DE TWEE_VRIENPEN.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
e Jaargang
No. 1104.
Bureau OUBE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc Telefoon 935 Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week
ƒ1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
oer post ƒ1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2V9 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15ceot
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel 30 cent. met gntit
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop ©n verkoop
(geen handels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
V Waarom rechts stemmen
Omdat t egen deze regie ering|
zelfs door d e 1 i n k e ,r z ij dfe jg| e e n
belangrijke. gri'eVen kunnen
worden aan ge vote rd.
De oud-liberale „Nieuwe Courant"
heeft gisteravond een vlatagi van onpar
tijdigheid jgeh'ad <en is nu_ook' eens Walt
goeds van deze regeering komen vertel
len. Een geheel eenig feit in. de vrij
zinnige penslMaar de JSNieuwe Coui-i
rant" wil toch niet te veel goefdis; van'
.deze regeering zeggen, want, zoo zegt
het blad, „elk woord van links ten gul
ste van het kabiriejt vindt in deze (da
gen onmiddellijk stembus-emplooi en op
de leverantie van debatmateriaal ^an £j[e
rechtsche pers zijn wij niet tjelusft."
Toch zullen wij zoo- vrij zijn een der
uitlatingen van het Nieuwe-Courant-ar-
tikel tot stemfbus-ejmplooi aan te wen
den. De „N.Crt." -constateert nl{. "het
volgende
,jEr zijn gegronde grieven, maar die
Zouden er zijn tegen elk ka'binet daft
vijf jaar aan 't bewind gewfejest ïsi;,
eb en vloefd zijn ook in de^jDOilitiekj
natuurlijke versichijnselen."
Juist zoo. Tegen deze regeering zijn
geen andere grieven aan te voeren ti'ainl
'dezulke, welke men tegen 'iedere andere
regeering zou kunnen uitdenken. 'Wij
kunnen ons voordeel doen -met deze er
kenning van de linkerzijde.
Met open vizier s. v. p.
Een bestuurslid eener Christel ijk-His-
torische kiesvereeniging, dat de verga
dering zijner partij, waarin d$. coalitie
bezegeld werd, had bijgewoond, k-on niet
langer het hem opgelegde stilzwijgen
bewaren en liep, om zijn overk'ropt ge
moed lucht 'te gejven, naar jiet H,alrï-t
df'efl s blad.
Daar was hij natuurlijk welkom, voor
al toen bleek, dat hij zijn partij'genoö;-
ten kwam bezwaren.
De N e: d erlander noemt den man
een „verrader", maar het Amsterdam-
s-che orgaan vindt hem juist prima be
trouwbaar.
Laten we nu eers't eens zien, waft Id'e
verklikker, openbaarde.
Niéts meer of minder dan dit: om
de partijvergadering der Christelijk-
Historischen tot het bestendigen der coa
litie te. bewegen zou, speciaal door (den
heer Snoeck JHénkemans, dit argument
gebezigd zijnLaten we 't accoord aan
gaan, want we kunnen dr. Kuyper op
geen betere manier in de wielen rjjden,
wijl dan immers het kabinet behouden)
kan worden.
Inderdaad een zonderlinge argumen
tatie, waarvan reeds de mededieelinghet
Hi bid. tot voorzichtigheid had moetep
stemmen ten aanzien van: zijn zooge
naamd welingelichte "bron. Het orgaan,
was -er integendeel mee in zijn nopjes
en gaat zelfs zoover, zijn ongenoemdsen
berichtgever meer betrouwbaar jje noe
men dan de ,heer Snoeck HenkemjanfeJ
hoewel deze thans ppenb;aart ^wat hTjl
gezegd heeft.
FEUILLETON."
197)
De woede van Sicard bekoelde.
Zij was er des te gevaarlijker om1.
Terwijl Rose de Trémazan naspeurde,
omi haar adres aan zijn voormaligen
bondgenoot op te geven, had hij, of lie
ver hadden zijn agenten, het spoor ge
bonden van den weg, die zij na het,
verlaten (van de gevangenis had genomen.
Hij wist dus dat zij bij Laurette had
gewoond.
Laurette stond in voortdurende be
trekking met de politie.
Toen Sicard haar naam las op het
verslag van zijn ondergeschikten, glim
lachte hij boosaardig.
Hij had een scherp vernuft.
Rose de Trémazan, dochter van den
Voormaligen graaf en gravin, die op de
bekende tragische wijze om het leven
waren gekomen, moest 'in méér dan éién
ppzicht den geest van dokter Nollan
bezighouden.
Daar was hij zekter vair.
Laurette woonde niet ver van den dok
ter.
Dit Kamerlid schrijft toch in de N eb
tferl ander:
y,Over dr. Kuyper in de )ifielen te
rijden", benevens over het vervullen
Van „den innerlijk en ha-rtewensch van
dr. Kuyper" heb ik .geen woord jge-
sproken.
Die heer Van Koetsveld had gezegd1,!
dat, a-lis wij1 het voorgestejlde aocoo-rdj
Verwierpen, dr. Kuyper wel spoedig
met een beter voorstel zou komen.
Djaarop r'eageerende heb ik geZegd
-d,at dr. Kuyper dit niet zou doen en
niet kon doen; want dajfc.-zijn naalsite
geestverwanten toch reeds vonden, djait
hij in zake art 171 en in ,£ake „Omi
men" te veel nad toegegeven, zoodaif
meerdere toegevndheid zijnerzijds zou
leiden tot ontstemmingin de Anti-
revolutionnaire partij.,,
,;Waa-r voor dr. Kuyper dej^enheid!
en de grootheid der anti-revolution-
naire partij, als belang, op den voor
grond trad was bij ons hoofddoel
y)behoud Van het Ministerie". Dit laat
ste kon bij dr- Kuyper niet het hoofd
doel zijn, omdat hij, gelijk i elder wist,,
tegen het 'Ministerie wel eenige be
denkingen had, gebleken uit verschil
lende waarschuwende uitdrukkingen in
„de Piers" en in „de Kamer" en ',uit
het kras optreden tegen den (Minister
De Waal Malefijt."
'Aldus spreekt met open visier de
heer Snoeck Henkemans. Ieder, die ter
vergadering was, kan zijn woorden con
trol eeren.
Nu zou "men mogen verwachten, dat
zulks het H a n d'e 1 s b 1 a d eindelijk tot
voorzichtigheid zou manen, wijl toch 'de
'heer S. H. Zijn uitstek en dfe- reputatie
niet te grabbelen zal gooien.
Hoor echter, wat het Amsterdfamschie
blad alsnog meent te mogen schrijven
^Ieder vo:elt het de heer S. H„
heeft méér gezegd, dat die paar sim
pele woorden die hij heeft peerge
schreven."
M.a.w.meneer Snoeck Henkemans»
je liegt.
En dit zegt dan het H;Wd( zij 't
wat meer parlementair, op gezag van
iemand, die met gesloten vTzier het in
hem gestelde yertrouwen schendt.
Men moet maar durven.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Die mededeeling door Grey aan 'de
vertegenwoordigers der Balkanstaten. ge
daan van de wensch der gezanten, dat de
vrede spoedig gesloten
zal worden, blijkt weer jjet karakter van
een dreigement te hebben gehad. Die ge-
zantencon-ferenti-e h'ad (het volgende be
sluit genomen:
(JDle gezantenconferentie betreurt de
vertraging der onderteekening van, het
voorloopge vredesverdrag en handhaaft
de meenimg, dat een gedachtenwiss-eling
over daarin, aan te brengen wijzigingen
onbepaald uitstel zou meebrengen, 't welk
moet worden, voorkomen."
Wie had Rose de Trémazan in haar
huis gebracht?
Hoe was de tijd van dit ongelukkige
meisje voorbijgegaan, van haar bevrij
ding uit de gevangenis af, tot aan den
dag dat zij een schuilplaats bij de ba
rones de Frévent had gevonden?
Dat wilde hij weten.
Het beste middel daartoe was zich tot
Laurette zelf te wenden.
Niets gemakkelijker.
Zoo zag men hem, op een morgen in
Messidor, behaagziek gekleed in zijn
blauwe rok -met kastanjebruinen kraag,
zijn gele vest, zwarte das en half-hooge
laarzen, de haren met rollen aan de sla-^
pen en van achteren sierlijk met een
lint opgebonden, het kantoor van de uit*
draagster binnentreden.
Toen Laurette hem1 zag beefde zij
even.
Van genoegen of van vrees?
Misschien beide.
Zij kende dén ambtenaar sedert eeni
ge jaren in zijn kwaliteit als agent van
het ministerie en ook eenigszins als
vriend.
Sicard scheen goed gestemd.
Op zijn fijnbesneden gelaat met de
schrandere trekken, licht gebogen neus
en 'met een spottenden trek om den
mond lag een uitdrukking van tevreden-
Grey zette den afgevaardigden uiteen-,
dat deze diplomatieke taal beteekent, dat
zij het verdrag moeiten aanvaarden of
afwijzen. Van wijziging kon geen sprake
meer zijn, daar tien dagen van gedachten-
wisseling afdoende hebben bewezen, dat
de partijen het toch niet een-s konden
worden. Verder .uitstel kon daarom niet
meer worden toegestaan.
Wanneer zij niet wilden teekenen, kon
den de afgevaardigden even- goed haar
huis gaan^,
Hoewel de Balkanafgevaardigden over
deze woorden ernstig ontstemd waren,
hebben deze toch niet nagelaten indruk
te maken. Griekenlandheeft tenminste
reeds ejeren voor zïjn geld gekozen-.
Naar Reuter uit Athepe verneemt^ zond
de regeering instructies aan- haar gedele
geerde te 'Londen om de vredesprelimi-
nairen te teekenen, doch behoudt zich
het r.eoht voor ui e.en speciaal protocol
de vraagstukken te behandelen, welke
meer in het bijzonder Griekenland be
treffen.
De oneenigheid
tusschen de Balkanstaten is nog steeds
niet verminderd, hoewel de hoop leven
diger wordt,. z$gt de jjBcrl. Lok. Anz.",
dat de bondgenooten- zullen bijdraaien,
Griekenland, dat oorspronkelijk alleen
met de andere Bal kap staten- samen wilde
onderhandelen over ,de grenzen van'het
veroverde, gebied, heeft zich thans bereid
verklaard,. met Bulgarije alleen te onder
handelen zonden ^ervische gedelegeer
den. v
Ddt bericht wordt echter te Athene
tegengesproken.
Volgens te Londen, ontvangen speciale
berichten^ zullen de eerste Ministers van
'Servië en Bulgarije Zaterdag a.s, een
ontmoeting^ bij de gren^ hebben, ten ein
de met elkander óver den, .Servisch-B,ul-
gaarschen toestand te. beraadslagen.
Eir is te Londen geen enkele bevesti
ging ontvangen van het ge.rudht in zake
een Servisch .ultimatum, dat aan Bulgar-
rij'e verzonden zou zijln. Men hoopt al
hier, dat de beide eerste Ministers er
in zullen slagen tot een minnelijke schik
king te komenö
Die .Turksche regeeringskringen volgen
,met stijgende belangstelling de geschillen
tusschen .de bondgejiooten. .Turkije hoopt
in verb-apd daarmede veeL gunstiger vre
desvoorwaarden te. kunnen bedingen dan
bij eensgezindheid tusschen de Balkan
staten.
De huiszoekingen in Frankrijk
hebben heftige protesten uitgelokt.
Het hoofdbestuur van den algemeen en
werkliedenbond te Parijs heeft besloten
een proclamatie uit te vaardigen^, ten
einde te protesteeren tegen de jongste
huiszoekingen .bij verschillende socialis
ten en vereehigingen. Die gemeenteraad
van Ly-on besloot op voorstel van de
socialisten met bijna alge.meene stemmen,
een protest bij de regeering in te die
nen tegep de invallen die in de arbeidsr
beurzen en 'de woningen der leiders van
vakvereenigingen hebben plaats gehad».
heid, zooals er een zonnestraal in de
straat viel.
Ongedwongen nam hij een stoel en
zette zich naast de schrijftafel van de
uitdraagster.
Goeden dag, burgeres, zeide hij.
Wij hebben elkaar in lang niet gezien.
Hoe gaan de zaken?
Slecht.
Dat verwondert im'ijl, iktmeende dat
het u geheel naar den vleeZe ging.
Zij schudde het hoofd en vroeg:
En met u, Etienne?
Zoo, herinnert ge u (mijn voornaam
nog?
Ik vergeet niets, goed noch kwaad.
Ik herinner ;mij nog zeer .goed de eerste
maal, dat Wij elkaar ontmoetten, weet
ge het nog?
Ja, in Les Porcherons. Dat is nu
al een jaar of tien geleden. Wat waart
ge mooi dien avond, Laurette, zoo ge-i
zond en frisch zaagt ge ,er uit en welk
een glimlach.
Alles is sedert veranderd, ik zooals
het overige, niet waar? Waarom komt
'gij niet nu en dan nog eens wat met mij
praten? Wij waren toch vrienden?
Dat zijn Wij nog altijd. Ik heb een
goed geheugen.
Hij kwam nu aan devraag, waarvoor
hij eindelijk hierheen was gegaan:
Die gemeenteraad beschouwt deze huis
zoekingen -als door niets gerechtvaardig
de provocaties, die de vrijheid van eigen
zienswijze schenden. De socialistische ge
meenteraad- te Birignotes dreef zijn o,p>-
positie nog verder; hij' weigerde alle
medewerking, en "wilde geen kwartier
verschaffen aan,'de ontboden militairen.
Die bevolking der stad geraakte hierdoor
in opschudding en het publiek, geërgerd
over de houding der roode vroede va
deren, schoolde voor het stadhuis sa
men en drong de raadzaal' binnen. JD'e
ontstelde raadsleden wercfen uitgejouwd
en gedreigd en de ruiten ^stukgeslagen^
Een tiental gendarmen,kwamen nog juist
bijtijds om erger te voorkomen.
Intusschen zet de justitie trots al deze
socialistische protesten haar onderzoek
voort. Vooral tracht men den leider van
het verzet in de 20e armée op te („sporen.;
tot nu toe echter zonder resultaat. Die
commandant van ,Toul en üe meeste
officieren hebben dreigbrieven ontvan
gen, waarin hun verzekerd wordt, dat
zij spoedig door een bom onschadelijk
zullen worden gemaakt, wanneer het op
treden tegen de muiters niet dadelijk
Svordt gestaakt.
'Die politie weet tot nu toe itfet, wie
de schrijvers dezer dreigbrieven zijn,
GEMENGD.
Die Vpsstische Zeitung verneemt, dat
bij den Diuitschen Bondsraad zeer bin
nenkort een voorstel van de Pruisische
regeering zal inkomen ter regeling van
de Br.uns wijks che troonop vol
ging. In diplomatieke kringen 'te Ber
lijn js men overtuigd, dat prins" Ernst
uAgust nog dezen herfst de £runswijk-
sche troon zal bestijgen,
Die En ge 1 s che ko ni ng en^ko-
ningin zijn gisteravond om zeven uur
uit Berlijn te Londen terugge-
k e e r d.
Die Belgische Kamer heeft met
104 tegen 62 stemmen en 3 onthou
dingen in tweede lezing het ontwerp-
mi li tie wet aangenomen.
D|e „Mik .Rundschau" deelt mede,
dat de keizer van Oostenrijk een
besluit heeft geteekend, waarbij: de man
schappen van de oudste reservelidhtingen
én de depot-reserve van .1^902 en T905,,
de .reservisten van de (bevoorrechte de
pots, de kostwinners, de eenige zoons en
,alle lichtingen, onder de wapens geroepen
ter aanvulling van de troepen in Bosnië;,
'Herzegowina en Dlalmatjë, vervangen
worden door jongere reservisten en dooir
reservisten van de niet-bevoorrechte de
pots. Dit besluit is het gevolg van Ihet
feit, dat het met het oog op Öe'n 'buiten-
landschen toestand niet mogelijk sdhijlnt
de legersterkte in Bosnië, fterzegowina
en"Dlalmatië te verminderen en van den
wensch om de manschappen, die se'dert.
maanden in actieven dienst zijn, naar
huis te zenden,
Wettelijke Winkelsluiting.
In een vergadering der Deventer Hau-
Gij hebt eenigen tijd geleden een
meisje op uw gemeubileerde kamer ge
had?
Vroeger verhuurde ik veel gemeu
bileerde kamers, maar in den laatsten
tijd wilde dat ook al niet meer. De
laatste kamer die ik verhuurd heb, was
inderdaad aan een meisje, Rose....
de Trémazan.
Een Bretonsche.
Die uit l'Abbaye 'kwam'?
"Juist.
Laurette zeide eenigszins \aarzelend:
Zij heeft mij eenigen tijd verlaten.
Dat weet ik.
Bij deze woorden, op stroeven toon
gesproken, [sidderde ide uitdraagster Weer
even.
Wat wist hij?
Met eenigszins bevende stem vroeg zij-:
Wat wilt gij, dat ik u zeggen "zal.
Waarom' is zij hier gekomen, en hoe
is zij heengegaan?
Zij zag hem niet zonder zekere vrees
aan.
Haar geweten was niet zuiver en dit
bezoek maakte haar ongerust.
Sicard Wist haar weer op haar ge
mak te brengen.
Zottin, zeide hij op ongedwongen
toon, denkt gij datiik u in ongelegenheid
wil brengen? Weest gerust. Wat ik u
delsvereeniging kwam in behandeling 't
rapport der commissie, benoemd tenein
de een enquête te houden inzake wette
lijke winkelsluiting,
'Blijkens dit rapport waren ingekomen
441 antwoorden, waarvan 328 vóór en
113 tegen wettelijke winkelsluiting, yirij!-
wel ^jgemeen-woriit 9 uur 's avonds als
het meest geschikte uur be&chouvtfö, Of
schoon enkelen nog voor vroegere slui
ting zijn ,(eeni Nenkele zelfs om .6 .uurk
Vpor zeer véle vakken, speciaal in con
sumptie-artikelen, wordt voor Zaterdags
avonds en avonden vóór^ erkende 'feest
dagen een later sluitingsuur gewenscht.
Voor Israëlieten is het wenschelijk, met
hun feestdagen rekening 7te houden.
Voor sommige neringdoenden, o.,a„
voor houders van sigarenwinkels' en ca-
fé's, worden uitzonderingsbepalingen ge
wenscht.
Men ziet uit het bovenstaande, dat er
te Dieventer voor een verplichte negen-
uurwinkelsluiting nog al veel animo blijkt
te bestaan, In Leiden heeft, gelijk, be
kend, bij isommigen het verzet tegen
een dergelijke verordening zulke onge-
ëvenredigd groote proporties aangeno
men, dat zij gesloten hebben, bij het
uitbrengen van :hun stem bij' de gemeen-
t^caadsverkiezingen uitsluitend te letten
op het feit, of de candjdaat al dan niet
voors'tancler is van de wettelijke negen-
uursluiting. Zulk ,een -optreden is i n
geen geval goed te keuren.
Wij maken onze Leidsche lezers intus
schen attent op de vergadering, die he
denavond om negen uur cin de kleine
Stadszaal (ingang Aalmarkt) zal gehouden
worden en waarop woor- en tegenstan
ders van dé negen-u'ursluiting aan het
woord zullen zjjln.
Diaar kan ieder neringdoende vrij zijln
meening uiten wat betreft deze kwestie.
Men hoede zich er echter voor om óf
stokstijf aan eigen meening vast te
houden óf deze op zulk een felle wijize
te verdedigen, alsof de tegenstander zijn
persoonlijke vijand ware, en men door-
dringe er zich van, dat nog| nooit een
sociale maatregel is getroffen, die niet
te voren scherp becritiseerd werd.
Koninklijk bezoek te Wolfhezen.
H. M. de Koningin bezocht gisteren
het „Tehuis voor alleenstaande blin
den" te Wolfhezen. H. M. kwam pee
auto vanHet Loo en wetd ontvafrjgen
door dén burgemeester van Renkum'. Jn
de bestuurskamer werden aan H. M.
voorgesteld de heer N. Schuld, president
van den Nat. Blindenjbond, en het be
stuur van het- Tehuis, mep V,an der
Kloot, directrice, mej. Diesinons,| presi
dente, baron Van Hövel, sfecretaris^ en
zuster Meyer.
De jongste verpleegde, Aaltje Ren
dering, bood een bouquet aan, waarna
thee werd gepresenteerd.
H. M. plaatste hare handt'eiekenjn'g in
het gedenkboek en maakte .daarna een
rondgang door het gebouw. All'e patiën
ten werden vriendelijk toeges'proken, ter
wijl ieder een paar rozen kreeg. Na om
vraag blijft onder ons, het is voor eert
plan, dat ik heb opgevat. Dus? Zij is*
niet hier uit haar zelf gekomen? Alsf
[meisje uit de provincie, niet bekend te
Parijs, wist zij ook niet, dat gij bestondt,
kende zij uw huis niet, noch het' beroep
dat gij uitoefent. Men heeft haar dus
hier gebracht?
Ja.
Wie?
Belooft ge mij, dat ge het geheim
zult houden?. I
Ik zeide u toch reeds, dat ge van
mij niets te vreezen hebt.
De knecht van dokter Nollan.
Pompeus?
Ja.
Een schelm.
Ik zie dat gij hem kent.
Zijn meester waardig.
Ik spreek het niet tegen.
Komt de dokter dikwijls bij u?
Nu en dan. Ik heb hem meerdere
malen meubelen of 'juweelen verkocht
Goed. Waarom zond hij haar u?
Ik denk om haar onder zijn bereik
te hebben.
Om te trachten haar te misleide^
haai; met beloften voor zich te winner!
hetgeen hij meende nu goed te kunnen
doen omdat zij in armoede verkeert.
Wiellichit. (Wjordt vervolgd*),