Uit de Natuur.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Vrijdag 28 Juni no. 827.
KAMEROVERZICHT.
TWEEDE KAMER.
De Radenwet. Een grappig moment.
Minister Talma kan niet ontkennen,
ïdat hij voor zijn Radenwet .een welge-
juinde Kamer vindt. Tot dusverre tó niet
'één door hem bestreden ^mendem'efnitl
'aangenomen en heeft (hij steeds staat
Jcunnen mak'en op, een meerderheid, die
tfiet gelijk bij de Bakkerswet en Arbeidt
\wet, telkens uit afwisselende bestand-
Ideelen bestaat, maar meer constant van
Samenstelling is.
Rechts laat den Minister niet in den
'steek. Begrijpelijkerwijze prikkelt zoo'n
'houding de linkerzijde en zelfs een be
zadigd en respectabel man als de heer
'van Karn eb eek' kan in een toestand van
politieke overspanning zich niet meer
bedwingen en slingert naar zijn tegen-
Standers het verwijt, dat zij lijden aan de
„vierde jaars-k'oorts", m. a. w. er wordt
gewerkt op 1913. Gisteren luchtte de
beer Teenstra zijn gemoed door de opi-
(inerking dat de Minister voor een amen
dement der linkerzijde doodsbang schijnt
te zijn en daarom trok hij (het maar in.
Natuurlijk protesteerde de heer Talma
(tegen deze voorstelling van feiten, die
trouwens in strijd is met de werkelijk
heid. Tegen het eind der vergadering
nadat de Minister eenige amendementen
had overgenomen, was de heer Teenstra
eerlijk' genoeg zich gevangen te gevein
jen gaf hij toe zich 's morgens vergist
'te hebben.
Bij het behandelde behoeven Wij niet
jal te lang stil te staan, want het bracht
geen ingrijpende wijzigingen in het onfe-
weqD aan.
De onschendbaarheid van de leden der
([Raden van Arbeid, gepropageerd door
den heer Duys en bestréden door den
-heer de Savornin Lohman, die er zelfs
voor voelt de onschendbaarheid der li
jmer! eden af te" schaffen, werd verworpen
met 48 tegen 24 stemmen.
Er werd verward gediscussieerd of in
de vergadering van Jen Arbeidsraad de
Voorzitter een beslissende stem zal heb
ben als de stemmen staken. De Minister
ijmeende door de verplichting tot stem
men vast te leggen hetzelfde te berei-
1 ken, omdat in den Raad van Arbeid steeds
evenveel patroons als werklieden aan de
stemming zullen deelnemen. Indien nu
alle stemmen is er van staken nooit
sprake.
Met hardnekkigheid hebben de hee^
ren Bos en Duys voorstellen verdedigd
om de Voorzitter, inplaats van door de
Regeering, door den Raad zeiven te doen
benoemen. Minister Talma bestreed dit
denkbeeld hoofdzakelijk op grond van de
andere functies, die deze Voorzitter o.a.
als agent op de Rijksverzekeringsbank
zal hebben te verrichten, waardoor de
Regeering de waarborg moet hebben dat
aan een bekwaam ambtenaar die taak
'wordt opgedragen. Met 44 tegen 35
stemmen vielen de daarop betrekking
hebbende amendementen.
Eenige ondergeschikte amendementen,
als van den heer Patijn, die wil laten
uitkomen dat het ambt van secretaris
geen baantje is, van den heer Teems tra,
jdie een niet-jurist ook als. secretaris wil
laten fungeeren, en een van de hoeren
Aalberse en de Wijkerslooth, dat del
rechtspositie van den secretaris regelt,
.werden door den Minister overgenomen.
|De heer Duys verzette zidh tegen alle
secretaris-artikelen, hij meende dat de
IRaad van Arbeid moest uitmaken of hij
.een secretaris noodig had. Met 45 tegen
il4 stemmen besliste de Kamer echter in
tegenovergestelde zin.
't Volgend grappige incident deed zich
(nog voor.
Dr. Kuyper zat in zijn bankje; ervoor,
met den rug naar de sprekersplaats,
■stond de Hilversumsche heer Rutgers met
den afgevaardigde voor Ommen, te pra
ten. Alles heel gewoon. Maar Kokadorus
....pardon de HoogEdelGestrenge Heer
ilDuys was aan 't woord en dan 'kan (alles
•itot wat bijzonders aanleiding geven. De
afgevaardigde van Zaandam kreeg het nl.
!ïn 't hoofd, den heer Kuyper te vragen,
XIII.
DE EDELSTEENEN.
(Vervolg.)
De' smaragd is een groenachtige tot
blauw verloopende of soms bijna onge
kleurde steen, die men op vele plaatsen
.aantreft. De in Europa gevonden stee-
pen zijn van zeer geringe waarde, pie
uit Peru zijn de fraaiste, terwijl ook Si
berië een gezocht soort oplevert. De
Egyptenareu en Grieken kenden den sma
ragd reeds en schreven er natuurlijk vele
goede hoedanigheden aan toe: genezing
.van vele ziekten, welsprekendheid, rijk
dom en bescherming tegen stormgeva
ren.
De topaas kan zeer verschillende kleu
ren hebben, van ongeveer kleurloos tot
geel blauw en roodachtig toe. De Brazili-
aansche topazen zijn geel, maar worden
bii verwarming rose. Men vindt de top-
Plaatsgebrek noodzaakte ons dit veT-
volg uit te stallen tot heden.
hoe de door den Minister voorgestelde
benoeming der voorzitters van de Raden
van Arbeid door de Kroon strookte met
„Ons Program", hetwelk immers de ï}sou-
vereiniteit in eigen kring" vooropstelt.
„Hij hoopte dat nu eens te hoaren" ,en zei
„Och toe, meneer Rutgers, ga even op
zij...,"- Duys wachtte, maar de heeren
Rutgers en Kuyper hadden heelemaal
geen erg in hem en spraken rustig Voort,
of ze thuis zaten. Duys wachtte, de
Kamer lachtte, de voorzitter hamerde:
„Mag ik den heer Duys verzoeken voort
te gaan."* Waarop de Zaandamsche
fonograaf: „Ja, maar, meneer de voor
zitter, ik krijg zoo geen antwoord.'-1
Het intercommunale gesprek Ommen
Hilversum duurde onbewogen voort, de
Kamer lachtte, de voorzitter hamerde en
beduidde den Zaandammer met een ge
baar, dat hij zich tot hem, den praeses,
had te richten. „Welnu dan", zoo ging
Duys schel voort „ik hoop dat mijn stem
luia genoeg zaï binken om door den
rug van den heer Rutgers heen den heer
Kuyper te bereiken." En na dit zeldza
me staaltje van bescheidenheid ratelde
de heer Duys verder, maar 't gaf [hem geen
zier: de heer Rutgers week geen centi
meter van zijn plaats, de heer Kuyper
sprak met rustige gebaren voort en heel
de Kamer had een pret van belang, 't
Was een oogenblik van onvermengde
vreugdes, want om het min of meer be-
kaaide figuur van den Zaandamschen uit
verkorene bekommerde zich niemand.
De Week
in het Buitenland.
„We maken geschiedenis", zeide dezer
dagen Bryan op de Democratische con
ventie te Baltimore, en ik wenschte wer
kelijk dat het waar was, want dan was
er iets om over te schrijven. Nu echter is
het er allertreurigst mee gesteld.
De Italiaansch-Turksche kwestie geeft
allang geen stof meer. Goed bekeken be
grijpt men haast niet dat daar oorlog ge
voerd wordt. Het gaat er mee als met de
gevechten in onze Oost. Zoo nu, en dan
hoor je eens dat men een robbertje ge
vochten heeft, dat er een officier en wat
manschappen het hachje bij ingeschoten
hebben of dat er een nieuw detache
ment vertrokken is mededeelingep
waar men in de courant overheen [eestt
en verder hebben we niet het minste
idee van een voortdurenden oorlogstoe
stand. Juist zoo gaat het met de Tri polis-
historie en ik veronderstel dat vele lezers
de stukjes, daarop betrekking hebbende
kalmweg overslaan, totdat een of andere
vetgedrukte mededeeling hen op de ge
dachte brengt dat er nu toch eindelijk
eens wat gebeurd is. En dat heet men
geschiedenis. Wanneer we die—later &air
onze kleinkinderen moeten uitleggen
hebben we waarlijk geen moeilijke taak.
Ook Portugal dat we, door de kwestie
met de aangehouden stoomboot te Brug
ge, waarmede monarchisten een inval
zoudeji willen doen, zoo aardig op weg
waanden ons een nieuw hoofdstuk te
schrijven, laat ons jammerlijk in den steek
en geeft ons hoogstens pjer week een
'berichtje over stakingen en een paar ter
viering van die heuglijke gebeurtenis,,
ontplofte bommen.
De stakingen, die, in andere landen
althans, nog wel eens wat interessante
copie kunnen leveren, bevloeien nu ook
zoo kalm als een boerenwetering. De
Engelsche, laten we liever zeggen, de
Londensche havenstaking ligt in haar
laatste stuiptrekkingen en de Fransche
zeeliedenstaking die nu, door de bijkom
stige omstandigheden, de bakkersstaking
te Toulouse en de vruchtencrisis (de
oogst in Algiers is rijp en kan niet ver
scheept worden) belangwekkend begon
te worden, dreigt nu ook spoedig te zul
len eindigen. Gelukkig, zouden we des
ondanks willen zeggen, want het is toch
een ellendig brok geschiedenis dat men
daarmee beschrijft.
Dan inag men liever hooren van die
belachelijke gevallen, :al zijn ze nu ook
niet erg verheffend, van kabaal in par
lementen gepaard met hét uitsleepen van
afgevaardigden met behulp der gewapen
de macht. Aan dergelijke aardigheden
beginnen nu zoetjes aan alle kamers te
laboreeren. Pruisen gaf het voorbeeld
in het groot nagevolgd door Hongarije,
toen volgde Engeland waar de schul
dige, op aandringen zijner partijgenoo-
ten tenminste nog eigener beweging hét
azen in graniet-gesteente van Siberië,
Schotland, Ierland, Saksen, Brazilië, Bre-
tagne en de Pyrenaeën.
De ongekleurde soorten gelijken véél
op diamant, de blauwe veel op safier.
De granaten zijn meest paarsachtig
rood, echter kunnen zij ook geelachtig
of groenachtig zijn. Sedert eenige jaren
worden er uit Mexico vele granaten aan
gevoerd van een robijnachtige tint, die
zeer moeilijk van den robijn zijn te onder
scheiden. De waarde van den granaat,
die tot het begin dezer eeuw vrij groot
was, is belangrijk gedaald, voornamelijk
omdat de steen de minder aangename
eigenschap bezit bij kunstlicht veel aan
schoonheid te verliezen.
De tourmalijn vindt men in langwerpige
prismatische stukken in graniet-gesteen-
ten. De zeer verschillende kleur was oor
zaak dat men verschillende namen gaf
aan enkele variëteitenzoo is bijv. de
roode tourmalijn bekend als Siberische
robijn, en de blauwe als Braziliaanscbe
safier. Slechts de roode tourmalijn kan
een hooge waarde bereiken, de andere
kleuren zijn meest minder in aanzien.
Lagerhuis verliet, en nu gister weer
Beieren, waar de ordeverstoorder op eer-
,ste aanmaning als eejt gehoorzaam stout
kind de deur uitging.
Waren op het oogenblik dat ik dit
schrijf, Donderdag, berichten uit Hon
garije in mjjn bezit, ik zou wellicht het
lijstje met dit parlement aan het hoofd,
weer opnieuw kunnen beginnen. Heden
toch zou de Kamer voor Ihet laatst bijeen
komen, waarbij de heeren natuurlijk nog
wel eens „de blommetjes zullen buiten
zetten."
Maar al deze zaken heeft Bryan niet
bedoeld, toen hij zijin gedenkwaardige
woorden sprak. Hij had meer op het
oog de onchristelijke herrie die er in
de beide conventies plaats had bij
de benoeming der candidaten voor het
presidentschap der Vereenigde Staten.
Aangenomen dat zulks (geschiedenis was
dan zijn het toch zwarte bladen in het
boek der historie, want bepaald fraai
is het niet wat zich daar afspeelt. We
zullen er dan ook niet te veel van zeg
gen en wel voornamelijk omdat op den
gang van zaken toch geen pijl te trek
ken is. Het eenige dat we weten is dat
er in beide partijen scheuring is, in de
Republikeinsche reeds openlijk door het
afscheiden der groep Roosevelt in de
democratische door de oppositie van
Bryan die het voorbeeld van zijn illustre
collega wel gauw zal volgen. De zaken
worden er slechts een tikje ingewikkel
der door. Doch op een paar candidaten
meer of minder komt het niet aan. Wie
echtér president zal worden Roosevelt,
Taft of een ander? Dat vertellen we
elkaar wel eens.... als het gebeurd is.
V.
Weekpraatje.
U kunt mii niet verwijten, dat ik uilen
naar Athene breng, als ik nu nog ga pra
ten over de Zondagsviering in den Rot-
terdamschen gemeenteraad. Het onder
werp blijft toch actueel, hoewel het door
de vroede vaderen van Rotterdam afge-
nancield is; het is een kwestie, die
ook in andere gemeenteraden de aan
dacht zal trekken, en die ongetwijfeld
door u met veel belangstelling gevolgd
wordt. We moeten ons eerst kortelijk in
de herinnering brengen, hoe in den Rot-
terdamschen raad de vork aan den steel
zat. Het anti-revolutionair raadslid, de hr.
van der Pols, had een motie voorge
steld, welke in haren jongsten vorm be
stond uit twee deelen. In liet eerste deel
werd de wensch uitgesproken, dat de
burgemeester geen verlof meer zou ge
ven voor optochten op Zondag, en in
het tweede deel werd de raad uitgenoo-
~digd te_ bes luitenonru e _geme ent ei ïjice
terreinen niet meer voor voetbalspel en
dergelijke beschikbaar te stellen voor
des namiddags 1 uur. Over het lot van
het geheel zijt ge reeds ingelicht. Het
eerste deel is aangenomen met 20 tegen
21 stemmen. Het tweede is verworpen
met 27 tegen 14 stemmen. Maar belang
rijk is het, te vernemen, hoe door de ne
gen Katholieke raadsleden is gestemd.
De Katholieke Wethouder, de heer Stule>-
meijer, was de eenige, die stemde tegen
het voetbalverbodbij de stemming, te
gen h et optochtenverbod kwamen zich
nog vier leden bij hem aansluiten. Zoo
als men ziet, waren de Katholieken ver
deeld het is ook een vrije kwestie, de
kwestie hoe de Zondag dient geheiligd
te worden, en in hoeverre de overheid
mag en moet ingrijpen om den Zondag
te doen heiligen. Ofschoon ik heel goed
weet, dat men volgens Katholiek begin
sel den Zondag ook mag aanwenden voor
een aangename en gepaste ontspanning,
als men maar in 't oog houdt, dat men
dien dag allereerst dient te heiligen door
den dienst van God, zou ik me toch ze
ker bij den heer Stulemeijer hebben aan
gesloten wat betreft het voetbalverbod
Ik vind dat laatste minstens even noodig
als het optochtverbod!
Naar mijn meening trekt de overheid
door het toelaten van voetbalspel, wed
strijden en dergelijke in het openbaar
op de Zondagmorgenuren velen van de
vervulling hunner godsdienstplichten af.
En nu zegge men niet: „Jongens, die
daarom vandaag de H. Mis verzuimen,
zullen het morgen doen, omdat een
Vriendje wil gaan zwemmen en de vol
gende week, omdat ze geen lust heb
ben". Neen, niets is zoo-, aantrekkelijk
De Turkoois is een door zijn koperge
halte blauw groen gekleurde steen, een
weinig harder dan kwarts, en in staat een
schitterende glans aan te nemen. Meest
al is de turkoois ondoorzichtig, slechts
dunne steenen zijn af en toe doorzichtig.
In zuren lost de turkoois onder groen-
kleuring van de vloeistof op. Dit soort
turkoois verandert niet van kleur en
wordt zeer zeldzaam gevonden in Perzië
en bij Oelsnitz in Saksen.
Eeii ander soort dankt zijn groenkleu-
ring aan ijzer-gehalte, echter verbieeken
deze steenen bij kunstlicht spoedig, en
ook in het donker na verloop van eeni-
gen tijd; men kan dan door indompelen
in kopernitraat weer een fraai groene
kleur iaan den steen geven, maar deze
houdt jammerlijk slechts enkele dagen
stand.
Alhoewél steenen ,als robijnen, safie-
ren, smaragden, zeer duur zijn, en ook
andere steenen een hoogen prijs op moe
ten brengen, ziet men, en yooral in de
toon eel wereld, vele dames omhaijgen met
siersteene^ die een sciiitierendca indruk
voor de jongens als het voetbalspel en de
wedstrijden. De houding van de Katho
lieke Rotterdamsche raadsleden, vind ik'
dan ook erg vreemd.
Maar men kan toch verschijnselen
waarnemen, die nog heel wat vreemdtsr
zijn. Zoo bijv. dat Troelstra in 1913 een
zweep zal gebruiken om z'n mannetjes
voor den vrijzinnigen broeder naar de
stembus te drijven, terwijl hij nu dezelf
de zweep gebruikt om dien vrijzinnigen
broeder geducht af te ranselen. Ra, ra,
wat is dat? Iets anders dan eerlijkheid
geloof ik. Ik' zal u mededeelen^ wat die
meester Pieter Jelles Troelstra in Haar
lem heeft gezegd. „Hoe sterk de vrijzin
nigen door partijpolitiek' werden gedre
ven, bleek echter" aldus Troelstra,
„bovenal bij de vele voorstellen tot be
handeling van het ontwerp (de bakkers
wet), waarbij zij zich voor een groot
deel geregeld tegen verklaarden. Slechts
toen de tariefwet opzij moest worden ge
schoven en toen de behandeling van de
bakkerswet voor de regeering gevaar
ging opleveren, kwam bij hen de liefde
voor de bakkers voor den dag." Zoo
worden de vrijzinnigen door Mr. Troel
stra aan het volk voorgesteld. We zullen
het onthouden voor Juni 1913. Dan zul
len zij let er 'ns op f.iet den vrij
zinnigen, maar den rechtschen partijen
de schuld willen geven van de verwejn-
ping der Bakkerswet
Sapperloot, wat zou het me een ge
noegen doen als het gerucht waar was,
dat er plannen bestaan om een nieuw
ontwerp Bakkerswet in te dienen. In dat
nieuw ontwerp zou dan tegemoet won
den gekomen aan de bezwaren van hen,
die het een ongeoorloofde vrijheidsbe
lemmering vinden, dat aan iemand ver
boden wordt in zijn eigen tyiis zelf ar
beid te verrichten. (Ik hoorde, toen ik
deze copie bij de redactie bracht, dat dit
.gerucht volgens de waarheid is. Op een
andere plaats in dit blad, zult gij er jmeer
over vinden.)
't Is te wenschen, dat dit nieuwe ont
werp Bakkerswet er zal komen en er
door zal komen. Want, hoe onredelijk het
ook is, ik herhaal het, je kunt er op reke
nen dat ze in 1913 de verwerping van de
bakkerswet als een wapen tegen ons
zouden gebruiken, en het is daarom zeer
gewenscht hun bijtijds dat wapen uit de
handen te nemen. Maar en om die
reden achten we die plannen niet minder
verblijdend het zou én onze regeering
tot eer én de bakkersgezellen tot blijd
schap strekken, als er zoo gauw mogelijk
een einde werd gemaakt aan dien bak-
kersnachtarbeid.
En daarom hopen velen in den lande,
dat die plannen binnen korten tijd als
een bestaande werkelijkheid voor ons
zullen _staan. Dat hon en_ vel e bakkers-
gezellen en vele bakkerspatroons, maar
ik niet minder. JAN.
STATEN-GENERAAL.
EERSTE KAMER.
Zitting van Donderdag 27 Juni. Verv
Aan de orde isdelndischeco mj>
tabiliteitswet.
De heer Van Nierop (Lib.) achtte
het ontwerp niet overbodig. Voorts be
toogde hij, dat voor de Indische leenin
gen Nederland moreel aansprakelijk
bleef, en beval hij opnieuw iaan afzonder
lijke leeningen voor de Indische be^-
drijven.
De Minister van Koloniën de
heer de Waal Malefijt verdedigde
het ontwerp, dat allen twijfel wegneemt
of Indië al dan niet is een rechtspersoon.
Indië wordt door dit ontwerp een rechts
persoon in den vollen omvang, onafhan
kelijk van het representatief lichaam, dat
Indië zal krijgen en dat ^geenszins zal
worden een parlement, doch een colle
ge, dat meewerkt aan de samenstelling
der begrooting waarover echter 't eind
oordeel blijft bij de Volksvertegenwoor
diging.
Het wetsontwerp werd z. h. s. aan
genomen en de vergadering verdaagd
tot nadere bijeenroeping.
Gemeenteraad van Leiden,
(Vervolg.)
Aan de orde is:
7e. Verzoek van de Leidsche Gym
nastiek- en Schermvereemging „Hercu
les", om het kosteloos gebruik van het
gymnastieklokaal aan de Pieterskerk
gracht.
miaken en als ze echt waren, duizen
den guldens waard zouden zijn. Zoo
ook ziet men in de winkelkasten van vele
winkels sieraden met groote groene, roo
de en blauwe steenen, die volkomen op
smaragd robijn en safier gelijken, tegen
zeer geringen prijs uitgestald. Al die
steenen zijn slechts imitatie's uit gekleurd
gl,as vervaardigd; zij hebben een ster
ke breking, een fraaie kleur, en groote
helderheid, en zijn op het eerste gezicht
niet van echte steenen te onderschei
den, maar hun soortelijk gewicht en ge
ringe hardheid kenmerken hen ten dui
delijkste ais imitatie. Reeds de oude vol
keren maakten van valsche steenen ge
bruik, niet slechts om zich zeiven te sie
ren," maar ook om er hun afgodsbeelden
en tempels mede te tooien. De Egyptena-
ren, Grieken en Romeinen wisten reeds
de edelgesteenten na te bootsen op een
wijze, die tot voor betrekkelijk korten
tijd de eenig bekende was, nl. door sterk
loodhoudende en daardoor sterk lichtbre-
kende glassoorten met behulp van me-
taaloxyden te kleuren. Deze methode had
echter een groot gebrek: liet materiaal
8e. Verzoek van de Leidsche Gym
nastiek- en Schermvereeniging Excelsior,
om het kosteloos gebruik van het gym
nastieklokaal der school in de Van der
W erffstraat.
B. en W. stellen voor op beide ver
zoeken afwijzend te beschikken.
De heer P e r a bestrijdt den (heer van
der Pot. Spr. heeft er wel eens over ge
dacht de verschuldigde vergoedingen tel
verhoogen, daar de gemeente er meer
op zal toeleggen dan overhouden. De
hoofdzaak zit in de slijtage van de be-
noodigde toestellen, en deze slijtage isi
niet onaanzienlijk. Als er geen gelegen
heid bestond, om de noodige kennis, ven-
eischt bij art. 70 der Militiewet, eigen
te maken, zou het iets anders zijn de
Turnbond voorziet hierin voldoende.
De heer Sijtsma merkt op, dat de
heer Pera de zaak te véél van buitenaf
heeft gezien. Wij (hebben hier gymnas-
tiek-onderwijzers, waarop wij trotsch
kunnen zijn. Excelsior is bovendien een!
werkliedenvereeniging, die niet bij den
Turnbond is aangesloten, omdat deze te
hooge contributie vraagt. Voor Excelsior
zou spr. in ieder geval een uitzondering!
willen maken. I
De Voorzitter zegt, dat de inwil
liging van deze verzoeken op den duur
voor de gemeentekas zeer bezwarend
zouden worden. Bij de oefeningen, did
dikwijls zonder voldoende leiding ge
schieden, wordt dikwijls met de gemeen
te-eigendommen allerergelijkst omge-<
sprongen. De gemeente zal veel schade
lijden, als de verzoeken wordeln inge
willigd en daarom zijn de terecht gepre
zen gymnastiek-onderwijzers de heeren!
Steyns en Metz, er zeer pertinent tegen.
De Vereenigingen kunnen zich kosteloos
bij de Turnbond aansluiten, maar dan
staan zij onder leiding en tucht en dat
wenschen zij niet. Zij willen eohter hun
zelfstandigheid behouden.
De heer Sijtsma meent, dat als er
werkelijk veel schade aan de toestellen
wordt toegebracht, B. en W. dan het
gebruik van alle lokalen moeten weige
ren, want dan staat de schade toch niet
in evenredigheid met de kleine vergoe
ding, die de vereenigingen moeten be
talen.
De heer van der Pot is evenmin
overtuigd. Hij vindt de slijtage niet erg;
daarentegen is het van groot belang als
er veel en ^eregeld geoefend wordt.
De heer Tl e e r e s vraagt, wat kwaad
er aan kan zijn te voldoen aan de verzoe
ken van Hercules en Excelsior, daar er
toch, volgens mededeeling van den Voor
zitter, regelen in voorbereiding zijn om
schade aan toestellen te voorkomen.
De Voorzitter zegt, dat deze re
gelen wel iets maar niet afdoende zullen
heioen, 't Meest afdoende is dejokalen
niet beschikbaar te stellen, t Gaat tri car
niet aan steeds op de gemeente te leu
nen. Voldoende leiding ontbreekt in heel
wat gevallen.
De heer Pera, die uitvoerig de hee
ren van der Pot en Sijtsma bestrijdt, wil
alleen tegenover werklïedenvereenigin-
gen een tegemoetkomende houding aan
nemen. De Voorzitter gelooft, dat
het dan*beter zou zijn zich bij den [Turn
bond aan te sluiten. De heer K o r f f sluit
zich bij B. en W. aan.
Hierna komen de verzoeken in stem
ming.
Het verzoek van Hercules wordt a f-
gewezen met 17 tegen 11 stemmen.
Het verzoek van Excelsior wordt i n-
gewilligd met 18 tegen 10 stemmen.
9e. Voorstel inzake de toekenning van
gratificaties wegens 40 of 50 jarige dienst
vervulling bij de gemeente.
Goedgekeurd.
10e. Verordening, houdende wijziging
der verordening van 5 Dec. 1907 (Ge
meenteblad no. 27), regelende den rang
en de bezoldiging van de ambtenaren ter
gemeente-secretarie en op het kantoor van
den gemeente-ontvanger.
B. en W. stellen voor, inplaats van
twee verhoogingen voor den boekhou
der van f200 en voor den len en den
2en ambtenaar van f100, aan deze
titularissen 3 verhoogingen toe te ken
nen en die verhoogingen ook ten op^
zichte van den boekhouder telkens na
3 jaar dienst als zoodanig te verleenen.
Goedgekeurd. i
11e. Voorstel tot het aangaan van een
overeenkomst inzake de uitbreiding van
den Leidschen Keuringsdienst van eet-
en drinkwaren over de gemeente Voor
schoten.
was te zacht waardoor de steenen spoe
dig gekrast waren en hun glans verloren.
Feil en Godin hebben het eerst aluminium
houdend glas toegepast, dat belangrijk
harder was en waarin zij zeer goed de
diamant, safier, granaat en smaragd kon
den nabootsen. Toch .echter schijnt hun
methode technische moeilijkheden mede
te brengen, want er wordt tot nog toe
weinig gebruik van gemaakt.
Van nog'betrekkelijk jongen datum is
de kunst om de steenen kunstmatig te
fabriceeren. zoodat zij dezelfde scheikun
dige samenstelling en dezelfde eigen
schappen hebben als de in de natuur ge
vonden steen.
Een der eerste steenen, die men al
dus bereid heeft, was de robijn; later
is men erin geslaagd om ook de safier
en smaragd te maken, en nog later den
diamant. Hoe mood deze resultaten ook
voor de wetenschap mogen zijn, voor
de praktijk hebben deze processen nog
geen waarde, daar de aldus verkregen
steenen te klein zijn om als sdersteenen
te kunnen dienst doep. Jj.
