Ingezonden Mededeelingen.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Woensdag 14 Mei no. 1091.
Uit de Pers.
Over moderne vrouwenkleeding.
Naar aanleiding van een Vastenbrief
van den bisschop van Triest, dr. Anv
dreas Kralen, tegen de moderne vroiw
wenkleeding schrijft de Q e 1 d e r 1 anv
der
Zooals bekend is, is dit niet de eer-1
ste bisschop, die hiertegen zijn vermar
nende stem verheft. Reeds voor een paar
jaar deed zulkis de Kardinaal van Vene
tië. D;e strijd tegen overdreven opschik
als'andere gevaren der vrouwenklee
ding is reeds oud.
Men denke slechts aan den genialen
en populairen hofprediker Abraham a
Santa Clara (1644—1709), wiens scherp
ste spot gericht was tqgen vrouwenklee-
ren, welke van onder en van boven te
kort waren. Leefde nu die scherpvge-
tongde Pater nog hij zou nog meer rede*"
pen hebben, om'dit kwaad te hekelen. In
Antwerpen werd hetzelfde euvel bestrer
den door den bekenden redenaar Wiel-l
(.ens, deken en later bisschop dier stad
(1726—81)
Itedereen zal wel toegeven, dat er jri
'de moderne yrouwenkleeding onder rne^
nigi opzicht veel overdreven wordt, en
dat zij werkelijk soms bespottelijk is.
En waar wij in de couranten zoo) cffikk
werf meer dan kolommen gevuld zien
over mode en modezaken, daar magl heti
nuttig zijn ook eens te wijzen op 't zei-
delijkrongezonde d.ier moderne vrouwen-
bekleeding. Jaren ook reeds duren de
klachten over die reusachtige hoeden,
'door hun scherpgepunte spelden een
gevaar voor den gvenmensch, en reedSl
lang ook is er gelachen over de broekv
rokken, maar toch vindt men nog èn ge*
wapende reuzenhoeden en bespottelijk-
enge rokken. En in Holland moge 'dte
kwaal mind.er groot zijn dan in :de Zui-
derlanden. pok daar echter neemt in
de groote steden het „gedeoolleteeiidP
zijn toe en wekt somtijds niet weinig er
gernis. Het ware te wenscfren,. d,at de,
stof, die aan den hoed te veel is(, boe
ven aan 't kleed, genaaid werd. Om Jiet
lichaam een onnatuurlijkmooien vorm
te geven wordt het geperst en gesnoefd:
in een corset, welks gevaarlijkheid door
deskundige artsen reeds Jiondercftnaal'
werd, aangetoond.
Nog onlangs giing door de (pers 't tee
kenend Verhaal van den Amerikaanschen
(ichter lover de wilden van Samoa. Dieze
'ad,den Van het Zendelingen-genootschap
:an Bonton een partij kleeren gekregen,
vaarondier ookcorsetten. Na Lang
sndierZoek wisten die natuurvolken dit
deedfings'tuk^niet beter te gebruiken, dan
als.... strafmiddel (een soort dwangbuis)
voor hun weerspannige vrouwen 1
'Wiare -de Zaak niet zoo ernstig, men
zou over die modedwaasheden in alle
toonaarden kunnen spotten. Hoe bespot
telijk worden soms jonge -meisjes, nog
Kinderen, aangekleed of opgedirkt. Het
is dikwijls, als hadden de ouders geen
stof genoeg om 't rokje wat langer te
maken en de jonge beentjes steken er
onderuit als dunne stelten.
Men ispreekt veel over duurte, over
Klechte tijden. Maar waarachtig, als hien
Zondagskleeren ziet, zoowel*van dienst
meisjes als van de vrouwen uit den|
middelstand of nog iets hooger, dan 'Zou
men niet Zeggen, dat de tijden slecht
ftjn.
1 Veel hierover schrijvèn he,eft weinig
nut, het moge genoeg Zijn de aandhchJf
fer op te vestigen. Aan alle vrouwen, aan
ie katholieke vrouwen in 't bijzonder,
Óe hierin grenzen te stellen, maar ook
djoor taak en en de plicht, niet Slechts
iich zelf haar voorbeeld op andere tö
berken.
Ook op de laatste jaarvergadering van
den Kath. Diuitschen Vrouwenbond, in
Oct. j.l. te Straatsburg gehouden, werd
er in een welsprekende rede op gewezen
FEUILLETON.
DE TWEEJRMEN.
184)
De opkooper van hun goederen
heeft de openbare meening, in Bretagn.e
tegen zich, hij heeft de wraak der Choua-
nen te duchten, die .fel gebeten zijn fop"
alle opkoopers van nationale goederen,,1
hij is dus zijn leven geen oogenblik fcé-
ker en daarbij loopt nij nog het gevajar
dat, bij een mogelijke wis'seling van neO
geeringsvorm, een nieuwe wet hemi eens
klaps uit al zijn eigendlom ontzet.
JStel daartegenover dat hij dit ver
mogen neerlegt aan de voeten van Rosie
de Trémazan, de erfgename der vorige
bezitters en haar daarbij overhaalt jzijni
yrouw te worden dan heeft hit het recht
teheel aan zijn zijde. dan is de openbare
meening beslist in zijn voordeel,, din
bedekt hij zijn gruwelijk verraad ond/en
het masker van' edelmoedigheid en ver
andert de moordenaar in een redder
En meer tot Lydie Man on ^gewend,
ging hij voort:
Hebt ge nu eindelijk zijn spel (goed
voorzien Ohij is een tooneelspeler
u weergaloos talent, die een marqué-
weet te spelen zooals geen lanjdjer^'
dat ook door eenvoud en betamelijkheid
in de kleeding de vrouw zooveel doen
kan tot verbetering der openbare zede
lijkheid. Men vergete niet, dat door haar
kleeding de vrouw dikwerf haar eigen
eer wegwerpt.
Wij halen nu een stukje aan uit bor
vengenoemden vastenbrief van bnschop
Kralin.
,;Van verschillende^zijden", zoo luidt 't
schrijven „hooren wij in den Iaatsten
tijd klachten, dat het vrouwelijk ge-,
slacht, bijzonder in de steden, in zijn'
kleederen zulk een ijdelheid aan den dag
legt, dat £ekere modes zelfs door ern
stige leeken als aanstootelijk en licht
zinnig veroordeeld worden. Ongelukkig,
kan men bijna dagelijks personen ont
moeten van wie iedereen, Zonder aan
hun eer te kort te willen doen, zou k'un-
fien zeggen dat zij zich zoo Jdeeden al
léén met het doel om de oogen van ande*
ren op zich te trekken. Het is, gelief
de Christenen, voorzeker niet tegen de
wet .Gods, dat de vrouwen zich volgens
haar stand en daarbij betamelijk kleed'en',
en ook óp zich zelf zou*het niet te ver
werpen zijn, zoo zij zich volgens1 een
nieuwere mode kleeden, indien zij slechts
de grenzen der eerbaarheid en welvoeg
lijkheid niet overschreden. Doch helaas,
Zoo al s1 de nieuwere mode in de ste dén
beerscht, is zij zoodanig, dat men daar
van in waarheid beweren kan, dat zij niet
vervult het hoofddoel der kleeding, cfat
zij niet dient de eerbaarheid, ja zelfs
niet de gezondheid, doch slechts die zin
nelijke ijldelheid."
Diaarna vervólgt de bisschop„Het
kan u misschien zonderling voorkomen,
dat ik u op deze zaken opmerkzaam
maak. Maar wie Zal u dan foch 'dezfe
punten onder het oog brengen, zoo niet
wij, die eens voor uw zielen streijge re
kenschap zullen moeten afleggen."
Het schrijven eindigt als volgt:
„Ik bid u dus in allen ernst, christe^
1 ijk e vrouwen en meisjes, kleedt u niet
op een wijze, die bij anderen aanstoot of
ergerins verwekken kan. Die zin heeft
voor een leven in eerbaarheid en tucht*
Zal mij verstaan en mijn woorden vol-*
gen. Ik gevoel mij met mijn waarschu/
wingen in volle overeenStemtning met
jpl-e leer van het Evangelie. Hoort* hoe
onze Heer en Heiland over de ergernis
spreekt: Die een der kleinen, welke aan
Mij gelooven ergert, 'hem ware het be4
ter met een molensteen aan den haH
ir. de diepte der zee verdronken te wor-
dm. Wee der wereld om hare ergiernist
sten. W;ant het is noodig, 'dat er erger-
in.ssen komen, doch wee den mensdh
Hoor wien ergernis komt
Ook de liberale Berlijnsche „Tagli-
siche Rundschau" die, zooals de „Koln.
Vol'ksZeitung" opmerkt, gewoonlijk met
het schrijven der bisschoppen spot en
niet zelden deze hatelijk beoordeelt, zei
over dezen vastenbrief „Men kan voor
zeker over menig punt in deze vertoogen
lachen, doch even «zoo zeker bevatten
zij gewichtige dingen. Nog nooit was! er
een mode zoo zeer er toe leidende, op He
straten de zinnelijkheid fe prikkelen, als
de tegenwoordige, en nog nooit opk is
haar door de vrouwen zoo weinig weder
stand geboden als tegenwoordig.
Diat dan de christelijke vrouwen den
(anderen hierin een voorbeeld geven.
Dan zullen zij ook hoog houden en de
Christelijke zedelijkheid en der vaderen
eenvoud, welke allen vrouwen zoo goed
staat. i
Al te dik.
zet het Centrum boven de volgende
driestar.
Men kan het er ook te dik opleggen.
Men Jdan het er veel te dik opleggen.
En men legt het er dan ook te dik op>,
veel te dilc, in de bestrijding van de Ta
rief wet.
(Wat de Tariefwet beoogt, is voorna
melijk een fiscaal recht te heffen.
D.W.Z., men wil door een matige ver
hooging der invoerrechten meer geld
krijgen voor de schatkist en den vreem
deling, die zijne waren naar Holland'
afzet, wat laten meebetalen.
Er is geld noodig voor de sociale1
maar zijn tooneel is het werkelijke leven1
en de slagen, die hij toebrengt, treffert
indlerdaad.
Langzaam besloot hij:
Geloof mij, ik ken h'êm, hij is: 'dfe
meest volmaakte judas.
Hij genoot van de uitwerking die 'zijn
woorden teweegbrachten.
Dje twee dames bleven als verstomd
Zitten.
Tot dusverre is hij in alles gé-!
tel,aagd: zijn vrienden zijn dood, zij, 'die
hij gedood heeft, kunnen noch hun
kas'teelen, noch hun landerijen, noch hun
verborgen Schatten van hem opeischen,'
hij heeft hen dus niet meer te vredz'eni
Zijn vader, dien hij krankzinnig heeft
gemaakt, is er ook niet meer om bem'
rekenschap te vragen, hij ligt onder de'
aarde evenals zijn cliënten. Er blijveif
tegenover dien 'misdadiger slechts- twee
vrouwen over: Zijn zuster, doch haar
heeft hij niet te duchten, want kan 'Zij
haar broeder aanklagen ?.-... en Rose de
Trémazan, een meisje van 20 jaar, aan
de slachting ontkomen en dat hg mach
teloos zal maken met alle middelen
waarover hij te.beschikken beeft. i
Hij zag Lydie Manon strak aan.
Dit is nu de man, dien gij met uw
vriendschap hebt vereerd. Gij kendethem
,niet fcm dat is uw veron'tschiflditgingv
maar nu kent gij hem. Ik heb geen
wetgeving en de directe belastingen zijn
reeds hoog opgedreven.
De middenstand en zelfs de minver
mogende stand kunnen er v^n meespre
ken.
Wat is er dan, wel beschouwd, tegen,
dat men de schroef der invoerrechten'
wat meer aandraait.
Beschermend is de Tariefwet slechts
in de tweede plaats en dan nog op zeer
bescheiden wijze.
Maar Links wil men in deze wet niet
anders dan een belasting van den kleinert
man en straf protectionisme zien.
En dus gaat het er op los.
Die „Wereld" heeft nu zelfs een „vrij-
bandel-nummer" doen verschijnen, en dat
nummer is wel het beste bewijls van de
verregaande overdrijving, waaraan men
zich ten aanzien dezer Tariefwet te bui
ten gaat.
In woord en beeld wordt zij den volke
voorgehouden als het ergste, wat men
zich vöor de nationale welvaart denken'
kan.
Zij' geeft een leege schatkist, zijl is een
leelijke spin, een gat in den ijsvloer,'
waardoor men verdrinkt, een giftigs
slang, de wolf in bet verhaal van Rood
kapje, een zwaar gewicht, dat de wel
vaart verplettert, een nijdige bond, die'
den vreedzamen .wandelaar paar de keel
vliegt ,en veel meer hog»
De vrijhandel is van dat alles natuur-;
lijk juist het tegenovergestelde, wat dan
ook met teekeningen wordt 'geïllustreerd.
'Wlij kunnen ook van 'den vrijhandel
het goede waardeeren en wij' voelen wei
nig of niets voor een protectionisme,
aLs door Diuitsdhland in practijlk 'wordt!
gebracht
Maar opgeschroefde voorstellingen als
deze lijken ons een bespotting van den'
vrijhandel zei ven en zullen zeker geen
onbevooroordeelde afkeerig maken van
de Tariefwet.
Het ware al te naïef, wanneer mert
zich daardoor liet bewegen, 'front te ma
ken tegen 3e wïjze, waarop rde regeering
de gelden voor de arbeiders-verzekering1
tracht te vinden.
Kerknieuws.
Kardinaal van Rossum.
De „Osservatore Romano" meldt, dat
de Paus Kardinaal WL van Rossum be
noemd heeft tot protector van de Con
gregatie der Eerw. Zusters van de 'H,
Familie van Nazareth.
Een moedige broeder.
Broeder Stanislas Beunat van de paj-
ters van het H. Hart van Picpu® is, zoo
meldt het Brusselsche „N. v. d. Dl",
te Kortrijk overleden in den oüder-
dptn van 85 jaar.
Toen de Commune in Frankrijk uitge
roepen werd, bevond hij zich in het
klooster van 'Parijs. "Hij werd er met de
ündere broeders weerhouden door de
oproerlingen, die er hun intrek genomen
hladden. Broeder Stanislas moest een der
beruchtste bandieten, Clavier genaamd^
aan tafel dienen. Opeens haalde .deze
een revolver te voorschijn, plaatste haar
den Broeder op de borst en riepJ9(Zweer
dat er geen God bestaat". „Ik zweier,
(antwoordde Broeder Stanislas, dat er
een God bestaat en dat ik hem aanbid -en
liefheb."
Getroffen door dezen mannel ijk en
moed, legde Clavie- het wapen neer en
zeide: „Hij zou zich nog liever Tatert
dood en, dan aan zijne bijgeloovighedert
vaarwel te zeggen." De communards
Hadden ook de H. Hosties op het altaar
verspreid en over den vloer der kapel.
Het was Broeder Stanislas Beunat, die
ze opnam en naar den pastoor y.m St.
Elooi droeg, 's Anderendaalgs ontvingen
de verjaagde Broeders de H. Communie
ermee.
Land- en Tuinbouw.
Voederkalk.
Voederkalk Avordl^ ook voor hoenders,
de laatste jaren meer en meer aanbevolen
en gebruikt. Wlaarvoor kan dit dienstig
zijn? Voederkalk is eigenlijk plhospihor-
woord gesproken dat niet de volle waar
heid is, en neem u thans in. acht* hoiud
alles geheim wat ik u heb meeged(eel/cj.
Dokter Hubert Nollan is een gevaarlijk
wezen, dat heeft hijl aan anderen faewe-
zen en hij zou het u ook kuinnen be
wijzen. 'Hij heeft machtige vrienden en
de middelen, welke zijn wetenschap als
geneesheer hem aan de hand doet en
die wij niet kennen,. Ik herhaal u dus,,
neem u in acht
En tevreden met den indruk, dien hij-
had 'teweeg gébracht, vroeg hij:
Heb ik niijin belofte gehouden?
Zeker mijn waarde Sieard.
Zij' stond op en wendde zich,tot haar
yriendin» die nog steeds achterover ge
leund zat in haar molligen zetel, met de'
oogen op Jiet plafond gericht, dat he
melsblauw geschilderd vwas, met bloem
guirlandes afgezet, die door vergulde che
rubijnen werden opgehouden.
W|at zegt gij) hiervan, Annette?
vroeg zijl.
Annette Cange antwoordde zeer zacht:
Niets.
MaarH...
Wlilt gij de waarheid weten?
Ja.
Die dokter is een monster meer on^
der al die welke wij reeds kennen, lalleenj
wanneer hij al even wreed is als de ande-1
ren, dan is hij nog, laf bovendien. Hij
zure kalk, dus een verbinding van kalk
en phosplhorzuur en wel een bijz^'idere
verbinding. In gewone Tkosphorzure
kalk, waaruit ook voor 't allergrootste
deel de beenderen bestaan, is het phos-
phorzuur verbonden aanvdrie deelen kalk
en wel zoo vast verbonden, dat het in
de verteringswerktuiigen der dieren daar
van niet Wordt losgemaakt, maar in den
oorspronkelijken toestand 'met de uit
werpselen bijna geheel het lichaam weer
verlaat, zonder dienst te hebben gedaan
voor de voeding.
In voedericaljk echter zit jhet phosplhor
zuur vast aan slechts twee deelen kalk
en kan nu in de verteringswerktuigen
opgelost borden.
Sommigen geven hun hoenders, door
ander voedsel 'heen, eenige voederkalk,
om ^daardoor 'het leggen van windeieren
(eieren zonder Schaal) tegen te jjaan,
maar voor 'dit doel is geen phosphor-
zure kalk noodig, dewijl de schalen niet
daaruit bestaan, maar voor meer dan
90 'pot. uit koolzure kalk; -hiervoor kan
men volstaan met krijt of kalkpuin te
geven. Voor het eierleggen is 't geven
van Voederkalk evenwel zeer voordeelig.
In het ei, vooral in den do-oier, bevindt
zidh 'vrijlwat pihosphorzuut, echter niet
verbonden aan kalk. Nu komt er in alle
goed Voeder ook wel phosphorzuur voor,
omdat geen enkele plant zonder deze
stof bestaat, en omdat in het zaad der
planten, 'dat de kippen eten, vrij! veel
phosphorzuur Voorkomt» Toch is het
apart Verstrekken van phosphorzuur in
voederkalk Voor 't eierleggen zeer voor
deelig en bevorderlijk, dewijl door veel
phosphorzuur In 't voeder de voortteling
bepaald wordt bevorderd. Men neme eens
de proef. Oo-k voor 't grootbrengen 'der
kuikens 'is 't gebruik van voederkalk zeer
aan te raden. Niet alleen zullen deze dan
betere beendervorming kunnen hebben,
maar ook de vleesahivorming zal er sterk
door worden bevorderd. Wlant in alle
vleesch Vindij men ook weer vrijl wat
phosplhorzuur. 't Schijnt wel haast, dat
het phosphorzuur de gewichtigste factor
is bij de goede vorming van alle eiwit
stoffen, ook dus van "'t vleescheiwit.
Eenige grammen voederkalk dus dage
lijks in 't voeder gemengd, zullen aan
den kippenhouder allicht zich eenige
malen betaald maken. Over 't algemeen
wordt voederkalk sleets voor betere
'beendervorming gegeven, omdat slechts
weinigen den gunstigen invloed daarvan
voor de geheele voeding kennen.
Fijngestooten beenderen verorberen de
kippen ook heel gaarne; ze zullen eöhter
van 'tphosplhorzuur daarin slechts wei-
n g. kunnen opnemen, terwijl voor haar
h jt phosphorzuur uit de voederkalk ge
heel opneembaar is.
Nu het voorjaar in 'tland is, raden
wij kippenhouders aan ook \wat zonne
bloemenzaad 'te poten. 'In Engeland be
weert men, dat het beste voeder voor
hoenders het zaad van zonnebloemen is,
dat niet alleen het eierleggen zeer be
vordert. 'maar ook een buitengewonen
glans geeft aan de vederen der vogels.
Het Voordeeligst is de teelt van de
grootste soort, gelijk ze in Rusland, Hon
garije en China in aanzienlijke uitge
strektheden geteelt word; toch levert onze
wroet in het duister, achter een masker
verborgen. Hij is geen yijand die ook
zichzelf waagt, die slagen geeft en ont>-
vangt, vermetel, met open vizierhij is
als een bandiet die u met ;een vriende
lijk lachje en een diepe buiging tegemoet
itreedt, om u dan onverwacht zijn <dolk|
in den rug te stooten. Iets lagers ken ik
hiet. Wianneer gij, na dit alles, nog eenb'
ge vriendschap voor hem hadt overglei
'houden, dan zoudt gij wel ongeneeslijk
moeten zijn en die ellendeling! u well
betooverd moeten hebben.
;Sicard genoot volop het zoet def
wraak.
Dokter Nollan had, zonder het te wen
ten, ^lle genegenheid verloren yan de
beide tooneelspeelsters, cfte machtig wa--
ren omdat zij in vriendfschapsbetrdckin1-
gen stonden tot alle machtigen van het
oogenblik en daarmee had Sicard yijn
wrok bekoeld over het bedrog, waaraan
'Hubert Nollan zich ook tegenover hem
had schuldig gemaakt bij de zaak yan 'de
Biretonsche samenzwering, waarvan
verrader alle voordeel en voor zich ge
houden had en zich daarbij van 'hem, Si
card, slechts als een werktuig had Be
diend.
Hij ze de tegen de ster van het Théa-
tre Fe'ydeau:
- Ik heb u een groot bewijs gegeven'
j van mijn genegenheid en mijn begeer
2505
gewone 'zonnebloem ook een bevredigend
beschot, in Zuid-D|uitsdhland, vooral in
het Badensdhe Rijndal, treft men ze veel
vuldig apn op de aardappelvelden en op
de kanten er van. Ook in- minder warme
streken geeft de zonnebloem nog rijipe
zaden. Wiiji telen ze sinds jaren in onzen
tuin met 'succes, voor sieraad en ten be
hoeve der kippen tevens. Men heeft ze
ook wel tusschen maïs gebezigd en beide
zaden met goed gevolg als hoender-
voedsel gebezigd. C. Bi
STATEN-GENERAAL
TWEEDE KAMER.
De Bakkerswet-Aalberse c. s.
De theeren Aalberse, De Geer, Pas-
stoors. Ouymaer van Twist en Van der
Voort van Zijlp hebben hun memorie van
antwoord ingezonden op Jret afdelings
verslag der Tweede Kamer nopens hiun
wetsvoorstel, houdende 'beperking van
Zondagsarbeid en nachtarbeid in brood-
baikikerijlen en Tan den arbeidsduur van
bakkersgezellen.
Uitvoerig zetten fcij de gronden uit
een voor ®hun meening, dat er, na ver
werping van 'het vorige wetsontwerp,
voor gebruikmaking 'van hun recht
van initiatief alle aanleiding was, waar
zijl tot 'de overtuiging waren gekomen,
£at, mits onder invoeging van een ver-
voerverbod 'hetwelk bijl de behander
ling door niemand was voorgesteld
aan de bezwaren van twee minderheden
alsnog kon 'tegemoet gekomen worden
zonder dat aan de eigenlijke strekking
yan het ontwerp iets veranderd werd,
£r ee nvoldoende meerderheid voor een
aldus geredigeerd wetsvoorstel zou zijn
te vinden»
Zeer uitvoerig wordt het vervoer-
vedbod verdedigd, en de voorstellers
geven niet toe, dat het niet mogelijk
zou zijrt een principieel verschil tus
schen het vedbod van patroonsarbeid en
het vejvoervedb-od aan te wijzen, Hiet pa-
(roonsverbod bevatte foch een verbod
voo,r den zelfstandig wedkenden patroon,
om in "'zij'n huis te adb-eiden, wanneer
hij het zelf verkoos» Het vervoerverbod
veibiedt niets, Mat in eigen huis ver
licht kan worden, maar alleen een werk
zaamheid op 'publiek terrein. In huis blijift
de patroon Vrij te doen wat hijl wil. Al
leen, wedkt hij des nachts, dan zal hijl ge
durende enkele 'uren van den morgen
met jzijn 'deeg of brood niet op den pu-
blieken <wcg mogen komen»
Voorstellers geven niet toe, dat de
Controle op de naleving van het ver
voerverbod zooveel bezwaarlijker zon
de zijn dan die op de naleving van tal
van andere bepalingen der arbeidswet»
IWat den Nvenschi betreft dat het ont
werp niet in openbare behandeling worde
gebracht wanneer 'de kansen op aanne
ming niet 'goed staan, zijn de voorstel
lers, hoezeer Jhiermeé instemmende, van
meening, dat Ihet onmogelijk zal zijln
daaromtrent vooraf -zekerheid te ver
krijgen, .Trouwens niet zijl hebben te
beslissen, of en wanneer hun wetsvoor
stel In openbare behandeling zal komen.
Verbintenis uit onrechtmatige daad.
Verschenen is de Memorie van Ant
woord van den minister van Justitie ad
te om u van dienst te Zijn door u Bij
zonderheden mede te deelen, welke ik
aan niemand had willen bekend maken'.
Ik hoop dat gij die nu ook geheim ,zult
houden. In een tijd als die welken wij-1
beleven heeft men altijd genoeg vijanf-
den en, zonder hen nog te vreez£|nj, is'
liet altijd nutteloos hun aantal moedwil
lig te vermeerderen.
Als een galante ridder drukte hij 'zijiT
lippen op de vingertoppen van Annettö
Lange en verwijderde zich, ^met Lydie
Manon aan den arm die hejui, door ledö'ge
en zwak verlichte sjalons, uitgeleide deed
tot aan de vestibule.
Deze politieman was arm geboren,
maar had evenals Fouché, Lebon en zooi-
veel anderen, een academische opleiding
gehad. i
Hij had in de letteren gestudeerd „ern
'getracht een schrijver of dichter te wow
dien, zonder dat hij daarmee roemi óf for-l
tuin verworven had.
Toen de revolutie ifftbrak was hij Zo a
arm als Job en zoo was hij in dienst gei
nreden bij de geheime politie yan hdt)
ministerie van buitenland'sche" zaken}
waar hij reeds eenige diensten had be
wezen, toen de zaak der Bretonsche "saF
menzwering hem gelegenheid verschaf
te om zich te .ortdersch'eiden dn eën'
snelle bevordering te maken.
^Wïordt vervolgd!)
