Uit de Pers.
DE TWEEJRIENDEN.
[\7eede Ekd, behoorende
if De Leidsc^e Tyrant van
)insdag 25 Maart no. 1050.
geving die ons wacht, wanneer mannen
als deze vrijzinnig-democraat de taak vte>
het ministerie-Heemskerk overneemt
Een waarschuwing 'tevens voor den
middenstand, om zich in acht te npmeni
voor dit soort „grooten stijl."1
.Want voor wie in de huidige politiek
eenigszins thuis is, behoeft het geelt
betoog, dat, wartneer ons schip van
staat onder de vlag der cencentratie de
roode wateren in stevent, bestuurd Koor
den opper-sociaiist, juist yoor den klei
nen middenstand het laatste erger zal',
zijn dan het eerste.
Niet alleen om den boveu ultgedui-
den „grooten stijl", die van forsch in
grijpen houdt en niet Iet op de,slacht
offers, maar niet minder ook, omdatvjooli
de bevrediging der lickschq wenschên
extra in de schatkist zal moeten getastj
wat een extra-beroep' op de fiscale
draagkracht Van dein middenstand zal ten]
gevolge hebben.
Links immers gruwt men van .een wij
ziging in onze handels-politiek, en wijst
derhalve af de baten, Üie een verhoogt!
tarief zou verschaffen, om de kosten der
sociale wetgeving te bestrijó'en. Voeg
daarbij, dat desniettegenstaande het
staatspensioen, vvaarop de jjoncentratia
zoo versjingd'erd is, „yeef grootes offers
van de schatkist zal vragen dan tie in
validiteitswet, en de gevolgtrekking
is door een kind in de politiek? telmaten.
Aan de millioenen, waarvoor zich de
vrijzinnige concentratie da roode hulp
troepen werft bij de bestorming van den
rechtschen burcht, Zal de middenstand'
een duchtig fandeel hebben bij te dra.-
gen.
Sociaal-democratie en weerkracht.
Wij lezen in het Centrum:
Voor den „Deutschen Arb.eiter Bil-
diungsvereln" te Amsterdam trad giste
ren als spreker op die. Kali Lieb'knecM,
een zoon van wijlen den bakenden sok
ciaal-democratlschen letder, en tot dezelf
de partij behoorende als zjjn vader.
Hij sprak over „imperialisme en socia
lisme".
Maar wat hl) daarover zeide, was niet
naar den zin van onzen .Hollajidschenl
socialist Fortuyn, die piet den Diultscher
in debat kwam.
Debater herinnerde eraan, dat Bebel
nog onlangs geschreven heeft naar dfe
grenzen ta zullen snellen, als die pens
door Rusland bedreigd mochten wor
den; Schaper zeide lyj, heeft zich in'
dergelijken zin reeds eerder uitgelaten
.Hugenholtz heeft nu weer in de Kamer
pezegjd, dat het van onze marine ,een'
nobel werk Is, om het vaderland te ver
dedigen.
Hoe kunnen, zoo vroeg Frtuyn, vol
gens het verslag der N. R. Ct.", iDuit-
schers in ons land zich aansluiten bjj
.een partii die zoo den Jjroeöennoolüi
predikt?
Liebknechtis bescheid luidtiq, volgens
Verslag, aldus:
Dr. Liebknecht beantwoordde den heer
Fortuyn in het kort als volgt: De so
ciaal-democratie is gr niet op uit om !een
land weerloos over te leveren in de han
den zijner vijanden. Die l/'.iitache sociaal
democraten zullen den soldaten van' den
tsaar evenmin toeroepen„Die deur
staat open, komt maar binnen I" als dp
Hollandsche sociaal-democraten met .ga-
juich liet Pruisische regiem Zullen inha
len. (Luid applaus). Ieder volk heeft het
recht en den plicht, zich te verdddagen'..
Dit' is de algemeens opvatting der inter.'
nationale sociaal-democratie. Zij wil ediJ
ter, dat de landsverdediging, zoolanigf
zij noodig is, zóó ingericht zijl dat Zij
niet misbruikt kan worden voor impe
rialistische doe! rieden of voor onder
drukking van den rechtvaardyren strijd
van he. proletariaat om lotsverbetering.
Aldus Liebknecht
En wijl deze autoriteit bovendien kon
verklaren, de ajgenieene opvatting Her
internationale sociaal-democratie te Ver
tolken, is het Wel de moeite waard, van
zijn woord' goede nota te .nemen.
Alleen vraagt men .zich af, waarom
de sociaal-democraten althans in Ne-
d'erland 'doorgaans zoo bevjg te keer
gaan. tegen elke poging om d]p.weer
macht te versterken, wanneer de sociaal
democratie er niet op uit is, het land
weerloos over te leveren in db handran
van een vijand1?
25-jarig jubileum van den
Ned. R.K. Volksbond.
Zooals men weet, was het den 4en
Maart 25 jaar geleden, dat de Ned. R.
K. Volksbond te Amsterdam werd opge
richt Vanwege den Vastentijd kon toen
deze herinneriingsdiag niet in vollen luis
ter gevierd worden. Op kerkelijke wijze
herdacht de afdeeling Amsterdam echte!
dit feest door een triduum, hetwelk wend
gesloten door een algemeene 1L Com
munie, Dit mooie voorbeeld is daarna
door verscheidene andere afideelingen na
gevolgd.
Gisteren, 2en Paasctodag, was het de
dag, waarop men o.p luisterrijke wijze
feest zou Vieren. Om haiféén trok een
stoet van ongeveer 2500 Volksbonders
uit het Gildenhuis aan de Heerengracht
te Amsterdam, 't Was een indrukwek
kende aanblik die lainge stoet van Room-
sche mannen; hoog in de lucht heffend
hunne in goud borduursel schitterende
banieren (er waren, er ongeveer zeventig)
met kruisen en heiligenbeelden en Room-
sche symbolen, onder de feesttenen van
een zestal muziekcorpsen, 't Was een
indrukwekkende aanblik, die apenbare
manifestatie langs Amatel's straten en
grachten, een openbare manifestatie tan
vertrouwen in. de kradhl on de macht
der Roomsche beginselen op sociaal ge
bied, van liefde voor den Ned. 'H. K.
Volksbond.
Vóór den 6toet utt reden drie van de
vier stichters van .den Bond, de heeren
Passtoors, v. Withmarschen en "Corne-
flsse, terwijl de heer Westendorp, vierde
nog in leven 'zijnde stichter, wegens ziekte
verhinderd, wast
Achter het rijtuig liepen de leden van
het Centraal bestuur en de Amsterdlam-
8cke afdeeling; Daarachter opende, de
stoet.
Toen de stoet was binnengetrokken
onder de majestueus-tareede gewelven Van
het Paleis voor VolksvUijt, werden, door
het muziekcorps van de alldL Den Hel
der een paar opwekkende marsdhon ge
speeld. Onder de aanwezigen, die de
groot ezaal, welke .ongeveer 3000 perso
nen kan bevatten, bijna geheel vulden»
merkten we, behalve de adviseurs van
vele afdeellngen, op den eersten adviseur
van de Amsterdamsdhe afdeelinig, Mgr.
Eygenraatn, Kanunnik Mgr. Bosman, (het
Eerste Kamerlid imr. Waterschoot v. dl
Gracht, de oud-wethouder Scholvlndb en
anderen. 'Om ongeveer twee uur trad
onder daverende toejuichingen en fan
fares de Beschermheer van den Bond,
Migr. A. J. Callier, de zaal binnen. Mgr.
werd voorafgegaan door het Centraal Be
stuur en (het (b.esfujïr jgan Sde aUdeeDng Am
sterdam en was vergezeld door Mgr,
Meeuwissen» oud-bisschop van Suriname,
Mgr, Jansen, déken Van Amsterdam»Mgr,
Klönne, rector Stroomer, prot J. V, de
GrooL zijn secretaris, de Z,Eerw. heer H,
A.Th. v. Dam, en de beide sprekers, rector
v. d. Berg en mr, Aalberse, Toen Mgr. had
plaats genomen op het met groen en
bloemen versierde póldjum, waarvoor de
beelden van Paus Leo XIII en Pius X
en van het Vorstelijk H"is prijkten, werd
begonnen aan het eerste nummer van hot
feestprogram, ten orgelbespeling 'door
den heer Jos Verheijon» hetwelk gevolgd
werd door de Bondsmarsch, uitgevoerd
door de gezamenlijke muziekcorpsen, on
der leiding van den componist, den heer
J. H. van Houten.
Vervolg-'^» heette de voorzitter van
de aid. Amsterdam 'n een. kort woord
alle aanwezigen, in het bijzonder oen
Bisschop welkom. Na (ut opcsmgsnioord
werd door het toekende koor Van Amster»
damsche R. K. kerkzangers, onder lei
ding van idien heerA. Tersteege, het
(bondslied gezongen, waarvan de woor
den zijn van Mgr. L. G, JL. Eygenraam
en de muziek van 'den heer P. Winnubst
De solo's werden vertolkt door den be
kenden Amsterciamschen zanger den heer
Joh. H. Nelissen, terwijl het laatste oou-
plet door allen uit robe borst werd mee
gezongen.
De heer Smits sprak daarna als voor
zitter van (het Centraal .Bestuur een woord
va ndank aan de velen, die dit feest in
Amsterdam zijn komen vieren Spr. bracht
hulde aan de werkers, de gestorven esi
de nog levenden, die geijverd hebben
voor den Bond, maar vooral dank aan
God, door Wiens zegen de Bond zoo
groot is geworden. Na Ood moeten wij
dank brengen, aldus spr., aan het hooge
kerkelijke gezag in dit bisdom, met name
aan Mgr. Gallier (applaus). Vervolgens
herdacht spr„ wat paus Leo X1J1 z.g.
en paus Pius X zijn geweest en nog zijn
voor het Katholiek vereeniglngsleven en
herinnerde ten slotte aan het wenk van
Mgr, Bottemanne zg. Daarna werd voor
lezing gedaan van de volgende telegram
men;
Aan Zjjne Heiligheid Paus Pius X,
Rome;
De NederL R. K. Volksbond, met yjne
47 afdeellngen het 25-jarig bestaan fees
telijk herdenkende te Amsterdam en ver
eerd met de hooge tegenwoordigheid van
zijn Beschermheer, Monseigneur Callier,
Bisschop van Haarlem, gevoelt zich ge
lukkig Uwe Heiligheid opnieuw de be
tuiging te mogen bieden Zijner liefde en
trouw.
Wij bidden God voor Uw spoedig her
stel; dat Hij Uw dierbaar leven nog lang
moge sparen, en smeek en Uwen zegen
af ovei ons werk en onze leden.
Aan It M. de Koningin der Nederlanden,
Taunus.
De NederL R. K. Volksbond, zijn 25-
jarig bestaan feestelijk herdenkende ln
het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam,
biedt Uwe Majesteit bij vernieuwing de
gevoelens zijner gehechtheid en trouw,
en bidt Gods zegen af over U en Uw Huis.
Aan H» M. de Koningin-Moeder,
Dan Haag.
Het Centraal-Bestuur en het Bestuur
der afdeeling Amsterdam, met .de leden
feestelijk herdenkende het 25-jarig be
staan van den NederL R. K. Volksbond,
brengen Uwe Majesteit hunne dankbare
nulde en bieden U de verzekering van
de trouw der Bondsleden,
Het reeds genoemldle koor voerde daar
na. op schoone wijze uit het „,Tu es Pe
trus" van Haller.
Alsnu werd het woord' gegeven aan
den eersten spreker, den zeereerw. hear
A. O. v. <t Berg. Spr. wilde allereerst
constateeren, dat wij op dit 25-jaxig ju
bileum aan God, als iden, Schenker van
den wasdom, dank hebben te brengen,
en Hem hebben te vragen, dat de Volks
bond moge blijven, wa't zij is, ook in de
toekomst moge pal staan in Sen strijd
Voor God en Kerk, Vorsten en Land (ap
plaus), Moge onze Volksbond tot in
lengte van jaren zijn een kroon ea een
sieraad Vcor geheel Nederland en Voor
het bisdom Haarlem ln het bijzondieri
Spr, herinnerde aan de omstandigheden,
waaronder de Bond is opgericht. Toein de
oprichters )>i} Mgti Bottemanne kwamen,
had juist ook Mgr, zelf het initiatiel
daartoe genomen. Een Jaar daarna ver
klaarde Paus Leo XI11 aan den bisschop,
dat H'j zeer tevreden was over de op
richting van den Volksbond in het Uaai-
lemsohe diocees en twee jaar daarna be
wees de encycliek Rerum Novarum» dat
men ln het bisdom Haarlem reeds aan
de wenschen san den Paus was tegemoet
gekomen. De Volksbond behoefde zich
dan ook niet na de encycliek te hervor
men.
De Volksbond ging de wereld in on
der de leuze, die een edelen maar ook
zwaren strijd voorspelde: Voor God en
K--V Vorstin en Vaderland. Spr. bracht
den eersten adviseur, Mgr. Eygenraam
nawens alie aamvvsÈgdr .bukte (applaus),
Door hei liberale stekel was (j»i uit
het openbare leven gedrongen; het on»>
loof had slachtoffers gemaakt onder ale
rangen; men wilde die toestanden in de
maatschappij verbeteren zonder God] an
Godsdienst De Volksbond schreef echter
'allereerst in Zijn program het geven van
eer en gtorie aan Godhet maatschappe
lijk vraagstuk beschouwde hij als een
vraagstuk, dat met God en Godsdienst
ten nauwste samenhangt Hoevelen zullen
er door middel van den Volksbond gered
zijn voor den godsdienst I De optocht van
daar straks, aldus spr„ was er een be
wijs Van, dat de Volksbond mannen heeft
gekweekt, die zich niet schamen voor
hun Katholiek geloof (applaus).
Voor God en Kerk was geen ijdlele
leus van den Bond; De strijd van de
wereld ging tegen God en Kerk. De
Volksbonders zouden nu daartegenover
in slagorde geschaard staan ter verde
diging van God en Kerk
Spr, ging na, hoe 'de Kerk lm alle
eeuwen zich het lot der lagere standten
heeft aangetrokken, Zij heeft gepredikt
aan de hoogere standen, dat ook de min
dere standen, evenals zij zelf, zijn vrij
gekocht door Christus' bloed; dat ook
deze evenals zij zelf, erfgenamen zijn
des hemels. Daar tegenover heeft ook die
Kerk aan de lagere standen onderwor
penheid en gehoorzaamheid gepredikt
Langs deze lijnen heeft de werkzaamheid
van den Bond zich steeds bewogen. Spr.
herinnerde er aan. hoe Paus Leo XIII
en Mgr. Bottemanme den- Bond uitdruk
kelijk hebben goedgekeurd En Mgr. Cal
lier, aldus spr,, heeft u genoemd „Mijn
Volksbond". (Daverend applaus).' Mgr.
Callier heeft getuigd, dat de Volksbond
nooit een besluit genomen heeft zonder
den Bisschop te hebben gehoord Ik leg,
aldus spr., namens u allen aan de voe
ten van Mgr. de verzekering, dat wij
zullen zorgen, dat de Volksbond h lijve
de kroon en de vreugde van tien. bis
schop van Haarlem (applaus),
„Voor Vorstin en Vaderland]" staat oofe
tn het devies van den Jïond. Als men
zegt, dat de Katholieken geen liefde voor
het wereldlijk gezag hebben, moeten wij
daarop antwoorden, dat de eerbied vaii
Ons, Katholieken, voor het wereldlijk ge
zag Juist zeer groot Is, omdat wij dat
gezag beschouwen, als (komende Van God;
En uit liefde voor het Vaderland zuUen
de Volksbonders ln Juni a.8. ten strijde
trekken, omdat zij begrijpen, dal het
waarachtig welzijn van het vaderland be
hartigd wordt, als liet wordt bestuurd
volgens de Christelijke beginselen (ap
plaus).
Met een geestdriftige peroratie, waarin
de spr. 's hemels zegen afsmeekte over
het streven Van den Bond, over het Ker
kelijk gezag, in het bijzonder over Paus
Pius X en Mgr. Callier, over Koningin
Wilhelmina en haar Vorstelijk Huis, over
de a.s. verkiezingen, sloot de zeereerwy
heer v. d. Berg zijn met langdurig appla/us
en fanfares toegejuichte rede.
Daarna bracht de heer Joh, H, Ne
lissen het paus-lied (woorden Van prof
Ruyter en muziek van den heer Wierts)
ten gehoore, na welk pcaeht-nummer hel
zangkoor het „Omhoogl" Van G, A.
Heize ten beste gaf. Vervolgens werd het
woord gegeven aan den tweeden spre
ker, den hoogedelgestr, heer mr. P„ 'J,
Aalberse. Spr. begon ziji» rede met (de
voorlezing van een citaat van De Mon-
talembert, waarin deze opmerkt, dial
men, als men uit een diepe vallei een
hoogen berg moet beklimmen, niet steeds
het oog moet vestigen op den top Van
dien berg, dioch terug moet zien1 op'daa
afgelegden weg, teneiinde daardoor moed
te krijgen om verder te klim men.'Ook gijl,
Volksbonders, aldus spr., zijt opgeklom
men uit de diepe vallei Van sociale woe
lingen, om te komen c*p den top van
den hoogen berg van den sociale vreda
Gij ziet nu terug op den afgeloopen wea
om dan wederom, met nieuwen mow
verder Ie gaan in uw streven om te
bereiken de verwezenlijking Van ons hoog
en dierbaar Christelijk ideaal (applaus),
Spr. herinnerde zich, d?t de ooriiChtii'11?
Van den 'volksbond op hei.,, loen no. Zeer
jong. den indruk maakte h tint aan
breken van ceil M 'a-„ ue oper-
bartng van een nieuw leven. Een gevóel
van oprechte dankbaarheid jegens dege
nen, die voor 25 jaar die daad stelde;
maakt zich van ons meester. Wij moeten
niet slechts vragen, wat de Volksbond
heeft gedaan, doch ook waT'zlj'heeft (voor
komen (applaus). De oprichters van Tied
Bond hebben den stoot gegeven aan 3ea
socialen arbeid, idie in dezen tijd ge-
De middenstand en de stembus.
Onder bovenstaanden titel schirijft de
llaas,boidje een (artikel, waarin hel;
ilad betoogt, dat afgescheiden van
beginsjelviraag', die nog hot zwaarst
reegt d;e middenstand in zijn eigten!
pojrdeel dient mede te werken aan diei
estendiging van hjet Kabinet-Heems-
erk. A
Wij ontleenen aan dat artikel het voir
enóe:
Het scheppen van jiieuwe toestanden
[het economische leven, d(oor velerhan-
|en wanverhoudingen noodzakelijk jjte-
prden, is meer dan welke wetge-
Bide arbeid -ook een pndankbaar
lerk, doch niet minder een allermoeie-
jkste t aak, die ai de wijsheid en voor-
jebtigheid vordert van een bekwaam
a levenservaren bewindsman. Ons oude
preekwoord van tie stuurlui is hier Heer
|an ooit van pas.
Waarbij komt, dat deze minister, als
lan van Christelijken huize, er .naar
treeft, om bij de verwezenlijking dfer
jch gestelde taak ook het Christelijk!
éginsel tot uiting te ,doen komen, en)
le°\vet van naastenliefde en rechtvhar-
(gheid als jnlaatstaf aan zijn dkden aan
i leggen.
Het moge nu soms d;en schijn hebben;
p hij hierbij mistastte, en ,ln dezel
jterst delicate materie scheef gingi, een
terk sprekend voorbeeld van hettegw-
leel meenen wij nog 'altijd te moglen zien
i de jongste geschiedenis yan het ont-
rerp-Bakkerswet.
Als d,e reeds zoolang hangfen'de kwes-
|e der afschaffing vah den bakklersnachlt-
rbeid niet tot oplossing kwant, .dan
[built geenszins hierin de oorzaak, dat
tt schortte aan goeden wil bjj minister:
il rechterzijde, maar dan lijkt zij onh
eeleer daarin fe zoeken, dat de uitweg!
log niet 'gevonden werd, om tot een' te
eling te komen, waarbij! de rechtvjaar»
igheid tegenover allen ongekrenkt
ileef.
Vooral de middenstand in het bak-
irsbedrijf mag het den minister dank
reten, dat hij, met de ajgeheele mlsluk-
ing van zijn ontwerp ia he) vooruit-
icht, pal stond voor de belangen der
iléin e baMkerijen.
Hadrfe er een man van links achter
ministertafel gezeten bij de behan-
üiing van deze materie, de uitslag ware
eer vermoedelijk anders geweest. Men
ehoeft, om deze meening beröstigfl te'
linden, .slechts het Kamerdebat na te
liaan, of kennis te nemen vjn da wenfi
(den, die de vrijiZinnigfJdemocraat 'djr.
Bos in de Maart-aflevering van de „Vra
gen des Tijds", heeft openbaar ,gje£
naakt.
Lang niet onmogelijk, dat deze, ove-
Sjens zeer bekwame, staatsman bij een
overwinning der concentratie de sociale
portefeuille overneemt.
Het is dies goed, dat,.onze mjtódein-<
Standers weten, wat hun daarna te wach
ten staat
Dr. Bos dan duidt de pogingen van
sinister Talma, om de bakkers-kwestie
te regelen, aan als „geknutsel". Wan
neer deze voorman der vrijzinnig-demo
craten het voor 't zeggen had, d.an zou
lier heel anders worden opgetreden. Dir.
Bos houd't van den grooten stijl in dfe
fociale wetg)evin'g; hij zou zich lieel
niet bekommerd hebben, om het klein-
keHi'f. -r->t immer -rird-rwaarzhg is.
In zijn oog was minister Talma's ont
werp een bevoordeeling van dat klein
bedrijf maar hij keiert de zaalc liever om,
geeft aan het grootbedrijf een voor-
iprong, en zal zich, terwillte van d'eW
grooten stijl en om niet te zeer ln „ge»
knutsel" te vervallen, dan maar permis-
seif houden tegenover (jen ondiergang
van de vele minderwaardige kleinere
ondernemingen.
Het is een staaltje van de soaale wet-
FEUILLETON.
145)
Bachelln ihad 'nauwelijks uitgesproken
toen het gerinkel van paarSebeilen aan
kondigde, idat er ean postkoets naderde;
fc voor het huis Van Nollan stilstond.
De dokter stond op en ging naar "het
«aster. Hij zag een rèiziger uitstappen,
die met veel zorg gekleed was, en terwij
bij zich half omwendde, geide hij:
Daar komt uw 'broeder, mijn lieve
^rèse. Ik laat u alleen.
Haastig zeide 'zij;
Neen, neen» 'dokter, Wijf wat ik u
bidden mag. 'Gij zijt tochi niet bang ami
bera te ontmoeten?
Och neen.
Dat klonk als met tegenzin en d,e
foede Bachelin zeidie ook niet alles
®at hij dachti
Kooals voor vele anderen was de rol',
jkor Hubert Nollan gespeeld in de ge
beurtenissen te Lamballé ,die zulk een
«mbere ontknooping hadden gehad, niet
twijfelachtig meer.
Men voelde dat hier de hanld van
e®n verrader in het duister had gewerkt
Hij meendie dien verrader te kennen.
Allerlei omstandigheden beschuldig
den hemde revolutionnaire rechters te
Parijs kenden bijzonderheden, die nie
mand dan de zoon van Nollan hun had
kunnen madiedeelen dat was den ou
den dokter zoo duidelijk opgevallen» dat
er omtrent idit punt bij hem schier fgeen
onzekerheid, bestond.
De verrader was Hubert Nollan.
Het allerliefst had hij een ontmoe
ting met hem willen vermijden ,maar nui
kon dat moeilijk zonder Thérèse deel-
genoote te maken van zijn vefeenlcijng
ten idat wilde hij niet
Toen Hubert Nollan Idp kajner van zijn
zuster binnentrad en daar ded platte-
landisheelmeSster zoo eenklaps tegen
over zich fvtohdi, toonde hij zich een(
oogenblik onaangenaam verrast, ook hij
scheen deze ontmoeting liever ontgaan
te hebben ,maar hij herstelde zich bij
na oogenblikk'elijfc. -
Hij maakte een lichte buiging voor
Bachelin, zonder dlat hij hem de hand
durfde toesteken, en zeide:
Verheugd ute zien, dokter, en vooral
u bij mijn vader te vinden.
Daarop naderde hij zijn zuster ,die
.geen beweging had gedaan bij zijn bin
nentreden, en kuste haar op het voor
hoofd.
0ij weerde hem niet af, maal evenmin
beantwoordde zij zijn kus
Die koelheid scheen hem onverschil
lig te zijn ,of liever hij deed alsof hij»
ze niet bemerkte en vroeg, mei een/
blik naar den grijsaard
Hoe gaat het met hetm?
GSaeht antwoordde Thérèse:
Sledht,
Nog altijd even zwak?
Hij wordt van dag fel tiag zwak
ker.
En zijn verstand?
Keert b'ij tusschenpooZeüt Jemig.
Hij heeft soms held/ere opgenblikken.
Een diepe rimpel plooide zich In het
vporhoofd, van den zoon en hij kneep
zijn vuisten samen als met een gevbei
van teleurstelling.
Daarna vroeg hij verder:
Wat zegt hij dan
Weinig.
Hubert Nollan naderde den grijsaard
die in een diepen slaap gedomjpeld'
scheen of veeleer in een staat van ge
voelloosheid verkeerde, dien hij niet van.
zich kon afschudden.
Hij nam zijn hand, betastte die kno
kige ontvleeschd,e vingers en zegde met
een stem, waarin hij eenige zachtheid
trachtte te leggen, maar die zijn» on
danks beefde:
- Vader,1 Ük Wen Wet, Hubert, uw Zoon.
De 'grijsaard opende de oogen niet.
Evenals zijn dichter bewoog hij zich
niet, maar er kwam een trek om zijn
mond die weerzin en bitterheid scheen
uit te drukken.
Bachelin deed een schrede om zich te
Verwijderen, maar tot Zijn groots ver
wondering zelde nu Hubert Nollan op
zijn beurt tot hem:
Blijf, wat Jk u blijden mag, mijn
waarde collega. 0ijt gij geen huisvriend
hier? Ik heb Thérèse iets nieuws mee te
deelen en ik zou gaarne zien, dat gij
daarbij tegenwoordig waart Het gaat
ovei zaken. Ik ben zeer verheugd u
p'ersoonlijk te kunnen verzekeren, dat de
geruchten, die, ik weet niet hoe, hier
in het land omtrent mij worden rondge
strooid, volkomen van allen grond ont
bloot zijn. Ik heb vijanden, van .waar
zij komen en waarmee ik mij dje ge
maakt heb, weet ik niet. Men heeft mij
beschuldigd van.... waarom zou ik 't
niet zeggen van verraad ten opzichte
van het complot, dat zoo lichtvaardig
,was opgezet en Idjat Zulka noodlottige ge
volgen heeft gehad.
Hij maakte een gebaar van minachting
en ging vöort:
In plaats daarvan heb ik getracht
hen te redden, die zichzelf in het ver
derf stortten door hun lichtzinnigheid
en hun volslagen gemis aan dje noodige
voorzorgen. Zij wisten niet, dlat het land
bezaaid was met spionnen en dwarskij
kers in allerlei gedaanten, dat de Natio
nale Conventie, de Commune en de co-
mité's van Parijs voorbeeldig georga
niseerd zijn en dat zij het geld met
kwistige hand uitstrooien of liever d'c
assignaten, die hun niets kosten dan de
geringe moeite om ze te laten maken
en waarmee zij allen betaaldten, die hen
inlichtingen en hun Tajufgeuooter; aan
hen verkochten.
Hij hield even op om het effect af ta
meten» dat zijn woorden teweegbrachten.
Alleen .Bachelin luisterde naar hem.
Thérèse had haan gelaat met da han-
<Jen bedekt
De oudp .Nollan, die zich even had
bewogen, was weer in jijn vorige hou
ding teruggevallen en scheen te slapen.
Hubert v.eZMolgdie
Ik heb getracht hen te waarschu
wen, ik heb er op aangedrongen, dat
zij vluchten zoud|en"te Parijs heb ik
mijn uiterste best gediaan om hem te
verontschuldigen en er zelfs mijn eigen
hoofd bij gewaagd.
(Wordt vervolgd.)
