Uit Stad en Omgeving. en achter de schermzaal van Giandomenici, Kerkstraat cm. De brand werd opgti- buren, die de braaJjdwqer en. Deze wist onder leiding ester Fioranj het kamer en -de aangrenzende t>e,pericen. De bewoners van, appartementen waren af- n t j e. De vrouw van een :bt te Joure die haar man woei op den terugr ed af. Zij wilde dien grijpen een kinderwagen,, waarin jongen lag, even onbeheerd r een hevig en wind geraak- n aan 't rollen en, dientenge*- tiadje in het diepe water. Er kkig nog tijdig hulp. ik bij cavalerie-oefe- Op de Bosdtiheide, te tabij Roermond, is bij een,e an het 2e Teg. huzaren, de r. S. de Marees van Swindo- len ren, in botsing gekomen huzaren, met het gevolg hevig stortten. Hoewel de aanvankelijk ernstig liet jordat beiden bewusteloos la- oveibreiiging per auto naar noodzakelijk bleek, was e toestand zeer bevredigend. >ndst, Door werklieden, hel uitgraven van grond, n/oo- bouw van een raffinaderij product en aan 't Noorder nabij het Tonnetje, te s een 4-tal tegels gevonden, alle beschadigd. De fi- ter zijn goed waar te nemen, zijn van rooden steen, ver ter wijl de teekening in blau- witten achtergrond is uitge- moedelijk datecren deze tegels eeuw. Ook is een urntje ge- au w-bruin van, kleur, ongeveer lioog. Ie v er d i e p i ng g e va 11 e n. norgen omstreeks 11 uur viel ige H. Q. B. uil de Vierwin 29, te Rotterdam, door eigen uit het raam der le j op straat. Pe rbnmeard naar vervoerd, werd aldaar ge- dat het meisje een hersen- hati bekomen, taui In de rechtzaal, leest de vonnissen, voor. komt een dïefslalzaaije. een jonge, stevige "Wijk aan aat ia het beklaagdenbankje, duldig de voorlezing van het wadhtenjd op het: „en ver- hem mitsdien tot.» gulden boete, subsidiair ID klinkt het. uldige steek meteen z'n hand van z^n jas en haalt it. Dan stap-ie naar voren en, mr. De Marees van Swinderen je van tien, aan... Contantebe- atbank glimlacht, de deurwaar- acbt, de pers glimlacht. En de inviteert den 'delinquent j*er- om z'n tien gulden maar weer 't Kan nog 2 maanjden r-ie hoeft te betalen. En hij wens nog i'n. hoqger beroep bergt tijdelijk' z'n eer weg. En verdwijnt zich al- dat hij dezen morgein note gaie heeft gezorgd in* de rechtszaal. kdom der Duitsche steden, veel sneller dan haar bevolking der Duitsche steden gestegen, isen vielen van 13.7 milliard der inkomsten 9.7 op de steden ts 4 op het platte land. ook is de vermeerdering der ilijke belastingen. raiWioen in de 7Ger jaren ste- jtedelijke uitgaven tot 2 milliard dit jaar, dat is meer dan de begrooting in 't koninkrijk Italië, uitgang der steden ten koste van and istf een ongezond verschijnsel in de toekomst een moeilijk en vraagstuk worden voor sociale rs, geleerden en ©economen, in de Franse he De waterkrachtinrichtingen opwekken van electriciteit in ische Alpen kunnen op 475,000 worden. mijnwerken worden ongeveer voor electrische verlichting, enz. 156,000, voor che- industrie 60.000, 'voor papieT- 30.000, en voor electrische jen 10.000 P.K. benut. rij zen der lev en s m i dd e- de loonen,. In een afleve- het „Reichsarbeiterblatt" wordt jing gedaan om de prijsstijging levensbenoodigdbeden te ver met de stijging van de loonden,, daarbij niet verder gekomen dan, r 1909, zoodat de belangrijke hooging der levensmiddelen,waar- sstihen 1909 en nu de stijgin|g t loon zéker geen gelijken, tred ehouden, er buiten valt. nderzotihte stréken zijn het Roer- en Dresden en als basis of inr x (100) heeft men genomen de van verschillende leven,sbehjoetf- het loon in, liet jaar '1886. le aldus verkregen tabellen blijkt 18861909 de kosten van het 'iiderhoud der arbeiders in hét ko- fld in, vei^qudjng vafi .100—123 gestegen zijn, het loon daarentegen in verhouding ongeveer van 100170. De jaren na 1907 zijh echter ongunstig in zooverre belangrijke loondaling gepaard ging met een stijging van, de kosten van levensonderhoud. In de fabrieken van Krupp te Essen steeg van 1875 tot 1909 het loon van 100 tot 142, de prijs van spek, rundvleesdi, kalfsvleesch, aardap pelen en roggebrood resp. van 100 tot 127, 132, 162, 129, en 115. Intusschen moet ook rekening gehouden worden, met de belangrijke stijging der woning- huren, die te Essen maximaal 57.14 pet. bedroeg .(iusscben 1S88 en 1905) en minimaal 13.33 pet (tusschen 1894 en 1905). Het Arbeitsblatt deelt voor Dresden mede, dat van 190309 de kosten der voor een gemiddeld arbeidersgezin be- noogdigde levensmiddelen met 4 a 5 pet zijn -toegenomen, terwijl het ge middeld loon voor neen mannelijk arbei der toenam .met 7.7 pet. voor de vrou wen met 6.4 pet Zooals men ziet, rijn de onderzodrinr gen nog ver van volledig en, zou men de prijs veiti o-ogiu gen van tien, laatst en tijd moeten kennen, om tot bepaalde ge volgtrekkingen te komen. ALLERLEI. De Carmagnole. De Carmagnole is een straatzang uit den tijd van de Fxansche revolutie, zoo als men weet. Men danste -op de wijs. In den Franschen tijd hebben onze over grootouders meegedaan: „Dansons la carmagnnole. Vive ie son du canon." Maar een tijdlang had het woord een eigenaardige beteekenis. Carmagnole was bluf, opsnijderij. Dit tot toelichting van de volgende historie; hi den winter van 1801 werd het hotel van mevrouw de Santa Cro.ce te Parijs geplunderd door dieven, die o.a. de ju- wetten van de dame stalen. Des avonds hield de eerste consul receptie in de Tuileriën. Men sprak natuurlijk over den diefstal, die heel Parijs in beweging bracht. Bonaparte verklaarde, dat de dis ven weldra gearresteerd zouden zijn. Maar de Spaansche gezant waagde het San die verzekering te twijfelen. Hij meende, dat personen, die in staal waren uit «ene woning, door talrijke bedienden bewaakt, een mïHioen aan juweelen te ontvreemden, wel zouden zorgea uit de handen van de -politie te blijven. Men zou hen zeker nooit vinden. De consul, een weinig gepikeerd, riep Fouché, zijnen minister van politie en -deelde hem mede wat de Spanjaard gezegd had. „Die man ergert mij", zeide hij. ,Doe inv best. Hjj moet loeren dat de Fransche politie beter is dan de %3aansche. -Gij be hoeft niet op geld te zien." Dot volgenden morgen verscheen Fou ché, kalm en bedaard als altijd, bij Bo naparte. Hij zeide dat de dieven gevat waren en al de juweelen van m-evr. de Santa Crooe zich in zijn bureau bevonden wel bewaard. De minister ziende, dat de eigenliefde van den eersten Consul was gekwetst, had zijn best gedaan, en een wonder naar het scheen. Het was niet zoo wonderbaarlijk. Door zijne agenten had hij laten rondstrooien dat de man, die de dieven kon aanwijzen, 500.000 francs zou ontvangen, en indien hij medeplichtig was, niet gestraft zou worden. Hij had daarop des nachts aan zijn bureau het bezoek ontvangen van een der schurken, die, om zooveel g-eld te verdienen, alles van den diefstal vertelde en de namen van zijn'kameraden noem de. De minister had hem gevangen ge houden tot de geheele bende was gear resteerd en hun buit, waaraan niets ont brak, in veiligheid gebracht. Daarop had men den verrader inderdaad een half mil- lioen franos uitbetaald en hem een pas poort gegeven voor het buitenland hem -aanzeggende dat hij oogenbliklcelijk Pa rijs moest verlaten. Mevrouw de Santa Croce was verrukt de consul tevreden, de Spaansche am bassadeur weerlegd en Fouché een held. Bonaparte vertelde de historie aan zijn hovelingen en Fouché ontving hun ge luk wens ch en. Maar de senator Roederer vertrouwde de zaak niet en fluisterde een zijner kennissen in het oor: „Het is een carmagnole van Fouché" Hij had dat zoo zacht gezegd, dat nie mand, buiten den man tot wien hij sprak, het kon gehoord hebben. Maar denzelf den dag nog des middags om twee uur ontving hij (h'et volgende briefje: „De heer Senator Roederer wordt uit- genoodigd zich onmiddellijk te vervoegen voor eene zaak, die hem persoonlijk aan gaat. Fouché." Roederer was niet bang. Hij had tij dens de revolutie meermalen bewijzen ge geven van persoonlijken moed. Maar dat briefje lezende, herinnerde hij zich het woord „Carmagnole" en hij rende. Want Fouché was zeer gevreesd, ook door zijn beste medewerkers als Goillard, die later gedenkschriften uitgaf omtrent zijn ge- duchten chef. Roederer haast zich om aan de uit- noodiging, die met een bevel gelijk stond, te voldoen. Fouché verzoekt den senator plaats te nemen en gaat zelf voor zjjn schrijftafel zitten. Hij geniet blijkbaar een oogenblik van de stemming, waarin de ander verkeert, opent dan eene lade, en neemt daaruit een seutel, dien hij Roe derer toont. „Herkent gij dien „Zeker", antwoordde Roederer op 'n toon van grooie verbazing, „dat is de sleutel van mijn tuinhek in de Champs Elysées." „En die dan?" vraagt Fouché, een an deren sleutel toonende. „Dat is dien van mijn huis." „En dezen derden sleutel?" „Van mijn slaapkamer." ,7En hier deze?" 'De Senator weet niet hoe hij liet heeft. Met bevende hand neemt hij het voor werp aan, dat de minister hem toereikt. „Dat is de sleutel van mijn secretaire". „Mijnheer Roederer',, zegt de minister „als dat niets anders is dan een carmag nole" en hij spreekt het woord lang zaam en duidelijk uit ,is uwe ontroe ring al te sterk. Maar ik heb u nog drie sleutels ie vertoonen. Deze „Is die van mijn brandkast" „Dat is de brandkast waarin jij hei loo pende geld bergt...." „Zeker. Maar hoe weet gij dai?" „Mijnheer de Senator, omdat gij al die sleutelt herkent, begin ik te gélooven, dat hier geen sprake is van -een carmag nole. Wij gaan verder. Wat zegt gij van dezen ouden sleutel van buitengewonen vorm „Hei is de sleutel van een koffer in mijn studeeikameT." ...„Waarin gij iedere maand uwe bezol diging bergt. En bezie dezen eens, is dat niet de sleutel van de best gevulde cas sette? Indien gij daarin de bruidschat van mej. Broederer, uwe dochter be waart, mag ik haar wel felicrieeren." De Senator verward, en niets begrij pende, moest bekennen dat hij over wonnen was. „Mijnheer de Minister", zeide hij „ik smeek u mij dat alles te verklaren. Ik heb heden morgen een dwaasheid gezegd, die men ten onrechte u heeft overge bracht. Ik ben daarvoor gestraft, maak geen misbruik van mijn verwarring." De mini.ter, als gewoonlijk door kalm is eindelijk zoo goed te spreken. Al die sleutels zijn vervaardigd door handige dieven, die gebruik gemaakt hebben van een afwezigheid der dames Roederer. Zij willen hedennacht het huis van den Senator -binnendringen en zich meester meester maken van zijn geld. „Ga gerust naar huis", zegt 'Fouché met het air eener kal, die met een muis speelt, „bemoei u met mets en ga-op den gewonen tijd slapen. De bandieten zullen liw -kamer binnendringen beweeg u «Set, het gaai om uw leven, ik zal ia de leasten en onder uw bed een ige trouwe en sterke agenten plaatsen* gij loopt, als gij uw rustig houdt, geen gevaar. Begrepen De Senator, bleek en bevend, aarzelt Zou het -niet beter zijn, daar men de die ven kent, hen te arresteeren, eer zij zijn hnis binnendringen Hij is ovteTtuigd van den moed -en de trouw der agenten, maar bij zou toch bever willen.».. „Gij rijt bang"", zegt Fouché. „Ais wij hen vóór een diefstal gevangen ne men, zullen zij niet veroordeeld worden. Hei strafwetboek eischEeen begin van uitvoering." Roederer durft niet zeggen dat tie ver oordeeling van de dieven hem onverschil lig is. Hy tracht zich goed te houden on der den ironischen blik van rijn tegen stander. Maar hij is echtgenoot en vader... Mevrouw Roodeier zal beslissen. Hij gaat, zeer bewogen en twee uur later heeft Fouché een briefje, inhoudende dat mad. RoedeTer, die naar Versailles zou vertrekken, niet daarheen zal gaan, maar dat zij sterven zal van angst als de dieven niet worden gevat, eer zij inbre ken. De onverbiddelijke minister van justitie antwoordt onmiddellijk: „Mijnheer de senator is niet dapper. Hij verlangt de straffeloosheid van ban dieten, die hij aldus aanmoedigt. Maar mevr. Roederer kan gerust zijn." Denzelfden avond werden de dieven in den tuin van den senator gearres teerd. Hij ging den minister opzoeken en putte zich uit in dankbetuigingen. Maar de politie had eene dwaling begaan. Zij had ook zijn kamerdienaar gearres teerd, iemand van beproefden trouw, die allang in het huis \vasb zedig, bescheiden een kind. „Mijnheer de senator", zeide Fouché, zijt zelf een kind. De volmaakte bediende heeft het plan ontworpen van den diefstal en de middelen verschaft om dien te begaan. Maar hoe kent hij al uwe kisten en kasten en wat zij bevatten Onze dienstboden moeten nooit weten hoe rijk of hoe arm wij zijn." Daarmede kon Roederer heengaan. Misschien had hij zijn eigen gedachten omtrent het voorgevaMene. Misschien dacht hij aan een kleine comedie van nieuwe carmagnole van Fouché. Maar hij zorgde wel, dat woord niet opnieuw te gebruiken. (ProV. Gron. Ct.) Hoe een gebed voor de overledenen beloond werd. Het was midden in Novembpmaand. Ongewoon vroeg was de winter met alle gestrengheid ingetreden, de grond lag daar met sneeuw bedekt, de lucht was ruw en koud en de fonkelende sterren aan het firmament deden met zekerheid besluiten, dat de koude ties nachts nog grooier moest worden, en ze was toch al onaangenaam genoeg. Dat schenen ook de vier jongelieden 'te ondervinden, die nu juist uit een dennenboschjn kwamen. Naar hun kleeding te oordeelen, waren het reizende ambachtslieden, en uit hun gesprek viel op te maken, dat zij bij de duisternis in de hun onbekende streek verdwaald waren. „Waar verduiveld zijn wij nu terecht gekomen riep, de voorste, een gé- spierde vent, met een nu juist niet ver- trouwen-wekkend uiterlijk. „Laat den duivel hier uit het spéï, Klaas", meende een andere, „het ware beter, als wij Onzen Lieven Heer aan riepen, opdat hij ons ten minste een levend wezen tegemoet zond." Zwijgend zette de kleine stoet den tocht voort. „Goddank", zei er eensklaps een, „hier loopt het bosch ten einde, en daarginds in de verte schemert een licht,, daar moet een huis zijn." Inderdaad zag men daar een verlicht venster. Begrijpelijkerwijze trokken de jongelui op het licht af. Links stonden eenige dennen bij den weg en daaronder «en eenvoudig kruis. „Hier is zeker iemand verongelukt", meende er een van het troepje. „Nu", zei een ander, „dan was het misschien goed, eenige Onze Vaders voor zijne ziel te bidden. Tijd «n uur zijn er waarlijk goed voor geëigend." En de overigen stemden toe, behalve een. ,Wij motten verder, opdat wij spoedig onder dak komen!" meende deze. „Het wordt kouder; wilt gij u aan het gevaar blootsteilen, te bevriezen?.". Doch hij werd overstemd. „Daar be vriest men zoo gauw nog niet van!" heette het bijna éénstemmig. En de jon gelieden bleven biddend onder het kruis bij elkaar. Voor den ander bleef toch niets anders over, dan geduldig te wachien; gebeden heeft bij niet, daarvoor bromde hij echter een lange rede over „bijgeloof" en „dom volk." „Nu, eindelijk klaar?" vroeg hij, toen de anderen hun gebed geëindigd hadden. Het ging weer verder op den lichtschijn af. De weg er heen was ook nog zoo gemakkelijk niet. De vier nachtelijke reizigers waren reeds ettelijke honderd pas van h:t huis verwijderd, toen zij door een ongewoon murmelen en borrelen onder de oppervlakte opgeschrikt wer den! En weer wat verder verried een gekraak ouder hunne voeten, dat zij eene ijskorst hadden betreden; daarna volgde weer dat raadselachtig opborrelen van water. Den jongelieden werd het toch bang te moede. Waar zouden zij toch zijn? De een na den ander gingen zij be hoedzaam verder, maar het verdachte geruisch wilde maar niet ophouden. Eindelijk, na bijna een half uur, schenen zij weer op vasten grond te zijn. En het licht was ook niet ver meer. Weldra stonden de reizigers voor het aiet al te groote huis en klopten. Hon dengeblaf antwoordde eerst, toen werd een venster geopend. „Wie daar?" vroeg een ruwe stem. „Verdwaalde reizigers, wij vragen om onderdak!" klonk het terug. Het vol gend oogenblik werd de deur geopend. „Komt binnen, lieden", zeide dezelfde stem, „het is buiten niet erg lekker."- Een kop warme koffie en daarbij wat brood uit hun eigen ransel was onzen vrienden een welkome versterking. Toen echter vroeg de gastheer, een eenvoudige iurfboer, hoe zij den weg naar hem gevonden hadden. „Wij komen ginds van het kruis De turfboer sprong op. „Dat is im mers onmogelijk!" riep hij. „En toch is het zoo", gaf een der jongelieden ten antwoord. „Maar het is een slechte weg het moet hier een zeer vochtig land zijn, want wij zijn meermalen over "ijs gekomen." „Neen", riep nu de ander, „over het moeras ziji ge gekomen.. Dankt God, dat gij gelukkig hier zijl. En het kruis, dat gij gezien hebt, staat daar ter berin- nering aan iemand, die hier voor vele jaren ook over het ijs wilde gaau. In het midden is hij er door gezakt en verdronken, om nooit terug te komen. God zij zijne ziel genadig!" De jongelieden vertelden nu, hoe zij ie voren onder het kruis voor de rust van den verongelukte hadden gebeden. „Nu, uw gebed is beloond", ant woordde de turfboer. „Zonder liu.p van boven waart gij er door gezakt en nooit meer boven gekomen. Doch nu zult gij moede zijn, mijne.vrouw zal u hier in de warme kamer een leger bereiden. Vergeet echier ook niet, Onzen Lieven Heer te danken, dat gij zoo goed zijt terechtgekomen. Morgen zal mijn oudste zoon u op den weg naar de stad bren gen, die zeker het doel uwer reis is." LHJDEN, 24 Augustus. Verschenen is het verslag van de toestand der gemeente Leiden over het jaar 1911. Aangezien hel verslag der Stedelijke Uchlsfabriek nog niet is inge komen, kan de toezending van de bijlage van het Gemeehfeverslag thans nog niet plaats hebben. Zoo spoedig mogelijk zullen de bijlagen volgen. Zooals bereids door een advertentie in ons blad is aangekondigd, zal .St. Gre- gorius" morgenavond in den tuin van .Zomerzorg" een concert geven. Gezien het succes van den eersten avond, mag de vereeniging rekenen op een druk be zoek, vooral daar de prijs zeer laag is gesteld. HAZERSWOUDE. De raad zal ver gaderen op Woensdag den 28 Augustus 1912, des vóórmiddags te 10 uren. Op de agenda staatVoorloopige vaststelling Rekening 1911. Huur van de Raadzaal. I anvulling der commissien tot wering van schoolverzuim. Begroolmg 1913. Voordracht leden College van Zetters. NOORDEN. De nieuw gebouwde schut sluis aan Slikkendam is voor hel verkeer opengesteld. De afsluiting heeft geduurd vanaf 15 Mei.' VOORHOUT. Voor ongeveer een paar jaar geleden werd de bouwvallige woning staande aan de grens dezer gemeente, de Noordwijksche hoek, onbewoonbaar ver klaard en deuren en ramen dicht gespij kerd. Thans is dat gebouw een toevlucnts- oord voor dakloozen. Bedelaars en land- loopers houden daar hun thuis. Meerdere malen gebeurt het dat men daar van vier tot zes personen aantreft, die daar hun vuurtje stoken, zoodat men vaak de rook uit de ramen en deuren ziet opstijgen. Ergerlijke tooneelen kunnen daar worden afgespeeld. Zou het geen tijd worden dat hieraan spoedig een einde werd gemaakt, of moet het geheel eerst in vlammen en er eerst ongelukken plaats hebben. WARMOND. Naar wij vernemen zullen de publieke vermakelijkheden, als kramen enz., die met het oog op den kermis (4 Sept. aanvangende) op Koninginnedag (2 Sept.) reeds aanwezig zullen zijn, alsdan geopend mogen wezen. Gemeentelijke Aankondigingen. Door de Firma A. Menken en Zoon, te Leiden, is een verzoekschrift ingediend tot B. en W. van Leiden, om verlof voor den ver koop van uitsluitend alcoholvrijen drank, voor gebruik ter plaatse van verkoop, in den winkel van het perceel Drie Octoberstraat 45. Laatste Berichten (Gedeeltelijk gecorrigeerd.) Turkije en Montenegro. LONDEN, 24 Augustus. De Daily Chronicle verneemt uit Koustan,tinopel dat de koning van Montenegro het ge>- heele leger onder de wapens riep. Er heerscht de grootste opwinding. Aan de grenzen worden de bewegingen der Tun- ken en Montenegrin en geleid, alsof ue oorlog formeel verklaard was. In de hoofdstad zijn berichten ontvangen dat de verliezen .aiu beide zijd .11 zeer tal- zijn. De Russische gezant heeft bij det regeering aangedrongen, op het nemen van maatregelen, om tot een regeling van het conflict te komen. KONSTANT1NOPEL, 24 Aug. De mi nister van buitenlanjdsche zaken en de Montenegrijnsche zaakgelastigde spra ken de verwachting uit, dat het Turksc.V Moniengerijïische grensgeschil op een vriendschappelijke wijze zou worden ge regeld. Een onwaarschijnlijk bericht LONDEN, 24 Aug. Volgens de Dai ly Chronicle loopt te Parijs het gerucht dat Oostenrijk den Sandjak Novibazar zou hebben bezet De toestand in Marokko. PARIJS, 24 Aug. Volgens een tele gram uit Tanger aan de bladen zouden, de Spaansche en Engelsche consulaten ten te Marrakesj geplunderd zijn door de aanhangers van Él Heiba. Snworin. f PETERSBURG, 24 Aug. De stichter van het blad „Nowojo Wreraija", Shwok rin, is overleden. Marktberichten. LEIDEN, 24 Aug. Graanbeurs. De kwa liteit van het nieuwe graan laat veel te wenschen over en wordt voor het jarige graan daardoor veel betaald. Haver is voortdurend in prijs op- gcloopen. Besteede prijzen zijn, door de ver schillende kwaliteiten, ook zeer variëerend Als volgt werden verkocht Tarwe f8.— a f9.50 per 80 Ko. Haver f 10.25 a f 11.50 per 100 Ko. Gerst f (L30 a f 6,80 per 65 Ko. Rogge f6.a f6.60 per 75 Ko. Erwten f 13.— a f 14.50 per H.L. Eieren. Aanvoer 3773 stuks. Kipeieren f4.95 a f5:75, eendeieren f4.95 a f5,25 Handel vlug. Boter. Prima fabrieksboter (controle) f 55— 58, goede fabrieksboter (controle) f54—55, prima boerenboter f 54—57. goede boerenboter f51 53. Weiboter a Aanvoer 321/8 en 26/16 vaten, wegende 6680 kg. Handel matig. Turf (lange zwarte) 270000 stuks f 3.50 a f 3.75. KATWIJK AAN DEN RIJN, 23 Aug. Veiling der Tuinbouwver. Bloemkool 1 f 10 a f 15 ditlr 1 f 4.25 a f 7.25, reuzenbloemkool f 10 a 12.25 prinsesseboonen f 1 per 15 kg. snijboonen t 0.95 a f 1 per 1000 aardappelen eigenheimers klei f 2.25 per H.L. WASSENAAR 23 Aug. Gro enten vei li ng* De prijzen warenPeenf 0.01 a f 0.01 H Kroten f 0.01 af 0.0iy$ Rabarber f 0.0)4 per bos. krop sla f 0.20 k f 0.50, andijvie f 0.20 k f 0.40, snijboonen f 0.10 k f 0.13, bloemkool f 10.00, groene savoyekool f 1.— k f 1.50, roode kool f2.— a f 2.50, witte kool f3.ü0 a f4.00, kom kommers f 1.— per 100, raspererwten f 1.50 k f 2.00, peulen f 1.50 a f 1.75, princesseboonen f 0.60 a f 1.00, tuinboonen f 0.80 k f 1.00, per 10 K.G., peren f 1.25k f 150 per kin, eieren f 5.75 k 6.— per 100, kippen f 050. AMSTERDAM, 24 Aug. Aardappelen.— Andijker muizen groot p. mud f 2.60 a t 2.80. blauwe f 2.40 a 2.60, p. mud. Friesche Borgers f 1.80 a f 2.00, Polder id. f 1.60 a f 1.80. Zeeuwsche Eigenheimers f 1.80 a f 2.— idem bonte f 2.40 a 2.80; idem blauwe f 2.40 a 2.85; Hillegommer kralen f 250 a t 4.— idem Eigen heimers f 2.50 a 3.— Geldersche Eigenheimers f 2.— a 1.90, idem blauwe f 2.30 a 2.40. Aan voer 4 ladingen. DELFT, 24 Aug. Ter kaasmarkt waren aange- gevoerd 57 stapels, wegende te samen 14991 kg. prijs f 35.— a f 45.— per 100 kg. UTRECHT, 24 Aug. Op de weekmarkt waren heden 975 stuks vee aangebracht. De prijzen waren voor stieren f 180 a 240, voor vaarzen, f 180 a 230, voor pinken f 110 a 170. voor, melkkoeien f190 a 280, voor kalfkoeien f220 a 310, voor vaarskoeien f 190 a 260, voor vett^ koeien f200 a 320, voor nuchtere kalveren f9 a 21.—, voor magere kalveren f30 a 90, voot' magere varkens f 25 a 90, voor biggen i 7 a 17,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1912 | | pagina 3