50 cent
bij vooruitbetaling.
Uit de Pers.
^Tweede Blad, behoorende
bij DeLeidscheCourantvan
Zaterdag 24 Aug. no. 874.
STATEN-GENERAAL.
TW BEDE KAMER.
Kort Verslag van de vergaderingen
der Kamer.
[Het Kort Verslag der vergaderingen
,^an de Tweede Kamer der Staten-Gene-
V&al verschijnt in den avond van eiken
SJag, waarop de Kamer vergadert,
jl De abonnementsprijs bedraagt f 1.
Men abonneert zich voor den tijd van
'!!een geheel zittingsjaar. Voor de verzen-
[ding van het Verslag aan abonnementen
[binnenslands is geen port verschuldigd,
j' 'i j\Vij stellen onze lezers echter in de
ifeelegenheid, mits zij dit TIJDIG opge-
tjven, het Kort of Analytisch verslag te
'bekomen voor den prijs van
iDe Verzending van het Verslag ge
biedt ook in dit geval portvrij.
Alle betalingen van het Kort Verslag
i geschieden
De aandacht van hen, die reeds voor
de vorige zitting op het Kort Verslag
vwaren geabonneerd, wordt er op ge
vestigd, dat het noodig is, om, wan-
|neer zij ook gedurende de nieuwe
[zitting het Verslag weder wenschen
|te ontvangen, zich opnieuw te abon-
[iieeren, en dat het, met het oog op
'eene geregelde toezending van het
[begin der zitting af, gewenscht is
dat vooral TIJDIG te doen.
Om de bestelling te vergemakkelijken,
Komt in dit nummer een formulier voor,
Ehetwelk duidelijk ingevuld, aan
Tde Administratie, OUDE
SINGEL, 54, LEIDEN,
lïnoet gezonden worden.
DE DIRECTIE.
iii
;L,iberaal getuigenis over godsdienst-
looze opvoeding.
f In een artikel over „godsdienstlooze
jjopvdeding van Voogdijkinderen" schrijft
|jde Nieuwe Courant:
e Er bestaat juist dezer dagen ruim
schoots gelegenheid, om nopens het on-
jderwerp zedelijke opvoeding, beschouwd
jvan confessioneel, vrijzinnig-godsdienstig
standpunt en onafhankelijk van dengods-
ildienst nader inzicht op te doen. Het con-
Ijgres voor Zedelijke Opvoeding, dat Vrij-
[idag hier geopend wordt, wijdt er den
eersten dag zijne beraadslagingen aan en
beeft reeds nu den lijvigen bundel memo-
fries in verschillende talen, over dat on-
fjderdeel zijner agenda doen verschijnen,
[.waarvan May in ons Avondblad van Vrij-
ydag jl. een overzicht gaf. Welnu, indipi er
[iets noodig was om onze overtuiging
fin dezen te versterken, dan zou die ver
zameling daartoe zeker krachtig hebben
medegewerkt. Men vindt daarin den strijd
ider meeningen weer, zeker, maar hoe
'.winnen het de pleiters voor de onmis
baarheid van den godsdienst als element
Jjyan opvoeding in aantal en in kracht en
[gloed van betoog, van de mannen der
I morale laïque.
En over de voogdijkinderen, die de
vereeniging „Zedelijke Opvoeding'.' van
"dr. W. Meyer, godsdienstloos wil vor-
imen, zegt hetzelfde blad:
L En dan...de voogdijkinderenDie
[arme schepsels, verwaarloosd doorplicht-
[vergeten ouders, onttrokken aan het ge-
[zin op een leeftijd en in omstandighe
den, waarin hun karaktervorming moet
[beginnen, overgebracht in een omgeving
pdie, hoe goedgezind ook', het ouderlijk
[huis niet kan vervangen, weldra bloot
gesteld aan aanrakingen met de wereld,
hdie voor hen waarlijk het leven niet ge-
[taiakkelijker zullenn maken dan voor de
[meesten. Zal men dien kinderen den
[steun, den troost en de leiding diegods-
pdienst geeft, onthouden?, Ja, indi-en met
phun opvoeding -alleen van Houten's on
Meyer's konden worden belast, mannen
met een vaste wijsgeerige levensbeschou
wing en de gave om die aan anderen
mede te doen deelenMaar wat zal den
armen voogdijkinderen in verreweg de
meeste gevallen voor den zegen van den
godsdienst in plaats worden gegeven
door de „te goeder naam en 'faam be
kend staande gezinnen..», niet bij eenige
kerkelijke gemeente of secte aangesloten"
waarin zij volgens de statuten der veree
niging zullen worden ondergebracht en
van welke men (immers naar de bedoe
ling der stichters) de zekerheid zal heb
ben bedongen, dat de opvoeding zonder
godsdienst geschieden zal?
Het valt ons inderdad niet gemakke
lijk, ons gevallen te denken, waarin wij
als minister, als lid van een voogdij
raad of als rechter met de beslissing over
de opvoeding van zulke kinderen belast,
ze aan de door dr. Meyer gestichte ver
eeniging zouden toevertrouwen.
'Van deze verklaringen in een onver-
'dacht-Liberaal orgaan 'dient acte genomen
zegt bet Centrum.
Natuurlijk zouden wij ze niet, zonder
meer, voor onze rekening willen nemen.
iWat het blad bijv. schrijft over de op
voeding „alleen van Van Houten's en
Meyer's" bewijst, dat het de kern der
zaak voorbijziet.
Maar in elk geval voelt en zi et de re
dactie toch, dat opvoeding zonder gods
dienst leemten en gevaren met zich brengt
die o n m o g e 1 ij k kunnen worden weg
gecijferd.
Ze zijn dan ook al te evident, en
slechts voor moedwillig gesloten oogen
lOnzichtbaar.
Verval.
Het Dagbl. v. N oor d-Br ab a nt
schrijft
In een gezelschap sprak men over het
verval van den godsdienst in de groote
centra.
Deze wist cijfers te geven van Brussel,
'n andere van ,Ween en.
En toen vroeg er eenweet ge, hoeveel
percent van de katholieke huwelijken er
in Rotterdam gemengd zijn?
Geen enkel, was het antwoord, want
een gemengd huwelijk is niet een katho
liek' huwelijk.
Nu ja, hernam de eerste spreker, hoe
veel procent der huwelijken dan, waar
door katholieken zich in den echt verbin
den, gemengd zijn.
En toen werd er geraden.
Tien procent.
Meer.
Twintig.
Veel meer.
Vijftig.
O neen, weerde het gezelschap af. Vijf
tig. Dat zou de helft zijn
Het is nog meer, klonk het ernstig.
Van de drie eerste maanden dezes jaars
is het statistisch opgemaaktHet is
zeventig procent!
Toen viel er een ijzige stilte over het
gezelschap. Men oogde te zeggen: het
is onwaar. Doch die gesproken had,
kwam van de beste bron.
Moet het katholicisme, 'dat zich drie
eeuwen lang, ten spijt van verdrukking,
en vervolging te midden eener protes-
tantsche meerderheid heeft gehandhaafd
nu, nu het geëmancipeerd heet, vervallen
door vermenging met de dwaling.
En na de stilte werd er in het ge
zelschap gezocht naar de oorzaken. En
naar de middelen tot herstel.
Een sprak er: de grenzen worden te-
woordg al te zeer verdoezeld. Men kent
zijn godsdienst niet meer en wat deze on
derscheidt van andere belijdenissen. Gods
dienstig en fatsoenlijk mensch is in vele
oogen* gelijkwaardig. En dat God-de-
Zoon een "Kerk heeft gesticht, waarin Hij
Zelf zich dagelijks offert aan 'den Vader,
dat hierdoor een Godsdienst is ontwor
pen van goddelijke gedachte, waar men-
schelijk maakwerk zelfs niet mee te ver
gelijken is, dat het leven in deze Kerk,
het dagelijks dienen van God door den
Zoon het kostbaarste voorrecht is, het
welk een mensch kan te beurt vallen,
en dat hij deze schat voor zich en zijn
nageslacht als het hoogste goed moet be
waren en verzorgen, het zijn waarhe
den, aan velen ontgaan. Kenden alle God
en Zijne Kerk of legden zij zich op de
FEUILLETON.
De Erfgenaam van hertog Jean
NAAR HET FRANSCH.
A ,Van de hoogte van onze break maakte
jik met de hand kleine gebaren van er
kentelijkheid en bescherming, als een
goed vorst, beantwoordend een volksova-
'tie. In de verte werd ik Broeder Clau-
'dius gewaar, die ujt een hollen weg te
^voorschijn kwam, gevolgd door den klei
den Gauclienet. Zij schenen me zoo klein
oo nietig toe, dwergjes, schier onmerk
bare stippen in de ruimte. En ik zelf ge
doelde me ontzaglijk groot, ik beheersch-
te liet heelal, en mijn grootheidsroes was
nog niet voorbij, toen ik me op mijn twee
groeten weer thuis bevond.
Gedurende den ganschen avond nam
j|K zoo voorname houdingen aan; dat zelfs
[jmijn vader er door getroffen werd en hij
[mij niet meer „sukkel" durfde noemen.
Ijk dompelde mejuffrouw Espérit in een
[heldhaftig delirium, en joeg moederGrus-
Ltaud den doodsangst op liet lijf, door
Ifhaar in vertrouwen mee te deelen, dat ik
jnij sterk genoeg voelde om zelfs zoo
kennis ervan toe, gelijk dat behoort het
katholieke geloof zou in onze dagen zoo
veelvuldig niét worden blootgesteld aan
de gevaren van een gemenga huwelijk.
Had deze spreker gelijk? Wij gelooven
van ja.
De Bakkerswet en de politiek.
De min vriendelijke bejegening, de
Bakkerswet-Aalberse c.s. van socialisti
sche zijde ten deel gevallen, deed ons vra
gen of daar geen politiek achter school
zegt het Huisgezin.
Hierop hevige verontwaardiging bij het
,Volk".
En wat zien we thans?
De Algemeene Nederlandsche Bond
an arbeiders in het bakkersbedrijf wei
gert mede te doen aan het congres te
Utrecht, door het Nationnaal Comité
voor afschaffing van den nachtarbeid be
legd.
De secretaris van den Bond zet in het
,Volk" uiteen, waarom de Bondniet
meedoet.
Bij de huidige politieke constellatie
acht hij de kans op een andere bevredi
gende wet totaal buitengesloten.
Meedoen aan het congres zou de gezel-
i in den waan brengen, dat er van
onze „reactionnair-burgerlijke" Tweede
Kamer ten opzichte van de afschaffing
an den nachtarbeid nog wel wat te ver
krijgen was.
In plaats van voor afschaffing van den
nachtarbeid te blijven ijveren, moeten de
bakkersgezellen medestrijden voor het
algemeen kiesrecht.
Ziedaar de redenen waarom de „neu
trale" vakvereeniging niet meedoet.
Indien ooit een vakvereeniging zich
verpolitiekt toonde, dan is het deze.
Er is een nieuwe Bakkerswet inge
diend, die, redelijkerwijs gesproken, van
een flinke meerderheid verzekerd is, en
aan de ergste misstanden een einde
maakt.
In plaats van het initiatief van mr. Aal-
berse c.s. toe te juichen, wijst men het
nieuwe ontwerp af en houdt de gezellen
het algemeen kiesrecht als lokaas voor.
Een dergelijke houding is voor een
vakvereeniging beneden alles.
Ze bewijst alleen, dat in de neutrale
organisat.es de sociaal-democratie opper
machtig wordt, en dat de neutrale vak
bonden bijwagens zijn van 's heeren
Troelstra's zegekar.
groöte gevaren te trotseeren, dat gepen
sioneerde generaals er kippevel van zou
den krijgen. En den ganschen nacht tot
den morgen, doolde mijn verbeelding
rond op den rotskop, het glorieuze too-
neel dat mij met zoo groote bewondering
had vervuld.
Nog eenige punten evenwel restten, die
opheldering behoefden, en die me erg
plaagden. Wat voor '11 paard besteeg her
tog Jean? Welk gewaad droeg hij bij die
plechtige gelegenheid? Ik was niet te
weten kunnen komen, of hij slobkousen
of laarzen droeg, een pet of een vilt-
hoed? Die bijzonderheden waren aan
het geheugen van den verhaler ontsnapt
maar ze waren zeker nog wel geprent
gebleven in de herinnering van -eenig an
der persoon, van den gewezen bediende
van den hertog van Sommerive, en ik
brandde van verlangen, om mij bij broe
der Claudius op de hoogte te stellen,
De zaak was niet zoo eenvoudig, als
ze aanvankelijk scheen. Sedert het bezoek
van den Broeder aan het kasteel, bleven
onze betrekkingen vrij gespannen.
Wel verre van door mijn ridderlijke
kieschheid te zijn getroffen en mij zijn
dankbaarheid te bewijzen door een alge
heel vertrouwen, schaamde hij zich, dat
ik in het bezit was van zijn geheim.
Zoqdra i,k zinspeelde pp zjjn édelen
De Week
in tiet Buitenland,
Brrrr, wat een gevaarlijke gassen wol
ken er op uit den heksenketel op den,
Balkan. Geen wonder dat men, er met
een angstig oog naar kijkt, ieder oogen-
bleek vreezend dat de vlam in de pot
zal slaan. En het meest fatale is nog,
dat men door die dampen niet kan zien
waar het gevaar sluimert en of er wel
feitelijk gevaar bestaat en het maar niet
loos alarm is wat ons telkens opschrikt.
Lastig is 't dan ook om nu maar van het
figuurlijke af te stappen, uit de verschil
lende berichten die in" verbijsteren,de
hoeveelheid en snelheid elkaar opvolgen
zich een goed overzicht der zaken saam
te stellen.
Vooreerst is daar de nog steeds ham
gende kwestie in Albanië.
Het heet dat de Turksche regeering
zoowat alle eischen der Albaneezen heeft
ingewilligd. Maar deze blijven maar al
door den vaan des oproers hoog hou
den en al heet het nu dat ze dezer dagen,
eindelijk het zwaard opgestoken hebben
en naar hun penaten terugkeeren, in door
de regeering beschikbaar gestelde extra
treinen, dat laatste kan toch alleen op
de zuidelijke Albaneezen slaan.
I11 het noorden toch schijnen de Ma-
lissoren en Mirdieten één, lijn te 'trek
ken met de Montenegrin,en die het nu
weer eens op den Turk voorzien hebben;.
Wat het met deze laatste kwestie
worden moet, is ook op geen stukken n,a
te raden. De Porte stuurt klacht op
klacht naar de mogendheden en, deze
beloven al hun invloed uit te oefen,en
te Cettingje, maar de grensgevechten
duren stilaan voort.
En het gekste van de zaak is nog dat
Montenegro kalmweg ontkent dat zijn
meester, op het nederig verleden, waar
over hij thans bloosde, scheen hij gege
neerd, poogde hij het onderhoud af te
breken. Zelfs meende ik op te merken
dat hij mijn tegenwoordigheid vermeed.
Deze manier van handelen, teeken van
een zeer lage natuur, bracht den laatsten
stoot toe aan mijn achting voor hem, en
Lk nam me voor mij voortaan op te sluiten
in een hooghartige onverschilligheid.
Dien morgen evenwel kwelde mij de
nieuwsgierigheid dermate, dat ik' al mijn
mooie voornemens vergat en het school
gebouw binnenstapte op het oogenblik
dat de klok het einde der les aankon
digde. Alsdan was ik zeker, broeder
Claudius aan te treffen, en hij kon geen
voorwendsel aanvoeren, om zich aan mijn
verhoor te onttrekken.
Evenwel zocht ik hem tevergeefseerst
in het schoollokaal, waar eenige knapen
huil strafwerk afmaakten, en vervolgens
op de speelplaats, waar de jongens, die
recreatie hadden, vroolijk-rumoerig door
een dwarrelden, onder toezicht van broe
der Regimbertus. Maar langs den muur
van de kapel loopend, bleef ik verbaasd
staan. Een zonderlinge melodie klonk in
mijn ooren, een klagende, gesmoorde,
hortende melodie, die scheen voortge
bracht door defecte, onvolledige -instru
menten, irtrillend échter met /doordrin
troepen de Turksche grenzen in, gevaar
brengen, ondanks de beweringen der
Porte die zegt te weten dat de belagersi
van Berana onder leiding van Montenel-
grijnsche officieren Istaan.
Uit alles zou echter kunnen blijkelnB
dat Montenegro het erop aanlegt een,
oorlog met Turkije uit te lokken. Bij het
begin van den Italiaan,1sch-Turkschen oor
log hebben wij er reeds op gewezlen,
dat Italië een dergelijke hulp van het
verwante rijk niet met kwade oogen zou
aanzien en we mogen, dus gerust de me-
dedeeling van eenigen, tijd terug, dat Ita
lië alles zou in het werk'lsteUen om Mon
tenegro van vijandelijkheden, tegen Tur
kije, zoolang het Tripolis-geschil nog
niet uitgemaakt was, terug te houden,'
voor niets me;e.r dan een smoesje houden^
Het speelt te mooi it* de kaart Van Ita
lië.
Het schijnt dan ook dat de moeilijk
heden op den Balkan Turkije reeds meer
geneigd tot den vrede maken, die het in,
staat zou stellen zijn krachten tegdn,
Montenegro te ontplooien,. Voor een
oorlogsverklaring schijnt in Kon|stanti-
nopel groote neiging te bestaan,. En on
danks de geruchten dat de Italia,ansche|
vloot wederom voor de Dardanellen is
zien, worden met bekwamen spoed
Smirna en de Dardanellen, van het groot
ste getal verdedigers ontbloot, die naar
Roemelië gezonden worden.
Turkije verwacht dus den vrede en
ziedaar al weder een duister punt. Aan
een vrede moeten onderhandelingen
voorafgaan en dus is het begrijpelijk
dat daarover berichten de ronde doen
Doch er is geen houvast aan te k'rijlgen.
Wat den eenen dag wordt beweerd, dat
spreekt men den volgenden, dag officieus
of officieel weer tegen. Iedere zending
telegrammen brengt andere namen van
personen, die als onderhandelaars zou
den moeten fungeeren, en van plaatsen
waar deze zouden gehouden worden.
Voeg daarbij de telkens weerkeerende
berichten over tusschenkomst of bemid
deling der mogendheden, met vlak' daar
op als knal van de vuurpijl het hooghar
tig woord van Turkije, dat het zijn
eigen vuil en wasch wel zal redderen.
Men zou waarlijk niet zeggen dat het
zulk een van alle kanten, belsprongen
land was, waar zelfs in de boezem der
regeering maar geen eenheid kan, gevon
den worden. Het jongste ministerie toch
dat op zulk een bijzondere wijze tot
stand gekomen was, brokkelt door on-
eeinigheid geregeld af en al is men da
gelijks bezig met de restauratie van de
bouwvallige plekken, het heele gebouw
staat de waggelen en elk oogenblik ver
wacht men het te zien ineenstorten.
Of dan een miniisterie-Kiamilpasja
waarvan reeds bij het eerste optreden
van dit kabinet sprake was, eenige orde
n den hopeloozen chaos zal kuryien
brengen V.
Weelspraatje.
Schitterend is geslaagd het Zon.dag
geëindigde Maria-Congres te Maastricht,
't Is grandioos geweest, verklaarde Mgr.
deken Men,ten, de bijna tachtigjarige
jeugdige grijsaard en leider van, het
congres, aan, een redacteur van de
/Msbd.", en wat ook wel vermeld mag
worden, meen,de Mgr., dat is de groote
eerbied, waarmede de feesten, on,danks
de ontzaggelijken, toeloop van volk, in
Maastricht zijn gevierd geworden,. Wat
een beschaving heeft het Katholieke
Liburgsche volk getoond. Daar is geen,
ordinaire toon, of klank gehoord. De in
ternuntius Mgr. Tacci heeft dan ook her
haaldelijk zijn bewon,dering uitgesproken
over de magnifieke Maria-betooging en
ook Mgr. de aartsbisschop van Utrecht
heeft zijn verrassing en voldoening be
tuigd over de grandiose feestelijkheden
Hij voelde zich gelukkig nog n,aar Maas
tricht te zijn gekomen,. Waar Mgr. Cal
lier verhinderd was door zijn, veertig
jarig priesterjubileum en 4e overige bis
schoppen van, Breda en den Bosch te
hoog bejaard zijn om aan, zulke drukke
feesten te kun,nen deelnemen, was Mgr.
v. d. Wetering ten, hoogste verheugd,
dat hij met Mgr. Drehmanns de Maria
feesten te Maastricht had bijgewoond.
Ja, het veertigjarig priesterfeest van
onzen, beminden bisschop is op waar*
dige wijze door Zijn diocesanjen gevierd.
En het is een, pracht-idée geweest van
het diocesaan comité van, de Katholiekd.
Sociale Actie in het bisdom Haarlem om
aan Monseigneur namens zijn diocesane^
een gift te schenden in geld welke Mon*
seigneur gebruiken, wil ten behoeve def
are parochiën.
Wat anders, heel wat anjders. Helt
JVolk" is uitermate verstoord en het
doet met vette letters zijnen, lezers kond
van de vreeselijke tijding, dat nl. dei
burgemeester van 's-GravenJiage aan def
sociaal-democraten geen, toestemming
wil geven om op den 17den September,
den dag van de opening der Staten-Gene<
raai, een Kiesrechtjop tocht te houden.
Wat spreekt eigenlijk meer voor zichzelf
dan dat de burgemeester van de resi*
dentie-stad op den dag, waarop de Ko*
ningin de Staten-Generaal zal openen,
aan een, anti-Koningsgezinde partij geen.'
gelegenheid wil geven om een demon*
stratie te houden. Op 'n anderen dag
soit, maar juist op den dag, waarop diö
optocht meer den schijln, zou hebben varf
een betooging tegen het Koningschap,
adn van, een voor algemeen kiesrecht,
kan toch zoo iets ryet worden toege*
staan, 't Zal wel weer worden bestem*
peld als kleingeestig, partijidig, reac
tionair, bekrompen,, enz. enz. eeti
heele reeks epitheta uit het scheld-voca^
bulaire, maar daar zijn we al lang aan
gewend. Als onze regeering geen op*
voeding wil erkennen, waarbij alle gods*
dienst stelselmatig wordt buitengeslo
ten, krijgt ze dat zelfde lijstje liefelijk*
heden te slikken- Daarvan heeft ze nl.
blijk gegeven, toen de minister een sub*
sidie weigerde aan een vereeniging, diè
de voogdij van vader- of moederlooze of
aan de ouderlijke macht onttrokken kin-«
deren op zich wil nemen, maar zoo, dat
zij aan die kinderen een opvoeding geeft
buiten allen godsdienst. Daarvan heeft ze
ook blijk gegeven door geen, werk*
z a a m aandeel te nemen in het congres!
voor zedelijke opvoeding, hetwelk dezer
dagen wordt gehouden,* en waarop op
voedkundige systemen worden verdedigd
welker grondslag de meest brute'gods*
dienstloosheid is. E11, het heeft gespookt
in de liberale, in de vrijzinnige pens'.
Een heelen grooten domper wilde zef
zetten op de heele clericale bent. En nif
nu komt warempel de oud-lib. „Nieuwe
Courant" ,een, bijdrage leveren ter ver
dediging van, de regeering. Er zit niets'
anders op, dan dat men de domper nog
wat grooter maakt.
't Is of het vrijzinnigen in het bloed
zit om 'n ieder, die niet wil, zooals zij
willen, in een hoekje te dringen, gelijk!
de diamantbewerkers of diamantslijpers
er een speciale stakingsneiging op na
schijnen, te houden. U hebt toch wel ge
lezen van de staking bij de firma Asscher
in Amsterdam, die begonnen is en ge
ëindigd alsof het een dood-nuchtere ge*
beurtenis gold en nu weer begonnen
schijnt te zijn. En dan de staking aan de
glasblazerijen. Hun eischen hebben ze op
een ontijdig oogenblik gesteld, maar op
zich beschouwd schijnen die eischen aan
een buitenstaander niet zoo onrechtvaar-
vaardig of onbillijk toe, vooral niet de
eisch om den nachtarbeid af te schaffen.
Die nachtarbeid.... brrr, die heeft al me
nigeen 'n nachtmerrie veroorzaakt, mis
schien ook wel een minister! Zooals u
gelezen hebt bestaat het plan, om nu zoo
spoedig mogelijk het ontwerp-Aalberse-
Passtoors tot afschaffing van den nacht
arbeid in het bakkersbedrijf in behande
ling te nemen. Zooals het nu gewijzigd
is, zal het oorspronkelijke ontwerp wel
in veilige haven komen. Om vele rede
nen i.s het te hopen. JAN.
gende zoetheid. Het was het oude harmo
nium, waarop aldus werd gespeeld. Ik
had het eerst niet herkend, zoo ver
schillend waren de toneii van die, welke
mijn zuster er gewoonlijk aan ontrukte
en in zijn lage, schuchtere accoorden,
waarin de hellt der noten ontbrak, meng
de zich een bijna even zwakke stem,
een versleten, gebroken stem, nauwelijks
hoorbaar, maar toch zeer zuiver blij
vend en zonderling aandoenlijk.
Ik was zonder complimenten binnen
gegaan, en het geheim werd opgelost.
In het kleine vertrek met planken wan
den, getooid met den naam van kapel,
omdat men er 's morgens en 's avonds
kwam bidden voor een altaar van ge
schilderd hout, met een crucifix en een
beeld van de H. Moedermaagd er op
en versierd met twee vazen met kunst
tulpen, zat broeder Claudius voor een
harmonium. Hij deed zijn uiterste best
op het ondankbare instrument, met moeite
den versleten blaasbalg trappend, de
stroeve registers uittrekkend en het wéer-
barstige speeltuig bewerkend met een
ijver, dat het zweet op zijn voorhoofd
parelde en zijn borst zwoegde. En even
verdiept in het spel als hij was de kleine,
ter zijde van het instrument staande,
Gauchenet. Het domme gezicht van den
jongen teeken.de een gevpel ,va,n zalig
Land- en Tuinbouw.
Zaaien, Planten en Mesten in
de Nazomer.
Er kan in den nazomer nog heel wat
uit den tuin worden gehaald, en men kan
daar reeds de voorzorgen nemen voor het
volgende voorjaar, als men den tijd goed
in acht neemt en zich beijvert om den
groei der groenten zooveel mogelijk aan
genieten en in zijn loensche oogen speel
den ongekende glanzen. Men zou gezegd
hebben, dat hij langzaam, druppel voor
druppel, iets genoot, dat in zijn brein
sijpelde, [zich over zijn ziel uitstortte en
die geheimzinnige vaagheid wekte, die
in doffe naturen sluimert; en van tijd
tot tijd verhieven zich of daalden zijn
handen op de maat, zonder opzet, met de
onbewustheid van een slaapwandelaar.
Op het gerucht, dat ik binnenkomende
maakte, 'keerden beiden zich om met
schier 'dezelfde ontsteltenis. Vervolgens
kwam de Broeder, opstaande, eenigszins
verlegen, naar mij toe, terwijl de kleine
Gauchenet voorzichtig wegsloop.
„Wat deedt gij daar toch?" vroeg ik
nieuwsgierig, toen wij beiden de speel
plaats betraden.
„Dat hebt u gehoord; ik maakte wat
muziek."
„En hoe heeft u die muziek kunnen
leeren?" vroeg ik dwaselijk.
„Mijn hemel", zei de Broeder, zich
schier Verontschuldigend, „ik heb veel
muziek gehoord ia mijn jongen tijd, -en
ik' 'heb er enkele aria's van onthouden.'8
l 1 li
i
(Wordt vervolgd.)'
