Cacao
Uit de Pers.
DE TWEE VRIENDEN.
Ingezonden Medcdeclingen.
VAN HOUTEN S
'weede Blad, behoorende
uorj) [|ij De Leidsche Courant van
Jljaterdag 16 April no. 1072.
239
dim k
14711
570j'
5 45
3H
Hie
53 V1
9M
97.4|
10.1
67k
dat
31*
ill
iom I,
het
951
31
81
7614
45H
tie*
d
erscx tee
sj sè «te
it \VJ-
.«fat F-n
;e fa-
het
aaff
hjeb"
gouv
a et
KAMEROVERZICHT.
TV) EEDE KAMER.
Het toe®tagwetje. 1
Uit ons verslag kan men bemerken,
■k lat het ontwerp tof tegemoetkoming! aan
61 onderwijzers heel wat tongen in bewe-
heeft gebracht, vooral de tgeeren
ftr Laan en "Ketelaar hebben er het
joodige ep onnoodjgle over gezegd,. Wie
ju lillen hier In Liet kort de ejaanlijkd
ht| nrestie en het r®«eringjs|standpunl uit
jen zetten. Algemeen wordt erkend, d|at
lielioudens enkele uitaonderingen d|e on-
Itrwljzerssjalallssen op veel te laag peil:
itaan. Daarnaast staat het fej& dat ieder-
„n, die met den oplitieken toestan<H op
te hoogte le, moet loegleven, dat dje ont-
ralijke uitgave, welke voor een defi-
50ij (jtleve heraieniugdersalarissen noodig
47>i |n de tegenwoordige omstandigheden
«mogelijk kan igedaan word|en. En cfaar-^
112)/ «n heeft de regeeringi een n o od,m aat-
tigt i voorgesteld. Een maatregel
cij verwijzen naar ons verslag welke
ii ittstens de gezinnen, .waarop de hvaar-
ie lasten drukken, ter hulp komt,en
jeedens mediehelpt verbannen de vrees
nor kinderen 1 't Is dus een maatregel,
j( in de gegeven omstandigheden zoo
A [oed mogelijk aan het doel, wat word|t
?S ieoögd, beantwoordt.
En nu weten we wel, dat niet alle
jïï loeielijkheden zijn opgelost, <tat pi.a.w.
Itze maatregel In practijk gebracht wel
>i ten goede kan komen aan lemarW,
lit het niet nooidig heeft, en ook pm.
[(keerd, maar elke wet dmag/t haar on-
lolmaaktheden met zich medp.
De voornaamste bezwaren, welke te
len deze wet worden geopperd, zijn wel
S3| leze
d|at daarmede een definitieve op-
,«„.s zou worden verschoven ad
endas Oraecas. Men had eohter reeds
i de regeeringsstukken kunnen lezen,
t van afstel geen spTake is, en gis.
,,ren heeft de minister nog 'ns. ten tover-
vloede verklaard dat een definitieve sa-
irisregellng voot de onderwijzers op
.et program van iedere regeering moet
■taan. Een tweede bezwaar van meer
prindpieelen aard is djt: Moet het
oon niet bepaald worden naar de pracsta-
naar den geleverdjen arbeid]? Hier-
,r antwoorden weja en neen. J a, wit
betreft een minimum rechtvaardig loon.
Zulk «en loon, waar beneden men niet
pan kan pp straffe van zich schul-
fig maken aan onrechtvaardjgjheidl
jcLv.z. voor een volwassen middelmati-
pn werknemer een loon, waardoor hij
bescheiden en zuinige wijze volgens
staat en stand een huisgezin met een
gemiddeld aantal kinderen kan onder
houden) moet worden uitgekeerd, zon-
der er op te fetten, of de betrokken per
soon al dan niet gehuwd is, al dan niet
iinderen heeft. N ee n, wat betreft een
loon, dat boven het minimum gaat Dc
(peering nu wil "de tegenwoordig be
staande minima verhoogen. Als goed
terkgeefster moet zij die verhooging
villen uitstrekken over al haar wefk-
rs, in casu oVer alle onderwijzers.
Haar, zoo dit laatste onmogelijk is -
dit is onmogelijk verdient 't
juiching, dat zij dieverhooging tenen bi-
geeft aan hen, die met hun minimum-
n het moeielijkst kunnen rondkomen.
dat ui! dan ook deze regeefng doen.
Ziehier 't standpunt van de regeering.
waarover we de volgende week weer op
terug zullen moeten komen, daar de de
batten in de Tweede Kamer nog niet zijn
[eëindigd.
Eenige beschouwingen over de
Tariefwet.
I.
Aan een brochure van het Voor-Tarief
Tariefwet-Comité ontkenen we de vol
gende beschouwingen:
FEUILLETON.
167)
Op hét oogenbliik, dat de voorzitter dei
rechtbank het doodvonnis uitsprak over
den Hercules der Nationale Conventie er.
zijn medestanders, reide de onbekend»
tegen den markie6 de Chalay, die naas-,
hem stond:
Alles gaat goed, de anderen zuiler
weldra volgen.
Niet ver van hen af, te midden van
het gedrang der toeschouwers van d
poofsche drama, bevonden zich Jean d
Trémazan en zijn vriend Pierre Lass,
«lie blikken van verstandhouding wis-*-
den met den markies en zijn metge
Lie revolutie sloeg haar sterkste ste
Pilaren onder zich weg.
Gevangen genomen den 11 Germ,in
werd Danton den 16en ter dood gebrach
Het zal hem een onvergankelijke eer
*ijn, dat de openbare aanklager hem den
'rider der Toegeeflijken heeft genoemd.
Zoo bewonderenswaardig als hij was,
Wanneer hij als volksredenaar de menigte
^ist te bezielen door zijn vlammende
Welsprekendheid, die de Franschen in
Er is geen betere weg om de
geldmiddelen te versterken.
Meerdere inkomsten, met name voor
<ïe sociale wetgeving zijn noodig. *Wfije
het ontwerp der Regeering bestrijden,
wil, heeft niet alleen aan te toonen, dat
uit het oogpunt der volkswelvaart de te
verwachtlen nadeelen grooter zulkn zijn
dan de voordeelen, doch behoort ook
den weg aan te wijzen, waarlangs mef
minder bezwaar het doel, versterking
der geldmiddelen, kan bereikt worden.
Zeker de socialisten in de Kamer
weten welv van waar het geld moet ko
men. Het amendement-Vliegen bij de
jongste wijziging van de successiebelas
ting gaf uiting aan de zienswijze, dat
het geenerlei bezwaar hoeft, het gehcele
benoodigde bedrag te verkrijgen door
verhooging van het successierecht. Aan
neming yan dat amendment zou inder
daad versterking der middelen langs an
deren weg gehed of voor het aller
grootste deel onnoodjg hebben gemiaakt
Maar het Is gebleken, dat de socialistische
groep In haar zienswijze in dezen vrijwel
alleen staat. Varu een belangrijke ver
hooging van het successierecht kan, wil
len we niet zijn als hij, die de kjp «niet
de gouden eieren slachtte, geen sprake
zijn.
In zijn „Vanwaar moeten de millioenen
komen?" zet Prof. Treub breedvoerig
uiteen, hoe hij tot een verhoogde Op
brengst van f 3,000.000 uit deze belas
ting mieent te kunnen komen. Maaj dit
is zeker ook al het hoogste bedrag, waar
aan de burgerlijke partijen hun stem
zullen geven.
Uit de andere directe belastingen zijn
al de overige benoodigde millioenen met
te vinden. Middenstand en kleine amb
tenaren gaan zwaar gebukt oaëer den
druk dier belastingen, en belastingen,
die alleen de rijken treffen, brengen bi;
het geringe aantal waarlijk rijken, die
ons land (telt weinig in, nog afgezien
van de moeilijkheden, welke zulke be
lastingen uit practisch oogpunt mede
brengen.
Bekend is, hoe minister Pierson inder
tijd meende, dat uit de directe belas
tingen niet meer te trekken was.
Het Kabinet-De Meester had edhter
het voornemen, de sociale Verzekeringen
grootendeels uit deze betastingen te be
talen, maar het is gebleken, dat zijn pdan
ten eenenmiale onvoldoende zou zijn ge
weest
De tegenwoordige Regeering, die ove
rigens het voornemen om uit vermo
gens- en bedrijfsbelasting een met on
belangrijke opbrengst te verkrijigen van
het Kabinet-De Mieester heeft overge
nomen, was dus verplicht naar middelen
ter verdere versterking der inkomsten
uit te zien en heeft, van haar eerste on
treden af. daartoe het oog geridht op
een tarieffreridening. Voor wie aan den
weldadigen invloed van beschermende
rechten gelooft, is dat alleszins begrij
pelijk. In zijn oogen is de heffing van
invoerrechten de eenige belasting, die
niet louter drukt, maar .daarnaast aan
velen in den lande voordeel brengt, voor
hen de omstandigheden des levens gun
stiger maakt Op zichzelf is dit zeker
een |ge wichtige aanbeveling.
Alle Kabinetten van den laats ten tijd,
ook die voortgekomen uit de partijen der
linkerzijde, hebben verhoogimg van het
tarief als middel tot stijging van 's Rijks
inkomsten gewensicht Minister Sprenger
.van Eyk heeft door een scherpere wijize
yan heffing in te voeren (wet van 20 April
1893, Staatsblad no. 54) de opbrengst be
langrijk verhoogd. In 1894 bedragende
f5.982.000, was zij in 1897 gestegen tot
f8.574.000. Minister Pierson wist, nadat
in 1897 de verkiezingsstrijd door de lin
kerzijde was gevoerd onder de leuze
„Vóór den vrijhandel", en onder zijin pre
sidium de vereeniging „Het Vrije Ruil
verkeer" was opgericht, na afLoop der
verkiezingen niet béter te doen dan als
eerste maatregel ter versterking van 's
lands financiën een tariefverhoogiing voor
te stellen, daarmede lijhrecbt ingaande
tegen eigen theorieën. Eindelijk ontbrak
ook in de pl/annen van Minister De
Meester een herziening van het .tarief,
drommen naar de grenzen deed snel
len om den vaderlands chen bodem tegen
den buitenlander te beschermen, was hij
het niet minder geweest, toen hij trachtte
den stroom van Fransdh bloed te kee-
ren, dat van het schavot vloeide, niet
in Parijis alleen, maar overal in het land
Zijln strijd tegen de gruwelen van het
schrikbewind, waarvan hij deel uitmaakte,
deed hem zelf als slachtoffer dier gru
welen vallen.
Niet alleen in de vergaderingen der
Nationale Conventie en in de clubs waar
hij het woord voerde, had Danton ge
tracht een einde aan het schrikbewind
te maken, bij had daartoe nog een an
dere poging aangewend.
Eenige dagen voordat hij gevangen ge
nomen werd, was hij naar Robespuerre
gegaan, zijn vroegeren vriend, nu zjjn
tegenstander; hij was hem gaan opzoe
ken in zijn woning aan de rue des Cor
deliers, 's morgens voordat zij naar de
zitting fier Conventie gaan zouden.
Robespierre ontving Danton op zijn
slaapkamer, waar hjj juist bezig was zijn
toilet te maken, iets waaraan hij de
uiterste zorg besteedde en dat heel wat
tijd in beslag nam.
Als dn de dagen van hun vriendschap
had Danton hem weer bij zijn voomaani
aangesproken
óm tot hoogere op/brengst te komen,
niet Ieder staatsman, zoo valt hieruit te
concludeer en. ziet ^iich.. zoodra hit de
yerantwoordetijkheild voor 's lands finan
ciën heeft te dragen, gesteld voor de
erkenning, dat op het gebied der prac-
ti&che belasting-politiek theoretische over
leggingen niet tot richtsnoer kunnen
strekken. Theoretisch is tie inkomsten
belasting ais iimpót unique de beste be
lasting, maar geen staatsman zal pTaC-
tisidh voor dat stelsel voeden. In de prac-
tijik treedt de eisdh, dat een belasting
gemakkelijk wondt betaald, ongemerkt en
alleen door hen, dae er in willen mede-
dragen, op den voorgrond.
'wiiüien wij het buitenland volgen in
aijn sociale wetgeving, dan zullen wij
eveneens den weg moeten opgaan, diiie
de belastingpolitiek In 'het buitenland is
ingeslagen.
Drank en laoa.
Drankbestrijding Is. een zaaf waaraan
•mkelen ziCh wijden en waaraan velen in
den weg treden, zejgT dfc „"N. Tilb. Ct
De eereten zoude» meey succes hebben
en de laats ten tninder nadtecl stichten,'
wanneer van het alcoholttraagstuk meer
werk weird gemaakt.
Het is een bekend feit, dat dte sociaal
democratie Van het „drankmisbruik be
weerde, ;4at het een gevolg was yan cfcn
lejvens^andaard, van dfe arbeiders, maar
even bekend is d,e tegenwerping^ d|e van
patroonszijde zeejr dikwij't* tegen het
streven naar looneverhoogina wordt ge
maakt de meerdere verdiensten van den
werkman komen 'in de kroeg terecht.
Hiertegen werd door <Je drankbestrij
ders en sociale werkers d^n weer dikwerf
geantwoord, dat men zich hierin ver
biste, want dat de drankellende al te
vaak een gevolg, was van den te l^jen
leven standaard cfcr werklieden en dat
men dus dp ar het verhoogen dpafivlan
eer de drankbestrijding in de hand zou
werken.
Al deze beweringen hingjen grooten-
deels in de lucht omdat de wetenschap
niet ver genoeg gevorderd, was met posi
tieve gegevens de waarde van al die
stellingen, die ied.er op zich natuurlijk
in het practisch leven eenigen glrond
vonden, aan 'de waarheid te toetsen.
In de Maartaflevering van „De Vt'egF
wijzer" het verdienstelijk maandschrift
voor de studje van het alcohol-vraa{_»v»
qtuk, lazen wij nu een opstel, waarin'
deze quaestics werden besproken. Heit
'gaat ove.i de „ellendp-theorie" bij het;
alcoholvraagstuk én de schrijver, de be
kende geheelonthouder Th. W. v. b.
Woude laat 'n nieuw licht over d.e. zaak
9chijnen. Nieuw althan,s voor de meesten»
denken wij. Immers .het zullen slechts
enkelen zijn, die over djt vra«\gstufy
reeds vroeger gedocumenteerde artikelen
lazen.
Welnu, de heer v. d. Woudfe zet dei
ritellirug op r en bewijst haar daft
,,met de economische draagkracht bot
alcoholverbruik toeneemt."
Hoewel het op zichzelf hjpel belang
rijk zou zijn, de statistische cijfers, welke
de heer v. d. Wouoje voor z'n stelling;
Aanvoert hier over te nemen, zouden;
wij echter vreezen te uitvoerig* te wor
den voor de ruimte, waarover wij hebben
te beschikken. Genoeg zij het op te mer
ken, dat de aangevoerde cijfers zeer dui
delijk spreken en dat zij „vingerwijzingen
(zijn) in deze richting: hoe looger d'e
loon en, hoe meer wordt gedronken."'
Hiermede is natuurlijk niet gezegd,
dat er niet eea zékere grens van gpl rek
en ontbering is, „waar beneden men ver
suft en verstompt is ten opzichte van
zoo ongeveer alles," maar wel is daar
mede te niet gedaan de sociaal-demo-
cartische el lende-theorie, dïe ook op niet
sociaal-democraten In de drankbesinj-
ding wel ooit indruk heeft igjeraaaki.
Evenmin moet nu de gevolgtrekking,
worden gemaakt, dat het nu Min het bc--
laing der nuchterheid' yan hjêel hiet vol:
(is) alg de Loonen laag blijven." Natuur
lijk niet.
Maar wel moet noodzakelijkerwijze dë
conclusie volgen, dat men met d'e so
ciale actie nog niet zoover jjevorderd; is,
dat d,e arbeiders hun eigen 'belangjenf
Maximiiliaan, laiten wij weer vrien
den worden en met elkaar de vrijheid
redden. Zij wordt beklad door alderlei
verborgen tegenstanders, die ons belas
teren en tegen elkaar ophitsen en het
volk misleiden. Laten wij' ons weer te
samen verbinden tegen hen.
De dictator behandelde hem met min
achtende koelheid: de hand der verzoe
ning, die Danton hem toestak, nam hij'
niet aan, geen antwoord zelfs keurde
hij hem waardig en, alsof hij hem niet
'gezien of gehoord had, ging hij voor!
met het f.jSeercn en poederen van zijn
haren.
Het gelaat van Dunton was vuurrood
geworden onder deze beleediging, maar,
nog wiot iuj zidi te bedwingen en meer
als sen waarschuwing dan a'^s een be
dreiging klonken de .oorden, waarmee
hij Robespierre had verlaten:
Wanneer gij zoo voortgaat met de
Vrienden der republiek aan te va'.cn,
dan zal het geen zes maanden duren,
of gij valt zelf a!s slachtoffer.
Daarop was hij heengegaan.
Robespierre had gedurende het ge-
heele bezoek geen woord gesproken, den
bezoeker jelfs niet aangezien.
Op .een wonderschoone morgen van
de lentemaand Germinal, terwijl de zon
helder Bcheen uit een onbewolkte lucht,
1998
EN VOORftl
MIDDAGS EN 'SAVONDS EEN KOP
begrijpen, to bij het streven naar lotpF
verbetering ook gedacht hebben aan b|et
(Verbeteren va* xich zelf.
Het is dus nood5g, dat met verdub
belden ijver woïtilt voortgegfaa* in dien
strijd tegen den alcohol en -= tegfcn dffc
(genotzucht in het algemeen.
Door alle lagen der maatschappij richt
deze d,'e grootste vefwoe&'ting!e* aan ,en
de maalsüiappelijke vragen zouden al
een heel ri«.d zijn opgelost, wanneer d.'e
ellendige nvcht naar genieting meer was
teruggeef, .:;geo.
c Wij lax»? onlangs, dat de uitgaven aan
bioscoptu alleen te Amsterdam op $0
millioen Iden werden gjeschat. Laat het
de helf* jn, teekeat zoo'n .cijfer doni
niet?
En hoeveel millioenen zouden er nog
bijkomen aan drank, aan schouwburg en
variété-bczo-ek, aan pronk- en praalzucht,
aan tabak, aan reis- en trekbehoefte,laan
wat al niet meer uit het rijk «van het ma
terieel genot.
Het huiselijk leven, daft op van za
ken toch het meest zuivere genot
schenkt, moet daaronder lijden 'en 'gaat
er ook in werkelijkheid onder gebukt.
In alle rangen van boVen naar beneden.
Maar waar men in de minst met goe
deren gezegende klass;en bij te Veel zucht
naar vertier en verteer het eerst aan de
noodzakelijke behoeften raakt, hebben zij
ook het meest reden d,ë tering te zetten
naar de nering en in te gfaan tegfen.de al
tijd meer om zich heen grijpendfe genot
zucht, waarbij de dfankuitgavcn nadfee-
lig werken is velwlea richting.
m. 45 k
j Hl Har?.i Mit&ttlsatMf
De belangstelling in de aak en van het
buitenland is geheel verplaatst. Erg ver
wonderlijk is dit nu niet Ue Balkan-
kwestie, waarover dagelijks kolommen
I voi gescüireveii worden, waarover de
diplomaten uit ter treure conferentie-
boomen opzetten, heeft door haar langen
duur, waarin na de eerste weken en pp
een kleine uitzondering aa, niets belang
rijks hoegenaamd gebeurde, alle aan
trekkelijkheid verloren en het is geen
wonder, dat er slechts weinig noodig
was om de belangstelling van het publiek
op een ander onderwerp over te voeren»
Toch dB het niet eens weinig geweest,
dat deze week al onze aandaent heeft
gevraagd. Een kort oogenblik slechts is
het geweest, dat onze blik naar Spanje
geriicht was, welks koning het voorwerp
van een verraderlijken aanslag was, waar
bij hij weer eens zijn edit koninklijken
moed dn jeugdigen overmoed met groote
bescheidenheid toonde. Toen hij toch
door zijn meesterschap over het paard
den aanslag had verijdeld, was hij de
eerste, die met een ..leve Spanje" en de
volman fee M.nUw, ».m«.de hij zijn tocht
ucLe, zijn volk geruststelde. Geen
wonder dat het volk tot een delirium
van toejuichend enthousiasme opgevoerd
wend. Jammer alleen, dat de vorst niet
immer zulk een doorzicht en vastberaden
moed betoont, doch zich zoo vaak door
zijn anti-cLericale ministers laat voeren
op paden, waarvan zijn edele aard hem
wellicht Jiever terughield
Lcn ernstiger geval "heeft nu weer
werden panton en zijn vrienden naar
de place de la Revolution geleid
De Jtar, die reeds zooveel beroemde
veroordeelden naar het 6chavot had ge
bracht, ,reed door de rue Saint-Honoré,
waarvan tie rue des Cordeliers een zij
straat zoodat men uit eerstgenoemde
straat 'het gezicht had op.het huis van
den schrijn werker Duplay, bij wi-eu Ro
bespierre inwoonde.
Dokfer .Hubert Nollan had voor deze
gelegenheid weer bezoek, om de ver
oordeelden te zien voorbijtrekken; dit
maal waren er twee dames bij hem, Lydie
Mauon en Annette Lange, met wie hif
op zijn bal co u stond, maar Danton lette
niet ojï hen, hij richtte zijn oogen naar
de Vensters der woning van zijn valschei*
vriend, die hem den dood inzond.
Aan ecu d;cr vensters zag hij het ge
laat van Robesp;erre en nu richtte hjj*
zi'.. n\ z:jn volle lengte op.
Zijn houding was zoo indrukwekkend,
dat de gendarmen van het geleide hem
niet durfden bedwingen, en met een stem/
die het rumoer der menigte overdon
derde, riep hij:
.Tol weerziens, R.bespicrre! Gij
zult ons weldra volgen! Uw huis zai ver
woest worden en men zal zout strooien
op de plek waar het ge Ha an heeft.
Deze woorden werd i gevolgd dmr
eenigen (Ijijid de Katholieke wereld het
oog doen gevestigd houden op het Vati
caans che Rome, waar Z* H!. Paus Phis
wederom, na een aanvankelijlke beter
schap, door een nieuwe instorting tot
rust gedwongen, zelfs op het ziekbed
geworpen werd. Vele berichten, die den
toestand als hopeloos schilderden, heb
ben niet weinig onrust in de gemoederen
te weeg gebracht. Deze berichten waren
echter geenszins betrouwbaar, zooals men
ui/t de dagelijksiche offideele bulletins kon
bemerken. Men aal dus goed doen, niet
te veel aandacht aan dergelijke tenden
tieuze berichten te schenken. Wanneer
werkelijk de toestand verergert, zullen
de doktoren ooik daarvan wel kennis-
geven. We kunnen dus niet beter doen
dan kalm af waditen en voor Z. H. bidden.
Een derde ernstig geval, en heel naast
de deur, vraagt nu reed» de geheele weqk
onze aandadut De Belgische staking, die,
na lang dreigen ten "tweeden male voor
den 14en aangekondigd en werkelijk uit
gebroken is, ter afdwinging aan de re-
geening van de Invoering van algemeen
kiesrecht
De lezer kent waarsdhijnlijk nog den
loop der kwestie. Toen na de Kamer
verkiezingen in juni Yan het vorige jaar
de KatinoLieke partij zoo glorievol uit den
strijd was gekomen, zette de oppositie
een kraclïtige beweging op touw om te
komen tot grondwetsherziening, waarbij
het meervoudige kiesrecht zou kunnen
afgeschaft worden. De socialisten be
gonnen aldra met grof geschut en dreig
den met een algemeene staking, wanneer
de regcering hun zin niet deed. Zooals
te begrijpen is, kon deze, al was het
slechts ut zelfrespect, niet aan deze
dreigementen toegeven, en de liberaldni,
cke zagen, dat de zaken faliekant aouden
uitloopen, jxx>gden te siohipperen. Zoo
werd dus eerst de algemeene staking,
door bemiddeling van de burgemeesters
der groote steden, van de baan gescho
ven en de regcering, hu los van socia
listische dreigementen, stond toe herzie
ning van dc kieswetten, voor zoover het
s-tedeljjke en provinciale verkiezingen be
trof. Doch deze vinger was voor de
roede broeders, die de heele hand
wenschten, niet genoeg, en zoo werd
ten tweeden male de algemeene staking
als boeman gebruikt, waarvoor echter de
regeering niet zwichtte. Ook de koning,
die het blijkbaar met de regeering eens
is, kwam niet tusschenbeide, zoodat Maan
dag j»L werkelijk de staking is uitge
broken. Ze is echter verre van algemeen
geworden en heeft de verwachtingen van
den socialistenleider Vandevelde, dlie aan
groeiing voorspeld had, beschaamd. In
plaats van zich uit te breiden, is zij zelfs
op verscheidene plaatsen aan het ver
minderen. Ook nu achijmt de regeering
niet in het minst van pïan aan de eischen
der stakers tie te geven. Het eenige,
waarin zij schijnt te willen treden, is
een beroep op de kiezers. In een der
Kamervergaderingen van dezs week werd
een referendum voorgesteld, welk voor
stel aanstonds naar de secties verwezen
werd. Wat er echter nog van komen zal,
is niet te voorspellen. Ook in dezen is
afwachten de boodschap. V.
een andere stem, die uit de menigte
klonk
Blravo Danton!
Een storm van toejuichingen stak op,
waartoe deze stem het teeken had gei
geven.
Hubert Nollan was doodsbleek gewor
den bij het hooren van die stem.
Hij had gemeend haar te herkennen:
Jean de Trémazan.
Hij boog zich over de leuning van
zijn balcon en zijn oogen zochten onder
de menigte, die daar opeengedrongen
stond, woedend door haar machteloos
heid, dat zij de gevangenen niet kon
bevrijden, die omringd waren door een
dubbel cordon van ruiters en nationale
garden.
Geruim en tijd pochten de oogen van
den dokter te vergeefs, maar eindelijkj
werden zij twee jongelingen gewaar, die
naast elkaar stonden, gekleed als wel
gestelde burgers, met steken op, waar
aan driekleurige co card es, war en bevestigd
Hun gelaatstrekken kon hij niet on-
dersche:denx maar terwijl zijn oogen op!
den grootste Van de twee bleven rusten,
mompelde hij
Zijn tiaar is zwart, evenals dat van
i Jean de Trémazan, hij' heeft dezelfde
gestalte, dezelfde houding.
(Wiordt vervolgd).
