Uit de Pers.
DE TWEE VRIENDEN.
Tweede Blad» behoorende
bij DeLeidsche Courant van
Vrijdag 8 Nov. no. 938.
KAMEROVERZICHT.
TWEEDE KAMER.
De Invallditeits- en Ouderdomsverzekering.
Eindelijk zijn wij door de algemeene
beschouwingen heengeworsteld. Vijftien
jdag- en vijf avondvergaderingen hebben
zij geduurd, en had de rechterzijde zich
geen groote zelfbeperking opgelegd, wel
licht ware de opzet der linkerzijde gelukt
jen had men den beschikbaren tijd voor
ide begrooting volgepraat zonder één
artikel van de wet af te doen.
.Thans is men aan de artikelen be
gonnen. Hoeveel zullen er worden afge
daan alvorens de begrootingsdiscussiën
beginnen?
Veel hoop, dat er eenig schot in het
,werk zal komen, hebben wij niet. De
linkerzijde heeft absoluut geen haast en
Zal bij de onderdeelen wel hetzelfde
spelletje volgen als bij het algemeen de
bat: rekken en nog eens rekken.
Wij juichen dan ook toe, dat niemand
van de rechterzijde aan de replieken
heeft deelgenomen, tenzij alleen de heer
Lohman, die zich tegen de scherpe aan
vallen wegens zijn frontverandering wilde
verdedigen en wiens woorden meer een
|>ersoonlijk karakter hadden.
Rechts heeft de verdediging aan den
(Minister overgelaten en de heeren der
linkerzijde laten kletsen. Men kon kwa
lijk anders handelen, omdat het meeren-
Üeel van de gehouden redevoeringen niet
.werden afgestoken in het belang der
zaak, doch uitsluitend dienden om den
tijd te vullen.
De kiezers prenten zich deze aanvallen
leens goed in het geheugen en herinneren
zich 't volgend jaar bij de stembus, hoe
jde oppositie ons den wetgevenden arbeid
'allerbezwarendst maakte!
Veel valt er over den dag van gisteren
biet te zeggen. De Minister had het bij
het rechte einde, toen hij gisteravond
zeide, dat het volk geen belangstelling
meer had voor de ellenlange debatten.
ÖVij verwijzen dan ook naar ons verslag,
jwaar men de details der ministcricele
rede kan vinden.
In de avondzitting kwam nog een ta
melijk fel incident voor. De heer Goe
man Borgesius schold n.l. den socialist
(Duys uit voor „een verdachtmaker bij
Uitnemendheid". Dit liet de Voorzitter
natuurlijk niet toe en hij riep de heer
•Borgesius tot de orde. Doch Borgesius
iwas hierover niet gesticht en noemde
Ide Duys' beweringen onzinnig en gek.
Ja, als Duys het den liberalen lastig
maakt, praat hij onzinnige en gekke taal,
maar als hij tegen rechts van leer trekt,
prijzen dc liberalen en anti-clericale cou-
rantcninenschen zijn heldere? betoogen.
*t Is eenvoudig m.eten met twee maten.
Zullen de liberalen in 1913 aarzelen,
'dezen „verdachtmaker bij uitnemend
heid" weer aan een Kamerzetel te hel
pen? Al had Duys nog veel meer op
zijn kerfstok, hij kan bij de vrijzinnigen
van alles vergiffenis krijgen, omdat hij
anti-clericaal is.
Fransch-Duitsche Oorlog?
Onder dit opschrift schrijft de Nieu
we Tilburgsche Courant:
Het is deels belangrijk, deels eigen
aardig en deels koddig te lezen wat de
fransche bladen zeggen over den Bal-
Icanoorlog. Zij trekken allen partij voor
jie vereenigde Balkanstaten en roemen
den oorlog. De verliezen van den Turk ma
ken hen gelukkig... maar bet motief daar
bij is voor een niet gering deel gelegen
in nationaliteits-hoogmoed. Omdat het
iTurksche leger Duitsche instructeurs
heeft gehad en met Duitsche kanonnen
schiet, de anderen, vooral de Grieken
<en Bulgaren, naar Fransch systeem vech
ten of Fransdie officieren tot opleiders
FEUILLETON.
35)
De troep van Sicard vervolgde zijn
weg.
Op ongeveer een mijl afstands van
Lamballe moest men den grooten weg
verlaten en op dwarspaden gaan, waar
jde koets van den vertegenwoordiger der
Nationale Conventie zich moeilijk kon
bewegen.
De bewoners der weinige hoeven,
waar dit zonderlinge leger voorbij trok,
kwamen aan hun deuren en keken het
met verwonderde blikken na.
Men vorderde slechts langzaam over
üe smalle wegen, over paden, die door
Ide hei liepen en door bosschen met
rotsachtigen bodem.
Sicard kon op zijn gemak de raadge
vingen overwegen van zijn vriend Nol-
'lan, die hem tot zelfs van de kleinste
f'bijzonderheden, welke hij noodig kon
fjhebben om zijn zending goed te vol
brengen, niet onkundig had gelaten.
Het karakter der Trémazans en van
•hun bedienden was hem bekend.
c M^n zoja vm de,n tujnman Bpn,n,et al-
hebben gehad en zij bovendien met Fran-
sdhe kanonnen bewapend zijp, spreken
zij gewoonweg van een overwinning der
Franschen over de Duitschers. En het
Fransdhe volk leeft op in het suggestief
bewustzijn en in de onbewuste suggestie,
dat (het in een oorlog vam wezenlijke
Fransühen tegen wezenlijke Duitschers
evenzoo gaan zal en Krupp geslagen zal
worden door Creusot, het Duitsche
systeem door het Fransche. En jubel
kreten heffen zij aan, omdat ook de Bal
kanoorlog weer bewezen heeft, dat de
bajonet in den modernen krijg nog een
machtig en beslissend wapen is. De
Fransdhen immers zijn meesters op de
bajonet en een aanval der Fransche
soldaten „a la bajonette" werd zelden
weerstaan. En zoo hopen zij eens, in
den revanche-oorlog den gehaten Duit-
scher met de bajonet uit den Elzas te
ia gen.
En dat Tsaar Ferdinand van Bulgarije
Bourbondsbloed in de aderen heeft
zijn moeder was immers prinses Cle
mentine, dochter van Louis Philippe
verheugt hen dermate, dat zij bijna verge
ten, dat zij hun heil zoeken in een repu
bliek.
Wij laten den Fransdhen hun nationa
le zelfvoldoening niaar koddig is, dat
zij in huil bladen zelf de redenen aan
geven, waarom men toch de nederlaag
der Turken niet geheel en al op de
sbhuldzijde der Duitschers kan boeken.
Onomwonden wordt n.l. in de Fran
sche pers te kennen gegeven, dat de oor
zaak van de desorganisatie, van het Turk-
sdhe leger moet worden gezocht... in het
feit, dat Jong-Turkije, dat thans de macht
bezat, in handen was der vrijmetselarij
en de ellendige gebruiken dier vrijmetse
larij in het leger heeft gebracht.
Pas op! het was geen katholiek
blad, dat met die aanklacht het* eerst
voor den dag kwam, maar wel d»e
„Temps", het Fransche Hugenotenblad,
dat zoo grif aan de katholieken-vervol
ging mededoet.
Maar ihet blad heeft ten slotte liefde
voor zijn vaderlanS en heeft medegetreurd
over de verwoestingen door de vrij
metselarij in het Fransche leger aange
bracht.... Men weet het immers nog wel
hoe dank zij het schandelijk verklikkers
systeem de fichestot elfduizend
officieren, die zelf naar de Mis gingen
of hunne vrouw en kinderen er heen lie
ten gaan, in één jaar van de ranglijst
werden geschrapt.
Welnu ook in Turkije heeft de loge
de politiek in het leger gebracht met
het gevolg, dat ook daar het leger werd
verdeeld.
En zoo werd het mogelijk dat een di
visie-generaal, groot-meester der Otto-
maansche vrijmetselarij1 maar natuurlijijk
voor zijn taak onbekwaam, moest ge
fusilleerd worden omdat hij lafhartig
vluchtte. Dat soldaten van honger stier
ven omdat de zaken zoo slecht geregeld
waren dat een hoofdofficier een gene
raal met de revolver doodde omdat hem
de gegeven bevelen niet aanstonden.
Het Turksdie leger, dat zpo verschrik
kelijk geslagen werd, is het vrijmetse
laars-leger geweest en meer dan de
Kruppkanonnen en de bajoneiaanval-
len of de Fransche geest is het de vrij
metselarij geweest, welke de ineenstor
ting van het Turksche rijk in Europa
heeft bewerkt.
Men ziet het doodgravers zijn de
broeders van de troffel altijd geweest en
zullen zij altijd blijven.
De obstructie.
Het Nederlandsöhe volk weet nu wel,
hoe de linkerzijde obstructie voert.
Om weer „baas" te kunnen worden
in het land, gooit men zelfs de par
lementaire eer overboord ge behoeft
niet te vragen hoe het den onzen zal
vergaan, wanneer de linksClieu weer
macht en.... de benoemingen in handen
zouden hebben.
Sinds jaar en dag is men met die ob
structie bezig. Het is meerdere malen
gezegd en ook bewezen.
Maar toch niet duidelijker dan door
een staatje in de Tijd, waarin wordt
aangegeven, hoeveel bladzijden druks de
redevoeringen voor de algemeene be-
les gedaan kunnen krijgen, wanneer men
hem in zijn zwak tasttezijn drankzucht
en begeerigheid.
De dokter had niets verzuimd en Si
card had bovendien geen lange uiteen
zettingen noodig, maar begreep reeds
met een half woord.
Men bereikte eindelijk het kasteel La
Guyonnière.
Sicard was in zijn hart geen slecht
men sch.
De tijd, waarin hij leefde, (had ook op
hem den stempel gedrukt en daarbij had
hij zich voorgenomen, een vermogen te
bemachtigen onverschillig op welke wij
ze, maar hij was bloeddorstig, noch
wreed.
Toen hij het vreedzame verblijf aan
schouwde, waar hij rouw en verderf
moest brengen, voelde hij eenig leed
wezen.
Zijn plicht gebood evenwel en het zou
niet voorzichtig zijn, dien stap niet te
volbrengen.
Wel was hij voorzien van een volle
dige volmacht, maar wie verzekerde hem
dat er onder zijn gevolg niet ee|T was
met een andere volmacht, belast met
een toezicht op hem en het uitbrengen
van een rapport aan hen', die hem had
den afgevaardigd.
Hij moest 'dus ook a<a,n zijn eigten
h|0|0fd denken.
schouwingen voor belangrijke wetsont
werpen sinds 1848 besloegen.
Voor de invaliditeitswet eisebten in
eersten termijn de algemeene be
schouwingen 270 bladzijden druks.
Zie nu verder.
Getal
Jaar bladz.
Kieswet 1850 58
Provinciale wet 1850 12
Gemeentewet 1851 29
Armenwet 1854 57
Jachtwet 1857 12
Successiewet 1878 77
Lager Onderwijswet 1878 130
Strafwetboek 1881 9
W.eiboek van Strafverder. 1886 5
Grondwet 1887 98
Lager Onderwijswet 1889 93
Arbeidswet 1889 46
Vermogenbelasting 1892 115
Bedrijfsbelasting 1893 82
Faillissementswet 1893 27
Kieswet 1896 74
Finant. verh. Rijk en Gem. 1897 29
Kamers van Arbeid 1897 18
Persoonlijke Dienstplicht 1898 37
Leerplichtwet 1900 25
Militie en Landweerwet 1901 77
Kinderwetten 1901 24
Woningwet 1901 20
Ongevallenwet 1901 64
Beroepswet 1902 8
Militair Strafwetboek 1903 19
Hooger Onderwijswet 1905 168
Drankwet 1907 98
Wet Arbeidscontract 1907 98
Visscherijwet 1908 17
Onderzoek Vaderschap 1909 44
Arbeidswet 1911 47
Wet bestr. zedeloosheid 1911 20
Militiewet ipi2 137
Vraagpunten ziekteregeling 1912 130
Ziektewef en Radenwet 1912 180
ïn 1911 is men aan de linkerzijde dus
blijkbaar met de obstructie begonnen.
Thans bij de invaliditeitswet heeft men
echter het record geslagen.
Op 1 April hield men, zooals men zich
herinneren zal, de politieke staking, door
eenige dagen weg te blijven bij de arti-
kelsgewijze behandeling der wet in de
commissie van voorbereiding.
Zoo speelt de linkerzij met den par
lementairen tijd en met de belangen der
arbeiders. Laat ons kiezersvolk er aan
blijven denken.
Politie-Vereenigingen.
Aan een a4ike! in de Politie
gids onleenen wij het volgende:
„Het is een niet te loochenen feit, dat
de politie in Ned and c'en laatsten tijd
in opspraak is. \vordt over hetgeen zij
praesteert vrijwel gezwegen of, wat
vroeger haar taak heette, overgedragen
op particuliere veiligheidsdiensten, over
den ontevreden geest onder de politie
weet ieder mee te spreken.
„Nauwelijks toch is er weer een ver
gadering gehouden, een vergadering
van.... politiebeambten, waarin de loon-
wenschen of dienst-eischen zijn te berde
gebracht of de voorstellen en adviezen
hunner superieuren te dier zake zijn be
sproken in den bekenden afkeurenden zin
of er is zorg gedragen, dat de pers daar
aan openbaarheid geeft in den meest op-
zienbarenden vorm."
„Zeker er zijn vele en billijke werr-
schen aan te wijzen, die op bevrediging
wachten, er zijn teedere belangen, die
om voorziening roepen, maar zal dit ooit
anders zijn en is het dan niet verstandi
ger deze voor te "dragen met 3e Ingeto
genheid, die den politiestand1 past, dan
ze uit te meten voor Jan en alleman, die
de zaak wel verergeren maar niet verbe
teren kunnen
„Noblesse oblige. Nimmer ver-
gete de politie haar oorsprong en hpar
roeping".
„Zij sluiten oog en por voor de pers
organen, die slechts leven en tieren van
der menschen ontevredenheid, die, spe-
culeerend op hun slechtste eigenschap
pen, daaruit voor hun penvoerders en
propagandisten een bestaan weten te
kloppen. Dat men oog en oor in dejjo-
litiewereld niet sluit voor die verfoeieliji-
ke strijdwijze, welke niet dan lage be
doelingen ziet bij de tegenpartij en
slechts edele bij de hare zoo menig op-
In een oogwenk had hij zijn troepen
verspreid.
Het voorplein, de binnenplaats, de
lanen en alle uitgangen waren door sol
daten bezet en voor elke deur werd een
schildwacht geplaatst met de bajonet
op het geweer.
Vervolgens ging de commissaris, met
zijn sjerp om, vergezeld van gendarmen
met getrokken sabel, naar de huisdeur
en de graaf de Trémazan hoorde einde
lijk het beveldat hij reeds den geheelen
nacht verwacht had
Open in naam der wet!
Er werd geen tegenstand geboden'.
De graaf, bleek en vastberaden, kwam
hem tegemoet en vroeg:
Wie zijt gij?
De commissaris, gezonden door de
Natiuonale Conventie te Parijs. Gij zijt
de voormalige graaf de Trémazan?
Ja.
Beschouw u dan als mijn gevange
ne. Laten wij naar binnen gaan,.
Alvorens den graaf te volgen liet h/j
vaij den drempel van het huis zijn blik
over de omgeving gaan en hij was tevre
den over zijn werk.
Niemand kon hem ontsnappen.
Een linie van nationale garde had het
kasteel omsingeld.
Hij beschikte pver voldoende gewa
pende
stel van zoo menig politieman draagt
daarvan de leelijke kenmerken."
jtVolkomen begrijpelijk is het dan ook,
dat allen, die ais superieur huil verant
woordelijkheid begrijpen, front maken
tegen de onhebbelijkheden, waartoe hun
mindéren als vereenigingsmannen mee>-'
nen gerechtigd te zijn, en, geen verschil
erkennen tussChen de woorden en hande
lingen van den politieman en den ven-
eenigingsman, den eerste aansprakelijk
stellen ook voor den laatste. Hun verant
woordelijk voor den dienst tegenover
Staat en Maatschappij gevoelend, mogen
de superieuren niet dulden, dat een amb
tenaar z'n natuurlijke verantwoordelijk
heid afwerpt op een tweede ik, die juist
het tegenovergestelde doet van hejgeen
tot z'n taak behoort en in nacthverga-
deringen afbreekt, wat in dagtaak moei
zaam wordt opgebouwd. De superieur
kan niet toestaan, dat een ambtenaar als
lid eener vereeniging rechten zich aan
matigt» woorden zegt en handelingen
pleegt, die hem in dienst ontslag of straf
zouden kosten."
„Zeker, wij zijn nog lang niet, waar
wij komen moeten, nog zoovele rech
ten bleven onvervuld, en nog zooveel
behoeften bleven te voorzien, maar wie de
ontwikkelingsgang verhaasten wil, moet
werken in de richting van zijn doel,
door daarvoor te pleiten met oordeel en
bedachtzaamheid. Wie in afbreken hun
ner meerderen hun heil zoeken en be
wijzen op den katheder even weinigt
waarde te hebben als in den dienst, zij
toon en onwaardig te zijn wat zij...
eischen, en doen hun doel meer schade,
dan hun verwatenheid hen veroorlooft
te beseffen."
„Een voorbeeld? De bladen vermei
den het volgende: Een verzoek van agen
ten van politie te..... om verhooging van
jaarwedden is door den gemeenteraad
met eenparige stemmen afgewezen, na
mededeciing van den burgemeester, dat
dit adres tegen zijn advies als hoofd der
politie was ingediend en dat er in het
politiecorps een geest van.... opruiing en
aantasting van het gezag heerschte."
„Zoover is het dan gekomen.... En nu
ïegge men niet, dat dit een zuiver plaat
selijk verschijnsel is, want wie in de
jjolitiewereld en in de politiepers thuis
is, weet dat die geest van opruiing ook
elders roudwaart, dat die juist is op te
merken in de voornaamste gemeenten
van ons land en we daar ook de eerste
offers zullen zien vallen, als de aantas
ting van het gezag door de politie zelve
haar bezinning niet terug erlangt."
Het artikel sluit:
„Ër zijn verzachtende omstandighe
den, o zeker, op bewogen wateren is al
tijd schuim. En wanneer het betrekkei ijk
nog jonge vereenigingsleven onzer poli
tie wat ouder zal zijn geworden, zal "het
door een harde school geleerd hebben»
zich aan tc passen aan de eischen van
het politieambt, dat geen opspraak duldt.
In die richting hebben v^ij steeds ver
maand en gaan wij voort ons woord te
doen hooren
STATEN-GENERAAL.
T\N EEDE KAMER.
Zitting van Woensdag 6 Nov. verv.)
Aan de orde is de In validiteits-
en Ouderdomsverzekering.
De heer T r o e Is t r a (S.D.) schreef de
houding van den heer Treub toe aan spijt
over de onbetwistbare nederlaag, welke
heer Treub iti diens strijd van 15 jaren
tegen de sociaal-democratie heeft geleden,
een nederlaag, vooral op het gebied van
staatspensioneering, welke spr. thans na
der uitvoerig onderstreepte. Spr. noemt
den heer Treub een „mooi psychologisch
geval".
Eli wat nu het uitspelen betreft der
buitenlandsche sociaal-democraten tegen
de Nederlandsche, betoogt spr., dat de
heer Treub eenige dagen geleden op een
interruptie van den heer Hugenholtz toe
gaf, dat van sociaal-democratisch stand
punt de houding der Nederlandsche so
ciaal-democraten in zake het staatspen
sioen veel meer te verdedigen is dan het
afwijzend standpunt van de buitenland
sche socalisten. Dit slaat het geheele
De gendarmen, die hem vergezelden
zagen er wel naar uit om schrik aan te
jagen en de kruidenier Ledoux had hem
aangekeken alsof hij zeggen wilde:
Heb geen zorg, ik sta voor mijn
mannen fci.
In de eetzaal wachtte hem een teleur
stelling:
Daar waren geen vreemden, geen be
zoekers.
Alleen de gravin de Trémazan e|n haar
dochter waren daar.
'Hij zette zich op een stoel neer en
keek de drie menschen aan, wier gelaat-
srtekken volmaakt lcalni waren.
Toen vroeg hij:
Gij zult weten waarvan gij wordt
beschuldigd
De graaf antwoordde:
Neen, dat weet ik niet, ik heb mij
niets te verwijten en verzoek u mij te
zeggen, wat mijn misdaad is.
Gij staat in verbinding «net de
grootste vijanden der natiegij hebt de
verraders gesteund en de oproerlingen
aangemoedigd ten slotte hebt gij een
schuilplaats aan hun aanvoerder, die zich
nog in uw huis bevinden moet.
De graaf de Trémazan antwoordde
zonder aarzelen
Men za! u door valsche rapporten
bedrogen hebben. Zoek vrij den man,
van wign gij spreekt, gij zult hem hier
betoog van den heer Treub dood, en het
blijkt, dat de socialisten-moord van den
heer Treub al heel onbloedig is geweest;
dat de lieden, die hij meende te dooden,
uitstekend welvarend zijn en dat de heer
Treub handelde als Nazim Pacha in den
huidigen Balkan-oorlog, die slechts onbe
woonde dorpen achter zich verbrandde.
Spr. beslhit dit gedeelte zijner rede met
het getuigenis, dat de Nederlandsche so
ciaal-democraten op den goeden weg zijn
en dat het moeilijk zal zijn het staats
pensioen tegen te houden.
De heer Duys (S.D.), die hierna repli
ceert, critiseert de inhoudlooze rede van
den Minister, die of uit onmacht of udt
onwil verschillende van spr.'s argumènten
liet loopen of er zich afmaakte met een
phrase.
Zitting van Donderdag 7 November
De heer Du ijs (S. D.) zet zijn gis
ter afgebroken repliek rede voort Onder
de tekortkomingen van het ontwerp re
kent hij het niets geven voor volkshy-
giënische doeleinden.
De risico-overdracht zal tengevolge
hebben, dat men particuliere instellingen
krijgt van een exciusivistischen, anti-so
cialen aard.
Hij verwijt den heer Lohman en Bor
gesius, dat zij, zelve bij particuliere ver
zekeringsmaatschappijen betrokken, niet
gezwegen hebben over de risico-over
dracht. De particuliere maatschappijen
krijgen bijna onbeperkte vrijheid, zich
aan de ongunstige risico's op 't oogen-
blik dat zij ongunstig worden, te ont
trekken.
Hij bestrijdt ook de heeren Teenstra
en ;Bos vooral ten aanzien van wat deze
over zijn, sprekers, werk heeft gezegd.
De .heer De Savornin Lohman
(C. ,H.) geeft een verklaring van zijn
veranderde .houding sedert het onder
teekenen van de bekende nota.
Hij Jieeft zich steeds zijn vrijheid voor
behouden ,om alle argumenten te hooren
en ,op het laatste oogenblik nog te be
slissen naar aanleiding van het gehoorde.
Zóó deed hij als rechter, zóó deed hij
ook in de Kamer. Welnu, de algemeene
politieke toestand van het land ^ischt
de aanneming van dit ontwerp en bui
tendien zijn er tal van punten, waar
omtrent de afgevaardigde inderdaad van
meening is veranderd door hetgeen later
bekend werd.
Iiij zal vóór stemmen, hoe zeer hij
weet, dat velen waaronder personen,
die hij acht hem zijn houding zullen
euvel duiden.
De heer Patijn (U. L.) ontkent een
onkiesche toespeling te hebben gemaakt
op een mogelijk niet terugkeeren van
den neer Treub in de Kamer.
Hij acht de door hem ingebrachte
bezwaren tegen staatspensionneéring niet
alle ernstig.
De staatspensionneering moet in ons
welvarend land zonder eenig bezwaar
te bekostigen zijn; desnoods door een
speciale j>ensioenbelasting.
Avon dzitting.
Voorzitter de heer De Geer.
De heer Goeman Borgesius (U.
L.) betoogt dat de vrijwillige verzekering
aanvankelijk niet velen zal omvatten.
Naarmate hun aantal gaat toenemen, zal
het bedrag voor staatspensioen noodig
geringer worden. Wat het concentratie
program betreft dit is slechts een grond
slag voor een eventueel Regeeringspro-
gram, men moet wat overlaten aan het ver
trouwen. In details treden ware niet ge-
wenscht. De Minister greep zich vast aan
de brokjes verdediging van de heeren
Treub en Bos, zooals men bekentenissen
wel eens splitst. De bekeering der Libe-
berale Unionisten begreep de Minister,
niet, maar die van den heer Lohman wel.
Spr. kwam er tegen op, dat de heer.
Lohman hedenochtend zou hebben ge
zegd, dat spr. als oud-Minister het volk
zou ophitsen tegen eerlijke lieden zooals
hij. Uit een hem door den heer Lohman
getoond stenogram concludeert spr., dat
het nog sterker was dan hij zei. Er was
geen reden om zoo te spreken.
De heer T r o e I s t r a (S.D.)Hij vleit
zelf de massa is er tegen en zal
voorstemmen, omdat het volk 't wil.
De heer Borgesius (U.L.) neemt
niet vinden. Mijn huis is gastvrij, ik heb
meermalen huisvesting verleend aan rei
zigers, die verdwaald waren of onder
weg een ongeluk hadden gehad.
Kent gij den voormalige» baron de
Guern
Zeker.
Is hij niet familie van u?
Ja, een neef.
Hebt gij hem in de laatste dagen
nog gezien
Neen.
De graaf de Trémazan sprak deze on
waarheid zonder blozen uit.
Sicard zegde alleen
't Is goed.
Daarop wendde hij zioh tot de gen
darmen, die aan de deur stonden, eit
beval hun
Gendarmen, bewaakt deze beschul
digden, zonder hen een oogenblik tel
verlaten, niemand mag met hou gemeen
schap hebben.
Hij verwijderde zich met zijn Helper
Morillon om de verschillende vertrekken
van La Guyonnière te doorzoeken, ten-
wijl zijn andere agent, Burthe, den om
trek van het kasteel doorzoeken zou en
de bedienden in het oog moest Ihoudert!»
(Wordt vervolgd.)
