Nieuwjaarswenschen.
Tweede Blad behoorende
bij De LeidscheCourant van
Zaterdag 28 Dec. no. 979
Reeds meerdere jaren hebben wij
gelegenheid geboden om op goed-
koope en doeltreffende wijze de
gebruikelijke
Nieuwjaarswenschen
bij advertentie in ,,PE LEIDSCHE
COURANT" te plaatsen.
Ook dit jaar zullen wij de gele
genheid daartoe openstellen en wel
in het nummer van Dinsdag 31
December, per vakje als onder
staand
voor S 0.25.
Dubbele grootte, dubbele prijs
voor f O.SO.
Plaatsing alléén bij vooruit
betaling en worden aangenomen tot
Maandag 3Q December
4 uur
Uit de Pers.
Niet kieskeurig
Wij lezen in het Huisgezin:
Bij de vier paladijnen voor de open
bare school zal ëen vijfde gevoegd
wordenhet Nut.
Wij krijgen dus dit vijfmanschap Ver-
eeniging van Hoofden yan Scholen, Ne-
derlandsch Onderwijzers Genootschap,
Bond van Nederlandsche Onderwijzers,
Volksonderwijs, en de Maatschappij tot
Nut van 't Algemeen.
Men zou gedacht hebben, dat de rooae
Bond het Nut wat duf en oubakken had
gevonden om mee te doen.
En vooral zou men gedacht hebben,
dat de anderen, die voor de openbare*
school inderdaad pal staan, het Nut, d..t
zelf bijzondere scholen qpricht, zouden
hebben gewraakt.
Maar men schijnt niet erg kieskeurig
in deze campagne, die, met de vlag der
openbare school in top>, in hoofdzaak
een anti-kerkelijke veldtocht is tegen een
christelijke regeering.
En in een anti-kerkelijken veldtocht
mag het Nut gerust meedoen.
De linksche concentratie.
Over de z.g. „Kerstrede" van mr.
Troelstra schrijft het Centrum:
Mr. Troelstra heeft weer een zooge
naamde^,Kerstrede" gehouden,waarvan id 0
ochtendbladen weer een kolommen-lang
verslag geven, maar die zich gemakkelijk
laat samenvatten in weinige regels.
De sociaal-democraten zullen met de
liberalen moeten samenwerken en de li
beralen met de socialisten zieda&r de
korte inhoud van dit lang uitgerafeld)'
betoog.
De (liberale) concentratie is voor de
socialisten veel minder gevaarlijk en staat
ook veel dpchter bij hen dan de Recht-
sche coalitie, dus is de houding der
S. D. A. P. vart zelf aangewezen.
De heer Troelstra heeft het bizonder1
duidelijk gezegd: „Deze verkiezingen
(van 1913) kunnen ons tot resultaten
brengen, die ethisch en zedelijk beter
zijn, dan de door de christelijke partijen
behaalde."
Het woord van den meester is hier
mede gesproken en de Linksche con
centratie vierbond geworden.
Wel verklaart de heer Troelstra, dat
het Partijcongres zal behooren te beslis-,
sen, wat bij de herstemmingen zal die-'
nen te geschieden, maar na deze Kerst
rede" is deze beslissing reeds gevallen.
Trouwens, reeds vóór de rede kon
men verwachten, wat straks te gebeuren
staat.
Een en ander uit de geschiedenis
van Zoeterwoude,
door
L. P. PAARQEKOOPER.
Als het waar is, dat de voorrede
van een boek behoort te zijn de ge
schiedenis van het ontstaan van dat werk,
dan ,mag 'ik ter' inleiding wel vertellen,
hoe deze lezing is ontstaan.
't Is ruim 'een jaar geleden, dat in
een bestuursvergadering van de kies-
vereeniging de wensch 'geuit werd, eens
een, lezing te doen houden over de ge
schiedenis dezer gemeente.
Het geheele bestuur vond dat een
goed plan, want als Vondel zegt:
„De liefde tot zijn stad is ieder aan
geboren".
dan mogen we misschien met nog meer
recht zeggen:
JDie liefde tot zijn grond is ieder
aangeboren."
Maar is het onderwe voor de kies
vereniging geschikt? hoop, dat men
die vraajj- aan 't s' an deze ilezing
bevestigend za! beantwoorden. Ik ontving
nu de verecrende uitnoodiging, dat on
derwerp te behandelen. De voorzitter,
de heer Hesselingh, bracht me wat ma-
Hoe de liberalen ook mogen lonken
naar de kleuflooze middenstof, zonder
ons krijgen ze 't heft niet in handen,
verzekerde de socialistische redevoerder
op hoogen toon.
Het is volkomen juist.
Maar even zeker is, dat de sociaal
democraten hun hulp niet belangeloos
zullen verstrekken en dat de heer Troel
stra nog hooger yan den toren zal kun
nen blazen, dan hij nu reeds deed, .wan
neer met de onmisbare medewerking der
zijnen het liberalisme weder meerderheid,
worden mocht.
Het heft zal dan voor een goed deel
in zijn (Troelstra's) hand berusten.
De Week
Sn Snet iBs-sstesraEaiitS.
Van Adrianopel geven we geen steen
op, verklaarde dezer dagen Kiamil paéja
in een interview, en men mag veronder
stellen dat dit de algemeene opinie in
in Turkije w.el weergeeft. De pers be- J
sprak dan ook de vredesvoorwaarden der
Balkanstaten met de meest mogelijke bit
terheid en achtte ze rondweg onaanne
melijk. En ook in den ministerraad die
ze moest bespreken om nieuwe in
structies, alweer nieuwe instructies, naai
de Turksche gevolmachtigden in Lon
den te zenden was, naar men zeilde,
vast besloten de fnuikende voorwaarden
van de bondgenooten te verwerpen en
geen tegenvoorstelien te doen. Een 00-
genblik werd er toen weer gevreesd,
juist op den vredebrengenden Kerstdag,
dat de strijd hervat zou moeten worden.
Maar nu was blijkbaar het talmen van
den Turk den mogendheden lang genoeg
geweest en een wenk werd gegeven om
hen tot gematigdheid aan te sporen en
te doen zien dat nu eens spijkers met
koppen moesten geslagen worden, of
anders zouden zii er een stokje voor
steken. Deze aanmaning schijnt doel te
hebben getroffen, en als zoodanig is ze
een verblijdend feit. Maar ook om ande
re reden mag men verheugd zijn over
dit nieuwe teeken van belangstelling der
groote mogendheden in de onderhande
delingen, omdat het n.l. als bewijs kan
gelden dat zij het onderling ten minste
eens zijn geworden over de 'vraag wat
er in het Balkanconflict moet gebeuren.
Wel is niet te verwachten dat zij, zoo
lang er nog eenige hoop is, dat de bondp
genooten het met Turkije zullen kunnen
eens worden over het sluiten van den
vreden, zich in die onderhandelingen zulr
len mengen, maar het feit van deze wenk
aan de Porte is een bewijs dat 2ij niet
zullen schromen ook in de definitieve re
geling desnoods te zullen ingrijpen, wat
dan wel niet in het belang van Turkije
zal zijn.
Vöorloopig zullen zij zich echter wel
bepalen tot het verleenen van hun tus-
schenkomst wanneer deze gevraagd
wordt, ;zooals zij nu reeds een consulair
onderzoek hebben beloofd naar de
wreedheden waaraan, naar van Turkschen
kant beweerd wordt, de bondgenooten
zich hebben schuldig gemaakt in het ver
overde gebied.
In ieder geval heeft de Turk nu toch
eieren voor zijn geld gekozen en is de
hernieuwde oorlogsdreiging vooreerst
weer afgewend. Het was niet te Verwach
ten, zelfs de bondgenooten deden
ziulks niet, gelijk Veniselos verklaarde
dat Turkije de meer dan harde voorwaar
den die in de laatste zitting van de Lon-
densche conferentie gesteld werden, zou
aannemen. Een bitter beetje 'van zijn ge
bied wordt den Turk daarin overgelaten,
doch juist genoeg om de Dard'aneilen-
kwestie zoo mooi mogelijk te omzeilen,
j Deze kunnen Turksch blijven en de groo
te mogendheden hoeven elkaar deswege
niet 'in het haar te vliegen.
Maar de Turk blijft vasthouden aan
zijn wensch om Adrianopel te blijven be
zitten, welks afstand wel niet direct ge
vraagd is, doch in den eisch van het
geheele gebied natuurlijk begrepen is.
Het eigenaardige van de voorwaarden
is nog, dat de bondgenooten ze niet
1 ieder voor zich omschreven gesteld heb
ben doch in zijn geheel den afstand
il vragen van een zeker gebied, dat zij
later wel onder elkaar zuUen verdee-
teriaal thuis en ik vroeg "hier en idaar
verder en ik stel er prfjs op ,te ver
klaren, dat ik overal de grootst 'moge
lijke medewerking ondervond. Ik breng
hier m.ijn dank aan rector P. J. Nier
man, Pastoor C. J. van 'der Loos, .onzen
Burgemeester, den heer A. A., van Oils,
den hleer J. B. Hesselingh, onzen voor
zitter, en. de heeren J. 'B. van Koenen»
A. C. van, Noort en G. F. Théonville
te Leiden, voor tie groote diensten, die
ze mij' bij tie samenstelling van mijn
lezing bewezen hebben.
Men rneene nu niet, tiat ik het grijs
verleden zal doen herleven. Ik heb miij
bepaald en moet mij bepalen tot het
samenvoegen van tal van kleinere zaken,
waarvan er vele op zich zelf van weinig
belang zijn, maar 'die alle te zamen
naar ik 'hoop1 u eenig denkbeeld
zullen geven van vroegere toestanden
en-gebeurtenissen. Alleen de kerkgeschie
denis is geregeld behandeld.
Ik heb gemeend:, u dit 'alles vooraf
te moeten zeggen, omdat ik "reden heb
ctm te gelooven, djat uw verwachtingen
te hoog 'gespiannen zijn en hoop, dat
u de 'zooeven genoemde omstandigheden
in aanmerking zult willen nemen bij 'het
beoordeelen vian -mijn voordracht. Hierna
kom ik taan mijn onderwerp.
Weinncer Zoeterwoude ontstaan is, is
len. Blijkbaar hebben, ze hier gerekend
öp de fraaie Turksche gewoonte om te
probeeren door den een wat meer toe
te ^taan dan den ander, zijn tegenpar
tij onderling onecnig te maken, en heb
ben zij hen daarom dus wijselijk dit
wapen niet in handen gegeven. Tot nog
toe is het hem dat op geen manier gep
lukt. Al heeft het wat vertraging in de
onderhandelingen gebracht, hij heeft
toch moeten toegeven te onderhandelen
met alle staten tegelijk. En nu zal hij
wel weer trachten de besprekingen te
rekken door telkens met nieuwe sluw
heden aan te komen, maar het feit dat
toch werkelijk tegenvoorstellen gedaan
zijn, bewijst dat h,ij op zijn qui-vive is
en het er niet op zal laten aankomen
dat de groote mogendheden een .groote
streep door zijn rekening halen, doch
al laveerende wel op de vredeshayen
zal aanzeilen, schoon het nog meerma
len zal schijnen of hij terug wil keeren.
We beginnen nu toch te gelooven dat
de vrede in zicht 'is. V.
Weeikj£>**0atje.
Wist het Bestuur van den Neöerland-
schen Voetbalbond nu heusch geen an
deren dag uit te zoeken voor den compe
titiewedstrijd Sparta-V. O. C. dan den
eersten Kerstdag? Het protest, dat de
„Maasbode" heeft aangeteekend tegen
zulk een handelwijze, was me uit het
hart gegrepen. Ofschoon wij, als Katho
lieken, er allen eensgezind over zijn,
dat de Zondag moet geheiligd worden,
loopen de meeningen wel eens een enke
len keer uiteen, als we komen aan dc
vraag, wat tegen die heiliging indruischt.
Denkt maar eens aan het debat over deze
kwestie in den Rotterdamschen gemeen
teraad; sommigen waren voor een alge
heel voetbal- en optochten verbod op de
I Zondagen, anderen willen dat gebod be
perken tot den voormiddag (bij welke
laatste ik me graag wil aansluiten). Maar
geen enkel Kalholiek zal het toch goed
keuren, dat er cp den eersten Kerstdag'
een betrekkelijk groote, reeds vroeg aan
vangende, voetbalwedstrijd wordt gehou
den. 't Lijkt er waarlijk op, of het er om
te 'doen is den godsdienst pit de harten
dier jonge mannen te verbannen en er
met geweld uit te rukken. Ik was er
bijna toe gekomen om aan de redactie
van dit blad te verzoeken mijn protest
aan het hoofd van dit nummer te plaat
sen. En ik geloof, dat zij er wel voor
te vinden was geweest, want ik herinner
mij nog heel goed, dat zij krachtig van leer
is getrokken tegen de voetbalwedstrij
den op den Goeden Vrijdag. Nu is dit
laatste nog wel erger, maar dat neemt 1
niet weg dat het andere ook afkeurens
waardig is. Druischt liet op ruwe wijze
in tegen den geest, die ons op den Goe
den Vrijdag moet bezielen, om op dien
dag voetbalwedstrijden te houden, zoo
iets vloekt ook met de stemming van den
eersten Kerstdag. Dien dag moet in
hoofdzaak bestemd blijven voor de kerk
en den huiselijken aard! En wie daarte
gen ingaat door ontspanningen, die al te
veel tijd in beslag nemen of al te veel
afleiden, doet dit niet zonder schade te
berokkenen aan den Christelijken geest.
Dat verwijt treft in meerdere of mindere
mate allen, die op den eersten Kerstdag
voetbalwedstrijden ik noemde er
slechts één, daar ik niet zoo heel goed
thuis ben in de voetbalwereld hebben
georganiseerd.
Ik sla hier iedere lezer zal dit met
mij eens zijn met mijn protest en
verwijt beter den spijker op den kop,
dan een ongenoemd inzender in een
blaadje, dat aan de redactie van deze
courant deze week werd toegezonden.
Het blaadje draagt den titel „Vliegend
Blaadje, kleine courant voor den Hel
der enz." Die inzender komt in opge
schroefde taal aandragen met de versle
ten bewering, dat de Katholieken anders
denkenden uitsluiten. Maar hij is 'een
ridder „sans peur et sans reproche" en
haalt bewijzen uit zijn arsenaal. Daar
heb je ze. Eerste bewijs: De Katholie
ken richten Katholieke vereenigingen op
Tweede bewijs: Hij heeft een adverten
tie gelezen, waarin voor het bouwen
van een R. K.' kerk R. K. aannemers
moeilijk met zekerheid te bepalen, maar
er iis veel grond om aan te nemen, dat
de Romeinen de grondleggers van dit
ambacht geweest zijn, vooral daar wij
Weten, dat'de Vliet, die te Leiden begint
en vroeger 'den naam van Corbulo's
gracht heeft gedragen, op last van den
Romeinschen veldoverste 'Corbulo in 't
jaar .43 na Christus is gegraven. 'Boven
dien moeten 'oude Romeinsche penningen,
gevonden .zijn t.'er plaatse, waar voor
heen het 'Huis te Roonjburg zal gestaan
hebben. Een dier penningen droeg het
volgende opschrift (in 't Latijn)
„Lucius .Septimus Severus, tegenwoor
dig Keizer, Rijksvermeerder, en Marcus
Auraelius Anthonius, mede-Keizer, heb
ben het vervallen Wapenhuis van de
vijftiende vrijwillige Krijgsbende doen
herbouwen onder Valerius Prudens, Kei-
zer's Stadhouder, en het beleid van Cas-
silius Bato, Hopman."
Als .men nu weet, dat de eerste der
genoemde keizers in 169 na Chr. en de
laatste ,den 17en Maart 180 overleden
is, volgt daaruit, dat reeds in de 2e eeuw
een her bouwing van het wapenhuis
heeft plaats gehad.
Het .moet er dus al vroeger gestaan
hebben. Van Loenenx) wijst als de ver
moedelijke plaats van het wapenhuis de
vrij hoog gelegen'groentelanden, die men
worden opgeroepen. Het geheele ge
schrijf zou niet de minste aandacht waar
dig wezen, als het derde bewijs niet zoo
verpletterend was. Hier volgt het let
terlijk. (Ter informatie van de lezers
diene dat de inzender zijn stuk richt te
gen .zekeren P. A. S„ die een andere
meening is toegedaan).-
„Is het P. A. S. niet bekend dat er in
Z.-H. (ik geloof in Leiden) een geduchte
strijd gevoerd wordt door de R. K„ in
zake het winkelbedrijf, om zoodoende
de macht in handen te krijgen? Is dit
geen uitsluiting van andersdenkenden,
P. A. S.?"
Dat deze ridder met de pen niet beter
op informatie is uitgegaan! 't Ware
toch wel interessant te weten, welke die
plaats in Zuid-HolJand is! Nu wordt
nota bene onze goede stad Leiden onder
verdenking gesteld. Wij zetten deze be
schuldiging onzen R. K. winkeliers te Lei
den voor om... er eens hartelijk om te la
chen het geschrijf toch verdient niet
zich er boos over te maken of veront
waardigd te worden over de brutaliteit
waarmede men anderen durft beschul
digen.
Over „boos" en „verontwaardigd" ge
sproken; 'n heeleboel roode broeders zijn
boos en verontwaardigd over hun dito
collega's. Vier van de zes socialistische
Haagsche raadsleden hebben een soiree
bij den 'burgemeester meegemaakt. En nu
wilden de broeders hen zoo maar uit den
Raad gooien om hun met alle socialisti
sche gewoonten strijdend gedrag.
„Heet Volk" poogtde opkomende storm
te luwen. De houding van de Haagsche
raadsleden steekt wel niet mooi af tegen
die .hunner Amsterdamsche collega's
welke o, heldhaftigheid nog nooit
aan een burgermeesterlijk diner hebben
deelgenomen, maar toch, er is wel een
verontschuldiging voor te vinden. Had
den zij deelgenomen aan een diner bij de
Koningin, dan zou er een socialistisch
beginsel geschonden zijn, maar.... „bur
gemeesters zijn vaak heel gewone, ge
moedelijke menschen, niet wie ook een
.arbeider-raadslid kan omgaan," orakelt
het „Volk." En de storm is, naar het
schijnt, geluwd.
In de gisteren gehouden huishoude
lijke vergadering van de S. D. A. P.
te 's Gravenhage, andermaal gewijd aan
de klacht over het bezoeken door vier
soc.-democratische raadsleden van het
avondfeest bij den burgemeester, is na
debat, bij motie besloten te dezer zake
over te gaan tot de orde van den dag,
zoodat de vergadering zich te dezer zake
van een uitspraak onthouden heeft.
Nu kunnen ze weer, na op de groote
hanzen en adellijke heeren gescholden
te hebben, genoegelijk bij hen een fijn
diner en een dito'wijntje gebruiken; zelfs
bij den burgemeester van 's-Gravenhage,
die.... den optooit op den „rooden
Dinsdag" verboden heeft. Dat is ook
wel zoo „broederlijk"; een zonnige zijde
van den „klassenstrijd", gestreden voor
het „bewuste" proletariaat.
JAN.
Land- en Tuinbouw.
Bloembollencultuur.
Te Haarlem is de 125ste algemee
ne vergadering van de algemeene
vereeniging voor Bloembollencultuur ge
houden; voorzitter was de heer E. H.
Krelage: Er waren 37 afdeelingen aan
wezig, met 142 stemmen. Het jaar 1912,
aldus deelde de voorzitter in zijn ope
ningswoord mede hoewel voor het
bloembollenvak zonder groote schok
ken of schommelingen, is toch zeker geen
gemakkelijk jaar geweest, want liet weer
heeft allerminst bijgedragen tot een ge-
regelden en Oip tijd gereed komenden
arbeid. Gebrek aan werkkrachten deed
deze moeilijkheden op vele plaatsen nog
scherper gevoelen. Toch zijn ongetwij
feld de uitkomsten dooreengenomen wel
bevredigend. De uitvoer bleef toenemen.
De hoofdartikelen onzer kuituur konden
vrijwel op prijs worden gehouden, met
uitzondering van enkele tulpensoorten,
waarvan de voorraad te groot voor de
behoefte schijnt te zijn geweest.
.Wat onze vereeniging betreft, er
heerschte een gezond opgewekt leven.
Met name de bloernkeuringen trokken
langs de Besjeslaan, aan d'en Rijndijk,
bereikt.
Het .liigt voor de hanidj dat sommige
gedeelten' yuan de gemeente al vroeg
bewoond werden, o.a. de Vliet en de
Hiooge .Rijn/dijk, want de Romeinen had
den ook reeds den grooten weg naar
Utrecht .aangelegd. Deze bewoners heb
ben .moeilijke tijden gekeild: van 800
tot .1000 haddien. nl. Leiden en geheel
Rijnland vzeeT veel te lijden van de Denen
ep Noormannen, die toen invallen deden
iil geheel West-Euro pa. Dat waren koene
zeevaarders, maar ook ruwe .plunderaars,
die mets spaarden. Van hun onmensche-
lijkheid getuigt de moord op deri H.
pastoor Jeroen van Noordwijk. Wat zij
hier gedaan; hebben, laat zich dus wel
begrijpen..
Hiermede is nog niet gezegd, dat 'er
toen al een Zoeferwoude was, zooals
wij dat kennen. Dat was zeer zeker
niet het geval. Een dorp, dat eenigs-
zi.nis met het tegenwoordige te verge
lijken valt, was er omstreeks 1300. Toen
had merv dien bodem geschikt gemaakt
om te bewerken, door hem tegen het
water te beveiligen. In 1330 werd2) de
Hooge Rijndijk aangelegd, die het deel
van Rijnland bezuiden den Rijn en de
daarachter liggende waterschappen bij
doorbraken van den Soaarndamschen dijk.
bijna wekelijks welverdiende belangstel
ling.
Spr. noemde het een gelukkig ver
schijnsel, dat de prijzen van de gladio
lussen weer op een meer normaal peil
schijnen te komen.
In de plaats van de heeren Ch. H.
Damen en W. H. de Graaff, die niet bier-
kiesbaar waren, werden in het hoofdbe
stuur gekozen de heeren L. van Staaldui
nen Jr., Den Haag en J. de Graaff, Lei
den.
Op voorstel van het hoofdbestuur werd
besloten dit' hoofdbestuur te machtigen
om voor rekening en op naam van de
Algemeene Vereeniging inzendingen van
bloeiende bloembollen te stellen op de
daartoe naar het oordeel van het hoofd
bestuur in aanmerking komende buiten-
landsche tentoonstellingen, en werd voor
dit doel gedurende vijf achtereenvolgen
de jaren jaarlifks een bedrag van f 1000
beschikbaar gesteld uit de kas van de
vereeniging.
Ingezonden Stukken.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie
Kerstmis 1912.
L. S.
De St. Vincentius-vereeniging te Lei
den beeft een tehuis voor voogdijkinde
ren ingericht te Lisse onder den naam
van Vincentiushuis, en draagt daar zorg
voor pl.m. 70 voogdijkinderen.
De kosten daarvan gaan de raming
zeer aanzienlijk te boven, en na reeds
in eigen kring daarvoor zeer groote of
fers gebracht te hebben, zien wij ons ge
noodzaakt verder naar steun uit te zien,
en' kloppen daarom aan bij onze geloofs-
genooten in den lande, met- het vriende
lijk verzoek: „Ach! steunt ons, zoodat
wij dat werk kunnen voortzetten. Aan het
stichtingsfonds ontbreekt nog een tien
mille, en jaarlijks staan wij voor een
tekort op de exploitatie-rekening van
pl.m. drie mille.
Wij komen daarom tot UEd. in den
naam van Hem, die de Vader der weezen
en ongelukkigen is, met de bedeW-eest
een werktuig in Zijn hand en neemt een
deel der finantiëele lasten van ons over.
St. Vincentius-vereeniging te Leiden.
Bijzondere Raad
JAC. CREIJGHTON, president.
H. J. DAMEN, secretaris.
JAN v. d. VELDEN, penningmeester
Leiden, Witte Singel 17.
Liefdewerk voor kinderbescherming:
J. P. J. DRIESSEN, president.
HENRI W. SPENDEL, secretaris.
W. J. v. HARTEVELD,'penningmeester
Leiden, Apothekersdijk 25,
Hun, di'e reeds vroeger circulaires ont
vingen, zij dit een herinnering.
Noordwijkerhout, 27 December 1912.
Mijnheer de Redacteur.
Vergun mij s.v.p. eene kleine plaats
ruimte in uw veelgelezen blad. Bij voor
baat mijn dank. Maandag 30 December
's avonds te 7 uur zal in het café Het,
Zwaantje een groote propagandavergade-
ring worden gehouden van het Kruisver-
bond St. Victor. Daar zal als spreker op
treden, de WelEerwaarde Pater Ermann
uit Rotterdam. Nu zou ik langs dezen
weg willen vragen, R. K. van Noordwij-
kerhout komt allen ter vergadering. Het
nut van organiseeren zult gij' hierbij dui
delijk uiteengezet zien, door Pater Er
mann, die wijd en zijd bekend staat als
een uitstekend redenaar. Want Kruisver-
bonden, R. K. lectuur, R. K. Dagbladen
en andere R. Katholieke instel iingen
moeten met elkander samengaan, waar
van het Kruisverbond No. 1 behoort t?
zijn. Hoevelen zijn er, die door den
drankduivel overgehaald zijn, neerge
stort op geestelijk en lichamelijk' gebied.
De drank verwoest en de ziel en het
lichaam, als wij maar eens nagaan dat er
in dit afgeloopen jaar volgens bericht
van de Leidsche Courant zijn ten .grave
gedaald: negen en veertig, zeggen 49.
De 49 zijn alle slachtoffers van den
drank, daarvan 20 verdronken, 9 ver
moord, de overige gestikt enz. enz.
En dat gaat altijd zoo door, indien Ko
ning Alcohol blijft regeeren.
Daarom alle R. Katholieken van Noord-
aan de Zuidzijde van het IJ en van den
Noorder Lekdijk tegen overstrooming,
moest beveiligen. Want al is „Rijnland'1
in 1255 gesticht door Roomsch-Koninig
Willem II, er moet reeds veel vroege»
een waterschapsbelieer bestaan hebben
Hoe is het anders te verklaren, dat de
monniken van Rijnsburg, wier Abdij ir
1133 is gesticht, met goed gevo'Ig der
landbouw uitoefenden? Toen men du;'
den grond bewerken kon, werden dezi
streken bewoond. Uit alles blijkt, da
de opbrengst van den bodem hier steed
de bewoners gevoed heeft: veeteelt i:
in Zoeterwoude altijd het hoofdmidde
van bestaan geweest.
Nu we dus een. dorp zien, rijst d
vraag: vanwaar de naam? De naan
Zoeterwoude moet ontstaan zjjn uit de:
naam Zwiet, een water, waaraan het sic
Zwieten mede zijn naam dankt. Dez
Zwiet is die Weipoortsche Vliet, die doo
de Zwiietersluis gemeenschap had me
d,en Rijn. Op een kaart van Rijnlanc
gemaakt in 1607, die nu nog 'in d
Lakenhal te zien is, komt voor: „We
Poorts vliet van outs de Zwiet."
Gids voor Leiden en Omstrekei
3e druk, blz. 89.
2) Zie v. Loenen, Gids i a. p.
(Wordt vervolgd).
