Zaterdag
DE TWEE VRIENDEN.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
4Q
No. 979.
Bureau OUDE SINGEL 34, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BL.AD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met. GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD v'oor Leiden 9 cent per week,
/[.IJ :ver kw irUal bij onze genten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post ƒ1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2' cent met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
December
1912.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regeis 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden raededeelffflgen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met sratri
bewijsnummer. 3ij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
'Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en vernuur koop en verkoop
(geen handels-adverientiën i 1 5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.-lartgeooden
betrekkingen 1—5 regels 50 cent. iedere regel meer 10 cent.
Dit nummer bestaat uit TWEE
BLADEN en een GEÏLLUS
TREERD ZONDAGSBLAD.
ben jubilaris.
Tweeden Kerstdag hadden we een ju
bilaris onder ons. 't Was toen juist 10
jaar geleden, dat de Leidsche „Jonge
Garde" werd opgericht.
Van zeven geestdriftige jongelui ging
de. oproepi uit tot het bijwonen der
stichtingsvergadering en zoozeer viel hun
plan in den smaak, dat na 3 weken
de heer Schipck had toen de leiding
het ledental reeds 143 bedroeg. Thans
bedraagt het 340,. wat lang niet gering,
is voor een stad als de onze.
Gestadig heeft de vereeniging aan het
politieke leven meegedaan, Zeker, waar
om het te ontkennen, ook zij heeft haar
tijden van verslapping gekend, maar
welke corporatie kent die niet? Daar
tegenover kan ^ij echter wijzen op' me
nig tijdperk van ijverige actie, welke
meermalen denk b.v. aan de recht-
sche omzetting van den. Raad, thans fre-
laas weer door een linksche gevolgd
met succes gepaard ging,
O, wat waren dat heerlijke dagen, als
R.' K. Kiesvëreeniging en Jonge Garde
een overwinning konden herdenken. We
'zijn dit den laatsten tijd een beetje ont
wend, maar 't komt wel terug, want de
Garde is weer met kracht bezig aan den
kiezerskweek, dien grondslag voor al wat
verder geschieden moet.
Gedurende dat tiental jaren fungeerden
na den heer Schinck achtereenvolgens
-Ms-voorzitterMe beeren Spindek; Smitv
Kray, Schoonderwoerd, Kerstens, op
nieuw Spindel en thans Viddeleer. Op<
de verdiensten van ieder hunner wij
zen ligt niet in ons bestek, want begon
nen we daaraan, dan moesten we natuur
lijk ook meerdere ijverige bestuursleden
herdenken en dan waren we vooreerst
nog niet klaar. Een algemeen woord
van hulde volsta daarom. Ieder werkte
naar zijn krachten en allen te zamen
hebben de Garde voor ons bewaard en
gestevigd<
Het tweede lustrum zal 14 Januari ge
vierd worden met een feestavond voor
leden, donateurs en genoodigden in de
Stadsgehoorzaal, waar het Kamerlid mr.
J. van Best spreken zal over „onze
plicht in 1913" een hoogst toepasse
lijk onderwerp, aan dien spreker uitste
kend toevertrouwd. Met, het nuttige zal
v4oorts het aangename worden gepaard
o. a. door het strijkorchest van den
heer Schinckv den eersten voorzitter, die
dus waarlijk weer leiding zal geven
zoodat we een bezoek aan de Gehoorzaal
kunnen recofnmandeeren, voor zoover dit
nog noodig mocht wezen.
We gaan zoo op waardige wijze het
politieke jaar '13 in.
Volledi heidshalve.
Mr. Troelstra heeft, tijdig 'hersteld van
zijn ziekte, te Amsterdam weer zijn ge
bruikelijke „Kerstrede" gehouden.
De vrijzinnige bladen geven er ko
lommen-lange verslagen van. Zoo'n fei-
FEUILLETON.
76)
En Ijaar vader?
De oude Naar hem behoeft gij niet
te gaan, dat is noodelooze moei Ie, hij-
zou u toch niet herkennen.
Is het mogelijk
Zijn hersens zijn ziek. U kan ik het
wel zeggen.
De groote deur werd geopend en daar
na de glazen deur van de vestibule.
Daar verscheen de donkere gestalte
van een meisje, in het zwart gekleed,
het gelaat bleek als marmer,
Wie komt hier op> dit uur? vroeg
zij.
Jean de Trémazan snelde op- haar toe
en riep
Ik, Thérèse.
Nu hij haar zoo treurig, zoo ontdaan
zag, leefde eensklaps al zijn liefde weer
op.
Dezelfde stem, een stem zonder uit
drukking, als In een droom, mompelde:
Gij, Jeaïi Gij hier?
Hij zuchtte.
Diicht bij haar, trachtte hij haar han
den te nemen en haar tot zich te trekken.
lentoonende vriend moet men eer en, niet
waar.
Wij hebben helaas zooveel ruimte niet,
maar mogen 'toch die belangrijke gebeur
tenis niet onvermeld laten.
Ziehier dan.
Mr. Troelstra zei de: Alleen d'e .„St.
D. A. R" heeft het bj het rechte eind.
Al wie daar buiten staan, ze mogen
zich zoo rood achten als zij willen, deu
gen geen sikkepit, terwijl concentratie
en coalitie nog minder te beduiden heb
ben. Vooral die coalitie moet er onder
(daverend applaus).
Ziezo, dat weten onze lezers ook weer.
O ja, Sneevliet en Wijnkoop- debat
teerden, maar hadden1 er weinig ,pléi-
zier. .van, wat geen wonder was.
ALGEMEEN OVERZICHT.
We hebben gister een kort bericht ge
had over de traditioneele kardinalénre-
ceptie daags voor Kerstmis, waarover
hieronder nog eenige bijzonderheden vol
gen. Eerst echter iets over de viering)
van het
Kerstfeest te Rome
waarover het volgende aan de „Croix" is
ontleend. „De nachtmis werd in het Va-
ticaan in de Paulijnsche kapel door mgr.
Zampini opgedragen en bijgewoond door
de prelaten en het hof.
De Paus droeg de H. Mis op in zijn
huiskapel, slechts zijn zus.ters en enkele
verwanten en genoodigden waren tegen
woordig. De nachtmissen werden in ge
heel, de stad druk. bezocht. In de ST.-
Maria de Meerdere werden dejriechtlg-
heden verricht door kardinaal Vincent
Vannutelli aan het Pauselijk altaar. De
kardinaal was des avonds ook tegen
woordig bij de processie met de reli
kwieën der kribbe, waaraan een enorme
menigte deelnam.
Over de kardinaals-receptie wordt nog
het volgende gemeld
Toen de kardinalen rond den H. Vader
in de particuliere bibliotheek waren ge
zeten, bedankte hij hen en wenschte hen
ook een Zalig KerstfeestPius X voegde
er aan toe, dat hij hoopte, dat 1913
een jaar van vrede mocht zijn. Met bevre
diging bemerkte de Paus, dat de interna
tionale gezichteinder begon op te kla
ren. Hij dankte de kardinalen voor hun
werkzaamheid en herinnerde de prefec
ten der congregaties er op< heusche wijze
aan, dat zij hun collega's niet hadden ge
spaard.
Enkele oogenblikken werd ook gespro
ken over den aanslag op den .onderko
ning van Indië. De Paus sprak hierover
vooral met kardinaal Agliardi, die in In
dië apostolisch delegaat is geweest. Ver
volgens sprak Pius X over de nieuwe
parochies, die waren of werden opge
richt.
Aan ieder van de- aanwezige kardinalen
gaf de H. Vader een present-exemplaar,
in rood-marokijnen prachtband van het
nieuwe „Antiphonarium", dat pas deVa-
ticaansche drukkerij heeft verlaten en
weldra algemeen zal verkrijgbaar zijn.
Ja, ik wil u zien, u spreken, u zeg
gen dat ik u bemin, u aanbid.
Zij stiet hem zacht terug, terwijl zij
een pijnlijken kreet deed hooren en ant
woordde
Spreek zoo nieir gii ,moest dit ge
vloekte huis ontvlieden, Jean, en gij keert
er terug. Treed dan binnen voor de laat
ste maal.
Bleek en koud als ijs ging zij ter zijde
om hem te laten binnentreden.
Hij ging het huis binnen en begaf zich
naar de werkkamer, waar Hubert Nol-
lan eenige dagen geleden het onderhoud
met zijn vader had gehad, dat zij stom
en onzichtbaar 'had bijgewoond.
Daar gekomen stak zij 2 kaarsen aan,
die slechts een twijfelachtig licht ver
spreidden in het ruime vertrek, wees den
jongen graaf een stoel, bleef tegenover
hem staan bij de schouw, 'waarin nog een
weinig vuur smeulde onder de asch en
zegde op treurigen toon tegen hem
Mijn koelheid verwondert u, Jean,
of liever'mijn wanhoop. Wanneer gij mij
zult hebben aangehoord, zult ge mij be
grijpen en gij zult dit huis met afschuw
verlaten om er nooit weder te keeren.
111.
WEERZIEN EN AFSCHEID.
Jean de Trémazan zag Thérèse aan en
vroeg zich af voor welk geheim hij
stond.
Voorop staat in elk dezer.jpresent-exem-
pUren een eigenhandige opdracht van
Paus Pius X- aan den betreffenden kardi
naal.
De Paus 'geniet een goede gezondheid'.
In de audiëntie-zaal, welke aan 's Pau
sen particuliere bibliotheek grenst, had
de Paus drie schilderstukken doen plaat
sen, het werk van Franeiscaansche mis
sionarissen. Deze stukken werden door
de kardinalen in oogenschouw genomen.
'We meldden, dat generaal 'Sawof in
Konstantinopel stappen had gedaan die
veel
dichter tot den vrede
zouden, hebben gebracht.
Nu echter wordt uit Sofia officieus
bericht dat van de onderhandelingen
niets waar is. Men moet échter met die
ontkenning van Biulgaarschen kant op
passen daar men weet dat zij zich niet
graag in de kaart laten kijken en een leu
gentje om bestwil geen kwaa<$ achten.
Als waarheid wordt nu gemeld dat Sa-
vvof niet als Sawof naar JConstantinopel
is geweest. De tegenspraak uit Sofia
kan dus in den vorm juist zijn.
Sawof meldt men, .Wam Dinsdagnacht
in een bijzonderen trein uit het Bulgaar-
'sche hoofdkwartier te Konstantinopel aan
onder den naam van eenen bankier Kalt-
sjef en was in gezelschap van den fi-
nancieelen agent Sachantsjiniëf, die een
vertrouwd raadsman Vanikoning Ferdi
nand is, en een officier van den genef-
ralen staf. Zij begaven zich dadelijk naai
den grootvizier, met wien zij een gel-
sprek van twee uur,en daarna naar den
minister van oorlog .TJ wjen zij een
onclerTibüd van een uur nadaeh. Vervol-
gens begaven zij zich naar het Russische
gezantschap.
Den volgenden da,g hadden zij op<-
nieuw een langdurige samenkomst met
den grootvizier.
We wachten nu op den uitslag van de
heden te houden bijeenkomst van de
Londensche conferentie.
GEMENGD
De „Temps" zegt te vernemen,
dat de Egyptische prins Achmed
F o e a d een inval in Albanië voor
bereidt. Met een leger van ongeveer
'20.000 man zal hij zich te Walona of op
een plek van de kust daar in de nabij
heid ontschepen, en zich tot vorst van
Albanië uitroepen, om zoodoende Eu
ropa voor een uitgemaakte zaak te plaat
sen.
De Roemeensche regeering vraagt
aan de Kamer een c r e d i e t van 110.000
f r s. voor ondersteuning van de Roeme-
niërs in Turkije, die ten gevolge van den
oorlog geleden hebben.
De nieuw gekozen president van
de Vereenigde Staten', Wilson, is ern
stig ongesteld.
Den eersten Kerstdag heeft hij bij een
auto-mobieltocht in een sneeuwstorm een
ernstige verkoudheid opgedaan, tenge
volge waarvan hij hevige koorts kreeg
met influenza-verschijnselen.
Men is nu de oorzaak van de ern
stige typ h u s epidemie bij het 1 ste
bataljon van het Duitsche spoorwegregi-
Het huis, dat hij zoo vreedzaam had
gekend, bewoond door een man, die de
hoogste achting genoot, die door allen
werd beschouwd als een eerlijk en recht
schapen man en op wien nog nooit eeni
ge blaam was geworpen, die scheen hem
getroffen door een ramp, waarvan hij
noch de oorzaak, noch de omvang ra
den kon.
De graaf de Trémazan had den ouden
Nollan altijd meer als vriend dan als
zaakwaarnemer of rentmeester behandeld
en hun kinderen waren met elkander op
gegroeid, hadden op jeugdigen leeftijd
met elkaar gespeeld, op Tateren leeftijd
met elkaar gestudeerdhoe kwam het
dan, dat die lieve Thérèse hem thans
zoo ijskoud ontving en met alle-kentee-
kenen van een hevig zielelijden
Wat was er gebeurd?
Toen hij afscheid van haar had geno
men bij zijn vertrek naar Engeland had
Zij geweend, maar tevens hem toeger
lachen door haar tranen heen zij had
zioli in Zijn armen geworpen en hem toe
gefluisterd
Wanneer gij meent dat uw plicht u
daarheen roept, Jean, gehoorzaam dan.
Ik zal op u wachten en tevens God bid
den dat Hij over u wake en u behouden
terug voere tot uw ouders en tot mij.
Bij zijn vertrek was zij de liefhebbende
verloofde geweest, wier liefde uit heel
ment te Hanau op het spoor gekomen.
In de keuken was bij het schillen van
aardappelen een soldaat werkzaam, die
vele jaren geleden typhus heeft 'gehad,
maar den bacil nog altijd bij zich draagt.
Het geheel e aantal typhu'slijders bij
het bataljon bedraagt nu 227. Tot gis
teren waren vier man bezweken.
Al de spinnerijen van de stad
Oudenaerde, meldt de „G. v. A." zijn
in staking. 2000 werklieden zijn er in
betrokken. I
Sinds eenige dagen waren er, naar 't
schijnt, door de werklieden overdreven
•eischen gesteld betreffende loonsver-
meerdering en de fabrikanten hebben
geweigerd aan die eischen toe te geven.
Men voorziet dat er gestaakt zal worden
in al de fabriken te Oudenaerde.
De 'werklieden blijven bedaard. Alles
in de stad is kalm.
Te Southampton is het in 50 jaren
niet zoo hoog water geweest als
op den eersten Kerstdag. De treinen
reden tot aan de assen dóór het water.
Door de overstrooming van de electri-
sche centrale stond het tramverkeer een
gedeelte van den dag stil. In verschei
dene straten moesten de menschen met
bootjes naar huis gebracht worden.
Door de inlijving van eenige nabu
rige igem.eetl ten zal Hamburg, dat
thans, naar men weet 990.000 inwoners
telt, met 1 Januari ongeveer 1.000.944
inwoners hebben.
Koninklijke Besluiten.
Bij Kon., besluit is aan J. Franse eer
vol ontslag verleend als notaris te Zie-
rikzee en kantonrechter-plaatsvervanger
in het kanton Zierikzee;
is aan B. W. Los eervol ontslag ver
leend als notaris te Uitgeest;
zijn bevorderd: tot commies der pos
terijen le kl. R. W. Langereis, J. Ram-
bonnet, F. F. F. Vries en R van Gijn;
tot commies der posterijen 2e kl. W. B.
A. Stülen, W. A. Kloosterboer, H. Bak
ker, J. 'M. A. Schwan, J. L. Fijnvandraat,
J. W. 'Bosch, S. Tiemersma, J. H. A.
Israël, P. M. Polak, J. Knape, G. Brug,
E. Eliek, A. Kuiler, C. B,rug Jz., M. Uhl,
J. j. Lavell, A. G. Schram de Jong,
R. Dekker, J. H. Callenfels, J. J. Note-
man, H, W. Boomgaart, Ju Wi. F. van'
Huls, F. C. Pervoost en T. Panman.
Een theosüfe in neod of
Volksbedrog op groote schaal.
Wij hebben bij een vroegere gelegen
heid den lezers het een en ander mede
gedeeld over de theosofie en eenige van
de verkondigers dier dwaling, in het
bijzonder over Marie Corelli, de even
veel gelezene als gevaarlijke romanschrijf
ster. In aansluiting daarmede en omdat
dezer dagen in Leiden propaganda-ge-
sohriftjes voor de theosofie verspreid
werden, is wel interessant het volgende,
wat het jongste nummer van „Van Onzen
Tijd" mededeelt.
Mevr. Annie Besant, de bekende leid
ster der theosofen, bevindt zich op 't
haar wezen sprakbij zijn terugkeert
vond hij een lichaam waarin de geest
scheen gedood en dat als door een on
geneeslijke kwaal was ondermijnd.
Toen hij haar zoo voor zich zag, meen
de hij dat hij zijn bloed naar het hart
terug voelde vloeien.
Zij geleek een steen en beeTd met ge
sloten oogen, het kenteeken van rouw,
dat eeri geniale beeldhouwer h,ad gebei
teld om voor een grafmonument te die
nen.
Jean de Trémazan kon zijn oogen niet
van haar afwenden, hij zag ha'ar aan
maar herkende haar niet en het was hem
alsof een zware steen op zijn borst
drukte.
Zij begon met zeer zachte stem
Waarom zijt gij hier gekomen, mijn
vriend? Ik had u toch geschreven, dat
er een ondempbare kloof tusschen ons
was ontstaan
Het is waar, maar ik heb u niet
willen gelooven. Welk noocSot zou ons
kunnen scheiden
Hetgeen ik u heb geschreven, met
den dood in het hart, moet ik u thans
herhalen, met dezelfde droefenis....
Z-ij aarzelde even en voegde er tóen bij:
En met dezelfde beslistheid.
Nu zweeg ze en boog het hoofd.
Geen traden ontvloden meer aan haar
oogen.
moment in moeilijke omstandigheden. Ze
neemt op haar tochten in den laatsten
tijd twee jonge Indiërs mee, van wie
ze wondere dingen vertelt. De eerfe jonk
man zou de held van ontelbare reïn-
carnatie's (wedergeboorten) zijn. Ze heeft
hem Alkyon gedoopt en hij zou vol
gens haar van af het steentijdperk tot
op heden in talloos vele lichamen hebben
geleefd. Zijn levensloop heeft natuurlijk
buitengewoon veel aanrakingspunten met
de geschiedenis der mens'chheid, waaraan
zijn verschillende levens parallel loop-en.
Het aantal dergenen, die aan Alkyon's
talrijke levensverwisselingen gelooven, is
niet zoo heel gering en mevr. Besant
ziet graag, dat men den knaap eer be
wijst en aanbidt als een god. Al deze
dingen zijn nu onlangs den te Madras
wonenden vader van de knapen ter oore
gekomen en de oude heer, die zijn kin-
ders beter meent te kennen, heeft tegen
mevr. Besant eene vervolging ing'esteld
tot teruggave der „domme jongens". Hij
betwist nadrukkelijk, dat ze de merk-:
waardige schepsels zouden zijn die Annie
Besant van hen maakthet zijn heel
gewone knapen, die hij- in zijn goed
gelovigheid aan mevr. B. afstond, toen
deze aanbood ze op haar kosten op tè
voeden. Daar nu de dame zoowel in 't
openbaar als in gesprekken meedeelt,
dat de oudste der jongelingen een Indi
sche god zou zijin. en eene reïncarnatie
van 'd en Christus, en er domme men
schen genoeg rondloopen die dat alles
gelooven, meende de vader zijn zoons
te moeten terug nemen om ze van hun
„goddelijkheid" te genezen en vervol
gens in ceti r?,nderp -ichtiny nr- +o voeden
Als het" gerecht te Madras, waarvoor
het proces gevoerd wordt, den vader
in 't gelijk stelt, zal de „goddelijke"
Alkyon thuis nog harde noten te kraken
krijgen
KORTE KRONIEK.
Minister Colijn werd heden bij de
'grafenis van den vice-admiraal Baron
Sweerts vertegenwoordigd door den
heer Zegers frijser, secretaris-generaal
Tan het Departement van Marine.
Tot gouvernemenls-secretaris in
Ned.-Indië is bestemd jhr. dr. A. C. D.
•de Graeff, thans tijdelijk als zoodanig
werkzaam.
Te 'sGravenhage is bericht ont
vangen van het overlijden van den Iuit.-
kolonel A. J. de Booij, eerste officier
nan de Kon. Mil. Academie.
In de gisteren .gehouden vergade
ring Van de Eerste Kamer werden dé,
nfdeelingen saamgesteldj waarna de le
den zich in de afdeelingen begaven tot
het kiezen van voorzitter en onderi
voorzitter.
Voor het lidmaatschap van de Pro
vinciale Staten van Utrecht (vacature-
jhr. mr. Sandbergj, zijn gisteren offici
eel candidaat gestelde de heeren C. P.
de Groot (chr.-hist) te Abcoude-Baam-
brugge mr. Thomassen k Thitessjnk Van
der Hoop van Slochteren (chr.-hist.),
burgemeester van Breukelen, en A. .A
van Vloten (lib.) te Maarsseveen.
In de zitting van Ged. Staten van
Zij brandden van de koorts, die haar
inwendig verteerde.
Jean de Trémazan beet zich op de lipr
pen hij kon zich nog altijd de reden van
die plotselinge verandering niet verkla
ren.
Toen hij h,et stilzwijgen bewaarde, her
nam Zij:
Ik heb op mijzelf een overwinning
moeten behalen, die mij heel wat slape-
looze nachten en angstige uren gekost
heeft, 'om datgene te schrijven, wat
gij zeker niet vergeten hebt. Gij weet1
wel dat ik u niet bedroog. Jean, toen
ik u zegde dat mijn hart u geheel toe-'
behoorde, dat al mijn hoopi bestond met
u voor het geheele leven vereenigd te
j zijn. Het moeten dus wel ernstige, vree-
r.eftjke omstandigheden zijn geweest, die
nij er toe gebracht hebben, een band te
verbreken, die mij zoo dierbaar was.
Vjaag mij niets, gij zoudt daarmee slechts
mijn marteling verdubbelen. Sedert ik dit
besluit genomen heb, een onwrikbaar be-
siuit helaas, zijn er nieuwe gebeurtenis-
sen ovorgevallenwreed zoowel voor
mij, die mijn besluit nog krachtiger heb
ben gemaakt: Wij zijn gescheiden voor
eeuwig
Thérèse
(Wordt vervolgd.)
