Die uit l'Abbaye 'kwam'? "Juist. Laurette zeide eenigszins \aarzelend: Zij heeft mij eenigen tijd verlaten. Dat weet ik. Bij deze woorden, op stroeven toon gesproken, [sidderde ide uitdraagster Weer even. Wat wist hij? Met eenigszins bevende stem vroeg zij-: Wat wilt gij, dat ik u zeggen "zal. Waarom' is zij hier gekomen, en hoe is zij heengegaan? Zij zag hem niet zonder zekere vrees aan. Haar geweten was niet zuiver en dit bezoek maakte haar ongerust. Sicard Wist haar weer op haar ge mak te brengen. Zottin, zeide hij op ongedwongen toon, denkt gij datiik u in ongelegenheid wil brengen? Weest gerust. Wat ik u delsvereeniging kwam in behandeling 't rapport der commissie, benoemd tenein de een enquête te houden inzake wette lijke winkelsluiting, 'Blijkens dit rapport waren ingekomen 441 antwoorden, waarvan 328 vóór en 113 tegen wettelijke winkelsluiting, yirij!- wel ^jgemeen-woriit 9 uur 's avonds als het meest geschikte uur be&chouvtfö, Of schoon enkelen nog voor vroegere slui ting zijn ,(eeni Nenkele zelfs om .6 .uurk Vpor zeer véle vakken, speciaal in con sumptie-artikelen, wordt voor Zaterdags avonds en avonden vóór^ erkende 'feest dagen een later sluitingsuur gewenscht. Voor Israëlieten is het wenschelijk, met hun feestdagen rekening 7te houden. Voor sommige neringdoenden, o.,a„ voor houders van sigarenwinkels' en ca- fé's, worden uitzonderingsbepalingen ge wenscht. Men ziet uit het bovenstaande, dat er te Dieventer voor een verplichte negen- uurwinkelsluiting nog al veel animo blijkt te bestaan, In Leiden heeft, gelijk, be kend, bij isommigen het verzet tegen een dergelijke verordening zulke onge- ëvenredigd groote proporties aangeno men, dat zij gesloten hebben, bij het uitbrengen van :hun stem bij' de gemeen- t^caadsverkiezingen uitsluitend te letten op het feit, of de candjdaat al dan niet voors'tancler is van de wettelijke negen- uursluiting. Zulk ,een -optreden is i n geen geval goed te keuren. Wij maken onze Leidsche lezers intus schen attent op de vergadering, die he denavond om negen uur cin de kleine Stadszaal (ingang Aalmarkt) zal gehouden worden en waarop woor- en tegenstan ders van dé negen-u'ursluiting aan het woord zullen zjjln. Diaar kan ieder neringdoende vrij zijln meening uiten wat betreft deze kwestie. Men hoede zich er echter voor om óf stokstijf aan eigen meening vast te houden óf deze op zulk een felle wijize te verdedigen, alsof de tegenstander zijn persoonlijke vijand ware, en men door- dringe er zich van, dat nog| nooit een sociale maatregel is getroffen, die niet te voren scherp becritiseerd werd. Koninklijk bezoek te Wolfhezen. H. M. de Koningin bezocht gisteren het „Tehuis voor alleenstaande blin den" te Wolfhezen. H. M. kwam pee auto vanHet Loo en wetd ontvafrjgen door dén burgemeester van Renkum'. Jn de bestuurskamer werden aan H. M. voorgesteld de heer N. Schuld, president van den Nat. Blindenjbond, en het be stuur van het- Tehuis, mep V,an der Kloot, directrice, mej. Diesinons,| presi dente, baron Van Hövel, sfecretaris^ en zuster Meyer. De jongste verpleegde, Aaltje Ren dering, bood een bouquet aan, waarna thee werd gepresenteerd. H. M. plaatste hare handt'eiekenjn'g in het gedenkboek en maakte .daarna een rondgang door het gebouw. All'e patiën ten werden vriendelijk toeges'proken, ter wijl ieder een paar rozen kreeg. Na om vraag blijft onder ons, het is voor eert plan, dat ik heb opgevat. Dus? Zij is* niet hier uit haar zelf gekomen? Alsf [meisje uit de provincie, niet bekend te Parijs, wist zij ook niet, dat gij bestondt, kende zij uw huis niet, noch het' beroep dat gij uitoefent. Men heeft haar dus hier gebracht? Ja. Wie? Belooft ge mij, dat ge het geheim zult houden?. I Ik zeide u toch reeds, dat ge van mij niets te vreezen hebt. De knecht van dokter Nollan. Pompeus? Ja. Een schelm. Ik zie dat gij hem kent. Zijn meester waardig. Ik spreek het niet tegen. Komt de dokter dikwijls bij u? Nu en dan. Ik heb hem meerdere malen meubelen of 'juweelen verkocht Goed. Waarom zond hij haar u? Ik denk om haar onder zijn bereik te hebben. Om te trachten haar te misleide^ haai; met beloften voor zich te winner! hetgeen hij meende nu goed te kunnen doen omdat zij in armoede verkeert. Wiellichit. (Wjordt vervolgd*),

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1913 | | pagina 1