ONA Cacao
VAN HOUTEN 'S
Uit de Pers.
DE TWEE VRIENDEN.
BINNENLAND.
Ingezonden Mededeelingen.
Tweede Blad, behoorende
bij D" Leidsche Courant van
Woensdag 2 April no. 1057.
U
Af,
De kantonrechter en staking,
prof. mr. A. A. H. St'ruycken schrijft
a Van On zen „Tijd een artikel over
De Typografenstaking. voor den Rech-
een,|'er».
draj JWillen, vraagt de schrijver, de hee-
slag ren kantonrechters te Amsterdam elkan-
Ha (]er de loef afsteken van verrassendfel
inissen? In 1911 ontzegde mr. Hö-
:elt bindende kradit aan de verordening
winkelsluitingf; verleden jaar weiger-
le hij, den gebrekklgen straatmuzikant
e straffen'en thans verklaart mr. Hil-
[ermann, d,at in ,de Typografenstaking 't
redit was aan de zijde der «takc;f,s, led'
jaarom de patroons hun niet op glromdi,
heJïfer staking den dienst hadden1 anoglen
jpzegg-cn. En dan verwijt men nog pnze
'echterlijke macht hare JWeltfrmdheit"
ilsof zij zon staan buiten het sorialó
1 ph leven! Even goed, als de raa'4, even gloed
orda als de politie, even goed als de werkgé-
enjj Ver vraagt d,e kantonrechter zich af hjoe
voa aan „de behoefte van het sociale 'leven"
oet wordyen voldaan''.
De schrijver ^cht het vonnis in d.ej
lypografenstakiiig verkeerd,, „eene iu-
nenging van gfam red»ter ir» sociale
nachts verhoudingen, hem door de wet
liet toevertrouwd, en .ook in.zijne han-
si niet veilig."
Wat 4e rechtsvraag aangaat, treft ons,
it de rechter niet heeft onderscheiden
.«e vraag of een dringende reden totj£>p-
zegging" der dienstbetrekking bestond;
en d,ie, of de arbeider tot schadevergbe-
Jjng' was gehouden. 'Het .een toch kan|
het geval zijn zonder het andere. 'Di
'on verplichting tot schadevergoeding be
staat volgens art 1639 alleen, indien
1^< Je arbeider door opzet of schuld aan!
den werkgever de dringende reden tot
ipzegging heeft gegeven. Hier moet
is steeds ook al is er eene drinigenf-'
(je reden, nog worden gevraagd, of deze
kre jen arbeider is te Wijten, zoodat,i als/
djpze ten gevolge van overmacht of (om
andere reden verschoonbaar is, de plicht
tot schadevergoeding niet bestaat.
Zoo zullen waarschijnlijk arbeid.ers,
lie door ernstige intimidatie van hun'ne
medearbeiders men denke aan de sta-
itaking der hav'enwerkers tot staking!
overgaan, niet tot schadevergoeding zijn
-gehouden, li ene geheel andere vraag
evejnwel is die, of er, eene -dringjejnkte»
reden tot opzegging bestaat. Dje beslis
sing hierover is geenszins geheel aanj
ngr> edit rechter overgelatende wet heeft
hier ecu zqer scherp duidelijk crite-,
fnm als dringende reden worden be
schouwd' „zoodanige daden, eigenschap
pen of gedragingen van, dejn arbeide'r, die
ten gevolge hebben, vd'at van den "werk
gever redelijkerwijze niet 'kan gevergd
jvordea de dienstbetrekking! te laten'
voortduren."
Hier wordt dus niet geëischtschuldl
opzet van den arbeider, zijne dfaden,i
jeuschappen of gedragingen Joinneni
feheel verschootnbaar, ja onvermijdelijk,,
nisschieïi zelfs het gevolg eener wet
telijke of zedelijke verplichting zijn;Zoo
dikwijls zij ten gevolge hebben, dat van
den werkgever redelijkerwijze niet Jéan
jevergd worden, de dienstbetrekking te
aten voortduren, zijn ze voor deze een
ingende reden, die onverwijld te doen
Gei
De be+eekenis van de daa'dr, eigferr-l
schap of gedragingen van den werkman,
voor den werkgever alleen is beslissend.
Nu is zeker aan den rechter overgelaten,
N feoordeelen, wanneer die beéeekenis van
dien aard is, dat ,van een werkgever re
delijkere ijze niet k!an gevergd worden,
de dienstbetrekking te laten voortduren,,
maar de rechter moet dan ook alle en f
van die zijde d'e zaak sbezien. En 4oet(
men zulks, dan k'an er toch moeil'ijlk|
twijfel bestaan, dat van den werkgever,
dj wien rechtens niets is te verwijten, omn
en! dat hij al zijne verplichtingen jegens)
■ijn'e arbeiders nakomt, qjet kan1 word'en
i:|i!
FEUILLETON.
152)
Zooals hij bij de paraaf van den on
to ^koopbare had gedaan, wees hij nu
wet zijn y/nger een klein, Nschijnb'aaif
onbeduidend woord aan, dat als een
werk geplaatst was op de acte van be-
Khukhgiagf1
Dit is de h,and van den openbaren]
>e(. aanklager, zeide hij.
Gij zult idit woord overal vindfen.
wie wil zegden een bepaalde plaats, het
punt waarop hij voornamelijk wijzen wil,
"et argument, dat een hoofd moét 'doen
•vallen.
Laten wij verder gaan, zeide Jean
Trémazan. Dit zijn vijanden, maar on
getwijfeld zal ik h,et niet zijn die Jaeii
woet treffen. Ik zoek er een die érger,
dan al de anderen.
Wie?
Den lafaafd, die h,en verraden heeft
Sicard?
Jean de Trémazan schudde helt
toofd en zeide:
gevergd, arbeiders in dienst te boud en,i
d'ie hunnerzijds geen enkele verplichtin
gen te zijnen opzichte willen nako
men, ten einde hem zóó te dwingen tot
arbeidsvoorwaarden, die hij niet kan of
öiet wil aanvaarden.
'Daargelaten dus, of niet somtijds eene
Werkstaking zoude kunnen ontstaan, die
haar reden vindt in .eene gedjragjmg Van
dén werkgever, zóó, dat van d'eze rede
lijkerwijze zoude kunnen worden' ge
vergd, dat hij d'ie gedraging naliet of
herstelde en zóó aam .de staking"eenj
einde maakte, moet als vaststaande wor
den aangenomen, dat d]e wet in vart„
1639p den rechter niet tot arbiter in
arbeidsgeschillen heeft willen verheffen,
als hoedanig zich de Amsterdiam schel
kantonrechter heeft opgeworpen.
Als zoodanig is ook onze rechter niet
op zijne plaats. En daarvoor behoeft
men hem geen verwijt te maken. Ziét
men, hoe in bijna geen, enkele werk
staking het kan gelukken, partijen, te
bewegen, de beslissing van het geschil
aan' een arbiter, wie dat ook zijn moge,,
op te dragen; hoe 'Zelfs bemiddjelingis-
commjssiën, autoriteiten of particulieren
'maar hoogst zeide» iets tejn goede bij
brengen hoe dé publieke opinie yeelajj
tusschen beide partijen is verdeeld hoe
Uiteenloopend de meeningen zijn over 4e
arbeidsvoorwaarden, die een arbeider bil
lijkerwijze kan stellenhoe de stakin
gen bijna geregeld als een machtsstrijd
tot het einde toe .worden doorgevoerd,
dan behoeft het niet 'te verbazen, dat
onze kantonrechter niet het aangewezen
orgaan wordt geacht, over arbeiders
geschillen te beslissenin déze vragen!
ikan hij voor fijne uitspraken geen ge
zag, geen vertrouwen venvachten.
De uitspraak van den kantonrechter
te Amsterdam heeft dan ook noch het
een, noch het ander gevonden. Men be
schouwt ze in 't algemeen als eene min
of meer lichtvaardig genomen beslissing,
Waarbij zoowel over het bewijs der fei
ten, als over oe waardeering van de houj-
ding der partijen in het arbeidfsgfeschil
niet gronojg is geoordeeld. Men mist
in het vonnis een werkelijk ernstig door
dringen in den aard van het geschil
'met wat „algemeene bekendheid" en
eene „niet behoorlijk gemotiveerde ont-
kentenis" ter terechtzitting heeft die kan
tonrechter zich moe'ten tevreden stellen;
een persoonlijk verhoor van partijen
heeft niet plaats gehadj; over de vraag)
»aar het al of niet loonen(d(e van het
bedrijf van den betrokken werkgever,
Vinldjt men niet gesprokenmet de door
d|e stakers bUiten de loonsverhooginjgl
gestelde arbeidsvoorwaarden is geen
jrekeming gehouden, enz. enz.
Het vonnis, dus besluit de sjchrij'ver,,
is in ieder geval een "duidelijk: 'bewijs,
dat, zal het ooit komen tot de instel
ling van organen, belast met .de beslis
sing over arbeidsgeschillen, aan een gie-
jheel anderen rechter en een geheel an
dere procedure zal moeten worden gé-
dacht dan die, welke >vij in burgerlijke
Jtwistgedjngen kennen.
Haarlemmermeer.
Wij lezen in d,e G o o i s.ch e Post:
In het district Haar-lemmermeer blijkt
wederom meeningsverschil te bestaan
omtrent het bezetten van den Kamer
zetel van hei aftredend Katholiek licL
den heer Van Wiichen.
Een groep kiezers schuift een ander
Katholiek, den heer Bjalvers te Hillegom,
naar voren.
Nu is 't al reeds een onverkwikkelijk
schouwspel, als in een opengekomen
district openlijk tusschen leden van een'
en dezelfde partij om de buit wordt
gevochten.
Maar 't wordt erger, als het aftredend'
lid zich herkiesbaar steit en er dan partij-
genooten zijn, die hem de hiel willen;
lichten»
Dat mag slechts in het ui tersite geval
gebeuren en alvorens'men tot een actie'
voor een tegen can dadaat van dezelfde'
kleur overgaat, behoort men terdege re
kenschap te geven, waaromi m,en den af-'
tredende 'niet meer wil.
De foirmeele vrijheid om een ander té
kiezen 'bestaat, ma,ar moreel is een küesr
vereeniging >en haar leden verplicht aan
Hem ken1 ilk, hij" heeft zijn plicht
gedaan tegenover fijn lastgeefster, de
(Nationale Conventie ön hij heeft openi-
lijk gewqrkt, maar er is een andet,' dief
in het geheim géwroet heeft..,
Ti ij aarzelde.
Het was vyeer La Bussièrp, die dpn
naam uitsprak:
Nollan?
Gij h,ebt het gezegd.
,De oud-tooneelspeler keek hem' recht
in het gelaat met zijn eerlijke pogjen en!
Verklaarde:
Gij behoort tot de onzen, „jk majgl
la uieis wedgjeren.
Hij bladerde .in het dossier en naünl
er twee brieven uit.
De eerste was van Sicarid.
Hij schreef aan den procureurJg|end-
raal om te voldoen aan een belofte, die
h.ij zijn handlangers had gegeven:
Verzoeke den naam van dokter Hu-
bert Nollan uit de* processen-verbaal' te
stólirappen, teneinde hem in staat te
«tellen aan de fegeering! mieuwe dienH
sten te bewijzen, hetgjeen hemi onmolgeu
lijk zou zijn, wanneer _4<e rol, di'e hij
speelt, in Bretague bekend werd.
Dte tweede was van dokter Nollan zelf.
Hij schreef aan Fouquier-Tinvill'e
„Als overtuigld aanhangier van de N_g-
den eens benoemde trouw te blijven,
tenzij hij op schromelijke wijze in de
vervulling van zijn taak is tekort gescho
ten en dit duidelijk is gebleken, of dat
zjjn inzichten in strijd komen met die'
van de groote meerderheid der kiezers.
Tot dusverre is deze regel vrij' alge
meen onder de onzen opgevolgd.
Wij' vinden het daarom jammer, dat,
evenals vier jaar terug, in die Haarlem
mermeer een tamelijk sterke actie tegen
den aftredende as opgewekt en dat langs
kronkelpaden op het beoogde doel wordt
afgegaan.
Die Weelde van meeningsverschil kunnen
wij ons niet veroorloven.
Of heeft de O mm er geschiedenis niet
geleerd, Idat het in troebel water goed
visschen is; en heeft de liberale partij"
daar niet geprofiteerd van de verdeeld
heid der rechtschen?
Al gaf ,1909 ons in Haarlemmermeer
een mooi Stemmen cijfer, b|ij broedertwist
kan men nooit gerust zlijn.
Vooral hu de strijd met buitengewone
bitteriieid zal worden gevoerd.
Oe voorstanders van een candidatuur-
Balvers handelen inversfcahidig, Indien Zij
metfinn agitatie voortgaan. Laïten Zij niét
af, dan zijn zij aan hun eer als nobele
mannen Verplicht publiek te maken, waar
om zij' den aftredende willen wippen.
Het zullen echter kraéhitjge argumenten
moeten zijn, waarmede zij hun verzet
moeten billijken.
Een omwenteling in het bakkers
bedrijf?
Zelden zal op een congres een streng
wetenschappelijke vinding van zóó ac
tueel practisch belang zijn uiteengezet
als op het Deüftsche Natuur- en Genees
kundig Congres het gevondene door den
heer J. R. Katz met betrekking tot het
oudbakken worden van brood, merkt de
„Tijd" op.
Want hier opent zich een sociaal ver
gezicht .afschaffing van den nachtar
beid in het bakkersbedrijf doordat het
brood op vernuftige wijze heel den nacht
uiterst versch kan bewaard bljjven.
jZooals men uitvoerig reeds heeft kun-
hen lezen, heeft de heer Katz, dé oorza
ken van het oudbakken .worden van
brood nagaande, bevonden, dat bij" ver
hitting of afkoeling ver benéden nul,
het brood eenigen tijd vers'ch blijft. "Déze
bevinding heeft hij reeds v.óór 9 maan
den openbaar gemaakt, Sindsdien bleef
hij proeven nemen en is tot dg! nieuwe
bevinding gekomen, dat ook nog op' an
dere wijze het brood eenigen tijd versch1
kan worden gehouden b.v. door toevoe
ging. gisting. Hiermede ïs de heer K-
nog niet gereed en kon ier dus geen' na
dere mededeelingen over doen.
Intusschen is 't hem1 gelukt brood in
een waterstoof .van 50 gr. Cels., terwijl
de deur ietwat open bleef, 3 a 5 uur
langer versch te houden, 3 k 5 uur dus
het oudbakklenwordingsproces tegen te
gaan.
Er zijn nog groote moeilijkheden te
overwinnen. Bij het verhittings-proces
b.v. heeft bij verdere doorvoering, door
bacteriën-werking waarschijnlijk', een on-
ongunstige verandering in den smaak
plaats. Hetgeen niet het geval is bij het
afkoelingsproces, waardoor dit laatste
oppervlakkig het best aanwendbaar lijkt
Elk der processen op zich zelf (verhit
ting, afkoeling, toevoeging of gisting)
is niet voldoende alsnog om1 de ge-
wenschte resultaten te bereiken, maar
van een samenvoeging dezer processen
verwacht de heer Katz veel, In zijn uit
eenzetting, die \yij mochten .bijwonen,
'ging hij zelfs zóó ver te beweren, dat,
indien de Bakk'erswet-Talma ware aan
genomen, misschien wel binnen een jaar
tijds het middel ware gevonden om het
brood heel den nacht versch te .houden.
Hetgeen hem een protest bezorgde van
iémand, die 'dat alles veel te optimis
tisch vond.
iHet is natuurlijk hier zeer Zeker zaak
niet al te optimistisch* gezSpd te zijn.
Wiant eerstens is het wetenschappelijke
éjjrfdresultaat nog niet bereikt en twee
den» komen indien dit resultaat be-
tionale Conventie en van het Qomité
Van Openbaar .Wlelzijn heb 'ik niet gjeJ
laarzeld de wetten "der xriendsichaj} te
overtreden, teneinde mij jegfens 'dre Natie
Verdienstelijk te maken, maar dat ge
schiedde onder de "belofte, dat m'ijnl
Haam er buiten zou gehouden worden.
De gronden voor een veroordeeling Zijn
zoo talrijk en zoo yerplettjefrenjd, d&t
mijn getuigenis d,aar niets aan zou kun
nen toevoegfen. Er ,is dps .overeengeko
men, dat ik niet voor de rechtbank gajf
verschijnen en niet 'in Ideze zaak Zal wor
den gemengd. Ik zou zelfs gaarne Zien',]
dat mijn naam in het geheel niet werd.
genoemd qn ik verzoek u met .dien*
wensch rekening "te houden, terwijl ild
teeken
Uw zeer bereidwillige
Hubert NOLLAN."
La Bussière vroeg:
Is het duidelijk?
Jean de Trémazan kon zijn oogen niet
gjelooven.
Hij zeide:
Ik zou alles wat ikf bejzit wille»»
gjeven om dit stuk te bezitten, maar ik!
heb slechts enkele louis, die uit deil
onjdergang zijn gered.Ónze goedfefrert
zijn verkocht, onze .meubelen verdeeld.
Wie zijt gij dan?
;;oi
reikt is legio bezwaren der praktijk1,
die beslis&en zullen over de al dan niet
aanwendbaarheid. Volgens grove bereke
ning bijvoorbeeld zou de benood'igfde
behandeling het brood 1/3 cent duurder
maken, waarbij eventueel misschien nqg
zouden komen de kósten der afschaffing
vaii nachtarbeid. Verder geldt de vraag;
hoe al is de smaak nóg zoo gfoefc?
de vorm1, de dichtheid enz. van het
brood zal zijn? Zal het voor de hui si-
moeders te veel boter verslinden 'Zal
het, bij het bevriezingsproces, de bo
ter te hard maken bij het smeren?! enz.
Al die bezwaren voorziet echter de
heer Katz, ja, hij voorziet er nog veel
meer. Misschien .zullen „er vele kunnen
weggenomen wordeq,, hetzij door 't
brood iets anders te bakken, hetzij op
andere wijze. Maar iuist omdat hij al
die bezwaren volstrekt niet onderschat,
was hij" naar het congres gekomen. Ne
gen maanden zijn reeds verloope» na
zijn eerste publicatie en sinds is uit h:et
bedrijf weinig medewerking gekomen om
de zaak verder te krijgen. H,em ontbreekt
d.e mogelijkheid om proeyen te nemen
in hét groot, want ieder gevoelt, datf
laboratoriaproeven hier volstrekt onvol
doende zijn. De technisdhe uitwerking
zijner genomen proeven is noodig. Het
verkoelingsproces heeft hij in de prak
tijk niet verder kunnen doorvoeren 'd'an
10 graden beneden nul: te weinig dus.
En met 't verhittingjsproces is hij ook
'nog niet naar wensch geslaagd. Er is
een zekere beduchtheid voor de even-
tueele nieuwe bakkersnachtarbeidswet,
meende de heer Katz. Zijn optreden té
Delft had nu ten doel een beroep ttej
doen op de mannen der praCtijk om hert
lbij deugdelijke proefnemingen in het
groot te helpen !en Zijn wetenschappelijke
vindingen technisch verder te brengén.
Een noodkreet dus, als man wil, was zijn
Delftsche redevoering. Wij hopen 'van
harte, dat den jongen geleerde jid tech
nische hulpmiddelen niet onthouden blij
ven, om zijn wetenschappelijke vinding
verder te brengen. Dat de jnannenl der
praktijk hem helpen. 1
De tijd, de praktijk! Zelf zal dan jjaoe-
ten uitwijzen, in hoeverre de groote En-
gelsche scheikundige Sir William Ram-
s|ay gelijk had, toen hij van dr. Kat^
poging gewaagde als van eene, die een
revolutie zal brengjen in het bakkersbe
drijf. 1
STATEN-GENERAAL.
EERSTE KAMER.
Vergpd.erirtg van 'Maandag 31 'Maar
Installatie kke Qijselaar.
De heer Franss en (A. R.) brengt;
órapport uit pver dp geloofsbrieven van
het nieuwbenoemde lid, jhr. mr. dr. N. G.
'id,e Oijselaar.
iDe Commissie adviseert tot toelating.
Conform1 besloten. De heer de Gijseiaair
d,oor den griffier D*11 nen,g(eileicf, Ueemt
na eédsafleggiing, 'zitting.
Overlijden baron v. Pa Handt.
Ingekomen is h^t bericht van overlij-
Vertrouwen voor yertrouwenjk
ben Jean de Trémazan.
,Dje zoon
Van hen, die dood zijn en zelf ga
ik ook!,yoor gestorven dooft; want de
Idagbladen hebben vermeld, lioe ,ik op
dte Bretonsche kust ben verdronklén. Nu
heet ik Jean Rocher, volgens mijn pa^
pieren en mijn certificaat van burgen-
schap. Hét is een voordeel Voor Tnlij;
dat men mij niet meer in het Tand 'dtéd
levend,en waant
1Zeker.
iDtie brieven, mag ik zé hebben
Wacht nog een paar dagen.
Goed
Er bereiden zich"* gebeurtenissen
voor, vreeselijke gebeurtenissen. Gedu
rende eenigen tijd zullen wij een! \vareft
zondvloed bijwonen, -£en verwoeden en
(beslissenden strijd .Wie kan vooruit zeg
gen, aan welke zijde de overwinning zal
zijn? Gij zijt vogelvrij verklaard, begft
dus gêen onvoorzichtigheden en tracht
Izooveel mogelijk onopgemerict te b|ijven,
dat is het beste midxilel om de stormeii
die op het losbarsten staan te overleP,
ven.
Hij wees op het dossier.
Die brieven zijn onder mijn berus
ting en zoolang ik leef zal ik ze ter
d,en van het lid der Kamer, R, The barorf
van Pallandt van Eerde,
De Voorzitter zegt dat de Kamer
zeker met leedwezen Zal vernomen heb
ben het Zoo overwachts.overlijden van
een harer jongste ledenjong in1 jaren
en jong voor zoover den duur van zijn;
lidmaatschap aangaat.
De heer v. Pallandt was slechts kort
lid der Kamer; van 20 September 1910.
dus 21/2 jaar. .Hij was dus njief in da
gelegenheid veel in het openbaar te spre
ken, maar in verschillende besturen in
de provincie Zijner inwoning Avas h'iji
werkzaam, overal op administratief ge
bied.
Zijn gemakkelijke en vriendschappe
lijke omgang werd door allen gewaar
deerd.
Namens de Kamer is reeds aan de
familie een brief van rouwbeklag gezon
den.
Regeling van werkzaamheden.
IDe Voorzitter herinnert aan'het
vroeger genomen besluit om morgen in
de afdeeling te onderzoeken de Rade»V
4vet, de Invaliditeitswet, deLandweer-
wet, de Landstormwet en de wet tojt Hvij-
kiging van de bevoegdheden van de tand
heelkundigen.
Naar aanleiding van deze mededeeling,
stelde de heer Staal (U. L.) voor dd
behandeling van de Radenwet .uit te
stelle» totdat de Ziektewet in de Tweede
Kamer is afgehandeld om dan déze wet-
'ten beide tegelijk in behandelinig, te nfefJ
men.
Hlet Voorstel-Sitaal wordt ver
worpen m'et 21 tegen 13 stemmen.
Rechts tegen links.
De Voorzitter deelt mede, dat het
zijn voornemen is Donderdag a.s. te 4
uur een openbare vergadering te houden
ter behandeling van de wetsontwerperf
betreffende de deelneming van Neder
land en Iiylië aan de Tentoonstelling te
San Franciscobetreffende de Groot
boeken van de Nationale Schuld en be
treffende de verbouwing van de depar
tementale gebouwen op het Binnenhof.
Die vergadering wordt .verdaagd tot
Don'derdag 11 uur.
TvVEEDE KAMER.
1Vergadering van Dinsdag 1 April.
De Voorzitter djhr. mr. O. van
N-ispen tot Sevenaer) stelt voor, Dinsdag
8 April te 11 uur in openbare behandeling
te nemen verschillende wetsontwerpen,
o.a. dat tot oprichting van een nieuw
Rijkskrankzinnigengesticht te Wpensel en
de wijziging van de Surinaamscbe be
grooting voor de oprichting van een Cul-
tuurbank.
Conform besloten.
'De Voorzitter herinnert er ven
volgens aan, dat krachtens eeni vroeger
genomen besluit morgenochtend te 11 uur
in openbare behandeling zal komen het
ontwerp-Ziektewet
De Kamer gaat daarna over tot het
trekken van de afdeelingen, waarna de
leden zich naar de afdeelingen1 begeven
tot het kiezen van de voorzitters en
ondervoorzitters en de vergadering ga
stoten wordt.
beschikking houden. Komt er een ver
andering; breken er kalmer dagfen aan^
dan zijn ze voor u, daar/gfeef ik ul mijn'
woord op. Die Nollan is een .monsteir
van 'trouweloosheid! en de verradjerd
worden in alle partijen geschuwd.
La Bpssière bracht -bet dossier weer
op zijn plaats en vroeg verder
Waar kan ik u vincfen
Rue Neuve-des-Petits-Champs, op
den hoek van den ing'angf van het paleis
Egalité, het huis links als gïj naar dei
rue Vivienne gaat
Ooetü.
Denkt er aan, Jean .Rocher.
La Bussière ha<f dien naam reeds met
potlood' geschreven op den hoek van het
papier, d'at de jonge graaf hem gegeven
had!
Zij wisseldón nog* eenige vriendschap
pelijke woord'en, een krachtigen hand
druk en verlieten elkaar.
De oud-tooneelsoeler zeide voor zich:
Ik zou niet gaarne in de huid va»
dokter Nollan steken. Die Trémazan ziet
er wel naar uit, dat met hem niet vallt
te geksch.eeren.
Hij bekeek het papier dlat afkomstig
was van dén onbekende uit het jacht
huis van Bagnolet
(Wordt vervolgd:).
