Uit de Pers.
DE TWEE VRIENDEN.
BINNENLAND.
Tweede Blad, behoorende
bij DeLeidsche Courant van
Woensdag 6 Nov. no. 936.
KAMEROVERZICHT.
TWEEDE KAMER.
De Invaliditeits- en Ouderdomsverzekering.
Ach, ach, wat duren de replieken uiterst
lang! Wat hebben wij toch in 'shemels
naam aan het eeuwige gezeur over staats-
pensioneering en de tientallen malen her
kauwde critiek op het ontwerp-Talma?
't W.ordt nu al te bar. De meeste spre-
keers praten elkaar maar na of behan
delen punten, die met het aanhangige
ontwerp niets te maken hebben.
Het concentratie-program der vrijzinni
gen staat feitelijk geheel buiten deze
'quaesfre. De leuzen, waaronder links in
,,.1913 ten strijde denkt te trekken, be-
hooren waarlijk niet bij een invaliditeits
verzekering te worden behandeld.
Doch er moet politieke munt uit de
^debatten worden geslagen en het belang
jder zaak wordt aan de politiek ten offer
gebracht!
Het eigenaardige van het geval is nog,
idai de socialisten een voorziening in de
'ouderdomsverzorging óf als prulwerk óf
'*ls een tijdelijken maatregel quaiificeeren,
!Zoolang het allemanskiesredht er niet is. I
't Is prulwerk, wanneer de rechterzijde
Ihet doet; 'n noodmaatregel wanneer het
yan links komt.
Hoe weinig principieel men links stand
jhoudt, bleek gisteravond weer uit da
repliek van dr. Bos. Ook deze steunt, of-
'scnoon zijn hart verpandend aan de ver
plichte verzekering, con amore het be
vruchte concentratie-program en'bezwoer
'nis 'tware zijn partijgenoot Treub toch
['mee te gaan. Nu, dat heeft Treub al
toegezegd en het stelletje is dus compleet.
Of de concenjtratie-mannen ondertus-
t »chen de rede van, mr. Tydeman me|t veel
'genoegen, zullen ih ebben1 begroeit, staat
fte bezien. Oisteravonld heeft de leider
jder oud-liberale partij zijn stelsel van,
stteun aan, „achtenswaardige ouden van
Üagen" nader uiteengezet. Dezen ach
tenswaardiger!, lieden, wil hij een bij
drage u£t de staatskas toekenn.en, maar
'de vrijwillige verzekering moeit op den,
fduur de overhand krijgen,
Mr. Tydeman, hoewel melt het con,cen-
Tratie-program meegaande, verstaat er
heel watt anders on,der dan de unie-libe-
beralen en, Ihet is op 't oogenblik politiek
bedrog te spreken van eenstemmigheid
jaan de linkerzijde.
Wellicht kan de toekomst die eenstem
migheid brengen en laat mr. Tydeman
het „achtenswaardige" voor de „ouden
yan dagen" vallen om met Borgesius in
,een schuitje te varen. De oud-liberalen,'
hebben zich reeds zoo dikwijls de kaas
van 't brood laten afnemen, dat zij ook
jditmaal de kracht zullen missen om tegen
de afzakkende unie-liberalen stand* te
houden.
Tegenover die verdeeldheid links staat
de aaneengesloten rechterzijde, die de in
validiteits- en ouderdomsverzekering ten
spij: van alle obstructie zal weten tot
stand të brengen. Wel hindert dit aan
links en verbittert het de liberalen, die
rechts de eer van 't werk misgunnen, doch
de arbeiders, die in een niet ver verwij
derde toekomst de vruchten van Talma's
arbeid zullen plukken, zullen er rechts
dankbaar voor zijn.
Het doorzettingsvermogen van-rechts
tart alle tegenwerking links.
Mr. Troelstra over vrijzinnige samen
werking.
In het concentratie-program, dat door
'de hoofdbesturen der drie vrijzinnige
groepen is opgesteld en aan de kiesver
enigingen dier groepen verzonden, komt
io.m. de volgende plechtige verklaring
voor
„De hoofdbesturen van de drie vrij-
•zinnige partijen zijn met elkander in
Óverleg getreden, om te overwegen, wat
in deze ernstige omstandigheden de taak
is der vrijzinnigen. Zij oordeelden, dat
noodzakelijk is met behoud' van eigen
zelfstandigheid' de handen! ineen ta
slaan, ten .einde gezamenlijk! de gevaren
te kunnen afwenden, die het land be
dreigen. Die noodzakelijkheid klemt te
meer, daar de vrijzinnigen strijd te voe
ren hebben niet alleen tegten de reclv.
terzijde, maar evenzeer tegen' de sociaal-
democratie, die zich stellende op het
standpunt van d:en klassenstrijd, tot be
reiking van een hersenschimmig eind
doel, de grondslagen van de hedendaagt-
scne maatschappij ondermijnt'-'
Dit is dus een duidelijk front maken
tegen de sociaal-democratie. Evenzejer
als met de Rechterzijde bindt heit libe
ralisme met haar den strijd' aan. Zoo heet
lijlkeld Maar ,et "U OPi dC Werke-
Eergisteren hield mr. Troelstra in de
stadsgehoorzaal te Leiden de eerste zij
ner politieke redevoeringen over de ver
kiezingen van 1913 en daarin sprak hij,
volgens het uitvoerig verslag der „N.
K. Ct. het volgende over de „vrifeini-
nige concentratie"
„In hel algemeen keurt hij een concen
tratie der Linkerzijde tegen de Rechter
zijde af, daar zij de antithese bevestig*
Maar hij erkent, dat zij zich tüms als
verdedigingsmiddel tegen den aanval der
rechterzijde op het liberale karakter der
Grondwet, op "de liberale vrijhandels
politiek en op de liberale neutrale schooi
aan de vrijzinnigen opdringt. De liberale
burgerklasse moge weinig meer te win
nen hebben, des te meer heeft zij te
verliezen. Zoo moet deze concentratie bo
venal een verwerend en behoudend ka
rakter dragen en komt zij vooral den vrij-
l'beralen zeer gelegen. Zij richt zich
uitteraard allereerst tegen de rechterzij
de, al is ook de passus tegen de sociaal
democraten hun allen uit het hart gegre
pen. Maar zonder de hulip dier sociaal
democraten kunnen zij bij de herstem
mingen niet de overwinning behalen;
ze ts Tydeman c.s. moeten dus om het
vele wat op het spel staat offers brengen
aan de sociaal-democratie, die in 1909
heeft getoond zijn partijgenooden we
gens hun tegenstand tegen de democra
tie te kunnen doen vallen.
Zoo is dit concentratie-program, met
als eerste punt algemeen kiesrecht, voor
manden zonder de voorwaarde van ver
sterking der Eerste Kamer en een blanco
grondwetsartikel voor vrouwenkiesrecht
zonder dat aan den maatsdhappel ijken
welstand vast te koppelen, een ovenvim
ning onzer kiesrechtbeweging op het
conservatisme der linfcerzjjde. Evcnals
oozichi1 Va" staatspensioen, ten
opzichte waarvan het eveneens onze
overwinmng over de gansoh'e linie der
van een overwinning
van te grooter beteekenis, nu hdt alle*
minst onmogelijk is, dat het in 1913 van
zuHen" 1 afh,anfcn- ,of »'ij deze partijen
zullen in staat stellen deze eischen te
verwezenlijken."
En verder:
„Met nadruk verklaart mr. Troelstra,
dat zijn partij geen concentrate als zoo
danig heeft te steunen, alleen die can-
dtdaten kunnen bij de herstemming op
btrCvratene''Parti'- A"e a"deren za'
te Dvee|ewJrHe,Sfra.heeft-' naar gevoon-
het weten te gebruiken en
het niet aan phraseologie laten ontbre
ken, maar desondanks kan men in het bo-
hnnma f zeerduideli/k lezen, hoe de
7 i ng. r sociaal-democraten in 1913
zal z.jiL Zij zullen-zij hei dan ook eerst
b'J herstemming-de „vrijzinnigheid" te
hulp komen, gelijk zij nu reeds te Om
j-een ma" stemden op een can-
vélfng kóC„ 7°Lht" 'geen andere aa"b«-
kon ''ebben, d;an dat hij tenen
over een „Kuyperiaan" stond. S
De grootc. beteekenis van Troelstra's
verklaring ligt echter hierin, dat hij de
vrijzinnigen gewezen Iheefl óp hun on!
derhrtdTe vo C'Se" krachten ee" '"<**-
beM -tl w'C" -ï" "'Ctgevenden ar-
deliilf ai z'i 2Onvoorwaar
delijk aangewezen bp de hulp der socia
l's, en. Nu reeds laat Troelstra rtj„ Cep
FEUILLETON.
33)
Meer spraken de graaf en de gravin
jiie. met elkaar.
Gagnard en Bonnet kwamen, kort nu
hun meester terug.
De boschwachter zegde:
Geen spoor is er overgebleven.
Om <3 uur had men in hejt kasteel de
^[Wanorde hersteld en alle vertrekken
.weer hun gewone aanzien gegeyenr
Men waande zich veilig.
Wanneer er geen verraad gepleegld
.tveJ, zou het nimmer te bewijzen zijn,
dat hier een schuilplaats was verleend
aan een voortvluchtige en hoe konden
jdeze edele, eenvoudige menschen dónr
ken, .dat er een verrader onder hen zou
£ijn
Zij waren steeds voor iedereen even
jgoed en vriendelijk geweest en konden,
dus veronderstellen, dat men hun, toeg»-
'daan was.
I De graaf en de gravin omhelsden el-
Raar en kusten daarop hun dochter Ro-
fcje, die. zoo moedig, z,ulk; e,e;n waardige
dochter van het geslacht de Trémazan
was.
Daarna begaven zij zich naar hun
slaapkamers.
Om 4 uur in den morgen was er geen
licht meer te zien in het kasteel, dat
scheen te slapen, maar niettemin sloot
geen der bewoners een oog dien nacht.
Men luisterde angstig, sidderde bij het
minste geruisch en verwachtte elk oo
genblik de geweerkolven op de stee-
nen van het voorplein zou ihooren, neer
vallen en de stem van den reg^erinjgs-
commissaris gebiedend aan de voor
deur zou roepen
Open in naam der wet!
Evenwel de dag brak aan zonder dat
de rust op liet kasteel door iets ver>-
stoord was
Ook de morgen verstreek rustig.
De familie kon denken, dat men haar
vergeten had.
Het was een grauwe, onaangename
herfstdag, de' luoht was met wolken be
dekt en de windvlagen rukten de gele
bladeren van de boomen en spreiddie
ze over de grasperken uit.
In de verte trok een nevel opi, die
boven den vijver hing als wilde hij nog
beter het lijk van den vluchteling ver
bergen.
Toch hcerschtc er e;eu bedrgk[t& stem*
klappen en begint ihij met eischen en
voorwaarden te stellen. De vrijzinnigheid
zal dit moeten doen en dat modten doen,)
pm de (gunst ,en recommandatie.der „roo-
de uneven*' ite ye.r werven en Troelstra ver
klaart onomwonden, dat hij en de zijnen
zich' hunne h/ulp in politicis dubbel en
dwars zullen laten vergelden.
Waar de leider der S. p. A. P. aldus
spjreken kan, wordt de pompeuze verze
kering, dat die vrijzinnige concentratie
evenzeer tegen de socialisten, als tegen
de Rechterzijde gericht is, inderdaad eert
bespotting. En die cijfers zijn daar, opi
het woord van dien heer Troelstra te be
krachtigen. De Kamer telt 59 leden van
Rechts en 41 van Links. Tot die 41
Linksche leden behooren 7 sociaal-demo
craten, een getal, dat bij de komende
verkiezingen vermoedelijk niet vermin
deren zal. Er kan dus geen sprake van
zijn, dat de drie vrijzinnige groepen met
eigen krachten de meerderheid zullein
veroveren. Willen zij evenzeer de S. D.
A. P. als de Rechterzijde bestrijden, dan
zullen zij (hoogs teüis een dertigtal zetels
kunnen veroveren. Zij zijn dus geheel
aangewezen op de hulp der socialisten,
willen zij éénige kans hebben een
kans, die ook dan nog alles behalve
groot is om de Kamer-meerderheid
van Rechts naar Links te verplaatsen.
Het jammerlijk' gesukkel van 1905'08
kian dan weder beginnen
Dc rede des heeren Troelstra geöft
duidelijk te kennen, dat de sociaal-demo-
araten bereid zullen worden gevonden
de Vrijzinnige concentratie te hulp te ko
men. Evenals de liberalen zijn de socia
listen vóór alles anti-clericaai en anti
ministerieel. 'Maar tevens valt uit Troel
stra's woorden te verstaan, 'dat de be
faamde zweep luider dan ooit zal klap
pen en 'de liberalen onverbiddelijker
nog dan vroeger onder het socialistische
juk zal doordrijven, indien de Linksahe
cence'ntratie met lahar valsche leuzen de
Kamer weet om te krijgen.
Ommen.
De Gelderlander schrijft nog,
over de Ommensche geschiedenis:
Den heer Mackay wordt e.en Kanier-
candidatuur aangebodende heer
Mackay weigert de candidatuur de heer
Mackay wordt candidaat gesteldde
heer Mackay komt in herstemmingde
heer Mackay verklaart een eventueele be
noeming te zullen aanvaarden de heer
Mackay wordt gekozen de heer Mackay
bedankt.
Zietdaar de zeven pihasen van een ver
kiezing, die spotbladen een kostelijk on
derwerp aan de hand doet voor allerlei
soort van politieke geestigheden.
De laatste houding van den Haagschen
eide.lman is echter niet de minst edele.
Zij geeft plaats aan het vermoeden datt
de heer Mackay door de omstandigheden
overrompeld werd, dat hjj niet overzag
welke-verstrekkende gevolgen zijn schee-
ve houding tegenover de coalitie zou
kunnen hebben, en dat hjj tfurns, to|t be
zinning gekomen, wil trachten te red
den wat nog te redden is. Hij geeft in
alle geval blijk niet het instrument van
anti-papisme en Bronsveldianisme te wil
len zijn, waarvan desnoods geheel de lin
kerzijde zich bedient om katholieken of
anti-revolutionnairen te treffen.
Wat bij de nieuwe verkiezinjgi, die
thans noodig is, de houding der chlris-
telijk-ihistorischen zal zijn Ommen is
een overwegend redhtsch district. Stel
len de wankele broeders der coalitie nu
geen eigen candidaat, dan zal de heer
Van der Veg'ce, die natuurlijk weer de
candidaat van anTi-revolutionnairen en
katholieken wordt, bij eerste sitemming)
moeten worden gekozen. Wij kunnen ons
echter voorstellen, dat ook' in dat geval
de liberale candidaat heel wat meer
stemmen op zich zal vereenigen, dan hem
met recht toekomen. Heit zal de maat
staf zijn in hoeverre wij op de christe-
lijk-historischen het volgend jaar zullen
kunnen rekenen. En al brengt de uitslag
wellicht geen opklaring van den hori
zon, het is toch zeker niet kwaad, een
eenigszins helderder blik over den toe
stand te krijgen.
STATEN-GENERAAL.
Kiezersbedrog.
Men schrijft aan de „Maasbode":
Men heeft zich afgevraagd hoe het
mogelijk is. dat vrij-liberaien, unie-Iibe-
ralen en vrijz.-democraten, wier partii-
l.nzake het algemeen kiesrecht
zoo uiteenloopen, thans zich zouden ver-
listènen °P hCt wachtwoord der socia-
Edoch niets dan kiezersbedrog'
De slimmelingen hebben hun werk
verricht achter dikke muren met geslo-
heeft MerV" dubbele grendels, het
heeft niet kunnen verhinderen dat ook
terhaSd. e,d dC 'eUgen heeft ach"
alsH|nkna»f Me? kiesrecht dient s'echts
als lokaas. Het is met het grondwette-
j k'esrecht zonder uitsluitingen, zoo
als Troelstra c.s. het verlangt De
bonden partijen zijn er slechts eens over
inW<üi*e"' dat alSemeen kiesrecht
n algemecnen zln in de grondwet zal
worden gebracht, terwijl de regeling van
het kiesrecht, c. q. de uitsluitingen en
het amendementsrecht der Eerste Kamer
bij de wet zal geschieden, dus een
kwestie zal zijn van later zorg, overge
laten aan de Regeeringsmeerderheid.
yjamnige concentratie komt dus
eigenlijk neer op het zich aansluiten bij
derffiü n '"getrokken wetsontwerp, in
dertijd door minister Rink ingediend om
naral f" .tot .w,iziging van de kiesrecht
paragraaf in de Grondwet.
Het blanco-artikel der liberalen is dus
hel MVe"' Ja' ,Zeifs geworden een dub-
bel-blanco-artikel, waarachter de vrijzin-
"hfe" zich zullen verschansen.
Wat zegt het Nederlandsche Volk wel
van deze opnieuw gebleken onoprechte
houding der vrijzinnigen'
Slimheid moet dekken, wat men aan
innerlijke kracht mist.
Waarom in Engeland eene wet
sneller tot stand komt.
"Van °n2e" Tijd" geeft eenige rede-
aan, waarom in Engeland een wet
zoveel sneller tot stand komt dan bij
I. Alle wetten worden geredigeerd
d°°r e.en. P"soon. he" Parliamentary
Counsel (2500 pd. st. salaris, één ad
tal van 2 k'erken)' bi' ons door
partementen de nege"
P ln E"gf'and bestaat feitelijk de
Raad van State met meer; bij ons moet
over alle wetsontwerpen het advies in
gewonnen worden van den Raad van
State, wen door de Regeering geen ter-
mijn daarvoor kan worden gesteld
liifhvn .Eneel«he Lagerhuis bestaat
uit 070 leden, onze Kamer uit 100 le-
den; het mdividueele lid als zoodanig
vnilf i Engeland niets, bij ons gt-
voelt ieder lid als zoodanig zijn wafr-
de van pet. der vergadering.
de vl'1 uCl E"g,dsche Lagerhuis vindt
devooibehandeiing der wetten niet
Plaats, zooals bij ons, in de afdeelingen
maar ot in het geheele Huis, óf steeds
vmanerhetnHuif C°mmissies> miniaturen
3. De Ministers in Engeland houden
openlijk de leiding van de behandeling
der wetsontwerpen in het Huis en in
de commissies in hunne hand aan
neming van amendementen tegen hun
wensch behoort tot de zeldzaamheden
nog met een in de twee jaren,
liik <rS.t ™eerderheid maakt herhaaide-
u h. Van h?ar rech'. de debatten
sluiten °n de °°mipissies te
7. De guillotine wordt steeds meer
toegepast: beëindiging van de debatten
over een wetsontwerp of bepaalde ge
deelten ervan op een te voren bepaalden
V°°r i*e begro°tingsdebatten zijn
met meer dan 20 dagen toegestaan.'
1M 'hit Fngdand beschouwt niet ieder
Z,Jn roeP'"g ertoe bij te dra
gen dat de wetten zoo goed mogeliik
Èroerd C"h daar0m Z'j" de Wetten redelijk
goed, bij ons is zulks wel hei geval.
daarom zijn de wetten dikwijls bene-
den het middelmatige.
ming op. het kasteel en de bewonars
wisselden telkens angstige blikken.
Den huisbedienden ihad men njets ge>-
zegd van liet gevaar, dat het kasteel be
dreigde, maarniettemin vemoedd-en zij",
dat er iets gaande was.
Gagnard was 's morgens vroeg al uit
getrokken om de omgeving van het kas
teel te bewaken.
Toen de familie het middagtmaal ge
bruikt had, waarvan zij de spijzen ter
nauwernood had aangeraakt, kwam Gag
nard op liet kasteel terug en trad dade
lijk de eetzaal binnen.
De graaf stond op van tafel, kwam
hem tegemoet en vroeg:
Welnu?
De boscliwachter wees naar buiten
in de richting van Lambelle cn antwoord
de:
Zij komen.
Zijn zij al dicht bij?
Waarschijnlijk zult ge Ihen van den
toren kunnen zien.
Heer en knecht begaven zich naar
den toren van het kasteel, die een uit
zicht over de geheele omgeving bood.
Inderdaad zagen zij in de verte, op
den weg, die van Lambelle naar Guyon-
nière voerde, een troep gewapenden' na
deren, deels te voet, deels te paard!
m la hfit midde.a tfo.ep, o^p-
TWEEDE KAMER.
Zitthigi van Donderdag 5 Nov. (verv.)
Besloten werd heden- en Donderdag
avond te vergaderen. Daarna werd voort
gegaan met de Invaliditeits- en
Ouderdomsverzekering, en ver
volgde de heer fctugenholtz (S.D.) zijn
repliek, die de verschillende details van
het ontwerp nader bestreed. Wat de
Staatspensionneering betreft, karakteri- J
seerde spr. hei uitspelen der houding van
de buitentandsche sociaal - democraten
tegen de houding der Nederlandsche al$
klein en benepen werk.
De heer Tydeman (O.L.) preciseerde j
zijn standpunt tegen de opvatting van i
den heer Troelstra; hij wil slechts gelei-j
delijk en voorzichtig met bescheiden be- J
gin de sociale organisaties tot stand bren
gen. De Staatspensionneering op socia-
listischen grondslag, gelijk Troelstra wil4
wil spr. niet Zijn standpunt tegenover j
den heer Treub nader verdedigende, be-
toogde spr., dat het middel om door be- j
perking van de rechtsvrijheid de volks
kracht te ontwikkelen, in zijn wezen ver- j
keerd is. Spr. zet nader uiteen, dat hij 1
ook aan de behoeftigen een noodzakelijk
minimum wil verschaffen, als aanvulling
van de leem ie van vrijwillige verzekering.;-
Avondvergadering.
Voorzitter: mr. Drucker.
Dc heer Tydeman (O.L) zette zijn
repliek voort en ontkende, dat het be
roep van mr. Treub en anderen op België;
als voorbeeld van mislukking van de
vrijwillige verzekering, billijk, juist en
afdoende is. Verder lichtte spr. na'der
zijn stelsel van combinatie van vrijwillige
verzekering en staatsuitkeering toe. 'In
den eersten tijd zal in spr.'s systeem de
staatsuitkeering het meest noodig zijn. In
derdaad wil spr. de ouderdomsuitkeering
alleen geven aan „achtenswaardige ouden
van dagen". Hoever zich dat zal uit- i
strekken is niet beslist te zeggen. Men
kan de medewerking van burgerlijke en
kerkelijke armbesturen inroepen. Wel
meende spr., dat in vele jaren de staats
uitkeering niet zal kunnen worden gemist,-
maar wèl, dat zjj belangrijk zal kunnen
worden ingeperkt. Wie zich f5 vrijwillig
verzekerd heeft, zou spr. geen uitkeering
willen geven; wèl daarentegen aan
iemand, die zich f2 heeft verworven. Wat
de kosten aangaat, spelen in spr.'s sys
teem de retributies een belangrijke roL
Daar zijn vooreerst de bijdragen van do
vrijwillig verzekerden; van de werkgevers
en voorts kan men putten uit de alge-
meene middelen uit de kassen der ge
meenten. Pur et simple wil spr. geen
staatspensionneering.
Vervolgens betoogde spr., dat 's Mi
nisters beschouwing over de ouderdoms
zorg en het invaliditeitsbegrip legislatief
ondeugdelijk zijn.
De heer Bos (V.D.) constateerde even
eens, dat de vrijzinnigen willen uitgaan
van het denkbeeld van aansluiting bij de
bestaande kassen en fondsen en dat zij
voorts streven naar een algemeene ver
zekering. Spr. geloofde niet, dat deze te
bereiken is zonder verplichte verzeke
ring, maar die verplichting zal niet meer
worden gevoeld, als men over het ge
heele land heeft een wijd vertakt fonds
wezen, door den Staat gesteund. Spr. zou
liever dadelijk de verplichte verzekering
hebben gewild, doch leitende op het
volksleven, steunt hij van ganscher harte
het concentratie-program. Spr. hoopte,
dat de heer Treub zal gevoelen, dat de
Inikerzijde zijn krachten niet kan missen.
Spr. trad voorts in een nadere bestrijding
van den z. i. onjuisten gedachtengang van
het ontwerp.
De heer Te ens tra (V.D.) betoogde
nogmaals het wenschelijke van samen
koppeling van invaliditeits- en ziektever
zekering en bestreed voorts den £root-
scheepschen opzet, den bureaucratischen
geest van de ontwerpen. Tegenover den
heer Lohman hield spr. vol, dat bij het
ontwerp de zwakkeren voor de sterkeren
zullen betalen en verder bepleitte spr.
nogmaals staatspensioen.
De heer de Klerk (U.L.) betoogde,
dat 's Ministers rede teleurstellend wass
en bepleitte voorts staatspensioen.Woens-
dag zal hij zijn rede voortzetten.
scheidden zij een reiswagen, waarin
waarschijnlijk de regeeringscommissaris
zat, die hier zijn last had te volvoeren.
Het hart van den graaf klopte sneller,
maar hij bereidde zich voor om <ien
vijand kalm tegemoet te treden.
Tegen Gagnard zegde hij:
Het is goed, gij weet wat wij helv
ben afgesproken. Houd Bonnet in. het
oog.
De boschwachter knikte toestemmend.
In dit hachelijke uur maakten zij zich
inderdaad ongerust, over den tuinman,
naar aanleiding van diens gebrek: zijn
drankzucht.
Gagnard ging zijn kameraad dadelijk
opzoeken en zegde tot hem
Pas op, de patriotten komen, Neem
u in acht, want gij waagt uw eigen
hoofd en dat van ons allen.
Hij deed die woorden vergezeld gaan
een dreigend gebaar.
De graaf de Trcmazan begaf •zicili
naar de kamer van zijn vrouw, sloot zich
da,ar op met haar en Rose en zeglde
Houd moed, het oogenblik nadert.
VI.
DE INVAL.
Sicard, de vriend van den verrader
Hubert Nollan, had het oogenblik gun
stig gQoordseld o/n te. haqdelen.
Zijn veldtochtsplan was nauwkeurig)
omworpen.
Iqgeiicht door den eerloozen dokter^
op de hoogte gesteld van alle geheimen,
der slachtoffers die 'hem waren aange^
wezen, had hij bij het aanbreken van)
den dag de kasteelen van Kéronal, Bar
zé en d'Achet doen omsingelen door zijni
agenten, gesteund door nationale gar
den en soldaten, met order niemand
door te laten, meesters noch bedienden!
en op zijn aankomst te wachten voor
de huiszoekingen.
Vervolgens had hij zich naar Lamballe
begeven, waar zijn werkzaamheid zou
beginnen.
Allen, die hij wilde gevangennemen,
waren als in een reisachtig net, dat h.ij
slechts behoefde dicht te halen.
Te Lainballe had hij zijn papieren ver
toond, die hem een onbeperkte macht
gaven als vertegenwoordiger van het
Comité van Openbaar Welzijn en de
Nationale Conventie.
Vergezeld van zijn twee handlangers,-
Burthe en Morillon, politiemannen, die,
wanneer zij eenmaal orders hadden, voor
geen middel terugdeinsden om die te
volbrengen, had hij de brigade der gen
darmerie, de nationale garde, den vrede
rechter en zijn griffier opgeroepen.
(Wordt vervolgd.)
